စစ်သူကြီးကတော်ဖြစ်လာခြင်း
Part 27
____________
အရက်ဆိုင်တွေကညဘက်ဆိုရင်အရမ်းလူစည်ပါတယ်
တစ်နေ့တာရဲ့ ပင်ပန်းမူ့တွေ စိတ်ပင်ပန်းမူ့တွေကို ဖြေဖျောက်ဖို့အတွက် ယောကျာ်းသားအများစုက အရက်ဆိုင်ထိုင်လေ့ရှိတယ် အချို့ကတော့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အုပ်လိုက်ပေါ့ စကားလေးတပြောပြောနဲ့ ။
"စစ်သူကြီး၀မ် သောက်ဗျာ..."
"...."
နန်းတော်ကနေပြန်ဖို့လုပ်တော့ အကုန်လုံးက ဝိုင်းဆွဲကာ
ဒီကိုခေါ်လာကြသည်ငြင်းလို့လည်းမရ လက်ကိုဟိုဘက်တစ်ယောက် ဒီဘက်တစ်ယောက် ဆွဲလို့ အတင်းခေါ်လာကြသည်။
"စစ်သူကြီး၀မ် ဒီနေ့ ကျွန်မမွေးနေ့မို့လို့ ကျွေးတာ အစ်ကိုတို့ရော အကြိုက်စားနော် ဒီဝိုင်းတစ်ခုလုံးကျွန်မရှင်းမယ်"
"ပေါက်စနကလည်းနော်..."
"ဘာကိုလည်းဗျ ကျွန်မဟိုးအရင်တပ်သားဘ၀တုန်းကလည်း
ဒီလိုပဲဆိုင်ထိုင်နေကြပါနော် ကျွန်မသောက်နိုင်ပါတယ်"
"မမူးမချင်းအိမ်မပြန်ဘူးဟေ့!..."
"ငါပြန်တော့မယ်"
"ဝေ့...နေပါဦး တစ်ခွက်လေးသောက်သွားပါဦး"
စစ်သူကြီး၀မ်ကိုဆွဲလို့ အရက်အတင်းတိုက်သည် အရက်ကတော့ အများကြီးမသောက်နိုင် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လေ တစ်ခွက်ထဲဆိုတော့လည်း ။
"တစ်ကျိုက်တည်းဟေ့..."
"ခွက်ချင်းတိုက်ရအောင်...လာလာ"
ခွက်ချင်းတိုက်လို့ မော့ချလိုက်တော့သည် စစ်သူကြီး၀မ်လည်းတစ်ခွက်သောက်ပြီးရော ပြန်ဖို့အတွက် ဆင်းပြန်တော့
ဆွဲထားပြန်သည် ဟိုလူကလည်း သူမထည့်ပေးရသေးလို့
ဒီလူကလည်း သူထည့်ပေးတဲ့အရက်မသောက်ပေးလို့နဲ့
ပြောကာ ဝိုင်းဆွဲထားကြပြန်သည်။
နောက်ဆုံးတော့လည်း သောက်ပစ်လိုက်တာ အရက်တစ်အိုး
ကုန်သွားလေတော့ စစ်သူကြီး၀မ်လည်းတော်တော်မူးလာလေပြီ ၀မ်ရှုံ့ နဲ့ မိန်လီက ဖြင့် ဖြုံတောင်မဖြုံဘူး လီချန်ကတော့
ခေါင်းပါမှောက်လို့။
"စစ်သူကြီး၀မ်...ထပ်သောက်ပါဦး"
"အင်း....ထည့်.."
"စစ်သူကြီးကတော်ကို သွားခေါ်လိုက်ရင်ကောင်းမလား"
"ငါ့လောင်ဖောနဲ့မင်းတို့နဲ့ဘာဆိုင်လဲ!"
"....."
ချန်ရှင်းကစတောင်မစရဲတော့ချေ နည်းနည်းလေးစတာကို
အစတောင်မခံဘူး ။
"မင်းတို့သိလား....အဲ့ဟာလေးကလေ....အေ့!....ဒီလိုလုပ်မှာကို သူကအပေါ်မှာနေမယ်တဲ့...မင်းတို့စဉ်းစားကြည့်စမ်း သူ့လိုမျိုးဟာလေးက ဘယ်လိုလုပ်ပြီးအပေါ်မှာနေမှာတဲ့လဲ"
"ဘယ်ဟာလုပ်တာလဲ"
"ဒီဟာ..."
စစ်သူကြီး၀မ်က လက်ခုပ်တီးပြတယ် မူးတာတော့မူးနေပေမဲ့လည်း မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပါလာတယ်ဆိုတဲ့ စိတ်က၀င်နေတာကြောင့် ထိုစကားကပြောလို့မသင့်။
"အာ...လက်ခုပ်တီးတာလား ကျွန်တော်တို့လည်း ဝိုင်းတီးမယ်လေ..."
အဓိပ္ပာယ်ကိုနားမလည်တဲ့ ၀မ်ရှုံ့က လက်ခုပ်ထတီးပြတယ်
အဲ့တာကိုစစ်သူကြီး၀မ်က မျက်မှောင်ကြီးကျူံ့လို့လာကြည့်သည်။
"မင်းကများ....ငါ့လောင်ဖောကို....."
"စစ်သူကြီး၀မ်...စစ်သူကြီး၀မ်!...စိတ်ထိန်းပါ!!"
ချန်ရှင်းကအနောက်ကနေ ဖက်ထားလို့ဆွဲထားရသည်
အဲ့လိုအသံတွေကြောင့်ပဲအခြားဝိုင်းတွေကလှည့်ကြည့်လာသည် စစ်သူကြီး၀မ်ကတည်ငြိမ်ပါတယ် စကားလည်းနည်းတယ် အရက်တိုက်လိုက်ပြီး မူးနေမှ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေတာသူတို့မသိ အဲ့တာကြောင့်အရင်တုန်းကလည်း
တစ်ခွက်ပဲသောက်ပြီးငြိမ်နေတာကို ။
"ပြန်မယ်....ပြန်ကြမယ်...ငါစစ်သူကြီး၀မ်ကို တွဲမယ် ၀မ်ရှုံ့
မင်းကတော့ လီချန်ကိုတွဲကွာ"
"အင်း..."
