Kiedy dojechałem do szkoły poczułem wzrok wszystkich na sobie. Miałem w dupie co o mnie mówili. " Siema, jak leci?"- zapytał z uśmiechem na twarzy mój najlepszy kumpel James, który pojawił się od razu przy mnie gdy wyszedłem z auta. W przeciwieństwie do mnie on jest miłym chłopakiem, no nie do końca ale na pewno milszy niż ja. On także miał już w swoim życiu pare dziewczyn.
"Nic nowego" odpowiedziałem znudzonym głosem.
"Dawaj stary trochę życia, wiem że szkoła to nie kraina czarów ale może przydarzy Ci się dziś coś na prawdę ekscytującego "- zazwyczaj miał racje ale w to po prostu nie wierzyłem. Nie czułem tego.
"Nie ma nic ekscytującego w szkole chłopie"- odpowiedziałem
"Okej zresztą to Twoje życie. Która będzie teraz Twoja ?"- tylko jak on wypowiedział te słowa, usłyszałem za sobą głośny krzyk. Zarówno James jak i ja spojrzeliśmy w stronę osoby która się darła. Kiedy zobaczyłem kto to zajęczałem. To był nikt inny niż pierdolona Amy Root, największa szkolna dziwka.
"Kochanie jak się masz?" zachichotała gdy na mnie wskoczyła. Odepchnąłem ją
"Co ty do diabła wyprawiasz Amy? Nie rzucaj się na mnie! Cholernie tego nienawidzę ! Nie mogłabyś mnie wreszcie zostawić w spokoju ?" wrzasnąłem a wokół nas zaczęła zbierać się grupka
"A-ale skarbie jestem Twoją dziewczyną" odpowiedziała cieniutkim głosem
"NIE JESTEŚMY RAZEM AMY! JEŚLI BĘDĘ CHCIAŁ DZIEWCZYNĘ TO BĘDZIE LEPSZA OD CIEBIE, NIE TAKA ŁATWA JAK TY!"znów na nią krzyknąłem. Wytrzeszczyła oczy i zaczęła biec płacząc, ludzie zaczeli szeptać do siebie nawzajem
"Nie macie własnego życia ?!" mój śmiertelnie poważny głos spowodował że zbiorowisko się rozeszło
James położył mi rękę na ramie i spokojnie powiedział "Bracie nie powinieneś tego mówić. Musisz przestać uderzać tak w ludzi, przerażasz ich"
"Nie przejmuje się tym. Dlaczego w ogóle miałbym, oni nie znają mnie a ja ich. W dupie to mam."
Gdy chciał coś jeszcze powiedzieć dzwonek zadzwonił dodał "Dokończymy tą rozmowę później"
Obaj poszliśmy w swoją stronę...