🔞រោគចិត្ត🔞
ភាគ9
Gril × boy
ប្រទេសកម្ពុជា~~
ការហោះហើររបស់ថេយ៉ុងចំណាយពេល7ម៉ោង ទីបំផុតបានមកដល់ទឹកដីនៃប្រទេសថ្មីហើយ នាង
សម្រេចចិត្តមកប្រទេសនេះមិនមែនគ្មានមូលហេតុនោះទេ នាងមកក៏ព្រោះតែមានមិត្តភក្តិរបស់នាងនៅប្រទេសនេះ។ គ្រាន់តែចុះពីយន្តហោះភ្លាម អ្វីដែលថេយ៉ុងឃើញមុនគេនោះគឺមិត្តភក្តិរបស់នាង ដែលឈរចាំស្វាគមន៍នាងទាំងទឹកមុខញញឹមមិនដាច់។
" ថេយ៉ុង! ស្វាគមន៍មកកាន់ប្រទេសយើង " ដួងច័ន្ទ ដែលជាមិត្តរបស់ថេយ៉ុង ក៏បាននិយាយស្វាគមន៍ទៅកាន់ថេយ៉ុងទាំងស្នាមញញឹមទើបដើរទៅឱបនាងរួចក៏បណ្តើរថេយ៉ុងទៅផ្ទះរបស់នាងបាត់ទៅ!
Skip~~
" នេះជាផ្ទះរបស់យើង ឯងសម្រាកទីនេះ2ថ្ងៃសិនចុះ ចាំយើងនាំឯងទៅដើរលេង " ដួងច័ន្ទ នាងនិយាយឡើងស្របនាំថេយ៉ុងមកដល់ផ្ទះនាង ចំណែកថេយ៉ុងនាងបានត្រឹមតែឈរស្ងៀមហើយងក់ក្បាលស្តាប់ ព្រោះណាមួយនាងផ្ទាល់ក៏ហត់ដែរ!
" ហុឹម! លំបាកឯងហើយច័ន្ទ " ថេយ៉ុងញញឹមតិចៗតបទៅកាន់នាងទាំងក្រែងចិត្ត!
" រវាងយើងហើយឯង គ្មានទេពាក្យថាលំបាក មិត្តភាពសំខាន់ជាង! បានហើយទៅងូតទឹកចុះ ចាំមកញុាំបាយហើយសម្រាក "
" អូកេ " និយាយយល់ព្រមរួចហើយ ថេយ៉ុងក៏ឡើងទៅបន្ទប់ដើម្បីងូតទឹក ហើយបន្ទប់ដែលនាងនៅពេលនេះជាបន្ទប់ដែលនៅចំកណ្តាលនៃទីក្រុងភ្នំពេញ មើលទៅវាពិតជាស្រស់ស្អាតនិងស្រស់ស្រាយខ្លាំងណាស់!!
Korean~~
ចំណែកជុងហ្គុកបន្ទាប់ពីស្រែកយំអស់ចិត្តអស់ចង់អស់រយ:ពេល1ម៉ោងហើយ នាយក៏បើកឡានមកផ្ទះវិញ គ្រាន់តែចូលផ្ទះភ្លាមស្រាប់តែឃើញថេយ៉ុងកំពុងអង្គុយចាំនាយទាំងមានស្នាមញញឹមលើមុខ តែទាំងអស់នេះគ្រាន់តែជាការស្រមៃរបស់នាយតែប៉ុណ្ណោះ ពេលនេះគ្មាននាងទៀតឡើង គ្មានសូម្បីសម្លេង នាយពិតជានឹកនាងខ្លាំងណាស់ពេលនេះ នឹកស្នាមញញឹម នឹកសម្លេងសើច នឹកក្លិននៃការប៉ះពាល់ នឹកគ្រប់យ៉ាងដែលជាប់ទាក់ទងជាមួយថេយ៉ុង! នឹករហូតស្រមៃឃើញនាង....!!
" ហេតុអីនាងមិនចំយើងបន្តិចទៀត? តែបន្តិចទៀតសោះ ហេតុអីទៅគីម ថេយ៉ុង?? " នាយដើរចូលបន្ទប់ថេយ៉ុងទម្លាក់ខ្លួនគេងលើពូកនាងនិយាយទាំងទឹកភ្នែក! នេះនាយយំឬ?យំដោយសារស្រីដែលនាយតែងតែហៅថាជាមិត្ត? តែថាហេតុអីក៏ឈឺយ៉ាងនេះ បេះដូងនាយពេលនេះប្រៀបដូចអ្នកណាយកកាំបិតចាក់ រួចហើយខ្វេះយកវាមកច្របាច់លេង វាឈឺណាស់ឈឺរហូតនាយស្ទើរតែដាច់ខ្យល់ស្លាប់!!
ស្អែកឡើង~~
តាំងពីនាយមកពីប្រលានហើយចូលបន្ទប់ថេយ៉ុង មកដល់ព្រឹកថ្ងៃថ្មីទៅហើយនាយមិនបានចេញពីបន្ទប់សូម្បីតែបន្តិច។ បាយមិននឹក ទឹកមិនឃ្លាន សូម្បីបិទភ្នែកដេកក៏នាយមិនដេកដែរ គិតតែពីសម្ងំស្ងៀមនឹកគិតពីថេយ៉ុង រហូតដល់មានសម្លេងមួយរំខានការគិតរបស់នាយ..