လမ်းတစ်လျှောက်လုံးလည်း စစ်သူကြီး၀မ်မှာအငြိမ်မနေ
လမ်းလျှောက်တာ ဖြောင့်အောင်မလျှောက်ဘဲနဲ့ ယိုင်တိယိုင်
ထိုးကောက်ကောက်ကွေးကွေးနဲ့ လျှောက်သည်။
"ဟာ....ဟို၀တ်စုံ...အဲ့တာ....ငါ့လောင်ဖောလေးမှာလည်းရှိတယ်..."
"အင်းပါ...သူများဆိုင်ကို လက်ညှိုးကြီးသွားမထိုးနဲ့လေ"
စစ်သူကြီး၀မ်ကမူးရင် သူများထက်တစ်မူထူးပြီးချစ်ဖို့ကောင်းတယ် ပုံမှန်နေတာထက်ကိုဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေလေပြီ မိန်လီကြည့်လို့ပြုံးနေလိုက်တယ် သူမသာစစ်သူကြီး၀မ်
ဒီလိုမျိုးလေးဖြစ်တာကိုချစ်နေရင် ပိုင်ရှင်ဖြစ်တဲ့ စစ်သူကြီးကတော်ကရော ဘယ်လောက်တောင်ချစ်လိုက်မလဲ။
"လောင်ဖော!...လောင်ရှောင်း!!....ဟာ ဒီမှာပဲ..."
ယိုင်တိယိုင်ထိုးနဲ့ သစ်ပင်ကိုသွားဆွဲလို့ ချန်ရှင်းမှာမနည်းလိုက်ဆွဲနေရသည် တော်ပြီ နောက်တစ်ခါဆိုရင် စစ်သူကြီး၀မ်ကိုအရက်ဆိုင်မခေါ်တော့ဘူး ။
"ခြေလှမ်းသတိထားဦး....ဘယ်ဘက်ကနေအရင်စတက်"
"ဒီလိုလား....အင့်..."
စစ်သူကြီး၀မ်က ခုန်လို့ လှေကားပေါ်တက်ပြလိုက်သည် ။
"စစ်သူကြီး၀မ်...ပြုတ်ကျပါဦးမယ်...လာပါဗျာ..."
"လောင်ရှောင်း!...."
"အိမ်ရှေ့ရောက်နေပြီ နောက်တစ်လှမ်းပဲ လှမ်းတော့"
"မင်းတို့ကြည့်နေ....ငါ့ကို မယားကြောက်ဆိုပြီး နောက်ကွယ်
မှာအတင်းတုပ်နေတဲ့ မင်းတို့သုံးကောင်...ကြည့်နေ...ရှောင်ကျန့်ငါ့ကိုကြောက်စေရမယ်"
"အင်းပါဗျာ...သိပါပြီ...ပြဿနာမရှာပါနဲ့..."
"လောင်ရှောင်း!!....ရှောင်ကျန့်!!!!.... "
"စစ်သူကြီး၀မ်...မူးလာတာလား"
အိမ်တော်ထိန်းကြီးက ပြေးကြိုတယ် စစ်သူကြီး၀မ်ကိုယ်က
ယိုင်ထိုးနေလေတော့ ချန်ရှင်းလက်ထဲကနေ လက်လွှဲယူလိုက်သည် ဒါပေမဲ့လည်း ရုန်းပစ်လိုက်သည်။
"ရှောင်ကျန့်!!...ဟာ...ဒီကောင်လေးကတော့....မင်းလင်ငါပြန်လာပြီလို့!! လာမကြိုဘူးလား!! ဟမ်!"
"စစ်သူကြီး၀မ်...စိတ်ထိန်းပါ...စစ်သူကြီးကတော်ကလေ...
ဒေါသထွက်နေတာ အော်ကြီးဟစ်ကျယ်မလုပ်ပါနဲ့"
"အောင်မယ်!....ဒေါသထွက်တယ်ဟုတ်လား!!....ထွက်လာခဲ့စမ်းပါ...ဟွန်း...လက်တောက်လောက်လေးကများ...
ငါအော်လိုက်ရ...ငိုသွားဦးမယ်....ရှောင်ကျန့်!!"
*ဒုန်း...ဒုန်း*
ခြေသံကိုတမင်တကာ ဆောင့်အောင့်နင်းတဲ့အသံပေါ်ထွက်လာလေပြီ စစ်သူကြီး၀မ်က အနောက်ကသူတွေကို တစ်ချက်လှည့်ကြည့်လို့ပြုံးပြလိုက်သည်။
"တွေ့တယ်နော်....မင်းတို့.....ရှောင်ကျန့်ကငါ့ကိုတအားကြောက်တာ အခုကြည့်ပါလား....ငါအော်လိုက်တာနဲ့လာပြီ"
*ဖတ်*
စစ်သူကြီး၀မ်ခေါင်းကိုနောက်ကနေလက်နဲ့ ဖတ်ခနဲလာချသည်
ကျန်တဲ့သူတွေကပါးစပ်ပိတ်လို့ငြိမ်သွားကြသည် ။
"မူးရင်လည်း...အေးဆေးမူး!! လာအော်မနေနဲ့!! နားငြီးတယ်!!!"
"ဟုတ်...."
ချန်ရှင်း နဲ့ ၀မ်ရှုံ့ ၊မိန်လီ တို့ရီချင်သွားပေမဲ့ မနည်းအောင့်ထားရသည် သူတို့လည်းကြာကြာနေလို့မကောင်းဘူး သူများလင်မယားကြား၀င်မပါကောင်းဘူးလေ ။
အကုန်လုံးပြန်သွားကြလေတော့ ဒီမှာ စစ်သူကြီး၀မ်နဲ့ရှောင်ကျန့်ပဲကျန်နေခဲ့သည် အိမ်တော်ထိန်းကြီးလည်း ပဲလှော်ဆား
အဖြစ်မခံနိုင်တော့တာကြောင့် သူ့အခန်းသူပြန်သွားလေပြီ။
"ပြောစမ်း....ဘယ်နယ်လှည့်ပြီးပြန်လာတာလဲ"
"အရက်ဆိုင်"
"အေး....အိမ်ကိုအကျိုးအကြောင်းလေးပြောပြသွားပါလား
လောင်ရှောင်းရေ ညကျရင် ကိုယ်အရက်ဆိုင်၀င်မယ်ပေါ့"
"ကိုယ်လည်းဘယ်သိမလဲ....သူတို့ကအတင်းခေါ်သွားတာကို"
"ထားပါတော့....ဘာလို့နောက်ကျမှပြန်လာတာလဲ"
"ဘာကိုနောက်ကျတာလဲ....အခုမှ နေထွက်တာကို"
"ဘာနေထွက်တာလဲ...နေက၀င်ပြီးလို့ ညရောက်ပြီ"
"...."
