Kısa bir ara vermiştik şuan geri dönüyoruuuuz!!!!
Bu dinlenme bana iyi geldi şarj oldum diyebilirim artık bir aksilik olmazsa her salı bölüm gelecek sizden de desteklerinizi bekliyorumm..
Multi Nisa
Yağmur
Ceren ve Ecenin yanına wc ye gelmiştim Ceren sinirden deliye dönmüş ve ağlıyordu.Sergt bir şekilde kapıyı kapattım.İkiside bana döndü.
"Boşuna ağlama."dedim sert bir şekilde.
"Yağmur sende başlama istersen görmüyormusun halini."dedi Ceren.
"Görüyorum,keyifleniyorum ve bu durumda olması hoşuma gidiyor çünkü hak ediyor."dedim hafif gülümseyerek.Ece sinirle bana döndü.
"Yağmur haddini aşma."dedi sinirle.
"Sen haddini aşmışsın sen kim oluyorsun da Nisa ile öyle konuşabiliyorsun herkesi kendin gibi mi görüyorsun ne oldu Toprağı elde edemedin diye mi bu hırsın. Bunu bir hem cinsime söylemek istemezdim gerçi senin Nisaya söylediklerinin yanında bunlar Hiç bir şey olacak ama olsun.Ece sen istediğin kadar güzel ol istediğin kadar zengin ol Toprak sana bakmaz bakmadı da arkadaşı olarak takıldı geçti sayende artık arkadaş bile değilsiniz."dedim gülümseyere.
"YAĞMUR."diye bağırdı.
"O sesini kıs karşında senin ağzının içine bakan arkadaşların yok ben varım söyleyeceklerimde bitmedi.Bundan sonra Nisaya bir laf söylerseniz karşınızda beni bulursunuz hatta sadece beni değil Toprak ve Umutu da ona göre kendize çeki düzen verin derim."dedim.
"SANA DA SÖZ VERİYORUM YAĞMUR ASLAN."diye b ağırmaya başladı ama onu dinlemeden arkamı döndüm.
"Diyeceklerim bu kadar hocaya ağladığını ve geç geleceğini söylerim."dedim ve çıkışa doğru yürüdüm.
"BU KIZ BU OKULDAN GİDECEK YAĞMUR."diye bağırdı arkamdan.Cevap bile vermeden çıktım ders başlamıştı kapıyı çalıp derse girdim.
"Hocam kusura bakmayın Ece ve Ceren ağlıyordu onların yanındaydım kendileride birazdan gelir."dedim ve yerime geçtim.
"Bir sorun yok değil mi?"dedi hoca.
"Yok hocam her zamanki halleri gelirler birazdan."dedim ve kitabımı açtım.Nisa arkasına döndü.
"Yağmur ne yaptın."dedi merakla.
"Hiç bir şey bana gerek kalmadı Toprak halletmiş."dedim.
"Ne nasıl ne yapmış."dedi Nisa merakla.
"Nisa dön önüne kızım hadi."dedi hocam.
"Pardon hocam."dedi Nisa ve önüne döndü.
2 hafta geçmişti o günün üstünden Ece ve Ceren anlam veremediğimiz bir şekilde sakin sakin duruyorlardı.Sınav haftasına girmiştik yoğun 2 hafta bizi bekliyordu.Nisa ile olmak vakit geçirmek gerçekten çok güzeldi ama onun için çok üzülüyordum okuldan çıkıp işe gidiyordu ordan da eve gidip derslerine çalışıyordu.
Toprak ve Nisanın arası hala soğuktu biraz Toprak kendini affettirmeye çalışıyordu ama Nisa taviz vermiyordu ki haklıYDI.Annem tamamen iyileşmişti işe gitmeye bile başlamıştı tek sorun artık araba kullanmak istemiyordu babam onu işe götürüp işten alıyordu.
