Herkese Merhaba umarım beğenir siniz artık bölümler cuma günleri gelecek keyifli okumalar...
Multi Umut
Toprak
Nisanın elini sıkı sıkı tutarak oturmuştum durup durup bakıyordum içimde değişik bir mutluluk vardı.
"EE ikizim hadi al gözlerini Nisa dan da söyle ne diceksen."dedi Yağmur.Bizden çok heycanlıydı ve mutluydu ne kadar çok sevdiğini biliyordum Nisayı.
"İlk söyleyeceğim şey sana Yağmur yok görümce yok gelin falan diyip Nisayı utandırmak yok çok ciddiyim."dedim.
"Tamam bu kolay başka."dedi.
"Bence asıl sorun okulda insanların benim hakkımda ne düşünceği ne diyeceği başta Cerenler."dedi Nisa ve sıkıntılı bir nefes verdi.
"Ne diyebilirler kim ne diyebilir hele biri bir şey desin bak bakalım neler oluyor bak bakalım ben ne yapıyorum."dedim.
"Ay sanki babam konuştu aslan kardeşim."dedi Yağmur gülerek.
"Biz ne olduğunu biliyoruz ama milletin ağzını kapatamayız ama sen hiç takılmıyorsun çünkü kendini biliyorsun."dedi Umut.
"Ben o ağızları öyle bir kapatırım ki sen hiç merak etme.Pazartesi günü tutuyorum elinden giriyorum okula kim ne diyebiliyor bakarız."dedim.
"Aynen öyle siz böyle şeyleri düşünmeyin heleki sen Nisa biliyorum çok takıcaksın kafana ama san laf söyleyen karşısında beni bulur." Dedi Yağmur.
"Heeh işte bu. Sakın kafana takmıyorsun tamamı biz seni biliyoruz."dedim ve kedime çekip anlını öptüm.
"Yerim Vallahi yeriim."dedi Yağmur.
"Bende yerim sizi ama babam darlıyor saat kaç oldu eve gelin diyor."dedi Umut.
"Bize geliyorsun değil mi?"dedim.
"Hayır anneannemen gitmem lazım söz verdim."dedi Nisa.
"Ama yine beraber yatartık."dedim.
"Başka zaman annemler bekliyor."dedi Nisa.
"Tamam o zaman yarın görüşelim olur mu?"dedim.
"Olur görüşürüz."dedi gülerek.
"Umut ağlıyacağım şimdi."dedi Yağmur.
"Ştt cıvıma hemen kalkın hadi."dedim ve kalktım. Onlar da kalktı.
"Arabaya gidin siz hesabı ödeyeceğim."dedim.Yağmurlar giderken Nisada gitmek için yöneldi.
"Sen nereye acaba bundan sonra ben nereye sen oraya."dedim ve elinden tutup çektiştirdim.
Hesabı ödedikten sonra arabaya gittik.Nisayı bıraktıktan sonra bizde eve gittik annem ve babam uyuyordu ikimizde odalarıma gittik.Nisa çoktan uyumuştu benim aksime uykuya düşkündü.
Sabah erkenden uyanmıştım bu gün Pazardı ve herkes uyurdu.Uyandığımızda da hep beraber kahvaltı hazırlardık.Ben her zaman ki gibi erken kalkmıştım hemen Nisaya Günaydın mesajı atıp yataktan kalktım.
Yağmurun odasına gittim tabii ki uyuyordu mutfağa indiğimde kimsenin olmadığını fark ettim demek ki herkes uyuyordu.Ben de bir cesaret kahvaltı hazırlamaya başladım.
Ayaz
Yüksek sesle gözümü açtım. Ada hala göğüsüm de yatıyordu onu uyandırmadan telefona uzandım. Saat daha 10 du ve bu saate tek uyanıcak kişi Topraktı. Sesler iyice yükselmişti bir şeyler kırılıyordu.
"Ne oluyor ya."dedi Ada homurdanarak.
"Sanırım Toprak mutfakta bir şeyler kırıyor."dedim.Ada hemen doğruldu.
"Hayır Toprak ya."dedi ve kalktı bende peşinden kalktım ve mutfağa indik.
Mutfak savaş alanı gibiydi Toprak kendince kahvaltı hazırlamaya çalışmıştı.
"Kahvaltı takımımın haline bak."dedi Ada yerdeki tabaklara bakarak.
"Olsun anne 12 kişilik çok zaten 9 kişilik yeter."dedi Toprak.
"Oğlum sen iyimisin sen su alamk için bile gelmezsin mutfağa ne bu hamaratlık."dedim.
