💔အမုန်းများနှင့်သာ💔
Part_57
"ဒေါ်ကြီး..."
"လီလီလေး..."
"ဒေါ်ကြီး အိမ်ထဲမှ ဘာပွဲရှိလို့လည်းဟင့်.."
"ဒေါ်ဥကို မေးလာသည့် လီလီလေးကိုဘာပြန်ဖြေရမှန်မသိဖြစ်နေလေသည်။
"ဘာပွဲရမှာလည်း ငါ့ အစ်ကိုရဲ့မင်္ဂလာဆောင်လေး.."
"နောက်ကျောဖက်ကနေ့အသံထွက်လာတာမလို့ လီလီရော ဒေါ်ဥပါကြည့်လိုက်ရသည့်အခါ၌ လက်ပိတ်ပြီ လီလီတို့ကိုမျက်ထောက်နီနဲ့ကြည့်နေတယ် ဂျူးလီကိုတွေ့လိုက်ရတာဖြစ်သည်။
"မင်္ဂလာဆောင် ဘယ်သူလည်းဟင့်.."
"ကိုဘုန်းနဲ့မမဝီသာရဲ့ မင်္ဂလာပွဲလေး ဒါလေးတောင်းမသိဘူးလား ငတုံမရဲ့.."
"ဂျူးလီသည် ပန်းနုရောင်တစ်ကိုင်ကြိုးဂါဝန်ကိုဝတ်ထားပြီ ညပိုင်းမှာ လှနေသောလည်း သူမ၏မဲ့ကာရွဲ့ကာပြောမှုကြောင့်လှနေသည့် ရုပ်ကလေးကမလှပဲရှိကာနေသည်။
"ကို.."
"သခင်လေးက မင်္ဂလာဆောင်တော့မလို့လား.."
"ဟုတယ် အဲဒါသွား နင့်ကို ငါ့ယောက်မခေါ်နေတယ်.."
"ဟုတ်..ဟုတ်.."
"လီလီ၏ပါးပြင်ထက်၌မျက်ရည်များကျဆင်းလာခဲ့သည်။သို့သော်လူမမြင်အောင်သုတ်လိုက်ရသည်။
"အယအပေါ်ထက်က အိပ်ခန်းတံခါးကိုဖွင့်ဝင်လိုက်သည့်အခါ၌ မှန်တင်ခုံရှေ့မှသတို့သမီးဝတ်ဆုံနဲ့အလှကြီးလှနေသည့် အစ်မကြီးကို့တွေ့လိုက်ရတာဖြစ်သည်။
"ဟို ဘာကူလုပ်ပေးရမလည်းရှင့်.."
"မင်းက အိမ်စေလား.."
"ဟုတ်ပါတယ်.."
"လီလီသည် ဒီစကားကို့တော့ရင်နာစွာနဲ့ပြောလိုက်ရတာဖြစ်သည်။
"အဆို့ တို့ရဲ့ဖိနပ်လေးယူပေးပါလား.."
"ရှင့်.."
"ဟုတ်တယ်လေး မင်းဘာကြောင်ကြည့်နေတာလည်း.."
"ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့..."
"လီလီသည် ဟိုအစ်မ၏ဖိနပ်ကိုယူလိုက်ရသည်။
"ဖိနပ်စီးပေးလေး.."
"ရှင့်.."
"လီလီက.."
"ဟုတ်တယ်လေး မင်းကိုမစီးခိုင်းလို့တို့က ဘယ်လို့လုပ်စီးရမှလည်း ဂါဝန်ကြီးနဲ့ကုန်းလို့မှမရတာ.."
"ဟုတ်ကဲ့.."
"လီလီသည် ရင်နာနာနှင့်သာဖိနပ်ကိုစီးပေးလိုက်ရသည်။
"ဝီသာ ပြီးပြီလား.."
"ပြီးပြီ ခန .."
"ကြာလိုက်တာ ဖယ်စမ်းပါ.."
"လီလီကို တွန်းတိုက်ပြီး ဟိုအစ်မက ထသွားပြီး။ကိုကိုလက်မောင်းကို သွားတွလိုက်သည့်အဖြစ်ပျက်က လီလီရင်တွေနာကျင်လှတာဖြစ်သည်။
"ကိုကိုအသံကိုကြားလိုက်ရတာမလို့ လီလီသည် ကျောပေးကာနေလိုက်ရသည်။
""မောင်သွားမယ်လေး.."
"အင်း ခန..
"ဟိုတစ်ယောက်..
"ဟုတ်ကဲ့..
"ခနနေ မင်္ဂလာအိပ်ခန်းပြင်မယ်သူတွေလာလိမ့်မယ် ဝိုင်းကူကာပြင်ပေးလိုက်.."
"ဟုတ်ကဲ့.."
"ထွက်သွားသည့် နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ကာ လီလီရဲ့မျက်ဝန်းအိမ်မှာမျက်ရည်များအဆမတန်စီးဆင်းလာခဲ့သည်။
"....................."
"အောက်ထက်က မင်္ဂလာပွဲလုပ်သည့်နေရာကို လီလီသည်အဝေးကနေ့ချောင်ကြည့်နေမိသည်။
"ကိုကို၏ပြုံးရယ်နေသောမျက်နှာကို့တွေရတာဖြစ်သည်။
"လီလီလေး.."
