" ഞാൻ ഇറങ്ങാ.... ഇന്നത്തേക്ക് ഇതുമതിയെല്ലോ "?
അവൾ ഉമ്മറപ്പാടിയിൽ വെച്ചിരുന്ന ബാഗ് കൈയിൽ എടുത്തു....
: ആ കുട കൂടി എടുത്തോളൂ നല്ല ചൂടാണ് പുറത്തൊക്കെ
" ആ.... അച്ഛാ തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ എന്തേലും വാങ്ങാൻ ഉണ്ടോ?? "
: പ്രതേകിച്ചു ഒന്നുമില്ല മോൾ പോയിട്ട് വാ അച്ഛനും ഇറങ്ങാ....
അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരി അച്ഛന് സമ്മാനിച്ചു.... ആ കുഞ്ഞി ഗേറ്റ് തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
ഇത് വൈദ്ദേഹി, ആൾ സിറ്റിയിൽ ഒരു പ്രൈവറ്റ് കമ്പനിയിൽ വർക്ക്‌ ചെയ്യുന്നു... അച്ഛൻ മാത്രം ആണ് ഉള്ളത്, ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഓണം പോലെ ജീവിക്കുന്നവർ... ഇല്ലായിമ്മയിൽ തളരാതെ നിൽക്കുന്നവർ... അച്ഛൻ ഇടക്ക് ഇടക്ക് പണിക്ക് പോകാറുണ്ട്, അവിടെ വലിയ കട്ടി പണി ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അതിനെ അവൾ എതിർത്തിരുന്നില്ല...
എന്നത്തേയും പോലെ ഇന്നും താൻ ലേറ്റ് ആക്കും എന്ന് കരുതി അവൾ സ്പീഡിൽ നടന്നു, ബസ്സിൽ കേറി സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങി......റോഡ് ശ്രദ്ധിക്കാതെ തന്നെ ക്രോസ്സ് ചെയ്യ്തപ്പോഴാണ് മുന്നിൽ ഒരു ബൈക്ക് sudden break ഇട്ട് നിർത്തിയത് തെറ്റ് തന്റെ ഭാഗത്ത്‌ ആയതുകൊണ്ട് മുഖം ഉയർത്തി മുന്നിൽ ഉള്ള ആളെ നോക്കാൻ ഒരു മടി തോന്നിയെങ്കിലും നോക്കാതെ വഴിയില്ല കാരണം അപ്പോഴേക്കും കുറച്ചുപേർ അരികിലേക്ക് വന്നിരുന്നു....
വാച്ചിലേക്ക് ഒന്നു സമയം നോക്കി, 9 ആയിരിക്കണു ഇനിയും ഇങ്ങനെ നിന്നാൽ ലേറ്റ് ഉം ആകും ബസും പോകും അതുകൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് മുഖം ഉയർത്തതെ തന്നെ sry പറഞ്ഞു.... എന്നിട്ട് വേഗം അടുത്തു വന്ന ബസിൽ കേറി അപ്പോഴാണ് തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന രണ്ടു മിഴികൾ കണ്ടത്... ബസ്സ് എടുക്കുന്നതുവരെയും ആ കണ്ണുകൾ തന്നെ നോക്കുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു.....
സിറ്റിയിൽ എത്തിയതും വേഗം തന്നെ നടന്നു, കുറച്ച് നടന്നാൽ മാത്രമേ കമ്പനിയിൽ എത്തുകയുള്ളൂ....
" ഈശ്വരാ.... ഞാൻ നല്ല പോലെ ലേറ്റ് ആയല്ലോ ഇനി ദീപ്തി maam ന്റെ വായിൽ ഇരിക്കുന്നത് മൊത്തം ഞാൻ കേൾക്കേണ്ടി വരുമെല്ലോ "
നടത്തതിന്റെ വേഗത കൂട്ടി മുന്നോട്ട് നടന്നതും പിന്നിൽ നിന്നൊരു വിളി വന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും കണ്ടു നിറ പുഞ്ചിരിയോടെ കൈയും കെട്ടി തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അരുണയെ.....
: ഇന്ന് എന്തേ മോൾ ലേറ്റ് ആയത്, അല്ലെങ്കിൽ 1st പഞ്ചിങ് നിയാണെല്ലോ
ഒരു ചിരിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു...
" അതൊക്കെ പിന്നെ പറയാം... ഞാൻ പോയി ദീപ്തി maam നെ കണ്ടിട്ട് വരാം "
: ഓ..... അവരെ കണ്ടില്ല എന്ന് വെച്ച് എന്താകാൻ ആ അവർ ഇവിടുത്തെ mt ഒന്നുമല്ലല്ലോ!!
" നമ്മുടെ ടീമിന്റെ ഹെഡ് അല്ലേ അപ്പോൾ "
: നിന്നോട് തർക്കിക്കാൻ ഞാൻ ഇല്ല.... നടക്ക് ഞാനും കൂടെ വരാം ഇല്ലങ്കിൽ ആ തള്ള നിന്നേ ആട്ടി കൊല്ലും...
അവൾ പറഞ്ഞതിൽ സത്യം
ഉള്ളതുകൊണ്ട് അതിനൊന്നും ചിരിച്ചു.....
അകത്തേക്ക് ചെന്നതും മുന്നിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു ദീപ്തി.... അരുണ വലിയ മൈൻഡ് കൊടുക്കാതെ പഞ്ച് ചെയ്ത് അവളുടെ ടേബിളിൽ ഇരിക്കാൻ പോയപ്പോഴാണ് വൈദ്ദേഹിന്റെ കാര്യം ഓർത്തത് ഉടനെ തന്നെ അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് ചെന്നു....
" maam...... "
: മം.... എന്താടോ???
ആ നോട്ടം കണ്ടപ്പോഴേ പേടി തോന്നിയതുകൊണ്ട് ഒന്നുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞവൾ ടേബിളിലേക്ക് പോയി ഇരുന്നു...
