Melek Yener (Sayer'den)Devam
Kimsesiz olduğumu daha yeni tanıştığım ikizimden duymak yakarmış insanı.
Yangına bir çocuk fayda etmez ,benim yangınıma hiç bir şey fayda etmez ,fayda edenleride biz öyle sanırız.
Şuan içimde bulunan acıyı hissetmek istemiyorum ama o acı en derinden yangın olarak geliyor bana.
"Melek iyi misin ?"dedi Baran abim.
Bu soru üzerine gülmeye başladım gözlerimden yaşlar gelince aslında gülmediğimi farkettim.
Elimin tersiyle göz yaşlarımı silip sorulan soruya cevap verdim.
"Mükemmelim,o kadar iyim ki herkes yalan söylemiş "dedim alayla Baran 'a bakarak .
Baran siyah saçlı , renkli gözleri ,buğday tenliydi, kaşlarını çatıp bana baktı sonra önüne döndü.
Dalgın gözlerle yere baktım , herkes bana bakıyordu,ellerimle kulaklarımı kapattım öne ve arkaya doğru hafif hafif salanmaya başladım.
Bir yandan kelimeler benden bağımsız çıkıyordu.
"Mutlu olmak istedim,oyuncak istemedim ki mutlu olmak istedim"dedim kendimi dışarı ya kapatıp daha fazla salanmaya devam ettim.
"Çocuk olamadım ben ,büyümeyeceğim "dedim kısık sesle .
Daha hızlı salanmaya başladım şiddet gittikçe artıyordu.
Barın Sayer 'den Devam
Şuan Meleğim kriz geçiriyor benimde elimden bir şey gelmiyor,ben daha kötülerini gördüm alışık olmam lazım ama her gördüğümde daha beter oluyorum.
Melih kendine gelip Melek'in önünde diz çöktü.
"Bak ben burdayım, dokunmuyorum sana "dedi Melih.
"Ben ölmek istiyorum,artık çok yoruldum"dedi Melek kısık bir sesle.
"Ben varım Meleğim ,dinleme o sesi"dedim .
Şiddetli bir kriz değil di bu yaşadıklarını merak ediyordum ama şuan üstüne gidersem kuvvetli bir krizin eşiğinden dönemez.
"Ben ...ben teşekkür ederim"dedi kekeleyerek Melek.
Kalkıp, yerime oturacakken Melek kolumdan tutup sımsıkı sarıldı ,ben yerde oturururken o bütün acılarını bana veriyordu.
"Uzun zaman oldu , Berk dışında ilk defa başka biri iyi geldi"dedi Melek.
Melis gibi değil di ,Melek iyi geliyordu ama kendine değil Melih'e iyi geliyordu.
Hani çocukken arkasında ip olan araba vardı, ipi çekerken kuvvetli çekip arabayı duvara vururdun sebebi ise ipi çok uzun çektiğin için.
Meleğin hayattaki ipi çekilmiş durmasını istemediğim ama durmak zorunda olan bir araba gibiydi bakışları ölü gibiydi.
Melih'ten ayrılıp bize döndü
"Şey ben artık gitsem olur mu?"dedi Melek .
Gitme demek için ağzımı açacakken babam konuşmaya başladı.
"Ben bırakırım Meleğim "dedi babam.
Laflar gene ağzıma tıkandı ,burada kalsın istiyorum abim gittiği günden beri ilk defa mutlu olduk.
Düşüncelerimi babam böldü"Hadi gidelim kızım "dedi .
Melek babam'a dönüp "Aslında Berk gelir beni almaya"dedi.
Yüzümüz hangi ara gerilidi bilmiyorum ama çatık kaşlarla Meleğime bakıp.
"Kim ,bu Berk?"dedi Melih devam edecekken Mert konuşmaya başladı.
"Nasıl biri?"dedi Mert.
Daha sonra ben sordum"Neyin oluyor"dedim.
"GBT 'sine baktıracagım soy isimi ne bu çocğun "dedi Barın.
