Selamünaleyküm merabalar merabalar hoşgeldiniz lelelele ğwşsşsş
Allah size yani , evlenenler varsa yada evlenecekler ya da hatta evlenmek isteyen sevdiği sevecek olduğu nasibi varsamm Allah siz güzel pıtırcıklara multide ki gibi bir an nasip etsin. Kocanız kuran okurken dizinde uyuyakalın :3 hehehe
Arkadaşlar sizi bekletiyorum böyle biliyorum valla vicdan azabı çekiyor gibi hissediyorum hatta he (';
Ne oldu biliyor musunuz. Ben şöyle taslak yazayım dedim vicdan azabından çünkü ders çalışmaktan falan bulduğum kısacık bi molada taslak yazmaya çalıştım çoğunlukla da yazamadım tabi kesin bazılarınız diyecek bu ne ya çok kısa ğwşdçxö
Valla af buyrunuz elden ne gelir. Bu bölümden sonra sanırım iki ay sonra yeniden bölüm yazabileceğim. Şu yksyi bi atlatabilsem neler yazcam da işte wğşdxş
Neyse ben ne diyodum heh heh, tamam. Sonra taslağı bıraktığım günlerden sonra watpadde bi girdim dedim ouuuwww 100bin miii?? Pauuahshz
Tabi şuan 104bin olmuş çok teşekkür ederim valla pff kollarım uzun olsada bütün hepinizi alsam arasına xd kitabın bu kadar beğenilceğini düşünmezdim.
Neyse işte bende hızlandım hatta sırf bu bölüm için ders çalışmadım Allah beni affede ne diyeyim .q
Her neüsee madem yeni bölüm yayımlandı bu gece şu yıldızı pataklarsınız artık geç bölüm attığım için ğwşdçxç
Hadi bölüme geçelim ~
↯
.
Ecmel Vera
Saat 13.02
"Eee nereye kuruluyoruz gençler ?" diyen Ayşegül'ün sesi ile beş kız parkın içinde ki, çardaklara bakındık ve boş bir tane aramaya başladık gözlerimizle.
Gözlerine hedef noktasını belirlemiş olan Melisa işaret parmağını biraz uzağımızda olan , boş bir çardağa tuttu. "Aha. Vallah da buldum. Kara göründü."
"Hani nerede kız ?" diyen Ahsen hemen Melisa'nın kolunu çekiştirmeye başladı. Melisa da üst üste çekiştirmelerden dolayı Ahsen'e döndü ve "Ahsen vitesi ayarla, gaza bas. Uç kardeşim." diyerek eli ile gösterdiği çardağa doğru hafif itti Ahsen'i.
Ahsen tam koşuyorken durdu. Bize döndü. "La Melisa hangi çardak ? Kızım beni itiyorsun bide. Pü Allah seni ne etmeye."
Hüsna ise Melisa'ya yaklaştı ve omzuna dokundu. "Bence sen takım lideri olmalısın bugün. Haydi Melis hanım. Görelim sizi."
"Eh sizde çok övdünüz. İyi bari. Solucan gibi birleşin bakim arkamda." dediği anda ufaktan tüm kızlar gülümsedik.
Melisa'nın liderliğinde, gösterilen çardağa vardık ve hemen kurulduk oraya. Ayşegül ve Ahsen hemen aldığımız şeyleri ortaya dökmeye başladı. Hüsna ise başına vurup 'ya sabr' çekiyordu.
Songül de tam onlara kızacakken , telefonu çaldı. Biz tabi anladık kim olduğunu. Hatta Ahsen Songül'ün yanaklarını bile kızarttı. "Ooouuu enişte beye bak sen. Pekte endişe duyarmış."
Songül eli ile Ahsenin omzuna hafif vurdu önce. "Ya kızım Allah Allah müstakbel eşim olucak o."
"Bekletmesene o zaman müstakbel eşini Songül hanımcık." dedi Ayşegül buna karşılık.
