-Taburcu Günü-
•Beomgyu•
Hastaneden taburcu oluyordum.
Yeonjun ve Soobin beni hiç bırakmamış hatta bazen okulu bile aksatmışlardı.
Bir koluma Soobin bir koluma Yeonjun girdi ve beni evime götürdüler.
Tabii yürüyerek gitmedik.
Taksiye bindik.
Bir süre sonra evime geldik.
Üçümüzde tek bir koltuğa yığıldık.
Yeonjun konuştu.
"Ben bir şey aldım"
Soobin ve ben Yeonjun'a baktık.
"Ne aldın?"
Siyah poşeti gösterdi.
"Biraz içki~"
"Aish Yeonjun gerizekalı mısın?Beomgyu içemez ki"
İkisininde kulağından tutup çektim.
"Siz içki mi içiyorsunuz?"
"Aish!Yah Choi Beomgyu bırak!"
"O içkileri çöpe atıyorsun hemen.Evimde asla içki istemiyorum."
Yeonjun yalvarır gözlerle baktı.
"Bir kaç yudum içsem bari?Ne olur Beomgyu~"
"Yeonjun haklı biz içelim sen zaten sevmiyorsun"
Mırıldanarak...
"İkiniz daha iyi oldunuz..."
İkisi de bana dönüp "Ne" diye sordular.
Duymadıklarını umuyordum.
"Hiç"
-1 saat sonra-
Dinlememişlerdi beni.
Yeonjun'un aldığı üç içkiyide fondiplemişlerdi.
İkisi de birbirinden sarhoşlardı.
Yeonjun yatak odama ilerledi ve orada uyumaya gitti.
Soobin ise omzuma başını koymuştu.
Gözleri boş duvara dalmıştı.
"İyi misin Soobin?"
"Bana neden Binnie demiyorsun?"
"Sana Binnie dediğimi hatırlamıyorum..."
Sesi titriyordu.
"Bir kerecik...Binnie der misin?Ama o eski neşeli sesinle"
"Binnie!"
Dikkat!Hikayenin bu kısmı ve sonraki bölümün başı +18'dir
Dudaklarıma yapışmıştı.
Karşılık vermemek için kendimi zor tutuyordum fakat imkansızdı.
Bu yüzden sessiz kaldım.
Elleri belimi sardı ve sonra beni kucağına oturttu.
O sırada boynumda bir nefes daha hissetmiştim.
Bu Yeonjun'du.
Neden ikisinede sesimi çıkartamıyordum?
Neden kurtulmak için bir şey yapmıyordum?