"İçimden geldi size de iyilik yaramıyor neler yaptım bakın." Dedi.
"Yapmasaydın daha iyiydi biz yapardık be oğlum şimdi bir de burayı temizlemesi var.Ada gitme cam kırıkları var."dedim ve Adanın kolunu tuttum.
"Mutfağımın haline bak Ayaz ya."dedi Ada.
"Tamam şimdi topluyoruz.Toprak bırak onları annene terlik getir sonra da süpürgeyi getir ve süpürmeye başla."dedim.
"İyilik yaramaz ki size zaten."diye söylene söylene çıktı Toprak.
Eğilip büyük cam parçalarını toplamaya başladım Ada da tezgahı topluyordu.Toprak da gelip süpürmeye başladı.
"Sabahın köründe ne bu ses ya niye ev süpürüyorsun."dedi Yağmur sinirle.
"Sanada Günaydın."dedi Toprak.
"Sence günaydı mı sabahın körü körü zaten her sabah erken kalkıyoruz bari Pazar günü geç kalkalım."dedi Yağmur.
"Git yat mızmızlanma ayak altında da gezme."dedi Toprak.
"Uyku bıraktın ya.Mutfağın hali ne böyle."dedi Yağmur.
"Toprağın kahvaltı hazırlama aşkı gelmiş de kızım."dedim.
"Toplanmış hali bu arada."dedi Ada.
"Aşk olsun size gerçekten."dedi Toprak.
"Bize yardım etmen yeterdi oğlum takımımı bozdun durduk yere ayrıca nerden çıktı bu kahvaltı hazırlama aşkı."dedi Ada.
"Heeee şimdi olduu.Yeni uyandım ya kafam yeni açılmaya başladı annecim babacım hayırlı olsun artık gelininiz var."dedi Yağmur coşkuyla.
"Ne nasıl."dedim merakla.
"Nisa mı sevgilimisiniz şimdi."dedi Ada.
"Evet anne böyle el ele falan geziyorlar minnoş minnoş."dedi Yağmur.
"Bak sen Toprak Beye hayırlı olsun oğlum."dedim ve sırtına vurdum.
"Çok şükürr gel buraya afferim sana hayırlı olsun."dedi Ada ve sarıldı.Toprak biraz utanmıştı ilk defa oğlumu utanırken görmüştüm.
"Bir de utanuyor ya baksana şuna Ayaz oğlumuz büyüdü."dedi Ada.
"Senin utanma duygunda mı varmış bak sen Nisaya neleri ortaya çıkardı."dedi Yağmur gülerek.
"Birazdan başka duygularımı da göreceksin sus o yüzden."dedi Toprak.Yağmur dil çıkardı.
"Başlamayın kahvaltı yaparken konuşuruz Yağmur geç sende sofrayı kur sende güzelce süpürmeye devam et."dedim.
Kahvaltıyı hazırladıktan sonra oturup konuşmaya başladık.
"Bana bak Toprak o kızı bir üz o kız bir üzülsün kafanı kırarım annenden yemediğin dayağı yersin."dedi annem.
"Aynı şekilde Nisa üzülmeyecek."dedim.
"Öyle bir şey yapamaz zaten sizden önce ben varım."dedi Yağmur.
"Şu konu kapanabilir mi Allah Allah."dedi Toprak.
"O zaman benim size bir haberim var.Haftaya kampa gidiyoruz."dedim.
"Olmaz Nisanın sınavı var."dedi Toprak.
"Onu hafta içi bir güne aldılar hafta sonu okul boyacankmış."dedim.
"Poyrazın doğum günü var."dedi.
"O iptal yurt dışında kutlayacaklarmış ilerleyen zamanlarda burda parti yapcakmış dün mesaj atmış."dedi Yağmur.
"Sen kamp diyince havalara uçardın ne oldu kaçma peşindesin."dedi Ada.
Havalar ısınmaya başlağıdı zaman sık sık kampa giderdik.Toprak çok severdi ve en çok o gitmek isterdi.Yağmur da bir o kadar sevmezdi.
"Sevgilisinden ayrı kalıcak ya ondan dır."dedi Yağmur gülerek.
"Kızım sussana."dedi Toprak.
"Kamp sezonunu açıyoruz ayrıca sizin çok merak ettiğiniz şeyleri de açıklama zamanı."dedim.
"Nasıl tanıştığınız ve isimlerimizin hikayesi mi."dedi Yağmur hevesle.
"Evet söz verdik 18 yaşına girince anlatacağız diye o gün geldi."dedi Ada.
