EPISODE 34: SOLES SMELL
Kapak: Makima
Olağanüstü toparlanıp Eskişehir'e doğru yol alıyorum. Tahminlerime göre bu şahıs kalan adaylardan biri olmalı.
Esra Biçer: Şahıs her kimse akıllı biri olduğu kesin, Esra Abla'nın kafasının bu kadar çalışacağını sanmıyorum fakat hiç belli olmaz.
Duygu Yıldırım: Sarışın güzeli Duygu... Böyle bir pislik yapacağını sanmıyorum ama eğer görüntüleri gördüyse sadece bakmakla yetinmemiştir.
Naz: Gruba yazdığımda mesajlarımı en son gören kişi... Aklı bir karış havada zaten bu görse de takacağını sanmam ama kesin de konuşamam.
Ragıp Akkaya: Yapma abi... Sen böyle biri değilsin kendine gel...
Eskişehir'e gittiğimde bunlardan biriyle karşılaşacağım, veya biri gelip kafama sıkıcak. Bilmiyorum... Bu belirsizlik beni epey korkutuyor.
Otobüsten iner inmez bana attığı konumdaki parka gidiyorum. Çardağa oturup geldiğimi söyleyen bir mesaj atıyorum. Mesajıma görüldü atıyor.
Son derece gergin bir şekilde kaşlarım çatık çardakta oturarak birazdan bana şantaj yapıp kölesi olacağım kimseyi bekliyorum. Ulan belki de Zehra'dır fikri geçiyor kafamdan. Sonuçta kendi hesabından gel dese gelmezdim. Bim tişörtlü fotoyu da internetten bulmuş olabilir. Umarım Zehra'dır derken dakikalar geçiyor ama kimsecikler gelmiyor.
Sıkılırken aynı zamanda sinirimde bozuluyor. Sinirle telefonu elime alıyor ve whatsapp'a giriyorum.
-Lan şantajcı! Nerdesin sıkıldım ben?
=Boş yapma yoldayım geliyorum.
O sırada İso'dan da mesaj geliyor. Aniden nereye kaybolduğumu soruyor. Durumu kısaca izah edip onu sessize aldıktan sonra tekrar arkama yaslanıp şantajcımı bekliyorum.
...
Nihayet... Uzaktan bir kız buraya doğru yürüyor. Yaklaştıkça kim olduğunu tanıyıp "Demek sendin vay amk." der gibi kafamı hafifçe yukarı aşağı sallıyorum.
-Demek sendin...
=Ne o? Şaşırmadın mı?
-Çok şaşırdım... Beklemiyordum valla.
=İlk başta inanamadım biliyon mu. Sende hiç öyle bi tip falan yoktu yani. Sonra gece o fotoları bi gördüm... Gözlerime inanamadım.
-Yaa... Hayat işte... Her an her şey olabilir.
=Nasıl oldu peki? O kızın adı Zehra mı? Yazışırken onun ismini geçirdin.
-Evet... Zehra Bakangil... Benim sahibem. Gruba fotoları atan oydu.
=Neden attı peki? Kavga mı ettiniz? Onun yanında değilsin anladığım kadarıyla.
-Uzun hikaye ama evet kavga gibi bir durum yaşandı...
=Nasıl tanıştınız? Gönüllü olarak mı kölesi oldun?
-Hayır bana şantaj yaptı.
=Ahaha... E birazdan bende aynısını yapıcam... Biliyon di'mi?
-Biliyorum... Buraya gelirkende biliyordum. O yüzden önlemimi aldım.
Cebimden çıkardığım kelebek çakıyı ona göstererek sallıyorum.
-Ben artık çok yoruldum... Tüm bu hayattan... Ama en çokta bu şantaj olayından. Sen ilk değilsin, Zehra'da tek değil. İkinizin arasında bi kız daha tanıdım. Bana dünyayı zehir zıkkım etti. Hiç hoş olmayan anlar yaşandı. Şimdi de sen çıktın karşıma ve diyosun ki-
=Kölem olucaksın!
-Evet... Bu cümle... Ben artık bu cümleyi ne duymak ne de yerine getirmek istemiyorum.
=Yani? Kalkıp gidebileceğini mi düşünüyosun?
-Çakıyı görmedin galiba. İstersen karaciğerinde ufak bir delik açabilirim. Ben çok ciddiyim Naz!
Evet. Fotoğrafları gören ve bunun üstünden bana şantaj yapmaya çalışan o gizemli şahıs Naz'mış. Sessiz ve biraz antisosyal bir kişilik olarak kalmıştı hep kafamda. Şu anda hiç öyle bir görüntü vermiyor. Gözleri iyice kızarmış, yorgun görüntüsünü gizlemek için uğraşıyor. Nasıl bir yaşantısı olduğu s2mde bile değil. Ne olursa olsun onun istediği olmayacak!
=P*çe bak yaa... Ahaha... Ayak yaladığın görüntün elimde seni 2 hafta boyunca araştırdım. Donunun rengine kadar biliyorum oğlum ne konuşuyon?
-İnsan vücudu... Kan dolu bir balon gibidir Naz... Ufacık bir delikte fışkırıverir.
Naz aniden çantasından çıkardığı biber gazını suratıma suratıma sıkıyor. Gözlerim saniyeler içinde kör oluyor. Masanın üzerindeki kelebeği el yordamıyla almaya çalışıyorum fakat başaramıyorum. Tüm havam sönüveriyor...
-Iğağaağğğhh... Napıyon lan kahpe!...
