မနက္မိုးလင္ ခ်ိန္စျပဳတာနဲ႕ ဧည့္ခန္းမွာ
မဖြယ္မရာျဖစ္ၿပီး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ဖက္အိပ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ရယ္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နိူးမွာကိုထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့ သာလွရယ္သာ
"အင္းဟင္း"
ရာခ်ီကေတာ့ ေဘးက အစ္ကိုတိုင္းထင္တာေၾကာင့္ တင္းဖက္ထားလ်က္ ။
"အစ္ကို ခႏၶာကိုယ္ကဘာေၾကာင့္ေသး.အားးးးအေမ!"
အစ္ကိုထင္ၿပီး ဟိုစမ္းဒီစမ္းကိုင္ခဲ့ၿပီးမွ
အစ္ကိုနဲ႕တူမေနတာေၾကာင့္ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္ခဲ့ေတာ့ က်န္စစ္သာ ျဖစ္ေနခဲ့တာေၾကာင့္
ရာခ်ီတစ္ေယာက္ အေမကို တေနေတာ့သည္။
"အား....မင္း "
"မင္းမင္း မင္းဘယ္လိုလိုငါ့အိမ္ေရာက္ေနတာ"
"ငါငါငါ မင္းအိမ္ကို ဘယ္လိုေရာက္ေနတာ"
"မင္းငါ့အိမ္ကို ဘယ္လိုေရာက္ေနလဲသာအရင္ေျဖ "
"ငါမင္းအိမ္ကိုဘယ္လိုေရာက္ေနလဲသာအရင္ေျဖစမ္းပါ "
"ငါလိုးမသား"
"မေအေဘး"
ႏွစ္ေယာက္သာ အဆဲေလးေတြနဲ႕ အစျပဳၿပီးမွ သာလွကိုျမင္လိုက္ေတာ့ သာလွရဲ႕မ်က္ႏွာက ၿပဳံးစိစိျဖစ္ေနၿပီး အျမင္ကပ္စရာ။
"မင္းဘာျဖစ္တာ သာလွ "
"ကဲ က်န္က်န္ေရာ ရာရာ ေရာ မမွတ္ၾကဘူးလားဗ် "
"က်န္က်န္ဟုတ္လား ?"
"ရာရာ??"
"ဟင္..."
"ဒါဆို "
"က်န္က်န္ကလည္းကြာ ရာရာကလဲကြာ အယားငယ္ မိန္းမေရ အင့္ဟင့္ "
စသျဖင့္ အသံေတြကို ႏွစ္ေယာက္သားျပန္ၾကားေယာင္မိၿပီး တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ေၾကာင္တာင္ေတာင္နဲ႕ၾကည့္ၿပီး
"မျဖစ္နိုင္ဘူးမလား "
"ျဖစ္နိုင္စရာလား"
"ဟား ဟား ႐ြံစရာႀကီး ေအာ့ "
ႏွစ္ေယာက္ ေခါင္းကိုသာ အသကုန္ဖြၿပီး ပ်ိဳ႕လုနီးနီး။
မူးလာၿပီဆို အသိစိတ္ပါေပ်ာက္သြားတာ အဆိုးဆုံးပင္။
"မင္းငါ့ကို ညကဘာလုပ္လိုက္ေသးလဲ"
"မင္းကိုလုပ္ဖို႔ေနေနသာသာငါ့ဟာငါေတာင္ခံေနရ..."
