Love's poison....'(p1)
တောင်းကိုးရီးယားနိုင်ငံရဲ့ဆောက်လုပ်ရေးUniversityကျောင်းရဲ့ချယ်ရီအပင်အောက်ကကောင်လေးနှစ်ယောက်ရဲ့တင်းမာနေမှုအရင်နေကတွေထက်ပိုမိုဆိုးရွာနေခဲ့တယ်။
"ပြောစမ်းပါအုန်းကင်မ်ထယ်ယောင်းမနေညကမင်းအဖေကိုဆေးရုံတင်ရတာငါ့ကိုဘာလို့အသိမပေးတာလည်းပိုက်ဆံကရောဘာလို့ငါ့ဆီကမတောင်းရတာလည်း"
သူ့ကိုကင်မ်ထယ်ယောင်းလို့ခေါ်နေပြီဆိုကလည်းကဂျွန်ဒေါသထွက်နေပြီဆိုတာကိုပေါ့ဒါပေမဲ့ဒါဟာပြသာနာကြီးတစ်ခုလုပ်နေတာကစိတ်ညစ်ဖို့ကောင်းနေတယ်။
"ဒါကပြသာနာလာဂျွန်မင်းကိုငါ့မပြောဘူးဆိုတာငါ့အဖေကိုဆေးရုံတင်တဲ့အချိန်ကည၁နာရီကြီးလေးကွာမင်းကိုဒုက္ခမပေးခြင်လို့ပေါ့နောက်ပြီးပိုက်ဆံကငါ့ဂျီမင်းဆီကယူလိုက်တယ်"
"ဂျီမင်း....ဂျီမင်း...ဂျီမင်း....နေလိုက်....နေလိုက်အဲဂျီမင်းဆိုတဲ့ကောင်ကမင်းချစ်သူ့ဖြစ်ထက်ငါ့ထက်တောင်အရေးပါနေသေးလာအရမ်းကိုမှအားကိုးနေလိုက်ငါ့ကမင်းအတွက်လုံးဝကိုအသုံးဝင်မနေဘူးဟိုကောင်ကိုဘဲအဲလောက်အားကိုးပြီးအဲလောက်ချစ်နေရင်ဘာလို့ငါ့ချစ်တယ်ပြောတာလက်ခံခဲ့လည်းငြင်းခဲ့ပါလာတစ်ခါတည်းအခုလို့သောက်ပြသနာတက်လာစရာစောက်ကြောင်းကိုရှိမနေဘူး"
"မင်းတော်လိုက်တော့ဂျွန်ဂျောင်ကုဂျီမင်းနဲ့ငါ့ကအရင်ကတည်းကပေါင်းလာတဲ့သူငယ်ချင်းကောင်းတွေမင်းရဲ့တစ်လွဲအမြင်နဲ့မြင်ပြီးစွပ်စွဲနေတာတွေဘယ်အချိန်မှရပ်မှာလည်း"
"မင်းပြောတဲ့ကောင်းဆုံးသူငယ်ချင်းဆိုတာငါ့မှာလည်းရှိတာဘဲဒါပေမဲ့မင်းလို့မဟုတ်ဘူးငါ့တိုတွေကအကုန်ရိုးသားကြတယ်မင်းတို့နှစ်ယောက်ကသာJust firendလုပ်နေကြတာ..."
ဖြန်း.....