=A*ınakoduğumun salağa havalı sanıyo kendini. Çabuk diz çök şimdi p*ç kurusu!
-Gözlerim kör oldu a*ınakoyduğum sıkma şunu dur artık! Oğağağğhh...
Yeni yeni görmeye başlıyorum. Kelebek Naz'ın elinde... Bana diz çökmemi emrederek küfrediyor. Kendime geldikten sonra çardaktaki masadan kalkıp yan taraftaki düzlükte diz çöküyorum. Gözlerimin acısı geçmediğinden süreki ovalıyorum. Naz yavaş adımlarla karşıma dikiliyor.
=Aferin, söz dinle böyle.
-S*ktir git burdan...
Siyah uzun çizmeli ayağını pipimin üstüne koyuyor. Ezmesini engellemek için çizmesini kollarımla sarıyor ve tutuyorum.
=Öp şimdi! Bu senin kölelik sözleşmen.
Naz telefonunun ekranını bana gösteriyor. Whatsapp'ta annemin mesaj kutusuna nokta bırakmış. Fotoğrafları da göndermek üzere.
Çizmelerine ikişer üçer öpücük atıyorum.
=Akıllı çocuk... Bravo. Şimdi kalkabilirsin.
1 saat sonra...
Geldik Naz'ın fakirhanesine... Kıytırık bir apartman dairesinde kalıyormuş. Efsun Hanım'ın villasından Naz'ın b*k çukuruna... Böyle hayatın amk...
-Burda mı yaşıyon amk?
=Hee burası... Babamla aramız kötü bu aralar... Aklınca beni cezalandırmak için buraya sürgüne gönderdi... Yoksa ben bimde çalışıcak kadar ezik miyim?
Salondaki masanın üstünde uy*şt*rucu paketleri dolu. Bu kız normal değil aga kafayı tırlatmış bu dikkatli olmalıyım.
-Kim bilir nağaptında adamı kızdırdın...
Aniden beni duvara yapıştırıp boğazımı elleriyle sertçe sıkıyor. Noluyor lan demeden tavana bakarak nefes almaya çalışıyorum.
=Lan bana bak! Bilmediğin şeylere burnunu sokma! Şimdi s*ktir git bi duş al. Sonra çıplak olarak geliceksin karşıma! Koş! Kuçu kuçu!
Sertçe itiyor beni. Suratına öfke ile baktıktan sonra banyoya giriyorum. Banyo b*k püsür içinde kalmış... Klozetin etrafında sarı sular duruyor. İçeride kötü bir koku var. Bu şartlarda duş falan almam mümkün değil. Elimi yüzümü yıkayıp soyunduktan sonra çıkıyor ve Naz'ın yanına gidiyorum. Giderken pipim kalkmaya başlıyor.
Naz salonda koltuğa oturmuş kolunu falan ısırıyor. Naapıyor o amk diye bakarken beni fark ediyor. Bakışları pipime inince utanıyorum.
=Yaklaş çök dibime.
...
=Duş almadın mı sen?
-Çok kirli orası alamam orda.
=Ben sana s*ke s*ke aldırırım sonra... Şimdi beni iyi dinle, bundan sonra benim köpeğimsin, telefonunu ver!
-Napıcaksın?
=Bundan sonra bende kalıcak ver dedim!
-Olmaz lazım bana...
Çıplak dövmeli ayağının tabanını suratıma sertçe yerleştiriyor.
Görsel: Naz'ın ayak tabanlarından bir görüntü.
=Beni ikiletirsen s*kerim seni! Ciddileşsen iyi olur.
Gerçekten s*kerse hiç hoş olmaz yalnız. Çaresizce telefonumu Naz'a uzatıyorum. Ne var ne yoksa sıfırlıyor içeride. Zeho... Üzgünüm... Umarım bana kızıp fotoları atmazsın. Aslında Zehra bana kızıp fotoları aileme yollarsa Naz'dan otomatik olarak kurtulmuş olurum. Ama fotoları attığını nerden öğreneceğim? Yine bomb*k bir olayın içinde kaldım amk...
Suratıma yapıştırdığı dövmeli tabanlarının inanılmaz iğrençlikte ağır bir kokusu var. Kokuyu alır almaz ışık hızıyla suratımı uzaklaştırıyorum o korkunç tabanlardan.
Şimdi size Naz'ın muhtemelen bir haftadır su görmemiş, ölüm kokan tabanlarının kokusunu tarif edeyim; Evinizde otururken tuvaletinizin geldiğini fark ettiniz. Banyoya girip öküz gibi s*çtınız. Fakat bir sorun var, alafranga (klozet) tuvaletiniz sizin kol gibi bıraktığınız b*klar sebebiyle tıkanmış... Su döküyorsunuz olmuyor, sifonu tekrar tekrar çekiyorsunuz fayda etmiyor, son çare dolaptan bulduğunuz uzun tahta bir sopayı alıp başlıyorsunuz tıkanan b*kları ittirmeye. B*klar gidene kadar sizi epey uğraştırıyor ve nihayet tuvaleti açmayı başarıyorsunuz. Şimdi tek sorun elinizdeki sopanın ucunda kalan b*k parçaları... Merak edip burnunuzu sopanın ucundaki b*k parçasına yaklaştırıyorsunuz, işte... Naz'ın ölüm kokan ayağından aynı bu kokuyu almamla birlikte hemen ayağa kalkıyor ve kendimi o tabanlardan korumak için Naz'dan uzaklaşıyorum.