Ben Songül'ün bu utangaç tavırlarına ufaktan ufaktan gülerken , Songül beni de fark etti. "Aaa Ecmel ayıp ama. Utandırma beni."
"Niye ? Ne o ? Yanaklar da al al olmuş zaten." dediğimde diğer kızlarda gülüşüme eşlik etti.
Songül bize dilini çıkardı ve telefonuna yanıt verip bizden biraz uzaklaştı. O sırada da biz kalan dörtlü , ortamı çoktan hazır hale getirmiş zıkkımlanmaya başlamıştık bile.
Ve o mistik sohbet konusu açılmıştı. Ve evet bu mistik konuyu açan kişi de tabi ki de Ahsen idi. "Eee kızlar Ecmel Vera'nın kınasında veya düğününde ne giyeceksiniz." diyerek kaşlarını havaya kaldırıp indiriyordu Ahsen.
"Ahsen Ecmel'den önce şuanda evlenecek olan birisi var ya hani. Sence onunkisi hakkında konuşsak ?" diyen Hüsna'ya karşılık olarak Ahsen de "Amman be Hüsnam. Ha Ecmel Vera , ha Songül ikisi de kuzen. Aynı şeydir. Hadi ya diyin sizde." dedi.
Melisa konuyu devam ettiren kişi oldu. "Şey nasıl olur sizce ? Bütün keşfetimi saran o saten elbise. Neydi ya adı..."
"Ben biliyorum. Kelebek abaya değil mi ?" diyen Ayşegül'e bakındım şaşırır gibi. "O nasıl bir şey la Ayşe."
Ayşegül düşünür gibi durdu. Sonra bi iç çekti. "Ayy nasıl göstersem ki. Çok güzel ama. Saten böyle , arkadan ipi var bağlıyorsun."
"Bunu mu diyorsun Ayşegül ?" diyen Ahsen elinde ki telefonundan bir fotoğraf gösteriyordu , pinterest üzerinden.
(Pff be lâ benim gördüğüm tesettürlü yabancı kızlar giymişti daha güzeldi ya wşdşçx bunu buldum ben butterfly abaya diye geçiyor tiktoka falan yazın daha güzelleri çıkar bunu pinterestten buldum ben)
"Oha evet. Çok güzel değil mi ama ?" dedi Ayşegül.
Hüsna ile fotoğrafı inceledik. "Sence de biraz şey durmuyor mu ya ..?" diyen Hüsna'ya dönerek "Ney durmuyor mu ?" dedim.
"Şey gibi işte ya. Bak elbise çok güzel hatta çok zarif. Ama işte burada düğünlerde giyilir mi bilemedim onu işte." dedi Hüsna bu sefer.
Ahsen bu sefer elinde ki kelebek abaya resmine bakarak "Bence giyilir. Onda on yani. Vallah bunun siyahını düşünemiyorum." dedi.
"Bunun Türkiye'ye satışı var mıydı Ayşegül ?" dediğimde Ayşegül bana döndü ve sahte bir gülüş yayıldı dudaklarında. "Bilmem vallah. Ben sadece karşıma çok fazla çıktığı içinde söylemek istedim. Soruşturmadım."
"Bence yurt dışı satışı var. Ama işte güvenilir mi bilinmez." dedi Hüsna.
"Ahh anladım." dediğimde Ahsen sesini yükseltti. "Ohhhaa bu nee !? Bu elbisenin güzelliği şaka midur ??"
Üçümüz şaşkınlıkla Ahsen'in yüzünde ki sevinç nidalarını seyrettik. Sonra da Hüsna eliyle sus işareti yaparak "La Ahsen ne bağrıyorsun ? Kızım manyak mısın sen ? Neye şaşırdın bu kadar ?" dedi.
"Cidden valla ağzıma aldığım o cips boğazıma kaçtı o neydi la ?" diyen Ayşegül'e kıkırdadım.
