Ekim Naz/Gerçek ailem(TAMAMLA...

Per _cileklilolipopp_

630K 33.7K 3.1K

Alışılmışın biraz dışında olan bir gerçek aile kurgusudur. Yani,nasıl anlatılır bilmiyorum.Ama galiba "Gül" a... Més

Bölüm-1
Bölüm-2
Bölüm-3
Bölüm-4
Bölüm-5
Bölüm-6
Bölüm-7
Bölüm-8
Bölüm-9
Bölüm-10
Bölüm-11
Bölüm-12
Bölüm-13
Bölüm-14
Bölüm-15
Bölüm-16
Bölüm-17
Bölüm-18
Bölüm-19
Bölüm-20
Bölüm-21
Bölüm-22
Bölüm-23
Bölüm-24
Bölüm-25
Bölüm-26
Bölüm-27
Bölüm-28
Bölüm-29
Bölüm-30
Bölüm-31
Bölüm-32
Bölüm-33
Bölüm-34
Bölüm-35
Bölüm-36
Bölüm-37
Bölüm-38
Bölüm-39
Bölüm-40
Bölüm-42
Bölüm-43
Bölüm-44
Bölüm-45
Bölüm-46
Bölüm-47
Bölüm-48
Bölüm-49
Bölüm-50
Bölüm-51,52
Bölüm-53
Bölüm-54
Final.
Sarp Boysan
Ekim Naz Gözükara
Özel bölüm 1.

Bölüm-41

6.8K 442 53
Per _cileklilolipopp_


1 gün sonra

"Abi ya telefonum nerede benim?!"dedim oturduğum yerden bağırarak.

"Abim,buradayım ya,Neden bağırıyorsun?Hem telefonunun ekranı çatlamış biraz.Yenisini alırım ben."elime verdiği telefon benim olamazdı değil mi?

Telefkn çatlamamış,resmen paramparça olmuştu.

Yine de açılıyordu.

"Tanku,ağam."dedim ve tek elimle gelen bildirimlere bakmaya başladım.

Özel numaradan gelen mesajlar silinmemişti.Abimin görmemesi için hızla sildim.

Birde sorguya çekilmekle uğraşamazdım.

İpeğe ne olmuştu bilmiyorum ama abimle beraber gitmişti.

Annem evden bana kıyafet getirmek için gitmişti.

Yanımda şuan Yamaç abim,ikizler,Mavi,Pınar abla ve Emre abim vardı.

"Ay sen şimdi ders de çalışamazsın."Mavinin dediğiyle gözlerimi devirdim.

"Sağ kolum kırılmadı,sol kolum kırıldı."dedim ve kıkırdadım

O ise ağlamalık sesler çıkarmaya başladı.

"Ekim hadi,yemeğini ye."Pınar abla elindeki tepsiyle yatağıma yakınlaştı.

"İsterseniz verin ben yedireyim."dedi abim.

Sanki dün Yağızın üzerine atlayan canavar değildi.

O an gözümün önüne geldikce gülmek istiyordum.

"Yedire bilirim.Sizli de konuşmayalım bence.O kadar tanıştık."dedi Pınar abla.

Abim de öyle olsun der gibi kafa salladı.

"Nar suyu?"dedim sorarak.

Babam iyi ki burada değildi.

Yoksa bir yerden çıkar ve nar suyunu fazla içmek zarar derdi.

"Olmaz mı?Ama sakın Alp babama söyleme verdiğimi.Bana kesin bir dille vermemem gerektiğini söyledi."dedi ve gülmeye başladı.

Teşekkür ederek yemeğimi yemeye başladım.

O adamın kim olduğunu,neden böyle bir şey yaptığını bilmiyordum.

İntikam demişti,piyon demişti.

Ne piyonu be,ben bu hikayenin baş karakterim!

Neyse.

Ama gerçekten de başım dertdeydi.

