"អ៎ូ ជ្រុះស្លាបព្រាហើយ"លោកស្រីចន គ្រាន់តែស្លាបព្រាជ្រុះពីដៃភ្លាមរហ័សឱនទៅក្រោមតុដើម្បីរើសវាមកទុកយ៉ាងរហ័សប៉ុន្តែគ្រាន់តែឱនភ្លាមអ្វីដែលគាត់ឃើញនោះគឺ
ថេហ្យុង កំពុងតែកន្ធែកជើងយ៉ាងធំព្យាមទប់សម្លេងបណ្តោយឱ្យអ្នកម្ខាងទៀតលុកលុយផ្នែកខាងក្រោមរបស់នាងតាមចិត្តមិនគិតចង់បញ្ឈប់សូម្បីតែបន្តិចទោះបីជាពេលនេះដឹងថាលោកស្រីចនកំពុងតែឱនចុះទៅក្រោមតុអាចនឹងឃើញសកម្មភាពរបស់ពួកគេក៏ដោយ
"អ្នកម៉ាក់មានអ្វីមែនទេ?"ជុងហ្គុក លើកចិញ្ចើមសួរហាក់ដូចជាគ្មានរឿងអ្វីកើតឡើងចំណែកថេហ្យុងវិញហួសចិត្តមិនស្ទើរទេបែបហ្នឹងហើយនៅសួរទៀត ឬក៏ចង់ឱ្យគាត់ឆ្លើយឱ្យនាងខ្មាស់គេទើបអស់ចិត្ត បើឃើញដឹងឮតែគាត់មួយនាងមិនសូវអីទេ តែនលោកចនក៏នៅត្រង់ហ្នឹងដែរនាងក៏ចេះខ្មាស់អៀនដែរណា
"គ្មាន គ្មានអ្វីទេ ពួកកូនឆាប់ញ៉ាំទៅ"លោកស្រីចន
"អត់ទេលោកប៉ាអ្នកម៉ាក់ញ៉ាំតាមសប្បាយទៅខ្ញុំទុកពោះចាំញ៉ាំចេកវិញមែនទេថេហ្យុង?"ជុងហ្គុក
"ល្អបើកូនចង់ញ៉ាំចេកក៏ញ៉ាំចុះអញ្ចឹង បងញ៉ាំហើយឬនៅនឹងអាងបានទៅវិញ"លោកស្រីចន ហាក់យល់ពីន័យរបស់ពួកគេទើបងាកមកតឿនអ្នកដែលជាប្តីវិញ
"បងញ៉ាំហើយយូរហើយនៅចាំតែអូនហ្នឹង"លោកចន
"បើអញ្ចឹងពួកយើងប្រញាប់ទៅ កុំនៅរំខានពួកកូនយូរពេក"លោកស្រីចន ប្រញាប់អូសលោកចនចេញទៅជាមួយខ្លួនយ៉ាងលឿន
"រំខានអ្វីទៅពួកយើងទើបតែមកហ្នឹង?"លោកចន
"មកអូនប្រាប់ថាមកក៏មកតាមមក ពួកកូនមិនបាច់ជូនដំណើរប៉ាម៉ាក់ទេណាប៉ាម៉ាក់អាចទៅខ្លួនឯងបាន"មុននឹងទៅលោកស្រីចនឆ្លៀតងាកមកប្រាប់កូនៗទៀតខ្លាចថាពួកគេនឹងទៅជូនដំណើរខ្លួននាំឱ្យខាតការធំ
"ជីយូ យកអំបិលម្ទេសឱ្យយើងមួយចាន យកកាន់តែហិលកាន់តែល្អ"ក្រោយពេលលោកស្រីចននិងលោកចនចេញទៅផុតជុងហ្គុកក៏ស្រែកបញ្ជាទៅអ្នកបម្រើព្រមទាំងមើលទៅថេហ្យុងទាំងញញឹមមានល្បិច
"លោកចង់ធ្វើអ្វីទៀតហើយ?"ថេហ្យុង ឮនាយបញ្ជាអ្នកបម្រើរបស់ខ្លួនបែបនេះក៏ភ័យមិនតិចដែរបើតាមដឹងនាយមិនចូលចិត្តប្រភេទអំបិលម្ទេសអ្វីបែបហ្នឹងទេ បែបនេះហើយមិនឱ្យនាងភ័យទើបចម្លែក
