ရှိုင်း ဥယျာဥ်ထဲမှာ လုပ်လက်စအလုပ်တွေကို လက်စသတ်နေသည်
ထိုအချိန် နေကြာခင်းနား မြင်လိုက်ရသော အရိပ်တစ်ခုကြောင့် ရှိုင်း မျက်နှာပေါ်မှာ အပြုံးလှလှလေးက လှစ်ခနဲ
မနက်တုန်းက အိမ်ကြီးအသျှင်က ပြောထားခဲ့တယ်လေ
ညနေကျရင် သူ ဥယျာဥ်ဘက်ကို လာခဲ့မယ်တဲ့
အဲ့ဒါကြောင့် ရှိုင်း ဒီနေ့ ခါတိုင်းထက် အလုပ်ကို စောစောသိမ်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်
"အသျှင် "
ပြောပြောဆိုဆို သူ့ဘေးနား လာထိုင်သော ကောင်လေးက တစ်နေကုန် အလုပ် လုပ်ထားရတောင် မပင်ပန်းဘဲ တက်ကြွနေဟန်
"ငါ ညကျ မင့်နေတဲ့နေရာမှာ လိုက်အိပ်မှာ"
"ခင်ဗျာ....."
"အာ.......မရဘူး ထင်တယ် ရှိုင်း......"
"ငါ ခွင့်တောင်းနေတာမဟုတ်ဘူး သတိပေးနေတာ"
"အော် ဟုတ်"
ဘာတွေ အတွန့်ထပ်တက်မလို့လဲ ရှိုင်း
သူပိုင်တဲ့ နေရာဘဲ သူ့စိတ်ကြိုက်နေခွင့်ရှိတာပေါ့
ဒါမယ့်.....ဟူး.......အဲ့ ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ နေရမှာ တကယ် စိတ်ကျဥ်းကြပ်တယ်
သူနေတဲ့နေရာမှာ လာနေမှာလို့ ပြောတာနဲ့ စကားတစ်ခွန်းမှ ထပ်မထွက်လာတော့ဘဲ စူပုတ်သွားသူကြောင့်
မဟူရာ ရယ်ချင်စိတ်ကိုမနည်းထိန်းထားရသည်
ဘယ်လိုတောင် ကလေးဆန်လိုက်သလဲ......
ဟန်ဆောင်ပြီးတောင် ပြုံးမပြဘူး
တကယ့်ကလေးပဲ......
'ဟက်'
"ဘာရယ်တာလဲ"
"ဟင်"
အော် ငါ့နယ် စိတ်ထဲမှာပဲ ရယ်နေတယ် မှတ်တာ
ဘယ်ဟုတ်မလဲ......
"အာ...မဟုတ်ပါဘူး"
"ပြီးတော့ ငါ မင့်ဆီမှာ အလကားလာနေမှာ မဟုတ်ဘူး"
"ဟုတ်လား ဘာပေးမှာလဲ"
"ဘာလိုချင်လဲ"
"အပြင်ထွက်လည်ချင်တယ်"
"ဟင်"
"ဘာလဲ မရဘူးလား
ပြောတော့ ဘာလိုချင်လဲဆို သူပဲပြောပြီးတော့"
"ရတယ် ရတယ်
ဘယ်နေ့သွားချင်လဲ ဘယ်ကိုသွားချင်လဲ စဥ်းစားပြီးပြီလား"
မဟူရာ ထင်တာ တန်ဖိုးကြီးပစ္စည်းတစ်ခုခုတောင်းမယ်ပေါ့
"မသိဘူး ရှိုင်း ဘယ်သွားရမလဲမသိဘူး
အမှန်ပြောရရင် ရှိုင်း အဲ့လို တစ်ခါမှ မလည်ဖူးဘူး
အရင် ရှိုင်းနေတဲ့ အိမ်နဲ့ အခု ဒီနေရာက လွဲရင် ရှိုင်း ဘယ်မှမရောက်ဖူးဘူး"
ပြောရင်း မျက်နှာညိုးသွားသူကို မဟူရာ တွေတွေလေး ငေးကြည့်နေလျက်
"ရတယ်လေ မနက်ဖြန် အဆင်ပြေမယ့်နေရာတွေကို ငါ လိုက်ပို့ပေးလိုက်မယ်"
"ဟင် အသျှင် လိုက်ပို့ပေးမှာလား"
"အေ့လေ ဘာလဲ မသွားချင်ဘူးလား
မသွားချင်လည်းနေလေ ငါသက်သာတယ်"
" သွားမယ် သွားမယ် "
ဘယ်သူနဲ့ဖြစ်ဖြစ် အပြင်လျှောက်လည်ရမှာပဲကို
အသျှင်က ဘယ်ဆိုးလို့လဲ ဒီလိုကျတော့လည်း သဘောကောင်းသားပဲ ဟီး...ဟီး....
