" ဖေဖေ ကျွန်တော်တို့ရောက်ပြီ "
အိမ်ထဲဝင်ဝင်ချင်း ဧည့်ခန်းဆိုဖာတွင် ထိုင်ရင်း လက်ဖက်ရည်သောက်နေသည့်ဖေဖေ့ကို ရှိုင်းကစကားစနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
" အော်အင်း လာထိုင်ကြ ဘယ်တွေများသွားစရာများနေရတာလဲ မိုးတောင်ချုပ်တော့မယ် "
ဟုတ်ပါတယ်။ ဖေဖေပြောမှနှစ်ယောက်သားတစ်ပြိုင်နက်အပြင်ဘက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်ကြသည်။ မှောင်နေပြီဘဲကို လာတဲ့လမ်းတစ်လျှောက်သတိထားမိပုံမပေါ်ပေ။
" ကဲပါ အဝတ်အစားဘာညာလှဲချည်ကြလေ ပြီးရင်ညစာစားကြ "
" ကျွန်တော်တို့စားခဲ့ပြီးပြီ "
" ကျွန်တော်တို့စားခဲ့ပြီးပြီ "
နှစ်ယောက်သား စကားတူသွားတာကြောင့် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ရင်း အစတော့ကြောင်သွားပေမဲ့ ပြုံးမိကြသည်။
" အေးပါ ဒါဆိုလည်း စောစောနားကြပေါ့ ဖေဖေလည်းနားတော့မယ် "
" ဟုတ်ဖေဖေ "
လွန်းကဖေဖေ့ကို တရိုတသေပြောပြီးနောက် ဖေဖေကနေရာမှထွက်သွားတော့သည်။
" နား..ကြတော့မလား "
" အင်း နားကြတာပေါ့ "
ရှိုင်းကမေးတော့ ခပ်ပေါ့ပေါ့သာဖြေမိသည်။
" မောင်ဒီနေ့မင်းနဲ့အိပ်လို့ရမလား "
" ဟမ်! အင်း ရတာပေါ့ လာအိပ်လေ "
" ကောင်းပြီ "
လိုချင်တာရသွားတော့ ပျော်ရွှင်ကာအပေါ်ထပ်တက်သွားရင်း လွန်းအခန်းထဲတန်းဝင်သွားသည်။ သူ့အခန်းတောင်အရင်မပြန်ဘဲ အိပ်ချင်တဲ့နေရာကို ချက်ချင်းရွေးလိုက်ပုံပါဘဲ။
လွန်းလည်း ခေါင်းယမ်းရင်း ပြုံးကာ အပေါ်ထပ်အခန်းဆီ လာခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ရှိုင်းကိုကုတင်ပေါ်တွင် ခေါင်းမြှီးခြုံထားသည်။ လွန်းလည်း တံခါးလှည့်ပိတ်ရင်း တွေးနေမိသည်။ ခနနေတော့ တံခါးကိုလော့ခ်ချလိုက်ပြီး ပြန်လှည့်မယ်အပြု နောက်မှသိုင်းဖက်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။
" ဟင်! မ..မအိပ်သေးဘူးလား "
" အဟက်! တံခါးလော့ခ်ချလိုက်တာဘဲ ဘာလဲမောင့်ကိုဘာတွေကြံစည်နေတာလဲပြောပြပါဦး "
" ဘာ..ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး တခြားသူတွေမြင်ရင် တစ်မျိုးထင်မှာဆိုးလို့ "
" ဒီတိုင်းအိပ်ရင်တော့ တစ်မျိုးအထင်လောက်ပါဘူး တစ်မျိုးမကနှစ်မျိုးပါထင်သွားအောင် လုပ်လိုက်ကြမယ်လေ "
ညစ်ထေးသောအပြုံးတစ်ခုကို ရရှိလိုက်ပါသည်။ ရှိုင်း၏စကားအဆုံး အနည်းငယ်ကြောင်သွားမိသည်။
" ဟင် မင်း! အာ့! ဘာလုပ်တာလဲ အောက်ချပေး "
ပြွတ်!