"ရေသွားချိုးချည်...အရက်နံ့နဲ့အခန်းထဲ၀င်မလာနဲ့ ကြားလား!"
"ဟုတ်..."
"ရစ်ဖို့မစဉ်းစားနဲ့နော်...မူးရင်အေးဆေးမူးချည်...မဟုတ်ရင်
နောက်စေ့ကွဲမယ်မှတ်!!"
"ဟုတ်...လောင်ရှောင်း..."
ရှောင်ကျန့်ဒေါသထွက်နေတာအမှန်ပါပဲ စစ်သူကြီး၀မ်လည်း
တိတ်သွားတော့လေသည် ရှောင်ကျန့်ကိုကျော်လို့ ကယိုင်ကထိုးနဲ့ အိမ်ပေါ်တက်သွားကာ တိုင်ကိုသွားမှီလို့အိပ်နေသည်။
"ထလေ....ဘာလုပ်နေတာလဲ"
"အိပ်နေတာ..."
"ရေချိုးလို့ပြောနေတယ်နော်....အခန်းထဲမှာမအိပ်ဘူးလား"
"အခန်းထဲမှာလား....ကိုယ်နဲ့မင်းနဲ့လား..."
"ဘယ်သူ့ကိုခေါ်သွင်းချင်သေးလို့လဲ"
"လောင်ရှောင်း....နှစ်ယောက်ထဲဆိုတော့လေ....ဟိုဟာ..."
"ပြောပြီးသားနော် ကျန့်ကျန့်အပေါ်မှာနေမယ်ဆိုရင်ဖြစ်တယ်"
"ကျစ်!....မင်းကများ...အပေါ်ကနေမယ်တဲ့လား...စဉ်းစားကြည့်လိုက်လေ"
"စဉ်းစားထားပြီးပြီလေ"
"ငါဒေါသထွက်အောင်လို့လာမစနဲ့နော်!"
"အံမယ်....စိန်လာခေါ်တယ်ပေါ့လေ"
"ဟုတ်တယ်ကွာ..."
"အား!!"
ရှောင်ကျန့်ကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းလို့ သူတို့အခန်းစီခေါ်သွားသည်
ရှောင်ကျန့်ကတော့ ပါးစပ်ကလည်းအော်....ကျောကုန်းကိုလည်းထုနေလေတယ် ။
"အေ့!...."
အောက်ချပေးဖို့အတွက် ကျောကုန်းကိုထုနေပါတယ်ဆိုမှ
သူလေတက်ဖို့အတွက် ကျောကုန်းထုနေပေးသလိုပဲ သူကတော့လေတောင်တက်သွားသေးတယ်။
"လွှတ်!...အောက်ချပေး!"
"ကျစ်!...ချပေးမှာပေါ့...ဘယ်လိုတွေဖြစ်နေတာလည်း"
ရှောင်ကျန့်ကိုကုတင်ပေါ်တင်ပေးလို့ ခါးစည်းကြိုးကိုအတင်းဖြည်ကာ ပေါ်လာတဲ့ ရင်ဘတ်ဖွေးဖွေးလေးအပေါ်မျက်နှာအပ်လိုက်သည် ။
"လွှတ်ပေး!....လူယုတ်မာကြီး!..."
"အင်း......အိပ်ချင်တယ်..."
"...."
ရှောင်ကျန့်ရင်ဘတ်ပေါ်မှာမျက်နှာလေးအပ်လို့အိပ်ပျော်သွားလေသော စစ်သူကြီး၀မ်ပါ အရက်နံ့ကလည်းထောင်းလို့
မူးနေတာကလည်း မျက်နှာပါ နီနေပြီ အရက်တွေတော်တော်
သောက်လာတာပဲ ရေသွားချိုးဆိုလဲမဟုတ် ဒီကိုယ်ကြီးကိုလည်းမနိုင် ဒီတိုင်းပဲထားလိုက်တော့သည်။
_________
ရှောင်ကျန့်မှာ လက်ပိုက်ကာ ထိုင်လို့ ရှေ့ကနေဒူးထောက်နေရတဲ့ လင်ယောကျာ်းကိုကြည့်နေလိုက်သည် အိမ်တော်ထိန်းကြီးကလည်းဘေးနားမှာ မုန့်ပန်းကန်ကိုကိုင်လျက်ရပ်နေရသည်။
'ဟွန့်....နည်းတောင်နည်းသေးတယ် စစ်သူကြီးကတော်ပေါ်မှာ
ဖောက်ပြန်ချင်တဲ့စစ်သူကြီး...ခံပေါ့'
အိမ်တော်ထိန်းကြီးကတော့ အပြည့်အ၀ကို ရှောင်ကျန့်ဘက်ကပါသည် ။
"အပြစ်ကိုသုံးသပ်ပြီးပြီလား"
"အင်း"
"အရက်သောက်ဦးမလား"
"ဟင့်အင်း"
"အရက်မူးနေရင်ရော ကျန့်ကျန့်ကိုလာငေါက်ဦးမှာလား
အော်ဦးမှာလား"
"ဟင့်အင်း"
"...."
"အခုထလို့ရပြီလား"
"မရသေးဘူး ထိုင်နေဦး"
"...."
"ဘယ်နှယ့်....အရက်ဆိုင်ကိုတပ်မှူးတွေကဆွဲခေါ်သွားလို့
ကတော့ ထားပါတော့...အိမ်ကိုစောစောပြန်လာခဲ့သင့်တယ်လေ! မနေ့ကဆိုရင်...ည၈နာရီခွဲမှပြန်လာတာ!...ကျန့်ကျန့်ထမင်းစားဖို့ကိုတောင်ထိုင်စောင့်နေခဲ့ရတာ.."