ထယ်ယောင်းဒေါသထွက်ထွက်နဲ့ဂျောင်ကုပါးကိုသူ့လက်ဖဝါးနဲရိုက်လိုက်တယ်။
"စော်ကာတာတော်ရုံဘဲကောင်းမယ်ဂျွန်ဂျောင်ကု....မင်းသိထားဖို့ကငါ့ရဲ့မာနကိုတိုက်ရိုက်မပြောနဲ့ကွေ့ဝိုက်ပြီးတော့တောင်မထိခိုက်မိစေနဲ့ငါ့ငြိမ်ခံနေမှာမဟုဘူးလူကဆင်းရဲပေမဲ့မာနကချမ်းသာတယ်"
"တောက်ခ်....ကင်မ်ထယ်ယောင်းမင်းကချစ်သူ့နှစ်ယောက်ကြားတောင်ဒီမိုးထိနေတဲ့မာနကိုထားနေတာကျန်တဲ့လူတွေအတွက်ဆိုမတွေးရဲစရာဘဲ....ငါ့ပြောတာဘာမှားသွားလည်း...ချစ်သူ့သဘာဝသွားခြင်တယ်လာခြင်တယ်အတူအချိန်တွေကုန်ဆုံးခြင်တယ်ဒါကသဘာဝဘဲလေးမင်းကဘာတွေအဲလောက်တောင်တင်းမှာပြီးဖြစ်နေရတာလည်း"
"ချစ်သူ့ဆိုတာအားကိုးရတယ်ရင်ဖွင့်ရတယ်အတူမျှဝေခံစားရတယ်မင်းအဲလိုဘယ်နှစ်ခါလုပ်ခဲ့လည်းငါ့ရင်ခွင့်လေးထဲမှီပြီးဘယ်နှစ်ခါများချွဲဖူးလည်းငါ့လိုခြင်တာအဲခံစားချက်လေးတွေကိုယ်ချစ်သူ့ကကိုယ့်ကိုချွဲပြီးအားကိုးတာလ််ိုခြင်တာမင်းကတော့အမြဲတမ်းအေးစက်စက်နဲ့ဘယ်ခေါ်ခေါ်အကုန်ငြင်းနေတာလေး...."
"မင်းပြောတဲ့အချက်လက်တွေကိုလိုခြင်မှတော့အားနွှဲ့တဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ကိုချစ်လေးငါ့ကမိန်းမသားမဟုတ်ဘူးယောကျာ်းလေးကွနောက်ပြီးခြေထောက်မသန်တဲ့အဖေနဲ့အသက်မပြည့်သေးတဲ့ညီမလေးတွေကိုဉီးဆောင်ကာရှာကျွေးနေတဲ့ကောင်မင်းခေါ်တဲ့နေရာတိုင်းကိုငါ့အားယားပြီးလိုက်နိုင်ဘူးမင်းအားလည်းမကိုးနိုင်ဘူးမင်းဆီကပိုက်ဆံကိုငါ့စိတ်လည်းမဝင်စာဘူးမင်းကိုစတွဲကငါ့ကဘယ်လိုတွေလုပ်လို့မရဘူးအကုန်ပြောပြထားပြီးသားဒါကိုမင်းကငါ့ကိုထောက်ပြတယ်ပေါ့"
"ကြာလေစိတ်ပျက်ဖို့ကောင်းလေဘဲ"
"စိတ်ပျက်ဖို့ကောင်းတယ်....ငါ့ကလေးထယ်ယောင်းသူ့ကိုယ်သူ့လက်ညိုးထိုးပြီးဂျောင်ကုကိုစိုက်ကြည့်ကာမေးနေတယ်။...မင်းအတွက်သိမ့်သိတ်ပျက်ဖို့ကောင်းတယ်လာ....အိုSo..sorryဂျောင်ကုငါ့မသိခဲဘူးမင်းငါ့ကိုကြိုပြောခဲ့သင့်တာဒီစကားကို...".
