៊បន្ទាប់ពីពិភាក្សាគ្នារួចចាស់ៗក៏បាននាំគ្នាទៅវិញអស់ដោយទុកឲ្យស៊ូហ្គានិងជុងគុកនៅតែពីរនាក់
" ស្អែកមិនបាច់ទៅរៀនទេ ទៅរើសឆុតរៀបការជាមួយបង "
" អេ៎ ...តែ ...ហ្យុងខ្ញុំ អួយ ... " គ្រាន់តែជុងគុកមិនទាន់ចប់ផង ស៊ូហ្គាអាចដឹងមុនទៅហើយថាគេចង់និយាយពីអ្វី ដូច្នោះហើយ ទើបប្រញាប់ទាញកាយគេមកផ្អឹបនិងទ្រូង
" អូន ... "
" ឆ្កួតពិតមែនប្រាប់ហើយថាមនុស្សមិនទម្លាប់ "
" រៀនទម្លាប់ឲ្យហើយទៅ មុននិងក្រោយគង់តែហៅទេកូនឆ្កែ "
" អួយ លែងមើសអោបរឹតអីសម្បើមម្ល៉េះថប់ដង្ហើម "
" អេស៎ អេ ...លោកតាធ្វើអីលោកតាតូចនិង " ភ្លាមៗជីវ៉ុនស្រាប់តែដើរចូលមក កាត់ចង្វាក់ពួកគេទាំងពីរ គិតទៅនាងល្អិតមានតែដាក់រហស្សនាមឲ្យមេរំខានទេ
" ទើបមកពីណានាងល្អិត "
" មកពីដើរលេង ហិហិ "
" ចឹងតាសទើបបាត់មុខមិនឃើញនៅរំខាន "
" មិនហ៊ានរំខានទេ ហិហិ ទុកពេលឲ្យលោកតាយកក្មួយឲ្យខ្ញុំ "
" ជីវ៉ុនស្អែកមិនបាច់ទៅរៀនទេ ទៅរើសឆុតសម្រាប់ចូលពិធីជាមួយពួកយើង "
" មានពិធីអីទៅលោកតា ធំណាស់មែនទេ "
" មែនហើយ "
" កម្មវិធីអីទៅ "
" រៀបការ "
" ហាស ... ហាសហា ខ្ញុំជិតបានពរក្មួយមែនទែនហើយយេ៎ៗ "
" ខ្ញុំមិនអាចមានកូនទេ "
" អាក៎ .... ហេ....ហេតុអី " ជីវ៉ុន
" ខ្ញុំជាមនុស្សប្រុស " ជុងគុក ពោលឡើងទាំងអោនមុខចុះ គេមានអារម្មណ៍ថាកើតទុកដែរ ចិត្តមួយខ្លាចថាស៊ូហ្គាអាចយកអ្នកផ្សេងដើម្បីបង្កើតឲ្យកូនគេនោះទេ
" គ្មានបញ្ហានោះទេសម័យនេះហើយចង់ភ្លោះក៏បានដែរ អូនកុំបារម្ភអី សឺត " ស៊ូហ្គាសសៀរផ្ទៃមុខចូលជិតថ្ពាល់របស់ជុងគុកហើយថើបគេមួយដង្ហើមវែង , នាយមិនបានគិតអគតិលើរឿងនេះទេទោះជុងគុកមិនអាចមានកូនឲ្យគេបានក៏គេមិនយកអ្នកណាមកជំនួសដែរ ត្បិតជុងគុកជាបេតាពិតមែនប៉ុន្ដែគេមិនអាចមានកូនទេ គេមានជំងឺខ្សោយបេះដូងតាំងពីកំណើត សុខភាពគេខ្សោយខ្លាំងណាស់ ថ្វីបើសព្វថ្ងៃគេរឹងមាំគ្រាន់បើហើយប៉ុន្ដែមិនអាចប្រថុយទៅលើរឿងនេះបានទេ
" តែខ្ញុំក៏ចង់បានកូនដែរ " ជុងគុកពោលឡើងខ្សាវៗទាំងមុខស្រពោន