***
ရှိုင်း ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး အလုပ်ထဲမှာလည်း စိတ်မဝင်စား.....
အကြောင်းမှာ မနက်ဖြန် အပြင်လိုက်ပို့ပေးမယ်ဆိုပြီး ကတိပေးကာ အရိပ်အယောင်တောင် ပေါ်မလာတဲ့ မဟူရာသျှင်ကြောင့်ပင်
"လိုက်မပို့ချင်လည်း ဘာလို့ အစကတည်းက
ကတိပေးထားသေးလဲ
လူကို သက်သက် မျှော်လင့်ချက်ပေးပြီး ရိုက်ချိုးသွားတာ
လာပစေအုန်း ရှိူင်းနဲ့ တွေ့မယ်"
"ဘာတွေ တွတ်ထိုးနေတာလဲ"
"အမလေး ဗုဒ္ဓ ကယ်ပါ"
ရုတ်တရက် ပေါ်လာတဲ့ မဟူရာသျှင် ကြောင့် ရှိုင်း တစ်ယောက် လန့်လန့်ဖြတ်ဖြတ် ဖြစ်ရသည်
"ဘာလာ လုပ်တာလဲ"
"မင့်ပဲ အပြင်ထွက်လည်မယ်ဆို"
"ဟဲ ဟဲ"
ရှိုင်း ဟန်လုပ် ရယ်ပြကာ
"ရူးနေလား ညနေတောင် အတော်စောင်းနေပြီ ဘယ်ထွက်လည်ရမှာလဲ"
"သွား ရေချိုးအဝတ်စားလဲပြီး မြန်မြန်ထွက်လာခဲ့ ငါဟိုခုံမှာ စောင့်နေမယ်"
"ဒီအချိန်ကြီး ဘယ်သွားမှာလဲ
တော်ပြီ မသွားတော့ဘူး နားတော့မယ်
အသျှင်လည်း ပြန်တော့"
"ရှိုင်းသခင်"
သူခေါ်တာကို အကြည့်စူးစူးနဲ့ တုံ့ပြန်လာသူ
ဒါက သူ့ကို စိတ်ဆိုးနေတယ်ဆိုတဲ့ သဘောလား
ဟက်!မလွယ်ပါလား ရှိုင်းရယ်
မင့်က ဘယ်တော့မှ အနုနည်းနဲ့ပြောလို့ မရတဲ့သူပဲ
ဒါဆိုလည်း မင့်ကြိုက်တဲ့ အကြမ်းနည်းသုံးရတာပေါ့
"15မိနစ်အတွင်း ပြီးအောင်လုပ်ခဲ့"
"ခင်ဗျား"
ရှိုင်း ဆက်မပြောတော့ဘဲ ခြေဆောင့်ပြီးတာ သူပြောတဲ့ အချိန်အတွင်းပြီးအောင်ပြင်ဖို့ ထွက်လာခဲ့သည်
အစကတည်းက လိမ္မာရမှာ ရှိုင်း
***
ရှေ့ကနေ ကလေးတစ်ယောက်လို ခုန်ပေါက်ပျော်နေသူက
သူ့ဘက်ကို လှည့်ပြီး စကားပြောဖို့လည်း မမေ့
အစကတော့ ဘုရားဘက် ဥယျာဥ်ဘက်လိုက်ပို့ပေးမယ်လို့ တွေးထားတာ အလုပ်ကရုတ်တရက်လေးပေါ်လာတော့လိုက်မပို့ဖြစ်တော့ဘူး
ဒါကြောင့် တစ်ပါတ်တစ်ခါ အမြဲကျင်းပတဲ့ ညစျေးကိုပဲ ခေါ်လာလိုက်တာ
ရှေ့က ပျော်နေတဲ့သူကိုကြည့်ပြီး
ငါ ခေါ်လာတဲ့နေရာကို သဘောတွေ့လို့တော်သေး ဟု မဟူရာသျှင်တစ်ယောက် တိုးတိုးလေး ရေရွတ်မိသား
"အသျှင် ဟိုးရှေ့က ဆိုင်မှာ အာပူလျှာပူသောက်ရအောင်"
သဘော ဆိုပြီး မေးဆတ်ပြတော့ လူကို လက်ကနေ အတင်းဆွဲခေါ်သွားသည်
"ဒေါ်ဒေါ် သားတို့ကို အားပူလျှာပူ 2ပွဲပေးပါ"
"ရမယ် ကလေး
ခဏစောင့်"
"ဟုတ်ကဲ့ ခင်ဗျာ့"
တစ်အောင့်ကြာတော့ အဆာပလာစုံစုံနဲ့ ပူပူမွှေးမွှေး အာပူလျှာပူ 2ပန်းကန်က ရှေ့တော်သို့ရောက်ရှိလာသည်
