ရူးရူးမူးမူး...အချစ်ဦး[compl...

ဖူးသစ်လည်းကုတင်မှာဝင်ထိုင်ပြီးရောင်စဥ့်အားစောင့်နေလိုက်သည်။
ငါးမိနစ်လောက်နေတော့ရောင်စဥ်ကရေချိုးခန်းထဲကပြန်ထွက်လာပြီးဗီရိုထဲကအိမ်နေရင်းဝတ်စုံတစ်စုံကိုယူဝတ်လိုက်ပြီးကုတင်ပေါ်တက်လှဲလိုက်၏။

ဖူးသစ်ကသူမအားမျက်စိဒေါက်ထောက်လိုက်ကြည့်ပြီး

''ဟဲ့ ပြောလေ''

''ပြောပါမယ်ဟ ငါအခုအပြင်မှာဘယ်သူနဲ့တွေ့ခဲ့လဲသိလား''

''ဘယ်သူနဲ့လဲ''

''နေတံတိုင်းနဲ့''

''နေတံတိုင်း ကြားဖူးသလိုပဲ နေတံတိုင်း နေတံတိုင်း ဟင် မဟုတ်မှ နင့်ရဲ့နေတံတိုင်း''

''အွန်း''

''ဟဲ့ဟဲ့ ထစမ်း ငါ့ကိုသေချာပြောစမ်း ဘယ်ကနေဘယ်လိုတွေ့ခဲ့ရတာလဲ''

ဖူးသစ်ကအူယားဖားယားနဲ့ရောင်စဥ့်ကိုအတင်းဆွဲထူလေသည်။

ရောင်စဥ်လည်းအဖွားနဲ့တွေ့တာကနေစပြီးရွှံဗွက်ရေတွေစင်လာတာအဆုံးအကုန်ပြောပြလိုက်လေ၏။

''ဒါဆိုနင်ကသူ့ကိုနင့်မျက်နှာမပြခဲ့ဘူးပေါ့''

''အေး''

''အ,လိုက်တဲ့ကောင်မစုတ်လေး နင်သူ့ကိုစေ့စေ့ကြည့်ခဲ့ရမှာ အဲဒါမှနင်အရမ်းလှတာကိုသူ့ကိုပြပြီးချေမိုးခဲ့ရမှာ တုံးလိုက်တာဆိုတာကလည်း''

''တော်စမ်းပါဟာ ချေမိုးဖို့ဆိုတာထက်ငါသူနဲ့ထပ်မတွေ့ရဖို့ပဲမျှော်လင့်တယ် ငါလုံးဝထပ်မတွေ့ချင်တဲ့သူထဲမှာနေတံတိုင်းကထိပ်ဆုံးကပဲ''

ပြောပြီးရောင်စဥ်အိပ်ရာထက်ပြန်လှဲအိပ်လိုက်၏။

သူမအတွေးပုံရိပ်ကလည်းလွန်ခဲ့သောဆယ်နှစ်ကျော်ကာလကအချိန်တစ်ခုဆီသို့ပျံ့လွင့်သွားတော့သည်။

🌳🍁🍁🌳

နေတံတိုင်းဆိုတာကြယ်ရောင်စဥ်ဆိုတဲ့ကောင်မလေးချစ်လှစွာသောcrushလေး။

စာအရမ်းတော်တဲ့သူကယောကျ်ားလေးrollရဲ့ရှေ့ဆုံးခုံမှာထိုင်ရပြီးကြယ်ရောင်စဥ်ဆိုတဲ့သူမကတော့မိန်းကလေးrollရဲ့နောက်ဆုံးခုံကိုတောင်မှနံရံဘက်ချောင်ကျကျနေရာမှာထိုင်သူ။

ဆယ့်ငါးနှစ်အရွယ်စိတ်ကစားတတ်ခါစအရွယ်မှာအချစ်ဆိုတာဘာလဲမသိပေမယ့်ရောင်စဥ်ကနေတံတိုင်းအားအတော်လေးရင်ခုန်ခဲ့တာ။

