Yürüyorum burası neresiydi bilmiyorum sadece yürüyorum.Hertarafta kırmızı güller var ve renkli kelebekler şırıl şırıl akan şelale insanı adeta büyülüyordu.Bu yerde olmak insana huzur veriyor.Üzerimde bembeyaz elbise sadece yürüyorum.O güzelliklerin karşısında çok ilerde ağaçların arasında biri vardı.Oraya gitmeye başladım.Adım attıkça sanki güneş kayboluyordu.Tam yanına geldim ama o kişinin arkası dönüktü.Bir çizgi vardı ,bir sınır vardı aramızda.Benim olduğum taraf aydınlıktı.Ama onun olduğu taraf karanlıktaydı.Ona elimi uzattım sırtına dokundum.Yüzünü dönmedi.Ona bir adım attım ve sınırı geçtim.Tekrar sırtına dokundum.Tekrar sırtına dokunmamla bana dönmeye başladı.Ama bi anda heryer karanlığa gömüldü.Ve aydınlık olan sadece gözleriydi,tıpkı karanlığın yansıması olan o gözler.
Geri çekildim ama sanki artık herşey için çok geçti ve ben karanlığa esir kaldım...
~
"Sadece mutlu olmak istiyordu.Başına neler geleceğinden bihaberken.Belkide hayatının dönüm noktasıydı.Hayat ona hiç acımicaktı.Verdiği kararın bedelini çok ağır ödeyecekti."
Gecenin karanlığında saat 4'e çeyrek vardı.Meyra ani refleksle uykusundan kalktı.Gördüğü rüyaya anlam veremiyordu.Herşey çok güzelken bi anda heryer karanlığa gömüldü.Ve tıpkı karanlık gibi o gözler.Bi o kadar güzel ve bi o kadarda korkunçtu.Gördüğü rüyaya anlam veremiyorduTekrar yatağına uzandı ve kendini uykuya teslim etti.
Sabahın gün ışığıyla birlikte evde herkez koşuşturuyordu.Nihayet beklenen gün gelmişti.Meyra bugün Melihle evlenecekti.Herşey o kadar ani olmuştu ki Meyra henüz tam hazırlanamamıştı.Saatler sonra düğün başladı.Ama Meyra hayla hazır değildi.Herkez düğüne gitti.Meyra ve Eylem kaldı.Eylem Meyranın en iyi arkadaşıydı.Aynı zamanda Eylem güzellik uzmanıydı ve Meyrayı kendisi hazırlamak istedi.Düğüne baya geç kaldılar.Artık Meyra hazırdı.Meyra çok abartısız bir gelinlik seçmişti.Pilili korsaj üzerinde sade kalp şeklinde yaka,uzun kuyruklu sırt fermuarıyla süslenmiş klasik fildişi A kesim bir gelinlik.Saçını hafif maşayla dalgalandırdı.Eylem Meyranin makyajinda gözlerinde far ile dumanlı göz makyajı yaptı böylelikle gözleri ön plana çıkıyordu.Dudaklarinida hafif pembemsi bı renk yapmıştı.Meyra böylelikle hazırdı.Kendini aynadan gören Meyra oldukça mutlu gözüküyordu.Bunu gören Eylem bu işin ustası olduğunu kanıtladı.Araba sesiyle Eylem hemen aşağıya indi.Meyra heyecanla Melihi beklerken o sırada Eylem geldi.Eylemin dediğine göre Melih gelmemişti.Onun yerine "Melih'in şoförü yolladığını" söyledi.Meyra,Melihin neden böyle yaptığına anlam veremedi.Onunla düğünde konuşmaya karar verdi ve hemen aşağıya inip arabaya bindi.O sırada Eylem de tam binecekken şoförün sesiyle durdu.Şoför ona"Melih sizi başka arabayla gelmenizi emretti"söyledi.Bunlara anlam veremeyen Meyra ve Eylem bunların bir Melihin sürprizi olduğunu düşündüler.Eylem geri çekildi arkadaşına belli etmesede bu duruma üzüldü.Onu geri planda bıraktıklarını düşündü.Meyra bu durumdan rahatsız oldu.Melihin neden böyle bişey yaptığını anlayamadı.Sürprizde olsa Eylemi öylece bırakmak istemedi.Ama yapacak bişey yoktu soför Eylemin geri çekilmesiyle arabayı çalıştırdı ve yola koyuldu.Aradan yarım saat geçti.Oysa yol o kadar uzun değildi yabancısı olduğu bu yola sadece tek bişey düşünüyordu;Melihin bir sürprizi olduğunu.O yüzden bu yolda gittigini düşündü.Sessizligin ardından Meyranin telefonuna bir mesaj gelir.Mesaj Melihtendi;
-Meyra daha hazirlanmadin mi? Düğün bitecek neredeyse.Ben geliyorum şimdi.