: Are you kush.... 😂
" അഹ്........ 😟 "
: നിനക്ക് ഇപ്പോ സന്തോഷമായില്ലേ എന്ന് 🤭
" പോടീ എന്നേ കളിയാക്കാതെ 🥲 "
അന്നത്തെ ദിവസം വലിയ തിരക്കുകൾ ഒന്നും തന്നെ ഓഫീസിൽ ഉണ്ടായില്ല... നെക്സ്റ്റ് വീക്ക്‌ CEO വരുന്നതിന്റെ കാര്യങ്ങൾ ഹെഡ് ആയ ദീപ്തി നേരത്തേ പറഞ്ഞു... ആ ഡേ എങ്കിലും ആരും ലേറ്റ് ആകരുതെന്നും....
പോകാൻ നേരം അരുണ അവളോട്‌ ഇവിടെ അവൾക്കൊപ്പം നിൽക്കാൻ പറഞ്ഞു എന്നാൽ അച്ഛനെ ഒറ്റക്ക് ആക്കി ഇവിടെ നിൽക്കാൻ അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല...
: അച്ഛനെ ഇവിടേക്ക് കൊണ്ട് വന്നൂടെ??
" അമ്മ ഉറങ്ങുന്ന മണ്ണ് വിട്ട് ഒരു സെക്കന്റ്‌ പോലും അച്ഛൻ നിൽക്കില്ല.... അച്ഛൻ ഇല്ലാതെ എനിക്കും പറ്റില്ല "
: Monday നീ എങ്കിൽ നേരത്തെ ഇറങ്ങാൻ നോക്ക് ഇല്ലേൽ അറിയാല്ലോ?!
" മം.... നേരത്തേ ഇറങ്ങാം അന്ന് "
ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ച് അവിടുന്ന് ബസ്സ് കേറി വീട്ടിലേക്ക് എത്തി.... ഇത്രെയും ദൂരമുള്ള യാത്ര ശരീരത്തെ നന്നായി തളർത്തുന്നുണ്ട് എങ്കിലും അതിനെ വക വെക്കാതെ അവൾ മുന്നോട്ടു പോയി.....
" അച്ഛൻ വല്ലതും കഴിച്ചിരുന്നോ??"
: അഹ്.... നീ ഇനി ഒന്നും ഉണ്ടാക്കാൻ നിൽക്കണ്ട ഞാൻ കഞ്ഞിയും കറിയും ആക്കിയിട്ടുണ്ട്
" അച്ഛൻ എന്തിനാ ഇതൊക്കെ ചെയ്യാൻ പോയത് ഞാൻ വന്നിട്ട് ചെയ്യുമെല്ലോ "
പരിഭവത്തോടെ അവൾ ചോദിച്ചതും തിരികെ ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു ആ വൃദ്ധൻ....
" എന്താ അച്ഛാ..... ഇങ്ങനെ നോക്കണേ "
: എന്റെ കുട്ടി ഒരുപാട് കഷ്ട്ടപെടുണ്ട്....
" ആര് പറഞ്ഞു അത് " 😂
: പറയുന്നത് എന്തിനാ എനിക്ക് കാണാലോ
" അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല....ഞാൻ ഒന്നു കുളിച്ചു വരാം പിന്നെ ബാഗിൽ കുഴമ്പുണ്ട് എടുത്തോ "
: എന്തിനാ അതിപ്പോൾ വാങ്ങിയേ?
" തീർന്നാൽ അച്ഛൻ പറയില്ലലോ അതുകൊണ്ട് "
അകത്തേക്ക് കേറി പോകുന്ന മകളെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ നോക്കിയിരുന്നു അദ്ദേഹം....
ഭാര്യയുടെ മരണശേഷം മുഴുവനായി തകർന്ന അവസ്ഥയിൽ തളരാതെ പിടിച്ചു നിന്നത് വൈദ്ദേഹിന്റെ ചിരി കണ്ടിട്ട് ആണ്.... ആ മുയൽ പല്ല്
കാട്ടിയുള്ള ചിരിയിൽ എല്ലാരേയും അവൾ വീഴ്ത്തും എന്ന് അന്നു തോന്നിയിരുന്നു... എന്നാൽ ഇന്ന് അനുഭവിക്കുന്ന വേദനകളെ ഒളിപ്പിക്കാനായി ആ ചിരി....
തിരികെ കുളിച്ചെത്തിയ അവൾ അച്ഛന്റെ മടിയിലേക്ക് തല വെച്ചു കിടന്നു, എന്നിട്ട് ഇന്നു നടന്നതൊക്കെ വള്ളി പുള്ളി വിടാതെ പറഞ്ഞു അതൊരു ശീലമാണ് ആൾക്ക്.
: എന്റെ കുട്ടി സൂക്ഷിച്ചൊക്കെ വേണ്ടേ... ആ ചെക്കൻ ബ്രേക്ക്‌ പിടിച്ചില്ലായിരുന്നെല്ലോ
" എന്താകാൻ ഞാൻ വീണു പോയേനെ 😂 "
: അടി..... സൂക്ഷിച്ചു വേണം ഇനി പോകാൻ മനസിലയോ
" മം..... മനസിലായി മാധവേ "
: അച്ഛനെ പേര് വിളിക്കുന്നോ
" 😂😂😂 "
ദിവസങ്ങൾ അങ്ങനെ കൊഴിഞ്ഞു പോയി കൊച്ചു കൊച്ചു സന്തോഷങ്ങളും വിഷമങ്ങളും.....
" അച്ഛാ..... ഇറങ്ങാ ഞാൻ.... "
: പോയിട്ട് വാ.....
