Zawgyi
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ေလာ့က်န္းေပ့က ေလာ့ရွန္ဟြာကို ႀကိဳဖို႔အတြက္ က်န္တဲ့အလုပ္ေတြကို ေလာ့အိမ္ေတာ္ကို ပို႔ထားဖို႔ အတြင္းေရးမႉးကိုေျပာလိုက္ၿပီး ကုမၸဏီကေနထြက္လာေတာ့သည္၊ထိုခ်ိန္မွာ လူငယ္တစ္ဦးက ေလာ့က်န္းေပ့ထြက္သြားတဲ့အေၾကာင္းကို လူတစ္ေယာက္ဆီကိုအေၾကာင္းၾကားလိုက္သည္၊
ေလာ့က်န္းေပ့က ကားေပၚေရာက္တာနဲ႕ ကေလးငယ္လို႔မွတ္ထားတဲ့ဖုန္းဆီကို အေၾကာင္းၾကားစာပို႔လိုက္ၿပီးေနာက္မွာ ဒရိုင္ဘာကို ကားထြက္ရန္ေျပာလိုက္သည္၊
ေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္းဝန္းထဲမဝင္ရန္နဲ႕ အျပင္မွာသာ ေစာင့္ရန္ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ကေလးငယ္ကိုေတြ႕ခ်င္စိတ္ျပင္းျပေနတဲ့ေလာ့က်န္းေပ့က ကားထဲကေနထြက္လိုက္ၿပီး အျပင္မွာထြက္ၿပီး ရပ္ေစာင့္ေနလိုက္သည္၊
ေလာ့က်န္းေပ့ထြက္လာတာနဲ႕ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က အနားေရာက္လာေတာ့သည္၊ေလာ့က်န္းေပ့လည္း အနားကပ္လာတဲ့ေက်ာင္းသားကို ျမင္ခ်ိန္မွာ မ်က္ႏွာထက္မွာ ႐ြံရွာမႈမ်ားျဖတ္သန္းသြားေတာ့သည္၊
"စီနီယာေလာ့"
က်န္းလင္းရွရဲ႕မ်က္လုံးမ်ားဟာ ေတာက္ပေနၿပီးေတာ့ ေလာ့က်န္းေပ့ကို ၿပဳံးရင္းၾကည့္ေနေတာ့သည္၊ဒီေန႕ ေလာ့က်န္းေပ့ ေက်ာင္းကိုလာမည့္ကိစၥကို က်န္းလင္းရွက သတင္းရၿပီးသားပင္၊ဒါေၾကာင့္ ဂိတ္မွာ လာရပ္ေစာင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္၊သူ႕ကို ေလာ့က်န္းေပ့က မႀကိဳက္ေသးလည္း ကိစၥမရွိဘူး၊ ေလာ့ရွန္ဟြာ ထြက္လာတာနဲ႕ အထင္လြဲမည့္ကိစၥကို ဖန္တီးလိုက္မယ္၊ၿပီးရင္ သူနဲ႕ေလာ့က်န္းေပ့က ဘာလိုလိုရွိေၾကာင္း ေကာလဟာလလြင့္လိုက္႐ုံပဲ၊
ဒါေပမယ့္ က်န္းလင္းရွက ေလာ့က်န္းေပ့ကို အေတာ္ကို ေလ်ာ့တြက္လြန္းအားႀကီးသည္၊က်န္းလင္းရွ အနားလာတာနဲ႕ ေလာ့က်န္းေပ့က ကားထဲကို တိုက္ရိုက္ျပန္ဝင္သြားတာေၾကာင့္ က်န္းလင္းရွရဲ႕အၿပဳံးေတြေတာင္ ေအးစက္သြားေတာ့သည္၊က်န္းလင္းရွက လက္မေလ်ာ့ဘဲ ကားမွန္တံခါးကို သုံး၊ေလးခ်က္ ေခါက္လိုက္ၿပီး အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႕ အႀကိမ္ႀကိမ္ေခၚေနလိုက္သည္၊
"စီနီယာေလာ့"
ဒါေပမယ့္ ကားထဲကေန မည္သည့္တုန့္ျပန္မႈမွ မရတဲ့အျပင္ စက္ႏွိုးသံထြက္လာၿပီး ကားဟာ ေက်ာင္းဝန္းထဲကို ေမာင္းထြက္သြားေတာ့သည္၊က်န္းလင္းရွမွာ မ်က္ႏွာအမူအရာေတာင္ မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ က်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့သည္၊
'ဘာေၾကာင့္လဲ...ငါ့အေပၚ ဘာလို႔ခါးခါးသီးသီးျဖစ္ေနရတာလဲ'
ယမန္ေန႕ကကိစၥကို က်န္းလင္းရွက ကိစၥႀကီးႀကီးမားမားလို႔ ေတြးပုံမရသလို၊ေလာ့ရွန္ဟြာအေပၚကိုလည္း ဆိုးဝါးစြာလုပ္ထားေတြကိုလည္း သာမန္ကိစၥဟုသာ သတ္မွတ္ထားတာေၾကာင့္ သူ႕အေပၚ ေလာ့က်န္းေပ့ ဆက္ဆံတဲ့ပုံက မတရားဘူးလို႔ ခံစားလာရေတာ့သည္၊
'ဒါေတြက ေလာ့ရွန္ဟြာေၾကာင့္ပဲ!'
