Arkadaşlar yeni bölümle geldim 💜💜
Beğenin lütfen sınır koymak istemiyorum Arkadaşlar emeğime karşılık gösterin lütfen 🙏
*****
İçim buz kesmişti sanki , ellerim titriyor, yanaklarım ıslak, ıslaktı...
Ama beynim bomboştu , hiç bir zaman bu kadar boşluk hissettmedim , ne diyeceğimi ne yapacağımı bilmiyordum öylece sırtımı duvara yaslayarak oturuyorum, ayak parmaklarıma kadar titriyordum ,bu titremenin sebebi soğuk değildi zira ilk bahar bu kadar üşütmezdi insanı , kalbime kadar yayılan bu soğuk titremenin sebebi, korkuydu....
Uzun zamandır bu kadar korktuğumu bile hatırlamıyorum, bir gün önce kafama bir silah dayandığında bile bu kadar korkmamıştım....
Silahın soğuk namlusu bile bu kadar üşütmemişti.
.....
Teyzem düğüne kadar burada kalacağıma karar verildiğini söylemişti, düğüne kadar buradayım....
Berdel olduğu da saklanacakmış bu ailelerin tanışıklığı üzerine yapılan bir düğün gibi olacakmış....
Öyleyse ben neden burada hapistim , annem ve babam niye yanıma gelmediler , benim anneme ihtiyacım vardı, ona sarılmaya ihtiyacım vardı babamın ben her zaman arkandayım deyip başımı okşamasına ihtiyacım vardı.
Bense hala bu oda kilitli bir şekilde sadece gelen haberi bekliyordum , hayır bu kadar kolay kabullenmek istemiyorum ....
Evet herşeyin sorumlusu benim..
Herşey benim yüzümden böyle oldu...
Ama onunla evlenmek istemiyorum nasıl olur da benimle evlenmek ister ki aklım almıyor...
"Hayır onunla evlenmeyeceğim!! diyerek yavaşça kendi kendime fısıldadım.
"HAYIRR !! diyerek hışımla ayağa kalktım ben şu zamana kadar istemediğim bir şeyi asla yapmadım, hiç kimse, hiç bir güçte yaptıramadı şimdide yapmayacağım, evlenmeyeceğim! Onunla... O Buzdağı ile evlenmek istemiyorum...
"Açın kapıyı!!
"AÇINN!!
Diyerek kapıya ellerimle yumruklar atıyordum, ayaklarımla tekme atmaya çalıştığım da çıplak ayaklarım sızlanmıştı , ama bu acı umurumda bile değildi.
AÇINN!! diyorum size açin şu lanet kapıyı"
" BEN BURADA ESİR DEĞİLİM !!! diye boğazım yırtılana kadar bağırıyordum histerik bir krize girmiş gibiydim kapıya yumruklar ve tekmeler atıp avazım çıktığı kadar bağırıyordum.
Kapının arkasından adım sesleri geliyordu, yavaşça duraksadım.
Kapının açılmasıyla geriye doğru adımladım.
"Nee ! Ne bağırıyorsun haa!!
"B-behiye teyze!! dedim bağırmaktan sesim boğuk çıkmıştı.
Ama onun gözlerinde sadece öfke vardı, öfkeli görünüyordu yavaşça bi ona doğru bir adım atıp " Ben burada esir miyim ?? "Beni burada zorla tutamazsınız!!dedim .
"Esirr haa!! böyle esir olur hiç" dedi alayla
"Bu evin gelini olacaksın!!
"Böyle bağır çağır ne oluyor haa!! "Bizi rezil mi etmek istiyorsun?
"Benn! EVLENMEK İSTEMİYORUM!!!" dedim kelimeleri bastırarak söylemiştim. Yüzündeki öfke giderek artıyordu yüzü kas katı kesilmişti .
"Ne dedin" diyip bir adım attı üzerime doğru sesindeki sakinlik beni korkutuyordu.
"Ne dedin sen haa !! bir kere daha söyle!! "
Kaskatı kesilmiştim sesim sanki içime kaçmıştı.
" Evlenmek istemi....
Suratıma inen tokatla sözüm yarım kalmıştı, yüzüm yana doğru savruldu, yanağım alev almıştı âdeta. Bir elimi yavaşça yanağıma koydum oradaki alevi bastırmak istedim bir an, hızlıca kolumu tutup kendine doğru çekti, yüzü yüzüme o kadar yakındı ki dişlerinin arasından çıkan kelimeler, yüzümü yalayan nefesi beni nefessiz bırakmıştı hareket dahi edemiyordum. Sesi sakindi , ama sözleri ölümcüldü.
