പിറ്റെ ദിവസം പതിവ് പോലെ ശിവ നന്ദയെ സ്കൂളിൽ കൊണ്ടാക്കി.
ശിവടെ കടയിൽ.
ശിവ :ആ ദാമു ഏട്ടൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞാ സാധനങ്ങൾ എല്ലാം കൊണ്ട് കൊടുത്തിരുന്നോ
ജിത്തു :അതക്കെ ഞാൻ ഇന്നലെ തന്നേ കൊണ്ട് കൊടുത്തു.
ശിവ :മ്മ് പിന്നെ തേൻ മിഠയി ഇരുപ്പുണ്ടോ
ജിത്തു :ഉണ്ട്
ശിവ :മ്മ്.
സമയം മുന്നോട്ട് പോയ്.
സ്കൂളിൽ.
നന്ദ എന്തോ ആലോചിച്ച് സ്റ്റഫ് റൂമിൽ ഇരിക്കുവായിരുന്നു
വീണ :നന്ദ.. നന്ദ..
നന്ദ പെട്ടന്ന് ഒന്ന് ഞെട്ടി
നന്ദ :എന്താ ടിച്ചറെ
വീണ :ആ നന്ദ താൻ ഇത് എന്ത് ആലോചിച്ച് ഇരിക്കുവാ നിന്റെ പിരിടാ ഇപ്പൊ പോകുന്നില്ലേ
നന്ദ :ഓ ഞാൻ അത് മറന്നു
വീണ :നിനക്ക് ഇത് എന്താ പറ്റിയത് നന്ദ
നന്ദ :ഹേയ് ഒന്നുവില്ല ചെറിയ ഒരു തലവേദന അത്രേ ഉള്ളു.
വീണ :മ്മ് ഇത് തലവേദന ഒന്നുവല്ല ഞാൻ വന്നപ്പോഴേ തൊട്ട് ശ്രെദ്ധിക്കുന്നു നന്ദ ഇവിടെയെങ്ങും അല്ല വേറെ ഏതോ സ്വപ്നം ലോകത്ത് എന്നപോലെയാ എന്തുവാ ഇതിനുമാത്രം ആലോചിക്കാൻ
ശിവയെ കുറച്ച് ആണോ മ്മ് ആയിരിക്കും
നന്ദ :അവനേ പറ്റി ഞാൻ എന്തിനാ ആലോചിക്കുന്നേ അങ്ങനെ ഒന്നുവില്ല ടിച്ചറിന് വെറുതെ തോന്നുന്നതാ
വീണ :എനിക്ക് തോന്നിയത് ഒന്നുവല്ല ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യവാ ദെ എന്റെ അടുത്ത് കള്ളം പറയാൻ നോക്കണ്ട
നന്ദ :ഞാൻ സത്യവാ പറഞ്ഞേ ടിച്ചറ് വേണമെങ്കിൽ വിശ്വാസിച്ചാൽ മതി എനിക്ക് നല്ല തലവേദന എടുക്കുന്നു ടിച്ചർ ഒരു ഉപകാരം ചെയ്യാമോ അടുത്താ പിരീഡ് ടിച്ചർ എടുക്കാമോ .
വീണ :മ്മ് ശരി താൻ റെസ്റ്റ് എടുക്ക്.
നന്ദ :മ്മ്.
വീണ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോയ്.
വൈകുനേരം
ശിവ നന്ദയെ കത്ത് സ്കൂളിന്റെ വെളിയിൽ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു
വീണ ശിവയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു
വീണ :ഹേയ് ശിവ
ശിവ :അല്ല ഇതാര് വീണ ടിച്ചറോ എന്തക്കെ ഉണ്ട് വിശേഷം
വീണ :കുഴപ്പമില്ലതെ ഇങ്ങനെ പോകുന്നു
അല്ല താൻ wife നേ കത്ത് നിക്കുവാണോ
ശിവ :ആ അതേ
വീണ :മ്മ്. നന്ദ ഇന്ന് രാവിലെ മുതൽ എന്തെക്കെയോ ആലോചനയിലാ ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ തലവേദന ആണെന്നാ പറഞ്ഞേ എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല തലവേദന ആണന്ന് ആള് എന്തായാലും കാര്യമായ ആലോചനയിലാ
ആ നന്ദ വരുന്നുണ്ട് ഞാൻ എന്നാ പോകുവാ
ശിവ :മ്മ്
നന്ദ ശിവടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു
ശിവ :ആ വന്നോ കയറ്
നന്ദ :മ്മ്.
നന്ദ ബൈക്കിൽ കയറി. ശിവ ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.
Time skip....
അശോകന്റെ വിട്ടിൽ.
രാതിക അടുക്കളയിൽ എന്തെക്കെയോ പലഹാരം ഉണ്ടാക്കുവാണ് കൂടെ ദിയെയും ഉണ്ടായിരുന്നു.