'အရင္ဘဝက စီနီယာေလာ့ကို ပိုင္ဆိုင္ထားၿပီးၿပီေလ၊ ဒီဘဝေတာ့ ငါ့ကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ေပးသင့္တယ္!'
'ငါ့ဘက္က ဒုကၡေပးမွ ဒူးေထာက္ၿပီး လာမေတာင္းပန္နဲ႕'
က်န္းလင္းရွရဲ႕အၾကည့္ေတြက အနည္းငယ္႐ူးသြပ္ေနၿပီး ေသခ်ာမေတြးေတာနိုင္ေတာ့ေပ၊တကယ္လို႔ အခုခ်ိန္မွာ ေလာ့ရွန္ဟြာကို ေတြ႕ခဲ့ရင္ ေျပးေတာင္သတ္ေလာက္သည္၊
ဒါေပမယ့္ ေလာ့ရွန္ဟြာကေတာ့ ေလာ့က်န္းေပ့ပို႔ထားတဲ့စာကို ျမင္ၿပီး မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားေတာ့သည္၊က်န္းလင္းရွက ေလာ့က်န္းေပ့ကို လာႏွောင့္ယွက္ရဲပါလား၊အရင္ရက္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥကို ေမ့ေလ်ာ့သြားတာလား၊
[Moon:မဟုတ္ဘူး၊ ျပန္လည္ေမြးဖြားလာတဲ့ဇာတ္ေကာင္က ရႈပ္ေထြးေနၿပီ]
'စိတ္ရႈပ္ေထြးတာမ်ိဳးလား...' ေလာ့ရွန္ဟြာက Systemကို အေျဖထုတ္တာမဟုတ္ပဲနဲ႕ သူ႕ဘာသာေမးခြန္းထုတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္၊
'ဒါက ျဖစ္သင့္ပါတယ္' ျပန္လည္ေမြးဖြားလာတဲ့က်န္းလင္းရွကို လီရွန္းဟြာက ရိုက္ခ်ခဲ့တယ္မလား၊က်န္းလင္းရွရဲ႕အႀကံအစည္ေတြကို ရိုက္ခ်ခဲ့တာေၾကာင့္ က်န္းလင္းရွက အတိတ္ဘဝနဲ႕လက္ရွိဘဝကို စတင္ေရာလာခဲ့သည္၊
Moonက ေလာ့ရွန္ဟြာကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္၊သူ႕ရဲ႕Hostကို သဲလြန္စ အနည္းငယ္ေတာင္မေပးရဲေပ၊သူ႕Hostက နည္နည္းေျပာတာနဲ႕မ်ားမ်ားသိတာေၾကာင့္ျဖစ္သည္၊
ေက်ာင္းဆင္းၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ေလာ့ရွန္ဟြာက ေက်ာင္းဝန္းထဲကေနထြက္လာၿပီးေနာက္မွာ ေလာ့အိမ္ေတာ္ရဲ႕ကားကိုျမင္လိုက္ရၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္သြားေတာ့သည္၊ေလာ့ရွန္ဟြာက အၿပဳံးေလးနဲ႕ ေျပးသြားရင္း ကားထဲကေန ေလာ့က်န္းေပ့ထြက္လာတာျမင္ေတာ့ အၿပဳံးေပၚအၿပဳံးဆင့္သြားေတာ့သည္၊
"ဒယ္ဒီ..."
ေလာ့ရွန္ဟြာက ေလာ့က်န္းေပ့ရဲ႕လက္ေမာင္းကိုဖက္ကာမွီလိုက္ရင္း အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႕ေခၚလိုက္သည္၊ေလာ့က်န္းရဲ႕ႏူတ္ခမ္းမ်ားက အေပၚေကာ့တက္သြားၿပီး ေလာ့ရွန္ဟြာရဲ႕ဆံပင္မ်ားကိုဖြလိုက္ၿပီး
ကားတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီး ဝင္ခိုင္းလိုက္သည္၊
ေလာ့ရွန္ဟြာလည္း ကားထဲကို လွမ္းမဝင္ခင္မွာ ေလ်ာင္ဝူဟြမ္ကို ျမင္လိုက္ရသည္၊ဒါေပမယ့္ ေလာ့ရွန္ဟြာက တစ္ခ်က္သာၾကည့္လိုက္ၿပီး ကားထဲဝင္သြားေတာ့သည္၊
ေလာ့က်န္းေပ့ဟာ ေလာ့ရွန္ဟြာကို ေတာက္ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ေလာ့ရွန္ဟြာၾကည့္တဲ့ဘက္ကို လိုက္ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္မွာ လူငယ္တစ္ဦးကိုျမင္လိုက္သည္၊ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္လူငယ္က သူ႕ကိုတစ္ခ်က္သာၾကည့္ၿပီးထြက္သြားသလို ေလာ့က်န္းေပ့ကလည္း ဂ႐ုမစိုက္တာေၾကာင့္ကားထဲဝင္သြားၿပီး အိမ္ေတာ္ကို ေမာင္းခိုင္းလိုက္သည္၊
