Neden bu hayat bu kadar acımasızdı?
Yağız abim her şeyi biliyordu,ama neden anlatmamıştı?
İpeğin bu evde neden olduğunu anlatacaktı,ama ben istememiştim.
Belki de,bunları anlatacaktı.
Tamam,Süveyda Gül'ün ilaç verdiğini tahmin ediyordum.
Ama abimin bildiğini bilmiyordum.
Kim bilir H denen adam daha ne kadar şey biliyordu..
Odamdan hızla çıkarak alt kata inmeye başladım.Nedense,bu günlerde bu evde sadece huzursuzluk vardı.
Şimdi yeniden bağırıp-çağıracaktım.Hakkım vardı!
Ağzımı açıp abime bağıracaktım ki,kızı ve İpekle gülüşerek konuştuğunu gördüm.
Alinaya komik yüz ifadeleri yapıyor,İpekse Alinayla konuşuyordu.
Alinaysa gülüyordu.Hatta kahkaha bile atıyordu.
Sadece bir an.
Küçük bir an,keşke hiç bir sorunumuzun olmamasını istedim.
Bunların hiç biri olmasaydı,hayat harika olurdu.
Ama nasıl ki,ilişkilerde tartışma oluyorsa,hayatımızda da kötülükler vardı.
Onlar olmazsa hayat sıkıcı olurdu.Elimizdekilerin kıymetini bilemezdik.
"Ekim,ayakta ne yapıyorsun?"babam yanıma gelerek kolunun altına aldı beni.Abimler bizi fark etmişti.
Onlara baktığımda İpek bakışlarını kaçırmıştı.
Böyle olmamalıydık.
"Sadece dışarı çıkmak için izin alacaktım."dedim babama.
Aslında bu gün evden hiç çıkmayacaktık.
Ama,aması vardı işte.
Maviyle konuşurdum belki.
"Kiminle?"dedi babam.
O olaydan sonra fazla dışarı tek göndermiyorlardı.
"Maviyle."kafasını olumlu anlamda salladı.
"Onunla fazla gezme,Ekim."dedi Yağız abim kaşlarını çatarak.
O video aklıma geldiği için sert cevap verdim."Kiminle ne yaptığım seni değil,annemle babamı ilgilendirir."
Salondan çıkarak dış kapıya doğru gittim.Kapıyı açtığımda karşımda Yalın vardı.
Ana?
Gelmişmiydi.
Beni gördüğü gibi gülümsemeye başladı.Sonra alcımı gördü ve kaşları çatıldı."Koluna ne oldu?"dedi ve eliyle alçıda olan kolumu işaret etti.
"Araba kazası geçirdim."
Biraz sinirleriyle oynayalım ama değil mi?
Umarım,hayatta kalırsın..
***
"Söylemesi ayıp,ben dış kapının,dış mandalımıyım?!"dedi Yalın söylenerek.
Mandal deyince,aklıma Manda geldi ama he.
Homomomo!
"Annecim,sana söyleseydik,tedavini bırakıp gelirdin."dedi annem ortamı yatıştırmak için.
Ama abisi,adam haklı yani.
Emre abimin başına bir şey gelse ve Mavi bana söylemezse ben de sinirlenirdim.
Ekime bir alkış!
Ya gerçekten gerek yok!
"Tamam.En azından bittiğinde söyleseydiniz.Bir de beni orada tuttunuz,yurtdışında olan şirkete gözat diye!Bunun için mi?!"ellerini saçlarından geçirerek söylenmeye devam etti.
Ben en son Maviyle görüşücektim.
Ama hey,Mavi Orhanla buluşacaktı.Bunu unutmuştum.
Gözlerimi devirip derin bir nefes aldım.Şimdi ben kiminle dertleşecektim?!
"Yalıncığım,ne oğlum bu haraketler?Relaks ol biraz.Derin nefesler al.Seni oraya sinirin yatışsın diye gönderdik.Hulk'a dönüş diye yok."dedim sakince.
Yüzümü ciddi tutuyordum çünki şaka yaptığımı görürse daha da sinirlenirdi.
"Ben sakinim.Sadece bana söylemelerini isterdim.Bir de yeğenim olduğunu."son cümlesini babasının kucağında olan Alinaya bakarak söylemişti.
Alinanın dünya umurunda değildi ama neyse.
"Biz de daha yeni öğrendik merak etme.Hatta annesini de daha yeni eve aldık.Bakalım sırada kim var?"dedim.
"Ekim."dedi annem uyarıcı ses tonuyla.