"ဒေါ်ကြီး.."
"တိတ်ပါကွယ်.."
"လာလာ ထမင်းစားရအောင်.."
"ဟုတ်..."
"လီလီသည် ဒေါ်ကြီးခေါ်ရာနှောက်ကို မျက်ရည်များကျလျက်နှင့်ပင်ပါလာခဲ့သည်။
"လီလီလေး ထမင်းစားနှင့်နော် ဒေါ်ကြီးအရှေ့မှ ဘာကူလုပ်ပေးရမလည်းသွားကြည့်လိုက်အုန်းမယ်.."
"ဟုတ်ကဲ့.."
"ထမင်းသည်လည်း တခြားအလုပ်သမားတွေစားသလို့ စားရတာဖြစ်သည်။
"လီလီသည် ထမင်းတွေသာစားနေရသော်လည်း ရင်ထဲမှနာကျင်နေသည်။
"ဟေ့ ဘာလုပ်နေတာလည်း အရှေ့မှ ကူမလုပ်ပဲ ဒီမှာထမင်းလာစားနေတယ် နင်ကိုဘယ်သူကထမင်းစားခိုင်းသေးလို့လည်း လာကူလုပ်လေး..
"ဟုတ်ကဲ့.."
"ဇွန်းလေးကိုချကာ မျက်ရည်တွေကိုသုတ်ပြီး စောနကခေါ်တယ်သူအနောက်သို့လိုက်လာခဲ့ရသည်။
"ပွဲထဲသို့ရောက်သည်အခါ၌ ကိုကိုကို့ လီလီမသိမသာလိုက်ကြည့်နေမိသည်။
"ကိုကို၏မျက်နှာသည် ချစ်ရသူနဲ့မင်္ဂလာဆောင်ရလို့အတော်ကိုပင်ပျော်နေပုံရသည်။
"ဟေ့ ဘာရပ်လုပ်နေတာလည်း.."
"ဟုတ်..ဟုတ်လာပြီး.."
"သွားဟို့ဝိုင်းကို့ ဒါသွားပို့လိုက်.."
"ဟုတ်ကဲ့.."
"ဂျူးလီသည် စောနက လီလီကို့တွေ့လိုက်ရတာဖြစ်သည်။
"သူမအတွက်အခွင့်အရေးရပြီးမလို့ သူမအနားလီလီလာသည့်နှင့်..."
"ဘုတ်.."
"ချလွမ်း!.."
"အား.."
"ဂျူးလီ၏ခြေထိုးခံမှုကြောင့် လီလီပြစ်လှဲကာ.."
"မင်းဘာလိုလုပ်လိုက်တာလည်း.."
"မယ်ဝီသာ၏သတို့သမီးဝတ်ဆုံအပေါ် မုန့်တွေမှောက်ကျသွားတာဖြစ်သည်။
"မင်းပဲ.."
"ကိုကို၏ဒေါသတကြီးအော်သံကိုကြားလိုက်ရသည်အခါ၌ပင် လီလီလန့်ကာသွားခဲ့သည်။
"မင်းဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလည်း.."
"လီလီ မတော်လို့ပါ.."
"မတော်လို့ ဟုတ်လား.."
"ဖြောင်း!.."
"အား.."
"အမေ့.."
"ဟာ.."
"ဟယ်.."
"မယ်ဝီသာသည် လီလီကိုပါးရိုက်လိုက်တာမလို့ မင်္ဂလာပွဲသို့လာသည့်လူအများကလည်းလန့်ကာအံသြသွားကြလေသည်။
"လီလီပါးကို လူအများကြားထဲမှာအရိုက်ခံလိုက်ရတာမလို့ လီလီအရမ်းတွေအရှက်ရသလို၊လီလီသိပ်ချစ်ရတဲ့ ကိုကိုကလည်း လီလီကိုဒေါသမျက်လုံးများနဲ့ကြည့်လာခဲ့တာဖြစ်သည်။
"မတော်လို့နော်.."
"ဖြောင်း!.."
"အား.."
"ဘုတ်.."
"မတော်လို့ရပြီးလာ..."
"ဟက်.."
"လီလီပါးနှစ်ဖက်စလုံးကို လက်စွပ်ဝတ်ထားသည်ပြောင်းပြန်သေချာအရိုက်ခံလိုက်ရတာမလို့ လီလီပါးနှစ်ဖက်စလုံးပေါက်ကာသွားတာဖြစ်သည်။
"မင်း.."
"ဝီသာတော်လိုက်တော့.."
"မောင်တားလို့နော်.."
"ဟေ့ သူကိုခေါ်ထုတ်သွားကြ.."
"ဟုတ်ကဲ့ သခင်လေး.."
"အနက်သည် တူမဖြစ်သူအပေါ်ကို့မတရားသဖြင့်နှိပ်စက်ခံနေရမှုကိုဝင်ပါခြင်းနေသည်။
"တောက်စ့်.."
"ဒီမိန်းမသက်သက်လုပ်တာ.."
"အနက်စိတ်လျော့.."
"မင်းမတားနဲ့.."