പതിവ് പോലെ തന്നെ സ്പീഡിൽ നടന്നു, ബസ്സിൽ കേറി അൽപ്പനേരം കൊണ്ട് സിറ്റിയിൽ എത്തി.... ഈ തവണ സൂക്ഷിച്ചു തന്നെ റോഡ് ക്രോസ്സ് ചെയ്തതും പെട്ടെന്നൊരു കാർ തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്നാ മട്ടിൽ പോയി ഒരു നിമിഷം ജീവൻ പോയതുപോലെ അവൾക്ക് തോന്നി നിർത്താതെ സ്പീഡിൽ പോയാ കാറിനെ നോക്കി എന്തൊക്കെയോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞ് അടുത്ത ബസ്സ് കേറി ഓഫീസിൽ എത്തി.....
ടേബിലിന്റെ അടുത്ത ചെന്നപ്പോൾ അരുണ നേരത്തേ വന്നിരുപ്പുണ്ട്...
: അഹ്..... വന്നോ!!
" ഇന്ന് എന്താ പ്രത്യേകത?? "
: CEO land ആക്കാൻ പോകുന്നു.
" അത് നെക്സ്റ്റ് വീക്ക്‌ എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത് "
: അതൊക്കെ മാറ്റി പോലും.... CEO ന്റെ മോന് ഈ ഓഫീസ് ഇന്നു തന്നെ കാണണം പോലും
" ഓ...... "
: പക്ഷേ നമ്മൾക്ക് കുഴപ്പമില്ല കാരണം അവർ ആരും ഇങ്ങോട്ടേക്കു വരില്ല
" അഹ്..... "
അവർ അവരവരുടെ ജോലികളിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു...
സമയം കടന്നുപോയി ആരോ തന്നെ നോക്കുന്നപ്പോലെ തോന്നിയ അവൾ ചുറ്റും ഒന്നു കണ്ണോടിച്ചു എന്നാൽ ആരെയും തന്നെ അവൾക്ക് കാണാൻ ആയില്ല....
: നീ ഇത് ആരെയാ വായിനോക്കുന്നെ??
" യേ..... അത്.....എന്നെ ആരോ നോക്കുന്നതുപോലെ "
: ആരോ അല്ല ഇവിടെ ഉള്ള എല്ലാ ബോയ്സിന്റെയും കണ്ണ് നിന്നിൽ തന്ന 🤭
" ഒന്നു പോയെ ആവിശ്യമില്ലാത്തതു പറയാതെ "
: കാര്യമാ പറഞ്ഞത് ആ ശ്യാം ഒക്കെ നിന്നേ എന്തു നോട്ടം ആണെന്ന് അറിയുവോ??
വൈദ്ദേഹി അവളെ ദേഷ്യത്തിൽ നോക്കി ;
: അവരെ കുറ്റം പറയാൻ പറ്റില്ല ആരായാലും നോക്കി നിന്നു പോകുലേ ഈ സൗന്ദര്യം കണ്ടാൽ
" അരുണ..... മതി നിർത്തിക്കെ "
അരുണ അവളെ നോക്കി ഒന്നു ചിരിച്ചു.... പണികളിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.
ഓഫീസ് ടൈം കഴിഞ്ഞതും അവിടെ നിന്നിറങ്ങി.....
ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് എത്തിയതും കണ്ടു തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അതേ കണ്ണുകൾ ഹെൽമറ്റ് വെച്ചിരിക്കുന്നതുകൊണ്ട് മുഖം വ്യക്തമല്ല... താൻ ബസ്സിൽ കേറി പോകുന്നത് വരെയും ആ വ്യക്തിയുടെ കണ്ണുകൾ തന്നിൽ ഉള്ളത് അവൾ അറിഞ്ഞു....
അന്നു വീട്ടിലേക്ക് നടക്കുമ്പോഴും ആ ഇരു മിഴികൾ അവളെ വല്ലാത്ത ചിന്തകളിൽ എത്തിച്ചു....
ദിവസങ്ങൾ വീണ്ടും കൊഴിഞ്ഞു പോയി അച്ഛന് പണ്ടത്തെ പോലെ ജോലികൾ ചെയ്യാൻ പറ്റാതെ ആയി, അതു കാരണം ആൾ ഇപ്പോൾ ഏതു നേരവും ചിന്തകളിൽ ആണ്...
ഓഫീസിലേക്ക് കേറുമ്പോൾ CEO നെ ഒന്നു കാണണം കാര്യങ്ങൾ ബോധിപ്പിക്കണം സാലറി കുട്ടി തരാൻ പറ്റുമോ എന്ന് തിരക്കണം...
അങ്ങനെ നൂറായിരം ചിന്തകളോടെ മുന്നോട്ട് നടക്കുമ്പോഴാണ് മുന്നിലേക്ക് ഒരു ബൈക്ക് ബ്രേക്ക്‌ ഇട്ട് നിർത്തിയത്... ചിന്തകളെ ഭിന്നിച്ചോണ്ട് തന്നെ ദേഷ്യത്തിൽ മുന്നിലേക്ക് നോക്കി.... അതേ മിഴികൾ കണ്ടതും ഉണ്ടായിരുന്ന ദേഷ്യം ആവയായി പോകുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു.... ഒന്നു മിണ്ടാതെ അതേ മിഴികളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു...
: Hello.... മാഡം ഇതുതന്നെയാണോ തന്റെ തൊഴിൽ?!
പെട്ടെന്ന് ആ വ്യക്തിയിൽ നിന്ന് അങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം കേട്ടതും അവൾ മറുപടി നൽകാതെ നിന്നു...
: തനിക്ക് ചെവി കേൾക്കാൻ പാടില്ലേ.... Hello..... 👋🏻
പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർത്തപ്പോലെ ഒരു sry പറഞ്ഞവൾ മുന്നിലേക്ക് കേറി അവൾ പോകുന്നതും നോക്കി ആ വ്യക്തി അവിടെ നിന്നു....