" ផ្ញើពោះខ្ញុំទៅ " ជីវ៉ុន និយាយផ្ដាច់ការសន្ទនារបស់ជុងគុកនិងស៊ូហ្គា ធ្វើឲ្យពួកគេទាំងពីរងាកមើលមុខនាងភ្លឹសៗ ហាក់ភ្ញាក់ផ្អើលនិងសម្ដីរបស់នាង
" នាងល្អិត ឯងនៅក្មេងណាស់ កុំអីនាំតែខូចអនាគតទេ " ស៊ូហ្គា
" ខ្ញុំមិនក្មេងទេ ខ្ញុំធំហើយខ្ញុំគិតច្បាស់លាស់ហើយ ខ្ញុំដឹងរឿងនេះតាំងពីដំបូងថាវាបែបនេះ "
" កុំអី ... " ជុងគុក
" ពួកយើងផ្អាកនិយាយរឿងនេះសិនទៅ " ស៊ូហ្គាដកដង្ហើមធំសម្លឹងមើលនាងល្អិតមាឌតូចថ្លើមធំឆ្លាក់គ្នាជាមួយជុងគុក , នាយក៏រៀងភ្ញាក់ផ្អើលដែរ តាម
ចរិកធម្មជាតិនាងល្អិតជីវ៉ុន មិនអាចទេ នាងឆ្មើងឆ្មៃ កាចឆ្នាស់ មិនរួសរាយ យកតែចិត្តខ្លួនឯង ប៉ុន្តែនាយមិនយល់ថាហេតុអីថានាងប្រែប្រួល ក្លាយជាស្លូតបូត ចរិកគួរឲ្យស្រឡាញ់ ចេះគិតគូរ បានច្រើនខ្លាំងណាស់ តាំងពីជួបជុកគុកលើកដំបូងមកម្ល៉េះ នាងព្យាយាមសម្របខ្លួនជាមួយជុងគុក មករហូត
" ខ្ញុំនិយាយពិតមែនណា ខ្ញុំមិនចង់ឃើញអ្នកទាំងពីរ កើតទុកព្រោះតែរឿងនេះទេ " ជីវ៉ុន
" តែវាអាចប៉ះពាល់អនាគតឯងបានជីវ៉ុន " ជុងគុក
" ជុងគុកនិយាយត្រូវ " ស៊ូហ្គា
" ទៅភ័យអី ហិហិ ខ្ញុំដឹងអ្នកទាំងពីរខ្លាចខ្ញុំអត់អ្នកយកមែនទេហាសហា "
" ក៏បែបនិង ... " ជុងគុក
" បើអត់មានអ្នកយក ក៏អត់ទៅ អនាគតទៅខ្ញុំនៅជាមួយលោកតាទាំងពីរ ឲ្យលោកតាចិញ្ចឹមខ្ញុំដល់ចាស់ហាសហា ... ឡាៗៗ "
" នាងល្អិតនេះ " ស៊ូហ្គានិងជុងគុកក្រវីក្បាលអស់សំណើច ខណៈពេលជីវ៉ុននាងនិយាយយ៉ាងផុយស្រួយដូចជាមិនខ្វល់អ្វីទាល់តែសោះ
Skip
ឈានដល់ពេលព្រឹក ម៉ោង9ស៊ូហ្គា ជុងគុក និងជីវ៉ុន រៀបចំខ្លួនជាស្រាច់ ដើម្បីទៅរើសឆុតចូលពិធី ទឹកមុខម្នាក់ៗហាក់សប្បាយរីករាយខ្លាំងណាស់ , ជាពិសេសជីវ៉ុននាងចង់រំភើបខ្លាំងជាងស៊ូហ្គានិងជុងគុកទៅទៀត
" ជីវ៉ុន ចុះមកនៅធ្វើអី "
" ខ្ញុំភ័យ ... " ជីវ៉ុន ពេបមាត់
" ឯងភ័យអី " ស៊ូហ្គា
" អត់ដឹងផង ... "
" យីនាងល្អិតនេះ ឆាប់ចុះមក " ស៊ូហ្គា
" បងឌីន ឆាប់មក នៅធ្វើអី " ជុងគុកងាកទៅរក