Ahsen başını , fevkalade bir şey görmüş gibi iki yana yavaşca sallıyordu. "Ecmel düğün kıyafetin bu olmazsa , düğününe gelmiyorum." diyerek telefonu bize çevirdi.
"Seni düğünüme çağırdığımı kim söyledi ?" diyerek önce Ahsen'i çıldırttım biraz. "Öyle olsun Ecmel Vera küstüm. Bakma la telefonuma." diyen Ahsen de telefonunu çevirerek dudak büzdü bana.
"Ya kız şaka şaka. Sende hemen alındın he. Hadi göster." dediğimde Ahsen'in yüzünde sinsi bir gülüş yayıldı. "Bunu düğününde giymen için ruhumu ortaya koyayrum da." diyen Ahsen kaşlarını havaya kaldırıp indiriyordu durmadan. Bide dudaklarında ki o sinsi gülüş eksik olmuyordu.
(Valla yalan yok açık ara en iyi düğün elbisesi gelinliği mükemmel bir parça)
"Oha bir şey diyeyim mi ? Bu elbise aşşırı güzel. Tam Ecmel'in giyeceği bir tarzda." diyen Hüsna'ya hak verdim. Elbise cidden çok hoştu. Bunun altına güzel bi topuklu olmalıydı. Başı da güzel bir şekilde yapılmalıydı , sade ve hoş bir görünüm.. Daha evlenmeden düşündüğüm şeylere bak.
"Oouuyy kız Ecmel daldın mı sen ?" diyen Ayşegül ile kendime geldim. "Ha yok. Ne dalması ya. Bu arada elbise cidden güzelmiş."
"Dimi ? Dur bakim Türkiye'ye satışı var mı." diyen Ahsen telefonun içine girmişti.
Hüsna başı ile etrafına bakınıyordu. "Ya bişi dicem. Bu Songül nereye kayboldu."
"Ay kesin gizli gizli nikah kıymaya gittiler kesin." diyen Ayşegül'ün dediği ile güldük.
Telefonumun ekranını açıp saate bakındım. 13.23 geçiyordu. Bu kız tam yirmi dakikadır nişanlısı ile miydi ? Maşallah yani. "Gelir ya birazdan." dediğimde , arkamızdan bir ses duyuldu.
"Merhaba."
"Ha ?" arkamı döndüm ve seslenen kişiye bakındım. "Buyrun siz kimsiniz ?"
"Sizi ve arkadaşlarınızı şurada kendi arkadaşlarım ile izliyorduk da. Yanınıza gelmek istedik." deyip eli ile geldikleri yönü gösteriyordu.
"Eee biz napalım yani şimdi kardeşim ?" diyen Hüsna rahatsız olduğunu belli etmeye çalışıyordu.
"Hiç selam da verme. Kör müsünüz olum siz ? Tesettürlü olduğumuzu görmüyor musunuz ? Ne demek yanımıza gelmek istediniz ?" Ayşegül ise biraz sinirliydi sanki. Kesinlikle biraz.
"Ne atar yapıyorsun be kızım sen. Alt üstü yanınıza geldik. Sizi mi yiyeceğiz ?" diyen karşımda ki çocuğa "Bi sakin ol sen. Buyur ne istemiştiniz siz ? Neden geldiniz yanımıza ?" dedim soğukkanlılığımı tutarak.
Ahsen de elinde ki telefonu bırakarak yanıma geldi. "Ya siz desenize, şu kızlardan güzel oyuncak olur diye. Karşınızda keriz mi var ?"
"Biz ve kerizlik ?" diyen karşımda ki çocuğun ,yanında ki başka bir çocuk gülmeye başladı. Karşımda ki çocuk ise bana bakıp durmadan tebessüm ediyordu. Ay ne rahatsız edici bir görüntüydü. "Bir tanışalım isterseniz ? Ben Cehil. Memnun oldum kızlar." diyen çocuğu duyan Ahsen gülmesini sakladı. Ve sonra kendini tutamayıp "Yalnız ismini koyarken yanlışlık olmuş sanırım." dedi.
