💔အမုန်းများနှင့်သာ💔
Part_58
"လီလီ!!!"
"ဘယ်မလည်း ဟို လီလီဆို့တယ် အိမ်စေမ.."
"ဧည်ခန်းကြီးထဲကနေ ဒေါသတကြီးအော်ပြောနေသည့် လျှန်ဘုန်းနိုင်၏အသံကို့ အိမ်စေများတင်မက ဂျူးလီပါကြားတာဖြစ်သည်။
"ကိုဘုန်း....ဟိုကောင်မကို့အော်ခေါ်နေလည်းအပို့ပဲ မရှိဘူး..."
"မရှိရအောင်ဘယ်သွားနေလို့လည်း.."
"ငါ့ခေါ်သွားတာ.."
"အပြင်ကနေပြန်လာကြသည့် လျှန်ခေတ်နိုင်သည် ဧည့်ခန်း၏အပေါက်ဝကနေပြောလိုက်တာဖြစ်သည်။
"ဟက်.."
"ကျွန်တော်ပိုင်တယ် ပစ္စည်းကို့ ထိလို့ထိနဲ့ ဘာလည်း ကိုကြီးက အရမ်းတွေအငမ်းမရဖြစ်နေတယ်ပေါ့..."
"မင်း ဘာစကားပြောတာလည်း လျှန်ဘုန်းနိုင်!.."
"ကျွန်တော် ပြောတာမဟုတ်လို့လား.."
"မင်းကိုယ် မင်းသိပ်မှန်တယ်လို့ထင်မနေနဲ့.."
"ဟား..ဟား.."
"ကျွန်ကရော မှန်ကန်ပါတယ်လို့ပြောနေလို့လာ ကျွန်တော်က ကိုကြီးလို့တော့ ညီရဲ့မိန်းမနဲ့တော့.."
"ခွပ်!.."
"ဘုန်း.."
"ဝုန်း!.."
"အမေ့.."
"လျှန်ခေတ်နိုင်သည် ညီဖြစ်သူကို့ထိုးပြစ်လိုက်တာဖြစ်သည်။
"မင်းထွက်သွားတော့ ဟော့ဒီအိမ်ကိုဘယ်တော့မှပြန်မလာနဲ့..."
"ဟက်.."
"ဘုန်းသည်လဲနေရာကနေထလိုက်ရသည်။
"ကျွန်တော်ကို မောင်းထုတ်ချင်းတိုင်း မောင်းထုတ်လို့မရဘူး ဒီအိမ်ကို့ သေတမ်းစာမှဘယ့်လိုပဲ လီလီနာမည်နဲ့လုပ်ထားလုပ်ထား ကျွန်တော်ကန့်ကွက်ရင် ဒီအိမ်ကို အဲ့အိမ်စေမ မရဘူး ရှင်းတယ်နော်.."
"တောက်စ့်!.."
"အပေါ်သို့ဒေါသတကြီးတက်သွားသည့် ကိုကြီးကို့ကြည့်ကာ 9သည်မခို့မခန့်ရယ်သည်။
"အိမ်အပြင်သို့သာ 9ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။
~~~~~~~~
"ဂျူးလီကို နေခိုင်းသည့်နေရာသည့် အိုးဟောင်နေသည့်တဲဘုတ်တစ်လုံးထဲမှသာဖြစ်သည်။
"ဝီး ဝီး.."
"ဖတ်..."
"ဒေါ်ကြီး ခြင်ထောင်လေးပေးထားလို့တော်သေးတယ် မဟုတ်ရင်ခြင်ကိုက်လို့သွေးလွန်တုတ်ကွေးဖြစ်မှသေချာတယ်၊
"မီးကလည်းမရှိမှောင်မည်းနေတာဖြစ်သည်။
"ကိုကြီးခေတ်က အိမ်အပြန်မှညစာကျွေးလို့သာတော်သေးသည်။မဟုတ်ရင် ကိုကိုကြောင့်နဲ့ ညစာလည်းစာရမည်မဟုတ်ဘူးဟုသာတွေးမိသည်။
"လီလီအတွေးကလေးများရင်းနှင်သာ အိပ်ပျော်သွားတာဖြစ်သည်။
_
_
_
_
"လီလီ ဝေလီဝေလင်းကြီးနိုးလာခဲ့သည်။
"လီလီအပေါ်၌လေးလံနေတာမလို့ကြည့်လိုက်ရသည်အခါ လက်တစ်ဆုံကို့မြင်လိုက်ရသည်မလို့ လူကအလန့်တကြားဖြစ်ကာ ငေါက်ကနည်းထထိုင်ကာ အဝတ်အစားများကိုကြည့်လိုက်ရသည်။
"ဟူး...တော်သေးတယ်.."
"ဖက်ထားသည့်လက်ကာ ဘယ်သူလက်လည်းဆို့တာ လီလီသိလို့နေသည်။
"ကိုကိုသည် လီလီခါးကိုတင်နေအောင်ဖက်ထားတာမလို့အသာချကာခြင်ထောင်ထဲ့ကနေထွက်လာခဲ့ရသည်။
"ကိုကိုကို့ လီလီမမုန်းပါ။
"ချစ်နေရသူမလို့ ကိုကို လီလီအပေါ်ကိုဘယ်လို့ပင်နှိပ်စက်နေပါစေအပြစ်မမြင်ရက်တာဖြစ်သည်။
"လီလီသက်ပြင်းကိုချကာ အပြင်သို့ထွက်သာလာခဲ့ရသည်။
"မျက်နှာကိုအမြန်သစ် ဆံနွယ်တွေကလည်း ခါတိုင်းဆိုလျှင် မေမေကြီးဖြီးပေးတာသာများသည်။ယခုလျှင် ကိုယ့်ဘာသာကိုအမြန်ဖြီးလိုက်ရတာဖြစ်သည်။
"နောက်ဖေးမီးဖိုချောင်၌ ..."
"ဒေည်ကြီးတို့ကို ဝိုင်းကူကာလုပ်ပေးပြီးမှ မမဂျူးလီရဲ့အိပ်ခန်းဆီသို့တက်သာလာခဲ့ရသည်။
"မမဂျူးလီသည် ခုတင်အပေါ်၌ခလေးတစ်ယောက်လိုအိပ်ပျော်နေတာမလို့ လီလီသည်ပြုံးကာ မမမနိုးခင်အဝတ်စားထုတ်ပေးရအောင် အင်္ကျီတွေထားသည့် အခန်းအတွင်းသို့ဝင်လာကာ မမဂျူးလီဝတ်တတ်သည့် ပုံစံကိုသာရွေးထုတ်ပြီး။အင်္ကျီတင်သည် စင်လေးပေါ်ကို့ အသာတင်ထားပြီး။ရေပူစပ်ပေးပြီးမှ အောက်ထက်သို့ပြန်ဆင်လာခဲ့သည်။
~~~~~~~
"ဘုန်းနိုးလားတော့ ညကအသောက်လွန်လာပြီး။လီလီနဲ့အတူလာအိပ်မိတာမလို့ သူမလေးကို့များတစ်ခုခုလုပ်မိသွားလားဆိုတာကိုလှန်လှောကြည့်တော့ဘာကို့မှမတွေ့တာမလို့ သက်ပြင်းချကာအပြင်သို့ထွက်လာခဲ့ရသည်။
"ခစ်ခစ်ခစ်.."
"ဘုန်းလျှောက်နေရင်းကာ ရယ်သံသေးသေးလေးကို့ကြားလိုက်ရလို့ အသံလာရာအနားသို့လျှောက်သွကာကြည့်လိုက်ရသည့အခါ၌ မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့် ထိုနေရာအနားသို့ဒေါသတကြီးလျှောက်သွားလိုက်ရသည်။
"ဒါဘာလုပ်နေတာလည်း!.."
"သခင်လေး.."
~~~~~~~
"လီလီ ဘုရားပန်းကပ်မလို့ ပန်းခူးနေရင်းကာ လီလီနဲ့သိပ်ခင်သည့် ပန်းစိုက်သည့် အစ်ကိုကြီးနဲ့စကားပြောရာကနေ ဟာသပြောနေလို့ရယ်နေရာကနေ ကိုကို၏အသံကိုကြားလိုက်ရတာဖြစ်သည်။
"မင်းကို့မေးနေတယ်လေး ဒါဘာလုပ်နေတာလဲလို့"
"ပန်းခူးနေတာပါ.."
"ဟုတ်လား.."
"ပန်းခူးရင် အထာပေးနေတာပေါ့.."
"မဟုတ်ပါဘူး.."
"ဘာကို့မဟုတ်တာလည်း မင်းလာစမ်း.."
"အား...ဘုတ်.."
"သခင်လေးဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို့ ပါသွားသည့်လီလီလေးကို့ကြည့်ကာ မှိုင်သည့် သက်ပြင်းကို့ချသည်။
"အောက်သို့ပြုတ်ကျသွားသည့် နှင်းဆီပန်းတွေကိုပြန်ကောက်လိုက်ရသည်။
~~~~~
"ဘုတ်.."
"အား.."
"မင်းကအစောကြီးတောင်မှ ယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ ရယ်မောနေပါလား.."
"မဟုတ်ပါဘူး သခင်လေးရယ်.."
"ဘာကို့မဟုတ်ရမှလည်း .."
"တောက်စ့်.."
"လုပ်ရင်သေတော့မယ် သွား ငါ့ရေချိုးမလို့သွားပြင်။
"ဟုတ်ကဲ့..."