"Yeterrrr "diye bağırdı Melek
"Öncelikle; Berk benim arkadaşım,kibar , tatlı ve samimi biri
Sevgilim değil son olarak eğer Berk ya da başkası olursa söylerim ,soy isimi kaya" dedi ve soluklandı Melek daha sonra babamla evden çıktılar.
Melek Yener (Sayer'den)Devam
Siyah beyaz olan koridorda bulunan vestiyer den kendime çeki düzen verip dışarı çıktım.
İlk defa kıskanıldım Berk dışında kimse göstermez bana sevgisini belkide o adam haklıdır sevilmeyecek biriyimdir bende.
Arabada konum istemişti onun dışında konuşmadık Bülent Bey'le.
Uzun beyazlamış saçları,uzun boyu ile oldukça çekiciydi,gözlerimi ondan almışsım.
"En büyük abim nerde?"dedim bir anda gelen merakla.
"Bilmem "dedi yüzüme bakmadan Bülent bey.
"Benden haberi yok mu?"dedim merakla bakarak.
"Yok şuan ama ararım isterse gelir"dedi.
"Neden istemesin?"dedim.
"En büyük oğlum ve Melis arasında kavga çıktı,Melise sen bizim kardeşimiz değilsin diyip durdu hatta ona yaklaşmadı,Meliste en sonunda dayanamayıp kavga etti ondan sonra da gelmedi eve bir daha "dedi Bülent bey.
Neyse geldik burası dedim tek katlı beyaz evi göstererek.
"Teşekkür ederim Bülent bey "dedim,bana dönüp.
"Rica ederim kızım"dedi Bülent bey.
En garip kelimelerden biri galiba birinin kızı olmak "kızım "kelimesinin
Bu kadar anlamlı olması için duymam gerekiyormuş.
"Kızım iyi misin ?"dedi Bülent bey.
Hafifçe silkelenip "daldım kusura bakmayın "dedim ve arabadan inip eve yöneldim.
Evimizin önünde ormanlık alan vardı.
Kapıyı çalıp beklemeye başladım,Berk
Siyah eşofman altı ve kaslı vücudu ile önündeydi.
"Hoşgeldin Meleğim "dedi Berk.
Ona bakmamya çalışarak "hoşbuldum"dedim.
"Spor yapıyordum"dedi Berk .
"Belli baya iyi yapmışsın"dedim göz ucuyla bakarak.
"Teşekkür ederim,ben kazak giyeyim"dedi Berk.
Ayakkabımı çıkartıp eve girdim siyah deri koltuk uzandım.
Berk beyaz kazağını giyip yanıma gelmiş.
"Melek,naber"dedi Berk.
Bir şey isteyeceği ya da söyleyeceği zaman "Melek "der bana.
Uzandım yerden kalkıp"ne istiyorsun"dedim
"Aşk olsun ben öyle biri miyim?"dedi Berk
"Evet "dedim .
"Bir şey istemiyorum "dedi Berk.
"Ne söyleyeceksin"dedim .
"Şey Melek, Alkan dönmüş "dedi tepkimi merak etmiş olmalı ki yüzümü incelemeye başladı.
"Gelebilir"dedim sadece ifadesiz durmaya çalışırken.
Şu ara çok fazla hayatın süprizlerine katılıyorum .
Şu an ağlamamak için çabalıyorum Alkan benim iyi yönüm sebepsiz iyi geliyor.
Lise yıllarında tanıştık daha sonra sevgili olduk, ayrılmak istemedim ama benden soğudunu söyleyince bıraktım.
Önceki ben olsa ağlama krizlerine girerdi ama şuan ruhumun cenazesine o kadar çok alıştım ki artık Alkan bile dağılmama sebep olmuyor.
Bir yerde duymuştum bazen insan kendine mezar olabiliyor diye ben o mezara o kadar çok kişi gömdüm ki toprak bile atamadım.
Alkan var orda ,aile sevgisi de dahil herşeyi açık olan mezara koydum kendimi koyamadım sadece onada gücüm yetmiyor.
Allah'a emanet olun
Yorum arasında buluşalım?
Büyük abi hakkında düşünceleriniz?