ΜΑΝΤΕΨΤΕΕΕ!!!
ΟΙ ΣΧΟΛΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΡΧΙΣΑΝ!!
ΑΑΑΑΑΑ!!!
Από ότι καταλάβατε συμμετέχω κι εγώ!!
Σιγά μη το έχανα!
Τα αγόρια παίζουν ποδόσφαιρο και εμείς τα κορίτσια βόλεϊ.
Α και μιας που είπα για αγόρια ακόμα κάθομαι με τον μαλακα τον Ορφέα.
ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΒΔΟΜΆΔΑ ΠΡΗΖΩ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΉ ΝΑ ΜΕ ΑΛΛΑΞΕΙ ΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΜΑΛΑΚΑΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΊΠΟΤΑ!
- Θα κάτσετε να συμφιολιωθειτε! Τόσα χρόνια είστε έτσι. Φέτος θα αλλάξετε τέλια και παύλα! αυτή τη μαλακια συνέχεια μου λέει.
- Ότι και να χρειαστείτε, ότι και να σας προβληματίζει ελάτε να μου το πείτε και θα το λύσουμε μαζί. αυτές τις παπαριες έλεγε στην αρχή της σχολικής χρονιάς και τώρα ούτε καν βοηθάει.
Τώρα ετοιμάζομαι για να πάμε με την Δανάη να δούμε τον Μιχαήλ που έχει προπόνηση. Α και θα είναι εκεί ο Ορφέας. Δεν τον αντέχω άλλο όλη μέρα στο σχολείο δίπλα μου τον έχω και τώρα πρέπει να τον έχω και εδώ!
Οι αλλες δύο είναι με τον Αχιλλέα και τον Άρη έξω βόλτα. Τα πιτσουνακια!
Έβαλα αυτα:
Γιατί μετά από τα αγόρια έχουμε εμείς προπόνηση.
Πήγαμε καθίσαμε στις κερκίδες και ο Μιχαήλ με τον Ορφέα ήρθαν να μας χαιρετήσουν.
Ο Ορφέας καθόταν σαν το αγγούρι πίσω από τον Μιχαήλ και μόνο την Δανάη χαιρέτησε με ένα γεια. Εμένα σημασία δεν μου έδωσε. Ναι ούτε εγώ χαίρομαι που σε βλέπω αλλά δεν το δείχνω τόσο!
Μετά από λίγο φεύγουν και ο αγώνας άρχισε.
Ο Ορφέας άφησε το μπουφάν του στην διπλανή καρέκλα από εμένα και εγώ επειδή δεν πήρα μπουφάν και κρυωνα το φόρεσα.
Μυριζα το άρωμα του και όταν το είδε χαμογέλασε.
Τους βλέπαμε αρκετή ώρα και κάθε φορά που ο Μιχαήλ έβαζε γκολ το αφιέρωνε στην Δανάη.
Σε κάποια φάση έβαλε γκολ και ο Ορφέας και έβγαλε την μπλούζα του. Τότε κάτι καθυστερημένα κοριτσάκια άρχισαν να φωνάζουν.
Σηκώθηκα και άρχισα να του φωνάζω να την βάλει πάλι γιατί είχε κρύο.
Ο- Δεν είσαι η μάνα μου για να με πρήζεις. Κατσε κάτω και απόλαυσε το όπως κάνουν και εκείνες. χαμογελάει και τους κλείνει το μάτι.
Εκείνες φώναζαν πιο πολύ από την χαρά τους.
Ν- Αντε βάλτην και βούλωσε το!
Ο- Αλλιώς τι; με κοιτάει με πονηρό βλέμμα.
Ν- Θα δεις μετά.
Κάνει μια έκφραση του τύπου ότι του άρεσε και την ξαναφοραει.
Μόλις τελείωσαν τα αγόρια ήρθε η δική μας σειρά και πάνω στην ώρα γύρισαν οι άλλοι από την βολτα τους.
Εγώ έμεινα με το μπουφάν του Ορφέα.