Okuldan çıkıp eve gelmiştik Umut ve Toprak antremana gitmişlerdi bende kendime yiyecek bir şeyler hazırlayıp yemiştim yarın matematik sınavımız vardı Nisa çalışmak için bize gelecekti.Bir hafta işten erken çıkmak için izin istemişti ve erken çıkıyordu.
Yemek yedikten sonra bulaşıkları yıkayıp odama çıktım çalışmaya çalışmıştım ama yapamadım matematikden gerçekten anlamıyordum Fen derslerim çok iyidi ama matematik olmuyordu.
Annem ve babam gelmiş mutfakta yemek yiyorlardı bende yanlarında oturuyordum.
"Ne zaman gelcek Nisa aldırıyım mı onu?"dedi babam.
"Yok baba söyledim ama ben gelirim dedi işten çıkıp gelicekti."dedim.
"Keşke çalışmasa ya aslında ben bir annesi ile tanışsam onunla konuşsam her şeyi çözebilirim."dedi annem.
"Ailesi ile ilgili hiç konuşmuyor bend ebir şey soramıyorum."dedim.
"Ben araştırdım babasının düzenli bir geliri yok annesinin de sadece Nisa çalışıyor olabilir mi?"dedi babam.
"Yok hayır annesi izin vermez böyle bir şeye çünkü annesi en büyük destekçesi."dedim.O sırada kapı açıldı.
"Topraak."diye bağırdı annem.
"Beniim."diye bağırdı Toprak ve mutfağa geldi.
"Hoşgeldin annecim gel yemek ye."dedi annem.
"Ne koymamı istersin sebzemi mücvermi?"dedim.
"Otur güzelim yemeyeceğim."dedi ve oturdu.
"Ne demek yemeyeceğim."dedi annem.
"Yemiştir demek ki çocuk bilmiyormu aç kalmaması gerektiğini hepimizden çok dikkat ediyor.Nasıldı idman."dedi babam.Doğru Toprağın tek düzenli ve iyi yaptığı şey yemek düzeniydi.
"Evet yedik tokum.Güzeldi şu fener maçını atlatırsak biraz rahatlayacağız."dedi.
"Sen şu sınav haftanı atlat oğlum."dedi annem.
"Sınav mı yarın ne sınavı var."dedi Toprak.
"Bu ilgin gözlerimi yaşartıyor."dedi annem sinirle.
"Matematik sınavı Nisa gelecek onunla çalışırız sende gelirsin."dedim.
"Çalışamam yorgunum ben zaten çalışsamda yapamam."dedi ve kalktı.
"Toprak saçmalama ne demek yapamam yaparsın."dedi annem.Toprak bir şey demeden çıktı mutfaktan.
"Gitmeyin üstüne halleder o."dedi babam.
"Sınava çalışmayacağım diyor."dedi annem.
"Nisa çalıştırır siz merak etmeyin."dedim.
"Düzeldi mi arası onların."dedi annem.
"Yani küs değiller ama Umutla olduğu gibi de değil anlattım size olanları."dedim.
"İyi yapıyor Toprağa hak ediyor."dedi annem.
"Oğlumun üstüne gitmeyin bir anlık sinirle söylemiş olabilir."dedi baba.
"Babası gibi ağzının ayarı yok."dedi annem.
"Güzzel laf da sokuldu harika."dedi babam.
"Size doyum olmaz ben kaçtıım."dedim ve odama gittim.Umutla konuştum yorgundu dinlendikten sonra gelecekti.
Nisa gelene kadar uyumuştum. Nisa geldiğinde beraber odaya çıkıp çalışmaya başladık Nisanın dersleri gerçekten çok güzeldi hele ki matematiği çok iyiydi.Nisa geldikten sonra Umutta gelmişti aralıksız bir saat konu anlatmıştı.
"Nisa tamam biraz duralım yoksa beynim duracak benim."dedim ve nefes verdim.
"Tamam biraz duralım."dedi Nisa.
"Ben gidiyim Toprağı bir daha çağırayım."dedi Umut ve gitti.