പഞ്ച് ചെയ്ത് നേരേ CEO സർ നെ കാണാൻ ആയി ലിഫ്റ്റിൽ കേറി ഫ്ലോർ അറിയാവുന്നതുകൊണ്ട് ആ നമ്പർ ഞെക്കി ഡോർ അടയാൻ ആയി വെയിറ്റ് ചെയ്തതും ഒരാൾ അതിലേക്ക് ഓടി കേറി... തന്റെ മുന്നിലായി വന്നു നിന്നു, നെക്സ്റ്റ് ഫ്ലോർ എത്തിയതും കുറച്ചുപേർ കൂടി കേറി അതോടെ ബാക്കിൽ നിന്ന എന്റെ അടുത്തേക്ക് ആയാൾ നീങ്ങി നിന്നു... ഓരോ
ഫ്ലോറിൽ നിന്നും ആൾക്കാർ കേറുന്നത്തോടെ ഞെരുക്കം കൂടി എന്റെ അസ്വസ്ഥത അറിഞ്ഞതുപ്പോലെ ആയാൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി...
മാസ്കും കൂളിംഗ് ഗ്ലാസും മുടി മറച്ചുകൊണ്ടുള്ള cap ഉം കാതുകളിൽ ഒന്നിൽ ഒരു റിങ്ങും കൈയിൽ വാച്ചും.... കൂടാതെ ഫുൾ ബ്ലാക്ക് ആണ് വേഷം പുറകിൽ ഒരു ബാഗും.... എന്നാൽ ആ കണ്ണുകൾ മാത്രം എന്തോ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നതായി അവൾക്ക് തോന്നി...
തന്നെ ഒന്നു നോക്കി അയാൾ തിരിഞ്ഞു... നെക്സ്റ്റ് ഫ്ലോർ എത്തിയതും അയാൾ ഇറങ്ങി ഒപ്പം ഞാനും, എന്നാൽ എന്നേക്കാൾ മുന്നേ അയാൾ നടന്നിരുന്നു ആൾക്ക് ഒപ്പം എത്താൻ ഈ ജന്മം ആർക്കും പറ്റില്ല എന്നാ രീതിക്ക് ആണ് നടപ്പ്.....
സകല ശക്തിയും സംഭരിച്ചുകൊണ്ട് ക്യാബിന്റെ ഡോറിൽ ഒന്നു മുട്ടിയതും അകത്തു നിന്ന് വരാൻ ആയി പറഞ്ഞതും അകത്തേക്ക് കേറി....
മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്ന Sir നെ നോക്കി wish ചെയ്തു.... ഇരിക്കാൻ ആയി പറഞ്ഞതും ഇരുന്നു അപ്പോഴാണ് താൻ ലിഫ്റ്റിൽ കണ്ട അതേ വ്യക്തി അടുത്തുള്ള സോഫയിൽ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടത്, അങ്ങോട്ട് ഒന്നു നോക്കിയതല്ലാതെ പിന്നെ നോക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല കാരണം അയാളുടെ തറപ്പിച്ചുള്ള നോട്ടം തന്നെ.
* എന്താ വൈദ്ദേഹി ഇങ്ങോട്ട് വന്നത് *??
തന്റെ പേര് എങ്ങനെ അറിയാം എന്നാ ഭാവത്തിൽ അവൾ മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്ന ആളെ നോക്കി ;
* തന്റെ പേര് ഒക്കെ എനിക്ക് അറിയാടോ.... വന്ന കാര്യം പറഞ്ഞോളൂ *
" അത്..... സർ ഞാൻ..... "
* സാലറി കാര്യമല്ലേ... നമുക്ക് സെറ്റ് ആക്കാം *
വീണ്ടും ഇതെങ്ങനെ എന്നാ ഭാവത്തിൽ അവൾ നോക്കിയതും, തൊട്ട് അടുത്തായി ഒരു കാൽ പെരുമാറ്റം കേട്ട് അവൾ തല ഉയർത്തി നോക്കി ;
: കാര്യം പറഞ്ഞില്ലേ ഇനി പോകോ.... Miss. വൈദ്ദേഹി
അവൾ പെട്ടെന്ന് എഴുനേറ്റു ;
* ഹൈ..... മോൾ പേടിക്കണ്ട ഇവൻ ഇങ്ങനെയാണ്.... എന്റെ മകനാണ് *
അവൾ ഒരു ചിരി മുന്നിലായി നിൽക്കുന്ന മാസ്ക് ഇട്ട് വ്യക്തിക്ക് നൽകി എന്നാൽ തിരികെ ആ പുഞ്ചിരി തന്നോ എന്ന് സംശയമാണ്....
* ഇനി മുതൽ ഇവൻ ആകും ഇവിടെ *
" ആഹ്...... ഹലോ സർ..... "
: ഓ..... ആയിക്കോട്ട്..... ചെല്ലാൻ നോക്ക്
വൈദ്ദേഹി ഒന്നു പറയാതെ ഇരുവർക്കും ഒരു ചിരി നൽകി പോയി ;
* പാവമുണ്ട് ധ്രുവ്.... അതൊരു പാവം കൊച്ചാണ് *
: ആണോ..... 😂
* ഡാ...... എന്താ ഒരു ചിരി ഒക്കെ *
: Nothing Dad.... It's my turn!!
* എന്താന്ന്??? *
: ഇനി ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം ഇതൊക്കെ എന്ന് 😌
* അങ്ങനെ!! നാളെ ജോയിൻ ആക്കുവല്ലേ *
: Yya.... പിന്നെ എന്റെ pA post അത് ഇപ്പോൾ വന്ന വൈദ്ദേഹിക്ക് കൊടുക്കണം
* Why??? അതിനുള്ള ക്വാളിഫിക്കേഷൻ ആ കുട്ടിക്കില്ല *
: No..... Prblm.... എനിക്ക് അവൾ എന്റെ PA ആയാൽ മതി
* ധ്രുവ്.....എന്താ നിന്റെ ഉദ്ദേശം?? *
: തികച്ചും ദുരുദേശം തന്നെ 😌
" ഡാ...... വേണ്ട "
: ഡാഡ്...... ഞാൻ പറഞ്ഞത് ചെയ്തോളു.....
