En Son Kaldığımız Yer
Dilan'ın telefonu çaldı.
Dilan: Alo. Evet benim. Ne! Tamam hemen geliyoruz.
Aran: ne olmuş?
Dilan: Babam... babam trafik kazası geçirmiş!
Aran: Beter olur inşallah!
Dilan: Aran ne diyorsun! Babamız trafik kazası geçirmiş sen beddua ediyorsun!
Aran: Ne olmuş! Onun hep yaptığı şey.
Dilan: Aran lütfen hastaneye gidebilirmiyiz.
Ahenk: Aran lütfen.
Aran: Üfff iyi be!
Aran küfürler savurarak bizi hataneye götürdü.
Dilan: Anne! Ne oldu? Anlat bana.
Kadın: (ağlayarak) kızımm.
Kadın Dilan'a sarıldı.
Dilan: Tamam anne babama birşey olmiycak.
Aran: Dilan sana inanamıyorum! Sana yaptıklarından sonra hala onu savunuyorsun.
Dilan Aran'a yaklaştı.
Dilan: Aran kabul etsende etmesende o bizim babamız! Ve o şuan ölebilir!
Aran: (bağırarak) Ölürse ölsün umrumdamı!
Hemşire: Beyefendi burası hastene biraz sessiz olun.
Aran duvara vurdu. Kızgındı kolundaki damarlar belli oluyordu. Bir doktor yanımıza geldi.
Doktor: Ata beyin yakınları sizmisiniz?
Kadın: Evet biziz. Kocam iyimi ölmiycek değilmi?
Doktor: kocanız çok kan kaybetmiş. Kan nakli yapılması gerek. Ailede 0 Rh pozitif kan grubu olan varmı?
Kadın Aran'a baktı.
Aran: Ooo hayır hayır hayır. O adam için kanımı boşa harcamam.
Kadın: Oğlum lütfen. O senin baban.
Aran: Babamsa babalığını yapsaydı.
Doktor: Fazla zamanımız yok. O yüzden hızlı karar verin lütfen.
Aran: Doktor bey siz gidin başka birini bulun. Ben kanımı ona paylaşmam!
Kadın: Yazıklar olsun sana!
Kadın ağlayarak ordan uzaklaştı. Dilan peşinden gitti.
Dilan: Aran eğer biraz kalbin varsa babama kanını verirsin.
Aran iç çekerek yere oturdu. Yanına çömeldim.
Aran: Kimse beni anlamıyor. Çocukluğumdan beri bana kötü davranan birine kanımı vermemi istiyorlar.
Ahenk: Aran bunun senin için zor olduğunu biliyorum ama sen baban gibi biri değilsin. Baban sen onun yerinde olsan vermiycekti ama sen vericeksin.
Aran bana baktı.
Aran: Ahenk iyiki varsın.
Ahenk: Kanını babana vericekmisin?
Aran: Evet vericem. Ama sırf senin için
Ahenk: Ben o zaman Dilan'ı bulup fikrini değiştirdiğini söyleyeyim.
Aran'ın yanağından öpüp Dilan'ı bulmaya gittim. Onları bahçede buldum bankta oturmuş annesiyle konuşuyordu.
Dilan: Anne merak etme ben Aran'ı ikna edicem.
Kadın: Kızım ne dediğini duymadın mı? O ikna olmaz.
Yanlarına yaklaştım.
Kadın: Ne o kocanı savunmayamı geldin!
Dilan: Anne!
Ahenk: Bazen iyiki Aran size böyle davranıyor diyorum! Aran fikrini değiştirdi onun için gelmiştim. Ama bakıyorumda sizin pek umrunuzda değil!
Kadın: Benimle doğru konuş!
Dilan annesinin kolunu tuttu.
Dilan: Anne tamam biraz sakin ol. Hem bak Aran fikrini de değiştirmiş. Gel biz içeri geçelim.
Onlarla birlikte bende içeri girdim. Aran doktorla konuşuyordu. Konuşması bitince bize döndü. Kadın hemen oğluna sarıldı.
Kadın: Canım oğlum benim. Fikrini değiştireceğini biliyordum.