"Niye gelmiyor onun matematiği iyi değil ki."dedim.
"Yorgunmuş sınavlara kafasını yoramazmış paşam."dedim.
"Benlik bişr şey yok yani"dedi Nisa.
"Yok hatta sen çağırırsan gelir bence malum sana kendini affetirmeye çalışıyor ya."dedim ve güldüm.O sırada Umut geldi içeri.
"Uyuyacakmış yarın bir bok yapamaz bu arada."dediş Umut.
"Evet ya sen bir çağırsan olmaz mı?"dedim.
"Bir deniyim şansımı."dedi Nisa ve odadan çıktı.
"Çok mu yoruldunuz mu gün bebeğim."dedim.
"Yoo her zamanki gibi ama Toprak aşırıya kaçtı aşırı hırslı."dedi Umut.
"Bartuyu yencek ya o yüzdendir."dedim gülerek.
"Zaten öyle fener maçını alalım yeter kafasında kuduruyor Nisa ile konuşurken falan görünce."dedi Umut.
"Evet farkındayım bende."dedim.
Nisa
Odadan çıkıp Toprağın odasının kapısına gittim.Toprak tahmin ettiğim gibi biri değilmiş bunu anlamıştım ama bir türlü onunla samimi olamıyordum bir şey vardı bir yanım uzak dur ondan diyordu diğer yanım ise bambaşka bir şey...
Toprağın kapısını tıklatıp içeri girdim.
"Sıra sende mi Yağmur gelmeyeceğim ders falanda çalışmayacağım."dedi Toprak kafasını bilgiseyardan kaldırmadan oyun oynuyordu.
"Yorgunsan yatıp dinlenmen gerekmiyor mu?Geçersiz bir bahane bence."dedim.Toprak kafasını kaldırıp bana baktı.
"Nisa."dedi şaşkınca.
"Yorgunsan uyuman gerekmiyor mu Toprak neden gelmiyorsun."dedim.
"Yorgunum desem inanmıcaksın o zaman."dedi.
"İnanmayacağım."dedim.
"Peki sen neden hala bana soğuk davranıyorsun."dedi.
"Ne alakasa şimdi Toprak konuyu değiştirme."dedim.
"Tamam benim canım sıkkın o yüzden gelmek istemiyorum."dedi.
"Niye sıkkın bir şey mi oldu."dedim.
"Oldu beni görmezden geliyorsun."dedi.
"Seni görmezden falan gelmiyorum ben Toprak farkıdaysan konuşuyoruz şuan olduğu gibi."dedim.
"Ama Umutla konuştuğun yada Bartu ile konuştuğun gibi konuşmuyorsun evet yanlış bir şey yaptım kötü şeyler söyledim özür diledim ne yapmamı istersen başka."dedi.
"Bu kadar önemlimi seninle olan konuşmam yani asıl sorun aramızdaki samimiyet mi yoksa Toprak Aslano kimse görmezden gelemez havasımı?"dedim.
"Gerçetekn bu soruyu soracak kadar tanımıyorsun beni."dedi.
"Evet tanımıyorum Toprak sen beni tanıyormusun?"dedim.
"Tanımıyorum ama fırsatta vermiyorsun ki."dedi.
"Gerçekten şuan senin şuan gelmeyişin benim yüzümden mi?"dedim.
"Kendimi kötü hissediyorum."dedi.
"Emin ol seni sevmiyor yada senin muhattap olmak istemiyor değilim öyle olsa daha farklı olurduk şaun yanına gelmezdim.Şimdi gel hadi ders çalışalım."dedim.
"Ben başını kaçırdım siz devam edin hem oyunum bitmedi."dedi.
"Ben sana baştan anlatırım senin konuların daha az yani Bartuyu çalıştırırken gördüm."dedim.
"Bartuyu çalıştırdın yani."dedi.
"Evet hep çalıştırıyorum ama lütfen şu Bartu konusuda girmeyelim."dedim.
"Peki girmeyelim nasıl istersen."dedi oyuna döndü.