သူကစာလည်းအရမ်းတော်သလိုအရမ်းလည်းချောတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်။
သူမကတော့အသားမဲမဲ ပိန်ကပ်ကပ် မျက်နှာမှာလည်းဝက်ခြံအပြွတ်လိုက်နဲ့ကြည့်ပျော်ရှုပျော်မရှိသောကောင်မလေး။

သူ့နည်းတူပဲ ဓူဝံမင်း ဟိန်းထွဋ်ခေါင် သုသဒ္ဓါတို့သုံးယောက်ကလည်းစာတော်ရုပ်ချောကြပြီးနေတံတိုင်းအပါအဝင်သူတို့လေးယောက်ကအတန်းထဲမှာဆိုဆရာကြီးဆရာမကြီးတွေ။

နေတံတိုင်းကိုနေ့တိုင်းခိုးခိုးကြည့်နေရလို့လည်းရောင်စဥ့်မှာရိုးအီမသွားပဲသူ့ကိုကြည့်ပြီးရင်းကြည့်နေချင်တဲ့ထိသဘောကျခဲ့ရတာပင်။

ဖူးသစ်နဲ့သူမကလည်းအဲ့အချိန်ကတည်းကလည်ပင်းဖက်ပေါင်းလာကြသူမို့ဖူးသစ်ကသူမအကြောင်းအားလုံးသိသည်။

အဲဒီနေ့...

သူမဘဝမှာတစ်သက်လုံးမမေ့တော့မယ့်နေ့ပေါ့...

နေ့လည်မုန့်စားကျောင်းပြန်တက်ပြီးအတန်းထဲမှာလူစုံနေတဲ့အချိန်နေတံတိုင်းကအတန်းရှေ့ထွက်ကာလက်ထဲကစာရွက်ကိုဖြန့်ကြည့်၍

''နေတံတိုင်း ငါနင့်ကိုချစ်တယ် နင့်ကိုငါချစ်လာတာကြာပါပြီ ငါနင့်ကိုအမြဲခိုးခိုးကြည့်နေရတာ နင်ငါ့ကိုပြန်ချစ်ပေးပါ ကြယ်ရောင်စဥ်''

အကုန်လုံးရဲ့အကြည့်တွေကရောင်စဥ့်ထံရောက်လာချိန်မှာရောင်စဥ်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသေးသေးလေးဖြစ်သွားသလိုခံစားလိုက်ရ၏။

''ကြယ်ရောင်စဥ်ကဘယ်သူလဲ''

သူမေးလည်းမေး မျက်လုံးကလည်းအတန်းထဲကလူတွေကြည့်နေတဲ့နေရာသို့လိုက်ကြည့်လိုက်ပြီးသူမ ရှိနေရာသို့လျှောက်လာလိုက်သည်။

ရောင်စဥ်ရှက်တာရောကြောက်တာရောပါပေါင်းကာလူကမျက်ရည်များကျလာရ၏။

နေတံတိုင်းကသူမနားရောက်လာပြီး

''ဒီစာနင်ပေးတာလား''

''မဟုတ်ဘူး ငါပေးတာမဟုတ်ဘူး''

''နင့်အိမ်မှာမှန်ရှိလား''

''အမ်''

''နင့်ရုပ်နင်မှန်ထဲပြန်ကြည့် နင့်ရုပ်ကြီးကိုငါကကြိုက်စရာလား အသားကလည်းမဲသဲနေသေးတယ် ရုပ်ဆိုးကလည်းဆိုးလိုက်တာ''

သူ့စကားအဆုံးမှာတစ်ခန်းလုံးကဝိုင်းရယ်ကြလေသည်။
ဖူးသစ်ကရောင်စဥ့်ရှေ့ပိတ်ရပ်ပြီးခါးနှစ်ဖက်ကိုထောက်ကာ

''အောင်မာ လူပါးဝလိုက်တာ နင့်မျက်ခွက်ကရောဘယ်လောက်များလှနေလို့လဲ စာတော်တယ်ဆိုပြီးဖ-င်ခေါင်းလာကျယ်မနေနဲ့ ရုပ်ကိုကပိုးဟပ်ဖြူလိုတရုတ်မသာရုပ်လိုဖြူဖပ်ဖြူရော်နဲ့''