Aran kadını kendinden uzaklaştırdı.
Aran: Hemen cıvıklaşma! Sen üzüldüğün için değil karım istediği için fikrimi değiştirdim.
Kadın bana döndü.
Kadın: Kızım sana ne kadar teşekkür etsem az. Çok saol.
Sırıttım.
Ahenk: Yaa öylemi. Dışarda öyle demiyordum ama!
Bir hemşire gelip Aran'ı götürdü.
Doktor: Kanıda bulduğumuza göre Ata beyi amelyat edebiliriz.
Kadın: Ohh çok şükür.
Doktor: Yalnız kocanız sağ çıkamaya bilir.
Kadın: Ne demek o sağ çıkamaya bilir?
Doktor: Amelyatta herşey olabilir. Kendinizi hazır tutun.
Aran kıkırdadı.
Aran: (sessizce) umarım hayatını kaybeder.
Kadın ağlamaya başladı. Dilan kolundan tutup onu lavaboya götürdü.
Aran: Şuna bak! Ölürse ona kim para vericek öyle değilmi.
Ahenk: Aran neden öyle diyorsun. Belki gerçekten seviyor.
Aran: Ahenk bu kadar saf olma. Sırf zengin diye evlendi sevgiyle bir alakası yok!
Aran başını tutarak yere oturdu. Endişeyle yanına gittim.
Ahenk: Aran iyimisin?
Aran: Başım dönüyor.
Ahenk: Tabi döner sabah bir şey yemedin bir de üstüne kan verdin. Ben sana kantinden birşeyler alayım.
Aran: Bende geleyim.
Ahenk: Yürüyebilecek misin?
Aran: Ahenk sadece başım döndü ayağıma bir şey olmadı.
Ahenk: Seni düşünende kabahat. İyi yürü o zaman.
Kantine indik. Aran birine baktı ve güldü. Baktığı kişinin yanına gitti. Bir kızla konuşuyordu. Kızı kolundan tuttu ve yanıma getirdi.
Aran: Şule işte bu kız da benim karım.
Şule: Memnun oldum. Demek Aran'ın öve öve bitiremediği kız sensin.
Şaşkınlıkla Aran'a baktım.
Aran: Ahenk Şule benim üniversite arkadaşım.
Ahenk: Sonunda Aran'ın bir arkadaşıyla tanışabildim.
Aran: Şule sen neden buraya geldin?
Şule: Annem biraz hastada onun için geldim. Ahenk sen hangi bölümden mezun olmuştun Aran söylemişti ama unuttum.
Ahenk: Psikoloji bölümünden mezun oldum ama çalışmaya zamanım olmadı.
Şule: Ne yani mezun olur olmaz hemen evlendin mi?
Aran: Şule bizim biraz acelemiz varda bir dahaki görüşmemizde devam ederiz.
Şule: İyi peki hayatım sonra konuşuruz.
Gözlerim fal taşı gibi açıldı. O kim oluyorduda benim kocama hayatım diyebiliyordu. Aslında kıskanç bir insan değilim ama o an kıskandım. Yanlarından gittim. Kendime su alıp içtim.
Şule: Galiba birileri kıskanmış.
Aran bana baktı ve güldü.
Aran: Onun bu hallerini çok seviyorum.
Şule: Ona aşık olduğun her halinden belli oluyor. Ben gidiyorum sende sevgili karınla biraz konuş.
Aran yanıma geldi.
Aran: (gülerek) Hayatım iyimisin? Biraz kızarmışsın.
Yanaklarıma dokundum.
Ahenk: Sen bana domates mi diyorsun!
Aran: Hayır sana öyle bir şey demeye çalışıyorum ama sen biraz daha kıskanmaya devam edersen domatese ta kendisi olucaksın.
Ahenk: Ben seni kıskanmadım ki.
Aran: Ben de bunu yedim.
Ahenk: Senin başın dönmüyormuydu git birşeyler al ye. Ben yukarı çıkıyorum.
Aran arkamdan güldü. Dilan ve anneside ordaydı.
Kadın: Aran nerede?
