"Hoş geldiniz!"
Heyecandan kalbim güm güm atarken kayınvalideciğim beni kolları arasına aldı. Kollarımı beline sardığımda şalımın üstünden öptü merhametle. Duygulanıyorum ama çok mutluyum.
Kayınvalideciğimden ayrıldıktan sonra elini öptüm. Elleriyle yüzümü avuçlayıp baktı bir bana alıcı gözüyle. Oğluna alacak beni. Hadi inşallah!
"Maşallah güzel kızıma. Gerçekte daha güzelmişsin." dediğinde gülümsedim. İlerleyen dakikalarda gülerim. Şimdilik biraz ağır olmayı tercih ettim. Yanlış anlar falan beni. Allah korusun.
"Teşekkür ederim, anneciğim. Sen de çok güzelmişsin." dediğimde gülüverdim. Ayy ciddi olamıyorum!
Güldü benimle birlikte. Benden ayrıldığında annem ile sarıldılar. Kayınbabama hoş geldin dedim. Hâl hatır sorduk birbirimize. Keyfi yerinde gözüküyor, maşallah. Babamla konuşmaya daldı ayaküstü. Ayy kaynaşın kaynaşın!
Gözlerim feslimi aradığında bir çocuk belirdi önümde. Sırıtıyor. Yaramaz bu.
"Ben, Alican." dedi birden. Elimden öptüğünde şaşırdım. Para mı isteyecek acaba?
"Ben de Necla." dedim gülümseyerek. "Yenge diyebilirsin."
Güldü. Yanıma yaklaştı. Dikkat kesildim.
"Biz ekibiz artık. Normalde karşılığını isterdim ama sen benim yengemsin. Abimden de önde gelirsin artık." dedi gururla. Sırıttım. Helal be!Çok kafa çocuk bu!
"Tamam, yengesinin aslanı." deyip gözlerimi kırpıştırdım anlaştık dermiş gibi. Gülerek yanımdan geçti. Gittikçe güçleniyorum be!
Başımı kaldırdığımda feslimi gördüm. Kalbim durmuyordu yerinde. Yeşil gömlek giymiş üzerine. Eridim ben...
"Selamün aleyküm." deyip elindeki paketi uzattı bana. Kendime gelmeye çalışarak elinden aldım paketi. Bir sürü şey getirmişler zaten. Yerim ya. Mahcup oldum biraz.
"Aleyküm selam, Berk." dedim gülümseyerek. Heyecandan yerimde duramazken yeşil elbisemin etekleri hareketlendi. Gözlerimi gözlerine çevirdiğimde göz göze geldik. İçimden geçeni söyledim.
"Çiçeğimi unutmuşsun."
Duraksadı. "Ne?" dediğinde bir adım daha uzak durdum ondan. "İftardayız ya." dedi sonra gözlerini kaçırıp. Çok tatlı ya.
"Neyse ben mutfağa geçeyim. Hem yakın durmamam gerekiyor. Farkındaysan uzaklaştım senden." dedim umursamazca. Kaşlarını çattı.
"Necla bak-"
"Teşekkür ederim, Berk. Buyurun içeriye geçin. Ezan da okunur." dediğimde bir şey diyemedi. İçeriye geçtiler. Elimde paketle mutfağa ilerledim.
Allahım çok yakışıklı olmuş. Feslimmm benimm!
Ocaktaki yemeklerin hepsini ben yapmışım gibi kontrol ettim. Tatlı yaptım bi. Güllaç yaptım. Diğer kalanı annem yaptı. Baban da yardım etti bize. Elimize sağlık.
Salona geçtiğimde bakışlar bana döndü. Annemin yanına oturuverdim hanımefendice. Kayınvalideciğimin gözleri bendeydi. Gülücükler saçıyorum etrafıma. Hem güzel hem de tatlıyım.
"Sofrayı kuralım, kızım. Az kaldı."
Annemin komutuyla ayağa kalktım. "Ben kurarım şimdi, anne. Siz konuşup kaynaşın." dedim heyecanla. Kayınvalideciğim güldü. Hoşuna gittim şeker anneciğimin. Annem de gülümsediğinde salonun kapısına doğru ilerledim. O sırada feslime baktım çaktırmadan. Bir şeyler anlatıyordu babama. Önüme döneceğim vakit yaramaza yakalandım. Sırıtıyordu. Gözlerimi kıstım. Aklıma gelenle güldüm içten içe.
"Alican gel benimle mutfağa. Sana ne vereceğim bak." dediğimde bu ânı bekliyormuş gibi ayağa kalktı. Koşar adım yanıma geldiğinde gülerek salondan çıktık.