"လိုက်ဇာသည် အနက်ကို့မနည်းကိုဆွဲထားရတာဖြစ်သည်။
"အခြေအနေနဲ့အချိန်ခါကိုကြည့်စမ်းပါ ငါ့တို့ဒီလို့သွားလုပ်ရင် ခံရမယ်သူကလီလီလေးပဲဖြစ်မှာ .."
"တောက်စ့်.."
"သခင်လေးလည်း မတရားဘူး ဘယ်နှယ် နောက်မိန်းမထက်ယူရတယ်လို့ မင်္ဂလာပွဲလုပ်တာတောင်မှ သခင်လေးခေတ်မရှိတယ်အချိန်ကိုမှရွေးလုပ်တာ.."
"တောက်စ့်.."
"တောက်ခေါက်ပြီးထွက်သွားသည့် အနက်ကို့ကြည့်ကာ လိုက်ဇာဘာကို့မှမတတ်နိုင်တာဖြစ်သည်။
~~~~~~
"တံခါးဖွင့်လိုက်!..."
"ဟုတ်ကဲ့.."
"ဒါ ကိုကိုအသံမလား.."
"လီလီ.."
"ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ သခင်လေး.."
"မင်း လာစမ်း.."
"အား.."
"ကိုကိုက လီလီလက်တွေကို့ ဆွဲကိုင်ကာ.."
"ဘုတ်.."
"အား.."
"မြေအောက်ခံလို့ဖြစ်ပုံရသည့် မှောင်မည်းနေသည့်နေရာ၌ လီလီကိုစောင့်ကာတွန်းပြစ်လိုက်တာမလို့ လီလီအောက်သို့ပြစ်လဲကြသွားခဲ့ပြီး လက်တွေခိုင်းမိလို့ ကာနာကျင်သွားရသည်။
"မင်းက ဘာလို့ ဝီသာအင်္ကျီကိုပေအောင်လုပ်ရတာလည်း.."
"အား.."
"သခင်လေး နာတယ် .."
"နာလား.."
"မင်းရဲ့နာကျင်မှုက ငါ့အဖေနဲ့အမေရဲ့ နောက်သို့သွေးအိုင်ထဲကနာကျင်မှုလောက်မရှိခဲ့ဖူး အခုလည်းဘာလို့လုပ်ရတာလည်း.."
"အား.."
"လီလီ မလုပ်ပါဘူး သခင်လေးရယ်.."
"မင်းမလုပ်ပဲနဲ့ မယ်ဝီသာရဲ့သတို့သမီးဝတ်ဆုံအပေါ်မှကိတ်မုန်တွေပေးမလာ ဘာလည်း မင်းက ငါ့နောက်မိန်းမယူတာကို့ မင်းကဖျက်စီးချင်းလို့လား.."
"မင်းပြောလေး.."
"အား.."
"နာတယ် "
"လီလီမှာ အဲလို့စိတ်မရှိပါဘူး..."
"တောက်စ့်..."
"9သည် လီလီကိုစောင့်လွတ်ပြီး ထရပ်လိုက်ရသည်။
"အချိန်ကနေစပြီး ဒီမြေအောက်အခန်းထဲမှ မင်းနေရာမယ် မင်းနဲ့တန်တာဒါပဲ ဒီအထဲမှနေရင်း မင်းကိုအသက်ရှင်နေယုံအတွက်ပဲစားခွင့်ပေးမယ်.."
"လီလီကို့ ဒီလို့တော့မလုပ်ပါနဲ့.."
"ဒုန်းဒုန်း!!.."
"အပြင်ကနေသော့ပိတ်သွားသံကို့ လီလီကြားလိုက်ရတာဖြစ်သည်။
"ဟီး ဟီး ဟီး.."
"တံခါးအနားမှတင်ရှိုက်ကာငိုမိသည်။
"လီလီ ဘာတွေလုပ်ခဲ့လို့လည်း ဒယ်ဒီကြီးနဲ့မေမေကြီး လီလီအပေါ်မှကောင်းခဲ့တာကို့လည်း လီလီသိပါတယ်၊အဲအတွက်လည်း လီလီဘုရားကန်တော့တိုင်းအမြဲဆုတောင်းပေးတာပါ။
"ဒါပေမဲ့ ဒယ်ဒီကြီးနဲ့မေမေကြီးကိုသတ်တာ လီလီမှမဟုတ်တာ လီလီအဖေဆို့ကရောဘယ်သူလည်း ဦးလေးအနက်ပြောဖူးတယ် ဦးကာလိုစ့်တယ် နာမည်ကိုပဲ လီလီကြားဖူးတာပါ ကိုကိုရယ်..
"လီလီစိတ်တွေ တင်မခံနိုင်လို့ငိုမိသည်။
_
_
_
_
"လီလီမျက်နှာကို အလင်းရောင်ဖျော့ဖျော့လေးကထိုးလာမှ.."
"လီလီနိုးလာခဲ့သည်။
"နိုးနိုးချင်းမှပင် မနေ့ညကတစ်ညလုံးငိုထားလို့၊မျက်စိနှစ်ဖက်ကကျိန်းစက်ကာနေသည်။
"ကျွီး.."
"တံခါးဖွင့်လိုက်လို့ လီလီထလိုက်မိသည်။
"ဗြန်း.."