Bı anda gördüğü mesaj karşısında şoka giren Meyra korkmaya başladı.
....
Meyra:
Derin nefes aldım.Adam bı anda arabayı durdurdu.Kendimi çok belli etmiştim.Anlamisti herşeyi öğrendiğimi.Beni öldürürlerse ya.Daha çok korkmaya başladım.
Hemen Melihe mesaj atmaya baslayacakken bı anda benim olduğum tarafın kapısı açıldığını gördüm.
Adam hemen elimdeki telefonu hzila aldığı gibi hemen kartı kırdı.Telefonuda yere fırlattı.
-Kimsiniz siz?Benden ne istiyorsunuz?
Tam çıkacakken beni arabaya itti.Ve kapıyı kapattı.Düğmeye bastığı an araba kilitlendi.Daha sonra şoför koltuğuna oturdu.Ölsem bile burda rahatça oturamazdim.Beni neler bekleyeceğini bilmiyorum.Arabayi çalıştırdı.Beklemedigi anda hemen direksiyonu tuttum.Araba bı sağa bı sola gidiyordu.Adam beni yitsede yola baktığı için bı anda dengesini kaybetti ve ağaca çok sert çarptı.Ben arkada olduğum için hemen kendimi arkaya ittim.Ama başimi çok sert çarptım.Bi an her taraf karardı.
Başım dönüyordu,midem çok bulaniyordu.Kendime geldiğimde arabadan koku geliyordu.Adamın başı direksiyona çarpmisti.Adam öylece başı direksiyonda baygın şeklindeydi.Öylece durmak yerine kapıyı acmaya başladım.Ama kapı açılmıyordu.Ne kadar zorlasamda olmuyordu.En sonda kilidi kırdım.Simdi nolcak cami kırmayı denicem belki o zaman olur.Hemen bişey aramalıyım.Arabada bişey yoktu ki.Ön koltuğa geçtim kapıyı açmayı denedim belki açılır diye.O sırada arabadan dumanlar çıkıyordu.İkinci denememde kapı açıldı.Hemen arabadan çıktım.Etrafima baktım her tarafta ağaçlar var.Üzerimdeki gelinlikle bu durumdan kortulmak istiyordum artık.öylece durmak yerine yolda hızlıca bilmediğim bı yöne doğru hızla gidiyorum.Napiyorum ben ya yolda hemen beni bulabilirler.Ah bu topuklarla nasıl yürücem.Hemen ayakkabılarımı çıkardım.Yere fırlattım.Gelinligimin önünü kaldırıp hemen hızlıca koşmaya başladım.Birazdan heryer karanlik olacaktı,acele etmem gerek.Araclarin arasına karıştım.Aniden bir silah sesiyle durdum.Gelmislermi? Sesler çok uzaktan gelmiyor yakinimdaydilar.Nefes nefeseydim.Nefes sesimden başka sesler daha duydum.Olamaz bana yetisecekler,hizlanmam gerekiyor.Biraz soluklandim.Ama dinlenmenin sırası değildi.Tekrar koşmaya başladım.Karsimda yol çıktı arabalar gidip geliyordu.Ayaklarimin altı paramparçaydi.Aci çeke çeke kosuyordum.Herseye rağmen koşmaya devam ettim.Melih şimdiye kadar beni aramaya başlamıştır.Dusuncelerimi bir kenara biraktim.Nefes nefeseydim bı anlık arkama baktım sesler geliyordu ama kimse yoktu.Hava kararmıştı.Önümü görmekte zorlandım.