ရှိုင်း ပန်ကန်းနား နှာခေါင်းလေးကပ်ကာ အနံ့ရှူပြီး
"မွှေးနေတာပဲ စားချင်စရာလေး"ဟု ပြောတော့ မဟူရာက ပြုံးပြီးကြည့်လျက်
"ဟေ့ ငပိထောင်းတွေ အသားကုန်ပိတ်ထည့်မနေနဲ့ မစားနိုင်ပဲ နေအုန်းမယ်"
"အေးဆေးပါဗျာ အာပူလျှာပူဆိုတာ အခုလိုမျိုး ငပိထောင်းများများလေးနဲ့မှ လိုက်ဖက်တာ"
ပြောရင်း ဇွန်းနဲ့ ခပ်သောက်လိုက်သည့် ရှိုင်း တစ်ယောက် ချက်ချင်း မျက်ရည်တွေပါဝဲတက်ပြီး ချောင်းတွေ ထဆိုးလာရသည်
အား.....စပ်လိုက်တာ
ရှေ့က ကမ်းပေးလာတဲ့ ရေနွေးပူပူကို မမှုတ်မိဘဲ သောက်မိပြန်တော့ အာခေါင်ပါ ကျက်သွားရတဲ့အဖြစ်
"ဟာ ပေးတဲ့အတိုင်း သောက်ရလား
နည်းနည်းပါးပါး မှုတ်လိုက်မယ်မရှိဘူး"
ပြောလည်းပြော ရှိုင်းလက်ထဲက ရေနွေးခွက်ပါ ဆွဲယူသွားသူကို ရှိုင်း ရန်မတွေ့အားသေး
လူက စပ်နေရတဲ့ကြားတဲ့ အဲ့လူက တစ်မှောင့်
"ရော့ မှုတ်ထားတယ် သောက်လိုက်"
အသျှင် မှုတ်ပေးထားတဲ့ ရေနွေးတစ်ခွက် ကုန်သွားမှပဲ စပ်တာနည်းနည်းပြေသွားတော့တယ်
"ကျေးဇူး"ဟုဆိုတော့လည်း ဘာမှ ခွန်းတုံ့မလာ
နေပေါ့.......
ရှိုင်း ဆက်စားမလို့ ပြင်တော့ လာတားသေးသည်
"တော်ပြီ မစားနဲ့တော့ သွားမယ်"
"ဒီမှာ ရှင်းထားခဲ့ပြီနော်"
ကျသင့်ငွေကို စားပွဲပေါ်မယ် ချထားခဲ့ကာ မဟူရာ ထွက်လာခဲ့တော့ နောက်ကနေ တစ်စုံတစ်ယောက်က ပွစိပွစိရေရွတ်ကာ လိုက်လာခဲ့သည်
"ရော့ စားလိုက်"
မုန့်ချိုတွေ ဝယ်ပြီး လူကိုလာချော့နေတာ......
ရှိုင်း စားချင်သော်လည်း မူပြီး
"မစားဘူး "
"ရော့ အစပ်ပြေသွားအောင် မုန့်အချိုလေး စားလိုက်
အရမ်းစားကောင်းတယ် "
သူပါ တစ်ခုယူစားပြပြီး အရသာရှိတဲ့ပုံစံ လုပ်ပြနေတာကြောင့် ရှိုင်း ဆက်ပြီး ဟန်မဆောင်နိုင်တော့
ရှိုင်း ရှေ့ကလူရဲ့လက်ထဲက မုန့်ကို အမြန်ယူပြီး ရှေ့ကိုအမြန် ခပ်သွက်သွက်လေး လျှောက်လာခဲ့သည်
မုန့်တစ်ခုကို စားကြည့်လိုက်တော့
"အိုး စားကောင်းတယ်"
မဟူရာမှာတော့ ရှေ့ကကောင်ပေါက်လေးကြောင့် ဒီနေ့တစ်နေကုန် အပြုံးမပျက်ရတော့
***
"ဟင် ဟိုက ကိုကိုမလား"
စန္ဒီလင်း သူ့ဘေးက အစေခံကို လှမ်းမေးတော့
"ကိုကိုလေးနဲ့တော့ တော်တော်တူတယ် အလင်း"
တော်တော်တူတာ မဟုတ်ဘူး ကိုကိုမှ ကိုကို အစစ်
ဘာလို့ ကိုကို ကအဲ့ကောင်လေးကို ကျ အရမ်းဖော်ရွေပြနေရတာလဲ
ပြုံးနေလိုက်တာကလည်း အလင်းသိတဲ့ကိုကို မဟုတ်သလိုပဲ
ပြီးတော့ အမြဲမျက်နှာဖုံးတပ်ထားတတ်တဲ့ကိုကိုက ဒီနေ့ကျမှ.........