"Ne var?Yalan mı?Kadın resmen ağlayarak eve çöktü.Ben bu kadının sıfatını her gün görmek zorundamıyım?"dedim ve yine göz devirdim.
Aha da gene kafasını aşağı salmıştı.
Buna karşı gözlerimi yine devirdim.
"Ekim,yeter artık!Karımla saygılı konuşman konusunda seni uyarmıştım.Lütfen,neden böyle davranıyorsun?!"dedi Yağız abim Alinayı İpeğe vererek.
Sinirle ayağa kalktım."Çünki,senin karın yüzü-"
Tam araba kazasını anlatacaktım ki,kendimi frenledim.
Diyemezdim ki.
Ağzımı açıp-kapatıyordum.
Kahretsin,bahane bulamıyordum.
"Çünki?"dedi abim beni tekrarlayarak.
Hadi,hadi,hadi...
Buldum!
"Çünki,kendisi hastaneye gelmeden önce beni gördü!Ama kim olduğunu söylemedi!"dedim üste çıkmaya çalışarak.
Tamam,belki de inandırıcı değildi,ama başka bir şey bulamıyordum.
Her kes bakışlarını İpeğe çevirmişti.
İşe yaramıştı!Derin bir nefes aldım.
"Sadece..kızımı sormak istemiştim.Ama sonra cesaret edemedim."dedi ve sessizce ağlamaya başladı.
Haydaa...
"Tamam,olabilir.Ama sadece bu karşılaşma yüzünden onunla böyle konuşamazsım."dedi Yağız abim.
Benden başka bir açıklama daha bekliyordu.
Süveyda Gül'le olan konuşmayı anlatsam ne derdi ki?
Yoksa ondan saklamalımıydım?
"Eğer,yaptıkların bana zarar verirse,ya da verdiyse seni asla affetmem.Kimseyi affetmem.Bu ailede bana birisi zarar verirse ya da verdiyse affetmem.Benim ne demek istediğimi çok iyi anlayanlar var.Karını da sevmiyorum.Bir çünkisi yok!Sevmiyorum."dedim ve odama gitmeye başladım.
Sakin ol tansiyonun fırlar!
"MANDA?!"
Yine yalnışlıkla merdivenlerden çıkarken bağırmıştım.
Bıktım ya,bıktım!
***
"Ekim,şu böreği uzatsana."dedi Aras abim ağzı dolu bir şekilde.
Yanımda olan böreği ona uzattığım gibi hemen kapmıştı.
Derin bir nefes aldım.Yiyiyordular,amma doymuyordular!
"Okullar nasıl gidiyor,kızım,"dedi babam.
"Normal,sıkıcı."dedim tek elimle yemek yiyerek.
Çok zordu.Resmen sol kolumu özlemiştim.
"Sen derslere sıkıcı mı diyorsun?"dedi adar abim şaşkınlıkla.
Lan dersleri kim,ne zamandan beri hevesle yapmıştır ki?
"Dersler zaten sıkıcı.Ben sadece geleceğimi planlıyorum."dedim patates kızartmasından ısırarak.
Pınar abla galiba uygun bir zamanı bekliyordu.
"Aferin benim kızıma.Bu itler gibi olma sen."abimlerin hepsi alınmış gibi baktı.
Zaten başka oğlu yoktu.
"Benim size söylemem gereken bir şey var."çat diye de sohbetemi girilir ama?
Girilirmiş.
Evet.
"Buyur kızım,hayırdır İnşAllah?"dedi annem ciddileşerek.
"Hayır,hayır."
Evet,evet!
"Evet,evet!"dedi Adar ve Aras abim.
Ben de öyle söylemek istediğim için kahkaha attım.
"Sus lan!Karım bir şey anlatıcak."dedi Yaman abim kızarak.
O sırada bebek masasında olan Alina galiba Yaman abime kızıyordu.
Bebekler neden bu kadar salaktı?
Senin de küçükken bir bebek olduğunu hatırlatmak isterim.
Homomomo.
"Ben hamileyim!"dedi Pınar abla.
Her kes sessizleşmişti.
"Tebrik ederim,abi.Allah analı-babalı büyütsün."dedi Yaman abim.
Ayağa kalkarak Yağız abimin yanına gitti.Yağız abimi kaldırarak ona sarıldı.
"Offf,off!"dedim ve elimi alnıma vurdum.
Neden?!
Neden,abilerimimn çoğu bir aptalmış gibi davranıyordu?!
****
Bitti.
Nasıldı?
Kaos,kaos,kaos!
Hehehehe.
Bays.👋