"သူရှေ့ကနေ ခန္ဓာကိုယ်လေးတုန်ကာထွက်သွားသည့် လီလီလေး၏ပုံစံကို မျက်စိထဲကမထွက်တာဖြစ်သည်။
"သခင်လေးအတွက် ရေစပ်ပြီးလို့ အလှည့်.."
"အမေ့.."
"ဗွမ်း.."
"သူကိုမြင်ပြီးလန့်သွားတယ်အပြင် သူလက်ကိုလာဆွဲလို့ သူပါမဟန်နိုင်ပဲ ရေချိုးကန်ကြီးထဲသို့ကျသွားခဲ့တာဖြစ်သည်။
"ဖူး.."
"ကျစ့်.."
"မင်း အလုပ်တစ်ခုကို့ကောင်းကောင်းမလုပ်တတ်ဘူးလား.."
"မတော်လို့ဖြစ်သွားလို့ တောင်းပန်ပါတယ်.."
"တောက်စ့်.."
"မင်းပဲ ချိုးလိုက်တော့.."
"သူကြာကြာဆက်နေရင် မဖြစ်သင့်တာတွေဖြစ်လာမှဆိုးလို့ အပြင်သို့ထွက်လာခဲ့ရသည်။
"လီလီကို့ တောက်ခေါက်ကာ ထွက်သွားသည့် ကိုကိုကို့ ကြည့်ကာ လီလီပါးပြင်ထက်၌မျက်ရည်များကျလာကာ ရေချိုးကန်ထဲကနေထကာ ရေဗန်းအောက်ရေကိုအမြန်ချိုးလိုက်ရသည်။
~~~~~~~~
"9သည် ဒယ်ဒီ့အလုပ်ခန်းထဲက သေနတ်တွေထားသည့် နေရာ၌ သေနတ်တွေကို ရွေးနေမိသည်။
"သူငယ်ငယ်တုန်းက ဒယ်ဒီ့ပြောနေကြစကားတစ်ခွန်းရှိသည်။
"သူများက ကိုယ်ကိုမစရင်၊ကိုယ့်ကိုအရင်စိန်မခေါ်ရင်ဘယ်တော့မှစပြီးမလုပ်ရဘူး ကိုယ့်ဘာသာကို့တစ်ယောက်ထဲနေတတ်အောင်နေ အများနဲ့မိုက်တာက အဲဒါလူမိုက်မဟုတ်ဘူး ငကြောက် တစ်ယောက်ထဲမိုက်တာကမှ လူမိုက်သားရဲ့မှတ်ထားနော် မိုက်ရင်ကန်ကုန်အောင်သာမိုက်...
"အေး မမိုက်ရင်လုံးဝမမိုက်နဲ့ ကိုယ်ကို့ရန်လာစရင်သည်းခံသင့်သလောက်သည်းခံလိုက် သည်းခံတယ်အထိအတိုင်တာလွန်လာပြီးဆိုရင် ချသင်တာချ၊ယောက်ျားဆိုတာ လုပ်ရဲ့ရင်ခံရဲ့ရမယ် ဘာကို့မှကြောက်မနေနဲ့..."
"ပြစ်မှတ်ကိုချောချိန်ထား သေနတ်ကို့ ကိုယ်မျက်နှာနဲ့ရဲ့ လက်တစ်ပြန်အကွာမှချိန်ထား ပြစ်မှတ်ကိုအာရုံစူးစိုက်..."
"ပြစ်လိုက်တော့.."
"ဒိုင်း!.."
"ထက်ပြစ်.."
"ဒိုင်း!.."
"တော်တယ်... ဒယ်ဒီ သားကတော်သားပဲ.."
"9ပါးပြင်၌မျက်ရည်များကျဆင်းလာခဲ့သည်။
"ဒယ်ဒီကို သိပ်ချစ်ခဲ့တယ်၊လေးစားခဲ့တယ်၊သူတို့မောင်နှမသုံးယောက်ထဲမှ ညီမလေးပြီးရင် ဒယ်ဒီ့သည် သူကိုသာအချစ်ဆုံးဆိုတာဒယ်ဒီ့ပါးစပ်ကထုတ်မပြောလည်း သူစိတ်ကအလိုလိုသိနေခဲ့တာဖြစ်သည်။
"သားကလဲ့စားချေမယ် ဒယ်ဒီ့၊သားတစ်ယောက်ရဲ့တာဝန်အောင်ကျေပွန်ပါမယ် ဒယ်ဒီ့နဲ့မာမီကို့သတ်ခဲ့တယ် လူကိုလည်းမတွေတွေ့အောင်ရှာမယ်၊သူသမီးကိုပါ နှိပ်စက်ပြမယ်..."
"ပါးပြင်ကမျက်ရည်တွေကိုလက်ခုံပွတ်သုတ်ကာ အခန်းအပြင်သို့ထွက်သာလာခဲ့သည်။
~~~~~~~~~
"သခင်လေး.."
"ပြော.."
"ဒီည ခရီးထွက်ရပါမယ်.."
"အဲ့တော့.."
"သခင်လေး ကိုယ့်တိုင် သွားမှာလား.."
"သွားမှ မသွားခင် ဘယ်မလည်း ဟိုအိမ်စေမ.."
"အဲ့ဒါ.."
"ဘယ်မလည်းလို့.."
"သခင်လေးခေတ်ခေါ်သွားပါတယ်...
"တောက်စ့်.."
"ထားလိုက်တော့..."
"ဟုတ်ကဲ့..."
"9သည် ကားနားထိသွားလိုက်ရပြီး။ကားပေါ်သို့တက်ထိုင်လိုက်သည့်နှင့် ကားလေးကခြံထဲကနေမောင်းထွက်လာတာဖြစ်သည်။
_
_
_
_
_
_
_
"လီလီလေး ပျင်းနေပြီးလား.."
"လီလီ ထိုင်နေရာကနေ ကိုကြီးခေတ်ကမေးလာတာဖြစ်သည်။
"မပျင်းပါဘူး.."
"သေချာလို့လာ ပျင်းရင် ပန်းတွေသွားကြည့်လေး.."
"အဲ့လို့ရလား.."
"ရတယ် ဆိုင်ထဲပဲကြည့်နော် ဆိုင်အပြင်မထွက်ရဘူး ကိုကြီးက ဒီအပတ်အပင်မျိုးစေ့တွေထက်ကြည့်ရအုန်းမှမလို့.."
"ဟုတ်ကဲ့.."
"ကိုကြီးခေတ်က ခွင့်ပြုလာတာမလို့ လီလီအပြင်ဘက်သို့ထွက်လာခဲ့ရသည်။
"လမ်းတစ်လျှောက်ပန်းပုံပန်းချီကားလက်ရာတွေသည့် မေမေကြီး၏ပန်းချီလက်ရာသာဖြစ်သည်။တချို့ပုံတွေမှ အရမ်းကို့လက်ရာမြှောက်လှသည်။
"မေမေကြီးဆီကနေ လီလီသင်ယူတတ်မြှောက်ခဲ့တာဆိုလို့ ပန်းချီပညာတစ်ခုကို့သာဖြစ်သည်။
"မေမေကြီးသည့် ဘွဲ့မရသော်လည်း ချည်ထိုးတတ်သည်။အလှပန်းအိုးကိုဘယ်လို့ထိုးရမလည်း၊ဟင်းကို့လည်းကောင်းစွာချက်တတ်သည်။
"လီလီကိုတချို့မသိတယ်သူများက မေမေကြီးရဲ့သမီးလို့ထင်ကြတာဖြစ်သည်။
"လီလီ၏ရုပ်သည်သေချာစိုက်ကြည့်လျှင်မေမေကြီးနဲ့အတော်ကို့တူတယ်လို့ ကိုကိုကအမြဲပြောလေ့ရှိသည်။ဒါကို့ပင် မမဂျူးလီကမကြိုက်တာဖြစ်သည်။
"လီလီလေး ဘာတွေလိုက်ကြည့်နေတာလည်း."
"ဒီမှာလေး ပန်းတွေထားတာမလှလို့ရွှေ့နေတာ.."
"လှပတယ် လီလီရယ် တော်ကြာနေ အစ်ကိုလေးခေတ်က ဦးကြီးကိုဆူနေပါအုန်းမယ် လီလီလေးကိုခိုင်းလို့..."
"မဆူပါဘူး ဦးကြီးအဆူမခံရအောင် လီလီပြောပေမယ်.."
"ကလောင်း..
"ဝယ်သူလာနေလို့.."
"မင်္ဂလာပါ ခင်ဗျာ ဘယ်ပန်းအမျိုးစားများလိုအပ်ပါသလည်း.."
"ဆိုင်ထဲသို့ဝင်လာသည့် အရပ်ခြောက်ပေးကျော်ပြီး။တစ်ကိုယ်လုံးအနက်ရောင်များကိုသာဝတ်ဆင်ထားသည်။မျက်နှာကိုလည်း Marketတပ်ထားပြီးမျက်မှန်အမည်းရောင်ကိုတပ်ထားတာဖြစ်သည်။ဖြူသောအသာအရည်နဲ့ မျက်ဝန်းတွေက တစ်စုံတစ်ခုကိုသာစိုက်ကြည့်နေတာဖြစ်သည်။
"ဟိုဟာ...