"တောင်းပန်ပါတယ် ပေါင်ပေါင်း"
"မနေ့ကမူးပြီးဘယ်တွေရောက်ခဲ့သေးလဲ!"
"ကိုယ်မမှတ်မိတော့ဘူး...."
"တစ်ခါထဲ...တပ်မှူးတွေရှေ့မှာ ကိုယ့်လောင်ဖောကိုသိက္ခာချရတာ ပျော်ဖို့ကောင်းတယ်ပေါ့"
"ကိုယ်ချမိလို့လား"
"ချမိတာပေါ့!...ဘာတဲ့...အိမ်တော်ထိန်းကြီး ပြောလိုက်!"
အိမ်တော်ထိန်းကြီးကိုအမိန့်ပေးလိုက်တာမို့လို့ စစ်သူကြီး၀မ်မှာအိမ်တော်ထိန်းကြီးကိုကြည့်လိုက်သည် ။
"မနေ့ကပြောတာ....စစ်သူကြီးကတော်က စစ်သူကြီး၀မ်ကို
အရမ်းကြောက်တာတဲ့ တစ်ချက်ထဲအော်လိုက်တာနဲ့ ငိုတော့တာပဲတဲ့"
"...."
"ကြားတယ်နော်....အဲ့လိုပြောတာ"
"....."
"ကျန့်ကျန့်ကိုလည်းမနေ့ကအော်တယ်..."
"အော်မိလို့လား "
"အော်တာပေါ့!!"
"...."
"စစ်သူကြီး၀မ်..."
မိန်လီရောက်လာကာ လက်ထဲမှာလည်း ဘူးလေးတစ်ဘူးကိုင်လို့ပေါ့ ။
"ဘာလာလုပ်တာလဲ မိန်လီ"
"ဟို....မနေ့ကစစ်သူကြီး၀မ်သောက်တာအရမ်းများလို့
အဲ့တာ အမူးပြေ ကြက်စွပ်ပြုတ်လေးလာပို့တာပါ...လက်ခံပေးနော်"
မိန်လီကပါ စစ်သူကြီး၀မ်ဘေးနားမှာဆောင့်ညောင့်ထိုင်လို့
စစ်သူကြီး၀မ်လက်ထဲထည့်လိုက်သည် ရှောင်ကျန့်ကြည့်နေပြီး တစ်ချက်ရီလိုက်သည် နေပါဦး....အခုအခြေအနေကြီးက
ဗီလိန်က မင်းသားကိုနှိပ်စက်လို့ ဒူးထောက်ခိုင်းတဲ့အချိန်မှာ
မင်းသမီးကလာပြီး စားစရာလာပေးနေရော ကျစ်!....စိတ်ပျက်စရာပဲ ဒီမှာအထမ်တော်ထိန်းကြီးတစ်ယောက်လုံးမတ်တပ်ရပ်နေတာကိုများ လောင်၀မ့်ကိုပဲသွားပေးနေတာ ။
"မနေ့က ကျွန်မကြောင့်နဲ့ စစ်သူကြီး၀မ်အရက်တွေသောက်မိပြီးခေါင်းကိုက်သွားလို့ပါ....စစ်သူကြီး၀မ် လက်ခံပေးပြီး
ခွင့်လွှတ်ပေးပါနော်"
အသံကိုက ပျစ်ချွဲချွဲနဲ့ ရှောင်ကျန့်တစ်ချက်ရီကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည် အိမ်တော်ထိန်းကြီးလန့်သွားတယ် ဒုက္ခပဲ
ပြဿနာတော့စပြီ ။
"အား!....လောင်ကုန်း....ဟင့်....ကျန့်ကျန့်ခါးနာလို့"
"...."
ရှောင်ကျန့်မှာမှောက်ခုံကြီးမှောက်ချလို့ လူးလှိမ့်နေသည်
ရှောင်ကျန့်ဟန်ဆောင်နေရပြီး ဘာမှမလုပ်သော လင်ယောကျာ်းကြောင့်စိတ်မရှည်တော့ ။
"ဘာလဲ....စားပြီးနားမလည် ဝါးပြီးထွေးထုတ်လုပ်မလို့လား
ဟင့်!... မနေ့ညက လုပ်တာဆိုတာ တားလို့တောင်မရတော့ဘူး"
"ဟင်"
"ဟာ....ကောင်မလေးတွေကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်သွားလုပ်ကြစမ်း"
အနီးအနားမှာချောင်းနေသော အစေခံကောင်မလေးတွေကိုအိမ်တော်ထိန်းကြီးမောင်းထုတ်လိုက်သည် ။
"လာချီ..."
စစ်သူကြီး၀မ်မှာဒူးထောက်ရက်သားကနေ ထလို့ ရှောင်ကျန့်ကိုကောက်ချီလိုက်သည် ။
"မိန်လီ အဲ့စွပ်ပြုတ်ကို အိမ်တော်ထိန်းကြီးစီပေးလိုက်ပါ"
"ဟုတ်...ဟုတ်ကဲ့ စစ်သူကြီး၀မ်"
လက်လာကမ်းသော အိမ်တော်ထိန်းကြီးစီကို ကြက်စွပ်ပြုတ်ဘူးကိုကြည့်ကာ စစ်သူကြီး၀မ်ကိုကြည့်နေလိုက်သည်
ချီသွားတာကိုခံရတဲ့ စစ်သူကြီးကတော်ကတော့ သူ့ကိုကြည့်လို့ စစ်သူကြီး၀မ်ရဲ့ လည်ပင်းကိုပါ နှာခေါင်းလေးအပ်ပြလိုက်သေးသည်။
_____________________
(12.4.2024)
#Su🐼
စစ္သူႀကီးကေတာ္ျဖစ္လာျခင္း
Part 27
____________
အရက္ဆိုင္ေတြကညဘက္ဆိုရင္အရမ္းလူစည္ပါတယ္
တစ္ေန႔တာရဲ႕ ပင္ပန္းမူ႔ေတြ စိတ္ပင္ပန္းမူ႔ေတြကို ေျဖေဖ်ာက္ဖို႔အတြက္ ေယာက်ာ္းသားအမ်ားစုက အရက္ဆိုင္ထိုင္ေလ့ရွိတယ္ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အုပ္လိုက္ေပါ့ စကားေလးတေျပာေျပာနဲ႔ ။
"စစ္သူႀကီး၀မ္ ေသာက္ဗ်ာ..."
