#បេសកម្មមួយ
#ភាគទី17
________________________________________
ភាគថ្មីយើងឃើញបរិស្ថានជុំវិញគឺថ្មីទាំងអស់ក៏ព្រោះថាទីនេះមិនមេនជាទីក្រុងដូចភាគមុនៗឡើយ។ ទីនេះគឺជាប្រជុំជនដ៏តូចមួយដែលមានមនុស្សរស់នៅមិនសូវជាច្រើនប៉ុន្មានទេ។ ជើងបីគូរកំពុងតែបោះជំហ៊ានចូលមកក្នុងភូមិនេះ÷
<ភូមិស្អីហេតុអីរញេរញៃយ៉ាងនេះ?>ដាំង
<មកពីរញេរញៃនិងហើយទើបបេសកកម្មរបស់ពួកយើងត្រូវមកទីនេះ!>ភូវីន
<ចុះផ្ទះមារបស់ឯងនៅឯណាទៅភូវីន?>
<ដើរទៅខាងមុខទៀតដល់ហើយ>
ពួកគេទាំងបីបានដើរចូលទៅក្នុងភូមិដ៏សែនរញរញៃនោះភូមិនោះមើលទៅដូចជាមិនសូវមានសណ្ដាបធ្នាប់ទេអ្នកខ្លះស្រវឹងដេកពេញតែផ្លូវ។ មកដល់មុខទាមកាហ្វេមួយដែលសងពីឈើពួកគេទាំងបីបានដើរចូលទៅ÷
<ជំរាបសួរលោកពូអ្នកមីង!>
<អូភូវីនមកហើយហេសប៉ាឯងទើបតែខលមកប្រាប់មីងមិញនិងថាឯងមកលេងហើយនេះនាំអ្នកណាមកដែរនិង?> មីងចាន់
<អរពីរនាក់នេះជាមិត្តខ្ញុំ>
<ជំរាបសួរពូមីង>Phuwinfourth
<អឺចូលមកក្នុងរៀបចំទុកឥវ៉ាន់ទៅណាពូត្រៀមកន្លែងទុកអោយរួចហើយ>ពូវ៉ាន់
SKIP>>>
ថ្ងៃថ្មីកូនស្រីទាំងបីរបស់យើងបានក្លាយជាអ្នកលក់ម្ដងហើយ។ ភូវីនជាអ្នកធ្វើភេសជ្ជៈចំណែកដាំងនិងហ្វូតគឺជាអ្នករត់តុ។ នាពេលនោះផងដែរយើងក៏ឃើញកម្លោះសង្ហាដើរចូលមកដែលនោះគឺជា ជុង និងជេមនេះឯង។ ពួកគេទាំងពីរបានចូលមកក្នុងតុរួចកម្មង់÷
<អ្នកលក់សុំទឹកដោះគោក្ដៅមួយកែវ>ជេម
<ខ្ញុំសុំកាហ្វេខ្មៅ!>ជុង
ពួកគេធ្វើជាមិនស្គាល់គ្នាឡើយ។ នៅក្នុងនោះក៏មានក្រុមអ្នកលេងមួយក្រុមដែលមកផឹកស្រាទីនោះដែរពួកវាគ្រាន់តែឃើញជុង និង ជេមគឺពួកវាចង់រករឿងតែម្ដង÷
<អេអាក្អូនពួកឯងជាទារកមេនទេទើបផឹកទឹកដោះគោនោះ>
ជុងដែលឮសម្ដីរបស់ពួកវាហើយគេចង់ងើបទៅវាយតែម្ដងតែដាំងបានផ្ដល់សញ្ញាហាមជុងទើបជុងសម្រួលចិត្តអង្គុយធម្មតាវិញ។ ហ្វូតបានលើកកាហ្វេនិងទឹកដោះគោអោយជេមនិងជុង÷
<ហាមមានរឿងជាមួយពួកវាអោយសោះពួកនេះមានខ្នងធំណាស់>ហ្វូតនិយាយតិចៗប្រាប់ទៅជុងនិងជេម
ពួកអាប៉ុន្មាននាក់និងវាមិនឈប់ទេឃើញជុងនិងជេមមិនមាត់បែបនេះវារឹតតែបានចិត្តនិងនិយាយមើលងាយថែម÷
<កំសាកម្លេះពួកអាញី!កំសាកបែបនេះចូលក្នុងសំពត់ម៉ែឯងវិញទៅ!>
លេងដល់ម៉ែបែបនេះជេមលែងតុទៀតហើយគេផឹកទឹកដោះគោគេអស់ពីកែវរួចងើបដើរទៅតុពួកអ្នកលេងទាំងនោះ÷
<យ៉ាងមិចខឹងហើយហ៍?>
<ខ្ញុំមិនខឹងជាមួយបងទេព្រោះខ្ញុំបានដឹងរួចហើយថាមនុស្សផឹកស្រាគឺមាត់ឆ្កែ!>
ប្រាវ!ជេមហក់ធាក់អាម្នាក់ក្នុងចំណោមនោះចំកណ្ដាលមាត់ផ្ងាជើងទៅក្រោយគ្នាវាក៏ទៅលើកមេរបស់វា÷