ေလ်ာင္ဝူဟြမ္က အမွန္တရားကိုသိၿပီးေပမယ့္ တစ္ခ်က္ကိုသိခ်င္ေသးတာေၾကာင့္ က်န္းလင္းရွကို ေတာက္ေလွ်ာက္ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့သည္၊ေနာက္ေတာ့ က်န္းလင္းရွက အတန္းရွိေသးတဲ့ၾကားကေန ခိုးထြက္သြားတာကို သတင္းရၿပီး သူကလည္းအေနာက္ကေနလိုက္သြားခဲ့သည္၊
က်န္းလင္းရွက တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေစာင့္ေနသလို ေက်ာင္းဂိတ္နားက နံရံမွာမွီရင္း ရပ္ေနၿပီး မိနစ္အနည္းငယ္အၾကားမွာ ေက်ာင္းကိုလာတဲ့လမ္းမအေပၚမွာ အနက္ေရာင္ကားတစ္စီး ထြက္လာခ်ိန္မွာ က်န္းလင္းရွက ေပ်ာ္႐ႊင္သြားေတာ့သည္၊ထို႔ေနာက္မွာ အနက္ေရာင္ကားရပ္သြားၿပီး ကားထဲကေန လူထြက္လာခ်ိန္မွာ က်န္းလင္းရွက အဲလူဆီကိုကပ္သြားသည္၊
ေလ်ာင္ဝူဟြမ္က ကားထဲကထြက္လာတဲ့လူရဲ႕ခန့္ညားတဲ့႐ုပ္ရည္ေၾကာင့္ ေလာ့က်န္းေပ့ဆိုတာ တန္းသိလိုက္သည္၊က်န္းလင္းရွက ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္နဲ႕အနားကပ္သြားခ်ိန္မွာေလာ့က်န္းေပ့နဲ႕က်န္းလင္းရွက ရင္းႏွီးေနသလားေတာင္ ေတြးမိသြားသည္၊
ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္လူရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ ႐ြံရွာမႈမ်ားျဖတ္သန္းသြားၿပီးေနာက္မွာ ကားထဲတန္းဝင္ကာထြက္သြားရင္း က်န္းလင္းရွရဲ႕စိတ္တိုစြာက်န္ခဲ့တဲ့အမူအရာကိုၾကည့္ရင္း ေလ်ာင္ဝူဟြမ္က နားလည္သြားေတာ့သည္၊
ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ေလာ့က်န္းေပ့နဲ႕ေလာ့ရွန္ဟြာရဲ႕ဆက္ဆံေရးကိုျမင္ၿပီးေနာက္မွာ က်န္းလင္းရွေပၚထားရွိတဲ့ေနာက္ဆုံးလက္က်န္ႀကိဳးပင္ျပတ္ေတာက္သြားေတာ့သည္၊
ေလ်ာင္ဝူဟြမ္က က်န္းလင္းရွက ေရွာင္ရွင္းနဲ႕ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ၾကားဝင္ႏွောင့္ထားေပမယ့္ ဒီၾကားထဲပတ္သတ္မႈနဲ႕က်န္းလင္းရွရဲ႕အရည္အခ်င္းေၾကာင့္ သေဘာက်ခဲ့သည္၊ဒါေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွာ သက္ညွာေပးခ်င္တာေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးအခြင့္အေရးေပးတဲ့အေနနဲ႕ ယုံၾကည္ေပးခ်င္ခဲ့သည္၊
'ေနာက္ဆုံးေတာ့ လွလွပပ ကစားသြားတာပဲ' ေလ်ာင္ဝူဟြမ္အမူအရာက တင္းမာေနၿပီး သူဟာ ေအးစက္စြာၿပဳံးေနေတာ့သည္၊
"စီနီယာေလ်ာင္" အေနာက္ကေန က်န္းလင္းရွရဲ႕ေခၚသံၾကားခ်ိန္မွာ ေလ်ာင္ဝူဟြမ္ရဲ႕ႏူတ္ခမ္းမ်ားကမဲ့သြားေပမယ့္ သူကအမူအရာကိုျပန္ျပင္လိုက္ၿပီး လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္၊
"ရွအာ"
"စီနီယာေလ်ာင္ ဘာလုပ္ေနတာလဲ" က်န္းလင္းရွက စိတ္တိုၿပီး ေက်ာင္းဝန္းထဲျပန္ဝင္လာခ်ိန္မွာ ေလ်ာင္ဝူဟြမ္ကို ျမင္ၿပီး အႀကံရသြားေတာ့သည္၊ဒါေပါ့ သူလည္း ေလာ့က်န္းေပ့တို႔ရဲ႕ကား ထြက္သြားတာျမင္လိုက္တာကိုး၊
"အားကစားကြင္းဘက္ကို သြားမလို႔ေလ၊ ရွအာကေကာ" ေလ်ာင္ဝူဟြမ္က ဟန္ေဆာင္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ေျဖလိုက္သည္၊
