Artık masal anlatma bana, işle kulaklarına artık inanmam ben sana,
Anlattığın masalda yalanmış, sende bir yalanmışsın oysa,
Bir inancım var biliyorum, ama yalnız benim içimdeki aşka,
Sevgin kararmış gönlünün bahçelerinde, sevgin kara sen sevginden de kara.
Sana inanmak bile, herkese göre ahmaklıkmış söylemişlerdi bana,
İnanmamıştım herkes değildir o, diye bağlanmıştım aşkına,
Senin gamzelerinde, ölmek en derinine düşmek duasıyla,
Sevgin kararmış aklının ücralarında, sevgin kara sen sevginden de kara.
Damarımı kessen, oluk oluk al kanlarım yerlere aksa,
Yemin ederim, yanıma olsan ederdim sana ses etmem feda,
Yola çıkmadan, pes ettin bekleseydin, gitmeseydin daha yolun başında,
Sevgin kararmış bana verdiğin umutlarımda, sevgin kara sen sevginden de kara.