Medya:Ekim ve korku dolu anlar.
Mirhabalar.
Nasulsunuz???
1000 izlenmeyi geçmişiz.
Çok teşekkür ediyorum hepinize.
Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen.
Abimler sıralamasında 1 ci olmuşuz.
Tebrikler.
Teşekkür ederim.
💙İYİ OKUMALAR.💙
"Gerçekten bunu yaptınız mı?"dedim şok olmuş bir şekilde.
Aras burnunu peçeteye silerek kafasını salladı.
"Tabii kızım.İstersen bir gün sana da yaparız.Tabi çürük dişin varsa."dedi Adar da limonlu çayını içerken.
Ne mi konuşuyoruz?
Küçükken bu iki manyak dişleri çürük olduğu için bir yöntem bulmuş.
Neymiş efenim,doktora boşuna para vermeyelim.
Buzdolabının kapağını açıp sapı oraya yapıştırmışlar.Sonra çürük dişe de ipin ucunu takmışlar.Biri buzdolabının kapağını sertçe kapatırken,diğeri de bağırıyormuş.
Önceden bağırınca hissetmiyormuşsun.
Bende bile böyle zeka yok,mübarek!
"Kalsın sağ ol Adar abi."dedim.
O sırada yanımda Adar abi Aras abiye el haraketi çekti.
Tabii,ben şoke.
Ne alaka oğlum?
"Bu da sana girsin ikizim."dedi ve yerine geri yattı.
Bense side eyes bakışları atıyordum tabii.
"İlk neden ona dedin ki?"dedi Aras.
Galiba iddiaya girmiştiler.
Bunlar senin üzerinden para kazanıyor,Ekim!
Vay itler!
"Hey!Benim üzerimden iddiaya giremezsiniz!"dedim kaşlarımı çatarak.
"Gençsin kızım sen daha.Alnın çabuk kırışıcak bak.Yapma öyle."dedi Aras abi eliyle kaşlarımı düzeldirken.
Sabah olmuştu.Ben ikisinden de daha iyiydim.
Ah birde boynumda çok az kızarıklık kalmıştı.Yanağımdakı iz dünden geçmişdi.İyiydim yani.
Yalına söyleyeyim de bir daha vursun.İzi geçmiş.
Ay çen kendini komik mi sanıyorsun çen!
Homomomomo.
Yerimden kalkarak kapıya doğru gittim.
"Nereye ğız?"dedi Adar abi.
"Üzerimi değiştikden sonra kahvaltıya ineceğim?Bir sorun mu var bilader?"dedim kaşımdan birini kaldırarak.
Onlarsa gülüyordular.Gözlerimi devirerek kapıyı açtım.
Ama çıkarken kafama yastık yemişdim.Arkamı dönüp baktığımda ikizler atmıştı.
Gerizekalı,oda da sizden başka kimse yok!
"Abiye göz devrilmez!"
"Abiye göz devrilmez!"
O an aklıma Emre abimin dedikleri gelmişdi.
Dejavu?
Hıhı.
Yastığı alıp onlara attıktan sonra kapıyı hemen kapattım.Odama doğru yol aldım.
Annem Pasaklıya bakıyordu hasta olduğum için.
Benim için hava hoş ağa.
Konuşa-konuşa odama gitmiştim.Gardropumun yanına geldim.Hava biraz estiği için uzunkol ince bir tişort giydim.Altımaysa eşofman giymişdim.
Saçlarımı dağınık topuz yaparak odamdan çıktım.
Bu gün biraz daha iyiydim.
Merdivenleri say-saya aşağıya indim.
Toplam 57 merdiven vardı.
İşsizmisin kızım sen?
Ana,işsiz demişken ben kursları unuttum.
Merdivenlerin yanında aklıma gelen şeyle durdum.
Aman canım,artık Gül ailesinden değildim ki?
Salla gitsin aqa.
Karnım acıktığı için koşarak yemek odasına dalmıştım.
Aras ve Adar abim de buradaydı.
Ne çabuk lan?!
"Selamlar,saygılar Gözükara üyeleri.Sakın üstüne alınma Yalıncım."dedim gülerek ve yerime geçtim.
Her kes karşılık verirken Yalın göz devirmişti.
Evde onu çok görmüyordum.Galiba çok çalışıyordu.
Ya da seni görmemek için eve uğramıyordu.
Evet,olabilirdi.
Bu sırada içeri servis için bir kadın geldi.
Bu kadını birisine benzediyordum ama ne kadar düşünsem de çıkaramıyordum.
Sanki çok yakın birisiymiş gibi ama.
"Hanımım neden başlayayım ilk?"dedi.
Bir dakika?
Hanımım?
"Famide hanım,lütfen öyle seslenmeyin bana.Kaç kere uyardım sizi.Alpe bile ağam diyorsunuz hala."dedi annem.
Ağzım şaşkınlıkla açılmıştı.
Fadime.
Hanımım.
Ağam.
Gül ailesi!!!
Şimdi hatırlamıştım.Famide abla Adanada Gül ailesinin konağında çalışıyordu.
İyide ne alakaydı?
En son Adanaya karışıklıktan 1hafta önce gitmişdim.
O zamanlarda bile Famide abla vardı.Çok görmezdim onu hayal meyal hatırlıyordum ama konuşmasından tutmuştum.