Ήρθαν όσοι έπαιζαν ποδόσφαιρο στις κερκίδες και κάποια κορίτσια που δεν έπαιζαν βόλεϊ απλά ήρθαν να υποστηρίξουν τις φίλες του κωλοτρυβονταν πάνω στον Ορφέα.
Αρχίσαμε να παίζουμε και ένα άκυρος άρχισε να μου μιλάει.
Τι θες και εσύ μωρή!
?- Ωραίο μπουφάν Νόρα!
Ν- Ευχαριστώ του Ορφέα είναι! μετά από αυτό είδα τον Ορφέα να περιφανευται. Αι μωρή ψώνιο.
?- Καλά ότι πεις. Το δικό μου πάντως νομίζω πως σου πηγαίνει καλύτερα!
μου κλείνει το μάτι.
Ν- Μπαα δεν νομιζωω. είπα με ένα γελακι και ο Ορφέας χαμογέλασε με την απάντηση που έδωσα.
Τελειώσαμε κι εμείς και μετά πήγαμε μια μικρή βόλτα με τα αγόρια και αργότερα γυρίσαμε σπίτια μας.
Ωχ! Ξέχασα να δώσω το μπουφάν στον Ορφέα.
Καλά θα του το δώσω αύριο λες και θα πάθει κάτι.
Την επόμενη μερα ο Ορφέας δεν ήρθε τις πρώτες 5 ώρες.
Την ώρα της γλώσσας χτυπάει η πόρτα και μπαίνει μέσα ο Ορφέας.
Το πρόσωπο του είχε πληγές και τα χέρια του ήταν με γάζες.
Τι έπαθε;
Ήρθε κάθισε δίπλα μου, πέταξε την τσάντα κάτω και ξάπλωσε πίσω στην καρέκλα και με κοιτούσε.
Ν- Τι επαθες; Που χτυπησες;
Ο- Δεν σε αφορά μικρή.
Ν- Λεγε γαμωτο.
Ο- Τσ.. έπεσα με την μηχανή δεν είναι κάτι σπουδαίο. το είπε με ηρεμία λες και όντως δεν ήταν κάτι
Ν- Πάγο εβαλες;
Ο- Όχι άλλα μια χαρά είμαι.. άρχισε να ψεύδεται.
Ναι σε πίστεψα τώρα
Πήρα το κρύο μπουκάλι με το νερό μου και το ακούμπησα πάνω στο σκισμένο του φρύδι που είχε μια μελάνια.
Όταν το ακούμπησα έβγαλε ένα μικρό ήχο πόνου αλλά μετά το συνήθισε. Όταν πήρα το μπουκάλι από το σημείο εκείνο το πρόσωπο του χαλάρωσε.
Ν- Ξέχασες χθες το μπουφάν σου. πήγα να το βγάλω αλλά με σταμάτησε με το χέρι του.
Ο- Κράτα το σε σένα ταιριάζει καλύτερα.
Νομίζω πως κοκκινησα..
Χτυπησε το κουδούνι για έξω.
Κ.Γ- Ορφέα παιδί μου αν δεν μπορείς να βγεις έξω για διάλειμμα μπορείς αν θες να καθίσεις μέσα δεν υπάρχει πρόβλημα.
Ο- Θα το ήθελα πολύ σας ευχαριστώ.
Σηκώνομαι πάω να φύγω αλλά μου έπιασε το χέρι.
Ο- Μπορείς να καθίσεις μαζί μου;
Ν- Εντάξει.
Ο- Σε ευχαριστώ.
Πηγαινω και κάθομαι πάλι στην θέση μου.
Ν- Γιατί δεν είπες κάποιον από τους φίλους σου να κατσει;
Ο- Πρώτον ο Μιχαήλ θα ήθελε να πάει έξω για να είναι με την Δανάη και μετά οι άλλοι θα με έκραζαν. Οπότε είπα εσένα που ξέρω ότι δεν θα με κρίνεις γι αυτό που εγινε..
Ν- Εντάξει.
Ο- Αν θες όμως να βγεις, βγες!
Ν- Όχι εντάξει δεν πειράζει. Θα κάτσω μαζί σου.