" အွန်းးး "
ရုတ်တရက်ပွေ့ချီခံလိုက်ရတာကြောင့် လွန်းကိုယ်လေးမှာ အပေါ်ကိုလွှင့်ခနဲဖြစ်သွားသည်။
" ချပေးမယ်၃မိနစ်စောင့် "
" အဲ့တာကိုပြောတာမဟုတ်ဘူး အောက်ကိုချခိုင်းတာ ဘာ..ဘာလို့ လာနမ်းတာလဲ "
" စည်းမျဉ်းချိုးဖောက်လို့ "
" ငါ... အွန်းးး အင့်.. "
ပြွတ်!
ထပ်ပြီးနမ်းနေပြန်ပါသည်။ ဒီတစ်ခါစည်းမျဉ်းမှမချိုးဖောက်ဘဲဘာလို့လာနမ်းနေပါလိမ့်။
" အွန်းးး မောင်! ဘာလို့ထပ်နမ်းတာလဲ တစ်ခါဘဲခေါ်မိတာကို "
" စည်းမျဉ်းနောက်တစ်ခုထပ်တိုးလိုက်တာလေ နောက်ခါမောင့်ကို အသည်းယားအောင်လာလုပ်ရင် အသက်ရှူကြပ်အောင်နမ်းပစ်မယ် "
" ဘယ်လို... ဒါတော့ မကောင်းဘူးလေ "
" ဘာမကောင်းတာလဲ ကောင်းတယ် "
" အဲ့တာက... အွန့်... "
ပြွတ်!
" နမ်းပြန်ပြီ "
" နမ်းတော့ဘာဖြစ်လဲ မကျေနပ်ရင်ပြန်နမ်းလေ "
" တော်..တော်ပြီ ရေချိုးတော့မယ် "
" မောင်နဲ့တူတူချိုးမယ်လေ "
" ကလေးလားမောင်က ချိုးပါဘူး ငါအရင်ချိုးမယ် ပြီးမှချိုး "
ရှိုင်းအား လက်မခံကြောင်းပြောပြီး ကျောပေးလေတော့ လွန်းလက်ကိုပြန်ဆုပ်ကိုင်ကာ
" ဟာ မောင့်ကိုမသနားဘူးလား မောင်မင်းကိုအရမ်းလွမ်းနေခဲ့တာကို အတူရှိနေချင်တာပေါ့ ဘာလဲ မောင့်ကိုမချစ်ဘူးလား "
" အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး မောင်ကလည်း မောင်လိုချင်နေတာကိုသိတယ် ပေးမယ်ဟုတ်ပြီလား ရေအရင်ချိုးဦးမယ် "
" ပြီးမှချိုးတာပိုမကောင်းဘူးလား နှစ်ခါချိုးနေရမယ်နော် "
ကျီစယ်သလိုမျက်နှာထားနဲ့ပြောပြန်တော့ ရှက်ရပြန်သည်။
" ဘာ..ဘာလဲ ပင်ပန်းနေလို့ လန်းဆန်းသွားအောင်ချိုးတာ "
" ဟုတ်ပါပြီ ထားပါ မြန်မြန်လေးချိုး မောင်စောင့်နေမယ် "
" ဘာကိစ္စစောင့်မှာလဲ မလိုပါဘူး "
" အဟက်! "
အရှက်သည်းကာ အသံတွေပင်တုန်ရီလာတာကြောင့် ရေချိုးခန်းထဲမြန်မြန်ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ တကယ်ပါ ဒီလူသားနဲ့ကျမှ နှလုံးသားကတုန့်ပြန်မှုအားကောင်းလွန်းပါတယ်။ နှလုံးခုန်သည့်နေရာအား လက်ဖြင့်ဖိကိုင်ထားပြီး မှန်ထဲတွင် ကိုယ့်ကိုကိုယ်ကြည့်ကာ အတွေးများနေခဲ့သည်။
နာရီဝက်ခန့်ကြာတော့ ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာတဲ့လွန်းကို မျက်မှောင်ကုတ်ကာ ကြည့်နေရင်း ဆိုသည်။
" ရေချိုးတာကြာလိုက်တာ ထွက်ပြေးသွားပီုထင်နေတာ "
" ဘယ်မှာ ပြေးစရာအပေါက်ရှိလို့လဲ "
ရွဲ့ပြောပေးလိုက်တော့ မဲ့ပြုံးကြီးပြုံးကာ လွန်းအနားလျှောက်လာခဲ့သည်။
" စကြတော့မလား "
" ဘာ..ဘာကိုလဲ အရင်အိပ်လို့မရဘူးလား ပင်ပန်းနေလို့ "
" ရှောင်ထွက်ချင်နေတာလား ရေချိုးလိုက်လို့ လန်းဆန်းသွားပြီမလား "
" အဲ့ဒါက... "
" မောင့်ကိုကြောက်လို့လား မဟုတ်ရင် မကြိုက်လို့လား "
" ... "