နေတံတိုင်းကဖူးသစ်ကိုဘာမှပြန်မပြောပဲရောင်စဥ့်ကိုကြည့်ကာ

''နင့်လိုရုပ်ကဘယ်သူမှကြိုက်လာမှာမဟုတ်ဘူး''

ပြောပြီးသူကလက်ထဲကစာရွက်ကိုလုံးချေ၍နေရာမှာပစ်ချထားခဲ့ကာသူ့နေရာသူပြန်လာလိုက်၏။

ထိုစဥ်ဆရာမအတန်းထဲဝင်လာပြီး

''ကဲ ကလေးတွေ စာအုပ်ထုတ်မယ်''

ဆရာမအသံကရောင်စဥ့်နားထဲပဲ့တင်ထပ်သွားကာလူတွေကလည်းနှစ်ထပ်တွေဖြစ်လာလေသည်။

ခဏကြာတော့သူမခန္ဓာကိုယ်ကငှက်မွှေးလေးလိုပေါ့ပါးသွားပြီးလူကတစ်စုံတစ်ယောက်လက်ပေါ်ပစ်လဲကျသွားရလေတော့၏။

''ရောင်စဥ် သတိထားပါဦး ရောင်စဥ်''

''ဟဲ့ ခွေးမလေး ထတော့လို့''

အနီးကပ်ကြားလိုက်ရတဲ့ဖူးသစ်အသံကြောင့်ရောင်စဥ်မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားရာမှလန့်နိုးလာရသည်။

''ဘာလဲဟာ ငါအိပ်နေတာကို''

''နင့်ဖုန်းလာနေတယ်လို့''

ရောင်စဥ်အိပ်ရာမှထကာဖူးသစ်လက်ထဲကဖုန်းအားလှမ်းယူလိုက်၏။

''ဟဲလို''

''ဟဲလိုသမီး အန်တီပါ မနက်ကသမီးကူညီလိုက်တဲ့အဖွားတို့အိမ်က''

ရောင်စဥ်မျက်လုံးပြူးသွားပြီးဖုန်းကိုမြန်မြန်ပဲစပီကာဖွင့်လိုက်သည်။

''ဟုတ်အန်တီ''

''သမီးရဲ့CV foamအန်တီတို့အိမ်ကျန်ခဲ့တယ်သမီး''

''ဪ ဟုတ်လားအန်တီ သမီးကပျောက်လို့လိုက်ရှာနေတာ''

''ဟုတ်တယ် သမီးမနက်ကအလုပ်သွားလျှောက်မလို့ထင်တယ်ဟုတ်လား''

''ဟုတ်ပါတယ် ဒါပေမယ့်''

ရောင်စဥ်ပြောရခက်စွာနဲ့ပဲစကားအားထိုနေရာမှာရပ်လိုက်၏။
ဒေါ်ပတ္တမြားခင်ကလည်းသဘောပေါက်စွာနဲ့

''သမီးအလုပ်လျှောက်မယ့်အခွင့်အရေးကအန်တီ့အမေကြောင့်ပျက်သွားတယ်မလား''

''ကိစ္စမရှိပါဘူးအန်တီရယ် ရပါတယ်''

''အန်တီအားနာလိုက်တာသမီးရယ် ဒီလိုလုပ်ပါလားသမီး မနက်ဖြန်ကျရင်အန်တီ့သမီးရဲ့မင်္ဂလာနှစ်ပတ်လည်ပွဲရှိတယ် သမီးလာခဲ့ပါလား အန်တီသမီးကိုတစ်ခုခုစီစဥ်ပေးပါမယ်''

ရောင်စဥ်တံထွေးနင်သွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီးငြင်းဖို့ပါးစပ်ဟတုန်းဖူးသစ်ကလက်အမူအရာတွေနဲ့ မငြင်းဖို့အတင်းတွေလုပ်ပြလာ၏။

ရောင်စဥ်ခေါင်းရမ်းပြတော့ဖူးသစ်ကသူမလက်မောင်းကိုဆွဲဆိတ်ပြီးပါးစပ်လှုပ်ရုံဖြင့်

''လာမယ်ပြောလိုက် မြန်မြန်ပြောလိုက်''