"ထို့လူလက်ညှိုးထိုးပြသည့်နေရာကို့ ဆိုင်မန်နေဂျာသည်လှည့်ကြည့်လိုက်ရသည်။
"သြော် အဲပန်းလာ...အဲဒါက ကာနေရှင်းပန်းတွေလေး.."
"အဲ့ပန်းလို့ချင်းလို့..."
"ဟုတ်ကဲ့ ထုပ်ပေးပါမယ် ဘယ်နှစ်ပွင့်လို့ချင်းသလည်းဗျ..."
"ထိုလူကာ အသံခပ်သြသြနှင့်ပြောလာခဲ့သည်။
"၁၅ပွင့်."
"သြော် ဟုတ်ကဲ့ပါ.."
"ဆိုင်မန်နေဂျာသည် လီလီလေးဘေးနားက ပုံကြီးထဲကကာနေရှင်းပန်း၁၅ပွင့်ကို ယူလိုက်တာဖြစ်သည်။
"ဦးကြီး အဲ့ပန်းကာထုပ်မလို့လား.."
"ဟုတ်တယ်..."
"လီလီ ထုပ်လိုက်မယ်လေး.."
"ရပါတယ် ဦးကြီးပဲထုပ်လိုက်.."
"ကလောင်း.."
"စျေးဝယ်..."
"လီလီလေးပဲ ထုပ်ပေးလိုက်နော်.."
"ဟုတ်ဟုတ်.."
"ဦးကြီးပေးသွားသည့် ပန်းတွေကိုယူကာ ပန်းထုပ်ပို့သည့်နေရာသို့လျှောက်လာလိုက်ရသည်။
"စျေးဝယ်ရှင့်.."
"ထိုလူကာ လှည့်လာခဲ့တာဖြစ်သည်။
"ပြော.."
"ပန်းစည်းရပြီးရှင့် ဘယ့်သူကိုပေးမှာလည်းရှင့် ပို့စကဒ်ရေးရအောင်လို့..."
"ထိုလူက သူအိင်္ကျီအတွင်းကနေစာရွက်အဖြူတစ်ရွက်ထုတ်ပေးလာတာဖြစ်သည်။
"ဟုတ်ကဲ့.."
"ထွက်သွားသောကျောပြင်လေးကိုကြည့်ကာ ထို့လူကပြုံးသည်။
"သူမလေးလုပ်သမျှကို့လည်း တိတ်ဆိတ်စွာသေချာလိုက်ကြည့်နေတာဖြစ်သည်။
"အပွင်ရိုက်ဂါဝန်အကာလေးကိုဝတ်ဆင်ထားပြီးဆံပင်အရှည်လေးနှစ်ဖက်ကို့ခွဲကာစည်းနှောင်ထသည့် သူမလေးကပါးနှစ်ဖက်မှပါးကွက်ကလေးနှစ်ဖက်ကို့ကွက်ထားပြီးတခြားသူတွေကိုဖြူင်စွာပြုံးပြနေပုံက အဲဒီအပြုံးလေးတွေကိုတခြားသူတွေကြည့်ကြည့်သွားကြတာကို့ပင် သူမှမနာလို့ဖြစ်နေရသည်။
"အလို့လေးအမြဲတမ်းပြုံးပါ...ခလေးရယ်"
"မင်းလေးက အဲလို့အပြုံးတွေနဲ့လိုက်ဖက်လွန်းလှပတယ်ခလေးရယ်..."
"ထို့လူကထိုင်နေရာကနေထကာ စားပွဲခုံပေါ်၌ ပန်းဖို့ရှင်ကာ အေးဆေးစွာဆိုင်အတွင်းမှထွက်သွားခဲ့တာဖြစ်သည်။
"လီလီသည် ဝယ်သူကို့ ပန်းပေးရအောင်လာကြည့်တော့ ပိုက်ဆံကိုပဲတွေ့ရပြီး လူကိုမတွေရတော့တာဖြစ်သည်။
"ပိုက်ဆံကိုယူလိုက်သည့်အခါ၌.."
"ဟင့်.."
"စာရွက်ကလေးပါလား.."
"စာရွက်ကို့ ကောက်ယူကာ ကြည့်လိုက်ရသည်။
"ကွန်ပြူတာနဲ့ရိုက်ထားသည့် Happy 15 year birthdayဖြစ်ပါစေ ကောင်မလေးလို့ရေးထားသည့် အပြင် ပန်းကိုလည်း မင်းအတွက်ပေးဖို့ရည်ရွယ်ပြီး ပေးတာမလို့ယူလိုက်ပါလို့ စာထဲမှာရေးထားတာဖြစ်သည်။
"လီလီမွေးနေ့ကို မိသားစုဝင်တွေသာသိတာဖြစ်သည်။
"လီလီလေး.."
"ရှင့်.."
"လက်ထဲမှ ပန်းစည်းကြီးနဲ့ဘာလုပ်နေတာလည်း လီလီလေးယူထားတာလား ဒီပန်းတွေကို့....
"လီလီမယူဘူး စျေးဝယ်သူတစ်ယောက်ဟာ အဲလူက လီလီကို့မွေးနေ့လက်ဆောင်ပေးသွားတာ"
"ဟုတ်လာ လီလီလေးက ကံကောင်းလိုက်တာ မွေးနေ့တောင်မရောက်သေးဘူး၊ပန်းလက်ဆောင်ရနေပြီး။
"မဟုတ်ပါဘူး.."
"လာပါ ကိုကြီးကစတာ.."
"ဟုတ်.."
"ကိုကြီးခေတ်နဲ့အတူ ဆိုင်အပြင်မှရပ်ထားသည့် ကားပေါ်သို့တက်လိုက်ပြီး။ကိုကြီးခေတ်က ကားကို့မောင်းထွက်လိုက်တာဖြစ်သည်။
"လီလီလေး ညစာကိုဘယ်ဆိုင်စားချင်းလည်း.."
"ကိုကြီးခေတ်စားခြင်းတယ်ဆိုင်စားပါ လီလီကအစားမရွေးပါဘူး"
"ဟင့်..."
"အဲ့ဆို့ တရုတ်စာစားမလား.."
"ဟုတ်..."
"ဟွန့်.."
"ခေတ်ပြုံးကာ ကားကို့တရုတ်ဆိုင်သို့မောင်းလာလိုက်ရသည်။
~~~~~~~~~
"မြို့လယ်ခေါင်မှဖွင့်ထားသည့် နာမည်ကြီးတရုတ်ဆိုင်၏ အပေါ်ထပ်မှ ဟိုဖက်နှင့်ဒီဖက်စားသောက်သလို့နဲ့အရောင်းဝယ်လုပ်နေတာဖြစ်သည်။
"ပေါ်တင်လုပ်ရသည့်အတွက်သတိကကပ်ရတာဖြစ်သည်။
"ဒီခေါက် ပစ္စည်းကအရေသွေးကမဆိုဘူးပဲ စျေးကရော..."
"ထိုကောင်လေးက လက်သုံးချောင်းထောင်ပြတာဖြစ်သည်။
"ပေးလိုက်.."
"တစ်ဖက်လူက တပည့်ဖြစ်သူကို့ အမိန့်ပေးလိုက်သည့်အခါ အမည်းရောင်ဝတ်ဆုံနဲ့လူကာ တစ်ဖက်မှထိုင်ကာအရက်သောက်နေသည့် ကောင်လေးအရှေ့သို့ ပိုက်ဆံသေတ္တာကြီးချပေးတာဖြစ်လို့ ထိုကောင်လေး၏တပည့်က သေတ္တာထဲကငွေတွေကိုစယအတုဖြစ်မှဆိုကာသေချာရေတွက်ပြီးမှ ပြောသည်။
"သခင်လေး ငွေတွေကအစစ်တွေပါ။ပြည့်လဲပြည်ပါတယ်..."
"နောက်တစ်ခါ ပစ္စည်းလိုရင်ထက်ဆက်သွယ်လိုက်ပါ..."
"ကောင်းပါပြီး.."
"ထိုကောင်လေးက ပြန်တော့မှမလို့ထိုင်နေရာကနေထရပ်လိုက်တာဖြစ်သည်။
"ပြန်တော့မလို့လား.."
"ခရီးထွက်ရမှမလို့ သွားလိုက်ပါအုံးမယ်..."
"ထိုစကားကို့သာဆိုပြီး အပြင်သို့ထွက်လာခဲ့တာဖြစ်သည်။
"စားသောက်ဆိုင်အခန်းတစ်ခုကနေ နောက်ဖေးသွားမလို့လောနေသည့် လီလီသည့်တစ်ဖက်ကလာနေသူကိုမမြင်ပဲဝင်တိုက်မိတာဖြစ်သည်။
"ဘုတ်.."
"အာလားလား.."
"တောက်စ့်.."
"ဘယ်အကောင်ကဝင်တိုက်ရဲ့တာလဲ."
"ဂျလောက်.."
"လီလီကို သေနတ်တွေ့နဲ့ချိန့်လာတာမလို့.."
"လီလီအရမ်းတွေကြောက်ကာ နေမိသည်။
"ရပ်လိုက်..."
"ထိုကောင်လေးကအမိန့်ပေးလိုက်တော့ တပည့်တွေက အောက်မှလဲကျနေသည့် လီလီအပေါ်ကို့ချိန်ရွယ်ထားသည့်သေနတ်များဖယ်ပေးလိုက်တာဖြစ်သည်။
"မင်းက အိပ်မှမနေပဲ ဒီကို့ဘယ်လို့ရောက်နေတာလည်း..."