Sözleri iliklerime kadar işlemişti...
"Senin kızıma iftira ettiğini bilirim!!
"Şimdiye seni boğdurup, Dicle'nin sularına gömmediysem bir bildiğim var !.... "
Gözlerim şaşkınlıktan kocam açılmıştı, duyduklarımı sindirmeye çalıştım.
Ben tepki vermeyince, istediğini almış gibi kolumu bıraktı ve " bir daha böyle bir rezillik edersen , andım olsun sana acımam Gelin!! " dedi 'GELİN"derken tükürür gibi söylemişti.
Vücudum korkudan kaskatı kesilmişti, konuşup cevap bile veremiyordum .
Tam gideceği sırada sanki dilim benden bağımsız gibiydi söylediklerimi ben bile duymamış olabilirdim.
"Hazar'la konuşmak istiyorum" dedim , bu cümlenin aptallığını ve acizliğini söyledikten sonra kavradım.
Yüzüme baktı ve hiç bir şey söylemeden gitti Behiye Teyze.
Hep böyle bir kadın mıydı Behiye Teyze, oysaki ben onun bu halini tavrını ilk defa görüyordum.
Sultan Teyzem , korkardı bu kadından tedirgin olurdu ama ben hep melek gibi bir kadın derdim. Yanılmışım...
_ _ _ _
Kapının açılmasıyla gözlerimi hafifçe açtım, yattığım yatakta biraz doğrulup başımı kaldırdım Ayşen gelmişti bana yemek getirmişti.
Yemeği komodinin üzerine bırakıp yatağa oturdu "abla iyimisin"
Başımı iki yana umutsuzca salladım, başım ağrıyordu gözlerim birbirine yapışmış gibiydi kendimi sersem gibi hissediyordum.
"Hadi abla kalk elini yüzünü yıka" diyerek elini omuzuma koydu .
Yüzüne yorgunca baktım , hiçbir şey yapmak istemiyordum" hadi abla" diye ısrar ediyordu.
"Ayşen ... dedim başımı iki yana sallayarak ona istemediğimi göstermek istedim konuşup bir şeyler anlatacak halim yoktu.
"Abla ....
Başımı kaldırıp yüzüne baktım.
"Hazar Beyim dedi ki yemeğini yesin , yanına uğrayacağım dedi."
Tek kaşımı kaldırıp yüzüne baktım bakışlarımda ki parıltıyi fark ederek güldü "hadi abla "dedi hala gülümsüyordu.
"Seni de başıma nöbetçi mi diktiler" dedim cılız çıkan sesimle.
"He valla "dedi gülerek
Ayağa kalkıp lavaboya gittim elimi yüzümü yıkayıp çıktım, sonra da yemeğimi yedim , doyduktan sonra bugün ne kadar da çok acıktığımı farkettim.
Ayşen tepsiyi eline alıp odadan çıktı.
Hala yatakta oturuyordum ,onun gelmesini bekliyordum , gelince ne diyeceğimi bile bilmiyorum ama onunla konuşmak istedim annesi beni apaçık tehdit etti , bu evlilikten bir kaçışım yoktu sanırım.
Benden nefret eden bir adamla nasıl evlenip , nasıl yaşayacaktım .
Aynı evde.... aynı odada... aynı yatakta....
Aynı yatak diye düşünmek bile mideme kramp girmesine neden oluyordu. İçimi tuhaf bir huzursuzluk kapladı.
Korkuyordum aynı yatağa girip , normal karı kocaların yaptığı şeyleri yapacağımızı hayal etmek beni hem korkutuyor hemde çok geriyordu .
Yatakta huzursuzca kıpırdandım.
Beni bu aptal düşüncelerden koparan şey kapının açılmasıydı.
Başımı kaldırdığımda onun zehirli yeşil gözleriyle karşılaştım.
Öfke vardı gözlerinde, uzun boyu, yapılı omuzları ve hafif kirli sakallarıyla oldukça yakışıklı duruyordu tabi onu tanımasaydım cezbedici gelebilirdi , üzerinde beyaz bir tişört altında da siyah bir eşofman vardı, onu şimdiye kadar hep takım elbise ile görmüştüm doğrusu böyle görmek biraz tuhaf hissettirdi, rahatsızca yerimde kıpırdandım, bana kısa bir bakış atıp, yandaki sandalyeyi çekip oturdu.