"Tamam anlatın ama şu hediye işini de konuşalım değil mi baba."dedi Toprak.
"Gerek yok ben senin ne istediğini biliyorum araba."dedim.
"Yes işte bu peki aldın mı seçmen konusunda yardımcı olabilirm."dedi Toprak.
"Öyle bir şey yok."dedi Ada.
"Ya anne ya."dedi Toprak.
"Sen ne istiyorsun güzel kızım."dedim.
"Bilmem zaten her şeyim var."dedi.
"Arabamız yok bizim araba."dedi Toprak.Bir anda Yağmur öksürmeye başladı ve peçetey ağzından bir şey çıkardı.
"Keşke yumurtanın kabuğunu ayırsaydın."dedi Yağmur.
"Yeme o zaman."dedi Toprak.
Kahvaltı yapmaya devam ediyorduk.Toprak telefonu ile uğraşıp duruyordu.
"Bırak şu telefonu kahvaltını bitir."dedim.Yağmur telefına baktı.
"Sevgilisi ile konuşuyor babacım."dedi Yağmur.
"Ben doydum ya zeten."dedi Toprak.
"Sizden gördüğüm bu medeniyeti benim sevgilimede göstermenizi bekliyorum."dedi Yağmur.
"Tabiki göstericez."dedi Ada.
"Tabiki göstermicez."dedi Toprak.
"Toprrak ne diyorsun."dedi Ada.
"Bir dakika anne.Ne diyorsun sen o ne demek sevgilim olamaz mı benim."dedi Yağmur.
"Olamaz yani olur olur tabiiki ama olmaz işte."dedi Toprak.
"Şimdi kardeşin şöyle demek istiyor sen çok iyi niyetlisin ya herkesi kendin gibi görüyorsun ya seni üzmelerini istemediğimiz için öyle söyledi zaten daha erken küçüksünüz."dedim.
"Biz aynı yaştayız Toprakla baba."dedi Yağmur.
"Güzelim benim sen kimseye layıl değilsin üst seviyesin boş ver."dedi Toprak.
"Çok boş yapıyorsunuz saçmalamayın ve sussun.Toprağa gösterdiğimiz medeniyeti tabiki Yağmurada göstericez."dedi Ada sinirle.
"Bence bu konu kapansın."dedim.
"Bencede ben Nisanın yanına gidicem afiyet olsun."dedi Toprak ve kalktı.Yağmuru uzun uzun öptü.
"Sen sadece benimsin."dedi ve gitti.Yağmurun moreli bozulmuştu.
"Afiyet olsun."dedi ve kalkıp gitti.Ada sinirle bana döndü.
"Ben ne demiştim sana."dedi sinirle.
"Bir şey demedim ki."dedim.Ada sinirle ayağa kalktı.
"Toplarsın buraları."dedi ve çıktı mutfaktan.
"Toplarım ne olcak yani sanki bir şey dedim Allah Allah."dedim kendi kendime.
Yağmur
Sinirle mutfaktan çıkıp odama gittim.Gözlerim dolmuştu bu haksızlıktı.Toprağın ilişkisine saygı duyulurken benimki kabul bile görmüyordu.Odaya girip kapımı kitledim ve Umutu aradım.
"Efendim güzeller güzelim."dedi.
"Umut."dedim sesim titreyerek.
"Ağlıyor musun sen balkona çık bakıyım."dedi.Gözümden akan yaşları silerek balkona çıktım.
"Ne oldu bebeğim niye ağlıyorsun."dedi merakla.Gözlerinde endişeyi görebiliyordum.
"Bu gün bir kere daha anladım ilişkimizi söyleyemeyiz."dedim burnumu çekerek.
"Niye ne oldu kim ne dedi."dedi nefes vererek.
"Nisa ve Toprağı konuşuyorduk gülerek eğlenerek ama konu ben ve olmayan ilişkime gelince Toprakla babam geresiz gerildi yok sen üzülme diye falan saçmaladılar bu haksızlık Umut."dedim ağlayrak.
"Ağlama ağlama güzelim.Asla kendi çocuklarıma böyle bir şey yapmayacağım. Yağmur geliyim tutayım elimi ne olacaksa olsun mu artık."dedi.
"Hayır Umut saçmalama."dedim.
"Belki o kişi benim diye mutlu olurlar üzmeyeceğimi biliyorlar seni."dedi.
"Olmaz Umut söyleyemeyiz."dedim.
"Ne yapalım Yağmur sen söyle ne olcak böyle."dedi.O sırada annem geldi kapıya.
"Yağmur aç kapıyı kızım."dedi annem.