"ရော့ အဲမှစားလိုက်.."
"ကြမ်းပြင်ထက်ကိုပြစ်ချပေးသွားသည့် လင်ဗန်းတစ်ခုထဲ၌အစာစားများ..."
"လီလီကို တိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်လို့ဆက်ဆံသွားသည့် အိမ်စေ့မှ မေမေကြီးတို့ရှိစဥ်ကတည်းက လီလီအပေါ်ကိုအနိုင်လို့ချင်းသည့် ခက်စိမ်းဆိုတယ်ကောင်မလေးသာဖြစ်သည်။
"အစားစားဆိုလို့ ပေါင်မုန့်တစ်ထုပ်နဲ့ရေသန့်ဘူးလေးတစ်ဘူးသာဖြစ်သည်။
"ဗိုက်ကလည်းအနည်းငယ်စာနေတော့ ပေါင်မုန့်ကိုဖောက်လိုက်သည့်အခါ၌.."
"မာကျောနေသည့် ပေါင်မုန့်တစ်လုံးသားဖြစ်သည်။
"ဘယ်လို့မှစားလို့မဖြစ်တာမလို့ ပေါင်မုန့်ကို့ ဒီအတိုင်းထားလိုက်ရပြီး ဆာလောင်နေသောဗိုက်ကို့ရေနဲ့သာ ဖြည့်လိုက်ရသည်။
"အခန်းသည့် အနည်းငယ်မှောင်ကာနေသော်လည်း အမြင်၏တစ်နေရာ၌ပြတင်းပေါက်အသေစားလေးပါသည့်မလို့ လီလီအတွင်းကိုကောင်းကောင်းမြင်ရသည်။
"လီလီပါးပြင်ထက်၌လည်းမျက်ရည်များကထက်မံစီးကျလာခဲ့ရသည်။
"ထွက်သွားခွင့်မရသည့် အခြေအနေ၊မလွတ်မြှောက်နိုင်ဘူးဆိုတာလည်းသိကာနေသည်။
"ကိုကိုကော မနက်စာကောင်းကောင်းစားရရဲ့လာ.."
"ကိုကိုက ကော်ဖီဆို့ခါးမှကြိုက်တာ ဟိုအစ်မကြီးကဖျော်ပေးတတ်ပါမလား"
"ကိုကိုက မနက်စာဆို မေမေကြီးလုပ်ကျွေးတယ် မနက်စာကို့မှ အားပါးတရစားတတ်တာ .."
"လီလီ တစ်ယောက်ထဲစကားတွေပြောနေမိသည်။
_
_
_
_
"ဘာ!.."
"အန်ကယ်အနက်ပြန်ပြောစမ်းပါအုန်း.."
"လီလီလေးကို့ မြေအောက်ခန်းမှ သခင်လေးကချုပ်ထားပါတယ်...
"တောက်စ့်.."
"အခုသွားမယ်.."
"ခေတ်သည် ကုမ္ပဏီကိစ္စနဲ့ခရီးထွက်လိုက်တာ ညီဖြစ်သူပြန်ရောက်လာပြီး။
"လီလီလေးကို ညီဖြစ်သူက ထက်နှိပ်စက်တယ်လို့သိရသည့်အပြင်၊မြေအောက်ခန်းမှအချုပ်ခံထားရသည့် လီလီလေးမှ ဘယ်လောက်တောင်အေးလိုက်မလည်း။အမှောင်ကြောက်သည့်ခလေးလေးကိုမှ..."
"သွက်လက်သော ခြေလှမ်းများနှင့်မြေအောက်အကျဥ်းခန်းကိုလျှောက်လာခဲ့တာဖြစ်သည်။
"တံခါးကိုအမြန်ဖွင့်ကြစမ်း!.."
"ကိုကြီးခေတ်အသံမလား.."
"လီလီသည် ကိုကြီးခေတ်အသံကြားလို့ထိုင်နေရာကနေအမြန်ထလိုက်ရပြီး ပါးပြင်ပေါ်ကမျက်ရည်တွေကိုအမြန်ပင်သုတ်လိုက်ရသည်။
"ကျွီး.."
"လီလီလေး.."
"ကိုကြီးခေတ်.."
"အသားတွေကလည်းအေးစက်လိုပါလား မဖြစ်သေးပါဘူး ကိုကြီးနဲ့အိမ်ဖက်လိုက်ခဲ့နော်.."
"လီလီ မလိုက်တော့ဘူး."
"ဘာလို့လည်း ဘုန်းဆူမှဆိုလို့လား.."
"မဟုတ်ဘူး လီလီကြောင့် ကိုကြီးခေတ်တို့ ညီအစ်ကိုစကားများမှဆို့လိုပါ.."
"လီလီလေးကွာ.."