ရှိုင်းစကား၏အဓိပ္ပာယ်ကို ရုတ်တရက်အံ့ဩသွားသည်။ တကယ်တော့ ကြောက်လို့ပါ။ ဒါကို ဘယ်လိုတွေထင်နေသည်မသိ။ မျက်နှာကိုတည်ကာ လွမ်းကိုကျောပေးလိုက်တာကြောင့် လွန်းခေါင်းကြီးသွားရသည်။
" ဟို... စိတ်ဆိုးသွားတာလား "
" ဘယ်လိုထင်လို့လဲ "
" အဲ့ဒါ... မောင့်ကိုမကြိုက်လို့မဟုတ်ပါဘူး ဒီတိုင်း ကြောက်လို့ "
" ... "
" မောင်လိုချင်တယ်မဟုတ်ဘူးလား ဘာလို့ကြိုးစားပြီးမယူရတာလဲ "
အနောက်မှခါးက်ိုသိုင်းဖက်ကာ ရှိုင်း၏ပုခုံးပေါ်မေးတင်ကာ ဆိုသည်။ လွန်းလက်အစုံကို ဆုပ်ကိုင်ကာ မျက်မှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် လှည့်လိုက်သည်။
" ဒါဖြင့် မောင့်ကိုခွင့်ပြုပေးမလား "
" ... "
ဘာစကားမှမဆိုဘဲ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ သို့သော် မောင်ကလက်မလျှော့ဘဲ ဆက်မေးသည်။
" ပါးစပ်နဲ့ဖြေပါ ခွင့်ပြုပေးမလားလို့ "
" အွန်းလို့ "
" အဟားးး ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ "
" ဒါပေါ့ မောင့်ကောင်လေးဘဲဟာ ဒီလောက်ဝောာ့... အွန်းးးး "
ပြွတ်!
" အင့်... အွန့်.. မောင်... ခ..ခနလေး "
" ဘာလို့လဲ "
" ဟို... ဟိုဟာမရှိဘူးမလား "
" ဘယ်ဟာလဲဗျ "
" ဟိုဟာပါဆို မောင်ကလည်းမသိချင်ယောင်ဆောင်နေတယ် ခွင့်မပြုဘဲနေလိုက်မှာနော် "
" စတာပါဗျာ စိတ်ကြီးဘဲ အဲ့တာမလိုပါဘူး မောင်ကအတားအဆီးမပါဘဲ ယူရတာသဘောကျတယ် "
" ဘယ်..ဘယ်လို! "
" ရှူးးးး "
ပြွတ်! ပြွတ်!!!
" အွန်းးး ဟင့်! "
လွန်း၏နှုတ်ခမ်းပေါ်လို့ လက်ညှိုးတင်ကာ စကားဆက်မပြောအောင်တားလိုက်သည်။ ပြီးနောက် မြတ်နိုးရတဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ လွန်း၏ခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းလွှာတစ်စုံကို စုပ်ယူစားသုံးနေသည့်အလား။ ကြားလာသည်နှင့်အမျှ အသက်ရှူမဝဖြစ်လာတာကြောင့် ရှိုင်း၏ပုခုံးကိုညလက်ဖြင့်အသာထုကာ လွှတ်ပေးစေသည်။ ထိုအခါမှ လွှတ်ပေးဖို့သတိရသည့်ပုံပင်။ လွန်း၏အောက်နှုတ်ခမ်းလေးအား လက်မဖြင့်အသာပွတ်ကာ စိုးရိမ်တကြီးပြောသည်။
" နာသွားလား ဆောရီး မောင်မထိန်းနိုင်လိုက်လို့ "
" နမ်းတာတောင်မထိန်းနိုင်ဘူး ဟိုဟာဆိုရင်ကတော့နော် ထိန်းရင်ထိန်း မထိန်းရင်ခွင့်မပြုဘူး "
" ဟာဗျာ! ဒါတော့စိတ်ချပါ မောင်ကဘာကိစ္စမောင့်ချစ်သူလေးကို နာကျင်အောင်လုပ်ရမှာလဲ ဟင်... "
" မှတ်ထားတယ် "
စူပုပ်ပုပ်ဖြင့်ပြောနေသော ချစ်ရသူလေး၏နှုထိပ်လေးကို သူ့နှာထိပ်လေးဖြင့် ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်မံနမ်းရှိုက်ရင်း ကောက်ပွေ့လိုက်သည်။
ရှိုင်း၏အနမ်းတွေအောက်စီးမျောနေသည့်လွန်းခမျာ ငြိမ်နေရုံသာတတ်နိုင်သည်။
လွန်းအား ကုတင်ပေါ်သို့အသာအယာချပေးကာ အပေါ်မှအုပ်မိုးထားလိုက်ပြီး အနမ်းတို့ဖြင့် ခရီးဆက်ပြန်သည်။
ပြွတ်! ပြွတ်!!!
