jungkook: kyuna bunu gösterir misin?
jungkook:
jungkook: birlikte çizdiğimiz gülücüğü dövme yaptırdım, artık o gülücük hep benimle
taehyung: mor kalp...
jungkook: severim demiştin
taehyung: jungkook, kyunun senin oğlun olmadığını da söylemiştim
taehyung: sana yalan söylemiyorum jungkook
jungkook: biliyorum
jungkook: kyunun benden olduğunu söylediğinde sana inandığım gibi dün söylediklerine de inandım, çünkü böyle hassas bir konuda yalan söylemezsin
jungkook: ama bu bilgi gerçeği değiştirmedi taehyung, sırf benim oğlum değil diye artık onu sevmeyi bırakamadım
taehyung: özür dilerim
jungkook: ne için?
jungkook: bana en başta yalan söylediğin için mi?
taehyung: ona bağlanmaya başladığını daha erken fark edemediğim için
taehyung: jungkook, sana en başta yalan söylemek yapabileceğim en mantıklı hareketti
jungkook: kyuna gerçek babasının da onu istemediğini, kötü biri olduğunu söyleyebilirdin
taehyung: oğluma bir tecavüz çocuğu olduğunu söyleyemezdim
taehyung: ben doğumumun birilerinin canını yaktığını bilerek yaşadım, bu çok ağır bir yük
taehyung: her gün keşke doğmasaydım dememe neden olacak bir yük
taehyung: oğlumun, onu doğuran babasının canını yakarak doğduğunu bilmesini, benim taşıdığımdan daha ağır bir yükü sırtlanmasını istemedim
jungkook: o herif hakkında sadece kötü birisi diyebilirdin
taehyung: sence bu kyunu durdurur muydu?
taehyung: bir an için kyunun yerine kendini koy, 'babam kim' diye sorduğunda 'baban kötü birisi, onunla tanışmanı istemiyorum' dediğimde ne yapardın?
jungkook: belirsiz bir cevap, onun hakkında daha çok şey bulmaya çalışırdım, hatta onu bulmaya
taehyung: yıllar sonra öyle bir şeye teşebbüs ederse bulacağı kişi sen ol istedim
taehyung: zaten onu kapından geri yollardın
jungkook: eğer ona bağlanmış olmasaydım
taehyung: evet...
taehyung: yanına hamileyim diye gelen herkesi umursamadan geri yolluyordun
taehyung: yine öyle yaparsın zannettim
jungkook: taehyung sen farklıydın, onların aksine sen gerçekten hamileydin
jungkook: onun dışında hepsi kendini bir zavallı gibi gösteriyordu, onlara acıyıp daha çok para vermem için ya da hayatıma kabul etmem için sense farklıydın, benden nefret ediyormuş gibiydin
jungkook: böyle birisinin bana yalan söylemeyeceğini düşündüm
taehyung: sana hakaret ediyordum çünkü bebek için bile olsa benim gibi çekilmez birisine katlanmak istemezsin diye düşünmüştüm
jungkook: aksine...