"တောက်ခ်.....အရာရာအားလုံးလုံးမင်းတော်မင်းတက်နေမှတော့ငါ့ကိုလ်ိုအပ်ဘူးထင်တယ်"
"ကောင်းပြီးဂျောင်ကုမင်းရဲ့စကားလမ်းသွားနေတဲ့ပုံစံက်ိုငါ့သိပြီမို....ရပ်ကြရအောင်....ငါ့ကဆင်းရဲပေမဲ့မာနရှိတယ်နောက်ပြီးငါ့ကယောကျာ်းတစ်ယောက်မင်းလိုခြင်တဲ့ပုံစံမျိုးလာမသွင်းနဲ့ငါ့မလုပ်နိုင်ဘူးမင်းနဲ့ငါ့ရဲ့အချစ်တွေကထပ်တူမကျနေမှတော့ဒီမှာရပ်ပြီးလမ်းခွဲကြတာပေါ့မင်းလည်းမင်းလျှောက်ငါ့လည်းငါ့လျှောက်"
"အေ....မင်းဘက်ကသေချာလေးပြောလာမှတော့လည်းရှေ့မဆက်ရုံပေါ့ကောင်းပြီးလမ်းခွဲပြမယ်ငါ့ဖြစ်စေခြင်တဲ့လူတစ်ယေညက်နဲ့ငါ့လက်ထပ်ပြမယ်မင်းစောင့်ကြည့်နေ"
"ငါ့မင်းကိုစောင့်ကြည့်နေဖို့အချိန်မပိုလူမအားဘူးဂျောင်ကုမင်းအအတွက်အဆင်ပြေနေရင်ပြီးတာဘဲအပိုလုပ်ပြီးငါ့ကိုပြလည်းကင်မ်ထယ်ယောင်းဆိုတဲ့ငါ့ကစိတ်ဝင်စားမနေဘူး.....ဒါဆိုခွင့်ပြုအုန်း"
ထယ်ယောင်းဂျောင်ကုကိုနှုတ်ဆက်ကျေားခိုင်းထွက်လာလိုက်တယ်။
တောက်ခ်....ကင်မ်ထယ်ယောင်း..ဂျောင်ကုတစ်ယောက်တည်းသစ်ပင်အောက်မှာအော်ပြီးကျန်ခဲ့တယ်။
"မုန်းလိုက်တာကင်မ်ထယ်ယောင်းရာ"
ကျေားခိုင်ထွက်သွားတဲ့ထယ်ယောင်းကိုကြည့်ပြီးမင်းတောင်ပြတ်သားနိုင်သေးတာဘဲငါ့ကဘာလို့မပြတ်သားနိုင်ရမှာလည်းနိုင်တယ်....ငါ့ကောင်းကောင်းကြီးကိုနေနိုင်တာမင်းကိုပြမယ်။
ထယ်ယောင်းလမ်းလျှောက်နေရင်းကျလာတဲ့ပါးပေါ်ကမျက်ရည်ကိုလဿ်ဖမို့နဲ့တစ်ချက်ပွတ်သုတ်ပြီး....
မင်းမှာငိုနေဖို့အချိန်မရှိဘူးထယ်ယောင်းမင်းမှာကြည့်ပေးရမဲ့အနညဂတ်လေးတွေရယ်မင်းအဖေရယ်ရှိတယ်မင်းသန်မာနေမှဖြစ်မယ်။
ထယ်ယောင်းသူ့ရဲ့ဖုန်းကိုထုတ်ပြီးစာကြည့်ထဲမှာစာအုပ်ထုတ်ပြီးဒီဇိုင်းဆွဲနေတယ်ဟိုတယ်ပုံစံသူ့ရဲ့pageမှာတင်ဖ်ို့.....
ထယ်ယောင်းစာကြည့်တိုက်မှာရှိနေတာသိလို့ဂျီမင်းရောက်လာတယ်။
ထယ်ယောင်း...
အော်ဂျီမင်း....မင်း...မင်းမျက်နှာက....
အိမျကငါ့ဖားသားကွီးထိုးလိုကျတာ....ဟီ.းးးးး...
"မင်းညာတယ်ဂျောင်ကုလက်ချက်မှတ်လာ"
မင်းတို့ပြသာနာတက်ကြပြန်ပြီလာငါ့ကြောင့်ထယ်ယောင်းရယ်မင်းအရမ်းပင်ပန်းနေရင်ငါ့နိုင်ငံ...
"အပိုစကားမပြောနဲ့ဂျီမင်းသူငယ်ချင်းနဲ့ချစ်သူ့ဆိုတာကိုမခွဲနိုင်လောက်တဲ့မထိအတ္တကြီးနေတဲ့သူ့ကိုငါ့ရှင်းကပြမနေခြင်ဘူးသူ့ဘာသာထငိရာစိုင်းပါစေသူ့လိုခြင်တာငါ့လိုပုံစံမဟုတ်မှတော့လမ်းခွဲပေးရုံပေါ့အရမ်းကြီးမတွေးနဲ့မင်းလည်းဒါနဲ့မင်းအကကအဆင်ပြေလာ"
"ပြေတယ်ငါ့ဒီတတိယနှစ်ပြီးတာနဲ့ငါ့LAမှာလေကိုယ်တိုင်ချပြခွင့်ရတော့မယ်ကွ"
"good jop"
ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျီမင်းကြားစကားလုံးတွေတိတ်ဆ်ိတ်သွားတယ်။
.....
