....മോൾ ഉറങ്ങിയോ....കിടപ്പുമുറിയിലെ മേശയിലെ ജഗിൽ കുടിവെള്ളം നിറക്കുന്ന ഭാര്യയെനോക്കി അയാൾ വിനയാർദ്രമായി ആരാഞ്ഞു....
സമയം ഏകദേശം പത്തുമണിയോട് അടുത്തിരുന്നു.... രാത്രിയുടെ ശബ്ദവും തണുപ്പും പടർന്ന മുറിയിൽ രാധിക ഒരു അപ്സരസിനെപ്പോലെ നിന്നു....
മോൾ ഉറങ്ങി.... അവൾ പറഞ്ഞു....
മ്മ്ഹ്...നേർത്തൊരു മൂളലോടെ രഘു കണ്ണുകൾ അടച്ചുകിടന്നു.... വൈകാതെ അയാളെ ഉറക്കം കടന്നുപിടിക്കുന്നത് കണ്ടുനിന്ന രാധിക നിസംഗതയോടെ കുനിഞ്ഞ് നൈറ്റി അല്പം ഉയർത്തി ധരിച്ചിരുന്ന പാന്റി അഴിച്ചു മുറിയുടെ ഒരുവശത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന ഡ്രസ്സ്‌ ബിന്നിലേക്ക് എറിഞ്ഞു
കുറച്ചേറെ നാളുകളായി ഇങ്ങനെയാണ്... രഘുവിന്റെ അരികിൽ അമർന്നുകിടക്കുന്ന സമയം രാധിക വേദനയോടെ ഓർത്തു.... താനും വിചാരങ്ങളും വികാരങ്ങളും ഉള്ളൊരു മനുഷ്യജീവി അല്ലെ....
മുറിയിലെ വെളിച്ചം അണഞ്ഞതും അകത്തളങ്ങളിൽ എവിടെയൊക്കെയോ ഇരുട്ടിനൊപ്പം നേർത്ത മൂളലുകളും നിശ്വാസങ്ങളും ഉണർന്നു..... നടുവിരലും മോതിരവിരലും ഒന്നിച്ച് തുടയിടുക്കിലെ നനഞ്ഞ പുഷ്പത്തിലേക്ക് നുഴഞ്ഞുകയറിയിറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ അവൾ തളർന്നു കിതച്ചിരുന്നു....
വികാരങ്ങളെ ഉറക്കാൻ തനിക്കൊരു ആണിനെ ആവശ്യമില്ലെന്ന് അവൾക്കു തോന്നി