" 😑💨 "
ക്യാബിനിൽ നിന്നിറങ്ങിയ വൈദ്ദേഹിയുടെ മുഖത്തേ മാറ്റം അരുണ ശ്രദ്ധിച്ചു അതിനെ പറ്റി തിരക്കിയതും അവൾ എല്ലാം പറഞ്ഞു.... മറുതലത്തിൽ നിന്ന് ഇത്രയും പറഞ്ഞിട്ടും അരുണക്ക് അറിയേണ്ടത് നെക്സ്റ്റ് CEO ലുക്ക്‌ ആണോ എന്നാണ് ആ ചോദ്യം കേട്ടതും അവളെ ഒന്നു സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി ടേബിളിലേക്ക് പോയി....
പിറ്റേ ദിവസം പതിവുപോലെ തന്നെ അവൾ എത്തി പുതിയ CEO സ്വികരിക്കാനുള്ള തിരക്കിലാണ് എല്ലാരും എന്നാൽ ഇതിലൊന്നും അവൾക്ക് interest തോന്നിയില്ല അതുകൊണ്ട് തന്നെ ചെയ്തുതിർക്കാനുള്ള വർക്ക്‌ ചെയ്തു.....
CEO വന്ന് അൽപ്പനേരം കഴിഞ്ഞതും അരുണ ഓടി വന്ന് വട്ടം പിടിച്ചു , അവൾ സന്തോഷത്തിൽ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു എന്നാൽ വൈദ്ദേഹി കേട്ടത് " New CEO വിളിക്കുന്നു , കൂടാതെ പോസ്റ്റിൽ ചേഞ്ച്‌ ഉണ്ടെന്നും "
അവളെ പിടിച്ചു മാറ്റിയ ശേഷം സാരീ ഒന്നു നേരേ ഇട്ട് അവിടുന്ന് ഇറങ്ങി പോകുന്ന വഴിയിൽ തന്നെ തുറിച്ചുനോക്കുന്ന ദീപ്തി maam നെ കണ്ടു കാര്യം എന്താണെന്ന് അറിയാത്തതുകൊണ്ട് തല കുനിച്ചു ലിഫ്റ്റിൽ കേറി... മുന്നിൽ ഒരുപാട് പേർ നിന്നിരുന്നു തന്നെ കണ്ടതും അവർ ഒക്കെ ബഹുമാനത്തോടെ മാറി നിന്നു..
" ഈശ്വരാ.... ഇതൊക്കെ എന്താ സംഭവം " ( എന്ന് അവൾ മനസ്സിൽ ഓർത്ത് )
ക്യാബിന്റെ മുന്നിൽ എത്തിയതും അനുവാദം ചോദിച്ച് അകത്തേക്ക് കേറിയതും കാണുന്നത് ചെയർ തിരിച്ചിട്ടിരിക്കുന്ന ഒരാളെ ആണ്... ഇരുത്ത കണ്ടപ്പോഴേ ഇത് വർമ്മ സർ അല്ലെന്ന് ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു...
ഒന്ന് പേടിച്ചിട്ട് ആണേലും, സർ എന്ന് വിളിച്ചതും ചെയർ തിരിഞ്ഞു.. മുന്നിലെ രൂപത്തെ കണ്ട് കണ്ണൊന്നു മിഴിഞ്ഞുപോയി....
ആ മിഴികൾ തന്നിലേക്ക് എത്തിയതും അറിയാതെ തല കുനിച്ചു പോയി വൈദ്ദേഹി.....
ഈ മിഴികൾ വീണ്ടും കണ്ടുമറന്നതായി അവൾക്ക് തോന്നി,
: ഹലോ...... ഇങ്ങനെ ആലോചിച്ച നിൽക്കാൻ ആണെങ്കിൽ തനിക്ക് പുറത്ത് നിന്ന് ആലോചിക്കാം ഇവിടെ അതിനുള്ള സമയമില്ല
" Sry..... Sir..... "
: ഹും..... ഇതുപിന്നെ പഠിച്ചു വെച്ചിരിക്കുവാണെല്ലോ, എന്താ കാര്യം
" എന്നോട് വരാൻ പറഞ്ഞു "
: പറഞ്ഞു..... അതിനു?!
ആ മറുപടി കേട്ടതും അവൾ ഞെട്ടി ഒന്ന് അവനെ നോക്കി, മുന്നിലായി കിടന്ന ചെറു മുടികൾ മാടി ഒതുക്കി അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കയാണ് ആളെന്ന് കണ്ടതും അവൾ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി
" എന്തിനാ വിളിപ്പിച്ചത്??? " ( ഈ തവണ സ്വരം കടുത്തിരുന്നു )
അതറിഞ്ഞതിനാൽ അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വിടർന്നു, എന്നാൽ വിദക്തമായി അതുമറച്ചു..
: എന്തിനാ വിളിപ്പിച്ചതെന്ന് അറിയണം....
അവൻ ഇരുന്നിടത്തു നിന്ന് എഴുനേറ്റ് അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് വന്ന് നിന്നു, അവന്റെ സാമിപ്യം അരിഞ്ഞതും അവൾ പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു.
: Look.... Miss. Vedhehi, Now on your post changed!!
അതു കേട്ടതും ഒരു ഞെട്ടൽ അതിൽ ഉപരി ജോലി പോകുമോ എന്നാ പേടി അവലിലുണ്ടായി,
: Don't panic.... Now on You are my PA .
" എന്താ....... 😨 "
: വൈദ്ദേഹിക്ക് കേൾവിക്ക് കുഴപ്പംവല്ലതും ഉണ്ടോ??? ഇന്നു മുതൽ താൻ എന്റെ " ധ്രുവാൻഷ് വർമ്മയുടെ PA ആണ് "
" അതെങ്ങനെ..... എനിക്ക് അതിനും മാത്രം പഠിപ്പില്ല "
: ഇതാ.... ലെറ്റർ ഇന്നു മുതൽ ജോയിൻ ആയിക്കോ!!