''တော်ပြီ''

''ဟဲလို သမီး ဟဲလို''

''ဟုတ်ဟုတ်အန်တီ သမီးလာခဲ့ပါမယ်''

ရောင်စဥ်ကိုယ့်ပါးစပ်ကိုသာလက်နဲ့ပြန်ရိုက်မိတော့သည်။

''ဟုတ်ပြီသမီး အဲဒါဆိုဒါပဲနော်''

''ဟုတ်အန်တီ''

ဖုန်းချပြီးတာနဲ့ရောင်စဥ် ဖူးသစ်လက်မောင်းအားပိတ်ရို.က်ပြီး

''အဲဒါနင့်ကြောင့် ငါမသွားချင်ဘူး သူနဲ့မတွေ့ချင်ပါဘူးဆိုနေမှ''

''ဟဲ့ နင်သေချာစဥ်းစားကြည့်စမ်း အဲ့ကောင်နင့်ကိုဘယ်လိုတွေပြောခဲ့တာလဲ ခုနင်ကအရင်ကနဲ့လားလားမျှမဆိုင်တော့အောင်အရမ်းလှလာပြီလေ အဲ့ကောင်ကိုနင်ပြန်ချေရမယ့်အလှည့်ရောက်ပြီ''

''ငါအဲဒါတွေစိတ်မဝင်စားဘူး ငါသူနဲ့မတွေ့ချင်တာပဲသိတယ်''

''မတွေ့ချင်တာလား မတွေ့ရဲတာလား''

''ငါ..''

''နင်ဘာမှအပိုတွေပြောမနေနဲ့ နင်သူ့ဆီနောက်တစ်ခေါက်သွားရမယ် ဒါပဲ''

ဖူးသစ်ရဲ့တစ်ချက်လွှတ်အမိန့်ကြောင့်ရောင်စဥ်ဘာမှမပြောတော့ပဲငြိမ်ကျသွား၏။

''ကဲလာ မနက်ဖြန်ပွဲအတွက်အဝတ်အစားစီစဥ်ကြမယ်''

ရောင်စဥ်မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ကာဖြင့်ဖူးသစ်စီမံသမျှအသာတကြည်ငြိမ်နေလိုက်တော့သည်။

🌳🍁🍁🌳

4.3.2024

Zawgyi

ေရာင္စဥ္ကြန္ဒိုကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ဖူးသစ္ကသူမအားေခါင္းစေျခဆုံးၾကည့္ကာ

''ဟဲ့ အင္တာဗ်ဴးသြားေျဖတဲ့သူကဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးလမ္းေဘးေခြးပုံစံေပါက္လာရတာလဲ''

''ဘယ္အင္တာဗ်ဴးမွမေျဖခဲ့ရသလိုဘယ္အလုပ္မွလည္းမရေတာ့ဘူး''

ေျပာၿပီးေရာင္စဥ္အခန္းထဲဝင္ကာေရခ်ိဳးဖို႔ျပင္လိုက္၏။

ဖူးသစ္ကသူမေနာက္ကတေကာက္ေကာက္လိုက္ရင္း

''ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တာလဲ ငါ့ကိုေျပာဦး''

''ၿပီးရင္ေျပာမယ္ ငါေရအရင္ခ်ိဳးပါရေစဦး လူလည္းနင္ေျပာသလိုလမ္းေဘးေခြးပုံစံေပါက္ေနၿပီ''

ဖူးသစ္လည္းကုတင္မွာဝင္ထိုင္ၿပီးေရာင္စဥ့္အားေစာင့္ေနလိုက္သည္။
ငါးမိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ေရာင္စဥ္ကေရခ်ိဳးခန္းထဲကျပန္ထြက္လာၿပီးဗီ႐ိုထဲကအိမ္ေနရင္းဝတ္စုံတစ္စုံကိုယူဝတ္လိုက္ၿပီးကုတင္ေပၚတက္လွဲလိုက္၏။

