12.
(Altımızda yer, üstümüzde gök,
Sığabildiği kadar içi insanlarla dolu,
Ama ruhum bedenime sığmayacak kadar,
Yalnız kalabalıklarla dolu.
İşte bu yüzden.
En çok kalabalıklar,
İçimdeki yalnızlıklardan çoğalıyordu.
Ve en çok yalnızlıklar,
İçimdeki sokaklarda kayboluyordu.)