Kaç saat uyuduğum ve saatin kaç olduğu hakkında hiç bi bilgim yoktu. Uyandığımda Miran saçlarımı okşuyordu saçlarımı okşaması hoşuma gitmişti aslında '’Günaydın hayatım" dedi güldüm "Günaydın Kocacım" dedim Miran sırıtıyordu bu çocuk yine neye sırıtıyordu böyle Allah im ya delirtir insani bu ben bununla nasıl ayni evde kalacağım ya bununla aynı evde kalan sabır taşı olsa çatlar.
"Ne ya" "Sen az önce bana kocacım mı dedin?" ne hayır dememiş olayım ya lütfen dememiş olayım "Yoo" "Dedin" hayır hayır dememişimdir ya dememişimdir dimi "Demedim" yaklaşık 1-2 dakika boyunca böyle tartıştık. Bi insan nasıl tartışırken bile bu kadar tatlı olabilir of ne saçmalıyorum ben ya. "Ay tamam dedim ne oldu şimdi" "Demek ki ben de sana karıcım diyebilirmişim" dedi "Diyemezsin beyefendi" sırıttı "Nedenmiş o " "Keyfim istedi" "Benimde keyfim sana karıcım demek istedi onu ne yapacağız" diyip belime sarıldı "Öylemi" "Öylee" yanından kalktım ve mutfağa indim kahvaltı hazırladım mutfaktan seslendim ‘’Miran kahvaltı hazır’’ ‘’geliyorum’’ birlikte kahvaltı yaptıktan sonra miran konuşmaya başladı ‘’Maral aradı’’ ‘’ ne dedi’’ ‘’yarın için aksam yemeğine çağırdılar’’ ‘’gidecek miyiz’’ ‘’istersen evet’’ ‘’bana fark etmez ‘’ ‘’gideriz o zaman’’ ‘’tamam’’ masayı toplamıştım mutfağı toplarken Miran’a seslendim ‘’alışverişe çıkmam lazım’’ ‘’bende bugün evdeyim hazırlan çıkalım’’ ‘’tamam’’ İşlerimi bitirip hazırlandım. Çok güzel şeyler almıştık hepsini tek tek denemiştim o daa sıkılmadan yanımda durmuştu şahsen ben olsam şimdiye sıkılmıştım ‘’Bunları arabaya bırakalım’’ ‘’Eve gitmeyecek miyiz’’ ‘’bu akşam dışarıda yeriz diye düşünmüştüm’’ ‘’olur ‘’ bir lokantaya girdik çok elit bir yerdi siparişlerimizi verdik bir süre sonra sessizliği miran bozdu ‘’yarın gidiyoruz dimi’’ ‘’çağırmışlar madem gidelim bizde’’
Aradan bi yarım saat geçti siparişlerimiz geldi hem yemek yiyorduk hem de sohbet ediyorduk ona zamanla ısınıyordum ve 2 gün sonra nişanımız vardı umarım bi aksilik olmazdı da her şey çabucak olup biterdi miran hesabi ödedi ve eve geçtik yol boyunca sadece şarkı dinledik her şey çok güzeldi umarım bundan sonra da böyle olurdu ikimizde çok yorulmuştuk aldığımız şeyleri dolabıma yerleştirdikten sonra kendi odama geçtim ve çok geçmeden uyumuşum. Gece boğazımda hissettiğim kuruluk hissiyle birlikte uyandım komedinin üstünde su olduğunu gördüm ama ben oraya su bıraktığımı hatırlamıyordum Miran bırakmıştır herhalde deyip suyu içtim suyu içtikten sonra uyku daha çok bastırdı ve uyudum.