စန္ဒီလင်း ရဲ့ခေါင်းထဲ မေးခွန်းပေါင်းများစွာ အတွေးပေါင်းများစွာနဲ့ အတူ ဝမ်းနည်းစိတ်တို့ပါ ပြိုင်တူဖြစ်ပေါ်လို့လာသည်
တစ်ဆက်တည်း မဟူရာနဲ့ရှိနေတဲ့ ကောင်လေးအပေါ်ပါ မနာလိုမုန်းတီးစိတ်က ချက်ချင်းပေါက်ဖွားလာခဲ့သည်
အချစ်ကြီးရင် အမျက်ကြီးတယ်တဲ့
ကိုယ်အသက်ထက်ချစ်ရသူရဲ့ အပြုံးကို ဖောဖောသီးသီးရနေသူကို အလင်း မုန်းတာ အလင်း မလွန်ဘူး မှတ်လား
ချက်ချင်းပဲ အလင်းရဲ့ခေါင်းထဲကို အကြံတစ်ခုက ဝင်ရောက်လို့လာလေသည်
မဲ့နေတဲ့မျက်နှာကနေ ချက်ချင်းပဲပြုံးလာသူရဲ့ အပြုံးအောက်မှာ ဘယ်သူမှ မခန့်မှန်းနိုင်တဲ့ အကြံဆိုးကြီးတစ်ခုက မဟူရာဘေးနားကကောင်လေးအတွက်တော့ မတွေးရဲစရာ
အလင်း သူ့ရဲ့အစီအစဥ်ကို ဘေးနားက အစေခံမလေးကို တီးတိုးပြောပြလိုက်သည်
ပြီးတာနဲ့ သိပ်မကြာလိုက် ထိုအစေခံမလေးသည် အလင်းနားကနေ ချက်ချင်းထွက်သွားပြီး
မျက်နှာအဝတ်စည်းနဲ့ လူ 5ယောက်လောက်ကို ခေါ်လာခဲ့သည်လေ
အလင်းရဲ့ အစီအစဥ် 1 ကအောင်မြင်ပြီဆိုတော့ နောက်တစ်ဆင့်ပေါ့ ကိုကိုရယ်
အလင်း မဟူရာရှိရာဆီ တမင်သွားပြီး
"ကိုကို ဘာလာလုပ်တာလဲ"
"အာ ဒီတိုင်းပါပဲ
အလင်းကကော တစ်ယောက်တည်းလား မိအေး မပါလာဘူးလား"
"ပါတယ် ကိုကို
မိအေးက အလင်းအတွက် မုန့်သွားဝယ်နေတာလေ"
အလင်းနဲ့သာ စကားပြောနေတယ် ကိုကို့အာရုံက အလင်းဆီမှာမရှိ အအေးဆိုင်ရှေ့မှာ အအေးဘူး စောင့်နေတဲ့ ထိုကောင်လေးဆီမှာသာ
အလင်း မဲ့ပြုံးလေးတစ်ချက်ကို ခိုးပြုံးလိုက်ပြီး အလင်းနဲ့ မလှမ်းမကမ်းမှာ ရှိနေတဲ့ လူ5ယောက်ကို မျက်စပစ်ပြလိုက်သည်
အလင်းရဲ့ အချက်ပြတာကို ရတာနဲ့ ထိုလူ 5ယောက်သည် ချက်ချင်းလှုပ်ရှားလာသည်
အအေးဘူးဝယ်ပြီး ပြန်လာတဲ့ ကောင်လေးကို ဘယ်သူမှ မရိပ်မိအောင် ပါးစပ်ကို အဝတ်အုပ်ပြီး ဖမ်းခေါ်သွားပုံက ထိုလူတစ်စုရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုထဲက တစ်ခုပင်
အလင်းကျေးဇူးနဲ့ တစ်ခြားဆီအာရုံရောက်နေသူ မဟူရာ ကတော့ ကောင်လေး အဖမ်းခံလိုက်ရတာကို မသိလိုက်
အလင်း သူ့အလုပ်ပြီးပြီဆိုတော့ မဟူရာကို နှုတ်ဆက်ပြီး ချက်ချင်းထွက်လာခဲ့လိုက်သည်
သူမရဲ့ ဦးတည်ရာက ဖမ်းခေါ်ခံသွားရတဲ့ ကောင်လေးရှိရာ အိမ်ပျက်ကြီးဆီ.................