Melisa da, Ahsen'in ne demek istediğini anlayıp "Doğru. Cehil'i biz kelek çıkan karpuzlara diyoruz. Senden olsa olsa cahil olur." dedi.
Cehil sakin kalmaya çalışarak "Tamam hadi buna kızmıyorum. İnstanız var mı sizin ?" dedi.
"Oha bide yüzsüzlük var sende galiba." diyerek sesimi yükselttim. "Ya defolsanıza siz bi."
"Bak senin gamzelerin de vardı. Uzaktan senin gülüşünü izliyordum ben hep." diyen Cehil'i duyduğum an masanın üzerinde ki çantayı alıp, bir tane suratına geçirdim.
Ahsen elini yumruk yapıp ağzına götürdü. "Ouyyy helal kız sana."
Melisa ile Hüsna beni onu vurmamdan ayırmaya çalışıyordu. "Ya Ecmel bırak uğraşma. Giderler onlar. Gidecekler." diyen Hüsna'ya eşlik eden Melisa da "Gidecekler hem de eşşek gibi gidecekler." dedi.
Cehil'in yüz ifadesinden üzerine alındığı belliydi. "Siz kime eşek diyosunuz ? Hep sakin kalmaya çalıştım. Ama yani bir yere kadar."
Cehil üzerime yürürken , kızlar bizi ayırmaya çalışıyordu. Songül de bir anda yanımızda belirdi ve bizi ayırmaya çalıştı. "Ya napıyorsunuz siz ?! Ayrılsanıza."
Cehil'in arkadaşlarından birisinin Songül'ü ittiğini gördüm. O iten kişiyi gözüme kestirdim ve elimde ki çanta ile ona da vurdum.
Ortada bir kavga çıkmıştı. O üçü biz kızlara dokunmaya çalışıyorlardı. En son Cehil üzerime yürürken , tam çanta ile ona vuracakken çantamı tuttu eli ile ve ellerine geçirip yere çimenlere attı. "Şimdi de vursana gamzeli kız. Hadi. Nasıl vurucaksın ?"
O üzerime yürüdükçe , sanki karanlık üzerime çöküyor gibi hissediyordum. "La yürü git. Aptal. Manyak mıdır nedir. Bas git." diyerek onu itiyordum. Ama elden bir şey gelmiyordu. Bu sefer bileğimi eli ile kavramaya çalıştı. Tam gözümü kırpdığım anda bir ses yankılandı.
"Lan sen hayırdır ? Bu ne özgüven gerizekalı ? Sen kimin nişanlısına gamzeli kız der oldun ?" diyen birisi vardı tam karşımda, arkası dönük.
Cehil denilen şahısın bileklerini kavramış yüzünü isabet almıştı. En sonda bir yumruk geçirildi Cehil'in yüzüne. "Serseriye bak sen. La mankafa parmağına da bakmıyorsun kızın ? Kör müsün olum sen ? Yüzüğe de inanmaz oldunuz siz yok yok." deyip bir tane daha geçirdi yüzüne.
En sonda yakasından tuttu. "Bana bak. Yemin ediyorum Allah yukarda şahidimdir ki şuan seni çok pis benzetmek istiyorum. Ama gel görki müslümanlık ağır basıyor." . Cehil'in yakasını bırakıp "Şimdi defol git gözüm görmesin seni. Allah'ın Ebu Cehil'i seni." diyerek onu yere itti.
Cehil bir şey demeden, sesini çıkartamadan ayağa kalkıp arkadaşları ile yanımızdan uzaklaştı. Sonra omuzumda bir sıcaklık hissettim. "İyi misin sen ? Bir şey olmadı değil mi ? Telefonlarıma da cevap vermedin ?"
Karan Ali idi. Beni kurtarmış mıydı o ? Kendime gelerek geriye doğru çektim kendimi. Karan Ali'nin omzuma koyduğu eli de kendimi geri çektiğim için, omzumdan düştü. "Ha ? İyiyim ben. Teşekkür ederim. Zamanında yetiştin. Yoksa..."
