Belimi bir el kavrayıp kendine çevirdi korkudan gözlerim dolmuştu. Beni kendine çevirdiğinde o gözleri gördüm Miran'ın kahvenin en güzel tonundaki gözlerini. O gözler her seferinde beni benden alıyordu nefessiz bırakıyordu ama ona bu yaptığından dolayı çok sinirlenmiştim. Olanlardan sonra bu yaptığı hiç komik değildi o gözleri gördüğüm an ona sarıldım "Pislik" diye bağırdım "Ohooo güzelim ne yaptım da pislik oldum " "Korktum" "Ne için" "Senin için" "Kıyamam" dedi ve kafamı göğsüne bastırdı ‘’ sen tam bir pisliksin’’ ‘’neden’’ ‘’beni korkuttun’’ ‘’abartma be gülüm’’ ‘’of’’ sonra beraber koltuğa uzandık Küçücük koltuğa ayı gibi adamla sığabildiniz mi bari? Sığamadık iç ses sığamadık hiç şaşırmadım ayı gibi zaten senin üç katin istese seni tek saniyede öldürür abartma içses manyak değil ya bu adam istese şimdiye kadar oldururdu Biraz uyuduktan sonra kalkıp saate baktım saat akşam 7 olmuştu Miran'ın yanağına ufak bi öpücük kondurdum ardından mutfağa gidip yemek hazırlamaya başladım çeşit çeşit yemek hazırladım masayı da çok güzel bir şekilde hazırladım odaya döndüğümde Miran hala uyuyordu yanına oturdum saçlarıyla oynamaya başladım saçlarındaki elimi tuttu ve kalbine götürdü "bak senin için atıyor" diye mırıldandı "Her şey için daha çok erken Miran sabret.. " "Sabır kalmadı be gülüm " dediğinde gülümsedim Daha sonra kalktım mutfağa gidiyordum Miran belimi kavradığı gibi beni yanına uzandırdı ve kafamı göğsüne bastırmaya başladı kendimi tutamayıp gülümsedim "Seni seviyorum " dedi Miran "Her şey için daha çok erken Miran sabretmelisin" "Hım öylemiymiş" dedi o sırada iyice yaklaşmıştı yüzüme doğru nefesini hissediyordum ve onun nefesi benim nefesimi kesiyordu her seferinde beni nefessiz bırakıyordu ama onun yanımda olduğunu bilmek de bana huzur veriyordu 'Hıhı" dedim "Ama bende sabır kalmadı onu napıcaz" "Az kaldı" dediğimde gülümsedi " Hazırlan yemeğe gidelim" "Ulan puşt o kadar yemek yaptım" "Olsun sonra yeriz gülüm zor değil" "Seni boğarım çocuk adam ol" "Bırak da kocan olayım" dedi sırıtarak "Pisliksin Pislik " dediğimde daha çok sırıttı "hala sırıtıyor ya" dediğim anda kendine çekip öptü "hadi giyin bekliyorum" dedi öylece kalmıştım.
