EPISODE 33: ŞANTAJININ AMK
İstanbul'a döndüm. Gideceğim ilk adres elbette ailem oluyor. Kaç aydır yüzlerini görmüyordum bir güzel hasret gideriyorum. Sonrasında sır ortağım, agam İsmail'in kapısını çalıyorum. Beni görünce şaşırıyor çünkü geleceğimi haber vermemiştim. Mutfaktan kapıverdiğim cips paketini alıp salonda yerken İso geliyor.
=Noldu aga anlat artık la.
-Sorma aga... Her şey bitti artık... Zeho beni ifşaladı.
=Nasıl amk? Sizinkilere mi attı lan?
-Yok be olum markette işe girmiştim marketin whatsapp grubuna attı ş*refsiz.
=Ne b*k yedin lan gene?
Cipsimi ısırırken aniden İsmail'e sert bir bakış atıyorum.
-Beni mi suçluyon la?
=Lan olum demek ki bi p*çlik yapmışsın kız da o yüzden atmış resimleri.
Suskunluğumdan çabucak anlıyor olayı İso.
-Tamam... Yaptık bi'şeyler ama bedeli bu olmamalıydı.
=Ne yaptın amk?
-Ya bunun teyzesi gitmişti bi'kaç ay önce... Gece azgınlığıyla gittim odasına külodunu koklarken otuzbir çektim... Yakaladı bi'şekilde sorma daha fazla amk.
=Yuh amk sapığı! Olum sen sadece ayakçı değil miydin amk?
-Yok aga ayak g*t koltuk altı hepsi var bende...
=Aga ben sana ne diyim ya?.. Hak etmişsin bence amk.
-Dahası var olum... Fotoları 3 kişi gördü gruptan.
=Nee? H*ss*ktir aga sen büyük s*çtın ben sana diyim... Tanıyon mu görenleri?
-Biri mağaza müdürü... Öbürü genç bi çocuk... Üçüncüyü arıyorum.
=Kız mız gördü mü la?
Sırıtıyor bi'de p*ç... Ulan bigün bıç*klicam bunu yeminle.
-Bilmiyom amk bilmiyom... Bıraktım işi zaten dönmem daha oraya.
=E maaş?
-Ananın a*ı maaş... Gitti olum gitti... Ya ben biraz hava alıcam birader sen daha da canımı sıktın amk.
Cipsimden son ısırığı alıp toparlandıktan sonra evden çıkıyorum. İş yok okul yok... Bomboş hissediyorum. En önemlisi Zehra yok... Hala da mesaj atmamış... İçten içe tepkisini merak ediyorum.
Kuzguncuktaki parka gidiyorum... Burası her şeyin başladığı, ilk temasın yaşandığı yer... Kutsal yadigarla ilk burada temaslaşmıştım... Ulan onu da lavuğun teki aldı gitti o dayıyı da bulucam amk...
Çardakta mahzun mahzun otururken bildirim sesi ile titreyip masadaki telefonu elime alıyorum.
+Nereye kayboldun ezik p*ç?
Arkama çardak ve deniz manzarasını aldığım bir selfie çekip yolluyorum.
-1 yeni fotoğraf >
+Şaka mı bu? Benim iznim olmadan tuvalete gidemezsin sen! Çabuk ayaklarımın altına dön uzattın iyice!
-Unut artık her şeyi. Eskişehir'e asla dönmem.
+Fotoların hala elimde biliyosun.
-Aileme atmayacağını da biliyorum.
+Nerden geliyo bu özgüven? Sen kölesin. Sahibinden uzak kalamazsın.
-Atıcak olsaydın gruba atmazdın.
+Fazla abartmadın mı?
-Neden bu kadar ısrarcısın? İstediğin bir köleyse benden çok var.
+Anladım. Kafanı toparlaman için sana iki hafta veriyorum. İki hafta sonra kendi ellerinle tekrar ayaklarımın altına gelmek için bana yalvardığın mesajı gülerek okuyacağım.
Görüldü bırakıp cevap vermiyorum. Telefonu tekrar masaya bırakıp gözlerimi kapatarak kendimi arkaya yaslıyorum...
İki hafta saçmalığını umursamıyorum bile. Artık köle olmadığım, her genç erkek gibi sıradan bir hayat yaşamak istiyorum. Zehra'nın bu kadar ısrar etmesini de beklemiyordum. Bu demek oluyor ki onu engellesem bile fotoları aileme atmaz. Garip bir şekilde beni kaybetmek istemiyor sanırım. Tabii ki engellemeyeceğim onu ama o yazmadıkça asla yazmayacağım.
Akşam
Eve dönüyorum. Yolun yorgunluğuyla kendimi odama kapatıp instada gezinirken market grubundan mesajlar geliyor. Bugün neden gelmediğimi soran mağaza müdürüne istifa ettiğimi söylüyorum.
=Geceki fotoğraflardan dolayı mı?
-Yok abi iş zor geldi bana.