Mutfağa geçtik. Önceden hazırladığımız sofra bezini aldım elime.
"Mis gibi kokuyor mutfak. Eline sağlık, yenge." dedi yengesinin yaramazı. Gülümsedim.
"Afiyet olsun, yengesinin aslanı. Şimdi biz ekibiz tamam mı? Dediğin gibi. Sen abinle benim aramda köprü olacaksın. Haberleri senden alacağım anlayacağın. Şimdi bu sofra bezini al. Yer sofrasını da ben alacağım. Ekibimiz hayırlı olsun!"
"Hayırlı olsun!" dedi gülerek. Güldüm onunla birlikte. Mermer yer sofrasını yuvarlayarak salona ilerlerken işbirlikçim Alican da sofra beziyle artist artist önden gidiyordu. Sırıtıyorum. İşte geliyor, özel harekât!
Salona geçtiğimizde bakışlar bize döndü. Hiçbir şey olmamış gibi Alican'a döndüm.
"Yengem sen şimdi ser onu." dediğimde serdi. Kenarları bozulsa da önemsemedim. Şevkini kırmayalım yaramazımın. Mermer yer sofrasını açarak yerleştirdim. "Vallahi çok güzel oldu. Elimize sağlık, ortak."
Alican güldüğünde kayınvalideciğimin sesini duydum. Şaşkındı bakışları ama gülümsüyordu.
"Alican'ım... Maşallah oğlum sana." dedi imayla. Alican kasıla kasıla konuşmaya başladı. Sırıttım.
"Tabii anne... Bu işler çocuk oyuncağı. Gel yenge biz devam edelim işimize. Aç kalmasınlar. Ramazan Ramazan sevaptır."
Salonda oluşan gülüşmelerle bende güldüm. Gözlerim feslime gitti o sırada. Gözlerini bana çevirdi. Güzel bakışları beni heyecanlandırırken elimde hissettiğim baskıyla duraksadım. Alican elimden tutarak salondan çıkardı beni. Aferin yaramazıma. O olmasa kendime gelmem zor olurdu. Takılıp kalıyorum feslime. O da çok güzel bakıyor. Feslimmm benimm!
Tabaklara yemekleri koymaya başladım. Alican tabak uzatıyordu bana. Yemek koyarken muzur sesini duydum.
"Abim gece seni sayıklıyor." dedi fısıltıyla. Şaşırdım. Elimdeki tabağı tezgaha bırakıp suları doldurmaya başladım.
"Ne diyor?" dedim merakla. Elindeki tabağı tezgaha bırakıp gözlerini kapattı. Taklit yapıyordu. Dikkat kesildim.
"Necla... Necla..." dediğinde güldüm. Gözlerini açıp güldü benimle birlikte. "Bir de hatun, güzelim, yaramazım dedi. Değişti abim çok."
Gözlerimi kocaman açtım. Ne?!
"Vicdansız bana söylemiyor da rüyasında sayıklıyor." dedim üzülerek. Alican dikkatini bana verdi. Kendimi toparladım. "Yani çok utangaç..."
"Söyler yenge ya. Sen söyletmesini bilirsin." deyip göz kırptı. Sırıttım. Ekibiz heee.
"Ben seni çok sevdim len. Yengesinin aslanı. Can bu ya bu can!"
Güldü. Suları götürdü içeriye sonra. Mutfaktan çıktı. Önüme dönüp işime devam ettim.
Yaramazın dedikleri aklıma geldikçe güldüm sevinerek. Çapkın feslimmm benimm!
Sen var ya sen!
Dedirteceğim sana gör.
___
Berk Koçak
İftardan sonra akşam namazını cemaatle kıldık. Ben imam olurken Alican müezzin oldu. Çok hevesli. İmamlığımda gözü var.
Necla ve annemler mutfağa gitti. Çay faslına geçeceğiz. Evin sıcaklığından mıdır, bulunduğum ortamdan mı ellerimin içi terliyor sürekli. Sıcakladım.
"Mezuniyet ne zamandı oğlum?"
Necla'nın babası yani babamın sorusuyla yerimde dikleştim.
"Bir ay sonra olacak. Az kaldı. Mezuniyetimiz erken olacak." dediğimde başını salladı memnun hâlde. Salonun kapısına küçük bir bakış atıp tekrar döndüm babama. Dikkatini bana verdi. "Mezun olduktan sonra iş arayışında olacağım. Birkaç yerden teklif geldi, onları değerlendirmek istiyorum, baba. Sizin için de uygunsa adı konulması için Necla'nın üniversite sınavından sonra söz keselim istiyorum. Ailemle de istişare ettim. Sizin onayınız olmadan da Necla'ya kesin bir şey demek istemedim."