"...."
နန္းေတာ္ကေနျပန္ဖို႔လုပ္ေတာ့ အကုန္လုံးက ဝိုင္းဆြဲကာ
ဒီကိုေခၚလာၾကသည္ျငင္းလို႔လည္းမရ လက္ကိုဟိုဘက္တစ္ေယာက္ ဒီဘက္တစ္ေယာက္ ဆြဲလို႔ အတင္းေခၚလာၾကသည္။
"စစ္သူႀကီး၀မ္ ဒီေန႔ ကြၽန္မေမြးေန႔မို႔လို႔ ေကြၽးတာ အစ္ကိုတို႔ေရာ အႀကိဳက္စားေနာ္ ဒီဝိုင္းတစ္ခုလုံးကြၽန္မရွင္းမယ္"
"ေပါက္စနကလည္းေနာ္..."
"ဘာကိုလည္းဗ် ကြၽန္မဟိုးအရင္တပ္သားဘ၀တုန္းကလည္း
ဒီလိုပဲဆိုင္ထိုင္ေနၾကပါေနာ္ ကြၽန္မေသာက္ႏိုင္ပါတယ္"
"မမူးမခ်င္းအိမ္မျပန္ဘူးေဟ့!..."
"ငါျပန္ေတာ့မယ္"
"ေဝ့...ေနပါဦး တစ္ခြက္ေလးေသာက္သြားပါဦး"
စစ္သူႀကီး၀မ္ကိုဆြဲလို႔ အရက္အတင္းတိုက္သည္ အရက္ကေတာ့ အမ်ားႀကီးမေသာက္ႏိုင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ တစ္ခြက္ထဲဆိုေတာ့လည္း ။
"တစ္က်ိဳက္တည္းေဟ့..."
"ခြက္ခ်င္းတိုက္ရေအာင္...လာလာ"
ခြက္ခ်င္းတိုက္လို႔ ေမာ့ခ်လိုက္ေတာ့သည္ စစ္သူႀကီး၀မ္လည္းတစ္ခြက္ေသာက္ၿပီးေရာ ျပန္ဖို႔အတြက္ ဆင္းျပန္ေတာ့
ဆြဲထားျပန္သည္ ဟိုလူကလည္း သူမထည့္ေပးရေသးလို႔
ဒီလူကလည္း သူထည့္ေပးတဲ့အရက္မေသာက္ေပးလို႔နဲ႔
ေျပာကာ ဝိုင္းဆြဲထားၾကျပန္သည္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း ေသာက္ပစ္လိုက္တာ အရက္တစ္အိုး
ကုန္သြားေလေတာ့ စစ္သူႀကီး၀မ္လည္းေတာ္ေတာ္မူးလာေလၿပီ ၀မ္ရႈံ႕ နဲ႔ မိန္လီက ျဖင့္ ၿဖဳံေတာင္မၿဖဳံဘူး လီခ်န္ကေတာ့
ေခါင္းပါေမွာက္လို႔။
"စစ္သူႀကီး၀မ္...ထပ္ေသာက္ပါဦး"
"အင္း....ထည့္.."
"စစ္သူႀကီးကေတာ္ကို သြားေခၚလိုက္ရင္ေကာင္းမလား"
"ငါ့ေလာင္ေဖာနဲ႔မင္းတို႔နဲ႔ဘာဆိုင္လဲ!"
"....."
ခ်န္ရွင္းကစေတာင္မစရဲေတာ့ေခ် နည္းနည္းေလးစတာကို
အစေတာင္မခံဘူး ။
"မင္းတို႔သိလား....အဲ့ဟာေလးကေလ....ေအ့!....ဒီလိုလုပ္မွာကို သူကအေပၚမွာေနမယ္တဲ့...မင္းတို႔စဥ္းစားၾကည့္စမ္း သူ႔လိုမ်ိဳးဟာေလးက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးအေပၚမွာေနမွာတဲ့လဲ"
"ဘယ္ဟာလုပ္တာလဲ"
"ဒီဟာ..."
စစ္သူႀကီး၀မ္က လက္ခုပ္တီးျပတယ္ မူးတာေတာ့မူးေနေပမဲ့လည္း မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပါလာတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္က၀င္ေနတာေၾကာင့္ ထိုစကားကေျပာလို႔မသင့္။
"အာ...လက္ခုပ္တီးတာလား ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း ဝိုင္းတီးမယ္ေလ..."
အဓိပၸာယ္ကိုနားမလည္တဲ့ ၀မ္ရႈံ႕က လက္ခုပ္ထတီးျပတယ္
အဲ့တာကိုစစ္သူႀကီး၀မ္က မ်က္ေမွာင္ႀကီးက်ဴံ႕လို႔လာၾကည့္သည္။
"မင္းကမ်ား....ငါ့ေလာင္ေဖာကို....."
"စစ္သူႀကီး၀မ္...စစ္သူႀကီး၀မ္!...စိတ္ထိန္းပါ!!"
ခ်န္ရွင္းကအေနာက္ကေန ဖက္ထားလို႔ဆြဲထားရသည္
အဲ့လိုအသံေတြေၾကာင့္ပဲအျခားဝိုင္းေတြကလွည့္ၾကည့္လာသည္ စစ္သူႀကီး၀မ္ကတည္ၿငိမ္ပါတယ္ စကားလည္းနည္းတယ္ အရက္တိုက္လိုက္ၿပီး မူးေနမွ ဆန႔္က်င္ဘက္ျဖစ္ေနတာသူတို႔မသိ အဲ့တာေၾကာင့္အရင္တုန္းကလည္း
တစ္ခြက္ပဲေသာက္ၿပီးၿငိမ္ေနတာကို ။
"ျပန္မယ္....ျပန္ၾကမယ္...ငါစစ္သူႀကီး၀မ္ကို တြဲမယ္ ၀မ္ရႈံ႕
မင္းကေတာ့ လီခ်န္ကိုတြဲကြာ"
"အင္း..."