"ဒါ ကိုကိုအသံပဲ..."
"ပြောလေး.."
"လီလီကို့ အံကြိတ်ကာပြောလာပုံကကြောက်စရာကောင်းလှသည်။
"မင်းလာခဲ့..."
"အမေ့.."
"လီလီကို့လွတ်ပါ..."
"ဘုတ်..ဘုတ်..ဘုတ်.."
"လီလီကို့ ကိုကိုကာပခုံးပေါ်သို့ထမ်းတင်လိုက်တာမလို့ လီလီလန့်ပြီး ကိုကိုနောက်ကျောတွေကိုထုရိုက်လိုက်တာဖြစ်သည်။
"ဟွန့်.."
"ရိုက်ထား ပြီးရင် ငါ့အလှည့်ပဲ..."
"ကိုကို့၏ အံကြိတ်ပြောပုံကကြောက်စရာကောင်းလှသည်။
"ဘုတ်.."
"အား.."
"ကားထဲသို့ ပြစ်ချလိုက်တာမလို့ လီလီနာကျင်သွားသည်။
"မောင်းတော့..."
"လီလီ မလိုက်ဘူးနော် ကိုကြီး.."
"တိတ်စမ်း.."
"ဟွင့်.."
"သူပိတ်ဟောက်လိုက်တော့မှ ငြိမ်ပြီးမျက်ရည်ကျနေတာသိသာသည်။
"မင်းက ငါ့နဲ့ကြတော့လိုက်ရမှအတော်ခက်နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား..."
"မင်းပြောလေး..."
"အား.."
"နာတယ်.."
"လီလီကို့လွတ်ပါ.."
"ဟက်.."
"လွတ်ပေးရမယ်ပေါ့ ဟုတ်လား.."
"အွန့်.."
"လီလီ နူတ်ခမ်းကို့နမ်းလာသည့် ကိုကိုကြောင့် လီလီလန့်ကာ..."
"ကျစ့်.."
"သူထိယုံလေးနမ်းလိုက်တာကို့လန့်ကာ သတိမေ့သွားတယ် လီလီလေးကို့ကြည့်ကာ သူပေါင်ပေါ်ပွေကာ ရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်ကာသိပ်လိုက်ရသည်။
"သိပ်လှတယ် ဘယ်လို့ကြည့်ကြည့်.."
"ကိုကိုရဲ့ သဲငယ်လေးက ငယ့်ငယ့်ကအတိုင်းလှနေတုန်းပဲ..."
"သဲငယ်ကိုကြည့်ပြီး ရင်ထဲ၌စကားတွေပြောနေမိသည်။
"ဘယ့်လောက်ပဲ မုန်းတယ်ဆိုနေပါစေ၊သူလက်ပေါ်မှတင်ကြီးပြင်လာခဲ့တယ် ၈နှစ်တာသံယောဇဥ်တွေကာ ကိုယ့်တို့ကြားမှရှိနေခဲ့တယ်"
"သံယောဇဥ်ဆိုတာထက် မမြင်နိုင်တယ် သဲငယ်နဲ့ကိုယ့်ကြားမှ အရာရာပါပဲ.."
"သူလို့တော်ယုံ သံယောဇဥ်မတွယ်တတ်တဲ့ သူက၊ဒီခလေးမကို့ကြတော့ အမြဲတွေချင်းတယ်"
"သူသွားရာနောက်ကိုတကောက်ကောက်လိုက်တတ်သည့်အပြင်၊တခြားသူများကိုစကားမပြောတဲ့ သူမလေးက၊သူကိုကြတော့ ပွင့်လင်းစွာပြောတတ်တယ် သူမလေးကို့၊သူဘယ်လို့လုပ်ရမလည်း.."
"ကိုယ့်လွန်ဆွဲနေပြီး။အရာအားလုံးကို့ပြစ်ပြီးတော့ပဲ မင်းကို့တခြားသူတွေမမြင်နိုင်တယ်နေရာကို့ပဲ မင်းလေးကို့ခေါ်ထုတ်သွားရမလား၊ဒါမှမဟုတ် ချုပ်နှောင်ပြီးထားရမလား မတွေးတတ်တော့ဘူး.."
"သဲငယ်.."
_
_
_
_
_
_
_
"လီလီလေးက နောက်ဖေးဆိုပြီးပြန်မလားလို့ ခေတ်မှလိုက်ရှားရင်က ဟိုကောင် လီလီကို့ခေါ်သွားတယ်ဆို့လို့ သူမှဒေါသဖြစ်ရတာဖြစ်သည်။
"ဒေါသဖြစ်ပြီး အိမ်ထဲကိုဝင်ဝင်ချင်မှပင်.."
"ဒါက ဘာတွေဖြစ်နေကြတာလည်း!.."
"အဲကျမှ ကနေကြပြီး အောက်ထပ်တစ်ထပ်လုံးရှုပ်ပွနေအောင်လုပ်ထားကြသူများလည်း အသံလာရာကိုကြည့်လိုက်ကြတာဖြစ်သည်။
"ကိုကြီး.."
"အကုန်လုံး ထွက်သွားကြ!!..."
"ဂျူးရေ ပြန်ပြီးနော်.."
"ဟေ့ နေကြအုံးလေး."
"အိမ်ထဲကနေထွက်သွားကြသည့် သူများကိုကြည့်ကာ.."
"လျှန်ခေတ်နိုင်သည် နဂိုထွက်နေသည့်ဒေါသများကအရှိန်မပြယ်သေးပဲရှိကာနေသည်။
"ကိုကြီး ဘာလို့အခုလို့လုပ်တာလည်း.."
"ဘာလို့လုပ်တာလည်း ဟုတ်လာ ဒါအိမ်လာ လမ်းဘေးဇရပ်လား.."
"ကလပ်မသွားချင်းလို့ အိမ်ကိုခေါ်လာပြီး ပွဲလုပ်တာလေး.."
"အခုချိန်က ပျော်စရာပွဲလုပ်ရမယ်အခြေအနေပေါ့ အဲလို့လာ.."
"ပျော်နေလို့ လုပ်တာမှမဟုတ်တာ စိတ်ညစ်လို့ စိတ်ထွက်ပေါက်အနေနဲ့လုပ်တာလေး ကိုကြီးမမြင်ချင်းအပေါ်တက်သွားပါလား.."
"ဟက်.."
"ဂျူးလီ နင့်က ငါ့ညီမပါ။နင်ဘယ်ခြေလှမ်းလှမ်းလည်း ငါ့သိတယ် နင် လီလီကို ဒုက္ခပေးချင်းလို့အခုလို့လုပ်တာ ငါ့မသိဘူးမှတ်မနေနဲ့..."
"ကိုကြီးမဟုတ်တာမပြောနဲ့နော်.."
"ဟုတ်လားမဟုတ်ဆိုတာတော့ နင်ကိုယ့် နင်အသိဆုံးဖြစ်မှပေါ့ သူများကို ဒုက္ခမပေးခင် အရင်ဆုံး၊ကိုယ့်ကို သေချာကောင်းမွန်အောင်နေလိုက်..
"ကိုကြီးက ဂျူးလီကို့စိတ်ဓာတ်မကောင်းဘူးလို့ပြောချင်းတာလား..."
"အဲဒါတော့ နင်ကိုယ့် နင်အသိဆုံးဖြစ်မှပေါ့ အခုတော့ နင်ရဲ့ချစ်လှသော သူငယ်ချင်းတွေဖွထားတယ်အမှိုက်တွေရှင်းလိုက်တော့ ဂျူးလီ..."
"တောက်စ့်.."
"အား..."
"နင့်ကို မကျေနပ်ဘူး မုန်းတယ်.."
"လီလီ.."
"ဟူး.."
"အောက်ထပ်ကနေ ငယ်သံပါအောင်အော်နေသည့် ညီမဖြစ်သူ၏အသံကိုလျစ်လျူရှုးကာ အပေါ်ထပ်သို့သာ စိတ်ပျက်ခြင်းများနှင့်တက်သာလာခဲ့ရသည်။
_
_
_
_
_
_
_
~~~~~~~~~ဆက်ရန်
အမုန္းမ်ားႏွင့္သာ
Part_58
"လီလီ!!!"
"ဘယ္မလည္း ဟို လီလီဆို႔တယ္ အိမ္ေစမ.."
"ဧည္ခန္းႀကီးထဲကေန ေဒါသတႀကီးေအာ္ေျပာေနသည့္ လွ်န္ဘုန္းနိုင္၏အသံကို႔ အိမ္ေစမ်ားတင္မက ဂ်ဴးလီပါၾကားတာျဖစ္သည္။
"ကိုဘုန္း....ဟိုေကာင္မကို႔ေအာ္ေခၚေနလည္းအပို႔ပဲ မရွိဘူး..."
"မရွိရေအာင္ဘယ္သြားေနလို႔လည္း.."
"ငါ့ေခၚသြားတာ.."
"အျပင္ကေနျပန္လာၾကသည့္ လွ်န္ေခတ္နိုင္သည္ ဧည့္ခန္း၏အေပါက္ဝကေနေျပာလိုက္တာျဖစ္သည္။
"ဟက္.."
"ကြၽန္ေတာ္ပိုင္တယ္ ပစၥည္းကို႔ ထိလို႔ထိနဲ႕ ဘာလည္း ကိုႀကီးက အရမ္းေတြအငမ္းမရျဖစ္ေနတယ္ေပါ့..."