"လင္းရွက..." က်န္းလင္းရွက မ်က္ႏွာအမူအရာ ညွိုးႏြမ္းသြားၿပီးေတာ့ ႏူတ္ခမ္းမ်ားဖြင့္ဟသြားၿပီးေတာ့ ျပန္ပိတ္သြားေတာ့သည္၊ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႕ တစ္ေယာက္ေယာက္က အနိုင္က်င့္ထားလို႔ ေျပာရခက္ေနသလိုပင္၊ဒါေပမယ့္ ေလ်ာင္ဝူဟြမ္က က်န္းလင္းရွရဲ႕မ်က္ႏွာအမွန္ကိုသိထားတာေၾကာင့္ ဘာမွမခံစားရေပ၊
ဒါေပမယ့္ က်န္းလင္းရွကို ရိုက္ခ်ဖိဳ႕အတြက္ က်န္းလင္းရွအလိုက်ေနေပးရအုံးမည္၊ဒါေၾကာင့္ ေလ်ာင္ဝူဟြမ္က ေျပာရခက္ေနတဲ့က်န္းလင္းရွကို လမ္းေၾကာင္းပ်ိဳးေပးလိုက္သည္၊
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ရွအာ...ေျပာရခက္ေနတာလား...ကိုယ္ရွိတယ္ေလ"
"မဟုတ္ပါဘူး...ေစာနက လင္းရွက စီနိယာေလာ့နဲ႕ေတြ႕ခဲ့တယ္...ဒါေပမယ့္ ေလာ့ရွန္ဟြာက လင္းရွကို..." က်န္းလင္းရွက မ်က္ရည္မ်ားပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လာၿပီး ေလ်ာင္ဝူဟြမ္ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လာေတာ့သည္၊
"လင္းရွကို ဘာလို႔ မုန္းေနတာလဲမသိဘူး...လင္းရွက စီနီယာေလာ့ေၾကာင့္ သူနဲ႕အဆင္ေျပခ်င္႐ုံေလးေလ"
က်န္းလင္းရွက ေလ်ာင္ဝူဟြမ္ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ရင္း ငိုရွိုက္ကာေျပာေနေတာ့သည္၊ဒါက သူရဲ႕အားနည္းတဲ့အသြင္ကို ေလ်ာင္ဝူဟြမ္ကိုျပသၿပီး ျမဴဆြယ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္၊ဘယ္ေယာက္်ားက လွပတဲ့အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ငိုယိုေနတာကို ၾကည့္ရက္မွာလဲ၊
"သူက မင္းကိုနားမလည္ေသးလို႔ပါ...မငိုနဲ႕ေနာ္" ေလ်ာင္ဝူဟြမ္က က်န္းလင္းရွဖက္လိုက္မယ္မထင္တာေၾကာင့္ လက္ေတြကို အလန့္တၾကားျမႇောက္လိုက္မိၿပီး မ်က္ႏွာက စိတ္ပ်က္မႈမ်ားျဖတ္သန္းသြားေပမယ့္ သူ႕ကို ျမဴဆြယ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ တကယ္ကို ဟားတိုက္ကာရယ္လိုက္ခ်င္သည္၊
'ပါးစပ္ကေန အျခားေယာက္်ားနာမည္ကိုတၿပီး ေနာက္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို ထပ္ျမဴစြယ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာပဲ'
ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ စသိတည္းက က်န္းလင္းရွက သူ႕ကိုေတာက္ေလွ်ာက္ျမဴဆြယ္ေနခဲ့ၿပီး သူကလည္း သေဘာက်ခဲ့သည္၊အဲတုန္းက ေလာ့က်န္းေပ့ကိစၥကို ေလ်ာင္ဝူဟြမ္မသိတာေၾကာင့္ သူ႕ဘက္ကလည္း က်န္းလင္းရွကိုသေဘာက်ေတာ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးထားခဲ့သည္၊
"လင္းရွကို ကူညီေပးပါလား...စီနီယာေလ်ာင္" က်န္းလင္းရွက သူ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို စတင္ထုတ္ေျပာလာေတာ့သည္၊ေလ်ာင္ဝူဟြမ္ကလည္း အဲအခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး "ကိုယ္တတ္နိုင္သေလာက္ ကူညီေပးမယ္"လို႔ ေျပာလိုက္သည္၊
က်န္းလင္းရွက ေလ်ာင္ဝူဟြမ္ရဲ႕အာဏာကို အနည္းငယ္လိုအပ္ေၾကာင္းေျပာလာေတာ့သည္၊ေလာ့ရွန္ဟြာနဲ႕ေတြ႕ရဖို႔က မလြယ္ကူတာေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာလာေတာ့သည္၊
