#បេសកម្មមួយ
#ភាគទី13
______________________________________
•ក្រុមហ៊ុនJFA
ឡានទំនើបមួយគ្រឿងបានឈប់នៅខាងមុខក្រុមហ៊ុន។ កម្លោះសង្ហាពីររូបបានចុះពីលើឡាននោះគឺជា ជុង និងដាំងរបស់យើងនិងឯង។ ពួកគេទាំងពីរដើរចូលទៅក្នុងក្រុមជះសម្រស់ទៅបុគ្គលិកទាំងអស់តែម្ដងជាពិសេសគឺដាំង Friendly ដាក់គ្រប់គ្នាដែលគេជួបនិងតែម្ដងធ្វើអោយជុងនោះសែនជ្រេញហើយ។
លោកហ្វសអង្គុយចាំពួកគេជាស្រេចនៅលើតុធ្វើការរបស់គាត់÷
<លោកប៉ាហៅពួកខ្ញុំមកមានការអ្វីដែរ?>ជុង
<ប៉ាមកនេះគឺមានរបស់អោយពួកឯង!ហ្វឺស!យកចូលមក>
ហ្វឺសចូលមកព្រមជាមួយហិបខ្មៅមួយក្នុងដៃ÷
<អ្វីនិងលោកប៉ា?>ដាំង
ហិបត្រូវបានបើក! នៅក្នុងនោះគឺមានកាំភ្លើង2ដើមដែលធ្វើឡើងយ៉ាងប្រនិតខុសពីកាំភ្លើងដទៃ÷
<កាំភ្លើងនេះប៉ាបានអោយគេធ្វើឡើងសម្រាប់ពួកឯងទាំងពីរ!វាមិនមេនជាកាំភ្លើងធម្មតាដូចដែលពួកឯងធ្លាប់បានឃើញទេ! នៅក្នុងកាំភ្លើងនេះមានបង្កប់ឧបករណ៍ដែលអាចអោយយើងដឹងថាតើកាំភ្លើងនេះធ្លាប់ប្រើការនៅកន្លែងណាខ្លះ ហើយនៅលើកាំភ្លើងនេះផងដែរគឺលេខសម្គាល់របស់វា>
<លោកប៉ាអោយមកពួកកូនធ្វើអី?កូនមានបានទៅធ្វើសង្គ្រាមឯណាផង?>
<ពេលនេះមិនមេនតែពេលក្រោយពួកកូននិងបានប្រើវាជាក់ជាមិនខាន>
<មានអ្វីមេនទេប៉ា?>
<ប៉ានិងនាំពួកកូនទៅកន្លែងមួយនោះពួកកូននិងបានដឹងថាអ្វីជាអ្វីហើយ>
<កុំប្រាប់ណាប៉ាថាប៉ាចង់អោយពួកកូនចុះបេសកកម្មនោះ?>ដាំង
<ពិតមេនហើយ!>
<ក្រែងនៅសល់ដល់ទៅកន្លះខែទៀតឯណោះមិនចឹងហីប៉ាហេតុអ្វីលឿនយ៉ាងនេះ?>
<ឯងដឹងរឿងអស់នេះដែរមេនទេ?>ជុង
<មានតែអ្នកខ្លះនិងដែលមិនដឹង!>
<ប៉ាមិនទាន់ហើយពួកកូនចុះបេសកកម្មភ្លាមៗនោះទេគឺត្រូវតេស្តសមត្ថភាពពួកឯងសិន>
<តេស្តអ្វីទៅលោកប៉ា?>
<ងាយៗនោះទេគឺតេស្តលើផ្នែកវិទ្យាសាស្រ្ត>
<ងាប់ហើយអញគីមី រូប គណិតធ្លាក់រាល់តែខែមិនបាច់តេស្តក៏ដឹងលិទ្ធផលដែរ>ជុងរអ៊ូតិចៗ
<ស៊ូមិនរួចទៅផ្ទះវិញទៅអាប្អូន!> ដាំងទះស្មាជុងតិចៗ
<ក្នុងវចនានុក្រមរបស់យើងគ្មានពាក្យថាចាញ់ទេ!>
<ឆឹស!ល្ងង់ទេតែធ្វើចេះ!>
<ឯង!>
<អីយ៉ាៗនេះនៅមុខប៉ាណាបងប្រុស!>
<ពួកឯងទាំងពីរមានបញ្ហាអ្វីមេនទេ?>
<អរគ្មានទេប៉ា!បងជុងគាត់ថាគាត់សប្បាយចិត្តចង់អោយប៉ាតេស្តអោយលឿនៗមេនទេបងប្រុស?>
<ពិតមេនហើយលោកប៉ា>ជុងឆ្លើយទាំងមិនសូវសម
<ល្អហើយចឹងនិងគ្មានការបង្ខិតបង្ខំ>