Μετά από λίγα λεπτά χτυπησε το κουδούνι.
Μπήκαν μέσα τα κορίτσια και με είδαν να κάθομαι με τον Ορφέα.
Β- Που ήσουν εσύ και δεν ήρθες εξω;
Ν- Καθόμουν με τον Ορφέα.
Ο- Εγώ της το ζήτησα για να μου κανει παρέα..
Ν- Έγινε κάτι όσο έλειπα;
Ε- Ήρθαν και μας έκαναν έκπληξη ο Αχιλλέας και ο Άρης αλλά μαζί τους ήταν και ένας ακόμα φίλος τους όπου καθοταν μόνος του γιατί εμείς ήμασταν με τα αγόρια.
Β- Ναι και επειδή βαριόταν έλεγε άλλο κορίτσι διαθέσιμο δεν έχετε να έρθει να μου κάνει παρέα γιατί βαριέμαι μόνος μου.
Με του που τα λέει αυτά η Βικτόρια κοιτάω αυθόρμητα τον Ορφέα και τον είδα πως άρχισε να νευριαζει.
Ν- Καλύτερα που κάθισα μέσα. Μη μου πεις ότι και μετά θα είναι αυτός εκει;
Β- Δεν ξέρω αλλά είπαμε μιας και που τώρα έχουμε γυμναστική να φύγουμε με τα αγόρια.
Ν- Μόνο εσείς οι δυο;
Ε- Όχι ρε χαζή όλοι μας. Όλη η παρέα. Οπότε μάζεψε τα πράγματα σου φεύγουμε.
Κοιτάω τον Ορφέα.
Ν- Θα έρθεις εσυ;
Ο- Φυσικα και θα έρθω δεν σε αφήνω μόνη σου με τον άλλον τον μαλακα.
Γελάω.
Πήραμε τα πράγματα μας και φύγαμε.
Πήγαμε στα αμάξια των αγοριών και βλέπω τον Ορφέα να πηγαίνει προς την μηχανή του.
Ν- Με την μηχανή θα έρθεις εσυ; του λέω όταν φτάνω κοντά του
Ο- Ναι γιατι;
Ν- Τι γιατί; Με αυτήν έπεσες και χτυπησες.
Ο- Έλα μωρέ τώρα λες και θα πάθω κάτι.
Ν- Θα έρθω μαζί σου για να βεβαιωθώ ότι είσαι καλά.
Ο- Άκου δεν θέλω δεύτερη μάνα. Τραβά εσύ με το αμάξι και άσε με εμένα.
Ν- Στο αμαξι θα ειναι και ο άλλος ο φίλος των αγοριών.
Ο- Και εμένα τι με νοιάζει;
Ν- Μπορείς να μου πεις τι παθαίνεις και αλλάζεις ξαφνικα;
Ο- Δεν θέλω να έχω κάποιον πάνω από το κεφάλι μου που να με πρήζει για ότι κίνηση και να κάνω! Γι αυτό τραβά με το αμάξι και μην με πρήζεις. Αντε γιατί πολύ σε ανεχτηκα!
Αρχικά αουτς και δεύτερον
Βασικά δεν υπάρχει δεύτερον!
Φεύγω και πάω προς τους άλλους.
Ήμουν έτοιμη να κλαψω..
Δ- Ει όλα καλα; μου λέει η Δανάη όταν τους πλησιάζω.
Ν- Ναι μια χαρά!
Δ- Παλι μάλωσες με τον Ορφέα ε;
Ν- Άστο δεν θέλω να ασχοληθώ.
Δ- Εντάξει πάμε μέσα αν ειναι.
Μπαίνω μέσα στο αμάξι και δίπλα μου είναι ο φίλος των αγοριών.
?- Γειά σου όμορφη.
Ν- Ρε δεν μας παρατάς κι εσύ!
?- Καλά σορρι. σηκώνει τα χέρια του.