តុតុតុ~~
" ខ្ញុំទៅជប៉ុនវិញហើយ បង... ថែខ្លួនផង " សម្លេងដែលគោះទ្វានោះគ្មាននរណាឆ្ងាយនោះទេ គឺជាអាកូនេះឯង នាងនិយាយហើយថានាងហ្នឹងទៅជប៉ុនវិញ ដូច្នេះនាងត្រូវតែទៅទោះបីចិត្តមិនចង់ក៏ដោយ!
" អាកូ? " ឮបែបនេះនាយក៏ស្ទុះមកបើកទ្វាឡើង
" ហ៊ឹម? " នាងក្រហឹមសួរ
" ទៅចុះ... " នាយនិយាយទាំងឱនមុខចុះ ទាំងរអៀសចិត្ត ...
" ចាំជួបគ្នាលើកក្រោយ ពេលណាបងសម្រេចចិត្តត្រូវ " មិនមែននាងមិនដឹងឯណាថាជុងហ្គុកស្រឡាញ់ថេយ៉ុង ហើយនាងមកនេះក៏មិនមានបំណងបំបែកពួកគេដែរ នាងមកនេះក៏ព្រោះជុងហ្គុក ហើយចុងក្រោយនាយបែរជាធ្វើបែបនេះមកកាន់នាង...
មួយខែក្រោយមក~~
មួយខែហើយដែលថេយ៉ុងនាងបានចាកចេញពីកូរ៉េ មួយខែហើយដែលជុងហ្គុកតែងតែតាមស៊ើបដំណឹងថេយ៉ុង មួយខែហើយដែលនាយមិនដែលចេញពីផ្ទះ មួយខែហើយដែលនាយនៅតែសម្ងំក្នុងបន្ទប់ថេយ៉ុង មួយខែស្តាប់មើលទៅវារៀងលឿនសម្រាប់អ្នករាល់គ្នា តែសម្រាប់ជុងហ្គុកមួយខែដែលគ្មានថេយ៉ុងវាប្រៀបដូចមួយរយឆ្នាំអញ្ចឹងឯង!
" បងនឹកអូនណាស់ថេយ៍ តើអូននឹកបងដែរឬអត់? " នាយបានត្រឹមតែសម្លឹងមើលរូបថតថេយ៉ុងក្នុងទូរស័ព្ទដៃទាំងទឹកមុខក្រៀមស្រពោន ហាក់បីដូចមនុស្សមិនបានគេងមិនបានញុាំ ស្ថានភាពនាយពេលនេះពិតជាពិបាកយកភ្នែកមើលណាស់...
" ទោះអូនរត់ដល់ជើងមេឃ ក៏បងនៅតែពុះមេឃតាមរកអូនដែរ " មួយមាត់ចុងក្រោយមុននិងនាយបិទភ្នែកសន្លប់បាត់ទៅ!!! ព្រោះតាំងពីថេយ៉ុងចេញទៅបាត់នាយមិនគិតដេកពួន បាយទឹកក៏មិនរក រហូតដល់ធ្លាក់ខ្លួនសន្លប់បែបនេះឯង!!
មន្ទីរពេទ្យ~~
" ជុងហ្គុក!! ហេតុអីក៏ឯងធ្វើបាបខ្លួនឯងដល់ថ្នាក់នេះ? " សម្លេងមិត្តរបស់នាយដែលមានឈ្មោះថា សាងហ៊ុន និយាយបន្ទោសទៅកាន់ជុងហ្គុក បន្ទាប់ពីជុងហ្គុកធ្វើបាបខ្លួនរហូតដល់សន្លប់ដេកពេទ្យ!! នេះបើនាយមកមិនទាន់ទេតើនាយទៅក្លាយទៅជាបែបណា??
" យើងមិនងាយស្លាប់ទេ កុំធ្វើដូចមានរឿងធំដុំអី! " នាយមិនទាន់ស្លាប់ឯណា? គ្រាន់តែខ្សោយហើយសន្លប់សោះ ធ្វើដូចនាយមានជម្ងឺដំណាក់កាលចុងក្រោយ!!
" ក្បាលទន់សម្បើមណាស់!! " ក្រោយនិយាយបញ្ឈឺជុងហ្គុកហើយ នាយក៏អង្គុយចាំរហូតដល់សារ៉ូមអស់ ព្រោះពេទ្យប្រាប់ថាក្រោយសារ៉ូមអស់ជុងហ្គុកអាចទៅផ្ទះបានហើយ នាយគ្រាន់តែខ្សោយព្រោះមិនបានញុាំនិងគេងឲ្យបានគ្រប់ទាន់តែប៉ុណ្ណោះ!