Tam bir adım daha atmıştım ki,bir şeye takıldım.Bir bu eksikti,
-Ah!
Olamaz dengemi kuruyamadım ve bir çukura düştüm.Cok sert yere çarptım.Çukur çok büyüktü.Yerden kalkmaya çalıştım ama ayağım umarim kırılmamıştır.Canim çok aciyordu.Tam ayağa kalkacakken sesler duydum.Ve hemen hareket etmeden yerde öylece seslerin gitmesini bekledim.Ama sesler gittikçe yaklaşıyor.İki kişinin çukurun başında gördüm.Ellerinde fener vardı.Bunlardan biri soför kılığındaki adam.Tam belli olmasada yüzü kanlar içindeydi.Yerimde kıpırdamadan sessizce gitmelerini bekledim.Şoför kılığındaki adam konuşmaya başladı.
-Kızı elimden nasıl kaçırdım.Bu seferde kızı bulamazsak beni öldürür.Kimseyi affetmez.Bana bak sen şu taraftan git bende diğer taraftan gidecem.
Biraz daha bekledim gittiklerini anladigimda derin bir nefes aldım.Neyseki beni farketmediler.Her tarafım toprak içindeydi.Karanliktan korksamda neyseki bu sefer işe yaramıştı.Ayaga kalktım.Peki ben bu çukurdan nasıl çıkacaktım.Aman Allah'ım ben bir çukurdayim.Elimi başıma koydum.Hayir olamaz fare falan yoktur değil mi,pekiya yilannn!
Hayır
-İmdaaaaaat!!
Hicbirsey umrumda değil gözyaşlarıma hakim olamiyordum.Onca çabamin boşa gitmesine razıyım yeterki beni bu çukurdan kurtarsinlar.
-İmdaat!kimse yokmu?birileri beni burdan kurtarsin.
Beni duyan yoktu.Korkudan titriyordum.Baska bir ses duydum.
Bana"tut" diye bağırarak halatın bir ucunu aşağıya attı.Ne yapmalıyım?O adamlar beni heryerde arıyorlar.Peki ya bu adam tanımadığım bu adam ne olacaktı.Bu çukurdan çıkıp başka bir tehlikeyle mi yüzleşecektim.Korkuyorum ama çukurun içinde olmaktan daha çok korkuyorum.Tekrar bağırma sesiyle irkildim.
-Öylece duracak misin? yoksa burda kalmayimi düşünüyorsun?
Başka çarem yoktu.Halatin ucunu tuttum.
-Sıkı tutun.
Beni yukarı çekiyordu.Ecelime yaklasiyordum.Tam yukarı çıktım ayağım bir yere takıldı ve birşeyin üzerine düştüm.Bu şey nefes alıyor, üstelik küt küt atan bişey var.
-Beni çok ugrastirmanin bedeli ağır olacak.
Bu ses aman Allahım onun üzerine düşmüşüm.Basimi kaldirdigimda karanlık gibi gözlerini gördüm.Tıpkı rüyam gibi.Bir ışık sadece gözlerini aydınlatıyordu.Kaşlari kalın,kirpikleri ise çok gürdü ve karanlık gibi gözler.
Aniden bi acı hissettim.Bir seyin boynuma batmıştı.Elimi acının olduğu yöne gütürdüm.Bu bir şırıngaydi.
-Ah! ne yaptın ba...na?
Göz kapaklarim isteksizce kapandı.Basim onun güğsüne düştü.
Son hatırladığım karanlığın yansıması olan karanlık gözler.Tıpkı rüyam gibi.
~