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးလည္း စစ္သူႀကီး၀မ္မွာအၿငိမ္မေန
လမ္းေလွ်ာက္တာ ေျဖာင့္ေအာင္မေလွ်ာက္ဘဲနဲ႔ ယိုင္တိယိုင္
ထိုးေကာက္ေကာက္ေကြးေကြးနဲ႔ ေလွ်ာက္သည္။
"ဟာ....ဟို၀တ္စုံ...အဲ့တာ....ငါ့ေလာင္ေဖာေလးမွာလည္းရွိတယ္..."
"အင္းပါ...သူမ်ားဆိုင္ကို လက္ညႇိဳးႀကီးသြားမထိုးနဲ႔ေလ"
စစ္သူႀကီး၀မ္ကမူးရင္ သူမ်ားထက္တစ္မူထူးၿပီးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ ပုံမွန္ေနတာထက္ကိုဆန႔္က်င္ဘက္ျဖစ္ေနေလၿပီ မိန္လီၾကည့္လို႔ၿပဳံးေနလိုက္တယ္ သူမသာစစ္သူႀကီး၀မ္
ဒီလိုမ်ိဳးေလးျဖစ္တာကိုခ်စ္ေနရင္ ပိုင္ရွင္ျဖစ္တဲ့ စစ္သူႀကီးကေတာ္ကေရာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ခ်စ္လိုက္မလဲ။
"ေလာင္ေဖာ!...ေလာင္ေရွာင္း!!....ဟာ ဒီမွာပဲ..."
ယိုင္တိယိုင္ထိုးနဲ႔ သစ္ပင္ကိုသြားဆြဲလို႔ ခ်န္ရွင္းမွာမနည္းလိုက္ဆြဲေနရသည္ ေတာ္ၿပီ ေနာက္တစ္ခါဆိုရင္ စစ္သူႀကီး၀မ္ကိုအရက္ဆိုင္မေခၚေတာ့ဘူး ။
"ေျခလွမ္းသတိထားဦး....ဘယ္ဘက္ကေနအရင္စတက္"
"ဒီလိုလား....အင့္..."
စစ္သူႀကီး၀မ္က ခုန္လို႔ ေလွကားေပၚတက္ျပလိုက္သည္ ။
"စစ္သူႀကီး၀မ္...ျပဳတ္က်ပါဦးမယ္...လာပါဗ်ာ..."
"ေလာင္ေရွာင္း!...."
"အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေနၿပီ ေနာက္တစ္လွမ္းပဲ လွမ္းေတာ့"
"မင္းတို႔ၾကည့္ေန....ငါ့ကို မယားေၾကာက္ဆိုၿပီး ေနာက္ကြယ္
မွာအတင္းတုပ္ေနတဲ့ မင္းတို႔သုံးေကာင္...ၾကည့္ေန...ေရွာင္က်န႔္ငါ့ကိုေၾကာက္ေစရမယ္"
"အင္းပါဗ်ာ...သိပါၿပီ...ျပႆနာမရွာပါနဲ႔..."
"ေလာင္ေရွာင္း!!....ေရွာင္က်န႔္!!!!.... "
"စစ္သူႀကီး၀မ္...မူးလာတာလား"
အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးက ေျပးႀကိဳတယ္ စစ္သူႀကီး၀မ္ကိုယ္က
ယိုင္ထိုးေနေလေတာ့ ခ်န္ရွင္းလက္ထဲကေန လက္လႊဲယူလိုက္သည္ ဒါေပမဲ့လည္း ႐ုန္းပစ္လိုက္သည္။
"ေရွာင္က်န႔္!!...ဟာ...ဒီေကာင္ေလးကေတာ့....မင္းလင္ငါျပန္လာၿပီလို႔!! လာမႀကိဳဘူးလား!! ဟမ္!"
"စစ္သူႀကီး၀မ္...စိတ္ထိန္းပါ...စစ္သူႀကီးကေတာ္ကေလ...
ေဒါသထြက္ေနတာ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္မလုပ္ပါနဲ႔"
"ေအာင္မယ္!....ေဒါသထြက္တယ္ဟုတ္လား!!....ထြက္လာခဲ့စမ္းပါ...ဟြန္း...လက္ေတာက္ေလာက္ေလးကမ်ား...
ငါေအာ္လိုက္ရ...ငိုသြားဦးမယ္....ေရွာင္က်န႔္!!"
*ဒုန္း...ဒုန္း*
ေျခသံကိုတမင္တကာ ေဆာင့္ေအာင့္နင္းတဲ့အသံေပၚထြက္လာေလၿပီ စစ္သူႀကီး၀မ္က အေနာက္ကသူေတြကို တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္လို႔ၿပဳံးျပလိုက္သည္။
"ေတြ႕တယ္ေနာ္....မင္းတို႔.....ေရွာင္က်န႔္ကငါ့ကိုတအားေၾကာက္တာ အခုၾကည့္ပါလား....ငါေအာ္လိုက္တာနဲ႔လာၿပီ"
*ဖတ္*
စစ္သူႀကီး၀မ္ေခါင္းကိုေနာက္ကေနလက္နဲ႔ ဖတ္ခနဲလာခ်သည္
က်န္တဲ့သူေတြကပါးစပ္ပိတ္လို႔ၿငိမ္သြားၾကသည္ ။
"မူးရင္လည္း...ေအးေဆးမူး!! လာေအာ္မေနနဲ႔!! နားၿငီးတယ္!!!"
"ဟုတ္...."