ឌីនដែលឈរនៅស្ដាំដៃរបស់គេ
" មិនសមទេម្ចាស់តូច "
" ហេតុអីមិនសម ខ្ញុំមិនប្រកាន់ឯណា មួយជាតិខ្ញុំរៀបការតែម្ដងសោះ កុំបាច់ធ្វើរឹកពារចៅហ្វាយកូនចៅពេកអី "
" មែនហើយ " ស៊ូហ្គា
" បាទ " ឌីន
គ្រាន់តែចូលមកដល់ក្នុងហាងភ្លាមជុងគុកបើកភ្នែកធំៗចំហរមាត់ធ្លុង ព្រោះតែឃើញឆុតរៀបការដាក់នៅម៉ាឡាកាំងតាំងកណ្ដាលហាង ព្រមទាំងបិទឈ្មោះរបស់គេនិងស៊ូហ្គា (yoonkook)
( ឆុតរៀបការyoonkook ) របស់ជុងគុកពណ៍សរ ចំណែកស៊ូហ្គាពណ៍ខ្មៅ
" ហ្យុង ... នេះបងរើសរួចហើយហេស "
" ពិតមែនហើយ អូនពេញចិត្តទេ "
" អឹម ... ស្អាតណាស់ "
" អេ៎ .... នេះមករើសឆុតរៀបការមែនទេ " កំឡុងពេលកំពុងតែសប្បាយរីករាយ មានសម្លេងដែល
ស៊ូហ្គាមិនចង់ឮបាន បន្ទរមករកពួកគេ
" បងថេយ៍ ... " ជុងគុក
" បាទ នេះអ្នកទាំងពីរកំពុងរើសឆុតរៀបការមែនទេ "
" ឃើញហើយនៅសួរធ្វើអីទៀត " ស៊ូហ្គា
" ហ្យុង ... "
" គ្រាន់តែសួរ មិនបានឬ "
" មិនអីទេ ពួកយើងមករើសឆុតរៀបការរួចទើបហៅភ្ញៀវតាមក្រោយ បើជ្រុលជាជួបបងថេយ៍នៅទីនេះហើយកុំភ្លេចមកចូលរួមមង្គលការពួកយើងផងណា "
" ច្បាស់ខ្ញុំប្រាកដជាចូលរួមខានមិនបានឡើយ ខ្ញុំមានអ្វីពិសេសឲ្យជុងគុកនៅថ្ងៃរៀបការ "
" អ្វីទៅ ... "
" បើប្រាប់ម្ដេចនឹងពិសេសទៅ "
" អរ ... ហ្យុង ខ្ញុំសុំពេលនិយាយតែពីរនាក់បងថេយ៍បានទេ "
" រឿងអ្វី "
" ណាៗ "
" អូខេ " ស៊ូហ្គាងក់ក្បាលយល់ព្រមហើយក៏ដើរ
សម្ដៅទៅរកជីវ៉ុននិងឌីន ទាំងចិត្តមិនចង់ ជុងគុកច្បាស់ជាមានរឿងអ្វីដែលលាក់បាំងគេហើយ
" ពួកយើងទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកទៅ " ជុងគុក
" ហឹម "
គ្រាន់តែចូលមកដល់ក្នុងបន្ទប់ទឹកភ្លាមជុងគុកបានហុចរូបថតដែលថេយ៉ុងបានឲ្យមកគេទៅម្ចាស់ដើមរបស់គេវិញ , ទង្វើនេះវាធ្វើឲ្យថេយ៉ុងរៀងភ្ញាក់ផ្អើលបន្ដិចដែរ
" ពួកយើងធ្លាប់មានទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នាមែនទេ "
" មែ...មែនហើយ "
" តែខ្ញុំមិនចាំអំពីរឿងនេះទេ "
" ជុងគុកមិនចង់រំលឹកពីវាទេឬ "