Yaklaşık 5 dk öylece kaldıktan sonra giyinip aşağıya indim üstüme siyah dar bi elbise giydim. Saçlarımı topuz yapıp büyük halka küpelerimi taktim. Topuklu ayakkabı ve son olarak siyah bi çantayla kombinimi tamamlayıp alt kata indim. Miran büyük bi hayranlıkla bana bakıyordu gözleri ışıl ışıl parlıyordu "Nasıl bu kadar güzel olabiliyorsun be kızım" dediğinde yanaklarımın istemsizce kızardığını hissettim güldüm "Hadi gidelim çok açım ben" dediğimde Miran kapıya doğru yürüdü bende arkasından gittim arabaya bindik yaklaşık yarım saat sonra güzel bi restorandın kapısındaydık arabada olduğumuz süre boyunca sadece onu izledim içeriye girdiğimizde hemen kapıda bi adam karşıladı bizi "Buyurun Miran bey " Miran hiç bişey demeden yürüdü masaya oturduk adam peşimizden geldi "Ne istersiniz efendim" dediğinde Miran bana baktı "Ne istersin gülüm" "Sen ne alırsan bana da ondan al " dedim Miran adama döndü "Hemşerim sen ne varsa getir " "Tamam abi" dedi ve adam gitti yaklaşık 1 saat sonra masadaki her şey tamamdı sonra şarkı çakmaya başladı birbirimize bakarak şarkıyı söylüyorduk "Li pey te pir gerîyam(Ardından çok aradım) Min te pirsî li her cîyan(Seni sordum her yere) Wek kewa ser banîya(Tepelerde ki keklik gibi) Çavreşamin(Karagözlüm...) " Hala Miran'la bakışıyorduk gözleri çok güzel ve ben bunu söylemekten hiç bi zaman bıkmayacağım aşık mı oluyorum bilmiyorum ama sanırım ben ona bağlanıyorum yemek yedikten sonra eve geçtik "Ohooo sen böyle yemek yedirmeye devam edersen kilo alırım ben" "Olsun ben seni yine de severim seni " dediğinde güldüm gidip makyajımı temizledim ve yataga geçtim "uyuyacak mısın" dedi Miran "Hıhı çok uykum var" dediğimde yanıma uzandı "iyi geceler güzelim" "İyi geceler sevgilim .." dediğimde biraz bakıştık gözlerini kaçıran ben olmuştum neden böyle birşey dedim bilmiyorum ama mutlu olduğu bakışlarından belliydi daha sonra uyuduk.
Uyandığımda başım aşırı derecede ağrıyodu Miran beni uyandırmıştı "Gülüm çok ateşin var senin dediğinde yeniden öksürmeye başladım "Sen uzan ben sana kahvaltı hazırlayıp getiriyim" cevap bile veremiyordum Miran mutfağa indi yaklaşık 10 dk sonra Miran odaya elinde tepsiyle geldi. Tepsiyi yatağın üstüne bıraktı. Çorba yapmıştı bana yedirmeye çalışıyordu elimi hareket ettirecek halim yoktu "Yemeyeceğim Miran midem bulanıyor" dediğimde Miran bana çorbayı zorla yedirmişti "Gülüm uyu biraz kendine gel hadi" dediğinde tepki vermeden gözlerimi kapattım. Yaklaşık 1 saat sonra uyandığımda Miran yanımda oturuyordu kalkmaya çalıştığımda " Sen hiç kalkma güzelim" dedi ona bakıp güldüm. Gözlerimi kapattığımda alnımdan öptüğünü hissettim hafifçe gülümsedim.
Aklımdan geçen şeyler beni deli ediyordu beni seviyor muydu yoksa tek amacı oynayıp bırakmak mı bilmiyordum ama ona yakın olma isteği içimde her an daha da büyüyordu. Gözlerimi açtığımda saat akşam 8'di. Yemek yapmak için kalkmaya çalıştım. Miran "Uyu sen gülüm ben seni uyandırırım" dedi yaklaşık yarım saat sonra Miran beni uyandırdı "Hadi gülüm kalk yemek yemeye gidiyoruz" dedi altıma bir tane eşofman giyip üstüme de bir tane t-shirt giydikten sonra Miran'ın yanına indim "Hadi gidelim" dediğimde Miran güldü "Bu halde mi" dedi "Evet bu halde" dedim ondan sonra hiçbir şekilde cevap vermeden dışarıya çıktı. Ben de arkasından gittim arabaya bindik gidene kadar şarkı dinledik arabada çalan şarkı Kargo-Yıldızların Altında'ydı şarkıyı çok seviyordum. Miran elimi tuttu ve öptü. Onun yanındayken kendimi her şekilde daha iyi hissediyordum nedenini bilmiyorum ona aşık olmadığımı biliyorum sadece. 