"Gelmiyor musun şimdi?"dedim.
"Oyunum bitmedi."dedi kulaklığını taktı.Derin bir nefes aldım şuan vicdan azabı çekiyordum.Yatağın ordaki pufu alıp yanına çektim ve oturdum.Kulakğını kaldırıp biraz yaklaştım.
"Bitsin oyunun beraber gidicez."dedim.Toprak hafif gülüp oyuna bakıp konuşmaya başladı.
"Beyler benim son elim hadi B den gelin."dedi.Karşısına çıkan adamları öldürüyordu bir yandan da konuşuyordu.
"Adam burda."dedim ve bir ekranda adamın olduğu yeri gösterdim.Toprak hemen oraya dönüp adamı vurdu.
"Oynamak istermisin?"diye sordu bana.
"Bilmem olabilir aslında."dedim.Toprak yerinden kalktı.
"Gel otur."dedi.Toprağın koltuğuan oturdum.Kulaklığı kulağıma taktı.
"Ayak seslerine göre bulcaksın adamlar."dedi Toprak.
"Tamam bunlar benim arkadaşlarım değil mi?"dedim.
"Evet W ile düz git maus ilede yön verceksin tıklayıncada vuruyor."dedi.Anlıyormuş gibi kafamı salladım.
"Peki ölsem bir şey olur mu?"dedim.
"Hiç bir şey olmaz canın sağolsun senin."dedi.Gülümsedim.
"Şuan onlar beni duyuyor mu?"dedim.
"Hayır duymuyorlar."dedi.
"BEYLER ADAMLAR A'da."diye bir ses geldi.
"Adamlar A 'daymış."dedim.
"Dön dön diğer taraf geç burdan."dedi Toprak beni yönlendirdi.
"TOPRAK HERKES ÖLDÜ SENDEYİZ."dedi biri.
"Toprak herkes ölmüş ben kalmışım."dedim panikle.
"Tamam bir şey olmaz sakin ol bir kişi kalmış ilerle."dedim.Adam birden karşıma çıktı ve beni öldürdü.Aynı anda kulağıma bir sürü küfür sesi geldi sanırım bana söylüyorlardı.
"TOPRAK BUNLAR BANA KÜFÜR EDİYOR YA."dedim sinirle.Toprak kulaklığı kulağımdan aldı.
"Arkadaşın mı bunlar senin."dedim sinirle.
"Hayır oyunda tanıştık sen şimdi 2 dakika çık ben şunlara bir küfür ediyim sonra gel olurmu?"dedi.
"Hayır olmaz sen onların seviyesine düşmüyorsun."dedim.O sırada kapı açıldı.
"Biz Nisayı ders çalışmaya ikna etsin diye yolluyoruz Toprak Nisayı oyun oynamaya ikna ediyor."dedi Umut gülerek.
"Yani tamam anladık güzel vakit geçiyor ama arkadaşlar şu sınavı atlatmamız lazım."dedi Yağmur.
"Evet Toprak seninde gönlünü yaptığıma göre gidebilirz değil mi ?"dedim.
"Gidelim gidelim"dedi Toprak ve kalktı.
"Gidelim bakalım."dedi Umutgülerek.
"Bence mutfağa gidelim orda çalışalım rahat rahat."dedi Yağmru.
"Mantıklı."dedi Umut.
Gerekli kitapları alıp mutfağa doğru gittik.Ayaz Amca ve Ada Teyze salonda oturmuş birbirlerine sarılarak bir şey konuşuyorlardı.Çok güzel gözüküyorlardı benim ailem hiç bir zaman böyle olmamıştı hiç böyle şeyler görmemiştim sadece babamın annemi döverken hatırlıyorum..
"Anne biz mutfakta çalışıyorz Toprak da geldi."dedi Yağmur.
"Afferim güzel çocuğum çalışın."dedi Ada Teyze ülerek.
"Annee."dedi Toprak.
