#បេសកម្មមួយ
#ភាគទី18
_________________________________________
<ពួកវាជាអ្នកណា?>នេះគឺជាតួរVegasរបស់យើង
Vegasជាមនុស្សដែលមានឥទ្ធិពលបំផុតនៅក្នុងតំបន់នេះ
<ខ្ញុំមិនដែលឃើញពួកវាទេចៅហ្វាយប្រហែលជាពួកទីក្រុងហើយ!>
Vegasបានងើបពីកៅអីរួចដើរទៅរកកូនចៅរបស់គេដែលត្រូវជេមវាយហើមមុខហើមមាត់នោះ។ វេហ្កាសទាញមុខកូនចៅរបស់គេដើម្បីមើលរបួសស្នាម÷
<ហឹសសំណាងហើយដែលវាបន្ធូរដៃបើមិនចឹងពួកឯងប្រហែលជាបាក់ឆ្អឹងខ្ទេចអស់ហើយ!>
<មិចចឹងចៅហ្វាយពួកវាខ្លាំងណាស់ឬ?>
<អាម្នាក់ដែលវាយឯងនេះប្រហែលជាហាត់ក្បាច់គុណត្រកូលឥន្រ្ទីភ្លើងហើយ>
<ចឹងវាក៏ជាសត្រូវរបស់ចៅហ្វាយដែរពិតទេ?>
<មិនមេនទេអ្នកដែលជាសត្រូវយើងពិតប្រាកដគឺអាម្នាក់នេះ!>
វេហ្កាសបោះរូបមួយសន្លឹកដែលរូបថតនោះគឺជារូបលោកហ្វសជាមួយនិងជុង។ អាប៉ិក្បាលត្រងោលដែលត្រូវជុងធាក់អោយសន្លប់បង្ហើយនោះនិយាយឡើង÷
<គឺអាម្នាក់នេះហើយចៅហ្វាយខ្ញុំឃើញវាអង្គុយរួមតុជាមួយគ្នា>
<មិនដឹងថាឪវាផឹកថ្នាំច្រឡំឬយ៉ាងមិចទេទើបបញ្ជូនកូនអោយមកងាប់បែបនេះ!ពួកឯងចាត់គ្នានាំខ្លួនវាមកអោយយើងអោយប្រញាប់បំផុត!>
<ទទួលបញ្ជាចៅហ្វាយ!>
SKIP>>>
ក្រឡេកមកមើលជេមនិងជុងដែលកំពុងដើរជាមួយគ្នា÷
<ពួកយើងបំបែកគ្នាត្រឹមនេះហើយកុំភ្លេចធ្វើតាមផែនការផង>ជុង
<អឺចឹងយើងទៅសិនហើយប្រយ័ត្នខ្លួនផង>
<ឯងនិងហើយដែលគួរប្រយ័ត្នខ្លួននោះមកមិនទាន់បានមួយថ្ងៃផងមានរឿងបាត់ទៅហើយ>
<និងគឺជារបៀបដាក់នុយត្រីណាវើយយើងទៅសិនហើយណា>
<Bye bye>
ជេមបានដើរទៅផ្លូវម្ខាងហើយជុងដើរទៅផ្លូវម្ខាងទៀតដើម្បីស្វែងរកអ្វីដែលគេចង់រក។ កំពុងតែដើរសុខៗជុងមានអារម្មណ៍ថាមានអ្នកដើរតាមទើបគេប្រញាប់ដើរយ៉ាងលឿនដើម្បីគេចខ្លួននិងលួចវាយឆ្មក់ពីក្រោយ។ ជុងបានចាប់រឹតកមនុស្សម្នាក់ដែលដើរតាមគេនោះនិងយកកាំបិតភ្ជុងករបស់គេ÷
<ឯងតាមយើងធ្វើអី!>
<ខ្ញុំ...ខ្ញុំជាកូនពូវ៉ាន់និងមីងចាន់! ខ្ញុំមកនេះគឺយករបស់ដែលបងភ្លេចមកអោយបង>
នាយតូចនោះបានហុចដុំពណ៍ខ្មៅតូចមួយអោយទៅជុងវាគឺជាGPS។ តាមពិតវាមិនមេនជារបស់ជុងនោះទេ÷
<បងប្រុសខ្ញុំបានអោយខ្ញុំយកវាមកអោយបង!>
<អឺអគុណហើយ>
<ចឹងខ្ញុំទៅវិញសិនហើយជំរាបលាបង>
នាយតូចចាកចេញទៅ ជុងបានមើលវត្ថុនោះរួចឃើញក្រដាសមួយដែលបិតជាប់លើវា។ វាជាសំបុត្រដែលដាំងបានសរសេរអោយជុង÷
<បងដើរតាមខ្សែរទឹកទៅរហូតនោះបងនិងឃើញឃ្លាំងមួយនៅទីនោះហើយ កន្លែងនោះគឺជាមុខសញ្ញារបស់យើងបងធ្វើយ៉ាងមិចក៏បានកម្ទេចវាចោលទៅ>
ជុងទុកក្រដាសនោះក្នុងហោប៉ៅរួចគេបន្តដំណើរទៅរកខ្សែរទឹក។ ដើរមិនបានប៉ុន្មានផង នាយចឺត នាយមឿន និងនាយដាំ បានមកស្ទាក់ពីមុខគេ÷
<ឈប់សិនអាប្អូន!>
<ពួកឯងទៀតហើយ?មិចត្រូវមួយជើងអត់គ្រប់ចង់មកសុំថែមមេនទេ?>
<យើងមិនបានមកសុំថែមតែយើងមកសងសឹកឯង!>
<មានសមត្ថភាពចូលមកអាពៅ!>
ជុងទម្លាក់កាតាបចោលត្រៀមចាំទទួលបច្ចាមិត្ត។ មិនបានដល់5នាទីផងពួកនាយទាំងបីនោះត្រូវដេកដួលអស់រលីងគិតថាគ្នាច្រើនឈ្នះជុងមេន?No No!