രാതിക :അല്ല മോളെ മോടെ അച്ഛനോട് നിങ്ങടെ കാര്യം പറഞ്ഞോ
ദിയ :അതക്കെ ഞാൻ പറഞ്ഞു അച്ഛന് oky ആണ് പക്ഷെ ചന്തുവേട്ടൻ അച്ഛനെ കണ്ട് സംസാരിക്കണം എന്നാലെ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിക്കു.
രാതിക :എന്നിട്ട് മോള് അവനോട് ഇതിനെ പറ്റി പറഞ്ഞോ
ദിയ :പറഞ്ഞു ചന്തുവേട്ടൻ പറയുന്നത് ഇപ്പോഴേ ഒന്നും വേണ്ടന്നാ
ഞാൻ ഇപ്പോഴും കൊച്ചു കുട്ടിയാന്നാ പറഞ്ഞേ
രാതിക :അവൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞോ ഞാൻ അവനേ ഒന്ന് കാണട്ടെ.
ദിയ :കണ്ടപോരാ ചോയിക്കണം
രാതിക :മ്മ് ചോയിക്കാം
രാതിക :മോള് ഈ ഉണ്ണിയപ്പം കഴിച്ചു നോകിയെ
ദിയ ഒരു ഉണ്ണിയപ്പം എടുത്ത് കഴിച്ചു നോക്കി.
രാതിക :എങ്ങനെ ഉണ്ട്
ദിയ :മ്മ്.. എന്റെ അമ്മ ഉണ്ടാക്കിയത് അല്ലെ ഒന്നും പറയാൻ ഇല്ല സൂപ്പർ എന്താരു കൈപ്പുണ്യമാ
രാതിക :🙂
Time skip...
ശിവ കുളിച്ച് ഡ്രസ്സ് മാറി ബാത്റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി
നന്ദ എന്തെക്കെയോ ആലോചിച്ച് കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുവായിരുന്നു.
ശിവ :നിന്റെ ആലോചന ഇതുവരെ കഴിഞ്ഞില്ലേ അതേ
നന്ദ :ആ എന്താ (അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി കൊണ്ട് )
ശിവ :എന്താ നിനക്ക് പറ്റിയെ നീ എന്താ ഈ ആലോചിച്ച് ഇരിക്കുന്നെ
നന്ദ :ഒന്നുവില്ല.(അവൾ അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു )
ശിവ :വീണ ടിച്ചറിനെ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു നീ രാവിലെ മുതൽ ഭയങ്കര ആലോചനയിൽ ആണെന്നാ പറഞ്ഞേ ചോദിച്ചപ്പോൾ നീ തലവേദന ആണന്ന് പറഞ്ഞു എന്താ നിനക്ക് പറ്റിയെ നിന്റെ പ്രശ്നം എന്താ.
നന്ദ :എന്റെ പ്രശ്നം ഇവൻ ആണന്ന് ഞാൻ എങ്ങനെ പറയും എന്റെ കൃഷ്ണ
(അവൾ സ്വയം പറഞ്ഞു.)
ശിവ :എന്താ നീ ആലോചിക്കുന്നേ
നന്ദ :ഹേയ് ഞാൻ എന്ത് ആലോചിക്കാൻ ആ ടിച്ചറിന് വെറുതെ തോന്നുന്നതാ എനിക്ക് ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ല ശിവ
എനിക്ക് നല്ല തലവേദന ഉണ്ടായിരുന്നു അത്ര ഉള്ളു .
ശിവ :മ്മ്.
അവൻ പെട്ടന്ന് അവളുടെ നെറ്റിൽ കൈ വെച്ച് നോക്കി. അവൾ ആകെ വിയർക്കാനും അവളുടെ ഹൃദയം വേഗത്തിൽ ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി
അവൾ കണ്ണ് എടുക്കാതെ അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു.
ശിവ :ചൂട് ഒന്നുവില്ലലോ പിന്നെ എന്താ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോണോ.
നന്ദ :ആ.. അത്.. വേണ്ട ഒന്ന് കിടന്നാ മാറും
അവൾ അതും പറഞ്ഞ് കാട്ടിലിലേക്ക് വേഗം കിടന്നു.
ശിവ :എന്തോ കുഴപ്പം ഉണ്ട് കണ്ടുപിടിക്കണം.
അവൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞ് കാട്ടിലിലേക്ക് കിടന്നു.
രണ്ട് ദിവസം കടന്ന് പോയ്.
നന്ദ ശിവയോട് അധികം സംസാരിക്കാനോ ഒന്നിനും പോകാറില്ല.
അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം.
രാത്രിയിൽ.
നന്ദ തുണി അടുക്കി കൊണ്ട് ഇരിക്കുവായിരുന്നു.
ശിവ റൂമിലേക്ക് കയറി വന്നു.
