"ព្រូស"ម្តងទៀតហើយ នាយមិនចេះថ្នមដៃទាល់តែសោះគ្រាន់តែបើកឡានមកដល់ផ្ទះមាត់សមុទ្រភ្លាមចាប់អូសនាងចូលមកទីណាត់ទីណែងមកដល់ក៏រុញនាងឱ្យដួលគ្មានខ្វល់ថានេះជាឥតការ៉ូអាចនឹងអ្វើឱ្យនាងដាច់រលាត់ស្បែកអ្វីអត់ទេ(ផ្ទះមានបន្ទប់មែនគ្រែមានពូកធម្មតាតែនេះគឺនៅក្នុងបរិវេណផ្ទះបែបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវអីប៉ុណ្ណោះ)
"ឃ្លានប្រុសណាស់ឬទើបបានជាហិចហើរដើររកប្រុសមិនរើសមុខបែបនេះ? យ៉ាងមិចយើងរំលោភនាងរាល់ថ្ងៃនៅបន្ទប់សិចមិនស្កប់ស្កល់ទៀតឬ?"ជុងហ្គុក
"និយាយស្អីរបស់លោកហ្នឹង? ខ្ញុំមិនយល់ទេ?"ថេហ្យុង យូរទៅកាន់តែយូរទៅហើយ មកចោទនាងស្រស់ៗបែបនេះទៅកើត ទទួលស្គាល់ថានាងធ្លាប់ក្បត់នាយមានអ្នកផ្សេងប៉ុន្តែតាំងពីនាយចាប់ត្រឡប់មកវិញមកនាងមិនដែលទាំងជួបអ្នកណាផងក្រៅពីជីមីនដែលជាមិត្តស្គាល់គ្នាពេលដែលនាងនៅអាមេរិកជាមួយប៉ាម៉ាក់នាងម្ល៉េះ ហើយបើថានាងទាក់ជីមីនក៏មិនកើតដែរ ទោះជានាយមានរូបរាងជាមនុស្សប្រុសពិតមែនក៏ដោយ ប៉ុន្តែតាមការពិតទៅនាយក៏ជាប្រពន្ធរបស់គេដូចតែនាងដែរហ្នឹង
"នៅធ្វើពុតជាមិនយល់ទៀត ចុះដែលនៅឱបថើបប្រុសនៅកណ្ដាលហ្វូងមនុស្សនោះជាស្អីទៅវិញ"ជុងហ្គុក ដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះឱ្យស្មើនឹងនាងមុននឹងយកដៃម្ខាងទៅច្របាច់មាត់របស់នាងតាមចិត្តខឹង
"ចុះត្រង់លោកវិញនោះ បណ្តើរស្រីផ្សេងទាំងដែលខ្ញុំនៅនឹងមុខតើវាយ៉ាងមិចវិញ"ថេហ្យុង
"តែយើងជាប្រុស"ជុងហ្គុក
"សម័យឥលូវគេលែងគិតប្រុសស្រីស្អីទៀតហើយ តែនៅជាមួយអ្នកណាមានក្តីសខគេនៅជាមួយអ្នកហ្នឹងហើយ"មិនឱ្យចាញ់ថេហ្យុងតបទៅវិញហាក់គ្មានក្តីខ្លាចញញើតសូម្បីបន្តិច
"ចង់មានក្តីសុខណាស់មែនទេ? បាន អញ្ចឹងយើងនឹងធ្វើឱ្យនាងមានក្តីសុខឱ្យដល់ទីបំផុត ខ្វោក"ជុងហ្គុក ងក់ក្បាលហួសចិត្តនឹងពាក្យសម្តីរបស់ថេហ្យុង ក្រោយមកទើបចាប់ហែកឈុតដែលនៅលើខ្លួនរបស់នាងទាំងគ្មានក្តីស្តាយស្រណោះសូម្បីតែបន្តិច
"ល លោកចង់ធ្វើស្អីទៀតហើយ"ថេហ្យុង យកដៃទាំងសងខាងទៅឱបខ្លួនដើម្បីបិទបាំងដើមទ្រូងដែលបង្ហាញចេញមកចំពោះមុខនាយទោះបីជាដឹងថាការបិទបាំងនេះមិនបានសម្រេចក៏ដោយ
"ក្រែងចង់មានក្តីសុខមែនទេ? យើងធ្វើឱ្យនាងមានក្តីសុខនោះអី"ជុងហ្គុក ចាប់ដៃទាំងសងខាងរបស់ថេហ្យុងមកផ្គួបចូលគ្នាមុននឹងរុញនាងឱ្យដេកដួលទៅលើការ៉ូឥដ្ឋដោយមាននាយតាមទ្រោបពីលើ ទោះជាថេហ្យុងចង់បដិសេធចង់រើយ៉ាងណាក៏មិនបានសម្រេចដែរ