အပိုင်း 6, coming soon
ရိႈင္း ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ လုပ္လက္စအလုပ္ေတြကို လက္စသတ္ေနသည္
ထိုအခ်ိန္ ေနၾကာခင္းနား ျမင္လိုက္ရေသာ အရိပ္တစ္ခုေၾကာင့္ ရိႈင္း မ်က္ႏွာေပၚမွာ အၿပံဳးလွလွေလးက လွစ္ခနဲ
မနက္တုန္းက အိမ္ႀကီးအသ်ွင္က ေျပာထားခဲ့တယ္ေလ
ညေနက်ရင္ သူ ဥယ်ာဥ္ဘက္ကို လာခဲ့မယ္တဲ့
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ရိႈင္း ဒီေန့ ခါတိုင္းထက္ အလုပ္ကို ေစာေစာသိမ္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္
"အသ်ွင္ "
ေျပာေျပာဆိုဆို သူ႔ေဘးနား လာထိုင္ေသာ ေကာင္ေလးက တစ္ေနကုန္ အလုပ္ လုပ္ထားရေတာင္ မပင္ပန္းဘဲ တက္ႂကြေနဟန္
"ငါ ညက် မင့္ေနတဲ့ေနရာမွာ လိုက္အိပ္မွာ"
"ခင္ဗ်ာ....."
"အာ.......မရဘူး ထင္တယ္ ရိႈင္း......"
"ငါ ခြင့္ေတာင္းေနတာမဟုတ္ဘူး သတိေပးေနတာ"
"ေအာ္ ဟုတ္"
ဘာေတြ အတြန္႔ထပ္တက္မလို႔လဲ ရိႈင္း
သူပိုင္တဲ့ ေနရာဘဲ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ေနခြင့္ရိွတာေပါ့
ဒါမယ့္.....ဟူး.......အဲ့ ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ ေနရမွာ တကယ္ စိတ္က်ဥ္းၾကပ္တယ္
သူေနတဲ့ေနရာမွာ လာေနမွာလို႔ ေျပာတာနဲ႔ စကားတစ္ခြန္းမွ ထပ္မထြက္လာေတာ့ဘဲ စူပုတ္သြားသူေၾကာင့္
မဟူရာ ရယ္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းထိန္းထားရသည္
ဘယ္လိုေတာင္ ကေလးဆန္လိုက္သလဲ......
ဟန္ေဆာင္ၿပီးေတာင္ ၿပံဳးမျပဘူး
တကယ့္ကေလးပဲ......
'ဟက္'
"ဘာရယ္တာလဲ"
"ဟင္"
ေအာ္ ငါ့နယ္ စိတ္ထဲမွာပဲ ရယ္ေနတယ္ မွတ္တာ
ဘယ္ဟုတ္မလဲ......
"အာ...မဟုတ္ပါဘူး"
"ၿပီးေတာ့ ငါ မင့္ဆီမွာ အလကားလာေနမွာ မဟုတ္ဘူး"
"ဟုတ္လား ဘာေပးမွာလဲ"
"ဘာလိုခ်င္လဲ"
"အျပင္ထြက္လည္ခ်င္တယ္"
"ဟင္"
"ဘာလဲ မရဘူးလား
ေျပာေတာ့ ဘာလိုခ်င္လဲဆို သူပဲေျပာၿပီးေတာ့"
"ရတယ္ ရတယ္
ဘယ္ေန့သြားခ်င္လဲ ဘယ္ကိုသြားခ်င္လဲ စဥ္းစားၿပီးၿပီလား"
မဟူရာ ထင္တာ တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းတစ္ခုခုေတာင္းမယ္ေပါ့
"မသိဘူး ရိႈင္း ဘယ္သြားရမလဲမသိဘူး
အမွန္ေျပာရရင္ ရိႈင္း အဲ့လို တစ္ခါမွ မလည္ဖူးဘူး
အရင္ ရိႈင္းေနတဲ့ အိမ္နဲ႔ အခု ဒီေနရာက လြဲရင္ ရိႈင္း ဘယ္မွမေရာက္ဖူးဘူး"
ေျပာရင္း မ်က္ႏွာညိုးသြားသူကို မဟူရာ ေတြေတြေလး ေငးၾကည့္ေနလ်က္
"ရတယ္ေလ မနက္ျဖန္ အဆင္ေျပမယ့္ေနရာေတြကို ငါ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္မယ္"
"ဟင္ အသ်ွင္ လိုက္ပို႔ေပးမွာလား"
"ေအ့ေလ ဘာလဲ မသြားခ်င္ဘူးလား
မသြားခ်င္လည္းေနေလ ငါသက္သာတယ္"
" သြားမယ္ သြားမယ္ "
ဘယ္သူနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ အျပင္ေလ်ွာက္လည္ရမွာပဲကို
အသ်ွင္က ဘယ္ဆိုးလို႔လဲ ဒီလိုက်ေတာ့လည္း သေဘာေကာင္းသားပဲ ဟီး...ဟီး....
***
ရိႈင္း ဒီေန့တစ္ေန့လံုး အလုပ္ထဲမွာလည္း စိတ္မဝင္စား.....