"Hadi siz gidin ben size meyvede soyacağım zihniniz açılsın."dedi Ada Teyze.
Mutfağa gidip yerleştik.
"Şimdi siz test çözerken bende Toprağa konu anlatacağım anlamadığınız bir şey olursa bana sorarsınız."dedim.
"Tamamdır öğretemnim."dedi Umut.Toprağa döndüm.
"En zayıf olduğun konu sence hangisi."dedim.
"Hepsi."
"Çok güzell başlayalım."dedim.Toprağa bütün konuları kısa kısa anlatmıştım şimdi de test çözüyordu bende Umutla Yağmurun yapamadığı sorulara bakıyordum.
"Gözleriim yaşardıı inanmıyorum Toprak sana."dedi Ada Teyze.
"Anne kalkarım bak."dedi Toprak.
"Şaka şaka otur ben meyve kescem size siz devam edin."dedi ve dolabı açıp meyve çıkardı.
"Yaa bu olmuyor soru yanlış Nisa."dedi Toprak ve elinden kalemi attı.
"Dur geliyorum.Tamamı bununda karesini alırsak cevap 25 çıkar anladın mı?"dedim.
"Çok iyi anladım."dedi Yağmur.Toprağın yanına gidip yaptığı işlermlere baktım.
"Toprak bak burada 4 ve 5 çarpıp 30 bulmuşsun çıkmaz tabi işlem hatası hep böyle yapıyorsun yavaş yavaş çözmen gerek."dedim.
"Birde bu soru."dedi.Diğer soruyuda anlattım.
"Tamam anladım anladım."dedi Toprak.Tam yerime oturacakken Ada Teyzenin bizi izleidiğini gördüm.Göz göze gelince gülümsedi bende gülümseyip oturdum.
Saat 10 kadar çalışmıştık ve benin gitmem gerekiyordu.
"Şimdi yarın biraz erken gelebilirmisin Toprak."dedim.
"Gelirim."
"Bu konuyu yarın sabah anlatıyım bu konudan çok sorcak eminin."dedim.
"Tamam olur."dedim.
"Sizde soru çözün yarın bakarız benim gitmem lazım."dedim.
"Tamam nasıl istersen çok teşekkür ederiz."dedi Yağmur ve gelip sarıldı.
"Nisa Öğretmenimiz olmasa biz ne yapardık."dedi Umut ve gelip oda sarıldı.
"Tamam sıkmayın kızı ben Ahmet abiye söyliyim beraber bırakırız."dedi Toprak ve Yağmurla Umutu çekti.
"Gençler Allah mutluluğunuzu daim etsin."dedi Ayaz Amca.
"Baba Ahmet abi burdamı Nisa eve gidicek."dedi Toprak.
"Yok gitti ben bırakacağım."dedi.
"Ayaz Amca zahmet etmeseydin."dedim.
"Olurmu öyle şey kızım hadi Toprak sende gel."dedi Ayaz Amca.Toprak ve Ayaz Amca beni evin yakınlarına getirmişlerdi.
"Nisa yanlış anlama kızım Ahmette söyledi seni eve bıraktıklarında hep uzakta bırakıyorlarmış neden?"dedi Ayaz Amca.
"Babam bilmiyor Ayaz Amca pek sıkcak bakmaz o yüzden söylemiyorum ama annemin haberi var."dedim.
"Baban nerde biliyor seni?"dedi Toprak.
"Çalışıyor biliyor."dedim.
"Bu saate kadar çalışmana ve tek başına eve gelmene sıkcak mı bakıyor yani garip."dedi Ayaz Amca.
"Ben gidiyim tekrar teşekkür ederim İyi akşamlar."dedim.
"Biz teşekkür ederiz ilk defa Toprağı bu kadar iştahlı ders çalışırken gördük."dedi Ayaz Amca gülerek.
"Babaa.İyi akşamlar yarın görüşürüz."dedi Toprak.Arabadan inip eve gittim ben eve girince Topraklarda gitmişti.Kapıyı annem açtı.