"Annem geldi kapatıyorum."dedim ve kapattım.Kapıyı açtım annem hemen sarıldı.
"Ah benim güzelim."dedi ve gözyaşlarımı sildi.
"Sen bakma onalara mecbur kabul edicekler etmeme gibi bir şansları varmı sence ben varım burda kızım kendini üzme."dedi ve anlımı öptü.
"Haksızlık anne haksızlık."dedim.
"Biliyorum farkındayım ama asla böyle bir şey olmayacak sen sadece bizden bir şey saklama yeter."dedi.Kafamı salladım.O sırada kapı açıldı.
"Ben çıkıyorrum."diye odaya girdi Toprak.
"Ne oldu niye ağlıyorsun sen."dedi Toprak.
"Yok bir şey git sen sevgilinin yanına."dedim.
"O ne demek öyle hadi hazırlan sende gel."dedi.
"İstemez evde otururum ben merak etmeyin sevgilimle de dışarı çıkmıyorum burada oturuyorum."dedim.
"Ya Yağmur yapma ama böylr seni sevdiğimizden."dedi.
"Böyle secekseniz sevmeyin."dedim.
"Toprak hadi Nisayı bekletme."dedi annem.Toprak bir şey demeden çıktı odadan.
Nisa
Pazar günü Toprak ile beraber güzel vakit geçirmiştik. Bu gün de ilk kez el ele okula girecektik insanların neler dediğini neler düşünceğini çok iyi biliyordum bu beni korkutuyordu.Okulun kapısına geldiğimde Toprağı gördüm kapıda beni bekliyordu.
"Günaydın."diyip yanağımı öptü.
"Günaydıın."dedim ve bende onu öptüm.
"Hazır mısın."dedi ve elini uzattı.
"Hazırım."dedim ve elini tuttum.Hazır değildim.
"Nerde Umutla Yağmur."dedim okulun bahçesine girmiştik ve bütün gözler bize dönmüştü.
"Sınıfa çıktılar Yağmur hala bana tripli."dedi.
"Haksız değil Toprak."dedim.
"Tamam yavrum dün zaten yeterince kızdın ben onun gönlünü alırım."dedi.
"Herkes bize bakıyor."dedim gergince.
"Baksınlar."dedi umursamaz bir tavırla.Sınıfların olduğu kata girmiştik.Bartu bizim sınıfın kapısın da biri ile konuşuyordu bizi görünce dona kaldı.Toprak keyifle gülümsemişti ona omuz atarak sınıfa girdi sonra da Ceren ve Ecenin şaşkın bakışlarına maruz kaldık bu seferde keyifle gülen taraf bendim.
"Kardeşim hayırlı olsun."dedi Poyraz ve eliyle selamlaştılar.
"Sanada hayırlı olsun sıra arkadaşım."dedi ve bana sarıldı.
"Teşekkürler."dedim gülümseyerek.
"İkiz tribin geçmedi mi bana."dedi Toprak.
"Çok mu umrunda."dedi Yağmur.
"Umrumda tabiki umrumda olmaz mı."dedi Toprak ve yanaklarını sıktı.
"Tamam yapma trip falan atmıyorum."dedi Yağmur.O sırada zil çaldı.
"Ben gidiyorum o zaman."dedi ve beni kendine çekip öptü sonrada Bartuya bakarak sınıftan çıktı.İyi şeyler olmayacaktı.Bende Yağmurun yanına gittim.
"İyimisin sen."dedim ve sarıldım.
"Azar çekmişsin."dedi.
"Çektim yavaş yavaş alıştırıcaz merak etmeyin."dedim Umuta bakarak.İkisinin de pek keyfi yoktu.Ben o sırada Ceren ve Ecenin pis bakışlarına maruz kalkıyordum.
"Sen bakma bize alıştık kendi ilişkine bak."dedi sonra biraz daha sesini yükseltti ve konuşmaya devam etti.
"İlk defa karşimi bu kadar mutlu görüyorum yerim sizi."dedi bağırarak.
"Yapma."dedim sessizce.Yağmurda omuzun silkti.O sırada öğretmen geldi ve ders başladı. Tenefüste hep beraber kantine gittik.
"Bakın bakın şunlara bakın."dedi Yağmur ve kafasıyla bir yeri gösterdi.Ceren Ece ve Bartu oturmuş konuşuyorlardı.
"İşte hepsinin gerçek yüzü."dedi Toprak alayla ve beni iyice kendine çekti.
"Yılan topluluğu."dedi Yağmur.Umutta gülmeye başladı.