အာေျပာလို႔မျဖစ္ဘူးေလ လူေတြအျမင္မွာေတာ့ ငါက အထက္စီးကဘဲေနခ်င္တယ္
"ဘာေျပာတယ္ "
"ဘာမွမေျပာဘူး "
"မင္းငါ့ကို တကယ္ဖ်တ္စီးလိုက္တာလား"
"မလုပ္ဘူးလို႔ "
"မယုံဘူး မယုံဘူး အေမေရ သားဘဝစမုံတုန္းပါၿပီ အီးဟီးဟီး "
ငိုယိုၿပီး ရွက္ၿပီးထြက္ေျပးသြားတဲ့ က်န္စစ္ေၾကာင့္ ရာခ်ီေရာ သာလွပါ စြံအခဲ့ၾက၏
မသိရင္ မုဒိန္းက်င့္ခံလိုက္ရတာက်ေနတာဘဲ ျဖစ္ပ်က္ေနတာမ်ား။
"ပုံတိုင္းေရာ ပုံတိုင္း "
"မသိဘူးေလ "
"က်စ္ မင္းျပန္ေတာ့ "
"ျပန္မွာပါ အေျခအေနလာၾကည့္တာ "
သာလွ ျပန္သြားတာနဲ႕အမွ် ပိုၿပီး သတိျပဳမိပါေတာ့သည္ ပုံတိုင္း တစ္ေယာက္ တိတ္ဆိတ္ေနတာကို အခန္းထဲ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တံခါးကိုလည္း အခုထိ ဖြင့္မလာခဲ့ေသး။
"ေဒါက္ ေဒါက္ "
အသံေပးလည္း အခုထိသူက တုတ္တုတ္ေတာင္မလူပ္ေသးတာေၾကာင့္ တစ္ခုခု ျဖစ္ေနတာလားစိတ္ပူေနမိ၏
"အစ္ကိုေရ ..."
"အစ္ကို "
ႏွစ္ခြန္းသုံးခြန္းေလာက္ ေအာ္ေခၚလည္း ထြက္မလာတာေၾကာင့္ တံခါးကိုသာ ေစာင့္ကန္ၿပီး အခန္းထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့၏
သူျမင္တဲ့ ပုံတိူင္းက ဒီခ်ိန္ထိ အိပ္ေနတာလား။
မဟုတ္မွ ေနမေကာင္းတာလားလို႔ ထင္ၿပီး ႏွဖူးေတြကို သြားစမ္းလိုက္ေတာ့ ထင္တဲ့ အတိုင္း အဖ်ားတက္ေနတာ။
"အစ္ကို "
"အင္း ..."
"ေခါင္းမူးေနလား "
"ကိုယ္ရတာမို႔ မင္းဘာသာ ေအးေဆးေန "
"ေနလို႔ရမလားဗ်ေဆးခန္းသြားမွေပါ့ ၾကည့္အုန္း ေခြၽးေတြႀကီးဘဲ "
"ကိုယ္ေဆးခန္းမသြားခ်င္ဘူးကြာ သက္သာသြားလိမ့္မယ္ ကိုယ္ေဆးေသာက္ထားတယ္"
"ေျပာမရလဲ ေနခဲ့ "
"ရာခ်ီ ကိုယ္ေနမေကာင္းရၾကားထဲ မင္းမဆိုးရဘူးေလကြာ "
"ဘယ္မွာဆိူးေနလို႔လဲ အၿမဲတမ္းလူကို လူဆိုးျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္ စိတ္ပူလို႔ေျပာမွန္းလဲမသိ ေတာ္ၿပီ က်စ္ "
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ဟန္နဲ႕ ထြက္သြားလို႔ လုပ္ေနတဲ့ ရာခ်ီရဲ႕လက္ကိုလွမ္းဆြဲၿပီးမွ
"ကိုယ္အနားမွာဘဲေနေပးပါရာခ်ီ"
"...."