"အမှောင်ထဲကိုသွားပြန်ထိုသည့် လီလီလေးကိုကြည့်ကာ ခေတ်သည် ညီဖြစ်သူကိုဒေါသတွေသာပိုထွက်လာသည်။
"ပါးနှစ်ဖက်စလုံးမှလည်းအရိုက်ခံထားရလို ပေါက်နေသည့်အပြင်၊ပါးနှစ်ဖက်စလုံးမှညိုပုတ်ကာနေသည်။
"ခေတ်သည် လီလီလေးကို့သနားလွန်းလို့ခက်ကာနေသည်။ညီဖြစ်သူကိုလည်း တွေ့လို့ကတော့အသေအထိုးကြိတ်မယ်လို့သာတွေးထားလိုက်ရသည်။
"အန်ကယ်အနက် လီလီလေးအတွက်စောင်နဲ့နွေးထွေးမယ် အဝတ်အစားနဲ့အစားအသောက်ကို ဒေါ်ကြီးကို့ပြောပြီးစီစဥ်ခိုင်းလိုက်ပါ ဟိုကောင်မေးရင်း ကျွန်တော်ကခိုင်းတာလို့ပြောလိုက်.."
"ဟုတ်ကဲ့ သခင်လေး.."
"အပြင်ကို သခင်လေးထွက်သွားမှ အနက်သည် တူမလေးအနားသို့သွားလိုက်ရသည်။
"လီလီလေး.."
"ဦးဦးအနက်.."
"တိတ်ပါ လီလီလေးရယ် လီလီလေးဘေးနားမှ ဦးဦးရော၊သခင်လေးခေတ်ရော၊ဦးဦးလိုက်ဇာရောရှိတယ်နော် ဘာမှမကြောက်နဲ့နော်.."
"အနက်ရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်းတိုးဝင်နေတဲ့ တူမဆိုတာထက် ကိုယ့်သမီးလေးအရင်းလိုချစ်ရရှာသည့် လီလီကိုထွေးပိုက်ရင်ချော့နေရသည်။
"ကိုကိုကလေ လီလီကိုတအားမုန်းနေတာ.."
"ခလေးရယ်တိတ်ပါကွာ.."
"ကိုကိုက ပြောတယ် ဒယ်ဒီကြီးနဲ့မေမေကြီး သေရတာ လီလီဖေဖေကြောင့်ဆို့ .."
"မဟုတ်ပါဘူးကွာ.."
"ကိုကိုက ညာမပြောပါဘူး ဟုတ်တယ်မလား.."
"ဟီး ဟီးဟီးဟီး.."
"အနက်ရင်ခွင်ထဲမှတင် ရှိုက်ကာငိုနေသည် လီလီလေး၏ခေါင်းကိုပွတ်ပေးနေမိသည်။
"သနားလိုက်တာ ခလေးလေးရယ်.."
"တောက်စ့်.."
"ကိုကိုအသံမလား.."
"သခင်လေး၏တောက်ခေါက်သံကြောင့် အနက်လှည့်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ၌.."
"တံခါးပေါင်ကို လက်တက်ပြီး လီလီလေးကို့သေချာစိုက်ကြည့်နေတာဖြစ်သည်။
"ခင်ဗျား သွားတော့.."
"အန်ကယ်ရှင်းပြ.."
"မလို့ဘူး ထွက်သွားတော့.."
"အနက်သည် လီလီလေးကို တစ်ချက်သာကြည့်ပြီးအပြင်သို့ထွက်လာခဲ့ရသည်။
"ဝုန်း!.."
"တံခါးပိတ်သံသည် ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်မြည်ဟီးသွားခဲ့တာဖြစ်သည်။
"ကိုကိုသည် လီလီထိုင်နေတယ် မလှမ်းမကမ်းမှရပ်ပြီး လီလီကို့စိုက်ကြည့်နေပုံကကြောက်စရာကောင်းလှသည်။
"ဒုန်း!.."
"အမေ့.."
"ထိုင်ခုံကို စောင်ခါကာ ထိုင်လိုက်သည့် ကိုကိုသာဖြစ်သည်။
"ဒီ မြေအောက်အကျဥ်းတိုက်ထဲကို့တောင်မှ မရှောင်နိုင်ပဲ ယောက်ျားတကားခေည်နေတာဘာလည်း .."
"မင်းက.."
"ဘာကို့လည်း.."
"ဟက်..."
"ဘာကို့လည်း ဟုတ်လာ လီလီ.."
"မင်းရဲ့ ယောက်ျားတွေအပေါ်မှဆွဲဆောင်နိုင်မှုကိုတော့ ငါ့ချီးကျူးပါတယ်.."
"သခင်လေး ဘာတွေပြောနေတာလည်း.."
"ဟက်.."
"ငါ့အစ်ကိုကို့ ဒီမြေအောက်ခန်းတယ်အထိလာတွေနိုင်အောင်လုပ်နိုင်လို့လေး မင်းကအဲလောက်ထိစွမ်းတယ်ဆိုတော့ လုပ်စမ်းပါအုန်း ငါ့ကို့လည်း မင်းရဲ့အစွမ်းအစတွေနဲ့တစ်ခေါက်လောက်.."
"သခင်လေး လီလီ သိက္ခာကို့.."
"ဟက်.."
"သိက္ခာ ဟုတ်လား...
"9သည် ထိုင်နေရာကနေထလာခဲ့ရသည်။
"အမေ့.."
"အား.."
"ပြောလေး သိက္ခာဆိုတာကို လူသတ်သမားနဲ့အိမ်စေရဲ့သမီးကများ သိက္ခာစကားတွေပြောလို့ပါလား.."