"မင္း ဘာစကားေျပာတာလည္း လွ်န္ဘုန္းနိုင္!.."
"ကြၽန္ေတာ္ ေျပာတာမဟုတ္လို႔လား.."
"မင္းကိုယ္ မင္းသိပ္မွန္တယ္လို႔ထင္မေနနဲ႕.."
"ဟား..ဟား.."
"ကြၽန္ကေရာ မွန္ကန္ပါတယ္လို႔ေျပာေနလို႔လာ ကြၽန္ေတာ္က ကိုႀကီးလို႔ေတာ့ ညီရဲ႕မိန္းမနဲ႕ေတာ့.."
"ခြပ္!.."
"ဘုန္း.."
"ဝုန္း!.."
"အေမ့.."
"လွ်န္ေခတ္နိုင္သည္ ညီျဖစ္သူကို႔ထိုးျပစ္လိုက္တာျဖစ္သည္။
"မင္းထြက္သြားေတာ့ ေဟာ့ဒီအိမ္ကိုဘယ္ေတာ့မွျပန္မလာနဲ႕..."
"ဟက္.."
"ဘုန္းသည္လဲေနရာကေနထလိုက္ရသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ကို ေမာင္းထုတ္ခ်င္းတိုင္း ေမာင္းထုတ္လို႔မရဘူး ဒီအိမ္ကို႔ ေသတမ္းစာမွဘယ့္လိုပဲ လီလီနာမည္နဲ႕လုပ္ထားလုပ္ထား ကြၽန္ေတာ္ကန့္ကြက္ရင္ ဒီအိမ္ကို အဲ့အိမ္ေစမ မရဘူး ရွင္းတယ္ေနာ္.."
"ေတာက္စ့္!.."
"အေပၚသို႔ေဒါသတႀကီးတက္သြားသည့္ ကိုႀကီးကို႔ၾကည့္ကာ 9သည္မခို႔မခန့္ရယ္သည္။
"အိမ္အျပင္သို႔သာ 9ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။
~~~~~~~~
"ဂ်ဴးလီကို ေနခိုင္းသည့္ေနရာသည့္ အိုးေဟာင္ေနသည့္တဲဘုတ္တစ္လုံးထဲမွသာျဖစ္သည္။
"ဝီး ဝီး.."
"ဖတ္..."
"ေဒၚႀကီး ျခင္ေထာင္ေလးေပးထားလို႔ေတာ္ေသးတယ္ မဟုတ္ရင္ျခင္ကိုက္လို႔ေသြးလြန္တုတ္ေကြးျဖစ္မွေသခ်ာတယ္၊
"မီးကလည္းမရွိေမွာင္မည္းေနတာျဖစ္သည္။
"ကိုႀကီးေခတ္က အိမ္အျပန္မွညစာေကြၽးလို႔သာေတာ္ေသးသည္။မဟုတ္ရင္ ကိုကိုေၾကာင့္နဲ႕ ညစာလည္းစာရမည္မဟုတ္ဘူးဟုသာေတြးမိသည္။
"လီလီအေတြးကေလးမ်ားရင္းႏွင္သာ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာျဖစ္သည္။
_
_
_
_
"လီလီ ေဝလီေဝလင္းႀကီးနိုးလာခဲ့သည္။
"လီလီအေပၚ၌ေလးလံေနတာမလို႔ၾကည့္လိုက္ရသည္အခါ လက္တစ္ဆုံကို႔ျမင္လိုက္ရသည္မလို႔ လူကအလန့္တၾကားျဖစ္ကာ ေငါက္ကနည္းထထိုင္ကာ အဝတ္အစားမ်ားကိုၾကည့္လိုက္ရသည္။
"ဟူး...ေတာ္ေသးတယ္.."
"ဖက္ထားသည့္လက္ကာ ဘယ္သူလက္လည္းဆို႔တာ လီလီသိလို႔ေနသည္။
"ကိုကိုသည္ လီလီခါးကိုတင္ေနေအာင္ဖက္ထားတာမလို႔အသာခ်ကာျခင္ေထာင္ထဲ့ကေနထြက္လာခဲ့ရသည္။
"ကိုကိုကို႔ လီလီမမုန္းပါ။
"ခ်စ္ေနရသူမလို႔ ကိုကို လီလီအေပၚကိုဘယ္လို႔ပင္ႏွိပ္စက္ေနပါေစအျပစ္မျမင္ရက္တာျဖစ္သည္။
"လီလီသက္ျပင္းကိုခ်ကာ အျပင္သို႔ထြက္သာလာခဲ့ရသည္။
"မ်က္ႏွာကိုအျမန္သစ္ ဆံႏြယ္ေတြကလည္း ခါတိုင္းဆိုလွ်င္ ေမေမႀကီးၿဖီးေပးတာသာမ်ားသည္။ယခုလွ်င္ ကိုယ့္ဘာသာကိုအျမန္ၿဖီးလိုက္ရတာျဖစ္သည္။
"ေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္၌ ..."
"ေဒည္ႀကီးတို႔ကို ဝိုင္းကူကာလုပ္ေပးၿပီးမွ မမဂ်ဴးလီရဲ႕အိပ္ခန္းဆီသို႔တက္သာလာခဲ့ရသည္။
"မမဂ်ဴးလီသည္ ခုတင္အေပၚ၌ခေလးတစ္ေယာက္လိုအိပ္ေပ်ာ္ေနတာမလို႔ လီလီသည္ၿပဳံးကာ မမမနိုးခင္အဝတ္စားထုတ္ေပးရေအာင္ အကၤ်ီေတြထားသည့္ အခန္းအတြင္းသို႔ဝင္လာကာ မမဂ်ဴးလီဝတ္တတ္သည့္ ပုံစံကိုသာေ႐ြးထုတ္ၿပီး။အကၤ်ီတင္သည္ စင္ေလးေပၚကို႔ အသာတင္ထားၿပီး။ေရပူစပ္ေပးၿပီးမွ ေအာက္ထက္သို႔ျပန္ဆင္လာခဲ့သည္။
~~~~~~~
"ဘုန္းနိုးလားေတာ့ ညကအေသာက္လြန္လာၿပီး။လီလီနဲ႕အတူလာအိပ္မိတာမလို႔ သူမေလးကို႔မ်ားတစ္ခုခုလုပ္မိသြားလားဆိုတာကိုလွန္ေလွာၾကည့္ေတာ့ဘာကို႔မွမေတြ႕တာမလို႔ သက္ျပင္းခ်ကာအျပင္သို႔ထြက္လာခဲ့ရသည္။
"ခစ္ခစ္ခစ္.."
"ဘုန္းေလွ်ာက္ေနရင္းကာ ရယ္သံေသးေသးေလးကို႔ၾကားလိုက္ရလို႔ အသံလာရာအနားသို႔ေလွ်ာက္သြကာၾကည့္လိုက္ရသည့အခါ၌ ျမင္လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ထိုေနရာအနားသို႔ေဒါသတႀကီးေလွ်ာက္သြားလိုက္ရသည္။
"ဒါဘာလုပ္ေနတာလည္း!.."
"သခင္ေလး.."
~~~~~~~
"လီလီ ဘုရားပန္းကပ္မလို႔ ပန္းခူးေနရင္းကာ လီလီနဲ႕သိပ္ခင္သည့္ ပန္းစိုက္သည့္ အစ္ကိုႀကီးနဲ႕စကားေျပာရာကေန ဟာသေျပာေနလို႔ရယ္ေနရာကေန ကိုကို၏အသံကိုၾကားလိုက္ရတာျဖစ္သည္။
"မင္းကို႔ေမးေနတယ္ေလး ဒါဘာလုပ္ေနတာလဲလို႔"
"ပန္းခူးေနတာပါ.."
"ဟုတ္လား.."
"ပန္းခူးရင္ အထာေပးေနတာေပါ့.."
"မဟုတ္ပါဘူး.."
"ဘာကို႔မဟုတ္တာလည္း မင္းလာစမ္း.."
"အား...ဘုတ္.."
"သခင္ေလးဆြဲေခၚရာေနာက္ကို႔ ပါသြားသည့္လီလီေလးကို႔ၾကည့္ကာ မွိုင္သည့္ သက္ျပင္းကို႔ခ်သည္။
"ေအာက္သို႔ျပဳတ္က်သြားသည့္ ႏွင္းဆီပန္းေတြကိုျပန္ေကာက္လိုက္ရသည္။
~~~~~
"ဘုတ္.."
"အား.."
"မင္းကအေစာႀကီးေတာင္မွ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႕ ရယ္ေမာေနပါလား.."
"မဟုတ္ပါဘူး သခင္ေလးရယ္.."
"ဘာကို႔မဟုတ္ရမွလည္း .."
"ေတာက္စ့္.."
"လုပ္ရင္ေသေတာ့မယ္ သြား ငါ့ေရခ်ိဳးမလို႔သြားျပင္။
"ဟုတ္ကဲ့..."
"သူေရွ႕ကေန ခႏၶာကိုယ္ေလးတုန္ကာထြက္သြားသည့္ လီလီေလး၏ပုံစံကို မ်က္စိထဲကမထြက္တာျဖစ္သည္။
"သခင္ေလးအတြက္ ေရစပ္ၿပီးလို႔ အလွည့္.."
"အေမ့.."
"ဗြမ္း.."