SKIP>>>
កាត់ចូលមកដល់ពួកគេទាំងបីបានមកដល់រោងចក្រពិសោធន៍ដ៏ធំមួយ។ ជុងឈរមើលឡើងភ្លឹកតែម្ដងព្រោះគេមិនដែលដឹងឡើយថាប៉ារបស់គេមានរោងចក្របែបនេះ÷
<ក្រែងប៉ាបើកក្រុមហ៊ុនផលិតចំណីអារហារមិនចឹងហីហេតុអ្វីត្រូវមានរោងចក្រគីមីបែបនេះដែរ?>ជុង
<រោងចក្រនេះគ្រាន់តែជារោងចក្រតូចមួយប៉ុណ្ណោះពួកឯងត្រូវតេស្តសមត្ថភាពនៅទីនេះបើជាប់ប៉ានិងបញ្ជូនទៅរោងចក្រធំ>
ពួកគេបានដើរចូលក្នុងបន្ទប់ពិសោធន៍មួយដែលមាននារីស្រស់ស្អាតម្នាក់នៅក្នុងនោះជាស្រេច÷
<Namtan!ខ្ញុំផ្ញើពួកគេជាមួយអ្នកនាងផង>
<ចាសតាមសប្បាយចុះ>
<ប៉ាទៅវិញសិនហើយណា>
<ប្រញាប់ម្លេះលោកប៉ា?>
<ប៉ាមានការងារត្រូវធ្វើបន្តទៀត>
លោកហ្វសចាកចេញទៅទុកអោយក្មេងតូចទាំងពីរនៅក្នុងបន្ទប់នោះទាំងធ្វើខ្លួនមិនសូវត្រូវ÷
<កុំខ្លាចអីខ្ញុំមិនមេនខ្លាទេធ្វើខ្លួនតាមសប្បាយទៅណា>namtan
<ចែឈ្មោះណាមតានពិតទេ?>
<ចាសចឹងសុំអនុញ្ញាតស្គាល់ឈ្មោះប្អូនទាំងពីរផង>
<ខ្ញុំ Joong Archen>
<Dunk Nattachai>
<អូចែធ្លាប់ឮលោកហ្វសនិយាយពីពួកប្អូនដែរទំនងជាពួកប្អូនពូកែហើយប្រហែលមិនពិបាកបង្រៀនច្រើនទេ>
<ខ្ញុំប្រហែលជាមេនតែអ្នកខ្លះមិនប្រាកដដែរ>ដាំង
<ចង់ត្រូវទៀតមេនទេ?>
<អត់ទេ>
<ចឹងតើពួកយើងចាប់ផ្ដើមតេស្តថ្ងៃណាទៅ?>
<ថ្ងៃស្អែកពួកប្អូនអាចមករកចែនៅទីនេះបាន>
<បាទចែចឹងជំរាបលាសិនហើយ>
<អេឈប់កុំទាន់ចាំបន្តិចណា! សម្រាប់ប្អូនជុងចែមានអ្វីបន្ថែមបន្តិចទៀត! ប្អូននៅមានចិត្តក្ដៅនៅឡើយដូចនេះដាំងប្អូនចាំជួយលុតដំបន្តិចផងចៀសវាងពិសោធន៍ៗជះទឹកអាស៊ីតលើគ្នា>
<ហេតុអ្វីត្រូវជាវាដែរចុះចែជាអ្នកលុយដំខ្ញុំមិនបានទេមេនទេ?>
<អីក៏ទ្រង់ឃើញស្រីមិនបានចេស?>
<ទើសក្បាលឯង?>
<អឺៗសម្រេចតាមចែចុះណាប្អូនដាំងជាអ្នកហ្វឹកហ្វាត់ប្អូនជុងហាមមានការតវ៉ាអ្វីអោយសោះមិនចឹងទេមានរឿងដឹងដល់លោកហ្វសមិនខាន>
<ស្ដាប់ច្បាស់នៅអាប្អូនជុងហាមមានការតវ៉ាអ្វីទាំងអស់!>
និយាយពីថាដាំងបានដៃឌឺជុងហួសសង្ស័យដល់ផ្ទះត្រូវមួយទៀតហាស។ ក្នុងពេលបើកឡានត្រឡប់ទៅវិញជុងបើកឡានក្រឡុករហូតធ្វើអោយដាំងពុលឡានក្អួតចេញមកតែម្ដង÷
<បងបើកឡានឆ្គួតស្អីនិង?>
<នេះរបៀបបើកសម័យថ្មីមិនដែលឃើញទេមេន?>
<ទុកបើកអោយប្រពន្ធបងជិះទៅ>
<បើកហើយ>
<យ៉ាងមិចប្រពន្ធបងជេរដែរទេ?>