2 hafta sonra düğünümüz vardı. Miran beni seviyor muydu hiçbir şekilde bilmememe rağmen onunla evlenmek zorundaydım. Sanırım ben ona gerçekten aşık oluyorum bu hissettiklerim neydi bilmiyorum her şey kafamda çok belirsizdi neden böyleydi ne için böyleydi hiçbir fikrim yok. Aklımdan ne gelinlik modeli ne de düğünümün olacağı yer vardı Büyük ihtimalle hepsini Miran'ın yengesi annesi ve yengemle annem halletmişti bile. Bana sormadan. Benim neyi düşündüğümü bilmeden. Her şey o kadar karmakarışıktı ki ne yapmam gerektiğini bile bilmiyordum. Yemek yiyeceğimiz yere gittik. Hasta olduğum için ne yiyeceğimi bilmiyordum. Miran bir şeyler söyledi onun söylediği şeylerden birkaç bir şey atıştırdım. Daha sonra eve geçtiğimizde direkt yatağa girdim. Sürekli uyuma isteği geliyordu hemen uyudum. Üstümü bile değiştirmemiştim hemen uyumuştum. Sabah olduğunda Miran "Ateşin daha da çok çıkmış" dedi hemen ardından "Hastaneye gideceğiz ve itiraz istemiyorum" dedi sonra hemen arabayı otoparktan almaya gitti hızla arabayı getirdi. Miran arabayı olması gerektiğinden çok daha fazla hızlı sürüyordu.
Benim için endişelendiği her yerden belliydi beni seviyordu galiba artık ikilemde kalmaktan yorulmuştum. Onun yanındayken aşırı güvende hissetsem de ona güvenmek için daha erken olduğunu düşünüyordum. Aradan yarım saat geçti hastaneye gelmiştik. Miran'ın beni bu kadar önemsemesi her ne kadar hoşuma gitse de ondan kuşku duyuyordum.
Hızla doktorun odasına girdik Miran durumu anlattı doktor "Muayene etmemiz gerekiyor" doktorun yanından yaklaşık 1 saat sonra çıktık 4 tüp kan almışlardı O yüzden biraz başım dönüyordu Miran hemen bana meyve suyu almıştı zorla da olsa içirmişti başımın dönmesi biraz geçmişti kan testlerinin sonuçlarını bekledik sonuçlar çıktıktan sonra birkaç test daha yaptırmıştık onların da çıkmasını bekledik testler çıktığında Doktor "Gıda zehirlenmesi" olduğunu söyledi Miran'la beraber yemek yemeye gittiğimiz restorana gittik. Miran oradaki aşçı ile kavga etti beni bu kadar önemsemesi hoşuma gidiyordu sürekli bunu düşünüyordum ve fazlasıyla sinirimi bozuyordu
Eve gittik Miran beni yatağa uzandırdı "Hadi uyu güzelim" dedi "Uykum yok ki" dedim ama beni dinlemedi sürekli benimle ilgileniyordu gün boyunca bana yemekler yaptı yataktan kalkmama dahil izin vermedi saat akşam 5'e doğru Miran Maral'ı çağırdı Maral akşam yemek yaptı abim de saat 8'e doğru geldi oturduk yemek yedik daha sonra ben koltuğa uzandım ve Miran beni tek bırakmadığı için abim ilaçlarımı almaya gitti maral bana her konuda yardımcı oldu her ne yaparsam yapayım her konuda yardım ediyordu tek başıma yürümeme bile izin vermiyordu daha bu konudan annemin haberi yoktu gıda zehirlenmesi olduğu için Miran yemek konusunda çok dikkatli oluyordu abim ilaçlarımı alıp geldiğimde direkt olarak Miran ilaçlarımı verdi ilaçları içtikten sonra biraz midem bulandı Ama güçlü durmalıydım çünkü Eğer daha kötü olursan Miran restorandın aşçısını öldürebilirdi Tamam bunu biraz abartmış olabilirim ama gerçekten dövdürebilirdi bu yüzden hiçbir şey yokmuş gibi davrandım her ne olursa olsun ilaçlar midemi ne kadar bulandırırsa bulandırsın tepki vermemeliydim ki o yemekleri bir daha yemeyeyim gece oldu Miran Maral ve abimi eve gönderdi beni yatağa çıkardı ve "Hadi uyu gülüm uyumazsan daha kötü olursun" dedi ve onun benim için endişelenmesi beni nedense mutlu ediyordu gülümsedim "Hiç uykum yok ama uyumayı deneyeceğim" dedim ona bakıyordum gülümsedim daha sonra gözlerimi kapattım yaklaşık bir yarım saat uğraşın sonucunda uyudum.