အေၾကာင္းမွာ မနက္ျဖန္ အျပင္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ဆိုၿပီး ကတိေပးကာ အရိပ္အေယာင္ေတာင္ ေပၚမလာတဲ့ မဟူရာသ်ွင္ေၾကာင့္ပင္
"လိုက္မပို႔ခ်င္လည္း ဘာလို႔ အစကတည္းက
ကတိေပးထားေသးလဲ
လူကို သက္သက္ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေပးၿပီး ရိုက္ခ်ိဳးသြားတာ
လာပေစအုန္း ရိွူင္းနဲ႔ ေတြ့မယ္"
"ဘာေတြ တြတ္ထိုးေနတာလဲ"
"အမေလး ဗုဒၶ ကယ္ပါ"
ရုတ္တရက္ ေပၚလာတဲ့ မဟူရာသ်ွင္ ေၾကာင့္ ရိႈင္း တစ္ေယာက္ လန္႔လန္႔ျဖတ္ျဖတ္ ျဖစ္ရသည္
"ဘာလာ လုပ္တာလဲ"
"မင့္ပဲ အျပင္ထြက္လည္မယ္ဆို"
"ဟဲ ဟဲ"
ရိႈင္း ဟန္လုပ္ ရယ္ျပကာ
"ရူးေနလား ညေနေတာင္ အေတာ္ေစာင္းေနၿပီ ဘယ္ထြက္လည္ရမွာလဲ"
"သြား ေရခ်ိဳးအဝတ္စားလဲၿပီး ျမန္ျမန္ထြက္လာခဲ့ ငါဟိုခံုမွာ ေစာင့္ေနမယ္"
"ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘယ္သြားမွာလဲ
ေတာ္ၿပီ မသြားေတာ့ဘူး နားေတာ့မယ္
အသ်ွင္လည္း ျပန္ေတာ့"
"ရိႈင္းသခင္"
သူေခၚတာကို အၾကည့္စူးစူးနဲ႔ တံု႔ျပန္လာသူ
ဒါက သူ႔ကို စိတ္ဆိုးေနတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာလား
ဟက္!မလြယ္ပါလား ရိႈင္းရယ္
မင့္က ဘယ္ေတာ့မွ အႏုနည္းနဲ႔ေျပာလို႔ မရတဲ့သူပဲ
ဒါဆိုလည္း မင့္ႀကိဳက္တဲ့ အၾကမ္းနည္းသံုးရတာေပါ့
"15မိနစ္အတြင္း ၿပီးေအာင္လုပ္ခဲ့"
"ခင္ဗ်ား"
ရိႈင္း ဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ ေျခေဆာင့္ၿပီးတာ သူေျပာတဲ့ အခ်ိန္အတြင္းၿပီးေအာင္ျပင္ဖို႔ ထြက္လာခဲ့သည္
အစကတည္းက လိမၼာရမွာ ရိႈင္း
***
ေရ႔ွကေန ကေလးတစ္ေယာက္လို ခုန္ေပါက္ေပ်ာ္ေနသူက
သူ႔ဘက္ကို လွည့္ၿပီး စကားေျပာဖို႔လည္း မေမ့
အစကေတာ့ ဘုရားဘက္ ဥယ်ာဥ္ဘက္လိုက္ပို႔ေပးမယ္လို႔ ေတြးထားတာ အလုပ္ကရုတ္တရက္ေလးေပၚလာေတာ့လိုက္မပို႔ျဖစ္ေတာ့ဘူး
ဒါေၾကာင့္ တစ္ပါတ္တစ္ခါ အၿမဲက်င္းပတဲ့ ညေစ်းကိုပဲ ေခၚလာလိုက္တာ
ေရ႔ွက ေပ်ာ္ေနတဲ့သူကိုၾကည့္ၿပီး
ငါ ေခၚလာတဲ့ေနရာကို သေဘာေတြ့လို႔ေတာ္ေသး ဟု မဟူရာသ်ွင္တစ္ေယာက္ တိုးတိုးေလး ေရရြတ္မိသား
"အသ်ွင္ ဟိုးေရ႔ွက ဆိုင္မွာ အာပူလ်ွာပူေသာက္ရေအာင္"
သေဘာ ဆိုၿပီး ေမးဆတ္ျပေတာ့ လူကို လက္ကေန အတင္းဆြဲေခၚသြားသည္
"ေဒၚေဒၚ သားတို႔ကို အားပူလ်ွာပူ 2ပြဲေပးပါ"
"ရမယ္ ကေလး
ခဏေစာင့္"
"ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်ာ့"
တစ္ေအာင့္ၾကာေတာ့ အဆာပလာစံုစံုနဲ႔ ပူပူေမႊးေမႊး အာပူလ်ွာပူ 2ပန္းကန္က ေရ႔ွေတာ္သို႔ေရာက္ရိွလာသည္