jungkook: tüm bu tavırların gerçekten bir çocuğum olduğunu, bir baba olmam gerektiğini düşündürdü bana
jungkook: kabul ediyorum ilk başta baba olmak istemediğimi söyleyip işin içinden sıyrılmak çok kolaydı ama buna rağmen zihnimi bu düşünce meşgul etmeye başladı
taehyung: sonra baba olmayı kabullenmeye başladın
taehyung: ne kadar yanlış bir şey yaptığımı o an fark edebildim
taehyung: senin olmayan bir çocuğu sevmeye başlamıştın
taehyung: eğer ortadan kaybolursam duyguların daha da büyümez diye düşündüm
taehyung: oysa tam tersi oldu, hayatını mahvetmene neden oldum
jungkook: ve iğrenç hayatım için beni suçladın
taehyung: muhtemelen benden o kadar nefret ediyordun ki hayatının böyle olmasına üzüldüğümü söylesem sırf daha çok üzüleyim diye daha da batacaktın
jungkook: bu doğru
taehyung: seni suçlayıp asla başaramayacağın şeklinde inat edince sırf bana söylediğim sözleri yutturmak için kendini düzeltecektin
taehyung: oldu da, profesyonel yardım almaya başlamışsın
jungkook: taehyung her şeyi anlıyorum, o zamanlar sağlam bir psikolojiye sahip değildin, kendince böyle dolambaçlı yalanlarla bir doğru bulmaya çalışmışsın
jungkook: ama her şeyi başlamadan bitirebilirdin
jungkook: onu aldırabilirdin
taehyung: denedim
taehyung: hamile olduğumu öğrenir öğrenmez uzandım o ameliyat masasına
taehyung: ama yapamadım
taehyung: hayatım boyunca isteyerek öldürmediğim bir kadının hüznünü, pişmanlığını yaşadım
taehyung: kendi isteğimle birisini öldüremezdim, onun da acısını taşıyamazdım
taehyung: senin hayatını bir gram bile etkilemeyeceğini düşündüğüm bir yalandı sadece, böyle sonuçlanacağını bilemedim
jungkook: taehyung yanıma gelip 'yıllar sonra çocuğuma siktiri çekecek sahte bir babaya ihtiyacım var' deseydin bunu seve seve yapardım
jungkook: hatta bana hiçbir şey söylememiş olsaydın, yıllar sonra kapıma bir çocuk 'benim babam senmişsin' diye gelseydi ismini bile duymadığım için gerçekten siktiri çekerdim
jungkook: ama şimdi öyle değil, benim kanımdan olmadığını bilsem de ona siktiri çekemiyorum
jungkook: madem söylediğin yalanın sonucunun bu olduğunu tahmin edememiştin, bu sonucu kabullen ve yalanını doğruya çevirelim, onun babası olayım
taehyung: jungkook bunu yapmak zorunda değilsin
taehyung: benim yanımda durmak zorunda değilsin
jungkook: senin yanında durmuyorum zaten taehyung
jungkook: kyunun yanında duruyorum
jungkook: her şey bir yalanla başlamış olabilir ama ona olan sevgim gerçek
×××
geçen bölüme yaptığınız eleştirilerinizi okudum, elbette hak verdiğim noktalar da oldu ancak herkese tek tek cevap vermek yerine burada kendimi açıklamak daha mantıklı olur diye düşündüm
öncelikle tecavüz gibi bir olaya ficte sakız gibi kolayca ağzıma doladığım için bir eleştiri vardı
ficlerimin çoğunda bu tarz rahatsız edici olaylar olur, bunları yazmaktan keyif aldığım için ya da aman aksiyon olur be diye düşündüğümden değil, aksine bu tarz korkutucu olayların insanlarda bıraktığı psikolojik etkiyi vurgulayabilmek için yazıyorum, tecavüzcüsüne aşık edilen karakterlerle dolu ficlere bir tepki olabilmek için, tecavüz güzellemesi yapmıyorum
ikinci eleştiri ise jungkookun bunu hak etmediği, taehyungun haksız olduğu konusuydu
taehyungun düşünce şeklini bu bölüm acıklayabildiğimi düşünüyorum, elbette bu onu tamamen haklı çıkarmaz ama suçlu da diyemeyiz
şimdiye kadar hep jungkookun gözünden gördüğümüz mantıksız olayların taehyungun o anki psikolojisine göre mantıklı olan şeyler olduğunu görmenizi istiyorum sadece, bu düşüncelerinin saçma olduğunu anlayabildiğinde zaten ortadan kaybolmayı seçti
son olarak kyunun jungkookun çocuğu olması gerektiğini savunanlar vardı, doğruyu söylemek gerekirse birisinin kendi çocuğuna babalık yapması övgüye değer bir şey değil, yapması gereken bir şey zaten
kendinin olmayan çocuğa, bunu bile bile babalık yapmak bence övgüye değer bir şey ve jungkook böylesine iyi bir karakter aslında
son olarak bu bölüm yanlış anlaşılabileceğini düşündüğüm bir husus var:
jungkook, taehyungu affetmedi henüz, sadece kyuna babalık yapmak istiyor