ညနေကျောင်းဆင်းလို့အိမ်ပြန်တော့ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကုမျက်နှာချင်းဆိုင်တွေတယ်။
ဂျီမင်းကထယ်ယောင်းနဘေးမှာဘက်စက်ကားစီးဖို့အတူစောင့်နေတယ်။
ထယ်ယောင်းကတော့တစ်ချက်ကြည့်ပြီးဘက်စက်ကားပေါ်တက်သွားလိုက်တယ်။
"ရားးးးဂျောင်ကုအကိုထယ်ယောင်းကအရင်ကဆိုငါ့တို့ကိုပြုံးပြနေကြအခု....အခုကတစ်ချက်သာကြည့်ပြီးကားပေါ်တက်သွားတယ်မင်းတို့ဘာဖြစ်ထားတာလည်း"
"ငါ့နဲ့လမ်းခွဲပြီmingyu"
ဘာ.....Eunwooနဲ့Mingyuနှစ်ယောက်ဆီကထွက်လာတဲ့အသံ....
ပါးစပ်ပိတ်ထားကြအခုချိန်မှာငါ့ဒေါသထွက်နေတယ်။
......
ထယ်ယောင်းအိမ်ရောက်တော့...
ကိုကိုပြန်လာပြီလာပေးယွန်းကိုကိုကိုအိတ်ထယ်ယောင်းရဲ့ညီမလေးကထယ်ယောင်းလွယ်အိတ်လေးယူပြီးသူ့အကိုအခန်းထဲသွားထားပေးတယ်။
"ယွန်းရေ...ငယ်လေးဘွန်းဘွန်းရော"
"ကျူရှင်ကပြန်သေးဘူးက်ိုကို"
"ဟုတ်လာအဲဆိုကိုက်ိုအလုပ်သွားတော့မယ်"
"အင်းကိုကိုဂရုစိုက်နော်အရမ်းညနက်စေနဲ့စောပြန်ခဲ့အဖေကထမင်းဆိုကိုကိုမရှိရင်မစားဘူး"
"အင်းယွန်းအဲဆိုကိုကိုသွားပြီးအဖေအိပ်နေတယ်မှတ်လာ"
"ဟုတ်တယ်ကိုကိုခနလေးကပြန်အိပ်ပျော်သွားတာ"
အင်းအဲဆိုကိုကိုသွားပြီးထယ်ယောင်းသူ့အဖေအခန်းတံခါးလေးကိုဖြေးဖြေးလေးဖွင့်ကြည့်ပြီးပြန်ပိတ်လိုက်တော့တယ်။
ထယ်ယောင်းကကျောင်းပိတ်ရက်စနေတနဂ်နွေဆိုတနေကုန်အလုပ်လုပ်တယ်ကျောင်းဖွင့်ရက်ဆိုကျောင်းကပြန်မှအလုပ်သွားတယ်။
ေဂျာင်ကုနဲ့ကကျောင်းသွားချိန်တွေတယ်စာကြည့်တိုက်မှာတွေတယ်ထယ်ယောင်းအလုပ်ပြန်ရင်အတူလိုက်ပိုရင်းတွေတယ်အချိန်ကမရှိသလောက်ရှားတယ်လေးအဲတော့ဂျောင်ကုကတင်းတာ.....
မနက်ဖြန်မှအပိုင်း၂လေးလာမယ်နော်ငယ်လေးတို့ရေအပိုင်းတစ်တာနဲ့စပါပြီ...