അടുത്തത് എന്തേലും അവൾ പറയുന്നതിന് മുന്നേ തന്നെ കുറച്ച് ഫയൽ അവളെ ഏൽപ്പിച്ച അവിടെ ഇരുന്നു നോക്കാൻ പറഞ്ഞു എന്താ തനിക്ക് ചുറ്റും നടക്കുന്നതെന്ന് അറിയാതെ അവൾ ആ ഫയൽ കൈയിൽ വാങ്ങി അടുത്തുള്ള കുഞ്ഞി ടേബിളിൽ വെച്ച് നോക്കാൻ തുടങ്ങി.... തന്നെ ഒരാൾ വീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അറിയാതെ.....
ദിവസങ്ങൾ അങ്ങനെ വീണ്ടും കടന്നു പോയി സാലറി കൂടിയതോടെ അച്ഛനെ അടുത്തുള്ള നല്ല ഹോസ്പിറ്റലിൽ തന്നെ കാണിച്ചു ഇടക്ക് ഇടക്ക് ചെക്ക് അപ്പ്‌ നടത്തണമെന്ന് പറഞ്ഞതല്ലാതെ അച്ഛന് വേറെ കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല . പണ്ടത്തേക്കാൾ ഒരുപാടു സന്തോഷത്തിൽ ആണ് അവൾ ഇപ്പോൾ ഉള്ളത് .
ഓഫീസിലെ മറ്റു സ്റ്റാഫുകൾ ഒക്കെ അവളെ റെസ്‌പെക്ട് ഓടെ നോക്കുന്നത് അവളിൽ വിഷമുണ്ടാക്കി കാരണം മറ്റൊന്നും അല്ല അവരിൽ ഒരാൾ ആയിരുന്നെല്ലോ അവളും... വർക്ക്‌ ലോഡ് കൂടിയതോടെ അരുണയെ കാണാതെ ആയി... ധ്രുവാൻഷ് സാറിന്റെ അടുത്ത തന്നെ ഒരു മിനി ക്യാബിൻ എനിക്കായി ഉണ്ടാക്കി ഇപ്പോൾ അതിലാണ് ഞാൻ...
ഇടക്ക് ഇടക്ക് അദ്ദേഹം അങ്ങോട്ടേക്ക് വേറാറുമുണ്ട് അപ്പോഴെല്ലാം ഞാൻ അറിയാതെ എന്റെ ഹൃദയം ക്രമതീതമായി മുടിച്ചു....
എപ്പോഴും ചെയ്യുന്നതിൽ എന്തേലും തെറ്റു കുറ്റങ്ങൾ കണ്ടുപിടിച്ച വരും എന്നിട്ട് നന്നായി വഴക്ക് പറഞ്ഞു പോകും... എന്തോ വഴക്ക് പറഞ്ഞില്ലയെങ്കിൽ സമാധാനമില്ലാത്തതുപോലെ...
എല്ലാം കേട്ടു നിൽക്കും എങ്കിലും ചില സമയത്ത് പ്രതികരിച്ചു പോകും അപ്പോൾ ഒന്നു നോക്കിയിട്ട് പറയും " I like it that Miss. vaidhehi " അത് കേൾക്കുമ്പോൾ എന്തോ കുളിരുകൊരും എന്താണ് ഹൃദയത്തിന് പറ്റുന്നതെന്ന് പലപ്പോഴായി ചോദിച്ചു ഉത്തരമില്ല... ഉത്തരം കിട്ടാത്ത എന്തോ ആണ് അത്.....
ഫയൽ ഒക്കെ ചെക്ക് ചെയ്ത ശേഷം, മീറ്റിംഗ് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു... ആൾ പണ്ടേ സ്പീഡിന്റെ ആൾ ആയതുകൊണ്ട് കൂടെ എത്താൻ അവളൊന്നു പാടുപെട്ടു അവസാനം കൂടെ എത്തിയതും ആൾ സ്റ്റോപ്പ്‌ ആയി നേരേ ചെന്ന് പുറകിൽ ഒരു ഇടി....
എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഇപ്പോൾ വഴക്ക് കിട്ടും എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ ;
: എവിടെ നോക്കിയാടോ താൻ നടക്കുന്നെ!!
പറച്ചിലിന് ഒപ്പംതന്നെ ഒരു ചിരിയും ഇത്രയും നാൾ കൂടെ നിന്നിട്ടും കാണാത്ത ആ ചിരി കണ്ടതും അതിൽ വീണു പോയി വൈദ്ദേഹി.
: ഇനി എന്ത് ആലോചിച്ചു നിൽക്കാ Come on.....
മുന്നിലേക്ക് നടന്നുപോകുന്ന ആളുടെ പിന്നാലെ തന്നെ അവളും പോയി ;
അവിടെ ഇരുന്നവർക്ക് എല്ലാം ഒരു നേരിയ സ്‌മൈൽ അവൻ നൽകി,
മുന്നിലെ ചെയർ ചൂടി കാട്ടി അതിൽ ഇരിക്കാനായി പറഞ്ഞതും ഒന്നും പറയാതെ ഇരുന്നു അവൾ...
അവന്റെ ഓരോ പ്രവർത്തിയും അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു... ഇത്ര ചെറുപ്രായത്തിൽ ഇതിപ്പോലെയൊക്കെ ഒരു presentation .... ആരായാലും കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി ഇരുന്നു പോകും , അത്രയ്ക്കും perfection ഉണ്ട് .
പെട്ടെന്ന് ആ കണ്ണുകൾ അവളിലേക്ക് നീണ്ടതും അവൾ ഒന്നു പേടിച്ചു.... കാരണം ഇത്രയും നേരം കണ്ട ഭാവമല്ലായിരുന്നു അതിൽ ജീവനോടെ തന്നെ വിഴുങ്ങും എന്നവൾക്ക് തോന്നി പോയി ;
: meeting Cancelled..... പിന്നെ നിങ്ങളുമായിട്ടുള്ള ഡീൽ ഉം ക്യാൻസൽ ചെയ്തിരിക്കുന്നു... ഇനി ഒരിക്കലും ഇവിടെ നിങ്ങളെ കണ്ടുപോകരുത് 😡
പെട്ടെന്നുള്ള ഈ മാറ്റം കണ്ട് അതിൽ ഇടുന്നവർ ചോദ്യം ഉന്നയിച്ചു എന്നാൽ അതിനെല്ലാം നോട്ടത്താൽ മറുപടി പറഞ്ഞു...