"အား.."
"သခင်လေး မဟုတ်တာတွေမပြော.."
"အား.."
"မင်းသိအောင် ငါ့တစ်ခုပြောလိုက်မယ် အခုချိန်ကနေစပြီး ဒီမြေအောက်အကျဥ်းတိုက်မှမင်းကိုထလို့မရတော့ဘူး ဘာဖြစ်လို့လည်းဆို့တော့ မင်းက ငါ့အစ်ကိုကို့ မလာလာအောင်လုပ်နိုင်တယ် အဲတော့ မင်းကို့အခုချိန်ကနေစပြီးတခြားနေရာပို့ရမယ် အခုလာခဲ့စမ်း...."
"အား...."
"သခင်လေး လွတ်ပါ.."
"အား.."
"ယောက်ျားတစ်ယောက်အားနဲ့ ဆံပင်ကိုအဆွဲခံထားရတာမလို့ လီလီအရမ်းတွေနာကျင်ကာမျက်ရည်ကျမိသည်။
"ဆံပင်တွေက အဆွဲခံရလို့နာကျင်နေသည့်အပြင်၊ဖိနပ်မပါသည့်ခြေထောက်များမှလည်းနာကျင်လွန်းလှသည်။
"သခင်လေးခေါ်ရာနှောက်သို့ မလဲယုံတမယ်လိုက်လာခဲ့ရတာဖြစ်သည်။
"ခြံထဲသို့ လီလီရဲ့ဆံပင်ကိုဆွဲကိုင်ကာ ထွက်လာသည့် လျှန်ဘုန်းနိုင်၏လုပ်ရပ်ကိုတခြားသူများ ဝင်ပြီးပြောချင်းသော်လည်း သူတို့မှပြောပိုင်ခွင့်မရှိသည့်သူများသာဖြစ်သည်။
"လျှန်ဘုန်းနိုင်!!.."
"ဘုန်းကို အော်လိုက်သည့် အစ်ကိုဖြစ်သူ၏အသံကိုကြားလိုက်ရသည့်အခါ၌ မခို့မခန့်ပြုံးလိုက်မိသည်။
"မင်း ဒါဘာလုပ်တာလည်း လီလီကို့အခုလွတ်နော်.."
"သူကို ဘာလို့လွတ်ပေးရမှာလည်း.."
"မင်းလုပ်ရက်တွေ လွန်းမလာနဲ့နော် လီလီဆိုတာ ငါ့အုပ်ထိန်းမှုအောက်မှရှိနေသေးတယ်ဆို့တာ မင်းမေ့နေတာလာ.."
"ဟက်.."
"မင်းက အတော်စွမ်းတာပဲနော် ငါ့အစ်ကိုကို့ မင်းဖက်ပါအောင်လို့.."
"အား.."
"မင်းအခုလွတ်လိုက်နော်.."
"မလွတ်ဘူး.."
"ခွပ်.."
"မလွတ်အုန်းကွာ.."
"လျှန်ခေတ်နိုင်သည် ညီဖြစ်သူကို့ပြစ်ထိုးလိုက်ပြီး ညီဖြစ်သူ၏လက်ထဲကနေ လီလီလေးရဲ့ဆံပင်တွေကိုမနည်းကိုဖယ်လိုက်ရတာဖြစ်သည်။
"မင်း အခု ဒီအိမ်ကနေဆင်းသွားလိုက်.."
"ဟက်.."
"9သည် ပါးစပ်ကနေသွေးတွေကို့သုတ်လိုက်ရသည်။
"ကျွနိတော်ကာ ဘာဆိုင်လို့ဆင်းပေးရမှလည်း ဒီအိမ်က ဒယ်ဒီ့တို့အိမ်လေး.."
"ဟုတ်လား ဒီအိမ်က ဘယ်သူ့အိမ်ဆို့တာ သေတမ်းစာထဲမှာ ရေးထားတာမေ့သွားပြီးလား.."
"အဲတော့ ကျွန်တော်ကဆင်းပေးရမယ်ပေါ့အဲလို့လာ.."
"ဟုတ်တယ် မင်းဆင်းသွားလိုက်..."
"ရတယ် ဆင်းသွားမယ် တစ်ခုပဲ ဟိုခလေးမကို့ပါခေါ်သွားရလိမ့်မယ် ဘာလို့ဆို့ သူက.."
"ကျွန်တော် မိန်းမမလို့လေး..."
"တောက်စ့်.."
"ဘယ်လို့လည်း ကျွန်တော် မိန်းမပိုင်ဆိုင်မှုကလည်း လင်ယောက်ျားဖြစ်တယ် ကျွန်တော်လည်းပိုင်တယ်လေး..."
"လင်ယောက်ျား ဟုတ်လား.."
"ထွီး.."
"ရွံစရားကောင်းလိုက်တာ မင်းနေခြင်းသပါဆို့လည်းနေလို့ရတယ် လီလီလေးအပေါ်ကိုထက်နှိပ်စက်လို့ကတော့ ငါ့ကိုယ်တိုင် မင်းကိုသတ်မယ်"
"ကြောက်လိုက်တာဗျ..."
"တောက်စ့်.."
"လာလီလီ.."