"អ្ហាស់ អ្ហាស់ៗៗៗៗៗ"ថេហ្យុង ហើបបបូរមាត់ថ្ងូរឱ្យក្រលួចស្របពេលដែលនាយក្រាស់កំពុងតែឱនទៅបឺតជញ្ជក់ចុងទ្រូងរបស់នាងយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញខណៈដែលដៃម្ខាងទៀតកំពុងតែលូកទៅឈ្លេញលើស្រទាប់ផ្ការបស់នាងដែលមានខោស្លីបតូចមួយកំពុងតែបិទបាំងនោះ
"អ្ហាស់ ជុងហ្គុក អ្ហាស់"ថេហ្យុង រមួលខ្លួនដូចអន្ទង់ត្រូវភ្លើងស្រែកថ្ងូរហៅឈ្មោះជុងហ្គុក នេះជាលើកទីមួយហើយពេលដែលពួកគេធ្វើរឿងនេះជាមួយគ្នានាងស្រែកថ្ងូរឈ្មោះនាយនោះ ពីមុនមកទោះជានាយបង្ខំយ៉ាងណាក៏នាងមិនព្រមដែរស៊ូខាំអណ្តាតឱ្យស្លាប់ក៏មិនថ្ងូរហៅឈ្មោះនាយដែរតែម្តងនេះពិតជាធ្វើឱ្យនាយភាំងមិនស្ទើរទេ
"មុននេះនាងនិយាយថាយ៉ាងមិច?"ជុងហ្គុក ងើបមុខចេញពីដើមទ្រូងរបស់នាងសម្លឹងមុខនាងចំមុននឹងពោលសំណួរឡើងខណៈដែលដៃម្ខាងនៅធ្វើចលនាលើភាពទន់ជ្រាយរបស់នាងដដែល
"ជុង អ្ហាស់ ជុងហ្គុក"ថេហ្យុង ញែកជើងខាងក្រោមឱ្យកាន់តែធំទៅៗក៏មិនភ្លេចថ្ងូរហៅឈ្មោះនាយដើម្បីបញ្ជាក់ពីចម្លើយដែលនាយបានសួរមុននេះធ្វើឱ្យស្នាមញញឹមស្រាប់តែលេចចេញលើទឹកមុខដែលធ្លាប់តែស្មើរនោះមួយរំពេច បន្ទាប់មកក៏ឱនទៅបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់នោះខ្លាំងៗតាមអារម្មណ៍ប្រាថ្នា
"យើងស្រឡាញ់នាងខ្លាំងណាស់ដឹងទេ?"ជុងហ្គុក ដកមាត់ចេញពីបបូរមាត់របស់នាងដាក់ថ្ងាស់ទល់នឹងថ្ងាស់របស់នាងពោលពាកកយក្នុងចិត្តដែលនាយតែងតែលាក់ទុកមកជាយូរនោះប្រាប់ទៅកាន់នាង
"លោកកុហក"ថេហ្យុង គេចភ្នែកចេញពីការសារភាពរបស់នាយមិនមែនព្រោះតែអៀនតែវាព្រោះតែភាពឈឺចាប់ច្រើនជាង
"យើងនិយាយជាការពិតយើងស្រឡាញ់នាង បើជាអ្នកផ្សេងមិនមែនជានាងក្បត់យើងបែបនេះយើងច្បាស់ជាសម្លាប់ចោលមិនខានទេ តែព្រោះជានាងយើងមិនអាចលើកដៃសម្លាប់នាងបានទេ"នេះជាពាក្យពិតបើជាអ្នកផ្សេងនាយចាប់បាននៅជាមួយប្តុសផ្សេងនៅនឹងមុខបែបនេះនាយសម្លាប់មិនស្តាយទេ តែចំពោះថេហ្យុងមួយនាយបែរជាលើកដៃមិនរួច
"ខ្ញុំមិនបានក្បត់លោក"ថេហ្យុង
"តែនាងរត់ទៅជាមួយវា នាងដេកជាមួយវា"ជុងហ្គុក