"Ssshh sus lütfen. Allah için sus. Songül zamanında Yusuf'u arayıp haber etmeseydi. Daha da kötü olacaktı her şey. Allah'a şükür ki iyisin." diyen Karan Ali'nin gözlerinin içine baktım. Issız kahverengi çöllerinde akan o göl serapını gördüm. Endişe yüzünden çölüne yağmur yağmıştı, küçük bir gölete dönmüştü. Korku ve hüzünde vardı.
"İyiyim ben Karan. Hem benim sadık bi dostum da vardı. Bende patakladım." diyerek tebessüm etmeye çalıştım. Gamzelerimi ona göstermeye çalıştım. Gamzelerimi gören Karan Ali ise benim gözlerimin içine bakıyordu. "Vallahi senin şu güzel gülüşün için her şeyi yaparım. Eğer olurda bir kişi seni üzerse , seni üzen o kişiyi Allah'a şikayet edeceğim ben güzelim."
Onun bütün dualarında da mı vardım ? Tıpkı aklı ve dilinde olduğum gibi... Kesin bir şey vardı , o da Karan Ali'nin benim tek bir saç telime zarar gelmesini istemeyeceği idi. Ve emindim buna cüret eden birisi olsaydı da Karan haddini bildirtcekti onlara. "Beni kim üzdü biliyor musun ?"
Karan Ali'nin yüzüne baktım bu sözleri söylerken. Karan yüzünü yüzüme çevirdi. "Kim üzdü seni ?"
"Kendim." dedim kendimden emin bir şekilde.
"Nasıl kendin ?" diyerek bana sorgulayıcı bakışlar gönderdi Karan Ali.
Önce etrafıma bakındım. Kızlar neredeydi ? Gözlerimin ucu ile etrafa göz gezdirdim. Onları gördüğümde Songül'ün başında Yusuf ile toplandıklarını gördüm. Doğru ya Cehil'in arkadaşlarından birisi kuzenimi itmişti. "Dur önce. Songül iyi mi ?"
Karan Ali, Songül'ün olduğu tarafa çevirdi başını. "Merak etme sen onu. Songül Yusuf'u aradı düştüğü gibi. Zaten senin arkadaşların Songül'ü aldığı gibi uzaklaştılar biraz. Hatta şu iki arkadaşın kalmak istedi de ben yolladım onları da yanlarına."
"Ah anladım."
Karan Ali tekrar bana çevirdi o kahvelerini. "Eee gamzelim benim. Sen kendini nasıl üzdün peki ?"
Durdum. Kendimi üzmüştüm. Nasıl üzmüştüm ? Ha doğru Karan Ali'yi zamanında geri çevirdiğim için üzmüştüm kendimi. "Biliyor musun..?"
Karan Ali kaşlarını kaldırdı ve kafasını hafif sağa sola salladı. "Neyi.. . Biliyor muyum ?"
"Seni.. .Aşure verdiğim günü.. Pff."
"Bir nefes al istersen." diyerek tebessüm eden Karan Ali kalbimi o gülüşü ile eritiyordu. "Yaa gülümseme şöyle ya." dedim.
"Niye hanımefendi. Rahatsız mı oldunuz ?"
"Ya yok. Odaklanamıyorum söylemek istediğim şeylere. Çünkü..." durdum.
"Çünkü.. .?" söylediğim son kelimeyi tekrar ederek devam etmemi istedi.
Bakışlarımı yere diktim. "Çünkü... Senin gülüşün çok güzel. Şimdi bakıyordum da baya güzel. Hatta bir kızın bile o gülüşünü görmesini istemiyorum."
Karşımda duran Karan Ali'nin gözleri büyüdü. Sonra ufak bir kahkaha patlattı. "Gülmesene be. Allah'ım Ya sabr. Niye gülüyorsun ? Komik mi ?" dedim başımı başka yöne dönerek.