ခ်န္ရွင္း နဲ႔ ၀မ္ရႈံ႕ ၊မိန္လီ တို႔ရီခ်င္သြားေပမဲ့ မနည္းေအာင့္ထားရသည္ သူတို႔လည္းၾကာၾကာေနလို႔မေကာင္းဘူး သူမ်ားလင္မယားၾကား၀င္မပါေကာင္းဘူးေလ ။
အကုန္လုံးျပန္သြားၾကေလေတာ့ ဒီမွာ စစ္သူႀကီး၀မ္နဲ႔ေရွာင္က်န႔္ပဲက်န္ေနခဲ့သည္ အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးလည္း ပဲေလွာ္ဆား
အျဖစ္မခံႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ သူ႔အခန္းသူျပန္သြားေလၿပီ။
"ေျပာစမ္း....ဘယ္နယ္လွည့္ၿပီးျပန္လာတာလဲ"
"အရက္ဆိုင္"
"ေအး....အိမ္ကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းေလးေျပာျပသြားပါလား
ေလာင္ေရွာင္းေရ ညက်ရင္ ကိုယ္အရက္ဆိုင္၀င္မယ္ေပါ့"
"ကိုယ္လည္းဘယ္သိမလဲ....သူတို႔ကအတင္းေခၚသြားတာကို"
"ထားပါေတာ့....ဘာလို႔ေနာက္က်မွျပန္လာတာလဲ"
"ဘာကိုေနာက္က်တာလဲ....အခုမွ ေနထြက္တာကို"
"ဘာေနထြက္တာလဲ...ေနက၀င္ၿပီးလို႔ ညေရာက္ၿပီ"
"...."
"ေရသြားခ်ိဳးခ်ည္...အရက္နံ႔နဲ႔အခန္းထဲ၀င္မလာနဲ႔ ၾကားလား!"
"ဟုတ္..."
"ရစ္ဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔ေနာ္...မူးရင္ေအးေဆးမူးခ်ည္...မဟုတ္ရင္
ေနာက္ေစ့ကြဲမယ္မွတ္!!"
"ဟုတ္...ေလာင္ေရွာင္း..."
ေရွာင္က်န႔္ေဒါသထြက္ေနတာအမွန္ပါပဲ စစ္သူႀကီး၀မ္လည္း
တိတ္သြားေတာ့ေလသည္ ေရွာင္က်န႔္ကိုေက်ာ္လို႔ ကယိုင္ကထိုးနဲ႔ အိမ္ေပၚတက္သြားကာ တိုင္ကိုသြားမွီလို႔အိပ္ေနသည္။
"ထေလ....ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"အိပ္ေနတာ..."
"ေရခ်ိဳးလို႔ေျပာေနတယ္ေနာ္....အခန္းထဲမွာမအိပ္ဘူးလား"
"အခန္းထဲမွာလား....ကိုယ္နဲ႔မင္းနဲ႔လား..."
"ဘယ္သူ႔ကိုေခၚသြင္းခ်င္ေသးလို႔လဲ"
"ေလာင္ေရွာင္း....ႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုေတာ့ေလ....ဟိုဟာ..."
"ေျပာၿပီးသားေနာ္ က်န႔္က်န႔္အေပၚမွာေနမယ္ဆိုရင္ျဖစ္တယ္"
"က်စ္!....မင္းကမ်ား...အေပၚကေနမယ္တဲ့လား...စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေလ"
"စဥ္းစားထားၿပီးၿပီေလ"
"ငါေဒါသထြက္ေအာင္လို႔လာမစနဲ႔ေနာ္!"
"အံမယ္....စိန္လာေခၚတယ္ေပါ့ေလ"
"ဟုတ္တယ္ကြာ..."
"အား!!"
ေရွာင္က်န႔္ကို ပုခုံးေပၚထမ္းလို႔ သူတို႔အခန္းစီေခၚသြားသည္
ေရွာင္က်န႔္ကေတာ့ ပါးစပ္ကလည္းေအာ္....ေက်ာကုန္းကိုလည္းထုေနေလတယ္ ။
"ေအ့!...."
ေအာက္ခ်ေပးဖို႔အတြက္ ေက်ာကုန္းကိုထုေနပါတယ္ဆိုမွ
သူေလတက္ဖို႔အတြက္ ေက်ာကုန္းထုေနေပးသလိုပဲ သူကေတာ့ေလေတာင္တက္သြားေသးတယ္။
"လႊတ္!...ေအာက္ခ်ေပး!"
"က်စ္!...ခ်ေပးမွာေပါ့...ဘယ္လိုေတြျဖစ္ေနတာလည္း"
ေရွာင္က်န႔္ကိုကုတင္ေပၚတင္ေပးလို႔ ခါးစည္းႀကိဳးကိုအတင္းျဖည္ကာ ေပၚလာတဲ့ ရင္ဘတ္ေဖြးေဖြးေလးအေပၚမ်က္ႏွာအပ္လိုက္သည္ ။
"လႊတ္ေပး!....လူယုတ္မာႀကီး!..."
"အင္း......အိပ္ခ်င္တယ္..."
"...."
ေရွာင္က်န႔္ရင္ဘတ္ေပၚမွာမ်က္ႏွာေလးအပ္လို႔အိပ္ေပ်ာ္သြားေလေသာ စစ္သူႀကီး၀မ္ပါ အရက္နံ႔ကလည္းေထာင္းလို႔
မူးေနတာကလည္း မ်က္ႏွာပါ နီေနၿပီ အရက္ေတြေတာ္ေတာ္
ေသာက္လာတာပဲ ေရသြားခ်ိဳးဆိုလဲမဟုတ္ ဒီကိုယ္ႀကီးကိုလည္းမႏိုင္ ဒီတိုင္းပဲထားလိုက္ေတာ့သည္။
_________
ေရွာင္က်န႔္မွာ လက္ပိုက္ကာ ထိုင္လို႔ ေရွ႕ကေနဒူးေထာက္ေနရတဲ့ လင္ေယာက်ာ္းကိုၾကည့္ေနလိုက္သည္ အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးကလည္းေဘးနားမွာ မုန႔္ပန္းကန္ကိုကိုင္လ်က္ရပ္ေနရသည္။
'ဟြန႔္....နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္ စစ္သူႀကီးကေတာ္ေပၚမွာ
ေဖာက္ျပန္ခ်င္တဲ့စစ္သူႀကီး...ခံေပါ့'
အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးကေတာ့ အျပည့္အ၀ကို ေရွာင္က်န႔္ဘက္ကပါသည္ ။
"အျပစ္ကိုသုံးသပ္ၿပီးၿပီလား"
"အင္း"
"အရက္ေသာက္ဦးမလား"
"ဟင့္အင္း"
"အရက္မူးေနရင္ေရာ က်န႔္က်န႔္ကိုလာေငါက္ဦးမွာလား
ေအာ္ဦးမွာလား"
"ဟင့္အင္း"
"...."