Sabah olduğunda saat 10 gibi uyandım Miran’ın kahvaltı hazırladığını fark ettim yataktan kalktım ve mutfağa indim Miran "Sana kendini bu kadar yormaman gerektiğini söylemiştim" dedi güldüm "Sadece yataktan kalkıp mutfağa indim kendimi yormuş olmuyorum" dedim "Olsun yataktan kalkma bile hatta sen gün boyu uyu Belki daha çabuk iyileşirsin" dedi gülümsedim "Abartma öncekinden daha iyiyim dedim fakat tabii ki de beni dinlemedi tamam o zaman git ve koltuğa uzan" dedi "Bana emir verme" "Sana emir vermiyorum zaten iyileşmen için bunları yapman gerekiyor" dedi "Hayır temiz hava alsam da iyileşebilirim bence ben balkonda oturayım" dedim "Hayır git içeride uzan bende camları açarım" "Ya abartma artık o Miran" "Ne abartma kızım git içeriye uzan kahvaltını getiriyorum" dedi "Tamam be dedim" ve içeriye gidip uzandım aradan yarım saat geçti Miran elinde bir tepsiyle içeriye geldi koltuğun yanındaki sehpaya tepsiyi bıraktı ben kalkarken "sen kalkma ben sana yediririm" dedi "Abartıyorsun Miran" dediğimde beni omzumdan tutarak hafifçe geriye doğru uzandırdı ardından tepsiden bir şeyler alıp bana yedirmeye çalıştı "Ya yemeyeceğim" dediğimde "Yemezsen ilaçlarını içemezsin" dedi "İçmeyeyim Ne güzel işte hiçbir şey olmaz" dediğimde bana ters ters baktı "Ne demek içmeyeyim bir şey olmaz hastasın kızım sen ilaçlarını içmezsen iyileşemezsin" dedi "Ay hiç bilmiyorum biliyor musun ya" dediğimde ters ters baktı "O zaman ye şunu" dedi kızmıştı güldüm "İyi be bırak ben kendim yerim" dedi "Ne alaka kızım ben sana yediririm" dedi "Güldüm sen yedirmezsen de olur aslında" dedim gözümün ucuyla bana baktı "Ciddiyim Bu sefer" dedim ama "Ben yedireceğim" dedi Daha sonra konuşma fırsatı vermeden ağzıma bir şeyler sıkıştırdı kahvaltıyı yaptıktan sonra mutfağı toplayacaktım yerimden kalkarken "Nereye" dedi "Mutfağı toplayacağım" dediğimde "Bırak ben toplarım" dedi "Sen ciddi misin" dedim "Annen herhalde bu hallerini görseydi benimle gurur duyardı" dedim "Bir ciddiyim iki neden seninle gurur duysun" dedi "Eğer hasta olmasaydım bunları asla yapmazdım hasta oldum diye gurur duyarlı kadın" dediğimde güldü Ben de ona bakarak güldüm daha sonra bana sarıldı "Bırak şakayı da o zaman çok çabuk iyileş sen" dedi "Sen böyle hastayken zaman geçmiyor dedi "Uğraşacak kimse yok dedi" "Aaa uğraşma işte ne güzel" dedim güldük sonra Miran kalkıp mutfağı topladı bende film izliyordum ki uyuya kalmışım nerdeyse 3 gündür kesintisiz uyuyordum nasıl uyuya kaldıysam.