ရိႈင္း ပန္ကန္းနား ႏွာေခါင္းေလးကပ္ကာ အနံ႔ရႉၿပီး
"ေမႊးေနတာပဲ စားခ်င္စရာေလး"ဟု ေျပာေတာ့ မဟူရာက ၿပံဳးၿပီးၾကည့္လ်က္
"ေဟ့ ငပိေထာင္းေတြ အသားကုန္ပိတ္ထည့္မေနနဲ႔ မစားႏိုင္ပဲ ေနအုန္းမယ္"
"ေအးေဆးပါဗ်ာ အာပူလ်ွာပူဆိုတာ အခုလိုမ်ိဳး ငပိေထာင္းမ်ားမ်ားေလးနဲ႔မွ လိုက္ဖက္တာ"
ေျပာရင္း ဇြန္းနဲ႔ ခပ္ေသာက္လိုက္သည့္ ရိႈင္း တစ္ေယာက္ ခ်က္ခ်င္း မ်က္ရည္ေတြပါဝဲတက္ၿပီး ေခ်ာင္းေတြ ထဆိုးလာရသည္
အား.....စပ္လိုက္တာ
ေရ႔ွက ကမ္းေပးလာတဲ့ ေရႏြေးပူပူကို မမႈတ္မိဘဲ ေသာက္မိျပန္ေတာ့ အာေခါင္ပါ က်က္သြားရတဲ့အျဖစ္
"ဟာ ေပးတဲ့အတိုင္း ေသာက္ရလား
နည္းနည္းပါးပါး မႈတ္လိုက္မယ္မရိွဘူး"
ေျပာလည္းေျပာ ရိႈင္းလက္ထဲက ေရႏြေးခြက္ပါ ဆြဲယူသြားသူကို ရိႈင္း ရန္မေတြ့အားေသး
လူက စပ္ေနရတဲ့ၾကားတဲ့ အဲ့လူက တစ္ေမွာင့္
"ေရာ့ မႈတ္ထားတယ္ ေသာက္လိုက္"
အသ်ွင္ မႈတ္ေပးထားတဲ့ ေရႏြေးတစ္ခြက္ ကုန္သြားမွပဲ စပ္တာနည္းနည္းေျပသြားေတာ့တယ္
"ေက်းဇူး"ဟုဆိုေတာ့လည္း ဘာမွ ခြန္းတံု႔မလာ
ေနေပါ့.......
ရိႈင္း ဆက္စားမလို႔ ျပင္ေတာ့ လာတားေသးသည္
"ေတာ္ၿပီ မစားနဲ႔ေတာ့ သြားမယ္"
"ဒီမွာ ရွင္းထားခဲ့ၿပီေနာ္"
က်သင့္ေငြကို စားပြဲေပၚမယ္ ခ်ထားခဲ့ကာ မဟူရာ ထြက္လာခဲ့ေတာ့ ေနာက္ကေန တစ္စံုတစ္ေယာက္က ပြစိပြစိေရရြတ္ကာ လိုက္လာခဲ့သည္
"ေရာ့ စားလိုက္"
မုန္႔ခ်ိဳေတြ ဝယ္ၿပီး လူကိုလာေခ်ာ့ေနတာ......
ရိႈင္း စားခ်င္ေသာ္လည္း မူၿပီး
"မစားဘူး "
"ေရာ့ အစပ္ေျပသြားေအာင္ မုန္႔အခ်ိဳေလး စားလိုက္
အရမ္းစားေကာင္းတယ္ "
သူပါ တစ္ခုယူစားျပၿပီး အရသာရိွတဲ့ပံုစံ လုပ္ျပေနတာေၾကာင့္ ရိႈင္း ဆက္ၿပီး ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေတာ့
ရိႈင္း ေရ႔ွကလူရဲ့လက္ထဲက မုန္႔ကို အျမန္ယူၿပီး ေရ႔ွကိုအျမန္ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္
မုန္႔တစ္ခုကို စားၾကည့္လိုက္ေတာ့
"အိုး စားေကာင္းတယ္"
မဟူရာမွာေတာ့ ေရ႔ွကေကာင္ေပါက္ေလးေၾကာင့္ ဒီေန့တစ္ေနကုန္ အၿပံဳးမပ်က္ရေတာ့
***
"ဟင္ ဟိုက ကိုကိုမလား"
စႏၵီလင္း သူ႔ေဘးက အေစခံကို လွမ္းေမးေတာ့
"ကိုကိုေလးနဲ႔ေတာ့ ေတာ္ေတာ္တူတယ္ အလင္း"
ေတာ္ေတာ္တူတာ မဟုတ္ဘူး ကိုကိုမွ ကိုကို အစစ္
ဘာလို႔ ကိုကို ကအဲ့ေကာင္ေလးကို က် အရမ္းေဖာ္ေရျြပေနရတာလဲ
ၿပံဳးေနလိုက္တာကလည္း အလင္းသိတဲ့ကိုကို မဟုတ္သလိုပဲ
ၿပီးေတာ့ အၿမဲမ်က္ႏွာဖံုးတပ္ထားတတ္တဲ့ကိုကိုက ဒီေန့က်မွ.........