Bir süre baktı gözlerime. Gözlerimi ayırmadım. Cevabını bekledim sabırla. Yüzünde beliren gülümseme ile kalp atışlarımı hissettim.
"Biz de annenle bunu düşündük. Nasipse inşallah olur. Sen iyi bir çocuksun. Yüzündeki o nur hiç gitmesin, evladım."
Gülümsedim. "Allah razı olsun, baba." dediğimde gözlerim babama gitti. Gururla bakıyordu bana. Sonra Alican'a kaydı gözlerim. Sırıtarak ellerime bakıyordu. Baktığı yöne döndüm. Ellerim su içinde kalmış. Terli ellerim pantolonuma hareketlenirken kısa nefes çektim içime. O sırada Erol babamın sesini duydum. Başımı kaldırdım hızla.
"Oğlum bugün çok terledin sen." dedi imayla. Babamla Alican da sırıtıyordu. Keyifle konuşmaya devam etti. "Elini yüzünü yıka istersen. Banyo sağdan ikinci kapı."
Başımı salladım. Yerimden kalkıp salondan çıktığımda konuşmaya başlamışlardı bile. Utanıyorum.
Banyoya doğru ilerlerken gördüğüm kişiyle duraksadım. Necla banyonun önündeydi. Beni fark etmedi. Eli kalbine gittiğinde tedirgin oldum. Söyledikleri geldi aklıma. Yanına yaklaştım.
"Necla?"
Elini kalbinden çekip bana döndü hemen. Güzel yüzüne gülümseme yerleştirdi.
"Beni görmeye mi geldin?" dedi yüksek enerjisiyle. Gözleri parlıyordu. "Çapkın Berk."
"İyi misin?" dedim ciddiyetle. "Kalbini tutuyordun."
Duraksadı. "Öyle mi oldu?" dedi hiçbir şeyden haberi yokmuş gibi. Ciddiyetimi korudum. Güldü sonra. "Seni görünce hep heyecanlanıyorum. Kalbim durmuyor yerinde."
Kalbimi önemsememeye çalışarak kaşlarımı çattım.
"Yarın seni hastaneye götüreceğim-"
"Hayır." dedi hemen. Telaş yaptı. "İyiyim ben. Bir şeyim yok."
"Emin olmam lazım. Beni vazgeçiremezsin. Amcamdan izin alıp okuldan alırım seni." dediğimde güzel gözleri aralandı şaşkınlıkla. Yutkundum.
"Ayyy amcan da biliyor mu bizi?" dedi sevinerek. Dudağımın kenarı yukarı doğru kıvrılmak için hazırlanırken ciddiyetimi korudum.
"Buraya gelmeden önce söylemiştim. Biliyor yani-"
"Ne tepki verdi? Ne dedi?" diye art arda sıraladı sorularını heyecanla. Bunu bilmesine şu an gerek yok.
"Bunları sonra konuşuruz. Yarın okuldan alacağım seni. İtiraz istemiyorum-"
"Ama feslim benim bir şeyim yok." derken gözleri yaşardı. Sertçe yutkundum. Aklıma gelenle kısa nefes çektim içime.
"Annemle babam bilmeyecek tamam mı? Telaş etmemelerini istemeni anlıyorum ama gitmemiz gerek. Sadece aramızda kalacak-"
"Ben korkuyorum, Berk." dedi dolan gözleriyle. İçim yandı, kahroldum. "Geceleri sıkışıyor kalbim. Bir şey olmaz değil mi bana? Buluşacağız biz değil mi?"
"Hiçbir şey olmayacak Allah'ın izniyle. Böyle şeyler konuşma." dediğimde boğazım düğümlendi. Gülümsedim sonra. Yüzünü güldürmek istedim. "Ben elimi yüzümü yıkayım. Çok terliyorum."
Güldü. Gözlerimi gülen yüzünden ayıramazken sesini duydum.
"Utangaç feslimmm benimm!"
Gözlerimi kaçırıp güldüm. Gülüşleri devam ederken gözlerimi gözlerine çevirdim. İçimden geçeni söyledim bir anda.
"Utangaç feslin sevsin seni."
🧁
Bölüm nasıldı?
Düşünceleriniz?
Hayırlı sahurlar 🤗
Bölümlerden sahur, iftar karışıyor ama olsun 🤭
Konuşalım canlarım 😇
Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz ❤️
Aile.