"Ne yalan mı şunlara bak nasıl bakıyorlar."dedi Yağmur ve onlara el salladı.
"Çok bakmayın gözünüz kalmasın."dedi gülerek.Hepsi önüne döndü.
"Salaklar."dedi Toprak.
"Tamam bakmayın daha fazla."dedim ve bir masaya oturduk.Toprak asşa elimi bırakmıyordu imkan olsa aynı sandalyeye oturcaktık o derece yakındık.
"Sınav yarınmış bize de okul yokmuş."dedi Umut.
"Evet haberim var daha iyi oldu."dedim.
"İşe gitmezsin değil mi bu gün."dedi Yağmur.
"Yok gitmeyeceğim okuldan sonra kütüphanede çalışcam."dedim.
"Bende gelirim çalışırız."dedi Toprak.
"Sen nereye sen mi çalıştırcaksın sen kızın dikkatini dağıtırsın tek başına çalışsın Toprak."dedi Yağmur.
"Evet Toprak onu bırakırız bizde eve geçeriz."dedi Umut.
"İyi tamam son ayrı kaldığımız gün şimdi sen daha gitmiyorsun değil mi işe."dedi Toprak.
"Sonuçlar bir açıklansın sonra bırakırım."dedim.
Zil çaldıktan sonra sınıfa çıktık hoca gelmeden wc ye gittim ellerimi yıkamak için kabinden çıktığımda karşımda Ece ve Ceren vardı.Derin bir nefes alıp ellerimi yıkamak için suyu açtım.
"Bravo başardın bizim kaç senedir yapamadığımızı yaptın ne basit bir kızmışsın ne yaptın ne ettin Toprağı ayarttın tebrikler."dedi Ceren.
"Ne düşünürseniz düşünün umurumda bile değilsiniz."dedim.O sırada kapı açıldı.
"Bende diyorum Nisa yok Cerenle Ece yok nerde bunlar."dedi Yağmur ve sertçe kapıyı kapattı.
"Bana bakın yılanlar benim arkadaşım çok kibar sizi evire çevere dövmüyor beni zıvanadan çıkartmayın ikinizi bir birinizie vura vura döverim."dedi Yağmur.
"Sana ne oldu böyle sen böyledeğildin ne biçim bir konuşma tarzı."dedi Ece.
"Hak edene hak ettiği gibi sizle anca böyle baş ederim ben o yüzden size son uyarım uzak durun."dedi Yağmur.
"Ben bir yemin ettim ikizine Nisayı bu okuldan göndericem diye."dedi Ece.Yağmur kahkaha attı.
"Hodri Meydan gönder gönderebiliyorsan."dedi Yağmur alayla. Sonra koluma girip çıktık ordan.
"Teşekkür ederim."dedim ve sarıldım.
"Rica ederim rica ederim ama bunlara karşı susma tamamı her zaman arkandayım."dedi.Kafamı salladım.
Bu olanları Umut ve Toprağa anlatmamıştık.Çıkışta beni kütüphaneye bırakıp gitmişeldi bende çok güzel bir şekilde dersimi çalışıp eve gitmiştim sabah yine aynı saate okula gittim.Sadece sınava girecek öğrenciler vardı diğerlerine okul tatildi ama tabiki bizimkiler gelmişti ve beni bekliyorlardı.
Sınavın başlamasına kısa bir süre kala elimi yüzümü yıkamak için sınıftan çıkmıştım.Bir çocuk elime kağıt verip hızla uzaklaştı kağıdı açtım'Sınav başlamadan seni görmem gerek spor salonuna gel'yazıyordu.Toprağı aradım ama açmadı.Sınavın başlamasına 20 dakika vardı.Yağmuru da aradım.
"Efediim."dedi.
"Toprak orada mı?"dedim.
"Hayır okula girdi niyeki."dedi.
"Spor salonuna çağırdı ben bir iniyim."dedim.
"Ne romantikmiş bu çocuk."dedi Yağmur.
Büyük bir heycanla spor salonuna indim.
"Toprak."dedim.Bir anda üstüme kapı kapandı.
"Toprak yok canım biz varız tatil günümüzde bile gelip senin sınava girmene engel olduk o kadar seviyoruz seni."dedi Ece.
"ECE HAYIR HAYIR LÜTFEN OLMAZ AÇ ŞU KAPIYI."diye bağırdım ama ses yoktu.Telefon çekmiyordu kimseyei arayamıyordum ışıklarda kapalıydı.Çaresizce yere çömeldim ve ağlamaya başladım.
Bu bölüm bu kadar diğer bölüm görüşmek üzerii..