စႏၵီလင္း ရဲ့ေခါင္းထဲ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အတူ ဝမ္းနည္းစိတ္တို႔ပါ ၿပိဳင္တူျဖစ္ေပၚလို႔လာသည္
တစ္ဆက္တည္း မဟူရာနဲ႔ရိွေနတဲ့ ေကာင္ေလးအေပၚပါ မနာလိုမုန္းတီးစိတ္က ခ်က္ခ်င္းေပါက္ဖြားလာခဲ့သည္
အခ်စ္ႀကီးရင္ အမ်က္ႀကီးတယ္တဲ့
ကိုယ္အသက္ထက္ခ်စ္ရသူရဲ့ အၿပံဳးကို ေဖာေဖာသီးသီးရေနသူကို အလင္း မုန္းတာ အလင္း မလြန္ဘူး မွတ္လား
ခ်က္ခ်င္းပဲ အလင္းရဲ့ေခါင္းထဲကို အႀကံတစ္ခုက ဝင္ေရာက္လို႔လာေလသည္
မဲ့ေနတဲ့မ်က္ႏွာကေန ခ်က္ခ်င္းပဲၿပံဳးလာသူရဲ့ အၿပံဳးေအာက္မွာ ဘယ္သူမွ မခန္႔မွန္းႏိုင္တဲ့ အႀကံဆိုးႀကီးတစ္ခုက မဟူရာေဘးနားကေကာင္ေလးအတြက္ေတာ့ မေတြးရဲစရာ
အလင္း သူ႔ရဲ့အစီအစဥ္ကို ေဘးနားက အေစခံမေလးကို တီးတိုးေျပာျပလိုက္သည္
ၿပီးတာနဲ႔ သိပ္မၾကာလိုက္ ထိုအေစခံမေလးသည္ အလင္းနားကေန ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားၿပီး
မ်က္ႏွာအဝတ္စည္းနဲ႔ လူ 5ေယာက္ေလာက္ကို ေခၚလာခဲ့သည္ေလ
အလင္းရဲ့ အစီအစဥ္ 1 ကေအာင္ျမင္ၿပီဆိုေတာ့ ေနာက္တစ္ဆင့္ေပါ့ ကိုကိုရယ္
အလင္း မဟူရာရိွရာဆီ တမင္သြားၿပီး
"ကိုကို ဘာလာလုပ္တာလဲ"
"အာ ဒီတိုင္းပါပဲ
အလင္းကေကာ တစ္ေယာက္တည္းလား မိေအး မပါလာဘူးလား"
"ပါတယ္ ကိုကို
မိေအးက အလင္းအတြက္ မုန္႔သြားဝယ္ေနတာေလ"
အလင္းနဲ႔သာ စကားေျပာေနတယ္ ကိုကို႔အာရံုက အလင္းဆီမွာမရိွ အေအးဆိုင္ေရ႔ွမွာ အေအးဘူး ေစာင့္ေနတဲ့ ထိုေကာင္ေလးဆီမွာသာ
အလင္း မဲ့ၿပံဳးေလးတစ္ခ်က္ကို ခိုးၿပံဳးလိုက္ၿပီး အလင္းနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ ရိွေနတဲ့ လူ5ေယာက္ကို မ်က္စပစ္ျပလိုက္သည္
အလင္းရဲ့ အခ်က္ျပတာကို ရတာနဲ႔ ထိုလူ 5ေယာက္သည္ ခ်က္ခ်င္းလႈပ္ရွားလာသည္
အေအးဘူးဝယ္ၿပီး ျပန္လာတဲ့ ေကာင္ေလးကို ဘယ္သူမွ မရိပ္မိေအာင္ ပါးစပ္ကို အဝတ္အုပ္ၿပီး ဖမ္းေခၚသြားပံုက ထိုလူတစ္စုရဲ့ ကြၽမ္းက်င္မႈထဲက တစ္ခုပင္
အလင္းေက်းဇူးနဲ႔ တစ္ျခားဆီအာရံုေရာက္ေနသူ မဟူရာ ကေတာ့ ေကာင္ေလး အဖမ္းခံလိုက္ရတာကို မသိလိုက္
အလင္း သူ႔အလုပ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ မဟူရာကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းထြက္လာခဲ့လိုက္သည္
သူမရဲ့ ဦးတည္ရာက ဖမ္းေခၚခံသြားရတဲ့ ေကာင္ေလးရိွရာ အိမ္ပ်က္ႀကီးဆီ.................
အပိုင္း 6, coming soon