#AyeLove's poison....'(p1)
ေတာင္းကိုးရီးယားနိုင္ငံရဲ႕ေဆာက္လုပ္ေရးUniversityေက်ာင္းရဲ႕ခ်ယ္ရီအပင္ေအာက္ကေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕တင္းမာေနမႈအရင္ေနကေတြထက္ပိုမိုဆိုး႐ြာေနခဲ့တယ္။
"ေျပာစမ္းပါအုန္းကင္မ္ထယ္ေယာင္းမေနညကမင္းအေဖကိုေဆး႐ုံတင္ရတာငါ့ကိုဘာလို႔အသိမေပးတာလည္းပိုက္ဆံကေရာဘာလို႔ငါ့ဆီကမေတာင္းရတာလည္း"
သူ႕ကိုကင္မ္ထယ္ေယာင္းလို႔ေခၚေနၿပီဆိုကလည္းကဂြၽန္ေဒါသထြက္ေနၿပီဆိုတာကိုေပါ့ဒါေပမဲ့ဒါဟာျပသာနာႀကီးတစ္ခုလုပ္ေနတာကစိတ္ညစ္ဖို႔ေကာင္းေနတယ္။
"ဒါကျပသာနာလာဂြၽန္မင္းကိုငါ့မေျပာဘူးဆိုတာငါ့အေဖကိုေဆး႐ုံတင္တဲ့အခ်ိန္ကည၁နာရီႀကီးေလးကြာမင္းကိုဒုကၡမေပးျခင္လို႔ေပါ့ေနာက္ၿပီးပိုက္ဆံကငါ့ဂ်ီမင္းဆီကယူလိုက္တယ္"
"ဂ်ီမင္း....ဂ်ီမင္း...ဂ်ီမင္း....ေနလိုက္....ေနလိုက္အဲဂ်ီမင္းဆိုတဲ့ေကာင္ကမင္းခ်စ္သူ႕ျဖစ္ထက္ငါ့ထက္ေတာင္အေရးပါေနေသးလာအရမ္းကိုမွအားကိုးေနလိုက္ငါ့ကမင္းအတြက္လုံးဝကိုအသုံးဝင္မေနဘူးဟိုေကာင္ကိုဘဲအဲေလာက္အားကိုးၿပီးအဲေလာက္ခ်စ္ေနရင္ဘာလို႔ငါ့ခ်စ္တယ္ေျပာတာလက္ခံခဲ့လည္းျငင္းခဲ့ပါလာတစ္ခါတည္းအခုလို႔ေသာက္ျပသနာတက္လာစရာေစာက္ေၾကာင္းကိုရွိမေနဘူး"
"မင္းေတာ္လိုက္ေတာ့ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုဂ်ီမင္းနဲ႕ငါ့ကအရင္ကတည္းကေပါင္းလာတဲ့သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြမင္းရဲ႕တစ္လြဲအျမင္နဲ႕ျမင္ၿပီးစြပ္စြဲေနတာေတြဘယ္အခ်ိန္မွရပ္မွာလည္း"
"မင္းေျပာတဲ့ေကာင္းဆုံးသူငယ္ခ်င္းဆိုတာငါ့မွာလည္းရွိတာဘဲဒါေပမဲ့မင္းလို႔မဟုတ္ဘူးငါ့တိုေတြကအကုန္ရိုးသားၾကတယ္မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကသာJust firendလုပ္ေနၾကတာ..."
ျဖန္း.....