<អឺជេរតើជេរហើយថែមទាំងស្ដីអោយញែតៗទៀត>
<បើខ្ញុំជាគាត់វិញខ្ញុំវ៉ៃបងជាន់កតែម្ដង>
<មិនដែលឃើញប្រពន្ធណាចង់វ៉ៃប្ដីខ្លួនឯងចឹងទេ>
<ប្ដីឡប់ដូចបងបើខ្ញុំជាប្រពន្ធបងវិញណាខ្ញុំជេរព្រឹកជេរល្ងាចមិនខាន>
<អឺបើយើងបានឯងជាប្រពន្ធមេនណាយើងនិងរំលោភព្រឹករំលោភល្ងាចមិនខាន>
<អ៊េក!ខួរក្បាលបងឯងគិតចេញតែប៉ុននឹង>
<ទើបបានម្ដងសោះចាញ់កូនហើយមេនទេ?>
<អាបងជុង!សម្ដីភ្លើៗបែបនេះចង់ស៊ីកណ្ដាប់ជើងមេនទេ?>
<អត់ទេចង់ស៊ីឯងច្រើនជាង!ហឹមកាលពីថ្ងៃដូចមិនសូវដឹងរស់ជាតិស៊ីម្ដងទៀតល្អដែរទេ?>
<គ្មានលើកទីពីរទេលោកប្រុស!>
<តែយើងគិតថាមានលើកទីបីណា>
ជាកិច្ចបន្ទាប់នាងខ្ញុំសូមគោរពអញ្ជើញជំទាវម៉ែទាំងអស់មកទស្សនាឆុតឆាកឆុងមីបកបង្កងក្វាក្ដាមនៅក្នុងឡានទាំងអស់គ្នា។ ម៉ែៗណាមិនចូលចិត្តអាចអុសរំលងទៅភាគបន្តបាន សូមទស្សនាដោយការទទួលខុសត្រូវ។
•ក្នុងឡាន
<កុំអីនេះក្នុងឡានណាបើមានគេឃើញខ្មាស់គេស្លាប់ហើយ>
<គ្មានមនុស្សឯណាមកកន្លែងនេះទេព្រោះមានតែយើងទេដែលអាចចូលកន្លែងនេះបាន!>
<ទីនេះជាកន្លែងណា?>
<ទីលានប្រណាំងម៉ូតូរបស់យើង!>
<បើបងហ៊ានលូកលាន់ខ្ញុំម្ដងទៀតខ្ញុំប្ដឹងលោកប៉ាហើយ>
<បើឯងចង់បានយើងធ្វើប្ដីពិតមេនឯងក៏ប្ដឹងទៅ!>
<បងកុំចង់បំផ្លាញខ្ញុំម្ដងហើយម្ដងទៀតបានទេខ្ញុំហត់ហើយ>
<កំណាញ់ខ្លួនម្លេះយើងមិនមេនជាមនុស្សដំបូងរបស់ឯងផងមិនចឹង?>
<អ្នកផ្សេងប្រហែលខ្ញុំមិនប្រកែកតែចំពោះបងមួយខ្ញុំមិនចង់ពាក់ព័ន្ធទេបងធ្វើបានត្រឹមបង្ខំខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ!>
<ទោះបង្ខំឬមិនបង្ខំយើងមិនខ្វល់សំខាន់អោយតែយើងមានក្ដីសុខទោះឯងមិនពេញចិត្តក៏យើងនៅតែធ្វើដែរ!>
ជុងចាប់ដៃដាំងព័ទ្ធឡើងទៅលើដើម្បីកុំអោយដាំងរើបាន។ ជុងហែកអាវរបស់ដាំងមួយទំហឹងដាច់ខ្ទេចអស់ ធ្វើអោយដាំងក្ដៅឆេវតែម្ដង÷
<ធ្វើធម្មតាទៅហីចាំបាច់ហែកអាវហែងដឹងអាវនេះថ្លៃអត់?ម៉ាអាបំផ្លាញ>
<ចាំយើងទិញអោយថ្មី!>
<ត្រឹមទិញអោយថ្មីគិតថាខ្ញុំសប្បាយចិត្តមេនទេ?>
<ចឹងបើយើងអោយមួយសន្លឹកនេះយកដែរទេ?>
ជុងដកកាតខ្មៅមួយចេញមក÷
<បងយកលុយមកទិញខ្ញុំ?>
<បើមិនគ្រប់យើងនិងអោយឡាននេះទៅឯង>
ដាំងគិតបន្តិចរួចយកកាតក្នុងដៃជុងមកកាន់
<មិនមេនខ្ញុំមុខលុយទេតែបើជ្រុលជាអោយហើយមិនទទួលដូចមិនកើត>
End
NCមាននៅភាគក្រោយខ្ជិលដាក់ភាគនេះព្រោះវែងពេក🤣