" វាគ្រាន់តែជាអតីត បំភ្លេចវាចោលទៅ ខ្ញុំមិនចាំរឿងរវាងពួកយើងទាំងពីរឡើយ ម្ល៉េះបងថេយ៍គួរតែបោះចោលអតីតកាលនោះចោលទៅ ខ្ញុំពិតជាមិនចាំអ្វីសោះ ឲ្យវាហួសទៅចុះ បច្ចុប្បន្នខ្ញុំមានស៊ូហ្គាហ្យុងហើយ អតីតកាលវាគ្រាន់តែជាអតីតកាល សំខាន់មានស៊ូហ្គាហ្យុងគ្រប់គ្រាន់ហើយ ចាត់ទុកថាអហោសិកម្មឲ្យគ្នារឿងដែលពួកយើងបានធ្វើមិនគប្បីដាក់គ្នាទៅចុះ "
" តែយើងមិនចប់ត្រឹមនិងទេ ចន ជុងគុក " ថេយ៉ុង
និយាយទាំងបើកភ្នែកក្រឡោត ព្រមទាំងរុញកាយជុងគុកបុកជញ្ជាំងមួយទំហឹង ប៉ុន្តែសាមីខ្លួនដែលត្រូវគេរុញមិនបានភ័យខ្លាចញញឺតនោះទេមានតែធ្វើមុខស្មើរៗគ្មានអារម្មណ៍មកកាន់ថេយ៉ុងវិញ
" ថេយ៉ុងមិនចប់តែខ្ញុំចប់យល់ទេ ... ជីវិតខ្ញុំ ខ្ញុំជាអ្នកគ្រប់គ្រង់ ជីវិតខ្ញុំវេទនាជាមួយនឹងថេយ៍គ្រប់គ្រាន់ហើយ ចង់តាមចងកម្មចងពៀរវេរាខ្ញុំដល់ពេលណាទៀត ឬថេយ៍មិនចេះឆ្អែតឆ្អន់ មិនហត់ទេឬ ហេតុអីនៅតែព្យាយាមតាមយាយី ជីវិតពួកខ្ញុំទៀត ថេយ៍ចង់បានប្អូនស្រីថេយ៍ទៅវិញ ថេយ៍បានហើយ ថេយ៍នៅចង់អីបានទៀត "
" នេះ .... "
" មិនបាច់ឆ្ងល់ទេ គ្រប់យ៉ាងខ្ញុំរៀបចំខ្លួនឯង កុំឲ្យខ្ញុំស្អប់ថេយ៍ខ្លាំងជាងនេះអី ខ្ញុំយល់ព្រមឲ្យថេយ៍ចូលរួមមង្គលការរបស់ខ្ញុំនិងស៊ូហ្គាហ្យុងចាត់ទុកថាខ្ញុំ ព្រមអភ័យទោសឲ្យថេយ៍ហើយ ខ្ញុំអហោសិកម្មឲ្យគ្រប់យ៉ាងខ្ញុំមិនចង់ជាប់ជំពាក់កម្មជាមួយមនុស្សគួរឲ្យស្អប់ដូចថេយ៍នេះទេ បើខ្ញុំមិនយល់ថាពួកធ្លាប់មានទំនាក់ទំនងនឹងគ្នាពីមុនកុំថាឡើយមុខថេយ៍សូម្បីតែស្រមោលក៏ខ្ញុំមិនចង់ឃើញដែរ ហឹស ថយចេញ " ដៃមាំលើករុញច្រានថេយ៉ុងទៅមួយជំហៀងហើយក៏ដើរចេញទៅ ដោយមិនភ្លេចបន្សល់ពាក្យមួយឃ្លាទុកឲ្យថេយ៉ុងហាក់ចុកឆ្អល់រកនឹកពាក្យតបតលែងបានក្រៅពីឈរភ្លឹកស្ងៀមៗទុកឲ្យជុងគុកដើរចេញទៅបាត់ .
" បើថេយ៍នៅតែធ្វើចរិកបែបនេះទៀត ចុងក្រោយថេយ៍មិនសល់ សូម្បីតែអ្នកណាម្នាក់ដែលនៅក្បែរខ្លួនថេយ៍ ចាំទុក "
-----------
To be continued 🩷🐰
ចង់យាយថាកាន់តែកៀកចប់ហើយ