Φτάνουμε κέντρο και πήγαμε να καθίσουμε σε ένα παγκάκι. Κυριολεκτικά όλοι τριγύρω μας φιλιοντουσαν. Το ίδιο έκαναν και οι δικοί μας. Εκτός από την Δανάη με τον Μιχαήλ που η Δανάη ξαπλωνε πάνω του και εκείνος της χαϊδευε τα μαλλιά.
Εγώ καθόμουν δίπλα στον τυπα που δεν ξέρω καν το όνομα του και λίγο πιο δίπλα μου ο Ορφέας.
Τον κοιτούσα συνέχεια μήπως και καταλάβαινε τι μαλακια έκανε αλλά αυτός τίποτα χαμπάρι δεν έπαιρνε. Καθόταν και κοιτούσε τον κωλο της κάθε κοπέλας που περνούσε από μπροστά μας.
?- Τι σου έκανε και ήσουν έτοιμη να κλάψεις πριν;
Ν- Τι ειπες; γυρίζω και τον κοιτάω
?- Τι σου είπε πριν και σε πλήγωσε;
Ν- Αστο που να σου εξηγώ.
?- Θες να τον κάνουμε να ζηλέψει;
Ν- Δεν πρόκειται να ζηλέψει μην κουράζεσαι τζάμπα.
?- Δεν πειράζει ας το προσπαθήσουμε κι ας φάω ξύλο στο τέλος. μετά από αυτό που είπε αρχίσαμε να γελάμε και οι δύο.
?- Χρήστος χάρηκα. μου δίνει το χέρι του
Ν- Νόρα. του δίνω κι εγώ.
Χ- Λοιπόν; Ετοιμη;
Ν- Τι να σου πω. Αντε ναι.
Με πιάνει από την μέση μου και με βάζει επάνω του.
Χ- Μπορώ να σε ακουμπήσω στη μέση και μετά λίγο πιο κάτω; Ή δεν νιώθεις άνετα.
Για την ακρίβεια δεν νιώθω και πολύ άνετα αλλά έτσι όπως νιώθω τώρα γαματο.
Ν - Ναι οκευ.
Χ- Ωραία. παίρνει τα χέρια μου και τα ακουμπάει στο στήθος του και αυτός έχει τα χέρια του στους γλουτούς μου.
Χ- Ωραία τώρα θα πρέπει να γελάς με ότι και να σου λέω ώστε να γυρίσει να μας κοιτάξει.
Ν- Έγινε! Αλλά να λες κάτι αστείο.
Χ- Μην ανησυχείς το έχω!
Άρχισε να με κάνει να νιώθω πιο άνετα μαζί του και γελούσαμε και μιλούσαμε συνέχεια. Ο Ορφέας κοίταζε και νευριαζε αλλά πραγματικά δεν με ένοιαζε.
Καθώς μιλούσα με τον Χρήστο παρατήρησα την συζήτηση που είχαν η Ελεανα με τον Αχιλλέα. Μιλούσαν για το σκουλαρίκι που έχει στον αφαλό.
Αχ- Μαλακα γαμαει. Πολύ μου αρέσουν τα σκουλαρίκια στον αφαλό.
Ε- Με τα κορίτσια είχαμε πάει να το κάνω.
Αχ- Φοβηθηκες;
Ε- Μπαα.. εγώ είμαι θαρραλέα!
ΤΙ ΛΕΕΙ ΑΥΤΗ ΡΕ!? ΞΕΧΑΣΕ ΠΩΣ ΕΚΑΝΕ!?
Αχ- Σε πονάει καθόλου;
Ε- Λιγο μονο όταν φοράω ψηλομεσα παντελόνια.
Αχ- Τωρα που φοράς αυτη φόρμα σε πονάει;
Ε- Ελάχιστα μην φανταστείς πολύ.
Αχ- Να το κάνουμε καλά τότε. λέει και της δίνει ένα φιλί στην κοιλιά
Αωω
Με τον Χρήστο ανταλλάξαμε και Instagram.
Χ- Οπότε με χρειαστείς στείλε μου!
Ν- Εντάξει!
Μετά αφού πέρασε πολύ ώρα γυρίσαμε πίσω και πήγαμε ο καθένας στο σπίτι του.