ဖူးသစ္ကသူမအားမ်က္စိေဒါက္ေထာက္လိုက္ၾကည့္ၿပီး

''ဟဲ့ ေျပာေလ''

''ေျပာပါမယ္ဟ ငါအခုအျပင္မွာဘယ္သူနဲ႔ေတြ႕ခဲ့လဲသိလား''

''ဘယ္သူနဲ႔လဲ''

''ေနတံတိုင္းနဲ႔''

''ေနတံတိုင္း ၾကားဖူးသလိုပဲ ေနတံတိုင္း ေနတံတိုင္း ဟင္ မဟုတ္မွ နင့္ရဲ႕ေနတံတိုင္း''

''အြန္း''

''ဟဲ့ဟဲ့ ထစမ္း ငါ့ကိုေသခ်ာေျပာစမ္း ဘယ္ကေနဘယ္လိုေတြ႕ခဲ့ရတာလဲ''

ဖူးသစ္ကအူယားဖားယားနဲ႔ေရာင္စဥ့္ကိုအတင္းဆြဲထူေလသည္။

ေရာင္စဥ္လည္းအဖြားနဲ႔ေတြ႕တာကေနစၿပီး႐ႊံဗြက္ေရေတြစင္လာတာအဆုံးအကုန္ေျပာျပလိုက္ေလ၏။

''ဒါဆိုနင္ကသူ႔ကိုနင့္မ်က္ႏွာမျပခဲ့ဘူးေပါ့''

''ေအး''

''အ,လိုက္တဲ့ေကာင္မစုတ္ေလး နင္သူ႔ကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ခဲ့ရမွာ အဲဒါမွနင္အရမ္းလွတာကိုသူ႔ကိုျပၿပီးေခ်မိုးခဲ့ရမွာ တုံးလိုက္တာဆိုတာကလည္း''

''ေတာ္စမ္းပါဟာ ေခ်မိုးဖို႔ဆိုတာထက္ငါသူနဲ႔ထပ္မေတြ႕ရဖို႔ပဲေမွ်ာ္လင့္တယ္ ငါလုံးဝထပ္မေတြ႕ခ်င္တဲ့သူထဲမွာေနတံတိုင္းကထိပ္ဆုံးကပဲ''

ေျပာၿပီးေရာင္စဥ္အိပ္ရာထက္ျပန္လွဲအိပ္လိုက္၏။

သူမအေတြးပုံရိပ္ကလည္းလြန္ခဲ့ေသာဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ကာလကအခ်ိန္တစ္ခုဆီသို႔ပ်ံ႕လြင့္သြားေတာ့သည္။

🌳🍁🍁🌳

ေနတံတိုင္းဆိုတာၾကယ္ေရာင္စဥ္ဆိုတဲ့ေကာင္မေလးခ်စ္လွစြာေသာcrushေလး။

စာအရမ္းေတာ္တဲ့သူကေယာက်္ားေလးrollရဲ႕ေရွ႕ဆုံးခုံမွာထိုင္ရၿပီးၾကယ္ေရာင္စဥ္ဆိုတဲ့သူမကေတာ့မိန္းကေလးrollရဲ႕ေနာက္ဆုံးခုံကိုေတာင္မွနံရံဘက္ေခ်ာင္က်က်ေနရာမွာထိုင္သူ။

ဆယ့္ငါးႏွစ္အ႐ြယ္စိတ္ကစားတတ္ခါစအ႐ြယ္မွာအခ်စ္ဆိုတာဘာလဲမသိေပမယ့္ေရာင္စဥ္ကေနတံတိုင္းအားအေတာ္ေလးရင္ခုန္ခဲ့တာ။

သူကစာလည္းအရမ္းေတာ္သလိုအရမ္းလည္းေခ်ာတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။
သူမကေတာ့အသားမဲမဲ ပိန္ကပ္ကပ္ မ်က္ႏွာမွာလည္းဝက္ၿခံအႁပြတ္လိုက္နဲ႔ၾကည့္ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္မရွိေသာေကာင္မေလး။