ဒါေပမယ့္ ေလ်ာင္ဝူဟြမ္ကေတာ့ က်န္းလင္းရွရဲ႕အႀကံက မရိုးရွင္းေၾကာင္း ရိပ္မိလိုက္သည္၊က်န္းလင္းရွက ဟိုတယ္တစ္ခုမွာ သူ႕အတြက္ ပါတီတစ္ခုက်င္းပရန္ေတာင္းဆိုခဲ့သည္၊အဲပြဲမွာ ေလာ့ရွန္ဟြာကို ရေအာင္ဖိတ္ေပးရန္ ထပ္မံေတာင္းဆိုခဲ့သည္၊ပုံမွန္ဆိုရင္ ေလ်ာင္ဝူဟြမ္က ျငင္းလိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း မျငင္းေပ၊
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ က်န္းလင္းရွကို ရိုက္ခ်ခ်င္သည္၊
----------------
Chapter-78ေမွ်ာ္
Unicode
ကျောင်းဆင်းချိန်ရောက်တော့ လော့ကျန်းပေ့က လော့ရှန်ဟွာကို ကြိုဖို့အတွက် ကျန်တဲ့အလုပ်တွေကို လော့အိမ်တော်ကို ပို့ထားဖို့ အတွင်းရေးမှူးကိုပြောလိုက်ပြီး ကုမ္ပဏီကနေထွက်လာတော့သည်၊ထိုချိန်မှာ လူငယ်တစ်ဦးက လော့ကျန်းပေ့ထွက်သွားတဲ့အကြောင်းကို လူတစ်ယောက်ဆီကိုအကြောင်းကြားလိုက်သည်၊
လော့ကျန်းပေ့က ကားပေါ်ရောက်တာနဲ့ ကလေးငယ်လို့မှတ်ထားတဲ့ဖုန်းဆီကို အကြောင်းကြားစာပို့လိုက်ပြီးနောက်မှာ ဒရိုင်ဘာကို ကားထွက်ရန်ပြောလိုက်သည်၊
နောက်တော့ ကျောင်းဝန်းထဲမဝင်ရန်နဲ့ အပြင်မှာသာ စောင့်ရန်ပြောလိုက်ပေမယ့် ကလေးငယ်ကိုတွေ့ချင်စိတ်ပြင်းပြနေတဲ့လော့ကျန်းပေ့က ကားထဲကနေထွက်လိုက်ပြီး အပြင်မှာထွက်ပြီး ရပ်စောင့်နေလိုက်သည်၊
လော့ကျန်းပေ့ထွက်လာတာနဲ့ ကျောင်းသားတစ်ယောက်က အနားရောက်လာတော့သည်၊လော့ကျန်းပေ့လည်း အနားကပ်လာတဲ့ကျောင်းသားကို မြင်ချိန်မှာ မျက်နှာထက်မှာ ရွံရှာမှုများဖြတ်သန်းသွားတော့သည်၊
"စီနီယာလော့"
ကျန်းလင်းရှရဲ့မျက်လုံးများဟာ တောက်ပနေပြီးတော့ လော့ကျန်းပေ့ကို ပြုံးရင်းကြည့်နေတော့သည်၊ဒီနေ့ လော့ကျန်းပေ့ ကျောင်းကိုလာမည့်ကိစ္စကို ကျန်းလင်းရှက သတင်းရပြီးသားပင်၊ဒါကြောင့် ဂိတ်မှာ လာရပ်စောင့်နေခြင်းဖြစ်သည်၊သူ့ကို လော့ကျန်းပေ့က မကြိုက်သေးလည်း ကိစ္စမရှိဘူး၊ လော့ရှန်ဟွာ ထွက်လာတာနဲ့ အထင်လွဲမည့်ကိစ္စကို ဖန်တီးလိုက်မယ်၊ပြီးရင် သူနဲ့လော့ကျန်းပေ့က ဘာလိုလိုရှိကြောင်း ကောလဟာလလွင့်လိုက်ရုံပဲ၊
ဒါပေမယ့် ကျန်းလင်းရှက လော့ကျန်းပေ့ကို အတော်ကို လျော့တွက်လွန်းအားကြီးသည်၊ကျန်းလင်းရှ အနားလာတာနဲ့ လော့ကျန်းပေ့က ကားထဲကို တိုက်ရိုက်ပြန်ဝင်သွားတာကြောင့် ကျန်းလင်းရှရဲ့အပြုံးတွေတောင် အေးစက်သွားတော့သည်၊ကျန်းလင်းရှက လက်မလျော့ဘဲ ကားမှန်တံခါးကို သုံး၊လေးချက် ခေါက်လိုက်ပြီး အသံချိုချိုလေးနဲ့ အကြိမ်ကြိမ်ခေါ်နေလိုက်သည်၊
"စီနီယာလော့"
ဒါပေမယ့် ကားထဲကနေ မည်သည့်တုန့်ပြန်မှုမှ မရတဲ့အပြင် စက်နှိုးသံထွက်လာပြီး ကားဟာ ကျောင်းဝန်းထဲကို မောင်းထွက်သွားတော့သည်၊ကျန်းလင်းရှမှာ မျက်နှာအမူအရာတောင် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ကျန်ရစ်ခဲ့တော့သည်၊
'ဘာကြောင့်လဲ...ငါ့အပေါ် ဘာလို့ခါးခါးသီးသီးဖြစ်နေရတာလဲ'
ယမန်နေ့ကကိစ္စကို ကျန်းလင်းရှက ကိစ္စကြီးကြီးမားမားလို့ တွေးပုံမရသလို၊လော့ရှန်ဟွာအပေါ်ကိုလည်း ဆိုးဝါးစွာလုပ်ထားတွေကိုလည်း သာမန်ကိစ္စဟုသာ သတ်မှတ်ထားတာကြောင့် သူ့အပေါ် လော့ကျန်းပေ့ ဆက်ဆံတဲ့ပုံက မတရားဘူးလို့ ခံစားလာရတော့သည်၊
'ဒါတွေက လော့ရှန်ဟွာကြောင့်ပဲ!'