Ahenk: Kantinden kendine yiyecek birşeyler alıyor.
Kadın: Neden çok mu acıkmış.
Sinirle iç çekdim. Şu kadını boğasım geliyor. Çok geçmeden Aran yanımıza geldi.
Aran: Ahenk şunu al sabahtan beri bir şey yemedin.
Ahenk: Teşekkür.
Kadın somurttu.
Kadın: Biz de sabahtan beri bir şey yemedik ama bize bir şey getiren yok!
Aran elini yumruk yaptı.
Aran: Bunca zamandır kantin hep aşağıdaydı. Biraz aklın olsa inip yemek yerdin.
Doktor amelyathanede çıktı.
Doktor: Amelyat çok iyi geçti. Onu odaya alıcaz.
Kadın: Çok teşekkürler doktor bey.
Aran: ( içinden) yalaka.
Doktor: Ne demek ben işimi yaptım.
Kapının önünde kaç saattir beklediğimizi bilmiyorum. 1 mi 3 mü 5 mi kendimi gerçekte çok yorgun hissediyordum.
Aran: Ahenk çok geç oldu istersen eve gidelim?
Ahenk: Olur aslında. Zaten çok yorulmuştum.
Aran: Dilan sende gelicek misin?
Dilan: Yok ben burda annemin yanında kalıcam.
Aran: Ahenk hadi gel.
Aran elime tuttu. Giderken kadın bir şey söyledi.
Kadın: Hayırsız evlat!
Aran durdu kadına döndü ve sert adımlarla ona ilerledi.
Aran: Bir daha bana hakaret edersen seni doğduğuna pişman ederim! Hayırsız evlat mış sen önce kendine bak!
Kolumu tuttu. Hızlı bir şekilde ordan gittik.
Ahenk: Aran dur canım acıyor!
Aran: Üzgünüm.
Beni arabaya bindirdi. Eve gelmiştik odama çıkıp kendimi yatağa attım. Gece yarısı uyandım Aran yanımda değildi. Kalkıp onu aradım balkonda sigara içiyordu. Kapı eşiğinde onu izledim.
Aran: Ahenk beni izlemek istiyorsan biraz daha sessiz olman gerek. Yanıma gel.
Yanına gittim. Sigarasını balkondan aşağı attı. Dumanını yüzüme üfledi.
Ahenk: Kaçıncıyı içiyorsun? Dürüst ol.
Aran: 13. yü içiyorum.
Ahenk: Neden yanıma gelmedin?
Aran: Yalnız kalmaya ihtiyacım vardı.
Ahenk: Hala yalnız kalmak istiyor musun?
Aran: Hayır.
Ahenk: Bekle burda!
Elimde bir bardak viski ve meyve suyuyla geri döndüm.
Ahenk: Viski senin için meyve suyu benim için. Sarhoş olmazsın değil mi?
Aran: 3 bardak içmezsem olmam. İyi bir şeçim yapmışsın.
Aran viskiden bir yudum aldı. Sonra kafasına dikleyip içti. Onu ayağa kaldırdım. Telefonumu alıp şarkı açtım. Ellerini belime doladım. Bende ellerimi omuzlarına koydum.
Aran: Ahenk ne yapıyorsun?
Ahenk: Aran senin somurtman hoşuma gitmiyor. Biraz olsun gülmeni istiyorum. En ufak bir gülümseme bile zafer kazanmamı sağlar.
Kafamı omzuna koydum. Eliyle saçımı okşadı.
Ahenk: Güldün mü?
Aran: Üzgünüm ama gülmedim. Ahenk yorgunum uyuyalım mı?
Ahenk: İyi uyuyalım.
Odaya çıktık. Üzerimi değiştirmeden kendimi yatağa attım. Sırtımda bir el hissettim.
Aran: Çok gerginsin.
Ahenk: Aran sen daha demin yorgun değilmiydin?
Aran: Bu yatak odasında bir şey var buraya her geldiğimizde seni daha çekici buluyorum!
Ahenk: Aran uyumak istiyorum.
Aran: Tamam ama yatmadan önce bir öpücük istiyorum.