: ഇനി നിന്നോട് പ്രത്യകം പറയണോ വരാൻ 😡
വൈദ്ദേഹി പെട്ടെന്ന് ഇരുന്നിടത്തു നിന്ന് എഴുനേറ്റ് അവന്റെ പുറകിൽ ചെന്നു, ക്യാബിൻ എത്തിയതും ഇട്ടിരുന്ന coat ഊരി സോഫയിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു..
ദേഷ്യം അങ്ങേ അറ്റം ആണെന്ന് മനസിലായതും വൈദ്ദേഹി അവളുടെ ക്യാബിനിലേക്ക് നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും അവൻ തടഞ്ഞു....
അവന്റെ നോട്ടത്തെ നേരിടാൻ കഴിയാത്തതുകൊണ്ട് അവൾ മുഖം താഴ്ത്തി.....
: മുഖത്ത് നോക്കെടി..... 😡😤
" സർ........ 🙂 " ( അവനെ നോക്കി )
: നിനക്ക് എത്ര age ഉണ്ട്??
" 20 🙂 "
: ഇവിടെ സാരീ എത്ര വയസുള്ളവർ ആണ് ഇടുന്നത്?!
" അത്....... "
: Answer me 😡
" Above 35 🥲 "
: പിന്നെ എന്തിനാ നീ ഇത് വലിച്ചു ചുറ്റി വരുന്നത് 😡
" അത് എന്റെ comfort ആണ്.... "
: എന്താ നിന്റെ comfort..... Tell me?? 😡
പറയുന്നതിനൊപ്പം തന്നെ അവൻ അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് നടന്നു ;
" സർ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ അടുത്തേക്ക് വരുന്നത്? "
: answer me Vaidhehi😡😤
" എനിക്ക് അതാണ് ഇഷ്ട്ടം.... അതുകൊണ്ട് ഞാൻ ധരിക്കുന്നു അതിൽ എന്ത് തെറ്റാണ് ഉള്ളത് "
അവൻ വീണ്ടും അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് നടന്നു അവൾ അതിനു അനുസരിച്ച് പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങി അവസാനം ഭിത്തിയിലായി തട്ടി നിന്നു ;
" സർ.... മാറ് ഇത്ര അടുത്തേക്ക് "
അവൾ പറഞ്ഞു മുഴുപ്പിക്കാൻ സമാധിക്കാതെ അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ അവൻ വിരൽ വെച്ചു.....
അവൾ ആ കൈകൾ തട്ടി മാറ്റി ഒപ്പം അവനെയും എന്നാൽ അതേ വേഗത്തിൽ അവൻ അവളെ ഭിത്തിയോട് ചേർത്തു ഇരു കൈകളും അവൾക്ക് അപ്പുറം വെച്ചു....
" സർ..... പ്ലീസ്.... മാറ് "
: You are comfort in this..... ( അവളുടെ മുൻതാണി കൈയിൽ എടുത്തു പറഞ്ഞു )
" സർ...... പ്ലീസ് മാറ്.... എനിക്ക് എന്തൊപോലെ 🥺 "
: ഇനി മേലിൽ ഈ സാധനം ഉടുത്തു നീ വരരുത്.... വന്നാൽ
അവളുടെ മുഖം കൈയിൽ ആയി എടുത്തു... എന്നിട്ട് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി, അവളുടെ മിഴികൾ ഈ സമയകൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരുന്നു....
" എന്റെ ഇഷ്ടമല്ലേ ഞാൻ എന്തു ധരിക്കണം എന്നത് അതിൽ ചോദ്യം ചെയ്യാൻ ഞാൻ ആർക്കും അവകാശം കൊടുത്തിട്ടില്ല " ( അവന്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി തന്നെ പറഞ്ഞു )
: അങ്ങനെ ആണോ??? 😡
" അതേ...... "🥺
: നിന്റെ ഇഷ്ട്ടം ആക്കാം.... ബട്ട്‌ ഇത് വേണ്ട 😡 ( മുഖത്ത് നിന്ന് കൈ മാറ്റി )
വൈദ്ദേഹി അവനെ തന്നെ നോക്കി അപ്പോഴും അവന്റെ കൈ തന്റെ തോളിൽ മുറുക്കുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു....
വേദനകൊണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു,
ആ നിമിഷം കൈകൾ അയയുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു, തന്നിൽ നിന്ന് പിന്മാറി സോഫയിലേക്ക് ഇരുന്ന് കാലുകൾ മുന്നിലുള്ള ടേബിളിൽ വെച്ച് കണ്ണുകൾ അടച്ച് ഇരുന്നു...
കുറച്ച് മുന്നേ നടന്നതൊക്കെ ആലോചിച്ചിട്ട് ചോദിക്കാൻ തന്നെ അവൾ തീരുമാനിച്ചു.....
" ഇത്രയും ഒക്കെ കാട്ടി കുട്ടാൻ എന്താ ഇത്രയും നാൾ ഇതേ സാരീ തന്നെയാണ് ഞാൻ ഉടുത്തത് "
കണ്ണുകൾ തുറന്ന് അവളെ നോക്കി, എന്നാൽ അവൾ അവനെ രൂക്ഷമായി നോക്കി നിന്നു...
" ഞാൻ നിങ്ങളുടെ pA ആണ് എന്ന് കരുതി എല്ലാ കാര്യങ്ങളിലും അവകാശമുണ്ടെന്ന് അല്ല "
അതുകൂടി കേട്ടതും അവൻ അവിടുന്ന് എഴുനേറ്റ് അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് നടന്നു.....