Sıkıntılı bir iç çekerek
"Ne söyleyeceksen söyle hadi? dedi sesi de en az gözleri kadar öfkeli çıkıyordu, sanki karşımda durmaya dayanamıyor gibiydi.
" Seninle evlenmek istemiyorum"
Söylediğim şeyle tek kaşı yukarı doğru havalandı
"Bunu söylemek için mi konağı ayağa kaldırdın."
"Duymuyor musun sen hıı!
"Seninle ev-len-mek iste-mi-yor-um!!!
Dudağının kenarı keyifle yukarı doğru kıvrıldı "kiminle evlenmek isterdin?
Şaşkınlıkla kaşlarımı çattım.
"Senin dışında kim olursa olsun" dedim çenemi yukarı kaldırarak ona dik bir şekilde , tam da gözlerinin içine doğru baktım.
Güldü... Bu söylediğime sadece gülmüştü.
"Sor hadi, aklındaki neyse onu sor "
Şaşkınlıkla ona baktım neyi sormamı bekliyordu ki?
"T-tamam o zaman sorayım o hâlde! " "Neden benimle evlenmek istiyorsun?
Yüzünü buruşturarak bana baktı, gözlerinde sanki şaşkın bir ifade geçti ama çok anlıktı ..
"Başka bir seçenek yok! Evlilik dışındaki tek seçenek "dedi bir parmağını bana uzatarak gözlerini sinirle kapayıp açtı ve "ÖLÜM" dedi buz gibi çıkan sesiyle...
Söyledikleri kulaklarımda yankılanıyordu, onunla evlenmek istemiyordum asla yapmak istemediğim şeyi yaptım sonucu ne olursa olsun onunla evlenmemek dışındaki bütün sonuçlar kurtuluştu benin için ....
Hiç düşünmeden, konuşmaya başladım ....
"Bak herşeyi itiraf ederim, tamam mı b-ben yaptığım herşeyi anlatırım...
Gözlerim dolmuştu....
"Yemin ederim herşeyi anlatırım..." dedim yaşlar gözlerimden boşalıyordu.
"S-seninle evlenmek istemiyorum!
"Herşeyi anlatırım, herşeyi Narin masum sende biliyorsun!!!
Gözlerim buğulanmıştı hiç bir tepki vermedi ama yüzü kaskatı kesilmişti, öfkeyle yüzüme bakıyordu.
Cevap vermemesi sinirlerimi bozuyordu. Hışımla yataktan kalkıp " Ölürüm de seninle evlenmem!" diye bağırdım.
Tek kaşını kaldırıp yüzüme doğru baktı ve ayağa kalktı tam önümde durmuştu.
"Başına silah dayadığımda bile doğruyu söylemeye cesaretin yoktu."
Yüzüne şaşkınlıkla baktım bütün o öfkesi kaybolmuş gibiydi bana doğru yaklaştıkça ben geriye kaçmaya çalışıyordum.
Sırtım duvara çarptığında gidecek yerim kalmamıştı oda tam karşımda durmuştu, aramızda sadece bir adım mesafesi vardı.
"Kardeşime yaptığın şeyin yanına kalacağını mı sanıyordun?
Ölümcül bir sakinlikle konuşmuştu.
Korku tekrar bedenimi ele geçirmişti.
"S-sende benden nefret ediyorsun" dedim sesim titremişti.
"Hiç kimseden nefret etmediğim kadar çok..."
"N-neden o zaman"dedim gözyaşlarım bitmiyordu .
"Sen kötülük bilmeyen bir kalbi zehirledin , sen benim masum kardeşimi pis oyunlarınla kirlettin!!
"Bunun bedelini ödeyeceksin!!
"Ölümle yaşam arasında bir
çizgidesin artık ne ölmene izin vericem ne de yaşamana!!
"Senin cezan da buu!! dedi hiddetliydi korkup arkamdaki duvara doğru sindim. Hala gözlerimin içine bakıyordu zehir yeşili gözlerinde sadece öfke vardı saf öfke .....
Gözlerimi kapadım ve kendimi yere doğru bıraktım bu hareketimle geri çekilmişti.
Bana son bir bakış atıp, arkasına bile bakmadan çıkıp gitti odadan .
O odadan çıkınca boğazıma yumru yapan hıçkırıklarima engel olamadım ellerimi yüzüme kapatarak yok olmayı bile diledim .
**** Bölümü nasıl buldunuz****