Sınır: 10
_
Taehyung'un toplantısı bitmişti. Odasında oturuyor bilgisayardan Ninjago izliyordum.
O ise evrak inceliyor sıkıcı işler ile uğraşıyordu. Arada gözü beni de bulmuyor değildi tabiki..
Videoyu durdurup sitem etmeye başlamıştım. Ne demek lloyd güçlerini kaybetmişti. Saçmalık.
"Ah, ne demek güçlerini kaybetti!"
Sandalyemi geriye itmemle Taehyung gülmeye başlamıştı.
"Ne gülüyorsun ya?"
"Komiksin."
"Sıkıldım ben. Ne zaman bitiyor şu saçma kağıt işlerin."
Elindeki kağıtları yada evrakları neyse işte masaya koyup sandalyesinden kalkmıştı.
"Gidiyor muyuz?"
"Nereye gitmek istiyorsun?"
"Eve."
Ev diyince neden morali bozulmuştu ki?
"Taehyung, sorun ne?"
Yüzüne sahte kare gülümsemesini koymuş gidelim demişti. Beni mi bırakmak istemiyordu bu adam?
Tamam taehyung aşıksın anlıyorum.
Odadan çıkıp asansöre ilerlerken yine o herif karşımıza çıkmıştı.
"Bay kim."
Taehyung'un önünde eğilmişti sıra bana gelince doğrulmuş yanıma gelip koluma girmişti.
Beni tam bir yere götürmeye çalışırken elimden tutan taehyung hayatımı kurtarmıştı.
"O hiçbir yere gitmiyor."
"Ama bay ki-"
"Gitmiyor."
Eğilip gitmişti. Taehyung hızla elimi bırakınca tuhaf bulmuştum tabikide.
"Elimi mi bıraktın sen?"
Cidden kendime de inanamıyordum. Daha kaç gündür tanıdığım adama elimi neden bıraktığını soruyordum.
Ama o tabikide cevap vermemiş asansörü beklemeye başlamıştı.
"Taehyung?"
Sessizlik.
"Sen varya tam bir-"
Asansörün kapısı açılması ile içeriye girmiş kurtulmuştum yine..
O düğmeye basmış geri yerine geçmişti. Yanıma bile gelmemiş önümde durmuştu.
"Gıcık."
Sessizlik içerisinde söylediğimi sandığım cümle asansörde yankılanmıştı..
Taehyung bana dönmüş yaklaşmıştı..
"Gıcık ha?"
"Evet, gıcıksınız bay kim."
Boyumuzu eşitlemek amacı ile eğilmiş dudaklarıma kenetlemişti gözlerini.
"Niye öyle yiyecek gibi bakıyorsun?"
"Daha yemek de yemedim."
"Ee yiyelim o halde."
"Ama tatlımı bekletemem."
"Ne tatlısı taehyung. BANA TATLI MI ALDIN YOKSA.."
Heyacan içerisinde söylediğim cümle ile taehyung başını hayır anlamında sallamış biraz daha yaklaşıp belimi tutmuştu.
"Bu tatlı sadece bana özel."
"Bencil, küstah ne kadar da düşüncesiz birisin taehyung. Bana ne demek tatlı yok."
"Jungkook."
"Hıh."
"Tatlım sensin güzelim."
"Olsun banane ben tatlımı iste..ne?"
Asansör durmuş uzaklaşmıştı benden. O hızlı adımlar ile asansörden inerken ben öylece arkasından bakıyordum.
Tatlısı ben miydim yani? Ne diyordu bu adam böyle? Beni öldürecek miydi?
Hareket etmem gerektiğini hatırlamış koşa koşa yetişmeye çalışıyordum.
"Taehyung! Beklesene be adam!"
Şirketten çıkmış sonunda merdivenlerin başında beni bekleyen taehyung'un yanına varmıştım.
"Kendini yiyebilecek misin merak ediyorum."
"Hah, sen beni yemeden önce eve bıraksan iyi olur herkes için."
"Herkes? Banane milleten hem benim için iyi olmayan bir şey neden yapayım? İlk önce yesem mi ki?"
"Ne diyorsun taehyung Tanrı aşkına!?"
O düşünür gibi yaparken ben ayağımı yere vurmuş bir parmağımla tehdit eder gibi yüzüne savurmuştum.
"Beni evime bırak."
"Tamam karar verdim. Şimdi yiyorum."
"Ne.."
Beni kucağına alması ile hafif çığlık atmıştım. Hayvan herif ya..
"Taehyung indir beni."
"Güzelim ama tatlımı kaçıramam."
"Delirdi. Adam resmen delirdi."
"Evet bebeğim sana deliriyorum da işte fark ediyor musun acaba?"
Beni koltuğa bırakması ile ona altan kızgın bakışlarımı yolluyordum. İşe yarıyor mu birde ona sormak gerekiyor.
Oda şoför koltuğuna geçtiğinde arabayı çalıştırılmasını beklemiştim.
"Neden gitmiyoruz?"
"Tatlımı bozamam. Hemen emniyet kemerini tak."
"Ya sabır."
Emniyet kemerini takmış geriye yaslanmıştım.
...
Arabadan inmiş evime göz atmıştım. Taehyung arkama geçmiş bana baktığından emindim.
"Gitmek zorundasın dimi?"
"Vedalaşıyor gibi konuşma."
İlerlemeye başladığımda o hala orda bekliyordu. Neden uğraştırıyordu ki?
"Taehyung gelmiyor musun?"
Affalamış hala yerinde duruyordu. Ona dönmüş elimi sallamıştı.
O kare gülümsemesini bana sunduğun da arkamı dönüp kapıyı açmış içeriye girmiştim.
Taehyung da girdiğinde kapıyı kapatmış üstümdeki ceketi çıkarıp asmıştım.
Taehyung içeri geçtiğinde saate bakmak için kafamı çevirdiğimde 0:03 olduğunu gördüm
(Bunu yazarken saat bu)
"Taehyung ben yatıyorum."
Taehyung camdan dışarıya bakmayı kesmiş bana dönmüştü. Yine o kare gülümsemesini sunarken kafamı yana eğmiş anlamaya çalışmıştım.
"Bende yatsam."
"Diğer odamda yat."
"Hm, olmaz."
Kaslarım çatmış nerde yatmak istediğini anlamaya çalışmıştım.
"Benimle mi yatmak istiyorsun?"
"Sanırım."
"Hayatta olmaz taehyung."
"Neden? Bana mı güvenmiyorsun?"
"Ee, hayır. Kendime güvenmiyorum."
Hafif kıkırdamış benimle birlikte üst kata çıkmaya başlamıştı. İnatçı herif.
Odama ilk önce o varmış yatağa oturmuştu.
"Burda yatıcam diyorsun yani."
"Evet öyle diyorum."
"İyi bakalım yat."
"Ciddi misin? Benim burda yatmama izin mi veriyorsun?"
"Evet."
Gardrop'u açmış içinden yastık yorgan çıkarmıştım. Kapıya yöneldiğimde taehyung seslenmisti.
"Nereye?"
"Salonda yatmaya gidiyorum."
"Benimle yatmiycak mısın?"
"Hayır taehyung."
"Ben yine alırım ki seni yanıma."
Kapıdan çıkmış salona inmeye başlamıştım. Ne kadar da inatçı birisi böyle. Ben nasıl başa çıkıyormuşum bununla?
Yatağımı yapmış en rahat hangi pozisyonda olduğuma bakmış öyle yatmıştım..
--
Kısa oldu çünkü gecenin 0:09 yayınlıyorum bunuuu
Yorum yorum yorum