ചോദിച്ചതിൽ തെറ്റില്ലാത്തതു കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ അവിടെ തന്നെ നിന്നു.....
: whaa..... Nice 👏🏻
വൈദ്ദേഹി അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു ;
: കുറച്ചു മുന്നേ എന്താ പറഞ്ഞത്?? You are just PA right??
" അതേ...... "
: നിനക്ക് അവകാശപ്പെട്ടതിൽ മറ്റൊരാളുടെ നോട്ടം എത്തിപ്പെട്ടാൽ നീ എന്തു ചെയ്യും
പറയുന്നത് മനസിലാക്കാത്തു കൊണ്ട് അവൾ അവനെ ഒന്നു തറപ്പിച്ചു നോക്കി ;
: നിന്റെ കാര്യം എനിക്ക് അറിയില്ല പക്ഷേ എന്റെ കാര്യത്തിൽ എനിക്ക് ഉള്ളത് അത് എന്റേത് മാത്രം ആണ് ... 😌
" ആയിരിക്കാം..... പക്ഷേ അതും എന്റെ സാരിയും തമ്മിൽ എന്താ ബന്ധം "
അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് ചെന്ന് അവളെ ഇടുപ്പിലൂടെ ചേർത്തു നിർത്തി അവൾ ഞെട്ടലോടെ അവനെ നോക്കി അവന്റെ നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ചു.....
" എന്താ.... ഈ കാണിക്കുന്നത് 😡 "
: കാരണം അറിയേണ്ടേയ് നിനക്ക്??
" അത് മാറി നിന്ന് പറഞ്ഞാൽ എന്താ 😠 "
: No...... എനിക്ക് ഇങ്ങനെ പറയാൻ ആണ് ഇഷ്ട്ടം 😌
" സർ....... പ്ലീസ് വിട്ടേക്ക് എനിക്ക് അത് അറിയേണ്ട.... " ( കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു )
: No..... നീ അറിയണം..... എനിക്ക് സ്വന്തം എപ്പോഴും എനിക്കാണ്.....
" 🙄 "
: Bcz.... You are mine!!😌
" 😨😨 "
: നിന്നിലെ ഓരോന്നും ഞാൻ കണ്ടാൽ മതി.... അത് ഒരുത്തനും കാണേണ്ട അത് എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമല്ല 😤കേട്ടോടി ( അവളുടെ വയറിലായി നുള്ളി )
" അഹ്...... 😣😩 "
അവൻ അവളിൽ നിന്ന് മാറി എന്നിട്ട് അവളെ ഒന്നു നോക്കി അവൾ അവൻ പിച്ചിയാ ഭാഗത്തു മെല്ലേ തടവി ;
ശേഷം അവനെ ദേഷ്യത്തിൽ നോക്കി,
" താൻ ഇത് എന്തൊക്കെയാ വിളിച്ചു കൂവിന്നത് 😡ഞാൻ എപ്പോഴാ തന്റേത് ആയത് 😡 "
: ഡീറ്റെയിൽ ആയിട്ട് മാര്യേജ് കഴിഞ്ഞ് പറയാം 😌
" തന്റെ ഒരു ഉദ്ദേശവും നടക്കില്ല😡😤 ഇതുവരെ എനിക്ക് തന്നോട് ഒരു റെസ്‌പെക്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു ഇപ്പോൾ അതില്ല😏"
അവൾ അതും പറഞ്ഞ് അവളുടെ ക്യാബിനിൽ പോയി ;
ദേഷ്യത്തിൽ കേറി പോകുന്നവളെ ഒളിക്കണ്ണിട്ട് ഒന്നു നോക്കി അവൻ ;
ഓഫീസിൽ നടന്നതിന്റെ ദേഷ്യത്തിൽ ആണ് വീട്ടിലേക്ക് എത്തിയത് അതിന്റെ ദേഷ്യം മുഴുവൻ ഒന്നും അറിയാത്ത അച്ഛന്റെ മുകളിൽ തീർത്തു...
പാവം അച്ഛൻ അതൊക്കെ കേട്ട് നിന്നതല്ലാതെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല...
കുളി കഴിഞ്ഞ് വന്നപ്പോൾ ചെയ്തത് തെറ്റായി എന്ന് തോന്നി അച്ഛനോട് മാപ്പ് പറഞ്ഞു ആ മടിയിൽ കിടന്നു... വിശേഷങ്ങൾ അച്ഛൻ തിരക്കി എങ്കിലും ക്യാബിനിൽ നടന്നതൊഴിച്ചു ബാക്കിയെല്ലാം പറഞ്ഞു.....
: ആ മോൻ പാവം ആണല്ലേ?? നല്ല മനസിന്‌ ഉടമയോണ്ടാല്ലേ മോൾക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു സ്ഥാനം നൽകിയത്
" പിന്നെ പാവം...😏ഇങ്ങനെ ഒന്ന് തന്നതിന്റെ പിന്നിലെ ലക്ഷ്യം ഇപ്പോഴല്ലേ അറിഞ്ഞത് 😤 "
മനസ്സിൽ ഓർത്തതല്ലാതെ പറഞ്ഞില്ല...
: എന്താ മോൾ ആലോചിക്കുന്നേ???
" ഒന്നുമില്ല അച്ഛാ..... 🙂 "
: വർമ്മ സർ പിന്നെ അങ്ങോട്ട് വന്നട്ടില്ല അല്ലേ??
" ഇല്ല...... 🥲 "
: ഹം........
അന്നത്തെ രാത്രി കിടക്കാൻ നേരം ഓഫീസിൽ നടന്നതിനെ പറ്റിയായിരുന്നു ആലോചന.... നാളെ ഓഫ്‌ ആയതിനാൽ തന്നെ ഒരു ആശ്വാസം അവൾക്ക് ഉണ്ടായി........
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
2nd part >>>>>>>> 💗