သူ႔နည္းတူပဲ ဓူဝံမင္း ဟိန္းထြဋ္ေခါင္ သုသဒၶါတို႔သုံးေယာက္ကလည္းစာေတာ္႐ုပ္ေခ်ာၾကၿပီးေနတံတိုင္းအပါအဝင္သူတို႔ေလးေယာက္ကအတန္းထဲမွာဆိုဆရာႀကီးဆရာမႀကီးေတြ။

ေနတံတိုင္းကိုေန႔တိုင္းခိုးခိုးၾကည့္ေနရလို႔လည္းေရာင္စဥ့္မွာ႐ိုးအီမသြားပဲသူ႔ကိုၾကည့္ၿပီးရင္းၾကည့္ေနခ်င္တဲ့ထိသေဘာက်ခဲ့ရတာပင္။

ဖူးသစ္နဲ႔သူမကလည္းအဲ့အခ်ိန္ကတည္းကလည္ပင္းဖက္ေပါင္းလာၾကသူမို႔ဖူးသစ္ကသူမအေၾကာင္းအားလုံးသိသည္။

အဲဒီေန႔...

သူမဘဝမွာတစ္သက္လုံးမေမ့ေတာ့မယ့္ေန႔ေပါ့...

ေန႔လည္မုန္႔စားေက်ာင္းျပန္တက္ၿပီးအတန္းထဲမွာလူစုံေနတဲ့အခ်ိန္ေနတံတိုင္းကအတန္းေရွ႕ထြက္ကာလက္ထဲကစာ႐ြက္ကိုျဖန္႔ၾကည့္၍

''ေနတံတိုင္း ငါနင့္ကိုခ်စ္တယ္ နင့္ကိုငါခ်စ္လာတာၾကာပါၿပီ ငါနင့္ကိုအၿမဲခိုးခိုးၾကည့္ေနရတာ နင္ငါ့ကိုျပန္ခ်စ္ေပးပါ ၾကယ္ေရာင္စဥ္''

အကုန္လုံးရဲ႕အၾကည့္ေတြကေရာင္စဥ့္ထံေရာက္လာခ်ိန္မွာေရာင္စဥ္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေသးေသးေလးျဖစ္သြားသလိုခံစားလိုက္ရ၏။

''ၾကယ္ေရာင္စဥ္ကဘယ္သူလဲ''

သူေမးလည္းေမး မ်က္လုံးကလည္းအတန္းထဲကလူေတြၾကည့္ေနတဲ့ေနရာသို႔လိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီးသူမ ရွိေနရာသို႔ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။

ေရာင္စဥ္ရွက္တာေရာေၾကာက္တာေရာပါေပါင္းကာလူကမ်က္ရည္မ်ားက်လာရ၏။

ေနတံတိုင္းကသူမနားေရာက္လာၿပီး

''ဒီစာနင္ေပးတာလား''

''မဟုတ္ဘူး ငါေပးတာမဟုတ္ဘူး''

''နင့္အိမ္မွာမွန္ရွိလား''

''အမ္''

''နင့္႐ုပ္နင္မွန္ထဲျပန္ၾကည့္ နင့္႐ုပ္ႀကီးကိုငါကႀကိဳက္စရာလား အသားကလည္းမဲသဲေနေသးတယ္ ႐ုပ္ဆိုးကလည္းဆိုးလိုက္တာ''

သူ႔စကားအဆုံးမွာတစ္ခန္းလုံးကဝိုင္းရယ္ၾကေလသည္။
ဖူးသစ္ကေရာင္စဥ့္ေရွ႕ပိတ္ရပ္ၿပီးခါးႏွစ္ဖက္ကိုေထာက္ကာ

''ေအာင္မာ လူပါးဝလိုက္တာ နင့္မ်က္ခြက္ကေရာဘယ္ေလာက္မ်ားလွေနလို႔လဲ စာေတာ္တယ္ဆိုၿပီးဖ-င္ေခါင္းလာက်ယ္မေနနဲ႔ ႐ုပ္ကိုကပိုးဟပ္ျဖဴလိုတ႐ုတ္မသာ႐ုပ္လိုျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္နဲ႔''