"လီလီသည် ကိုကိုကို့လှည့်ကြည့်လှည့်ကြည့်နဲ့ အိမ်ထဲသို့ပါလာခဲ့သည်။
"တောက်စ့်.."
"right.. right.."
"ဖုန်းလာလို့ကြည့်လိုက်ရသည်။
"ပြော.."
"ဟုတ်လာ.. အခုလာခဲ့မယ်..."
"ကားပေါ်သို့အမြန်တက်ကာ အမြန်ပင်မောင်းထွက်လိုက်ရသည်။
~~~~~~
"အား.."
"လီလီလေး တအားစပ်နေလား.."
"နည်းနည်းပါ.."
"ကိုကြီးရဲ့ လီလီလေးက ညာတတ်နေပြီးနော်.."
"ဟိဟိ.."
"ခေတ်ကို ခလေးတစ်ယောက်လို့ပြုံးပြလာတယ် လီလီလေးကခလေးတစ်ယောက်လိုချစ်စရာကောင်းလှလေသည်။
"ကဲ ဆေးလိမ်းပြီးပြီ မနက်စာစားမယ် ပြီးရင် ကိုကြီးနဲ့ဆိုင်ကိုလိုက်ခဲ့..."
"ဟို့လေး ဖြစ်ပမလား.."
"ဘာမဖြစ်စရာရှိလည်း..."
"ဟုတ်.."
"ထမင်းစားခန်းထဲကို့ဝင်လာသည့် သခင်လေးနဲ့လီလီလေးကို့ကြည့်ကာ ဒေါ်ဥပြုံးလိုက်မိသည်။
"စားဖြည်းဖြည်း အလောတကြီးမစားရဘူး.."
"ဟုတ်.."
"ဒေါ်ကြီး မနက်စာဘယ်မလည်း.."
"ထမင်းစားခန်းထဲကို့ မျက်နှာကြီးမဲ့ရွဲ့ကာဝင်လာသည့် ဂျူးလီ၏အပြုအမှုကို့ လျှန်ခေတ်နိုင်သည် လုံးဝမကြိုက်တာဖြစ်သည်။
"ဒီစားပွဲခုံမှ အိမ်စေမကမနက်စာအတူတူ စားခွင့်ဘယ်တုန်းကရသွားတာလည်း..."
"နင် ဘာစကားပြောလိုက်တာလည်း ဂျူးလီ..."
"လူစကားပြောလိုက်တာလေး သူကိုဘာလို့ ဒီစားပွဲဝိုင်းမှာထိုင်ခိုင်းရတာလည်း ညစ်ပတ်ကုန်တော့မှာလေး.."
"ဂျူးလီ!.."
"ကိုကြီးက ကိုဘုန်းပြောသလို့ပဲ ဒီကောင်မကိုဆို့အထိကို့မခံဘူး..."
"နင်.."
"တောက်စ့်...."
"ဟက်.."
"ဒီမှာ ဂျူးလီ နင်အကြီးကိုပြန်ခံပြောခွင့် နင်မှမရှိဘူး၊နောက်ပြီး လီလီကိုရောပဲ"
"သူကို့.."
"ဟက်.."
"ဂျူးက ရူးနေလို့ ဒီလို့အိမ်စေမကို့ ဘာလို့ပြန်မပြောပဲနေရမှာလည်း သေရင်တောင်မှ ပြန်ပြောအုန်းမှာ..."
"ဒုန်း.."
"ခေတ်အရမ်းတွေစိတ်တိုလွန်းတာမလို့ စားပွဲခုံကို လက်သီးနဲ့ဒုန်းခနဲ့မြည်အောင်ထုပြစ်လိုက်သလို ထိုင်ခုံကိုလည်း စောင့်ခါပြစ်လိုက်ပြးထလိုက်တာဖြစ်သည်။
"တောက်စ့်.."
"လာ လီလီလေး ကိုကြီးအပြင်မှမနက်ဝယ်ကျွေးမယ်..."
"ကိုကြီး.."
"ဂျူးပြောတာမပြီးသေးဘူးလေး..."
"အိမ်စေမရဲ့ လက်ကိုကိုင်ကာထွက်သွားသည့် ကိုကြီးကို့ကြည့်ကာ ဂျူးလီစိတ်တွေတိုကာနေလေသည်။
"အး!!.."
"မုန်းတယ်..."
"လီလီ နင်ကိုအရမ်းမုန်းတယ်..."
"ဒုန်း!.."
"ခလွမ်း!!.."
"ထမင်းစားခန်းထဲဝယ် သောင်းကျန်းနေတယ် ဂျူးလီကို ဘယ်သူကမှ ဝင်လည်းမပြောရဲ့ကြတာဖြစ်သည်။
"ဒေါ်ဥသည် မမလေးဂျူးလီကိုကြည်ကာ သက်ပြင်းချသည်။
"ပူလောင်လိုက်တာ.."
"ဟုတ်ပဟယ်.."
"အရင်တုန်းကမှ သခင်ကြီးတို့ရှိနေတုန်းကပျော်စရာကောင်းသလောက်အခုတော့ကြည့်ပါအုန်းအေး..."
"ဟိတ်ခလေးမတွေ ကိုယ့်အလုပ်မဟုတ်ဘူး တိတ်တိတ်နေကြစမ်း..."