နမ်းရှိုက်ရင်း ထွက်လာသည့်အသံများမှာ အခန်းတွင်းဝယ် မြွတ်သိပ်နေခဲ့သည်။ လွန်း၏နှုတ်ခမ်းကိုလည်းအလွတ်မပေးသလို ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကိုလည်း ပွတ်သပ်နေသည်။
" အာ့! ဟင့်.. နာတယ် "
လည်တိုင်တစ်လျှောက် အရာပေးနေရင်း ကိုက်လိုက်မိတာကြောင့် ငြီးသံသဲ့သဲ့လေးထွက်လာခဲ့သည်။ ချစ်ရသူကို ညှာတာချင်ပေမဲ့လည်း ချစ်သူ၏အပြုအမူတိုင်းက စိတ်ကိုလှုံ့ဆော်နေသလို ဖြစ်နေတာကြောင့် စိန်တို့အားထိန်းချုပ်ရခက်နေသည်။
" စိတ်ကိုလျှော့ထားနော် မောင် မင်းကို ခံစားချက်ကောင်းအောငါ လုပ်ပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား "
" အင်းးး "
လေးပင်သည့် အာမေဋိတ်သံအဆုံး လွန်း၏ ရေချိုးကာစဝတ်ထားသည့် ရှပ်အကျီအဖြူပါးလေးကို ချွတ်လိုက်ပြီး လည်တိုင်မှအစ ဗိုက်အောက်နားထိအဆုံး လျှာဖြင့် ကစားပေးမိတော့ ချစ်စရာခါးသွယ်လေးမှာ တစ်ချက်တစ်ချက်ကော့တက်လာခဲ့သည်။
ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို စိတ်ကြိုက်ခြယ်လှယ်နေရင်း မိမိအကျီကိုပါချွတ်လိုပ်သည်။ ပြီးတော့ အောက်ဘက်ရှိ styleဘောင်းဘီအနက်ရောင်နှင့်အတူ ခါးပတ်ကိုပါချွတ်ချလိုက်သည်။
လွန်း၏လက်နှစ်ဖက်အား ခါးပတ်ဖြင့်ပူးချည်ပြီး မိမိလည်တိုင်ကိုသိုင်းဖက်ထားစေလိုက်သည်။ ပြီးတော့ အပေါ်နှုတ်ခမ်းနှင့်အောက်နှုတ်ခမ်းအား တစ်လှည့်စီ စုပ်ယူနမ်းရှိုက်ရင်းမှ လွန်း၏ညအိပ်ဝတ်လေ့ရှိတဲ့ ဘောင်းဘီတို့ကိုပါ ချွတ်လိုက်သည်။
" ဘာကြည့်နေတာလဲ မကြည့်နဲ့ "
မိမိ၏လက်လပ်နေသော ခန္ဓာကိုယ်အား စုန်ဆန်ကြည့်နေသည့် ရှိုင်းကြောင့် ရှက်စိတ်တို့ဝင်လာခဲ့သည်။
" မကြည့်ပါနဲ့ဆို မရှက်ဘူးလား "
" ရှက်စရာလား မောင့်ချစ်သူဘဲဟာ ကြည့်ရတာတန်ပါတယ် "
" မောင်နော်! "
မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ စူပုတ်နေသည့်လွန်းကြောင့် သဘောတကျရယ်လိုက်မိသည်။
" ဟားဟား ဟုတ်ပါပြီဗျ စတာပါ ကဲပါ အချိန်မဆွဲချင်တော့ဘူး "
ပြောရင်း တစ်ထည်သာကျန်နေသေးသည့် အတွင်းဝတ်ဘောင်းဘီအား ချွတ်လိုက်တော့ လွန်းက ပြာပြာသလဲဖြင့်
" ဟင်! မောင်..မောင့်ဟာက ဘာလို့အရင်ကနဲ့မတူဘဲ ပိုကြီးလာရတာလဲ "
" ဟောဗျာ လူဘဲ ဖွံ့ဖြိုးမှုတော့ရှိတာပေါ့ အထူးသဖြင့် မောင့်ချစ်သူလေးအတွက် မောင်နေ့တိုင်းလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ထားတာနော် ကြိုကါရဲ့လားဗျ "