ထယ္ေယာင္းေဒါသထြက္ထြက္နဲ႕ေဂ်ာင္ကုပါးကိုသူ႕လက္ဖဝါးနဲရိုက္လိုက္တယ္။
"ေစာ္ကာတာေတာ္႐ုံဘဲေကာင္းမယ္ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု....မင္းသိထားဖို႔ကငါ့ရဲ႕မာနကိုတိုက္ရိုက္မေျပာနဲ႕ေကြ႕ဝိုက္ၿပီးေတာ့ေတာင္မထိခိုက္မိေစနဲ႕ငါ့ၿငိမ္ခံေနမွာမဟုဘူးလူကဆင္းရဲေပမဲ့မာနကခ်မ္းသာတယ္"
"ေတာက္ခ္....ကင္မ္ထယ္ေယာင္းမင္းကခ်စ္သူ႕ႏွစ္ေယာက္ၾကားေတာင္ဒီမိုးထိေနတဲ့မာနကိုထားေနတာက်န္တဲ့လူေတြအတြက္ဆိုမေတြးရဲစရာဘဲ....ငါ့ေျပာတာဘာမွားသြားလည္း...ခ်စ္သူ႕သဘာဝသြားျခင္တယ္လာျခင္တယ္အတူအခ်ိန္ေတြကုန္ဆုံးျခင္တယ္ဒါကသဘာဝဘဲေလးမင္းကဘာေတြအဲေလာက္ေတာင္တင္းမွာၿပီးျဖစ္ေနရတာလည္း"
"ချစ်သူ့ဆိုတာအားကိုးရတယ်ရင်ဖွင့်ရတယ်အတူမျှဝေခံစားရတယ်မင်းအဲလိုဘယ်နှစ်ခါလုပ်ခဲ့လည်းငါ့ရင်ခွင့်လေးထဲမှီပြီးဘယ်နှစ်ခါများချွဲဖူးလည်းငါ့လိုခြင်တာအဲခံစားချက်လေးတွေကိုယ်ချစ်သူ့ကကိုယ့်ကိုချွဲပြီးအားကိုးတာလ််ိုခြင်တာမင်းကတော့အမြဲတမ်းအေးစက်စက်နဲ့ဘယ်ခေါ်ခေါ်အကုန်ငြင်းနေတာလေး...."
"မင္းေျပာတဲ့အခ်က္လက္ေတြကိုလိုျခင္မွေတာ့အားႏႊဲ႕တဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ေလးငါ့ကမိန္းမသားမဟုတ္ဘူးေယာက်ာ္းေလးကြေနာက္ၿပီးေျခေထာက္မသန္တဲ့အေဖနဲ႕အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ညီမေလးေတြကိုဉီးေဆာင္ကာရွာေကြၽးေနတဲ့ေကာင္မင္းေခၚတဲ့ေနရာတိုင္းကိုငါ့အားယားၿပီးလိုက္နိုင္ဘူးမင္းအားလည္းမကိုးနိုင္ဘူးမင္းဆီကပိုက္ဆံကိုငါ့စိတ္လည္းမဝင္စာဘူးမင္းကိုစတြဲကငါ့ကဘယ္လိုေတြလုပ္လို႔မရဘူးအကုန္ေျပာျပထားၿပီးသားဒါကိုမင္းကငါ့ကိုေထာက္ျပတယ္ေပါ့"
"ၾကာေလစိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းေလဘဲ"
"စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတယ္....ငါ့ကေလးထယ္ေယာင္းသူ႕ကိုယ္သူ႕လက္ညိုးထိုးၿပီးေဂ်ာင္ကုကိုစိုက္ၾကည့္ကာေမးေနတယ္။...မင္းအတြက္သိမ့္သိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတယ္လာ....အိုSo..sorryေဂ်ာင္ကုငါ့မသိခဲဘူးမင္းငါ့ကိုႀကိဳေျပာခဲ့သင့္တာဒီစကားကို...".
