Ona tam wciąż stała. Nienaruszona. Najprawdziwsza budka rozmów.. Ktoś musiał zostawić tam wiadomość, ktoś chciał nam coś przekazać za pomocą tej budki. Tysiące myśli przeleciały mi przez głowę aż nagle pomyślałam o tym jak drzwiczki budki się otwierają. I tak się stało.
-Normalnie jakbym władała magią telekinezy -szepnęłam tak że dziewczyny nie usłyszały i weszły za mną do środka.
-Wow, to wygląda jak machina czasu. Moon, Sun nie wiecie czegoś o takich maszynach?
-Z tego co mi wiadomo tylko bardzo doświadczone wróżki mogą obsługiwać takie maszyny, i na pewno nie wyglądają one jak szopa na narzędzia.
-Hejj, naprawdę nieźle się zachowała.
-Dobra dziewczyny odsłuchajmy może wiadomość?
-No to włączaj.
Na początku słychać było stłumione oddechy jakby ktoś właśnie przebiegł kilka dobrych kilometrów. Potem kilka kroków i stuk drewnianych drzwiczek. Nagle usłyszałyśmy głosy.
-Historia się powtórzy, łowcy są wszędzie zapamiętajcie 3545. A no właśnie data to 1943 dwudziesty czwarty kwietnia.