Ahenk: Sonra hemem uyuyacakmısın?
Aran kafasını salladı. Doğruldum. Aran bir elini dudağıma koydu. Diğer eliyle belimi okşadı. Sonra tutkulu bir öpücük. Öyle sert öpüyorduki dudağım kızardı. Çok zevk alıyordum. Onun dudakları dudaklarıma değerken. Ama her güzel şeyin bir sonu var. Aran'ı kendimden uzaklaştırdım.
Aran: Biraz daha o bal dudaktan öpeyim lütfen.
Ahenk: Aran eğer durmazsak bu öpücük başka yerlere gidicekti. Hem sadece bir öpücük istemiştin. Hadi uyu.
Aran yatağa uzandı. Arkamdan bana sarıldı.
Ahenk: Bir gece bana sarılmadan uyuyamazsın değil mi?
Boynuma öpücükler yağdırdı.
Aran: Bu güelliğe karşı koyamıyorum.
Ahenk: Aran dur!
Biraz daha öptükten sonra durdu.
Ahenk: Sen yorgun değil misin? Yatıp uyusana!
Aran: Tamam tamam kızma.
Sabaha yakın Aran'ın telefonu çaldı.
Aran: Alo. Üff yinemi...!
Ahenk: Kim aradı sevgilim?
Aran beni dinlemeden odadan çıktı. Sesler geliyordu ama anlaşılmıyordu. Dinlemek istedim ama kendimi tuttum. Sonra sızmışım.
Sabak birinin saçımla oynamasıyla uyandım.
Aran: Günaydın.
Ahenk: saat kaç?
Aran: 9 za çeyrek var.
Ahenk: Babanla ilgili bir gelişme varmı?
Aran: Ahenk neden sabahımızı mehvediyorsun!
Ahenk: Aran o senin baban. Nasıl merak etmiyorsun.
Aran: Umrumda değil çünkü! Seninde olmasın.
Ahenk: Aran kalk hazırlan. Babanı görmeye gidicez.
Kıyafetlerimi alıp giyinme odasına gittim.
Giydiği kıyafet
Ahenk: Niye hala giyinmedin?
Telefonum çaldı. Arıyan Dilan'dı
Ahenk: Efendim Dilan? Gerçekten mi! Tamam getiririm ama fazla sevineceğni sanmıyorum.
Aran: Ne dedi?
Ahenk: Baban uyanmış. Seni soruyormuş. Dilan gelmeni söyledi.
Aran: ( alaycı bir sesle ) Beni mi soruyormuş? Ne olmuş kanımı verdiğim için beni mi azarlıycak.
Ahenk: Aran hadi! Belki iyi bir şey söyliycek.
Aran'ı zorla ikna ettikten sonra hastaneye gittik. Odaya girdiğimizde Dilan ve annesi orda duruyordu. Kadın beni görünce gözlerini açtı.
Kadın: Kayınpederini ziyarete geliyorsun biraz edepli giyin.
Ata Bey: Sus! Kızın üzerindeki zeten iyi. Hem sana mı sorucak!
Kadın: Ben... şey olur diye
Ata Bey: Sana konuşma hakkı verdim mi?
Aran olanları ağzı açık izliyordu. İlk defa babası sevdiği birini savunmuştu.
Ata Bey: Aran oğlum ben sana bunca zamandır kötü davrandım ama sen bana kanını vermişsin sana teşekkür etmek istedim. Sen olmasaydın ölebilirdim.
Aran: Yalnız ben sen ölüm döşeğindesin diye kanımı vermedim. Karım çok istedi teşekkür edilmesi gereken kişi o.
Ata Bey: Kızım sana da teşekkür ederim. Ama ben Aran'ı sadece teşekkür etmek için değil bir şey itiraf etmek için de çağırdım.
Aran: Ne itiraf ediceksin?
Ata Bey: Oğlum... senin bir
Kadın: Emin misin?
Ata Bey: Bunca yıldır saklıyoruz. Bilmeye hakkı var.
Aran: Söyle artık! Bunca yıldır benden ne sakladınız?
Ata Bey: Aran senin bir ikiz kardeşin var.