"သူကိုျမင္ၿပီးလန့္သြားတယ္အျပင္ သူလက္ကိုလာဆြဲလို႔ သူပါမဟန္နိုင္ပဲ ေရခ်ိဳးကန္ႀကီးထဲသို႔က်သြားခဲ့တာျဖစ္သည္။
"ဖူး.."
"က်စ့္.."
"မင္း အလုပ္တစ္ခုကို႔ေကာင္းေကာင္းမလုပ္တတ္ဘူးလား.."
"မေတာ္လို႔ျဖစ္သြားလို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
"ေတာက္စ့္.."
"မင္းပဲ ခ်ိဳးလိုက္ေတာ့.."
"သူၾကာၾကာဆက္ေနရင္ မျဖစ္သင့္တာေတြျဖစ္လာမွဆိုးလို႔ အျပင္သို႔ထြက္လာခဲ့ရသည္။
"လီလီကို႔ ေတာက္ေခါက္ကာ ထြက္သြားသည့္ ကိုကိုကို႔ ၾကည့္ကာ လီလီပါးျပင္ထက္၌မ်က္ရည္မ်ားက်လာကာ ေရခ်ိဳးကန္ထဲကေနထကာ ေရဗန္းေအာက္ေရကိုအျမန္ခ်ိဳးလိုက္ရသည္။
~~~~~~~~
"9သည္ ဒယ္ဒီ့အလုပ္ခန္းထဲက ေသနတ္ေတြထားသည့္ ေနရာ၌ ေသနတ္ေတြကို ေ႐ြးေနမိသည္။
"သူငယ္ငယ္တုန္းက ဒယ္ဒီ့ေျပာေနၾကစကားတစ္ခြန္းရွိသည္။
"သူမ်ားက ကိုယ္ကိုမစရင္၊ကိုယ့္ကိုအရင္စိန္မေခၚရင္ဘယ္ေတာ့မွစၿပီးမလုပ္ရဘူး ကိုယ့္ဘာသာကို႔တစ္ေယာက္ထဲေနတတ္ေအာင္ေန အမ်ားနဲ႕မိုက္တာက အဲဒါလူမိုက္မဟုတ္ဘူး ငေၾကာက္ တစ္ေယာက္ထဲမိုက္တာကမွ လူမိုက္သားရဲ႕မွတ္ထားေနာ္ မိုက္ရင္ကန္ကုန္ေအာင္သာမိုက္...
"ေအး မမိုက္ရင္လုံးဝမမိုက္နဲ႕ ကိုယ္ကို႔ရန္လာစရင္သည္းခံသင့္သေလာက္သည္းခံလိုက္ သည္းခံတယ္အထိအတိုင္တာလြန္လာၿပီးဆိုရင္ ခ်သင္တာခ်၊ေယာက္်ားဆိုတာ လုပ္ရဲ႕ရင္ခံရဲ႕ရမယ္ ဘာကို႔မွေၾကာက္မေနနဲ႕..."
"ျပစ္မွတ္ကိုေခ်ာခ်ိန္ထား ေသနတ္ကို႔ ကိုယ္မ်က္ႏွာနဲ႕ရဲ႕ လက္တစ္ျပန္အကြာမွခ်ိန္ထား ျပစ္မွတ္ကိုအာ႐ုံစူးစိုက္..."
"ျပစ္လိုက္ေတာ့.."
"ဒိုင္း!.."
"ထက္ျပစ္.."
"ဒိုင္း!.."
"ေတာ္တယ္... ဒယ္ဒီ သားကေတာ္သားပဲ.."
"9ပါးျပင္၌မ်က္ရည္မ်ားက်ဆင္းလာခဲ့သည္။
"ဒယ္ဒီကို သိပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္၊ေလးစားခဲ့တယ္၊သူတို႔ေမာင္ႏွမသုံးေယာက္ထဲမွ ညီမေလးၿပီးရင္ ဒယ္ဒီ့သည္ သူကိုသာအခ်စ္ဆုံးဆိုတာဒယ္ဒီ့ပါးစပ္ကထုတ္မေျပာလည္း သူစိတ္ကအလိုလိုသိေနခဲ့တာျဖစ္သည္။
"သားကလဲ့စားေခ်မယ္ ဒယ္ဒီ့၊သားတစ္ေယာက္ရဲ႕တာဝန္ေအာင္ေက်ပြန္ပါမယ္ ဒယ္ဒီ့နဲ႕မာမီကို႔သတ္ခဲ့တယ္ လူကိုလည္းမေတြေတြ႕ေအာင္ရွာမယ္၊သူသမီးကိုပါ ႏွိပ္စက္ျပမယ္..."
"ပါးျပင္ကမ်က္ရည္ေတြကိုလက္ခုံပြတ္သုတ္ကာ အခန္းအျပင္သို႔ထြက္သာလာခဲ့သည္။
~~~~~~~~~
"သခင္ေလး.."
"ေျပာ.."
"ဒီည ခရီးထြက္ရပါမယ္.."
"အဲ့ေတာ့.."
"သခင္ေလး ကိုယ့္တိုင္ သြားမွာလား.."
"သြားမွ မသြားခင္ ဘယ္မလည္း ဟိုအိမ္ေစမ.."
"အဲ့ဒါ.."
"ဘယ္မလည္းလို႔.."
"သခင္ေလးေခတ္ေခၚသြားပါတယ္...
"ေတာက္စ့္.."
"ထားလိုက္ေတာ့..."
"ဟုတ္ကဲ့..."
"9သည္ ကားနားထိသြားလိုက္ရၿပီး။ကားေပၚသို႔တက္ထိုင္လိုက္သည့္ႏွင့္ ကားေလးကၿခံထဲကေနေမာင္းထြက္လာတာျဖစ္သည္။
_
_
_
_
_
_
_
"လီလီေလး ပ်င္းေနၿပီးလား.."
"လီလီ ထိုင္ေနရာကေန ကိုႀကီးေခတ္ကေမးလာတာျဖစ္သည္။
"မပ်င္းပါဘူး.."
"ေသခ်ာလို႔လာ ပ်င္းရင္ ပန္းေတြသြားၾကည့္ေလး.."
"အဲ့လို႔ရလား.."
"ရတယ္ ဆိုင္ထဲပဲၾကည့္ေနာ္ ဆိုင္အျပင္မထြက္ရဘူး ကိုႀကီးက ဒီအပတ္အပင္မ်ိဳးေစ့ေတြထက္ၾကည့္ရအုန္းမွမလို႔.."
"ဟုတ္ကဲ့.."
"ကိုႀကီးေခတ္က ခြင့္ျပဳလာတာမလို႔ လီလီအျပင္ဘက္သို႔ထြက္လာခဲ့ရသည္။
"လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ပန္းပုံပန္းခ်ီကားလက္ရာေတြသည့္ ေမေမႀကီး၏ပန္းခ်ီလက္ရာသာျဖစ္သည္။တခ်ိဳ႕ပုံေတြမွ အရမ္းကို႔လက္ရာျမႇောက္လွသည္။
"ေမေမႀကီးဆီကေန လီလီသင္ယူတတ္ျမႇောက္ခဲ့တာဆိုလို႔ ပန္းခ်ီပညာတစ္ခုကို႔သာျဖစ္သည္။
"ေမေမႀကီးသည့္ ဘြဲ႕မရေသာ္လည္း ခ်ည္ထိုးတတ္သည္။အလွပန္းအိုးကိုဘယ္လို႔ထိုးရမလည္း၊ဟင္းကို႔လည္းေကာင္းစြာခ်က္တတ္သည္။
"လီလီကိုတခ်ိဳ႕မသိတယ္သူမ်ားက ေမေမႀကီးရဲ႕သမီးလို႔ထင္ၾကတာျဖစ္သည္။
"လီလီ၏႐ုပ္သည္ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္လွ်င္ေမေမႀကီးနဲ႕အေတာ္ကို႔တူတယ္လို႔ ကိုကိုကအၿမဲေျပာေလ့ရွိသည္။ဒါကို႔ပင္ မမဂ်ဴးလီကမႀကိဳက္တာျဖစ္သည္။
"လီလီေလး ဘာေတြလိုက္ၾကည့္ေနတာလည္း."
"ဒီမွာေလး ပန္းေတြထားတာမလွလို႔ေ႐ႊ႕ေနတာ.."
"လွပတယ္ လီလီရယ္ ေတာ္ၾကာေန အစ္ကိုေလးေခတ္က ဦးႀကီးကိုဆူေနပါအုန္းမယ္ လီလီေလးကိုခိုင္းလို႔..."
"မဆူပါဘူး ဦးႀကီးအဆူမခံရေအာင္ လီလီေျပာေပမယ္.."
"ကေလာင္း..
"ဝယ္သူလာေနလို႔.."
"မဂၤလာပါ ခင္ဗ်ာ ဘယ္ပန္းအမ်ိဳးစားမ်ားလိုအပ္ပါသလည္း.."
"ဆိုင္ထဲသို႔ဝင္လာသည့္ အရပ္ေျခာက္ေပးေက်ာ္ၿပီး။တစ္ကိုယ္လုံးအနက္ေရာင္မ်ားကိုသာဝတ္ဆင္ထားသည္။မ်က္ႏွာကိုလည္း Marketတပ္ထားၿပီးမ်က္မွန္အမည္းေရာင္ကိုတပ္ထားတာျဖစ္သည္။ျဖဴေသာအသာအရည္နဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြက တစ္စုံတစ္ခုကိုသာစိုက္ၾကည့္ေနတာျဖစ္သည္။
"ဟိုဟာ...
