De club waar ze in beland zijn is druk, wat ook te merken is, het groepje van vijf is al verspreid door het gebouw.
En toch heeft Matthy de hele tijd één iemand op zijn oog; Robbie.
De hele avond loopt hij al achter hem aan vanaf een afstandje.
Maar niet alleen hem.
Nee, hij loopt achter Robbie en één of andere man aan waar Robbie nu al een poosje mee aan het praten is.
Het startte simpel, blijkbaar herkende Robbie iemand om die enthousiast op haar afliep en en haar begroette met een knuffel.
Die man was dus een vriend van haar aangezien die even later aan kwam lopen met twee drankjes in zijn handen.
Hij stelde zich voor aan Robbie, en de hele tijd zaten ze te praten. Zelfs toen de vriendin weg ging bleef hij daar bij Robbie.
Eerst kon Matthy het nog wel aan, maar toen het wat aanrakerig werd ontstond er een gevoel in zijn borst.
Zijn hand over Robbie's schouder toen er een foto werd gemaakt.
De hand op zijn rug als ze verplaatste naar een andere plek.
De hand op zijn schouder als hij dichterbij leunde om iets in zijn oor te fluisteren.
Dezelfde hand die vervolgens omlaag glijdde over zijn arm en even op zijn borst werd gelegd.
Alle aanrakingen die Matthy altijd deed. Matthy, niet hem. Hij zou die aanrakingen nooit gedaan mogen hebben.
Hij ziet ook wel dat Robbie er niet op ingaat, maar hij stopt het ook niet.
Nou zou dat kunnen doordat hij aardig ver is en hij dronken erg van aanrakingen houdt, maar alsnog.
Zijn hand hoort hem niet op die plekken aan te raken, Matthy's hand hoort dat. Niet die van wie hij ook maar is.
De jaloezie brand in zijn borst, in deze twee maanden zijn zijn gevoelens nooit weg gegaan voor Robbie.
Nee, in die twee maanden realiseerde hij zich pas hoe erg hij nou eigenlijk van hem hield. Hoe graag hij hem een kus wil geven, een knuffel, hoe graag hij in slaap valt met hem in zijn armen en wakker wordt in dezelfde positie.
Maar Robbie is niet maar van hem, hij heeft het uitgemaakt. Ze hebben geen relatie meer. Hij heeft alle recht om dit te doen.
Maar toch voelt en klinkt dat niet goed voor Matthy.
Ik hou van je, onthoudt dat Matthyas. Dat klinkt toch al wat beter.
De laatste woorden die Robbie tegen hem zei die avond dat het uit ging.
Rob houdt van hem, en hij van Robbie. Niet van die guy die momenteel wel erg dichtbij staat.
En wanneer zijn hand steeds dichterbij Robbie's gezicht komt vind hij het genoeg geweest.
Hij weet wat zijn intenties zijn, en dat gaat niet gebeuren.
Hij duwt zichzelf weg van de tafel waar die tegen aan leunde en maakt een weg tussen de menigte naar de twee.
Robbie lacht om iets wat hij zegt, en hij forceerd zijn benen om snellere stappen te zetten.
Net als zijn hand op zijn wang wordt gelegt pakt Matthy Robbie's bovenarm beet en trekt hem zonder iets te zeggen mee.
Robbie kijkt verrast op als hij weg gesleurd wordt en herkent meteen Matthy. "Wat de fuck gast?"
De deur naar de mannen wc wordt opengetrokken, verassend genoeg is er niemand, maar wel wordt er in een hokje gekotst, dat is duidelijk te horen.
Dat persoon negeren ze beide terwijl Matthy zich omdraait naar Robbie.
"Matthy wat de fuck was dat?" Vraagt Robbie luid, bijna op schreeuw niveau.
De blond schud zijn hoofd waarna die een hand door zijn haren haalt. "Hij ging je zoenen."
"Dus?!" Nuchtere Robbie zal blij zijn dat Matthy dat voorkwam, maar dronken Robbie wil gewoon alles vergeten, en dat was zijn kans. "We zijn niet samen, ik kan doen wat ik wil."
"We weten beide dat ookal hebben we geen relatie er nog steeds iets is!" Roept Matthy terug. "Ik ging je hem niet laten kussen, Robbie. Niet terwijl we duidelijk nog gevoelens voor elkaar hebben!"
Robbie kijkt hem alleen aan, alsof zijn woorden hem weer nuchter hebben gemaakt. Ja, hij vind Matthy nog leuk, zoveel zelfs. Maar hoe kan het werken?
"Ik hou van je, Robbie." Gaat Matthy verder als hij merkt dat de brunet niks gaat zeggen. "En ik weet dat het hoe dan ook weer normaal wordt tussen ons. En dus ga ik niet kijken hoe jij dronken iemand anders gaat lopen tongen." Hij legt nadruk op dronken, duidelijk makend dat het puur met de alcohol te maken heeft wat er net gebeurde.
"Hoe kunnen we ooit weer een relatie starten als we beide andere dingen willen?" Vraagt Robbie, de vraag die hij zichzelf al meerdere keren heeft afgevraagd in de hoop van een antwoord.
Matthy zet een aantal stappen dichterbij hem. "We gaan het er over hebben, en gaan duidelijk maken wat we beide wel en niet willen. Als we willen dat het werkt moet er gepraat worden. Echt gepraat, dat weet jij ook, Rob."
De brunet knikt, want hij weet dat er inderdaad gepraat moet worden. Hij wou dat al langere tijd maar het feit dat Robbie hun relatie had beëindigd maakte hem bang om Matthy te vragen om te praten.
Hij kijkt omhoog en ontmoet Matthy's ogen die verraden dat hij aardig dronken is. Waarscheinelijk is dat ook de reden dat hij nu zo open tegen hem praat. "Oké."
"Oké?" Vraagt Matthy, alsof hij bevestiging nodig heeft.
Zachtjes glimlacht de Brabander. "Oké."
Matthy glimlacht nu ook, zijn arm vind langzaam een weg naar Robbie's midden en hij wordt dichter naar Matthy getrokken.
Zonder twijfel gaat Robbie op zijn tenen staan en drukt zijn lippen op die van hem.
Het voelt zo vertrouwd om hem te kussen, wat niet erg raar is na een relatie van meer dan twee jaar te hebben.
Maar aangezien ze al maanden niet hadden gezoend verwachtte Robbie voor één of andere reden dat het nieuw zou voelen, alsof ze.nog nooit gezoent hadden.
Maar dat is niet het geval, en ergens vind hij dat alles behalve erg, dat ze zovaak hebben gezoent dat het vertrouwd aan voelt.
Niks daar van is erg.