ពីរខែក្រោយមក~~~
បីខែហើយ ដែលមិនបានដឹងដំណឹងពីថេយ៉ុង ចំណែកជុងហ្គុកនាយក៏មិនបានបោះបង់នៅតែបន្តការស្វែងរកនាង រហូតទទួលបានរូបថតមួយសន្លឹងផុសនៅលើfb ដែលទទួលពីអ្នកស៊ើបរបស់នាយ ដែលរូបនោះគ្រាន់តែថតមុខពីចំហៀង និងពីក្រោយខ្នង ដែលមានមនុស្សប្រុសម្នាក់ឈរកាន់ដៃបណ្តើរថេយ៉ុងចុះជណ្តើរ ថតដោយដួងច័ន្ទហើយក៏ផុសដោយដួងច័ន្ទដែរ ដោយនាងគ្រាន់តែសរសេរខេបសិនថា <<សមគ្នាឬអត់?>>
" ប្រទេសណាទៅ? " នាយក្រោយអ្នកស៊ើបផ្ញើររូបថតថេយ៉ុងដែលដួថច័ន្ទផុស ផ្ញើរឲ្យជុងហ្គុកមើលតែមិនទាន់បានប្រាប់នាយនោះទេថាប្រទេសណា!
តឹង~~
សម្លេងសារលោតចូលទូរស័ព្ទជុងហ្គុកក្រោយអានរួចនាយក៏លោនមាត់ឡើង..
" ប្រទេសកម្ពុជា?? "
" បីខែ! ទីបំផុតបងរកអូនឃើញហើយ ពូកែលាក់ខ្លួនណាស់ណក៎? សំខាន់មានមនុស្សប្រុសកាន់ដៃកាន់ជើងទៀត ចាំមើលចុះបើបងជួបអូនត្រៀមទទួលពិន័យទៅ គីម ថេយ៉ុង " នាយញញឹមតិចៗ ហាក់មានសង្ឃឹម ទើបនាយរហ័សទៅកក់សំបុត្រជើងយន្តហោះ ហោះចេញទៅស្អែកនេះតែម្តង!
Cambodia ~~~
" ហាសហា!! " សម្លេងសើចកក្អឹកពេញផ្ទះរបស់ដួងច័ន្ទ ទាំងបីនាក់មើលទៅសប្បាយខ្លាំងណាស់!បីខែកន្លងមកនេះថេយ៉ុងពិតជាធូស្រាលក្នុងចិត្តបានច្រើនណាស់ មិនថាធ្លូវចិត្តឬសុខភាពទេនាងគ៏ល្អទាំងអស់ព្រោះបានពួកគេនេះឯង...
" បងវេហា បានហើយកុំឲ្យថេយ៉ុងសើចច្រើនពេកមិនល្អដល់ក្មេងទេ " ដួងច័ន្ទ ស្រែកថាឲ្យបងប្រុសពេលឃើញនាយធ្វើថេយ៉ុងសើចឡើងបាត់សម្លេង សើចឡើងរលាក់ខ្លួន ទើបនាងហាមព្រោះខ្លាចប៉ះពាល់ដល់ក្មេងក្នុងពោះ!
" កូនបង! បងចេះដឹងហើយ " វេហា តបមកដួងច័ន្ទដែលជាប្អូនរួចក៏ប្រលែងលេងជាមួយថេយ៉ុងតទៀត តែនាងក៏មិនធ្វើឲ្យថេយ៉ុងច្រើនខ្លាំងដូចមុនដែរ ព្រោះខ្លាចប៉ះពាល់ដល់កូននាយ!
" ថេយ៉ុង បងវេហា បានហើយឈប់លេងមកញុាំផ្លែឈើមកខ្ញុំចិតច្រើនណាស់ " ដួងច័ន្ទ ហៅម្តងទៀតក្រោយនាងចិតផ្លែឈើរួច ព្រោះបំណងចិតឲ្យថេយ៉ុងញុាំដើម្បីឲ្យមានសុខភាពល្អទាំងម្តាយទាំងកូន!
" ហិហិ! បានហើយហត់ណាស់ បងជួយគ្រាំឡើងបន្តិចមក " ថេយ៉ុងនិយាយឡើង ព្រោះនាងពិតជាហត់ណាស់សើចមួយថ្ងៃហើយ ណាមួយនាងក៏ឃ្លានទៀត!
" ម៉ោះ!! " ថារួចនាយក៏ជួយគ្រាថេយ៉ុងឲ្យក្រោកឡើងអង្គុយលើសាឡុងញុាំផ្លែឈើដែលដួងច័ន្ទចិតទុកសម្រាប់ពួកគេ!
" ញុាំឲ្យច្រើនៗ! ដើម្បីឲ្យកូនបងឆាប់ធំ " នាយយកផ្លែឈើមកដាក់មុខថេយ៉ុងនិយាយទៅកាន់ថេយ៉ុងយ៉ាងស្រទន់ធ្វើឲ្យដួងច័ន្ទដែលអង្គុយម្ខាងនៃពួកគេចាប់ផ្តើមជ្រេញឡើងរកក្អួត។
កូន?តើថេយ៉ុងមានកូនជាមួយវេហាមែនទេ?
To be coutinue 🤟
ខមិនសាច់រឿងផង តិចមីនេះឈប់ផុស😤