Beni öldürmek istemişti,ya da gözümü korkutmuştu.

Ne yani,artık bütün attığım adımlarımı o mu belirleyecekti?

"Ekim,iyi misin?"odaya aniden Sarp daldı.

Timuraşkının haberi yok galiba?

Aynen yok galiba.

"Sarp,senin ne işin var burada?"abim sorgular şekilde baktı.

Bu adamın bana araba çarptıkran sonra kafası gitmişti.

"Ne demek ne işin var?Hepimiz geldik."aniden arkasından timdeki her kes gelmişti.

Yiaaaa

"Merhaba!"dedi hepsi bir ağızdan.

Baturaşklarım gelmişti!

Eğlenceli geçecekti desene!

****
"Hadi bakalım bunu da giyin."annem evden bana bol olan kıyafet bulamayınca abimlerin kıyafetlerinden getirmişti.

Açıkcası aşırı rahattı.

Ama yine de moralim bozuktu.

İpek denen kadın yüzünden gelmişti bütün bunlar başıma.

"H" denen adam yeniden bana özel numaradan yazmıştı.

Mesajda Eğer canının biraz daha yanmasını istemiyorsan İpeği bana vereceksin yazıyordu.

Ekim,ya öyle değilse?

Nasıl?

Ya adam psikopatın tekiyse ve bunlar İpek yüzünden başına gelmemiş olursa,pişman olmayacakmısın?

Pişman olurum hem daha kararımı vermemiştim.

Şimdiyse eve doğru gidicektik.

Sol ayağım çıktığı için Yamaç abim beni kucağına almıştı.Aslında artık yürümek istiyordum.Ama bu kadar abin var,olmaz diyorlardı.

Zaten tatilde boşa gitmişti.Moralim aşırı bozuktu.

"Evet,rahatsın değil mi?"arabın koltuğuna tam oturduktan sonra kafamı salladım.

Emre abim,timiyle beraber gitmek zorunda kalmıştı.

Görevi olduğunu ve bir şey olduğu anda albayını aramamı istemişti.

Bende yav he he demiştim.

Maviyse abim gittiği gibi göz devirerek çekip gitmişti.Abimlerle aynı ortamda kalamıyordu.

Aslında tek sorun Yağız,Yalın ve Yaman abimleydi.

Diğerleriyle konuşuyordu.

Bunlar beyinden kıttı.

"Hadi geldik."derin düşüncelere daldığım için eve geldiğimizi hissetmemiştim.

Abim kapımı açarak yine beni kucağına aldı.

Evin kapısını annem açarken bizde arkasından içeriye girdik.

"Salona gidelim.Odama gitmek istemiyorum."abim kafasını sallayarak salona doğru yol aldı.

Bu bir şakaydı değil mi?

Resmen İpek buradaydı.

Lan,hani bu kadın kızını bırakmıştı,abimden saklamıştı,ne çabuk affettiler?!

"İpek kızım koltuğun yastıklarını al oradan."

Yuhh,annem ona kızım mı diyordu?!

"İndir beni,kendim gidebilirim tek ayakla."abim indirmeyeceğini anladığımda kolundan cimciklemeye başladım.

Canı yanmış olmalı ki,yere indirdi."Al başımın belası,indirdim."dedi ve kolunu ovuşturdu.

Tek ayak üstünde yürüyerek İpeğin karşısına dayandım.

"Sen hangi hakla buradasın ya?Ne çabuk soktunuz bu kadını içeriye?"annem kaşları çatık bir şekilde bana bakıyordu.

"Annecim,neden öyle söylüyorsun ki?"yok artık yengem diyip kadının boynuna mı atlasaydım?!

"Neden mi?!Bu kadın evladını bıraksın bir köşelere bakamıyorum desin.Sonra biraz ağlasın sizde eve alın.Öyle mi?"dedim sinirle.

Gerçekten şaka gibiydi.