<យ៉ាងមិចហើយលោកបង?>
<យើងមិនអីទេ!អាក្មេងទើបតែកើតឯងហ៊ានប្រហើនដាក់យើងផងហេសឬឯងមិនទាន់ដឹងថាយើងជាអ្នកណាទេ?>
<ចឹងបងជួយប្រាប់បន្តិចបានទេថាពួកបងជាអ្នកណា?>
<យើងជាដៃស្ដាំរបស់លោក Vegas ដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងនៅទីនេះ>
<ហាសហាសចង់ឪវេហ្កាសទៀតក៏យើងមិនខ្លាចដែរ!>
<ដូចជាក្រអើតក្រទមពេកហើយ!>
ជេមនិងពួកអ្នកលេងបានសាកល្បងសមត្ថភាពគ្នាពួកវាវាយមិនត្រូវជេមឡើយព្រោះថាជេមលឿនខ្លាំងណាស់។ ជេមបានលើកតុទៅវាយលើពួកវាទាក់ពួកវាដួលដេកពេញនិងសភាពក្នុងតូបកាហ្វេពេលនេះគឺខ្ទេចខ្ទីអស់ហើយ÷
<ហេតុអ្វីបងមិនទៅហាម?>ដាំង
<ហាមធ្វើអីអោយពួកវាហាត់ប្រាណខ្លះទៅ!>ជុងឆ្លើយធ្វើហីៗដាក់ដាំង
ពេលនោះផងដែរជេមត្រូវពួកនោះវាយអោយដួលខ្ទប់ទៅនិងជញ្ជាំង ជុងបានឃើញដំបងពីរកំណាត់ព្យួរចោលនៅក្បែរនោះទើបគេយកវាមកបោះអោយទៅជេម÷
<សម្លាញ់ទទួលយកទៅ!>
ជេមទទួលដំបងនោះមករួចក្រវីក្រវាត់ចាក់ក្បាច់យ៉ាងសង្ហាពួកអ្នកលេងនោះដូចចង់ដកថយយ៉ាងមិចទេ។ ជេមសម្រុកចូលម្ដងទៀតពួកវាស្ទើរតែសន្លប់អស់ទៅហើយនៅតែអាម្នាក់ដែលជាមេគេប៉ុណ្ណោះដែលមើលទៅដូចនៅកម្លាំងជាងគេ
ជេមបង្ហើយអាម្នាក់និងវាយទាត់ទៅមកៗរហូតដល់អាម្នាក់និងដួលផ្កាប់មុខនៅក្បែរជើងរបស់ជុង÷
<ស្វាងស្រានៅលោកបង?>
ជុងនិយាយបែបនេះហើយក៏ថែមមួយជើងទៀតអាម្នាក់នោះសន្លប់បង្ហើយ÷
<ខ្ទេចហើយៗតូបរបស់ខ្ញុំ!> មីងចាន់ស្ទើរតែទន់ជង្គង់នៅពេលដែលឃើញសភាពកន្លែងរបស់គាត់ខុសអីតែពូវ៉ាន់គាត់កំពុងតែសប្បាយរីករាយនៅពេលដែលឃើញជេមបញ្ចេញសមត្ថភាពទៅវិញ
<លោកក្មួយជាលីសៀវឡុងមេនទេហេតុអ្វីប្រើដំបូងលូយយ៉ាងនេះ?>
<សរសើរពេកហើយលោកពូខ្ញុំមិនពូកែដល់ម្លឹងទេ>
<លោកក្មួយពូកែពិតមេនពូសរសើរចេញពីចិត្ត>
ពីតៗៗសម្លេងកញ្ចែរបស់ប៉ូលីសបានបន្លឺឡើងបង្ហាញអោយឃើញអូមដែលស្ថិតក្នុងឯកសណ្ឋានជាប៉ូលីសបានដើរចូលមកជាមួយប៉ូលីស3នាក់ទៀត÷
<ខ្ញុំសុំឃាត់ខ្លួនអ្នកទាំងអស់គ្នាពីបទបង្កភាពចលាចលនៅក្នុងសង្គម!>
<អឺអត់ទោសលោកប៉ូលីសជាអ្នកណាដែរខ្ញុំដូចជាមិនដែលឃើញ?> មីងចាន់
<ខ្ញុំជាអធិការ Ohm Pawat ទើបតែដូរមកកាន់ការថ្មីនៅទីនេះអញ្ចឹងសុំអញ្ជើញអស់លោកនិងលោកស្រីជួយទៅផ្ដល់ព័ត៌មាននៅប៉ុស្តិ៍ប៉ូលីសផងបាទ!>
Joong Gem Dunk Fourth Phuwin Ohm ពួកគេសម្លឹងមុខគ្នារួចក៏លិចស្នាមញញឹមចេញមកព្រមគ្នាបង្កប់ដោយអាថ៌កំបាំង
End
ខ្លីតិចហើយណាអ្នកទាំងអស់គ្នា🥺🤍