Karan Ali eli ile saçını arkaya düzeltti. "Yok yok. Sadece ne biliyor musun ? Bu söylediklerin beni mutlu etti. Hem bak sen.. Bak sen şu gamzeli nişanlıma. Sen kıskanıyor musun ?"
Dedikleri, deve kuşu gibi başımı alıp toprağın içine gömmek istememe sebep oldu. Ellerimi yanaklarıma götürdüm. Yanıyor muydu ? Oha. Şaka de.
"Heyy. Ecmel'im ? Nereye daldın ?"
"Dalmadım bir yere." diyerek kendime gelmeye çalıştım.
Karan Ali tekrar gülümsemeye başladı. "Eee desene. Kıskanıyor musun ?"
Kendimi tutamadım. İçimde sakladıklarımı yüzüne karşı söyledim. "Bu kıskançlık mı bilmiyorum, ama ben benim olanı paylaşmak istemiyorum. Ve evet güleceksen bile sadece benimle iken gülümsemeni istiyorum. Başka kızların bunu görmesini istemiyorum."
"Ecmel..."
Tek bir nefes ile söylediklerimden sonra, Karan Ali'nin dediği ile durdum. "Efendim ?"
"Şimdi düşünüyorum da bence imam nikahını erkene çekelim." diyerek yüzüme döndü.
"Niyeymiş o ?"
"Çünkü bu söylediklerinden sonra sana sarılmamak için kendimi şuan zor tutuyorum.. ." dedi ve bakışlarını gözlerime dikti.
"Eehh.. Şey ..Ben bir şey anlatacaktım ya. Niye gülümsedin sen bana. Nerede kalmıştım ben." diyerek konuyu değiştirmeye çalıştım.
Karan Ali de konuyu değiştirmeye çalıştığımı fark edip, zorlamadı beni. "Kendinin neden kendini üzdüğünü anlatacaktın güzelim."
"Aşure günü." diyerek durdum.
Karan Ali dikkatini bana vermişti. Ben devam ettim. Onun da bilmesi gerekirdi. Nasıl o gün ona yaptığım yanlışdan dolayı benimde üzüldüğümü. "Sana aşureyi verdikten sonra, seni manavda orada bıraktıktan sonra, kendi evimin kapısının önüne geldim. Ve ne oldu biliyor musun..?"
"Ne oldu canım ?"
"Neden bilmiyorum ama birden gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Ve o anda seni reddederek hayatımın yanlışını yapmış gibi hissettim. Hatta ne düşündüm dur diyeyim. Anneme beleş erik verip aslında bana gönderdiğin o erikleri de özlediğimi fark ettim. Zaten ondan sonraki aylarda çok mutsuzdum. Ta ki seni Songül'ün nişanında görene kadar." nefes aldım.
"Bende aynı şekilde çok şaşırdım , seni orada kendi kuzenimin nişanında gördüğümde. Hatta sizin binanın önüne geldiğimde, geri dönsem mi diye düşündüm orada. Sonra Yusuf beni çekiştirdi. Nasılda hızla atıyordu kalbim var ya.." diyen Karan Ali mutluluğunu gösteriyordu. Yüzü gülüyordu çünkü. "Seni aylar sonra tekrar göreceğim için nasıl da mutluydum o gün."
"Yaa .. Çok özür dilerim bu arada. Seni o gün , yani aşure günü. Orada bırakarak."
Karan Ali ayağa kalktı. "Tamam ya. Geçti gitti. Bak Allah bizi tekrar karşılaştırdı. Hemde hayırlı bir iş için. Anlarsın ya." gülümsedi tekrar.
O gülümseyince bende gülümseyerek ayağa kalktım. "Evet. Kesinlikle öyle vallah."
"Bi de sen ne demiştin.. Kaderim de ki nasibim sen olmadın olamazsın da. Bak sen ya. Allah'ımın işine bak ne güzel değil mi ?" diyerek kahkaha atmaya başladı.