"ထို႔လူလက္ညွိုးထိုးျပသည့္ေနရာကို႔ ဆိုင္မန္ေနဂ်ာသည္လွည့္ၾကည့္လိုက္ရသည္။
"ေၾသာ္ အဲပန္းလာ...အဲဒါက ကာေနရွင္းပန္းေတြေလး.."
"အဲ့ပန္းလို႔ခ်င္းလို႔..."
"ဟုတ္ကဲ့ ထုပ္ေပးပါမယ္ ဘယ္ႏွစ္ပြင့္လို႔ခ်င္းသလည္းဗ်..."
"ထိုလူကာ အသံခပ္ၾသၾသႏွင့္ေျပာလာခဲ့သည္။
"၁၅ပြင့္."
"ေၾသာ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ.."
"ဆိုင္မန္ေနဂ်ာသည္ လီလီေလးေဘးနားက ပုံႀကီးထဲကကာေနရွင္းပန္း၁၅ပြင့္ကို ယူလိုက္တာျဖစ္သည္။
"ဦးႀကီး အဲ့ပန္းကာထုပ္မလို႔လား.."
"ဟုတ္တယ္..."
"လီလီ ထုပ္လိုက္မယ္ေလး.."
"ရပါတယ္ ဦးႀကီးပဲထုပ္လိုက္.."
"ကေလာင္း.."
"ေစ်းဝယ္..."
"လီလီေလးပဲ ထုပ္ေပးလိုက္ေနာ္.."
"ဟုတ္ဟုတ္.."
"ဦးႀကီးေပးသြားသည့္ ပန္းေတြကိုယူကာ ပန္းထုပ္ပို႔သည့္ေနရာသို႔ေလွ်ာက္လာလိုက္ရသည္။
"ေစ်းဝယ္ရွင့္.."
"ထိုလူကာ လွည့္လာခဲ့တာျဖစ္သည္။
"ေျပာ.."
"ပန္းစည္းရၿပီးရွင့္ ဘယ့္သူကိုေပးမွာလည္းရွင့္ ပို႔စကဒ္ေရးရေအာင္လို႔..."
"ထိုလူက သူအိကၤ်ီအတြင္းကေနစာ႐ြက္အျဖဴတစ္႐ြက္ထုတ္ေပးလာတာျဖစ္သည္။
"ဟုတ္ကဲ့.."
"ထြက္သြားေသာေက်ာျပင္ေလးကိုၾကည့္ကာ ထို႔လူကၿပဳံးသည္။
"သူမေလးလုပ္သမွ်ကို႔လည္း တိတ္ဆိတ္စြာေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ေနတာျဖစ္သည္။
"အပြင္ရိုက္ဂါဝန္အကာေလးကိုဝတ္ဆင္ထားၿပီးဆံပင္အရွည္ေလးႏွစ္ဖက္ကို႔ခြဲကာစည္းႏွောင္ထသည့္ သူမေလးကပါးႏွစ္ဖက္မွပါးကြက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကို႔ကြက္ထားၿပီးတျခားသူေတြကိုျဖဴင္စြာၿပဳံးျပေနပုံက အဲဒီအၿပဳံးေလးေတြကိုတျခားသူေတြၾကည့္ၾကည့္သြားၾကတာကို႔ပင္ သူမွမနာလို႔ျဖစ္ေနရသည္။
"အလို႔ေလးအၿမဲတမ္းၿပဳံးပါ...ခေလးရယ္"
"မင္းေလးက အဲလို႔အၿပဳံးေတြနဲ႕လိုက္ဖက္လြန္းလွပတယ္ခေလးရယ္..."
"ထို႔လူကထိုင္ေနရာကေနထကာ စားပြဲခုံေပၚ၌ ပန္းဖို႔ရွင္ကာ ေအးေဆးစြာဆိုင္အတြင္းမွထြက္သြားခဲ့တာျဖစ္သည္။
"လီလီသည္ ဝယ္သူကို႔ ပန္းေပးရေအာင္လာၾကည့္ေတာ့ ပိုက္ဆံကိုပဲေတြ႕ရၿပီး လူကိုမေတြရေတာ့တာျဖစ္သည္။
"ပိုက္ဆံကိုယူလိုက္သည့္အခါ၌.."
"ဟင့္.."
"စာ႐ြက္ကေလးပါလား.."
"စာ႐ြက္ကို႔ ေကာက္ယူကာ ၾကည့္လိုက္ရသည္။
"ကြန္ျပဴတာနဲ႕ရိုက္ထားသည့္ Happy 15 year birthdayျဖစ္ပါေစ ေကာင္မေလးလို႔ေရးထားသည့္ အျပင္ ပန္းကိုလည္း မင္းအတြက္ေပးဖို႔ရည္႐ြယ္ၿပီး ေပးတာမလို႔ယူလိုက္ပါလို႔ စာထဲမွာေရးထားတာျဖစ္သည္။
"လီလီေမြးေန႕ကို မိသားစုဝင္ေတြသာသိတာျဖစ္သည္။
"လီလီေလး.."
"ရွင့္.."
"လက္ထဲမွ ပန္းစည္းႀကီးနဲ႕ဘာလုပ္ေနတာလည္း လီလီေလးယူထားတာလား ဒီပန္းေတြကို႔....
"လီလီမယူဘူး ေစ်းဝယ္သူတစ္ေယာက္ဟာ အဲလူက လီလီကို႔ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ေပးသြားတာ"
"ဟုတ္လာ လီလီေလးက ကံေကာင္းလိုက္တာ ေမြးေန႕ေတာင္မေရာက္ေသးဘူး၊ပန္းလက္ေဆာင္ရေနၿပီး။
"မဟုတ္ပါဘူး.."
"လာပါ ကိုႀကီးကစတာ.."
"ဟုတ္.."
"ကိုႀကီးေခတ္နဲ႕အတူ ဆိုင္အျပင္မွရပ္ထားသည့္ ကားေပၚသို႔တက္လိုက္ၿပီး။ကိုႀကီးေခတ္က ကားကို႔ေမာင္းထြက္လိုက္တာျဖစ္သည္။
"လီလီေလး ညစာကိုဘယ္ဆိုင္စားခ်င္းလည္း.."
"ကိုႀကီးေခတ္စားျခင္းတယ္ဆိုင္စားပါ လီလီကအစားမေ႐ြးပါဘူး"
"ဟင့္..."
"အဲ့ဆို႔ တ႐ုတ္စာစားမလား.."
"ဟုတ္..."
"ဟြန့္.."
"ေခတ္ၿပဳံးကာ ကားကို႔တ႐ုတ္ဆိုင္သို႔ေမာင္းလာလိုက္ရသည္။
~~~~~~~~~
"ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္မွဖြင့္ထားသည့္ နာမည္ႀကီးတ႐ုတ္ဆိုင္၏ အေပၚထပ္မွ ဟိုဖက္ႏွင့္ဒီဖက္စားေသာက္သလို႔နဲ႕အေရာင္းဝယ္လုပ္ေနတာျဖစ္သည္။
"ေပၚတင္လုပ္ရသည့္အတြက္သတိကကပ္ရတာျဖစ္သည္။
"ဒီေခါက္ ပစၥည္းကအေရေသြးကမဆိုဘူးပဲ ေစ်းကေရာ..."
"ထိုေကာင္ေလးက လက္သုံးေခ်ာင္းေထာင္ျပတာျဖစ္သည္။
"ေပးလိုက္.."
"တစ္ဖက္လူက တပည့္ျဖစ္သူကို႔ အမိန့္ေပးလိုက္သည့္အခါ အမည္းေရာင္ဝတ္ဆုံနဲ႕လူကာ တစ္ဖက္မွထိုင္ကာအရက္ေသာက္ေနသည့္ ေကာင္ေလးအေရွ႕သို႔ ပိုက္ဆံေသတၱာႀကီးခ်ေပးတာျဖစ္လို႔ ထိုေကာင္ေလး၏တပည့္က ေသတၱာထဲကေငြေတြကိုစယအတုျဖစ္မွဆိုကာေသခ်ာေရတြက္ၿပီးမွ ေျပာသည္။
"သခင္ေလး ေငြေတြကအစစ္ေတြပါ။ျပည့္လဲျပည္ပါတယ္..."
"ေနာက္တစ္ခါ ပစၥည္းလိုရင္ထက္ဆက္သြယ္လိုက္ပါ..."
"ေကာင္းပါၿပီး.."
"ထိုေကာင္ေလးက ျပန္ေတာ့မွမလို႔ထိုင္ေနရာကေနထရပ္လိုက္တာျဖစ္သည္။
"ျပန္ေတာ့မလို႔လား.."
"ခရီးထြက္ရမွမလို႔ သြားလိုက္ပါအုံးမယ္..."
"ထိုစကားကို႔သာဆိုၿပီး အျပင္သို႔ထြက္လာခဲ့တာျဖစ္သည္။
"စားေသာက္ဆိုင္အခန္းတစ္ခုကေန ေနာက္ေဖးသြားမလို႔ေလာေနသည့္ လီလီသည့္တစ္ဖက္ကလာေနသူကိုမျမင္ပဲဝင္တိုက္မိတာျဖစ္သည္။
"ဘုတ္.."
"အာလားလား.."
"ေတာက္စ့္.."
"ဘယ္အေကာင္ကဝင္တိုက္ရဲ႕တာလဲ."