Sabah uyandığımda saat 12yi geçmişti Miran’ın odasına gidip onu uyandırdım ‘’Miran kalk hadi kahvaltı yapalım gideceğiz” ‘’of uykum var ya’’ ‘’ama Miran hadi’’ ‘’ya saat daha erken ‘’ ‘’saat 12yi geçti miran’’ ‘’ya erken işte’’ ‘’of kalk hadi kalk’’ ‘’ya gitmeyelim ne olacak ki’’ ‘’kalk miran hadi mutfağa geçiyorum ben’’ ‘’tamam ya’’ Miran kalktı bende sofrayı hazırladım. Miran’la beraber sohbet ederek kahvaltımızı yaptık. Saat üçe geliyordu hazırlanıp evden çıktık. Daha çok konuşuyorduk daha çok sohbet ediyorduk ‘’Geldik hadi in bakalım’’ ‘’İniyorum’’ İndikten sonra Miran’ın arabayı park etmesini bekledim. Daha sonra beraber kapıya doğru yöneldik. Daha kapıya vurmadan maral kapıyı açtı ‘’Hoş geldiniz’’ ‘’Ooo kapıda bekleniyoruz bakıyorum da eee tabi böyle örnek bir çifti herkes bekler’’ ‘’Ya ya ne demezsin hoş bulduk bu arada maral’’ ‘’hadi içeriye geçin’’ ‘’Abim nerde bu arada’’ bir yandan konuşuyor bir yandan da içeriye geçiyorduk ‘’masayı hazırlıyor o ya’’ ‘’tabi yapsın yapsın evde annem isteyince yapmıyordu görsün nasıl anlatacağım bunları anneme’’. Mutfağa doğru geçerken abimin de duyması için sesli konuşuyordum ‘’Bu hep böyleydi ya ispiyoncu’’ ‘’ne ispiyoncusu ya’’ birlikte gülmeye başladık. Yemek yedik sürekli sohbet ediyorduk
Yavaş yavaş iyi anlaşmaya başlamıştık. Miran da eskisi kadar gıcık gelmiyordu ama hala gıcık ve sinir bozucu bu çocuk değişmez. Tam da buraya yazıyorum bu çocuk değişmez sohbet muhabbet derken zaman epey bi geç olmuştu uykum da gelmişti zaten ‘’miran kalkmayalım mi artık’’ ‘’uykun mu geldi’’ ‘’evet’’ maral araya girdi ‘’ya burada kalın bu gece’’ ‘’canım kardeşim hani bizim yarın nişanımız falan var ya ‘’of ne dedim ya’’ ‘’hadi çıkalım güzelim’’ ‘’çıkalım çıkalım da kızla insan gibi konuş’’ ’’tamam güzelim tamam’’ ‘’ bana bir daha güzelim dersen senin o kafanı parçalarım’’ ‘’of tamam tamam’’ ‘’iyi geceler size’’ deyip Maral’a sarıldım ‘’iyi geceler’’ eve geldiğimizde camlar açıktı ‘’sen mi açtın camları’’ ‘’’hayır yavrum sen açmadın mı’’ ‘’hayır’’ ‘’rüzgârdan falan olmustur ya’’ ‘’yani baska neyden olabilir ki zaten’’ ‘’hadi uyuyalım’’ ‘’iyi geceler’’ ‘’iyi geceler’’ ikimiz de odalarımıza çıktık ve uyuduk.
İçimde kötü bir his vardı ya da sadece abartıyordum. Nişan günü gelmişti biraz daha geç uyanmış olsaydım geç kalacaktık alarm da kurmuştum neden böyle olmuştu bilmiyordum kuaföre gidecektim. Miran hala uyuyordu onu uyandırmaya giderken aşağıdan sesler geldiğini fark ettim. Dün gece ve ondan önceki gece aklıma gelince fazlasıyla korkmuştum. Sesler daha da yakınlaşmaya başlayınca hızlıca Miran'ı uyandırmak için Miran'ın odasına doğru hızla yürüyordum ki ağzımın üstünde bir el hissettim ve garip bi koku vardı daha sonra bilincimi kaybetmeye başladım bağırmak istiyordum fakat olmuyordu. Sesim dahi çıkmıyordu.
Gözümü açtığımda gördüğüm tek şey karşımda duran mafya tipli adamlardı. Ağzım bantlıydı ellerim bağlıydı "Eğer uslu duracağına söz verirsen ağzını açabiliriz" Kirli sakallı Adama bakıp kafamı salladım adam bandı açtığı gibi bağırmaya başladım "Siz kendinizi ne sanıyorsunuz ya Miran sizin kellenizden saksı yapar eve süs diye koyar geri zekâlılar canınıza mı susadınız siz" daha cümlem bitmemişti ki yanağımdaki acıyla inledim "Sana uslu olmanı söylemiştik" dedi adam. Sustum sonra adam konuşmaya devam etti "Şimdi o biricik kocanı arayacağız ve ona evlenmekten vazgeçtiğini söyleyeceksin tamam mı" "Hayır" yanağımda yeniden sert bi acı hissettim "Tamam mı dedik sana" "Peki" dedim ve adam telefonla uğraşmaya başladı karşımda duruyordu ve telefon çaldı telefonu bana verdiler "Miran ben evlenmekten vazgeçtim " "Ne" "Miran benim en sevdiğim kitap "Romeo ve Juliet" tamam mı eğer bürgün beni özlersen o kitabi aç oku çünkü bizden olmaz’’ Miran kekeledi "Tamam tamam geliyorum sakin ol"
Şimdi 3 gün öncesine gidelim...