" မောင်နော် မဟုတ်တာတွေမပြောနဲ့ မောင့်ဟာကကြီးလွန်းတယ် ငါ..ငါကြောက်တယ် "
" မကြောက်ပါနဲ့ မောင်အတတ်နိုင်ဆုံးကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်ဟုတ်ပြီလား "
" အာ့! ဟာ့! မောင့် မ..မလုပ် "
လွန်း၏သေးငယ်သည့်အရာလေးနှင့် မိမိ၏အရာအား လက်ဖြင့်ပူးကိုင်ကာ ခပ်မြန်မြန်ပွတ်ဆွဲပေးတော့ လွန်းဆီမှ ငြီးသံထွက်လာသည်။
" Fuck! မိုက်လိုက်တာ "
" အာ့! အ့... ဖြည်းဖြည်း ဟာ့! "
အခါ၂၀လောက် အဆက်မပြတ်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ပြီး ရပ်တန့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ လွန်း၏ဖြူဖွေးနေသည့် ပေါင်တံတစ်လျှောက်ကို လျှာဖြင့် လျက်ရင်း သေးငယ်သည့်အရာလေးအား ပါးစပ်ဖြင့်ငုံထားလိုက်သည်။
" အာ့! မောင် ဘာ..ဘာလုပ်တာလဲ ဟာ့ "
လက်တို့အား ပူးချည်ထားရာမှ ကြိုးဖြည်ပေးလိုက်တော့ ရှိုင်း၏ဆံပင်တွေကြားလက်ထိုးပြီး ခေါင်းကိုဆုပ်ကိုင်ရင်း မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ ငြီးတွားနေမိသည်။
" အင့်! မောင့် မြန်မြန်လေး အာ့! "
လွန်း၏အရာမှာ အရမ်းကြီးသေးတဲ့ထဲမပါသော်လည်း ရှိုင်းအရာနှင့်ယှည်ရင်တော့ အတော်လေးကွာခြားလွန်းသည်။ ပါးစပ်ထဲငုံထားပြီး လျှာဖြင့်ကလိပေးမိတော့ ခေါင်းကို ပို၍တင်းကြပ်စွာစုပ်ကိုင်လာသည်။
" ဟာ့! မောင်.. ငါ..ငါ မနေတတ်ဘူး ဟင့်! ဘယ်လိုကြီးလဲ အာ့!! "
ထိပ်ဖြားလေးအား လျှာထိပ်လေးဖြင့်ကလိပေးပြီး မြန်မြန်လှုပ်ရှားပေးလိုက်တော့ ပြီးသွားသည်ထင်ပါရဲ့ အရည်တစ်ချို့ပါးစပ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။
" မောင်! ခ..ခန... ဘာလို့မျိုချပြန်တာလဲ မရွံဘူးလား "
တားဆီးချိန်ပင်မရလိုက် လည်ပင်းတွင်ရှိတဲ့ ကြီးမားတဲ့ လည်ဇလုတ်လေး၏လှုပ်ရှားမှုနှင့်အတူ မျိုချလိုက်သည့်အသံကို ထပ်ဆင့်ကြားလိုက်ရသည်။
" ဘာလို့ရွံရမှာလဲ မင်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့အရာတိုင်းက မောင့်အတွက်တန်ဖိုးရှိတယ် ဒါကြောင့် ငြိမ်ငြိမ်လေးဘဲနေနော် "
_____
စာဖတ်သူလေးတို့လည်း ငြိမ်ငြိမ်လေးဘဲနေကြနော်🌚🌚
မနေ့ကမတင်လိုက်ရလို့ အပိုင်းရှည်ပေးထားပါတယ်ဗျ❤️