"ေတာက္ခ္.....အရာရာအားလုံးလုံးမင်းတော်မင်းတက်နေမှတော့ငါ့ကိုလ်ိုအပ်ဘူးထင်တယ်"
"ကောင်းပြီးဂျောင်ကုမင်းရဲ့စကားလမ်းသွားနေတဲ့ပုံစံက်ိုငါ့သိပြီမို....ရပ္ၾကရေအာင္....ငါ့ကဆင္းရဲေပမဲ့မာနရွိတယ္ေနာက္ၿပီးငါ့ကေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္မင္းလိုျခင္တဲ့ပုံစံမ်ိဳးလာမသြင္းနဲ႕ငါ့မလုပ္နိုင္ဘူးမင္းနဲ႕ငါ့ရဲ႕အခ်စ္ေတြကထပ္တူမက်ေနမွေတာ့ဒီမွာရပ္ၿပီးလမ္းခြဲၾကတာေပါ့မင္းလည္းမင္းေလွ်ာက္ငါ့လည္းငါ့ေလွ်ာက္"
"ေအ....မင္းဘက္ကေသခ်ာေလးေျပာလာမွေတာ့လည္းေရွ႕မဆက္႐ုံေပါ့ေကာင္းၿပီးလမ္းခြဲျပမယ္ငါ့ျဖစ္ေစျခင္တဲ့လူတစ္ေယညက္နဲ႕ငါ့လက္ထပ္ျပမယ္မင္းေစာင့္ၾကည့္ေန"
"ငါ့မင္းကိုေစာင့္ၾကည့္ေနဖို႔အခ်ိန္မပိုလူမအားဘူးေဂ်ာင္ကုမင္းအအတြက္အဆင္ေျပေနရင္ၿပီးတာဘဲအပိုလုပ္ၿပီးငါ့ကိုျပလည္းကင္မ္ထယ္ေယာင္းဆိုတဲ့ငါ့ကစိတ္ဝင္စားမေနဘူး.....ဒါဆိုခြင့္ျပဳအုန္း"
ထယ္ေယာင္းေဂ်ာင္ကုကိုႏႈတ္ဆက္ေက်ားခိုင္းထြက္လာလိုက္တယ္။
ေတာက္ခ္....ကင္မ္ထယ္ေယာင္း..ေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္တည္းသစ္ပင္ေအာက္မွာေအာ္ၿပီးက်န္ခဲ့တယ္။
"မုန္းလိုက္တာကင္မ္ထယ္ေယာင္းရာ"
ေက်ားခိုင္ထြက္သြားတဲ့ထယ္ေယာင္းကိုၾကည့္ၿပီးမင္းေတာင္ျပတ္သားနိုင္ေသးတာဘဲငါ့ကဘာလို႔မျပတ္သားနိုင္ရမွာလည္းနိုင္တယ္....ငါ့ေကာင္းေကာင္းႀကီးကိုေနနိုင္တာမင္းကိုျပမယ္။
ထယ္ေယာင္းလမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းက်လာတဲ့ပါးေပၚကမ်က္ရည္ကိုလႆ္ဖမို႔နဲ႕တစ္ခ်က္ပြတ္သုတ္ၿပီး....
မင္းမွာငိုေနဖို႔အခ်ိန္မရွိဘူးထယ္ေယာင္းမင္းမွာၾကည့္ေပးရမဲ့အနညဂတ္ေလးေတြရယ္မင္းအေဖရယ္ရွိတယ္မင္းသန္မာေနမွျဖစ္မယ္။
ထယ္ေယာင္းသူ႕ရဲ႕ဖုန္းကိုထုတ္ၿပီးစာၾကည့္ထဲမွာစာအုပ္ထုတ္ၿပီးဒီဇိုင္းဆြဲေနတယ္ဟိုတယ္ပုံစံသူ႕ရဲ႕pageမှာတင်ဖ်ို့.....
ထယ္ေယာင္းစာၾကည့္တိုက္မွာရွိေနတာသိလို႔ဂ်ီမင္းေရာက္လာတယ္။
ထယ္ေယာင္း...
ေအာ္ဂ်ီမင္း....မင္း...မင္းမ်က္ႏွာက....
အိမ်ကငါ့ဖားသားကြီးထိုးလိုက်တာ....ဟီ.းးးးး...
"မင္းညာတယ္ေဂ်ာင္ကုလက္ခ်က္မွတ္လာ"
မင္းတို႔ျပသာနာတက္ၾကျပန္ၿပီလာငါ့ေၾကာင့္ထယ္ေယာင္းရယ္မင္းအရမ္းပင္ပန္းေနရင္ငါ့နိုင္ငံ...
"အပိုစကားမေျပာနဲ႕ဂ်ီမင္းသူငယ္ခ်င္းနဲ႕ခ်စ္သူ႕ဆိုတာကိုမခြဲနိုင္ေလာက္တဲ့မထိအတၱႀကီးေနတဲ့သူ႕ကိုငါ့ရွင္းကျပမေနျခင္ဘူးသူ႕ဘာသာထငိရာစိုင္းပါေစသူ႕လိုျခင္တာငါ့လိုပုံစံမဟုတ္မွေတာ့လမ္းခြဲေပး႐ုံေပါ့အရမ္းႀကီးမေတြးနဲ႕မင္းလည္းဒါနဲ႕မင္းအကကအဆင္ေျပလာ"
"ေျပတယ္ငါ့ဒီတတိယႏွစ္ၿပီးတာနဲ႕ငါ့LAမွာေလကိုယ္တိုင္ခ်ျပခြင့္ရေတာ့မယ္ကြ"
"good jop"
ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျီမင်းကြားစကားလုံးတွေတိတ်ဆ်ိတ်သွားတယ်။
.....