"ဂ်ေလာက္.."
"လီလီကို ေသနတ္ေတြ႕နဲ႕ခ်ိန့္လာတာမလို႔.."
"လီလီအရမ္းေတြေၾကာက္ကာ ေနမိသည္။
"ရပ္လိုက္..."
"ထိုေကာင္ေလးကအမိန့္ေပးလိုက္ေတာ့ တပည့္ေတြက ေအာက္မွလဲက်ေနသည့္ လီလီအေပၚကို႔ခ်ိန္႐ြယ္ထားသည့္ေသနတ္မ်ားဖယ္ေပးလိုက္တာျဖစ္သည္။
"မင္းက အိပ္မွမေနပဲ ဒီကို႔ဘယ္လို႔ေရာက္ေနတာလည္း..."
"ဒါ ကိုကိုအသံပဲ..."
"ေျပာေလး.."
"လီလီကို႔ အံႀကိတ္ကာေျပာလာပုံကေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည္။
"မင္းလာခဲ့..."
"အေမ့.."
"လီလီကို႔လြတ္ပါ..."
"ဘုတ္..ဘုတ္..ဘုတ္.."
"လီလီကို႔ ကိုကိုကာပခုံးေပၚသို႔ထမ္းတင္လိုက္တာမလို႔ လီလီလန့္ၿပီး ကိုကိုေနာက္ေက်ာေတြကိုထုရိုက္လိုက္တာျဖစ္သည္။
"ဟြန့္.."
"ရိုက္ထား ၿပီးရင္ ငါ့အလွည့္ပဲ..."
"ကိုကို႔၏ အံႀကိတ္ေျပာပုံကေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည္။
"ဘုတ္.."
"အား.."
"ကားထဲသို႔ ျပစ္ခ်လိဳက္တာမလို႔ လီလီနာက်င္သြားသည္။
"ေမာင္းေတာ့..."
"လီလီ မလိုက္ဘူးေနာ္ ကိုႀကီး.."
"တိတ္စမ္း.."
"ဟြင့္.."
"သူပိတ္ေဟာက္လိုက္ေတာ့မွ ၿငိမ္ၿပီးမ်က္ရည္က်ေနတာသိသာသည္။
"မင္းက ငါ့နဲ႕ၾကေတာ့လိုက္ရမွအေတာ္ခက္ေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား..."
"မင္းေျပာေလး..."
"အား.."
"နာတယ္.."
"လီလီကို႔လြတ္ပါ.."
"ဟက္.."
"လြတ္ေပးရမယ္ေပါ့ ဟုတ္လား.."
"အြန့္.."
"လီလီ ႏူတ္ခမ္းကို႔နမ္းလာသည့္ ကိုကိုေၾကာင့္ လီလီလန့္ကာ..."
"က်စ့္.."
"သူထိယုံေလးနမ္းလိုက္တာကို႔လန့္ကာ သတိေမ့သြားတယ္ လီလီေလးကို႔ၾကည့္ကာ သူေပါင္ေပၚေပြကာ ရင္ခြင္ထဲထည့္ဖက္ကာသိပ္လိုက္ရသည္။
"သိပ္လွတယ္ ဘယ္လို႔ၾကည့္ၾကည့္.."
"ကိုကိုရဲ႕ သဲငယ္ေလးက ငယ့္ငယ့္ကအတိုင္းလွေနတုန္းပဲ..."
"သဲငယ္ကိုၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲ၌စကားေတြေျပာေနမိသည္။
"ဘယ့္ေလာက္ပဲ မုန္းတယ္ဆိုေနပါေစ၊သူလက္ေပၚမွတင္ႀကီးျပင္လာခဲ့တယ္ ၈ႏွစ္တာသံေယာဇဥ္ေတြကာ ကိုယ့္တို႔ၾကားမွရွိေနခဲ့တယ္"
"သံေယာဇဥ္ဆိုတာထက္ မျမင္နိုင္တယ္ သဲငယ္နဲ႕ကိုယ့္ၾကားမွ အရာရာပါပဲ.."
"သူလို႔ေတာ္ယုံ သံေယာဇဥ္မတြယ္တတ္တဲ့ သူက၊ဒီခေလးမကို႔ၾကေတာ့ အၿမဲေတြခ်င္းတယ္"
"သူသြားရာေနာက္ကိုတေကာက္ေကာက္လိုက္တတ္သည့္အျပင္၊တျခားသူမ်ားကိုစကားမေျပာတဲ့ သူမေလးက၊သူကိုၾကေတာ့ ပြင့္လင္းစြာေျပာတတ္တယ္ သူမေလးကို႔၊သူဘယ္လို႔လုပ္ရမလည္း.."
"ကိုယ့္လြန္ဆြဲေနၿပီး။အရာအားလုံးကို႔ျပစ္ၿပီးေတာ့ပဲ မင္းကို႔တျခားသူေတြမျမင္နိုင္တယ္ေနရာကို႔ပဲ မင္းေလးကို႔ေခၚထုတ္သြားရမလား၊ဒါမွမဟုတ္ ခ်ဳပ္ႏွောင္ၿပီးထားရမလား မေတြးတတ္ေတာ့ဘူး.."
"သဲငယ္.."
_
_
_
_
_
_
_
"လီလီေလးက ေနာက္ေဖးဆိုၿပီးျပန္မလားလို႔ ေခတ္မွလိုက္ရွားရင္က ဟိုေကာင္ လီလီကို႔ေခၚသြားတယ္ဆို႔လို႔ သူမွေဒါသျဖစ္ရတာျဖစ္သည္။
"ေဒါသျဖစ္ၿပီး အိမ္ထဲကိုဝင္ဝင္ခ်င္မွပင္.."
"ဒါက ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလည္း!.."
"အဲက်မွ ကေနၾကၿပီး ေအာက္ထပ္တစ္ထပ္လုံးရႈပ္ပြေနေအာင္လုပ္ထားၾကသူမ်ားလည္း အသံလာရာကိုၾကည့္လိုက္ၾကတာျဖစ္သည္။
"ကိုႀကီး.."
"အကုန္လုံး ထြက္သြားၾက!!..."
"ဂ်ဴးေရ ျပန္ၿပီးေနာ္.."
"ေဟ့ ေနၾကအုံးေလး."
"အိမ္ထဲကေနထြက္သြားၾကသည့္ သူမ်ားကိုၾကည့္ကာ.."
"လွ်န္ေခတ္နိုင္သည္ နဂိုထြက္ေနသည့္ေဒါသမ်ားကအရွိန္မျပယ္ေသးပဲရွိကာေနသည္။
"ကိုႀကီး ဘာလို႔အခုလို႔လုပ္တာလည္း.."
"ဘာလို႔လုပ္တာလည္း ဟုတ္လာ ဒါအိမ္လာ လမ္းေဘးဇရပ္လား.."
"ကလပ္မသြားခ်င္းလို႔ အိမ္ကိုေခၚလာၿပီး ပြဲလုပ္တာေလး.."
"အခုခ်ိန္က ေပ်ာ္စရာပြဲလုပ္ရမယ္အေျခအေနေပါ့ အဲလို႔လာ.."
"ေပ်ာ္ေနလို႔ လုပ္တာမွမဟုတ္တာ စိတ္ညစ္လို႔ စိတ္ထြက္ေပါက္အေနနဲ႕လုပ္တာေလး ကိုႀကီးမျမင္ခ်င္းအေပၚတက္သြားပါလား.."
"ဟက္.."
"ဂ်ဴးလီ နင့္က ငါ့ညီမပါ။နင္ဘယ္ေျခလွမ္းလွမ္းလည္း ငါ့သိတယ္ နင္ လီလီကို ဒုကၡေပးခ်င္းလို႔အခုလို႔လုပ္တာ ငါ့မသိဘူးမွတ္မေနနဲ႕..."
"ကိုႀကီးမဟုတ္တာမေျပာနဲ႕ေနာ္.."
"ဟုတ္လားမဟုတ္ဆိုတာေတာ့ နင္ကိုယ့္ နင္အသိဆုံးျဖစ္မွေပါ့ သူမ်ားကို ဒုကၡမေပးခင္ အရင္ဆုံး၊ကိုယ့္ကို ေသခ်ာေကာင္းမြန္ေအာင္ေနလိုက္..
"ကိုႀကီးက ဂ်ဴးလီကို႔စိတ္ဓာတ္မေကာင္းဘူးလို႔ေျပာခ်င္းတာလား..."
"အဲဒါေတာ့ နင္ကိုယ့္ နင္အသိဆုံးျဖစ္မွေပါ့ အခုေတာ့ နင္ရဲ႕ခ်စ္လွေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြဖြထားတယ္အမွိုက္ေတြရွင္းလိုက္ေတာ့ ဂ်ဴးလီ..."
"ေတာက္စ့္.."
"အား..."
"နင့္ကို မေက်နပ္ဘူး မုန္းတယ္.."
"လီလီ.."
"ဟူး.."
"ေအာက္ထပ္ကေန ငယ္သံပါေအာင္ေအာ္ေနသည့္ ညီမျဖစ္သူ၏အသံကိုလ်စ္လ်ဴရႈးကာ အေပၚထပ္သို႔သာ စိတ္ပ်က္ျခင္းမ်ားႏွင့္တက္သာလာခဲ့ရသည္။
_
_
_
_
_
_
_
~~~~~~~~~ဆက္ရန္