"Famide abla nar suyu var mı?"dedim yüzüne bakarak.
Bana nasıl baktığını çözmem lazımdı.
Birden gözleri boşluğa takıldı.Sonra zoraki bir gülümsemeyle bana baktı.
"Annen söylemişti yapmam için tabii ki,yaptım,Hemen getiriyorum."dedi ve koşar adımlarla uzaklaştı.
Bir şeyler vardı.
Ve tabii ki,ben de vardım!!
Manda dur bir.
"Anne,Famide abla ne kadardır burada?"dedim anneme bakarak.
"Hmm.Yaklaşık 3 ay olmuştur,annem.Neden sordun?"dedi sonunda.
"Hiç merak ettim de."dedim ve ağzıma peynir attım.
Gül ailesiyle ne alakası vardı ki?
Yoksa dedemin,pardon eks dedimin babamlarla konuşmasında dediği kadın bumuydu?
4 AY ÖNCE GÜL KONAĞI.
ADANA.
Hava temiz olduğu için konağın bahcesindeydim Öyle dolanıyordum işte.Babamla dedemse çardakta oturmuş hararetli bir şey konuşuyorlardı.
Annem ve halam çarşıya kendilerini göstermek için çıkmıştılar.
Her kesinde bir ayrı derdi var ama he.
Garaja giderek oradan eski bir top aldım.Küçüklüğümün topuydu.
Eskiyi hatırladığım için gülümsedim.Topu ayağımla itekleyerek oynamaya başladım.Aslında iyi oynardım.Abimlerle küçükken çok oynamıştım.
Topla yaklaşık 10 dakika oynadıktan sonra topu biraz sert attığım için babamların oturduğu çardağın yanına gitmişdi.
Abovvv.
Hemen çaktırmadan topu almaya gittim.Topu aldığım gibi gidecektim ama konuşmayı merak ettiğim için durdum.
Fazla merak başa beladır.
"Kadını ayarladım baba.Merak etme.Zaten tanıyorsun da,bir şey olmayacak.Plan tıkır-tıkır işleyecek."dedi babam.
Neler konuşuluyordu?
"Aferin,Fuat.İlk defa bir işin ucundan tutdun he.Söyle o kadına ne yapıp etsin izin vermesin o çocuğun ayağa kalkmasına."dedi dedem.
Yine kimin evini çökertiyordu bunlar?
"Ekim!"diye birden ses duydum.
Babamdı!
Kahretsin yakalanmıştım.
"B-baba?"dedim korkarak.
Ağacın arkasından çıktığımda sinirliydi.
"Sen bizi mi dinliyorsun?!"dedi sinirli bir şekilde.
Toparlamam lazımdı olayı hemen.
"Hayır!Top!Top buraya düşmüştü daha yeni geldim ben!"dedim hemen.
"İyi defol git eve hemen!"dedi.
Başımı sallayarak onayladım.Topu yerine geri koyarak buradaki odama çekildim.
Bitiyorduk he..
GÜNÜMÜZ.
"Ekim?Napıyorsun kızım sen?"dedi babam birden.
Ona baktığımda bana bakıyordu.
Kafamı anlamadım anlamında salladım.
"Kızım,yemeği neden burnuna sokuyorsun?"dddi annem.
What?
Çatala baktığımda gerçekten burnuma sokuyordum.
Ohh.Bu günde rezil olduk.
Hayır ya!
İkizler telefona bakarak gülüyorlardı.
Bir de hasta olacaklardı!
Baktığımda onlara fotoğrafımı çekmişlerdi.
"Silin onu!Hemen!"dedim sinirle.
"Yiooo.Benim telefonum değil mi istesem silmem"dedi Aras abi.
"Silin onu yoksa..."dedim ama arkasını getirememiştim.
"Yoksa ne?"dedi alaya alarak beni.
Ama olmazdı ki,böyle.
Aklıma gelen şeyle ayağa kalktım.
"Yoksa sizi babama söylerim.Kulaklarınızdan tavana asar!"dedim.
Ekim?
He.
Yine rezil oldun.
Sus biliyorum.Vurma yüzüme.
Etraftan birden gülüşme sesleri kopmuştu.Kafamı yenilgiyle aşağıya saldım.
"Susun bakalım.Kızım haklı asarım sizi kulaklarınızdan!"dedi babam gülmemek için zorlanarak.
"Gül ya merak etme baba.Kırılmam."dedim küskünlükle.
Babamda dayanamıyarak gülmeye başladı.
O sırada içeri Famide anla geldi.
"Kızım Emre bey diye birisi seni çağırıyor.Gelmezse eğer Şekeri getirmezmiş yanına."dedi.
Lan?!
Neyle tehtid ediyor bu beni.
Şeker Pasaklının gelecekteki eşiydi.
Oda kediydi yani.
"Ben geliyorum merak etmeyin.Devam edin siz."dedim ve koşarak dışarıya çıktım.
Gözlerim çıktığım gibi irice açıldı.
Gerçekten yapmışmıydı?!
.......
Bitti.
Nasıldı?
Bence harikaydı.Hepinize çok teşekkür ederim.
Gelecek bölümde görüşürüz.
Yazım hataları için özür dilerim.
Bays💞💞💞