=İyi peki Emir. Yolun açık olsun kardeşim.
-Abi ücretim?
=Ne ücreti kardeşim hadi hayra karşı.
Senin ananı avradını... K*hpe herif... Bana fotolarımı gören üçüncü kişi lazım amk... Ulu orta soramamda gruba...
Gece
Zehra suratımı ayaklarının altına almış, nefes almama müsaade etmeden açıkta kalan pipimi tüm gücüyle sıkıyor... Ayaklarını kaldırıp kaldırıp tekrar suratıma vururken durması için yalvarıyorum.
Arka taraflardan Efsun Hanım'ın stiletto seslerini duyuyorum. Giderek yaklaşıyor. Aniden suratıma bir çift ayak daha basıyor... Bu kokuyu asla unutamam... Efsun Hanım'ın çoraplarındaki koku ile aynı... Yüzümde ikisininde ayakları dolaşıyor.
-Iğğğhhh...
Efsun Hanım büyük elleri ile narin pipimi okşadıkça zevkten çıldırıyorum... Zehra'nın topuğunu ağzıma sokmasıyla topuk yalarken aniden b*şalıveriyorum...
Kadınlar gülüşürken ağzımdaki topuk ve suratımdaki ayaklar yok oluyor. Lan... Yine mi lan... Doğrulunca yatakta benden başka kimsenin olmadığını görüyorum.
-Heeeyy... Nerdesiniz... Sahibem... Efsun Hanım...
Gülüşme sesleri dört bir yanı sarıyor...
+Çok mu özledin bizi?
-E... evet... Nerdesiniz?.. Bırakmayın beni... Heeey...
-Iğğaaahhğğ...
Yine donumu batırmışım. Söve söve yataktan çıkıp duşa giderken İso aniden önüme çıkıyor.
-Lan a*ınakoyim!..
=Korkuttum mu aga pardon... La sen nereye bu saatte?
-Duş... Gircem...
=Lan... Aga kamyonu devirdin mi yoksa laa?
-Aga yeminle vurucam seni... Çekil amk.
Sabah
Zehra'sız hayatımın ilk günü. Önceki hayatımda olduğu gibi evde boş oturup tüm gün reels izleyerek psikolojimi daha da mahvediyorum. İsmail bir işe girmiş çalışıyor.
1 hafta sonra...
Bomboş geçen günlere bir önlem olması için markete cv bırakıyorum. Bu sefer bim yerine farklı bir market tercih ettim. Malum ifşalandığım için tanıyan eden çıkmasın amk.
1 hafta sonra...
İki haftayı geride bıraktık... Zehra bu süre zarfında hiçbir şey yazmadı. Bana verdiği süre yarın doluyor. Yalvarma mesajımı yarına kadar atmazsam Zehra muhtemelen bir reaksiyon alacaktır.
Marketten s*ktiri yediğim için ayrıca mutsuzum. Ulan g*tü b*klu market bile beni kabul etmedi amk... Kafama sıkmak üzereyim depresyona girdim.
Mutfakta bir şeyler atıştırırken mesaj bildirimi ile heyecan yapıp hemen telefonu elime alıyorum. Zehra'dan geldiğimi sansam da tanımadığım bir numaradan gelmiş.
=Emir Kılıç. 19 yaşında lise terk. İstanbul Gaziosmanpaşa'da yaşıyor. Kadınların ayaklarına epey düşkün. Tam bir ayak bağımlısı. Doğru mu?
-Sen kimsin?
Ulan Zehra... Şimdi de oyun oynamaya mı başladın? Bu ne şimdi amk... Git kendi numarandan yaz, merak etme ben vefasız değilim cevap veririm.
=Fotoğrafta çok güzel yalıyordun ayağı.
Üçüncü kişi... Tahmin etmeliydim.
-Lan kimsin amk?
=Fotoların bende, onları tanıdıklarına atmamam için hemen Eskişehir'e geri dönüyorsun. Sana bir konum atacağım. Orada buluşalım.
-Esra Abla sen misin?
=1 yeni fotoğraf >
Üstünde bim tişörtü olan birisi. Kadrajda eli veya farklı bir bölgesi yok. Kim olduğunu tam olarak kestiremedim.
-Nerden buldun beni?
=İki haftadır araştırıyorum. Biraz uğraştırdı.
-Ne istiyosun yani?
=Okuduğunu anlama sıkıntın mı var senin? Yazdım ya üstte. Derhal Eskişehir'e geliyorsun 24 saat süren var.
-Zehra sen olduğunu biliyorum.
=Zehra mı? Fotoğraftaki ayağın sahibi mi bu kız?
-Oyun oynamayı keser misin? Neden kendi numarandan yazmıyorsun?
=Fazla uzattın. Geldiğinde haber ver yoksa herkese atarım o görüntüleri.
Kulaklarım alev alıyor yine... Kim ulan bu... Kimmm... Kimsin lan sen?..
Kim oğlum lan buuh... Kiğmmmm...