ညေနေက်ာင္းဆင္းလို႔အိမ္ျပန္ေတာ့ထယ္ေယာင္းနဲ႕ေဂ်ာင္ကုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြတယ္။
ဂ်ီမင္းကထယ္ေယာင္းနေဘးမွာဘက္စက္ကားစီးဖို႔အတူေစာင့္ေနတယ္။
ထယ္ေယာင္းကေတာ့တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးဘက္စက္ကားေပၚတက္သြားလိုက္တယ္။
"ရားးးးေဂ်ာင္ကုအကိုထယ္ေယာင္းကအရင္ကဆိုငါ့တို႔ကိုၿပဳံးျပေနၾကအခု....အခုကတစ္ခ်က္သာၾကည့္ၿပီးကားေပၚတက္သြားတယ္မင္းတို႔ဘာျဖစ္ထားတာလည္း"
"ငါ့နဲ႕လမ္းခြဲၿပီmingyu"
ဘာ.....Eunwooနဲ႕Mingyuႏွစ္ေယာက္ဆီကထြက္လာတဲ့အသံ....
ပါးစပ္ပိတ္ထားၾကအခုခ်ိန္မွာငါ့ေဒါသထြက္ေနတယ္။
......
ထယ္ေယာင္းအိမ္ေရာက္ေတာ့...
ကိုကိုျပန္လာၿပီလာေပးယြန္းကိုကိုကိုအိတ္ထယ္ေယာင္းရဲ႕ညီမေလးကထယ္ေယာင္းလြယ္အိတ္ေလးယူၿပီးသူ႕အကိုအခန္းထဲသြားထားေပးတယ္။
"ယြန္းေရ...ငယ္ေလးဘြန္းဘြန္းေရာ"
"ကျူရှင်ကပြန်သေးဘူးက်ိုကို"
"ဟုတ်လာအဲဆိုကိုက်ိုအလုပ်သွားတော့မယ်"
"အင္းကိုကိုဂ႐ုစိုက္ေနာ္အရမ္းညနက္ေစနဲ႕ေစာျပန္ခဲ့အေဖကထမင္းဆိုကိုကိုမရွိရင္မစားဘူး"
"အင္းယြန္းအဲဆိုကိုကိုသြားၿပီးအေဖအိပ္ေနတယ္မွတ္လာ"
"ဟုတ္တယ္ကိုကိုခနေလးကျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ"
အင္းအဲဆိုကိုကိုသြားၿပီးထယ္ေယာင္းသူ႕အေဖအခန္းတံခါးေလးကိုေျဖးေျဖးေလးဖြင့္ၾကည့္ၿပီးျပန္ပိတ္လိုက္ေတာ့တယ္။
ထယ္ေယာင္းကေက်ာင္းပိတ္ရက္စေနတနဂ္ႏြေဆိုတေနကုန္အလုပ္လုပ္တယ္ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ဆိုေက်ာင္းကျပန္မွအလုပ္သြားတယ္။
ေဂျာင်ကုနဲ့ကကျောင်းသွားချိန်တွေတယ်စာကြည့်တိုက်မှာတွေတယ်ထယ်ယောင်းအလုပ်ပြန်ရင်အတူလိုက်ပိုရင်းတွေတယ်အချိန်ကမရှိသလောက်ရှားတယ်လေးအဲတော့ဂျောင်ကုကတင်းတာ.....
မနက္ျဖန္မွအပိုင္း၂ေလးလာမယ္ေနာ္ငယ္ေလးတို႔ေရအပိုင္းတစ္တာနဲ႕စပါၿပီ...
#Aye