"Karan ya. Gıcık mısın olum sen ?" diyerek ayağım ile onun bacağına vurdum.
"Ama kabul et. O sözü söylediğine pişman oldun. Değil mi ?" dedi bu seferde.
Elbette ki pişman olmuştum. Hatta söylediğim andan beri pişmanlık vardı bende. Ve biliyordum ki sırf o sözü söylediğim için Allah tekrardan bizi karşı karşıya getirecekti. Ama bu şekilde olacağını beklemezdim. "Oldum. Evet pişman oldum."
"Zaten geçmişte kaldı o günler. Bak Allah güzeli nasılda güzel kıldı uzun sürede. İnşallah yakın zamanda imam nikahı, kombo ile bide resmi nikah." diyerek yüzümü kızartmaya sebep oldu.
"İnşallah ya. Hayırlısıyla..." diye mırıldanırken, uzaktan bize seslenen Yusuf ile yanlarına vardık. Yusuf , Songül'ün koluna girmişti. "Ne konuştunuz siz o kadar be ya amcaoğlu ?"
Ahsen kızların arkasında kahkahasını tutamamıştı. "Yalnız Yusuf bey enişte. Siz bugün onlardan daha fazla konuştunuz bence." bunu dediği anda Songül , Yusuf'un kolundan çıkıp Ahsen'in yanına varıp topuzuna bi tane vurdu. "La Songül demiyor muyum ben topuz benim kişisel alanım. Allah Allah sende tam vuracak yer buldun."
"Sende düzgün konuş len." diyen Songül , Yusuf'un yanına geri adımladı.
"Eee ? Bizim masada yenilcek şeyler kaldı." dedi Ayşegül.
Karan Ali'ye yüzümü çevirdim. "Aaa. Evet doğru. Bari sizde gelin de beraber yiyelim."
Katan Ali yüzünü astı. "Bilmem ki.. . Manavı da Baran'a emanet ettim. Kesin kaytarıyordur o şimdi." diyerek sitemini gösteriyordu bize.
Yusuf ise cebinden telefonunu çıkarıp , kulağına yerleştirdi. "Siz durun bende o iş. Hadi geçelim oturalım. Dur dur açtı telefonu Baran bey." dediğinde biz masaya doğru adımladık.
Bugün yaşananlar gerçek adrenalinden daha da kötüydü bence. Karan Ali olmasaydı acaba o Cehil pisliği ne yapardı kim bilir...
Yusuf, Baran ile konuşup manav işini hallettiğinde hep beraber masada, yerleştirdiğimiz şeyleri yiyip sohbet etmeye başladık.
Sonra konu Songül ile Yusuf'un düğününe geldi. Tabi Ahsen bize sorduğu soruyu tekrar sordu ortamda. O sırada Karan Ali bana dikti gözlerini, ister istemez çekiyordum o gözlerimi. Utanmak mıydı, bilemem onu ama Karan Ali'yi gün geçtikçe daha da çok seveceğimi biliyordum.
ʚɞ
Bölüm sonuuu <3
Evet arkadaşlar Cehil ismini çok düşündüm ('; wğşeşdöxö
Nasıldı bu arada bölüm ?
Oha şarjım 5 hhahshjdkd
Neyse dur dur Allah Allah xd
Bu arada sizide üzen birileri varsa tam da bu cümleye o sizi üzen şahısın ismini bırakın teheccüde kalkıyorum zaten Allah'a şikayet edeceğzzmm hihahaha ğaşsşsşzöz kimse sizin gibi güzellikleri üzemez len
Şarjım 1 şarja taktım oh durun kurtardım durumu wğödöd
Neyse uykum geldi zaten gözler yarı ayık yazıyorum bunlarıda sizi seviyorum muahh :3
Bir sonraki bölümde inşallah görüşmek üzere
ଘ(੭ ᐛ )♡
Hayden selametle