Bak Berfin başımızda gerçekten büyük bir bela var o yüzden seninle kimsenin anlamayacağı bir kodlama yapmamız lazım" "Ne gibi" "Mesela en sevdiğin kitap hangisi?" " Bilinmeyen bir kadının mektubu" "O zaman şöyle yapacağız eğer başına birşey gelirse ve beni ararsan bana en sevdiğin kitabın Romeo ve Juliet olduğunu söyleyeceksin anlaştık mı' "Anlaştık"
Günümüz
Elim ve ayaklarım bağlıydı dışardan silah sesleri gelmeye başladı ve bu beni korkutuyordu sert bi şekilde kapı açıldı ve yerimden sıçradım.. İçeriye Miran girdiğinde az da olsa rahatlamıştım Miran içerdeki adamlara silahını uzattığında yanımdaki adam da silahını kafama dayamıştı o sırada Miran'ın adamlarından biri kafama silah dayayan adamın arkasından gelip adamın elindeki silahı birden bire almıştı ve beni oradan alıp eve götürdüler ama aklım Miran'daydı. Gece saat 2 ye doğru aşağıdan tıkırtılar gelmeye başladı. Korkmadım diyemem çok korktum o anlar gözümün önünden geçiyordu. Kapımı kilitledim ve kapının önüne oturup ağladım. Sonra kapı yavaşça tıklandı "Güzelim benim Miran hadi aç kapıyı" dedi bende gözümdeki yaşları silip kapıyı açtım. Direkt Miran'a sarıldım "Çok mu korktun" "Çok korktum" Miranla birbirimizin gözlerine bakıyorduk. Dudağıma doğru yaklaşmaya başladı ben tam gri çekilecekken beni kendine doğru bastırdı "Bu sefer kaçamazsın prenses" diye mırıldandı. Kendimi onun yanında gerçekten güvende hissediyordum ve bir adım da ben atmak istedim her ne kadar erken olsa da artık bir şeyler yapmam gerekiyordu "Kaçmak isteyen kim?" Dedim. Beni öptü, o beni öptü, Miran beni öptü neden bu kadar heyecanlandığım hakkında en ufak bi fikrim bile yoktu. Geri çekilip yatağa uzandım o da yanıma uzandı ‘’Nişanımız da gitti’’ ‘’bir şey olmaz erteledim ben’’ ‘’tamam’’ "Artık korkma Berfin ben varım benden korkma ve benim yanımdayken hiç bir şeyden korkma" dedi saçlarımla oynuyordu. Bende ona doğru dönüp ona sarıldım "Senden ve senin yanında başıma gelecek olan hiç bir şeyden korkmuyorum ben , Miran ve senden asla korkmuyorum.... "
Sabah olmuştu gözlerimi açtığımda Miran'ın kollarındaydım kokusu bana güven veriyordu onun kollarında saatlerce öylece bekleyebilirdim o hafif gözlerini açmaya başladığında gözlerimi biraz kapattım ama onu görebiliyordum aniden dudağımdan öpünce istemsizce gözlerim açıldı o an göz göze geldik kapı kırılırcasına çalmaya başladı "ıııı şey" dedim "ney" "kapı " dedim kekeliyodum sırıttı. "boşver" dedi. Beni belimden kavradığı gibi sıkıca sarıldı "ama şey" "ney gülüm ney" "kapı" boşver birazdan gider kim çalıyorsa " "ama kapı" "gülüm" "ya Miran kapı" dediğimde bu sefer kalktı ve aşağıya gitti kapıyı açtı ve bana seslendi " gel gel canım kuzenim ve kardeşim gelmiş" içimden bi oh çektim onu seviyordum ama yakınlaşmak için daha erken olduğunu düşünüyordum. Aşağıya indim "Hoş geldiniz" dediğimde Miran göz devirdi "Hoş geldiniz hoş geldiniz de zamanlamanıza sevim ben sizin" dediğinde kendimi tutamayıp güldüm "Oww yanlış zamanda gelmişiz galiba " dedi Miran'ın kardeşi Elisa sonra hepimiz güldük "Ya yeni nişanlılar karışmayın hevesini alsın çocuk" dedi Birhat Miran bana döndü sırıttı daha sonra Birhat'a dönüp "Adam işte ya" dedi "Onu daha çok bekler o" dediğimde belimi kavradı "Yukarı gel gösteriyim gülüm kim daha çok bekler görelim" dedi sırıtarak "Oooo biz gidelim siz devam edin " dedi Elisa ‘’Ya gelin içeri oturalım " derken Miran sözümü kesti "Çok güzel olur aslında biliyor musunuz " dedi ben ne kadar oturun dediysem de Elisa ve Birhat'ı geri gönderdi beni belimden kavradığı gibi sıkıca sarıldı kolumdan tutup odaya çıkardı ben o sırada salona kaçmıştım "Gel buraya gel" dedi "Gelmiyorum git uyu senn" dediğimde adımları gittikçe yaklaşıyordu evde yarım saat boyunca çocuklar gibi koşuşturduk bi an sesler kesildi korkmaya başladım "Miran" diye bağırmaya başladım evin içinde arkamda bi sıcaklık hissettim irkilmiştim arkamdaki kişi kimdi bilmiyorum ama kötü bir şey olacak gibime geliyordu...