'အရင်ဘဝက စီနီယာလော့ကို ပိုင်ဆိုင်ထားပြီးပြီလေ၊ ဒီဘဝတော့ ငါ့ကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ပေးသင့်တယ်!'
'ငါ့ဘက်က ဒုက္ခပေးမှ ဒူးထောက်ပြီး လာမတောင်းပန်နဲ့'
ကျန်းလင်းရှရဲ့အကြည့်တွေက အနည်းငယ်ရူးသွပ်နေပြီး သေချာမတွေးတောနိုင်တော့ပေ၊တကယ်လို့ အခုချိန်မှာ လော့ရှန်ဟွာကို တွေ့ခဲ့ရင် ပြေးတောင်သတ်လောက်သည်၊
ဒါပေမယ့် လော့ရှန်ဟွာကတော့ လော့ကျန်းပေ့ပို့ထားတဲ့စာကို မြင်ပြီး မျက်မှောင်ကြုတ်သွားတော့သည်၊ကျန်းလင်းရှက လော့ကျန်းပေ့ကို လာနှောင့်ယှက်ရဲပါလား၊အရင်ရက်က ဖြစ်ခဲ့တဲ့ကိစ္စကို မေ့လျော့သွားတာလား၊
[Moon:မဟုတ်ဘူး၊ ပြန်လည်မွေးဖွားလာတဲ့ဇာတ်ကောင်က ရှုပ်ထွေးနေပြီ]
'စိတ်ရှုပ်ထွေးတာမျိုးလား...' လော့ရှန်ဟွာက Systemကို အဖြေထုတ်တာမဟုတ်ပဲနဲ့ သူ့ဘာသာမေးခွန်းထုတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်၊
'ဒါက ဖြစ်သင့်ပါတယ်' ပြန်လည်မွေးဖွားလာတဲ့ကျန်းလင်းရှကို လီရှန်းဟွာက ရိုက်ချခဲ့တယ်မလား၊ကျန်းလင်းရှရဲ့အကြံအစည်တွေကို ရိုက်ချခဲ့တာကြောင့် ကျန်းလင်းရှက အတိတ်ဘဝနဲ့လက်ရှိဘဝကို စတင်ရောလာခဲ့သည်၊
Moonက လော့ရှန်ဟွာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်၊သူ့ရဲ့Hostကို သဲလွန်စ အနည်းငယ်တောင်မပေးရဲပေ၊သူ့Hostက နည်နည်းပြောတာနဲ့များများသိတာကြောင့်ဖြစ်သည်၊
ကျောင်းဆင်းပြီးနောက်မှာတော့ လော့ရှန်ဟွာက ကျောင်းဝန်းထဲကနေထွက်လာပြီးနောက်မှာ လော့အိမ်တော်ရဲ့ကားကိုမြင်လိုက်ရပြီး ပျော်ရွှင်သွားတော့သည်၊လော့ရှန်ဟွာက အပြုံးလေးနဲ့ ပြေးသွားရင်း ကားထဲကနေ လော့ကျန်းပေ့ထွက်လာတာမြင်တော့ အပြုံးပေါ်အပြုံးဆင့်သွားတော့သည်၊
"ဒယ်ဒီ..."
လော့ရှန်ဟွာက လော့ကျန်းပေ့ရဲ့လက်မောင်းကိုဖက်ကာမှီလိုက်ရင်း အသံချိုချိုလေးနဲ့ခေါ်လိုက်သည်၊လော့ကျန်းရဲ့နူတ်ခမ်းများက အပေါ်ကော့တက်သွားပြီး လော့ရှန်ဟွာရဲ့ဆံပင်များကိုဖွလိုက်ပြီး
ကားတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်ပြီး ဝင်ခိုင်းလိုက်သည်၊
လော့ရှန်ဟွာလည်း ကားထဲကို လှမ်းမဝင်ခင်မှာ လျောင်ဝူဟွမ်ကို မြင်လိုက်ရသည်၊ဒါပေမယ့် လော့ရှန်ဟွာက တစ်ချက်သာကြည့်လိုက်ပြီး ကားထဲဝင်သွားတော့သည်၊
လော့ကျန်းပေ့ဟာ လော့ရှန်ဟွာကို တောက်လျှောက်ကြည့်နေတာကြောင့် လော့ရှန်ဟွာကြည့်တဲ့ဘက်ကို လိုက်ကြည့်လိုက်ချိန်မှာ လူငယ်တစ်ဦးကိုမြင်လိုက်သည်၊ဒါပေမယ့် တစ်ဖက်လူငယ်က သူ့ကိုတစ်ချက်သာကြည့်ပြီးထွက်သွားသလို လော့ကျန်းပေ့ကလည်း ဂရုမစိုက်တာကြောင့်ကားထဲဝင်သွားပြီး အိမ်တော်ကို မောင်းခိုင်းလိုက်သည်၊
လျောင်ဝူဟွမ်က အမှန်တရားကိုသိပြီးပေမယ့် တစ်ချက်ကိုသိချင်သေးတာကြောင့် ကျန်းလင်းရှကို တောက်လျှောက်စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်၊နောက်တော့ ကျန်းလင်းရှက အတန်းရှိသေးတဲ့ကြားကနေ ခိုးထွက်သွားတာကို သတင်းရပြီး သူကလည်းအနောက်ကနေလိုက်သွားခဲ့သည်၊