<អ្នកអន់នៅតែអន់ហើយអន់!> ជុងដើរទៅរើសកាតាបរបស់គេមកស្ពាយវិញហើយពេលនោះផងដែរមានសម្លេងរថយន្តបើកមកពីក្រោយគិតថាប្រហែលជាគ្នីគ្នានាយចឺតហើយទើបជុងប្រញាប់ចេញពីនេះអោយលឿនបំផុតបើមិនចឹងទេត្រូវញេវាយស្លាប់មិនខាន
SKIP>>>
ក្រឡេកមកមើលជេមដែលគេកំពុងតែលបចាំមើលអ្វីម្យ៉ាង។ មួយសន្ទុះឃើញមានឡានមួយបើកលើផ្លូវមើលទៅទំនងជាឡាននោះបែកកង់ទៀតផង។ ជាឱកាសល្អជេមធ្វើជារត់ចូលឡានក្នុងបំណងចង់អោយឡានបុកទាំងដែលការពិតបុកតែបន្តិចប៉ុណ្ណោះ។ អ្នកបើកបរឡាននោះចំនួន2នាក់បានចុះមកមើលជេម÷
<បងប្រុសយ៉ាងមិចហើយ?>
<អ្នកទាំងពីរបើកឡានយ៉ាងមិចនិងទើបមកបុកមនុស្សទាំងរស់បែបនេះ?>
<អោយខ្ញុំសុំទោសផងព្រោះឡានរបស់ខ្ញុំបែកកង់ទើបជ្រុលចង្កូតទៅបុកលោក> ស្រ្តីម្ចាស់ឡាន
<រឿងប៉ុននិងមិនអីទេអ្នកមីង! អោយខ្ញុំជួយជួសជុលឡានអោយដែរទេខ្ញុំក៏មានជំនាញខាងនិងដែរ!>
<ចាំមីងសួរអ្នកប្រុសរបស់មីងសិន!អ្នកប្រុសតូចតើគិតយ៉ាងមិចដែរចាស?>
<បើបងប្រុសមានចិត្តហើយជួយជួសជុលក៏បានដែរណា>
<បាទ>
ជេមបានប្រើប្រាស់ចំណេះដឹងរបស់គេដើម្បីជួសជុលរថយន្តនិយាយពីថាតួរអង្គយើងមួយៗពហុជំនាញតែម្ដងជាពិសេសគឺជេមតែជេមអន់តែមួយគឺដឹងថាគេស្រឡាញ់ហើយតែនៅធ្វើខ្មើត!