"Baban içerde bekliyor kızım."dedi üzgünce.Kafamı sallayıp içeri gittim.
"Alıyım günlüğünü."dedi babam.Günlük 350 tl kazanıyordum hepsinide babama veriyordum.
"Sen böyle mesaiye kalıyorsun da niye fazla para vermiyorlar gelip konuşmam lazım heralde amelemisin sen."dedi babam.
"Yok baba bazı günler mal sayımı oluyor ondan geç geliyorum."dedim yüzüne bakamıyordum.
"Sen şu okulda bulamadın mı zengin bir oğlan."dedi babam.Hayır anlamında kafamı salldım.
"Kaç ay oldu illaki zengin arkadaşın vardır."dedi.
"Hayır yok burslu iki arkadaşım var."dedim.Babam Ayağa kalktı korkdan titremeye başladım.
"Salim yapma."dedi annem.
"Sema araya kaynama geri çekil."dedi babam ve iyice bana yaklaştı.
"Bak kızım."dedi ve kolumu sertçe tutup sıkmaya başladı.
"Ben okula oku diye değil zengin birini bul bizi bu evden kurtar diye gönderiyorum yapacağın her şeyi yap ve birini bul güzel kızsın birini bulabilirsin bence değil mi güzel kızım."dedi kolumu sıkmaya devam ederek.Canım çok acıyordu ve ağlamam engel olamadım.
"Ne demek istediğimi anladın mı?"dedi beni sarsarak.
"Anladım."dedim ağlayarak.
"Salim bırak lütfen tamam."dedi annem.
"Anne karışma."dedim.
"Git yat zıbar dediklerimide unutma."dedi ve beni ittirdi.Hemen odama koştum kısa bir süre sonra annem geldi yanıma.
"Kızım iyimisin."dedi ve sarıldı.
"İyiyim annem iyiyim sen niye karışıyorsun biliyorsun okula gidiyorum diye bana vuramıyor ama sana acımaz yapma karışma."dedim sıkıca sarılarak.
"Ana yüreği dayanabiliyormu kızım al bunu da harçlık yap."dedi ve elime 200 tl sıkıştırdı.
"Bu nerden çıktı anne babam almadımı parayı?."dedim.
"Bahşiş verdi temizliğe gittiğim kadın sen al okulda harcarsın."dedi.
"Anne bizimkiler bana hiç bir şey ödetmiyor saolsunlar sen al bunu."dedim ve uzattım.
"Hayır bende var kalsın yanında.Allah Razı olsun o arkadaşlarından seni mutlu görüyorum ya."dedi va yanağımı okşadı.
"İyiki varlar anne çok seviyorum onları."dedim.
"O Toprak dediğin çocuk da mı?"dedi merakla.
"Evet o da öyle hepsi çok iyi kalpleri çok güzel."dedim.
"Çok tanışmak isterim."dedi.
"Burdan kurtulduğumuzda ilk işim seni tanıştırmak çok seveceksin eminim."dedim.Burukça gülümsedim.
"Hadi sen uyu yarın sınavın var ben sana kahvaltı hazırkayıp çıkarım."dedi.
"Tamam annem teşekkür ederiim."dedim ve uzunca öptüm.Annem gittikten sonra üstümü depiştirip yattım sabah erkenden kalkıp hazırlandım kahvaltı yaptıktan sonra babama görünmeden evden çıktım.
Okula gittiğimde bizimkiler yoktu Yağmura kütüphaneye geçiyorum diye mesaj atmıştım.Kütüphanaye giderken Bartu ile karşılaştım.
"Günaydın "dedi.
"Günaydın"dedim.
"Bilmem farkındamısın papucumu dama attın onlarla daha yakınsın."dedi ciddi bir şekilde.
"Öyle deme Bartu seninlede vakit geçirmeye çalışıyorum keşke aranız iyi olsada beraber gezebilsek ama onlar farklı sen farklısın."dedim mahçupça.