ကျန်းလင်းရှက တစ်ယောက်ယောက်ကို စောင့်နေသလို ကျောင်းဂိတ်နားက နံရံမှာမှီရင်း ရပ်နေပြီး မိနစ်အနည်းငယ်အကြားမှာ ကျောင်းကိုလာတဲ့လမ်းမအပေါ်မှာ အနက်ရောင်ကားတစ်စီး ထွက်လာချိန်မှာ ကျန်းလင်းရှက ပျော်ရွှင်သွားတော့သည်၊ထို့နောက်မှာ အနက်ရောင်ကားရပ်သွားပြီး ကားထဲကနေ လူထွက်လာချိန်မှာ ကျန်းလင်းရှက အဲလူဆီကိုကပ်သွားသည်၊
လျောင်ဝူဟွမ်က ကားထဲကထွက်လာတဲ့လူရဲ့ခန့်ညားတဲ့ရုပ်ရည်ကြောင့် လော့ကျန်းပေ့ဆိုတာ တန်းသိလိုက်သည်၊ကျန်းလင်းရှက ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့အနားကပ်သွားချိန်မှာလော့ကျန်းပေ့နဲ့ကျန်းလင်းရှက ရင်းနှီးနေသလားတောင် တွေးမိသွားသည်၊
ဒါပေမယ့် တစ်ဖက်လူရဲ့မျက်နှာမှာ ရွံရှာမှုများဖြတ်သန်းသွားပြီးနောက်မှာ ကားထဲတန်းဝင်ကာထွက်သွားရင်း ကျန်းလင်းရှရဲ့စိတ်တိုစွာကျန်ခဲ့တဲ့အမူအရာကိုကြည့်ရင်း လျောင်ဝူဟွမ်က နားလည်သွားတော့သည်၊
ထို့နောက်မှာတော့ လော့ကျန်းပေ့နဲ့လော့ရှန်ဟွာရဲ့ဆက်ဆံရေးကိုမြင်ပြီးနောက်မှာ ကျန်းလင်းရှပေါ်ထားရှိတဲ့နောက်ဆုံးလက်ကျန်ကြိုးပင်ပြတ်တောက်သွားတော့သည်၊
လျောင်ဝူဟွမ်က ကျန်းလင်းရှက ရှောင်ရှင်းနဲ့ပတ်သတ်ပြီးတော့ သူတို့ကြားဝင်နှောင့်ထားပေမယ့် ဒီကြားထဲပတ်သတ်မှုနဲ့ကျန်းလင်းရှရဲ့အရည်အချင်းကြောင့် သဘောကျခဲ့သည်၊ဒါကြောင့် စိတ်ထဲမှာ သက်ညှာပေးချင်တာကြောင့် နောက်ဆုံးအခွင့်အရေးပေးတဲ့အနေနဲ့ ယုံကြည်ပေးချင်ခဲ့သည်၊
'နောက်ဆုံးတော့ လှလှပပ ကစားသွားတာပဲ' လျောင်ဝူဟွမ်အမူအရာက တင်းမာနေပြီး သူဟာ အေးစက်စွာပြုံးနေတော့သည်၊
"စီနီယာလျောင်" အနောက်ကနေ ကျန်းလင်းရှရဲ့ခေါ်သံကြားချိန်မှာ လျောင်ဝူဟွမ်ရဲ့နူတ်ခမ်းများကမဲ့သွားပေမယ့် သူကအမူအရာကိုပြန်ပြင်လိုက်ပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်၊
"ရှအာ"
"စီနီယာလျောင် ဘာလုပ်နေတာလဲ" ကျန်းလင်းရှက စိတ်တိုပြီး ကျောင်းဝန်းထဲပြန်ဝင်လာချိန်မှာ လျောင်ဝူဟွမ်ကို မြင်ပြီး အကြံရသွားတော့သည်၊ဒါပေါ့ သူလည်း လော့ကျန်းပေ့တို့ရဲ့ကား ထွက်သွားတာမြင်လိုက်တာကိုး၊
"အားကစားကွင်းဘက်ကို သွားမလို့လေ၊ ရှအာကကော" လျောင်ဝူဟွမ်က ဟန်ဆောင်ပြုံးလိုက်ပြီး ဖြေလိုက်သည်၊
"လင်းရှက..." ကျန်းလင်းရှက မျက်နှာအမူအရာ ညှိုးနွမ်းသွားပြီးတော့ နူတ်ခမ်းများဖွင့်ဟသွားပြီးတော့ ပြန်ပိတ်သွားတော့သည်၊ဒါပေမယ့် တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တာနဲ့ တစ်ယောက်ယောက်က အနိုင်ကျင့်ထားလို့ ပြောရခက်နေသလိုပင်၊ဒါပေမယ့် လျောင်ဝူဟွမ်က ကျန်းလင်းရှရဲ့မျက်နှာအမှန်ကိုသိထားတာကြောင့် ဘာမှမခံစားရပေ၊