"បន្តិចទៀតនាងគង់តែដឹងទេ"ជុងហ្គុក និយាយតែប៉ុនហ្នឹងក៏អូសថេហ្យុងឡើងទៅលើបន្ទប់ជាមួយខ្លួនតែខុសត្រង់ថាម្តងនេះមិនមែនជាបន្ទុបដែលនាយឱ្យថេហ្យុងនៅដូចរាល់ដងទេតែជាបន្ទប់របស់នាយដែលរៀបចំឡើងយ៉ាងពិសេសនៅពេលដែលថេហ្យុងរត់ចេញទៅ ហើយនាយក៏បានស្បថនឹងខ្លួនឯងដូចគ្នានៅពេលដែលនាយរកថេហ្យុងឃើញនាយនឹងយកនាងមកបន្ទប់មួយនេះឱ្យស្គាល់រសជាតិម្តងថាលទ្ធលដែលហ៊ានក្បត់នាយនឹងទៅជាយ៉ាងណាខ្លះ
ក្រាក គ្រាន់តែទ្វារបើកបង្ហាញផ្ទៃបន្ទប់នេះភ្លាមធ្វើឱ្យថេហ្យុងព្រឺសម្បុរខ្ញាកចង់ចាកចេញទៅវិញភ្លាម ការរៀបចំរបស់នាយពិតជាគួរឱ្យខ្លាចពេកហើយ មើលចុះមានទាំងខ្នោះខ្សែតី ខ្សែពរ ដង្កាប់ នៅមានរបស់ដែលគួរឱ្យខ្លាចជាច្រើនទៀត
"ចង់ទៅណា មិនចូលទៅលេងសិនទេឬ? យើងរៀបចំសម្រាប់នាងជាពិសេសណា"គ្រាន់តែឃើញថេហ្យុងបម្រុងនឹងឈានជើងចេញភ្លាមជុងហ្គុករហ័សចាប់នាងឱ្យចូលមកវិញមុននឹងពោលពាក្យសម្តីដែលកាន់តែបំភ័យអ្នកម្ខាងទៀតឱ្យខ្លាចឡើងថែម
"ខ្ ខ្ញុំ មិនត្រូវការទេ"ថេហ្យុង ពោលឡើងទាំងញ័រមាត់ទទ្រើក កន្លងមកនាយមិនប្រើឧបករណ៍ទាំងនេះនាងស្ទើរស្លាប់ស្ទើរស់ទៅហើយចំទម្រាំតែមានរបស់ទាំងនេះទៀតនាងមិនស្លាប់ទៅហើយទេឬ
"បដិសេធមិនបានទេ របស់ដែលយើងរៀបចំឱ្យហើយត្រូវតែទទួលយក ប្រូស ក្រឹបៗ"ជុងហ្គុក មិននិយាយតែមាត់រុញថេហ្យុងរហូតទៅដួលលើគ្រែដៃរហ័សប្រញាប់ទាញខ្នោះដែលនៅក្បែរដៃនោះមកកឹបដៃនាងជាប់ជាមួយនឹងក្បាលគ្រែយ៉ាងលឿនរកតែត្រៀមខ្លួនមិនទាន់
"លោកម្ចាស់ អំបិលម្ទេសរួចរាល់ហើយចា៎ស"ជីយូ
"ល្អ យកមកទុកហើយចេញទៅ"ទទួលបញ្ជាពីជុងហ្គុកហើយជីយូក៏យកអំបិលម្ទេសនោះមកដាក់លើតុក្បែរគ្រែមុននឹងក្រឡែកភ្នែកទៅមើលថេហ្យុងនៅចុងកន្ទុយភ្នែកទាំងលាយឡំជាមួយនឹងក្តីអាណិត ប៉ុន្តែមិនអាចជួយអ្វីបាននាមជាអ្នកបម្រើគេចៅហ្វាយបញ្ជាបែបណាគឺបែបហ្នឹងហើយ គ្មានសិទ្ធិប្រឆាំងឬតវ៉ាអ្វីទាំងអស់ ជាពិសេសគឺជាមួយជិងហ្គុកនេះតែម្តងអ្នកដែលហ៊ានប្រឆាំងនឹងនាយគឺមានតែម្យ៉ាងគត់នោះគឺ ស្លាប់ ទោះបីជារឿងតូចតាចក៏ដោយ
រងចាំភាគបន្ត
ថ្ងៃនេះឆ្លៀតបានតែប៉ុនហ្នឹងទេអ្នកសរសេរឈឺហើយ