അവൾ പെട്ടന്ന് തുണി എല്ലാം എടുത്ത് അലമാരയിൽ വെച്ച് കിടക്കാൻ ആയി പോകാൻ ഒരുങ്ങിയതും
ശിവ അവളെ തടഞ്ഞു
അവൻ അവളെ അലമാരയുടെ അടുത്തേക്ക് ചേർത്ത് നിറത്തി
അവളുടെ ഹൃദയം വേഗത്തിൽ ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി
ശിവ :നന്ദ നിന്റെ പ്രശ്നം എന്തുവാ. രണ്ട് ദിവസായി നീ എന്നോട് എന്തെങ്കിലും മിണ്ടിയിട്ട് നിനക്ക് എന്താ പറ്റിയെ സാധാരണ വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കാൻ എങ്കിലും വാ തുറക്കുന്നത് ആണല്ലോ ഇപ്പൊ എന്തുപറ്റി
അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
ശിവ :നന്ദ ഞാൻ നിന്നോടാ ചോയിക്കുന്നെ
നന്ദ :ശിവയ്ക്ക വെറുതെ തോന്നുന്നതാ എനിക്ക് കിടക്കണം മാറ്
ശിവ :നീ കാര്യം എന്താന്ന് പറയാതെ ഞാൻ വിടില്ല
നന്ദ :ഒന്നുവില്ലെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ മാറ്
അവൾ അവനേ തള്ളി മാറ്റി കട്ടിലിൽ കയറി കിടന്നു.
ശിവ പിന്നെ കൂടുതൽ ഒന്നും ചോയിക്കാൻ നിക്കാതെ കട്ടിലിൽ വന്ന് കിടന്നു.
പിറ്റെ ദിവസം
സ്കൂളിൽ.
നന്ദ :എനിക്ക് എന്താ ഈ പറ്റുന്നെ ഒന്നും മനസ്സിലാക്കുന്നില്ലലോ ആരോടങ്കിലും പറഞ്ഞാലോ വേണ്ട ശരിയാവില്ല.
വീണ :നന്ദ താൻ എന്താ ഇവിടെ നിക്കുന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് അതും ക്ലസ്സിന്റെ വെളിയിൽ.
നന്ദ :ഹേയ് ഒന്നുവില്ല
വീണ :എന്തെങ്കിലും പറയാൻ ഉണ്ടങ്കിൽ പറഞ്ഞോ.
നന്ദ :അതുപിന്നെ ഹേയ് ഒന്നുവില്ല
വീണ :പറയടോ
നന്ദ :പറയണോ അല്ലങ്കിൽ പറഞ്ഞേക്കാം.
വീണ :താൻ വാ നമുക്ക് അങ്ങോട്ട് മാറി നിക്കാം.
നന്ദ :മ്മ്.
അവർ അവിടെ ഉള്ള ഒരു മരച്ചോട്ടിലേക്ക് പോയ്.
വീണ :ഇനി പറ എന്താ തന്റെ പ്രശ്നം
നന്ദ :എന്റെ പ്രശ്നം ശിവായ.
വീണ :മ്മ് തോന്നി ആട്ടെ ശിവ എന്താ ചെയ്തെ
നന്ദ :അവൻ ഒന്നും ചെയ്തില്ല. പക്ഷെ എനിക്ക് അറിയില്ല ടിച്ചറെ ശിവ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വരുമ്പോൾ എനിക്ക് എന്താ പറ്റുന്നത് എന്ന് എന്റെ ഹൃദയം വേഗത്തിൽ ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി ഞാൻ ആകെ വിയർക്കാനും ആ സമയത്ത് എനിക്ക് സംസാരിക്കാൻ വാക്കുൾ പോലും കിട്ടുന്നില്ല ഇത് എന്താ ഇങ്ങനെ തോന്നുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല ടിച്ചറ് തന്നേ ഒന്ന് പറഞ്ഞു താ.
വീണ :നീ അവനേ പ്രണയിക്കാൻ തുടങ്ങി നന്ദ
നന്ദ :എന്ത് ടിച്ചർ എന്താ ഈ പറയുന്നേ അങ്ങനെ ഓ..ഒന്നുവില്ല
വീണ :നീ ഇപ്പൊ എന്തിനാ വിക്കിയത്
നന്ദ :അതുപിന്നെ
വീണ :ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യവാ നീ അവനേ ശെരിക്കും പ്രണയിക്കാൻ തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞു നന്ദ
നന്ദ :ഇല്ല..
വീണ :എത്ര തവണ പറഞ്ഞാലും സത്യം കള്ളമാവില്ല നന്ദ ഇതാണ് സത്യം നിന്റെ മനസ്സ് അവനെ പ്രണയിക്കാൻ തുടങ്ങി
കഴിഞ്ഞു.
വീണ :ഇനിയും നിനക്ക് സംശയം ആണെങ്കിൽ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ അവനേ ഒന്ന് കാണാതായാൽ പോലും നിന്റെ ഉള്ള് വേദനയിക്കും. അവൻ നിനക്ക് വേണ്ടി ചെയുന്ന ചെറിയ കാര്യം ആണെങ്കിൽ പോലും നിന്നേ അത് ഒരുപാട് സന്തോഷിപ്പിക്കും.
നന്ദ :മതി നിർത്ത് എനിക്ക് ഒന്നും കേൾക്കണ്ട എനിക്ക് ക്ലസ്സിന് time ആയി
വീണ :മ്മ് ശരി.
തുടരും...❤️💫
എന്താവോ എന്തോ.