"မင္းက ဒီတိုင္း ကိုယ့္အနားကဘယ္မွမထြက္သြားဘဲ ဒီမွာဘဲ ရွိေနေပးပါ"
"ကြၽန္ေတာ္ရွိရင္ အာ႐ုံေနာက္တယ္မလား "
"မေနာက္ရပါဘူးကြာ အခု ကိုယ္အိပ္ခ်င္ေနတယ္ လက္ေလးခနကိုင္ထားလို႔ရမလား "
"အင္း "
ေျပာတဲ့အတိုင္း လက္ကို ကိုင္ထားေပမယ့္
ဒီတိူင္းသာ ကိုင္ထားရင္ ရာခ်ီ ထိုင္ေနရမွာဆိုးတာေၾကာင့္ ရာခ်ီကိုပါ အိပ္ရာထဲ လွဲေစခိုင္းၿပီး သူ၏ လက္ေမာင္းေပၚထပ္ပါ တင္ထားေပးၿပီး သူကေတာ့ ရာခ်ီရဲ႕ ဆံပင္ကိုသာ နမ္းရိူက္လ်က္ အိပ္ေမာက်သြားခဲ့၏
ရာခ်ီကေတာ့ ပူေနတာေၾကာင့္ အိပ္မေပ်ာ္နိုင္
ပူတာကလည္း တျခားဟာမဟုတ္ ေနမေကာင္းတဲ့သူရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲဆိုေတာ့ ပို၍ ပူေနတာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
"အစ္ကို တကယ္ရတာေရာဟုတ္ရဲ႕လား"
"အင္း"
သူကသာ အင္းဘဲေျပာေနတာ မ်က္ႏွာေပၚက ေခြၽးေတြကေတာ့ အခုထိ မတိတ္နိုင္ေသး။
"မရေတာ့ဘူး မက္ခေလာင္ျခစ္မယ္ "
"ဟမ္ ရတယ္ မျခစ္ဘူး "
"ျခစ္မယ္လို႔ "
"နာတယ္ေလကြာ အဲ့တာက "
"နာမွ သက္သာမွာေလဗ်ာ ထထ ျခစ္ေပးမယ္"
"ဟြန္းးး"
ေဆးေသာက္ရင္ ေပ်ာက္မယ့္ ကိစၥကို မက္ခေလာင္က ျခစ္အုန္းမည္ ျငင္းျပန္ေတာ့လည္း ဒီ႐ုပ္က တေနကုန္ စူပုတ္ေနမယ့္႐ုပ္ေလး။
ရွိတဲ့ နို႔ဆီဘူးေလးကို ယူ၍ ပ႐ုတ္ဆီကိုလည္းယူလာေသးၿပီး ပုံတိုင္းကိုဘဲ ေနေရာင္ရတဲ့ ေနရာေလးကို ထိုင္ခိုင္းေစလိုက္၏
"အကၤ်ီ ခြၽတ္လိုက္ "
"ဟင္"
"မက္ခေလာင္ ျခစ္ပါမယ္ဆို အကၤ်ီခြၽတ္ရမွာေပါ့"
"အာ အင္းအင္း "
မက္ခေလာင္ဆိုသည္မွာ ေက်ာျပင္ ဂုတ္ျပင္ေပၚသို႔အနီရာ ထင္းတဲ့အထိ ျခစ္တာလို႔ေခၚပါသည္ ျခစ္ဖူးတဲ့သူေတြကေတာ့ သိလိမ့္မည္ ဒါက ဖ်ားတာေတြလည္း သက္သာေစတာေၾကာင့္
"အာ့ "
"ဒီေလာက္ေလးျခစ္တာကို ဘာျဖစ္ရတာလဲ "
"နာတယ္ေလကြာ "
"ေတာင့္ခံထားဗ်ာ "
''အာ..."
"အဆင္ေျပမွာပါ ခနေလးဘဲကို "
ေက်ာျပင္ဘက္ကို ဆက္တိုက္ ဆိုသလို ျခစ္လာတာေၾကာင့္ နာက်င္မႉကို အလူးအလဲ ခံစားေနရ၏
"ရၿပီ အေရွ႕ကို ျခစ္မယ္ ဒီဘက္လွည့္"
"ဂလု "
အေရွ႕ကိုလွည့္လာတဲ့ အခ်ိန္အရင္ဆုံးၾကားလိုက္ရတာက ရာခ်ီရဲ႕ သေရၿမိဳခ်သံ
ထင္းထင္းရွင္းရွင္းျမင္ေနရတဲ့ ပုံတိုင္းရဲ႕
ရင္ဘတ္ႂကြက္သားေတြက တကယ္ကိုမိုက္၏ ေတာ္ေတာ္ ေယာကၤ်ားပီသပါလား
ႀကိဳက္တယ္ ႀကိဳက္တယ္။
"ျခစ္ေလကြာ "
"ဟမ္ အာ အင္း "
ရင္အုပ္ကိုဘဲ အာ႐ုံ ေရာက္ေနေတာ့ ျခစ္ဖို႔ကိုလည္းသူေမ့ေနတာျဖစ္၏
"အာ..."