ေနတံတိုင္းကဖူးသစ္ကိုဘာမွျပန္မေျပာပဲေရာင္စဥ့္ကိုၾကည့္ကာ

''နင့္လို႐ုပ္ကဘယ္သူမွႀကိဳက္လာမွာမဟုတ္ဘူး''

ေျပာၿပီးသူကလက္ထဲကစာ႐ြက္ကိုလုံးေခ်၍ေနရာမွာပစ္ခ်ထားခဲ့ကာသူ႔ေနရာသူျပန္လာလိုက္၏။

ထိုစဥ္ဆရာမအတန္းထဲဝင္လာၿပီး

''ကဲ ကေလးေတြ စာအုပ္ထုတ္မယ္''

ဆရာမအသံကေရာင္စဥ့္နားထဲပဲ့တင္ထပ္သြားကာလူေတြကလည္းႏွစ္ထပ္ေတြျဖစ္လာေလသည္။

ခဏၾကာေတာ့သူမခႏၶာကိုယ္ကငွက္ေမႊးေလးလိုေပါ့ပါးသြားၿပီးလူကတစ္စုံတစ္ေယာက္လက္ေပၚပစ္လဲက်သြားရေလေတာ့၏။

''ေရာင္စဥ္ သတိထားပါဦး ေရာင္စဥ္''

''ဟဲ့ ေခြးမေလး ထေတာ့လို႔''

အနီးကပ္ၾကားလိုက္ရတဲ့ဖူးသစ္အသံေၾကာင့္ေရာင္စဥ္ေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားရာမွလန္႔ႏိုးလာရသည္။

''ဘာလဲဟာ ငါအိပ္ေနတာကို''

''နင့္ဖုန္းလာေနတယ္လို႔''

ေရာင္စဥ္အိပ္ရာမွထကာဖူးသစ္လက္ထဲကဖုန္းအားလွမ္းယူလိုက္၏။

''ဟဲလို''

''ဟဲလိုသမီး အန္တီပါ မနက္ကသမီးကူညီလိုက္တဲ့အဖြားတို႔အိမ္က''

ေရာင္စဥ္မ်က္လုံးျပဴးသြားၿပီးဖုန္းကိုျမန္ျမန္ပဲစပီကာဖြင့္လိုက္သည္။

''ဟုတ္အန္တီ''

''သမီးရဲ႕CV foamအန္တီတို႔အိမ္က်န္ခဲ့တယ္သမီး''

''ဪ ဟုတ္လားအန္တီ သမီးကေပ်ာက္လို႔လိုက္ရွာေနတာ''

''ဟုတ္တယ္ သမီးမနက္ကအလုပ္သြားေလွ်ာက္မလို႔ထင္တယ္ဟုတ္လား''

''ဟုတ္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္''

ေရာင္စဥ္ေျပာရခက္စြာနဲ႔ပဲစကားအားထိုေနရာမွာရပ္လိုက္၏။
ေဒၚပတၱျမားခင္ကလည္းသေဘာေပါက္စြာနဲ႔

''သမီးအလုပ္ေလွ်ာက္မယ့္အခြင့္အေရးကအန္တီ့အေမေၾကာင့္ပ်က္သြားတယ္မလား''

''ကိစၥမရွိပါဘူးအန္တီရယ္ ရပါတယ္''

''အန္တီအားနာလိုက္တာသမီးရယ္ ဒီလိုလုပ္ပါလားသမီး မနက္ျဖန္က်ရင္အန္တီ့သမီးရဲ႕မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ပြဲရွိတယ္ သမီးလာခဲ့ပါလား အန္တီသမီးကိုတစ္ခုခုစီစဥ္ေပးပါမယ္''

ေရာင္စဥ္တံေထြးနင္သြားသလိုခံစားလိုက္ရၿပီးျငင္းဖို႔ပါးစပ္ဟတုန္းဖူးသစ္ကလက္အမူအရာေတြနဲ႔ မျငင္းဖို႔အတင္းေတြလုပ္ျပလာ၏။

ေရာင္စဥ္ေခါင္းရမ္းျပေတာ့ဖူးသစ္ကသူမလက္ေမာင္းကိုဆြဲဆိတ္ၿပီးပါးစပ္လႈပ္႐ုံျဖင့္

''လာမယ္ေျပာလိုက္ ျမန္ျမန္ေျပာလိုက္''