"Ekim,lütfen bağırmayarak konuşma."içeriye aniden Yağız abim girmişti.

Aha da yerdiniz!

"Sebep?Niye ben bu kadınla düzgün konuşacakmışım?"dedim hiddetle.

Eğer ben bu kadın yüzünden bu haldeysem,bir qram bile tahammül etmezdim.

"Çünki kendisi karım oluyor.Lütfen düzgün konuş."dedikleriyle duruma uğradım.

Nasıl olurdu ki?

Ne yani,ben hastanedeyken evlenmişlermiydi?

"Ben hastanedeyken siz evlendiniz mi?Bana da kimse bir şey söylemedi mi?"dedim gözlerim dolu şekilde.

Yine mi?

"Hayır,hayır.Biz bilmiyorduk,Ekim.Gerçekten."dedi Yamaç abim hemen.

Diğerlerine baktığımda onlar da şok olmuş şekilde bakıyordu.

Tamam,ama neden ben hastanedeyken?

"Neden benim canım acıyorken peki?"diye sordum.

"Öyle olması gerekiyordu.Ekim,bilmediğin şeyler v-"

"SÖYLE O ZAMAN!ANLATIN LAN!NİYE BENDEN BİR ŞEYLER SAKLANIYOR HEP!"artık ağlıyordum.

"Tamam,sakin ol.Anlattığım zaman anlayacaksın beni zaten.Sakin ol abiciğim."Yağız abim yavaşca bana gelmeye başlıyordu.

Hayır,krizim tutmayacaktı.Çünki şuan sinirliydim.

Dolmamıştım daha.

"Ben sakinim.Kriz geçirmeyeceğim merak etmeyin.Tamam."ellerimi iki yana kaldırarak nefesler almaya başladım.

"Ama ben bu evliliği onaylamıyorum.Bu kadını yengem olarak onaylamıyorum.O kadınla olan hiç bir şeyi onaylamıyorum."dedim sakince.

İpeğe baktığımda ağladığını gördüm.

Kalbini kırıyorsun,Ekim.Yapma pişman olacaksın!

Hep beni kırdılar,Manda.Bir kerecik birini kırdıysam ne olur?

Hem belki de ben haklıyımdır?

"Ekim,lütfen."dedi Yağız abim üzüntüyle.

"Karın orada git teselli et.Hiç bir şey ben hastanedeyken,can çekişirken sizin evlendiğiniz gerçeğini değiştirmez!"dedim ve tek ayakla yürümeye başladım.

"Dur abim."Yamaç abim beni kucağına alarak odama asansöre bindi.

Yağız Gözükara ve İpek Gözükara için kara günler an itibariyle başlamıştır.

.....

Bitti.

Abovvvv..

Olaylar,olaylar....

Nasıldı?

Artık her şey çözülüyor.....

Hehehehe.

Bays.👋

I

Continua llegint

You'll Also Like

577K 20.6K 45
DÜZENLENECEK!! Mafya ailesinin tek kızı daha bebekken kaçırılıyor ve bir aileye veriliyor ama kıza bir süre sonra şiddet uygulamaya başlıyorlar. k...
1.1M 54.6K 45
17 yılını yetimhane köşelerinde geçiren Bulut,ailesi olduğunu öğrenirse ne olur ? Bulut,yıllar sonra gelen ailesini affedebilecek miydi ? Ya da abile...
13K 674 18
Bu bir krallığın kaybolduktan sonra tekrar ortaya çıkışı ve külünden yeniden doğuş hikayesi. Viyana güçleri olan herkesin yaşadığı ve element sahipli...
1.5M 54.8K 54
DİKKAT: ÖĞRETMEN ÖĞRENCİ KURGUSUDUR +18 VARDIR RAHATSIZ OLACAK OKUMASIN. Defne çocuk ruhlu biridir. Bir akşam canının sıkıntısı ile anonim bir uygul...