"နာလား "
"အင္း နည္းနည္း"
"ခနေလးေတာ့သည္းခံထား "
ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ေနမေကာင္းတာေတာင္ ေခ်ာေနရတာလဲ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ႐ူံ႕သြားတဲ့ မ်က္ႏွာကိုလည္း သူႀကိဳက္သည္။
မသိမသာေလး ျခစ္ေနတုန္း သူရဲ႕ ရင္အုပ္ကိုလည္းကိုင္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ တြန႔္သြားတဲ့
ပုံတိုင္းေၾကာင့္ သေဘာက်စြာရီမိပါေတာ့သည္
"ဘာရီတာလဲကြာ "
"ခ်စ္လို႔ "
"ဟင္းဟင္း မင္းကေတာ့ "
" နမ္းခ်င္တယ္ "
"အဖ်ားကူး.."
ႁပြတ္စ္!!!
တားခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ဘဲ တစ္ခ်က္ဆိုသလိုနဲ႕ နမ္းခ်လိဳက္ျပန္၏
"ဟီးဟီး "
"လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ရရင္ အဲ့႐ုပ္ "
"အစ္ကိုကလည္း "
"ဟုတ္ပါၿပီ ထေတာ့ တစ္ခုခုစားၾကမယ္ေလဘာစားမလဲ "
"ရင္အုပ္"
"ဟမ္.."
"ၾကက္ၾကက္ ၾကက္ရင္အုံလို႔ေျပာတာ "
<><><>
"ျမပိုးႏြယ္ အခ်ိန္ျပည့္ၿပီလား ျပန္ၾကရေအာင္"
"လာၿပီ "
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ဆိုတာနဲ႕ အတူတူျပန္ျဖစ္တဲ့ ေန႕ေတြက သိပ္မရွိပါ။
ရွိၿပီဆိုလွ်င္ ျမပိုးႏြယ္ အတြက္ အေၾကာင္းတစ္ခုက ႀကဳံလာတက္သည္ ။
"ခေလးေတြလည္းစကားကို နားမေထာင္ဘူး သင္ရတာစိတ္ပ်က္ "
"ျမပိုးႏြယ္ နင္စကားေျပာတာေလးဆင္ျခင္စမ္းပါ "
"ေတာ္စမ္းပါ ဆင္ျခင္ေနလို႔ဘာမွရတာမဟုတ္ဘူး ဒီလစာေလး တစ္ပဲေျခာက္ျပားနဲ႕ဘာမွလည္းမက္ေမာမေနဘူး ငါဂုဏ္သိကၡာအတြက္သာ လုပ္ေနရတာ ဘယ္လိုမွ စိတ္မပါ "
"ငါလည္း နင့္မေျပာခ်င္ဘူး "
"ငါကေတာ့ ေျပာစရာရွိတယ္ ဟိုသူႀကီးသမီးဆိုတဲ့ ဟာမနဲ႕မပတ္သတ္စမ္းပါနဲ႕ နင္အေရာတဝင္ေနေနတာေတြ ငါမႀကိဳက္ဘူး"
"နင္မႀကိဳက္ရင္မေနနဲ႕ေလ ငါႀကိဳက္လို႔ ငါေနတယ္ဟုတ္ၿပီလား "
"အဟမ့္ နင္အေမအေၾကာင္းသိလို႔ေျပာေနတာေဟ့ အရင္တစ္ေယာက္တုန္းက ကိစၥနဲ႕တင္မမွတ္ေသးတာလား "
အရင္တစ္ေယာက္ မွန္တာေပါ့ အရင္တစ္ေယာက္တုန္းကလည္း အမွားႀကီးမွားခဲ့တာ
ဒီတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ဒီလိုမျဖစ္ေစခ်င္တာအမွန္ပါ။
ဧကရီ ဧကရီ မေရာင့္တက္စမ္းပါနဲ႕ နင္ကိုနင္သိထားစမ္း ငါက ခ်စ္ခြင့္မရွိတဲ့သူဘဲ။
"ဟင့္ ေျပာေနတုန္းေရာက္လာတာ အသက္ရွည္အုန္းမယ္ "
"ပိတ္ထားစမ္းပါ "
ႏွင္းရည္ေပၚလာတာနဲ႕အမွ် ဧကရီမ်က္ႏွာက အၿပဳံးေတြကလည္း ရွင္သန္လာျပန္၏
"ႏွင္းရည္ ဘယ္သြားမလို႔လဲ "
"ကိုကိုႀကီးတို႔အိမ္သြားမလို႔ပါ "
"အမတို႔ တခုခုသြားစားၾကမလား "
"ဧကရီ အခ်ိန္မရွိဘူးလို႔ေျပာေနတယ္ေလ "
ျမပိုးႏြယ္က မာမာထန္ထန္ တားေနေပမယ့္ သူႏွင္းရည္ရဲ႕ ေျဖသံကိုေစာင့္စားလ်က္သာ။
"ႏွင္းရည္စားခဲ့တယ္ ကိုယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႕သာကိုယ္ျပန္စား "
"ဒါမွမဟုတ္ တစ္ေနရာမွာ ထိုင္ၾကမလား အမကို အခ်ိန္ေလးနည္းနည္းေလာက္ဖဲ့ေပးခ်င္စိတ္မရွိဘူးလား "
"အမကေရာ ႏွင္းရည္အတြက္ ဖဲ့ေပးမွာမို႔လား အမသူငယ္ခ်င္းကိုလည္းၾကည့္အုန္း စူပုတ္ေနတာ "
"နင္ငါ့ကို ဂ႐ုစိုက္မေနပါနဲ႕ လိုက္ခ်င္ရင္ကိုယ့္ဟာကိုလိုက္သြား ငါေတာ့မလိုက္ဘူး ဒီ႐ြာကေကာင္ေတြ ငါ့ကို လိုက္ၾကည့္ေနတာ စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းလို႔ "
"အမ႐ုပ္ဆိုးလို႔ၾကည့္တာေနမွာ ႐ြာကလူေတြက အမကိုစိတ္ဝင္စားစရာလား "
ျမပိုးႏြယ္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ အားနာမိေပမယ့္
ႏွင္းရည္ဆိုတဲ့ေကာင္မေလးကလည္းၿငိမ္ခံေနတက္တဲ့သူမဟုတ္ေတာ့ ဧကရီ စိတ္ေအးရ၏။
"ေတာ္စမ္းပါ စိတ္မဝင္စားတာဘဲေက်းဇူးတင္ရမယ္ စိတ္ဝင္စားေနရင္လည္းျငင္းရမာ အာ႐ုံေနာက္တယ္ ငါကဒီလိုအဆင့္ေတြ စိတ္မဝင္စားဘူးေလ ဆရာဝန္လို လူႀကီးလူေကာင္းေတြမွ ငါနဲ႕တန္သလို ခံစားရလို႔ "
"ဆရာဝန္က အျမႇီးပါေနလို႔လား ဆရာဝန္လည္းလူဘဲ ဂ်ိဳေရာ အျမႇီးပါ ပါမေနဘူး လူလူခ်င္းကိုခြဲျခားေနတာ "
"ေတာ္ပါေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံးကိုၾကားထဲကဘဲေတာင္းပန္ပါတယ္"
"မလိုပါဘူး ကိုယ္သူငယ္ခ်င္းသာ ကိုယ္ထိန္း ႏွင္းရည္ သြားၿပီ"
"ႏွင္းရည္.."