<រួចរាល់ហើយបាទ>
<អគុណណាស់បងប្រុសតើបងប្រុសមានអ្វីអោយពួកខ្ញុំជួយវិញដែរទេ?>
<ខ្ញុំមកទីនេះដើម្បីរកការងារធ្វើក៏ប៉ុន្តែមិនដឹងថាទៅរកនៅឯណាទេ!>
<បើមិនយល់ទាស់ទេអាចមកធ្វើការនៅចំការខ្ញុំបានណា>
<ពិតមេនឬអ្នកប្រុសបើចឹងខ្ញុំអគុណណាស់!>
<តែបើចង់ធ្វើការបងប្រុសត្រូវជួបជាមួយនិងបងខ្ញុំសិន!>
<បាទអ្នកប្រុស!>
<ចឹងពួកយើងធ្វើដំណើរទៅជាមួយគ្នាតែម្ដងទៅ>
ជេមបានជិះឡានទៅជាមួយអ៊ំស្រីនិងអ្នកប្រុស។នៅលើឡានក៏ឆ្លៀតមានការសន្ទនាគ្នាបន្តិចបន្តួចផងដែរ÷
<បងប្រុសឈ្មោះអ្វីដែរ?>
<ខ្ញុំឈ្មោះលីមីង!អនុញ្ញាតសុំស្គាល់ឈ្មោះអ្នកប្រុសផងបានទេ?>
<ខ្ញុំឈ្មោះ Khaotung Thanawat ជាប្អូនប្រុសបង្កើតរបស់បង Vegas តើបងប្រុសស្គាល់គាត់ដែរទេ?>
<ខ្ញុំក៏ធ្លាប់ឮគេនិយាយអំពីលោកវេហ្កាសដែរបើតាមគេនិយាយគាត់ជាមនុស្សចិត្តបុណ្យខ្លាំងណាស់!>
<ពិតមេនហើយបងវេហ្កាសគាត់ចូលចិត្តជួយអ្នកដទៃខ្លាំងណាស់អ្នកណាមកពឹងគាត់គឺគាត់តែងផ្ដល់ជំនួយជានិច្ច>
<អ្នកប្រុសនិយាយបែបនេះខ្ញុំកាន់តែចង់ជួបគាត់ហើយ>
SKIP>>>
ក្រឡេកមកមើលជុងដែលព្យាយាមរត់គេចពីបក្សពួកនាយចឺតរហូតដល់ខ្សែរទឹកមួយដែលហូរពីលើភ្នំមក។ ជុងបានដើរតាមខ្សែរទឹកនោះតាមដាំងប្រាប់ក៏ឃើញថាមានឃ្លាំងមួយលិចរូបរាងឡើងនៅទីនោះយ៉ាងពិតប្រាកដមេន។ ជុងពួននៅក្បែរគល់ឈើមួយចាំសង្កេតមើលសកម្មភាពឃ្លាំងនោះ។
ឃើញថាមានរថយន្តចេញចូលមិនចេះឈប់ឡានខ្លាំងដឹកទំនិញឯឡានខ្លះក៏ដឹកមនុស្ស។ ដំបូងក៏គិតថានិងចូលបំផ្លាញឃ្លាំងនោះតែមនុស្សច្រើនបែបនេះពិតជាពិបាកពិតមេនព្រោះយើងមិនដឹងទេថាអ្នកណាជាជនអាក្រក់អ្នកណាជាជនស្លូតត្រង់។
ងាកមកមើលជេមដែកកំពុងប្រឈមមុខជាមួយវេហ្កាសវិញ។ នាយវេហ្កាសសំឡឹងជេមពីលើដល់ក្រោមដោយក្រសែរភ្នែកត្រជាក់ស្រឹប÷
<រូបរាងដូចឯងមិនសមមានសមត្ថភាពវាយអាប៉ុន្មាននាក់នេះឡើងទ្រោមសោះ!>
<សមត្ថភាពមិនកំណត់លើរូបរាងទេទាន!>
<ទ្រឹស្ដីល្អ!ឯងចង់ធ្វើការនៅទីនេះមេនទេ?>
<បាទទាន!>
<មុននិងយើងទទួលឯងមកធ្វើការនៅទីនេះយើងសុំសួរឯងមួយសំណួរសិន!>
<បាទលោកម្ចាស់!>
<ឯងស្គាល៊Joong Archen ដែរទេ?>
<មិនស្គាល់ទេទាន!>
<តែយើងឃើញឯងអង្គុយផឹកកាហ្វេជាមួយវា!>
<អរម្នាក់និងមេនទេ joong archen?ពេលនោះគ្រាន់តែចៃដន្យអង្គុយរួមតុទេទានព្រោះជាអ្នកមកថ្មីដូចគ្នា!>
<ឯងមិនបាននិយាយកុហកយើងទេមេនទេ?>
<តើអោយខ្ញុំកុហកលោកម្ចាស់បានអ្វីមកវិញទៅ?>
<ហឹសមិនអីទេយើងសាកទុកចិត្តឯងម្ដងលោមើលចុះឯងអាចធ្វើការនៅថ្ងៃស្អែកបាន!>
<តើនៅទីនេះមានផ្ទះសម្រាប់កម្មករដែរទេលោកម្ចាស់?>
<ផ្ទះនៅខាងជើងចំការឯងទៅសួររកកន្លែងដេកខ្លួនឯងទៅ>
<បាទអគុណលោកម្ចាស់!>
End
ទម្រាំបានមួយភាគនេះគិតឡើងចង់រួញខួរ-_-