ဒါပေမယ့် ကျန်းလင်းရှကို ရိုက်ချဖို့အတွက် ကျန်းလင်းရှအလိုကျနေပေးရအုံးမည်၊ဒါကြောင့် လျောင်ဝူဟွမ်က ပြောရခက်နေတဲ့ကျန်းလင်းရှကို လမ်းကြောင်းပျိုးပေးလိုက်သည်၊
"ဘာဖြစ်လို့လဲ ရှအာ...ပြောရခက်နေတာလား...ကိုယ်ရှိတယ်လေ"
"မဟုတ်ပါဘူး...စောနက လင်းရှက စီနိယာလော့နဲ့တွေ့ခဲ့တယ်...ဒါပေမယ့် လော့ရှန်ဟွာက လင်းရှကို..." ကျန်းလင်းရှက မျက်ရည်များပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလာပြီး လျောင်ဝူဟွမ်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာတော့သည်၊
"လင်းရှကို ဘာလို့ မုန်းနေတာလဲမသိဘူး...လင်းရှက စီနီယာလော့ကြောင့် သူနဲ့အဆင်ပြေချင်ရုံလေးလေ"
ကျန်းလင်းရှက လျောင်ဝူဟွမ်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ရင်း ငိုရှိုက်ကာပြောနေတော့သည်၊ဒါက သူရဲ့အားနည်းတဲ့အသွင်ကို လျောင်ဝူဟွမ်ကိုပြသပြီး မြူဆွယ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်၊ဘယ်ယောက်ျားက လှပတဲ့အမျိုးသားတစ်ယောက်ငိုယိုနေတာကို ကြည့်ရက်မှာလဲ၊
"သူက မင်းကိုနားမလည်သေးလို့ပါ...မငိုနဲ့နော်" လျောင်ဝူဟွမ်က ကျန်းလင်းရှဖက်လိုက်မယ်မထင်တာကြောင့် လက်တွေကို အလန့်တကြားမြှောက်လိုက်မိပြီး မျက်နှာက စိတ်ပျက်မှုများဖြတ်သန်းသွားပေမယ့် သူ့ကို မြူဆွယ်ဖို့ကြိုးစားနေတာကို တွေ့လိုက်ရတော့ တကယ်ကို ဟားတိုက်ကာရယ်လိုက်ချင်သည်၊
'ပါးစပ်ကနေ အခြားယောက်ျားနာမည်ကိုတပြီး နောက်ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို ထပ်မြူစွယ်ဖို့ကြိုးစားနေတာပဲ'
ဒါပေမယ့် သေချာတွေးကြည့်ရင် စသိတည်းက ကျန်းလင်းရှက သူ့ကိုတောက်လျှောက်မြူဆွယ်နေခဲ့ပြီး သူကလည်း သဘောကျခဲ့သည်၊အဲတုန်းက လော့ကျန်းပေ့ကိစ္စကို လျောင်ဝူဟွမ်မသိတာကြောင့် သူ့ဘက်ကလည်း ကျန်းလင်းရှကိုသဘောကျတော့ လုပ်ပိုင်ခွင့်ပေးထားခဲ့သည်၊
"လင်းရှကို ကူညီပေးပါလား...စီနီယာလျောင်" ကျန်းလင်းရှက သူ့ရည်ရွယ်ချက်ကို စတင်ထုတ်ပြောလာတော့သည်၊လျောင်ဝူဟွမ်ကလည်း အဲအချိန်ကို စောင့်နေခြင်းဖြစ်ပြီး "ကိုယ်တတ်နိုင်သလောက် ကူညီပေးမယ်"လို့ ပြောလိုက်သည်၊
ကျန်းလင်းရှက လျောင်ဝူဟွမ်ရဲ့အာဏာကို အနည်းငယ်လိုအပ်ကြောင်းပြောလာတော့သည်၊လော့ရှန်ဟွာနဲ့တွေ့ရဖို့က မလွယ်ကူတာကြောင့်ဖြစ်ကြောင်းပြောလာတော့သည်၊
ဒါပေမယ့် လျောင်ဝူဟွမ်ကတော့ ကျန်းလင်းရှရဲ့အကြံက မရိုးရှင်းကြောင်း ရိပ်မိလိုက်သည်၊ကျန်းလင်းရှက ဟိုတယ်တစ်ခုမှာ သူ့အတွက် ပါတီတစ်ခုကျင်းပရန်တောင်းဆိုခဲ့သည်၊အဲပွဲမှာ လော့ရှန်ဟွာကို ရအောင်ဖိတ်ပေးရန် ထပ်မံတောင်းဆိုခဲ့သည်၊ပုံမှန်ဆိုရင် လျောင်ဝူဟွမ်က ငြင်းလိုက်ချင်သော်လည်း မငြင်းပေ၊
ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ကျန်းလင်းရှကို ရိုက်ချချင်သည်၊
----------------
Chapter-78မျှော်