လွမ္းေခၚေပမယ့္ ႏွင္းရည္ကတာ့ လွည့္မၾကည့္ဘဲ တုတ္တုတ္ နဲ႕ထြက္သြားရတာေၾကာင့္ ေတြ႕ခြင့္ရမယ့္အခ်ိန္ေတြ ႏွေျမာမိပါသည္။
<><><>
"အစ္ကို စားစရာလာၿပီေနာ္ "
"အင္းေက်းဇူး "
စားစရာလာခ်ၿပီးတာနဲ႕ ရာခ်ီက မေျပာမဆိုနဲ႕ အျပင္ထြက္သြားေတာ့ သူလည္းထည့္စားေန၏ ဆန္က ေပ်ာ့ၿပဲေနေအာင္ ခ်က္ထားတာမို႔ ဒါက ဆန္ျပဳတ္ဘဲျဖစ္ရမည္ေလ။
သို႔ေပမယ့္ ဘာကိစၥအရသာမရွိရတာလဲ။
"အစ္ကို ဗိုက္ဆာတာလား ဘာလို႔ ထမင္းေတြဘဲစားေနတာလဲ ကြၽန္ေတာ္ဟင္းသြားယူေနတာကို "
"ဟမ္ ဒါထမင္းလား "
"အင္းေလ ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
"ကိုယ္က ဆန္ျပဳတ္ထင္ေနတာ "
"ဟုတ္လား ေပ်ာ့သြားလို႔လား "
ထမင္းကလည္းအစိေတာင္ မက်န္ေတာ့တာကို ေပ်ာ့သြားတာလားတဲ့
ကိုယ့္လက္ရာကို ကိုယ္မသိတာလား။
"မဟုတ္ပါဘူး မာေနလို႔ကိုယ္မဝါးနိုင္ဘူး"
"႐ြဲ႕တာလား "
"႐ြဲ႕မွန္းေတာ့သိသား "
"ကိုကိုႀကီး ကိုကိုပုံတို႔ေရ ႏွင္းရည္လာတယ္ "
"လာလာ "
ဧည့္သည္ မလာရလို႔ စာကပ္ထားေပမယ့္လည္း စာမဖတ္တက္တဲ့အတိုင္းလာေနလိုက္တာ ေန႕တိုင္းလိုလိုပင္။
"ဘာလာလုပ္တာ "
"အိမ္မွာ ဟင္းမေကာင္းလို႔ ထမင္းလာစားတာ "
"ဟုတ္လားႏွင္းရည္ အစ္ကို အိမ္မွာထမင္းပိုခ်က္ထားတယ္"
ပုံတိုင္းရဲ႕မ်က္ႏွာက ႐ုတ္တရက္႐ႊင္လာခဲ့၏
သူမွ ဒီအေပ်ာ့ႀကီးကိုမစားနိုင္တာ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ငတ္တဲ့သူကေတာ့စားေပါ့။
"အာ့ဆို ကိုကိုႀကီး ႏွင္းရည္အတြက္ တစ္ပန္းကန္ေလာက္"
"မထည့္နဲ႕ေတာ့ အစ္က္ို႔ဟာနဲ႕စား အစ္ကို လက္နဲ႕တာင္မထိရေသးဘူး "
"ဟုတ္ၿပီ ေပးေပး "
"မ်ားမ်ားစားေနာ္ "
"အြတ္!!! ထမင္းကလည္း ေပ်ာ့ၿပဲေနတာဘဲ"
"....."
"ဟင္းေတြကလည္းငန္တူးေနတာ "
"ဟုတ္လားကုန္ေအာင္စား ေနာ္ အစ္ကိုကလည္း ႏွင္းရည္တစ္ခါတေလ လာတာကိုေကြၽးခ်င္ေနတာ "
"ကိုကိုပုံ!!!"
ထမင္းေပ်ာ့ႀကီးက်မွ အတင္းထိုးေကြၽးေနတာသိလိုက္တာေၾကာင့္ ႏွင္းရည္ ေဒါသထြက္လာတာေၾကာင့္ေအာ္လိုက္၏
မခ်စ္ရင္ေနပါ အဲ့လ္ိုေတာ့ မႏွိပ္ဆက္သင့္ပါဘူး။