"Dün geldim cafe ye yoktun."dedi.
"Bu hafta erken çıkacağım sınavlara çalışmak için ondan."dedim.
"Anladım sınav var ya bu gün biraz çalışalım mı?"dedi.
"Çalışmıştık zaten."dedim.
"Fonksiyonlar bir türlü oturmuyor bende."dedi gülerek.
"Maalesef fonksiyonlar ayakta kalmaya devam edicek çünkü Nisanın bana sözü var."dedi Toprak ve bir anda etrafımda belirdiler.
"İstersen tenefüste biraz bakabiliriz ama şimdi Toprağı çalıştırıcam."dedim.
"Tamam tenefüste buluşalım hem daha iyi olur sınavdan önce son tekrar."dedi Bartu.
"Görüşürüz tenefüste."dedim.
"Görüşürüz."dedi ve gitti Bartu.
"Şuna ders çalıştırmak zorunda değilsin kullanıyo herif seni amacı ders falan değil."dedi Toprak.
"Toprak başlamayalım istersen ayrıca ben sizede ders çalıştırmak zorunda değilim içimden geldiği gibi yapıyorum."dedim ve kütüphaneye girdim.Onlarda gelip masaya yerleşti Toprağa konuyu anlatmaya başladım biraz sıcaklamıştım kollarımı sıvadım.
"Buraya ne oldu dün yoktu."dedi ve bir anda kolumu tuttu.Babamın dün sıktığı yer morarmıştı.Umut ve Yağmurda bize döndü.
"Ne oldu oraya Nisa."dedi Yağmur merakla.
"Yoksa Bartu mu?"dedi Toprak.
"Hayır ya hayır saçmalama Toprak Bartu ile alakası yok bir yere vurdum galiba bilmiyorum."dedim.
"Birisi sıkmış gibi bir sorun yok değil mi?"dedi Umut.
"Yok bir şey abartmayın hadi kaytarmayın çözün."dedim.Toprak hala koluma bakıyordu.
"Toprak buraya odaklanır mısın?" dedim.
Sınav başlamak üzeriydi Yağmur çok heyecanlıydı ben değildim çünkü kendimden emindim.
"Evet gençler artık çocuk değilsiniz hepiniz sınav kurallarını biliyorsunuz 40 dakika 10 soru hocanız sınavın klasik olduğunu bildiğiniz her şeyi yapmanızı istedi ve boş kağıt görmek istemiyorum dedi ona göre yapım."dedi ve kağıtları dağıttı.
"Başarılar."dedi ve sınavu başladı.Sınava odaklanıp soruları yapmaya başladım.
"Gençler kalemleri kağıtları bırakın."gelen müdürdü herkes birbirine baktı.
"Müdür Bey bir sorun mu var?"dedi hoca.
"Evet hocam sınav sorularının çalındığına dair bir şey duyduk bende kontrol ettim sınav kağıdı yok her sınıfı arıyoruz bu sınıfa arayacağım."dedi ve iki öğretmen çantaları ve sıraların altını aramaya başladı.
"Bunlar ne Nisa?"dedi öğretemn çantamdan çıkardığı kağıtları göstererek şaşkınca kağıtlara baktım.
"Hocam bunlar benim değil yani bilmiyorum nasıl çantama girmiş."dedim panikle.
"Kağıtlar ayaklanıp çantanımı seçti."dedi öğretemen.
"Hocam ama gerçekten ben bir şey yapmadım ki."dedim panikle.
"Hocam Nisa mı çalıcak soruları Nisanın matematiğinin ne kadar iyi olduğunu siz iyi biliyorsunuz herkes çalar o çalmaz ihtiyacı yok yani."dedi Umut.
"Karışmasın kimse Nisa bursunu kaybediceksin farkında mısının?"dedi öğretemn.Gözlerim dolmuştu. Annem ve benim kurtuluş biletim ellerimden kayıp gidiyordu...
Bu bölüm bu kadar diğer bölüm görüşmek üzeri...