"အခုထလို႔ရၿပီလား"
"မရေသးဘူး ထိုင္ေနဦး"
"...."
"ဘယ္ႏွယ့္....အရက္ဆိုင္ကိုတပ္မႉးေတြကဆြဲေခၚသြားလို႔
ကေတာ့ ထားပါေတာ့...အိမ္ကိုေစာေစာျပန္လာခဲ့သင့္တယ္ေလ! မေန႔ကဆိုရင္...ည၈နာရီခြဲမွျပန္လာတာ!...က်န႔္က်န႔္ထမင္းစားဖို႔ကိုေတာင္ထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့ရတာ.."
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေပါင္ေပါင္း"
"မေန႔ကမူးၿပီးဘယ္ေတြေရာက္ခဲ့ေသးလဲ!"
"ကိုယ္မမွတ္မိေတာ့ဘူး...."
"တစ္ခါထဲ...တပ္မႉးေတြေရွ႕မွာ ကိုယ့္ေလာင္ေဖာကိုသိကၡာခ်ရတာ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေပါ့"
"ကိုယ္ခ်မိလို႔လား"
"ခ်မိတာေပါ့!...ဘာတဲ့...အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီး ေျပာလိုက္!"
အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးကိုအမိန႔္ေပးလိုက္တာမို႔လို႔ စစ္သူႀကီး၀မ္မွာအိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးကိုၾကည့္လိုက္သည္ ။
"မေန႔ကေျပာတာ....စစ္သူႀကီးကေတာ္က စစ္သူႀကီး၀မ္ကို
အရမ္းေၾကာက္တာတဲ့ တစ္ခ်က္ထဲေအာ္လိုက္တာနဲ႔ ငိုေတာ့တာပဲတဲ့"
"...."
"ၾကားတယ္ေနာ္....အဲ့လိုေျပာတာ"
"....."
"က်န႔္က်န႔္ကိုလည္းမေန႔ကေအာ္တယ္..."
"ေအာ္မိလို႔လား "
"ေအာ္တာေပါ့!!"
"...."
"စစ္သူႀကီး၀မ္..."
မိန္လီေရာက္လာကာ လက္ထဲမွာလည္း ဘူးေလးတစ္ဘူးကိုင္လို႔ေပါ့ ။
"ဘာလာလုပ္တာလဲ မိန္လီ"
"ဟို....မေန႔ကစစ္သူႀကီး၀မ္ေသာက္တာအရမ္းမ်ားလို႔
အဲ့တာ အမူးေျပ ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ေလးလာပို႔တာပါ...လက္ခံေပးေနာ္"
မိန္လီကပါ စစ္သူႀကီး၀မ္ေဘးနားမွာေဆာင့္ေညာင့္ထိုင္လို႔
စစ္သူႀကီး၀မ္လက္ထဲထည့္လိုက္သည္ ေရွာင္က်န႔္ၾကည့္ေနၿပီး တစ္ခ်က္ရီလိုက္သည္ ေနပါဦး....အခုအေျခအေနႀကီးက
ဗီလိန္က မင္းသားကိုႏွိပ္စက္လို႔ ဒူးေထာက္ခိုင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ
မင္းသမီးကလာၿပီး စားစရာလာေပးေနေရာ က်စ္!....စိတ္ပ်က္စရာပဲ ဒီမွာအထမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးတစ္ေယာက္လုံးမတ္တပ္ရပ္ေနတာကိုမ်ား ေလာင္၀မ့္ကိုပဲသြားေပးေနတာ ။
"မေန႔က ကြၽန္မေၾကာင့္နဲ႔ စစ္သူႀကီး၀မ္အရက္ေတြေသာက္မိၿပီးေခါင္းကိုက္သြားလို႔ပါ....စစ္သူႀကီး၀မ္ လက္ခံေပးၿပီး
ခြင့္လႊတ္ေပးပါေနာ္"
အသံကိုက ပ်စ္ခြၽဲခြၽဲနဲ႔ ေရွာင္က်န႔္တစ္ခ်က္ရီကာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးလန႔္သြားတယ္ ဒုကၡပဲ
ျပႆနာေတာ့စၿပီ ။
"အား!....ေလာင္ကုန္း....ဟင့္....က်န႔္က်န႔္ခါးနာလို႔"
"...."
ေရွာင္က်န႔္မွာေမွာက္ခုံႀကီးေမွာက္ခ်လို႔ လူးလွိမ့္ေနသည္
ေရွာင္က်န႔္ဟန္ေဆာင္ေနရၿပီး ဘာမွမလုပ္ေသာ လင္ေယာက်ာ္းေၾကာင့္စိတ္မရွည္ေတာ့ ။
"ဘာလဲ....စားၿပီးနားမလည္ ဝါးၿပီးေထြးထုတ္လုပ္မလို႔လား
ဟင့္!... မေန႔ညက လုပ္တာဆိုတာ တားလို႔ေတာင္မရေတာ့ဘူး"
"ဟင္"
"ဟာ....ေကာင္မေလးေတြကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္သြားလုပ္ၾကစမ္း"
အနီးအနားမွာေခ်ာင္းေနေသာ အေစခံေကာင္မေလးေတြကိုအိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးေမာင္းထုတ္လိုက္သည္ ။
"လာခ်ီ..."
စစ္သူႀကီး၀မ္မွာဒူးေထာက္ရက္သားကေန ထလို႔ ေရွာင္က်န႔္ကိုေကာက္ခ်ီလိုက္သည္ ။
"မိန္လီ အဲ့စြပ္ျပဳတ္ကို အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးစီေပးလိုက္ပါ"
"ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့ စစ္သူႀကီး၀မ္"
လက္လာကမ္းေသာ အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးစီကို ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ဘူးကိုၾကည့္ကာ စစ္သူႀကီး၀မ္ကိုၾကည့္ေနလိုက္သည္
ခ်ီသြားတာကိုခံရတဲ့ စစ္သူႀကီးကေတာ္ကေတာ့ သူ႔ကိုၾကည့္လို႔ စစ္သူႀကီး၀မ္ရဲ႕ လည္ပင္းကိုပါ ႏွာေခါင္းေလးအပ္ျပလိုက္ေသးသည္။
_____________________
(12.4.2024)
#Su🐼