''ေတာ္ၿပီ''

''ဟဲလို သမီး ဟဲလို''

''ဟုတ္ဟုတ္အန္တီ သမီးလာခဲ့ပါမယ္''

ေရာင္စဥ္ကိုယ့္ပါးစပ္ကိုသာလက္နဲ႔ျပန္႐ိုက္မိေတာ့သည္။

''ဟုတ္ၿပီသမီး အဲဒါဆိုဒါပဲေနာ္''

''ဟုတ္အန္တီ''

ဖုန္းခ်ၿပီးတာနဲ႔ေရာင္စဥ္ ဖူးသစ္လက္ေမာင္းအားပိတ္႐ို.က္ၿပီး

''အဲဒါနင့္ေၾကာင့္ ငါမသြားခ်င္ဘူး သူနဲ႔မေတြ႕ခ်င္ပါဘူးဆိုေနမွ''

''ဟဲ့ နင္ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္စမ္း အဲ့ေကာင္နင့္ကိုဘယ္လိုေတြေျပာခဲ့တာလဲ ခုနင္ကအရင္ကနဲ႔လားလားမွ်မဆိုင္ေတာ့ေအာင္အရမ္းလွလာၿပီေလ အဲ့ေကာင္ကိုနင္ျပန္ေခ်ရမယ့္အလွည့္ေရာက္ၿပီ''

''ငါအဲဒါေတြစိတ္မဝင္စားဘူး ငါသူနဲ႔မေတြ႕ခ်င္တာပဲသိတယ္''

''မေတြ႕ခ်င္တာလား မေတြ႕ရဲတာလား''

''ငါ..''

''နင္ဘာမွအပိုေတြေျပာမေနနဲ႔ နင္သူ႔ဆီေနာက္တစ္ေခါက္သြားရမယ္ ဒါပဲ''

ဖူးသစ္ရဲ႕တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔ေၾကာင့္ေရာင္စဥ္ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲၿငိမ္က်သြား၏။

''ကဲလာ မနက္ျဖန္ပြဲအတြက္အဝတ္အစားစီစဥ္ၾကမယ္''

ေရာင္စဥ္မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕မဲ့ကာျဖင့္ဖူးသစ္စီမံသမွ်အသာတၾကည္ၿငိမ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။

🌳🍁🍁🌳

4.3.2024

You'll Also Like

𝐬𝐥𝐲𝐭𝐡𝐞𝐫𝐢𝐧 𝐛𝐨𝐲𝐬 • 𝐫𝐞𝐚𝐜𝐭𝐬 𝐚𝐧𝐝 𝐨𝐧𝐞 𝐬𝐡𝐨𝐭𝐬 By 2heavenIy

Romance

836K 8.3K 67

𝐢𝐧𝐜𝐥𝐮𝐝𝐞𝐬 𝐚𝐥𝐥 𝐨𝐟 𝐭𝐡𝐞 𝐛𝐨𝐲𝐬 ✦ . 　⁺ 　 . ✦ . 　⁺ 　 . ✦ don't forget to vote, share and comment. 🤍

Unwanted Wife Of Mafia King ( Part 1 ) By Sunita Varma

Romance

10.2M 640K 168

What will happen when an innocent girl gets trapped in the clutches of a devil mafia? This is the story of Rishabh and Anokhi. Anokhi's life is as...

YUVIKA: The Needed Love By Riona

Romance

4.3M 287K 61

"Why the fuck you let him touch you!!!"he growled while punching the wall behind me 'I am so scared right now what if he hit me like my father did to...

Adopted Brother's Son Is My Husband (Complete) By YuYaChi ယုယခြည်

Romance

226K 10.3K 40

#yuyachi ဖန်းတီးမှုတစ်ခုသာဖြစ်၍အပြင်လောကနှင့်သက်ဆိုင်မှုမရှိကြောင်း...❗ start:July 9,2024(Tue) End:september 21,2024(sat) 7:22PM Total- 75 Days #warn...