"តែក៏ព្រោះតែលោកដែរ បើលោកស្រឡាញ់ខ្ញុំមែនហេតុអ្វីពេលខ្ញុំស្រឡាញ់លោក លោកមិនចេះមើលថែ ពេលខ្ញុំនៅជាមួយលោក លោកមិនដែលផ្តល់ទង្វើឬកាយវិកាណាមួយថាស្រឡាញ់ខ្ញុំទេ ពេលដែលខ្ញុំនៅលោកតែងតែនាំស្រីរបស់លោកមកបញ្ឈឺចិត្តរបស់ខ្ញុំ លោកនាំពួកនាងមកដេកនៅចំពោះមុខខ្ញុំ ពេលខ្លះត្រូវពួកនាងមើលងាយធ្វើបាបខ្ញុំក៏មាន តែលោកបែរជាធ្វើមិនឃើញ មិនខ្វល់ បណ្តោយឱ្យពួកគេធ្វើបាបខ្ញុំនៅចំពោះមុខលោកមានតែសរសើរគេថែម នេះឬក្តីស្រឡាញ់របស់លោកនោះ រាល់ពេលដែលខ្ញុំឈឺចាប់ ខ្ញុំពិបាកចិត្ត ខ្ញុំត្រូវការភាពកក់ក្តៅ លោកនៅឯណា? ក្រៅពីវូជីនខ្ញុំមិនឃើញមានអ្នកណាផ្តល់ឱ្យខ្ញុំបានក្រៅពីវូជីនទេ ជាពិសេសគឺជាលោក"ថេហ្យុង និយាយរៀបរាប់ពីទុក្ខសោករបស់នាងកាលពីមុនប្រាប់ទៅនាយត្រូវហើយពេលនោះនាយនៅមិនទាន់ស្រឡាញ់នាងនៅឡើយទេមានតែនាងទេដែលស្រឡាញ់នាយតែម្នាក់ឯង នាយខឹងនឹងនាងដែលប៉ាម៉ាក់របស់នាយបង្ខំឱ្យរៀបការជាមួយនាងហើយក៏រកវិធីធ្វើបាបនាងសព្វសារពើយកស្រីក្រៅមកដេកជាមួយមកបញ្ឈឺចិត្តនាងហើើយថែមទាំងបញ្ជាឱ្យពួកស្រីរបស់នាយវាយធ្វើបាបនាងប្រមាថមើលងាយសព្វបែបយ៉ាងជាសំណាងល្អដែលពេលនោះមានវូជីនចាំលូងលោមផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់នាងមិនអញ្ចឹងទេថាមិនត្រូវនាងអាចនឹងសម្លាប់ខ្លួននៅពេលនោះផងក៏មិនដឹង ដូច្នេះហើយទើបនាងប្តូរចិត្តក្រឡេកមើលវូជីនវិញបន្ទាប់ពីយល់ចិត្តគ្នាស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកហើយពួកគេក៏រៀបគម្រោងពង្រាត់គ្នាតែម្តង ព្រោះថេហ្យុងនាងមិនចង់នៅនរកនេះទៀតទេហើយវូជីនក៏មិនចង់ឃើញមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ត្រូវអ្នកដទៃធ្វើបាបដែរ
"យើងសូមទោសដោយសារតែពេលនោះយើងមិនទាន់យល់ពីចិត្តខ្លួនឯង"ជាថ្មីម្តងទៀតដែលគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលជុងហ្គុកនិយាយពាក្យសូមទោសចេញពីមាត់របស់នាយថែមទាំងប្រើទឹកមុខកម្សត់ទៀតផងវាជាលើកទីមួយ
"ប៉ុន្តែពេលនេះខ្ញុំលែងត្រូវការក្តីស្រឡាញ់ពីលោកទៀតហើយ"ថេហ្យុង
"បើអញ្ចឹងបងនឹងធ្វើឱ្យអូនត្រូវការវាពីបងម្តងទៀត"ជុងហ្គុក
"លោកចង់ធ្វើអ្វីទៀតហើយ"ថេហ្យុងចាប់ផ្តើមស្លេកមុខសារជាថ្មីខណៈពេលដែលនាយប្តូរសព្វនាមទាំងទឹកមុខមាំបន្ទាប់មកក៏ចាប់ផ្តើមដោះសម្លៀកបំពាក់ខ្លួនឯងចេញរួចក៏ចាប់ដោះខោស្លីបតូចដែលនៅសល់សម្រាប់បិទបាំងផ្នែកខាងក្រោមរបស់នាងដូចគ្នា
"ធ្វើឱ្យអូនត្រូវការបងវិញ ម្តងនេះបងនឹងថ្នាក់ថ្នមធ្វើឱ្យអូនរស់ខ្វះបងមិនបានតែម្តងអូននឹងមិនបាច់មានអ្នកមកលួងលោមនាំអូនចេញពីបងទៀត អ្ហឹម"....
រងចាំភាគបន្ត
ចាំតភាគក្រោយទៀតអានប៉ិនហ្នឹងសិនបានហើយ ហើយមិនបាច់ឆ្ងល់ទេបាត់អ្នកសរសេរពីរបីថ្ងៃហ្នឹងទៅណា? សង្ក្រាន្តចូលខ្លួនហើយ🤭