"အိမ်တော်ထိန်ဒေါ်ဥဟောက်လိုက်မှ အိမ်စေကောင်မလေးများသည် ပါးစပ်ပိတ်သွားကြတာဖြစ်သည်။
_
_
_
_
"လီလီလေး ကြိုက်တယ်မုန့်ကို့ယူစားနော်.."
"ဟုတ်.."
"ဘယ့်မှလျှောက်မသွားနဲ့နော် ကိုကြီးအလုပ်လုပ်မလို့..."
"ဟုတ်.."
"ဟွန့်.."
"လိမ္မာတယ်.."
"အထဲကို့ ကိတ်နဲ့ကော်ဖီလာပို့ပါ..."
"ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ.."
"ကိုကြီးခေတ်.."
"ပြောလေး လီလီရဲ့.."
"ဟို့လေ လီလီကိုစပ်စုတယ်လို့မထင်ပါနဲ့နော်.."
"ဘာကို့လည်း လီလီရဲ့..."
"ဒီ ဓာတ်ပုံထဲက မမလှလှလေးကဘယ့်သူလည်းဟင့်....
"ဒါလား..ကိုကြီးချစ်သူလေး.."
"ဟုတ်လား မမကချောတယ်နော် မမကဘာလို့ကို့ကြီးခေတ်ဆီမလားတာလည်း..."
"မမက တခြားနိုင်ငံမှလေး ဒီမှာ မရှိဘူး.."
"ဟုတ်လား.."
"ေဒါက်!!.."
"ဝင်ခဲ့ပါ.."
"ဆရာ မုန့်လာပို့တာပါ..."
"အဲ စားပွဲပေါ်တင်ထားခဲ့လိုက်.."
"အတွင်းရေးမှုသည် မုန့်ထည့်ထားသော လင်ဗန်းလေးကို့ လီလီထိုင်နေသော စားပွဲရှေ့သို့ချပေးပြီးပြန်ထွက်သွားတာဖြစ်သည်။
"မုန့်စားနေတယ် လီလီလေးကိုကြည့်ကာ ခေတ်သည် သနားနေမိသည်။
"မွေးကင်စကတည်းက မာမီလက်ပေါ်ကြီးပြင်လာပြီး။လမ်းလျှောက်တတ်တယ်အရွယ်မှ သူထိန်းကျောင်းလာခဲ့ရတယ် ခလေးမလို့ ခေတ်သည် ကိုယ့်ညီမလေးအရင်တစ်ယောက်လို့ ချစ်သည်။
"မိဘတွေအသတ်ခံလိုက်ရတယ်ဆို့တာကလည်း လီလီလေးရဲ့အဖေ သတ်တာလည်းဟုတ်ချင်းမှဟုတ်မည်ဟု ခေတ်ကထင်သည်။ဒါကို့ပင် ညီဖြစ်သူနဲ့ညီမဖြစ်သူက တစ်ဖက်သတ်ကြီး လီလီလေးအပေါ်ကို့သာ အပြစ်တွေဖို့နေသည်။
"သူကရော မိဘတွေအသတ်ခံလိုက်ရတာကို့ ဒေါသမဖြစ်ဘူးလာဆို့ဖြစ်တာပေါ့ ဒါပေမဲ့ သတ်သွားတယ်သူကိုပဲ ရှာရပြီး ဥပဒေအတိုင်းလုပ်လိုက်ရင် ရနေသည်အရာကို့ ညီဖြစ်သူ၏တစ်ဇွတ်ထိုးလုပ်မှုကြောင့် ခေတ်သည်ဘာကို့မှ မတတ်နိုင်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။
"ဟူး.."
"ခက်တယ်..."
"သက်ပြင်းသာချပြီး ဒယ်ဒီထားခဲ့တယ် ဒီ အမွှေးဆီနဲ့အမွှေးအိတ်ထုတ်လုပ်တယ် ဒီ ကုမ္ပဏီကိုအရင်ကထက်ပို့ပြီးအောင်မြင်အောင်းလုပ်မည်ဟုသာတွေးထားလိုက်ရသည်။
_
_
_
_
"သခင်လေး ဒါက ဝယ်သူစာရင်းတွေပါ.."
"ထားခဲ့လိုက်.."
"ဟုတ်ကဲ့.."
"ညနေပိုင်းကြရင်း အရောင်းအဝယ်လုပ်မယ်နေရာကို့သေချာလေး ရွေးထားလိုက်..."
"ဟုတ်ကဲ့...
"ကျွန်တော်ကို လူတစ်ယောက်ရှာပေး တော်ပြီးထက်မြက်တယ်သူ၊လျင်မြန်နေရမယ်၊အင်္ဂလိပ်စကားကျွမ်းကျင်တယ်သူဖြစ်ရမယ်၊တိုက်ရဲ့ရမယ်၊အသက်ပေးရဲ့ရမယ် လူနှစ်ယောက်လို့ချင်းတယ် တစ်ပတ်အတွင်း.
"ဟုတ်ကဲ့..."
"ထွက်သွားသည့် အန်ကယ်အနက်ကို့ကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်လေးသည်။
"ဟွန့်.."
"တူမကို ကာကွယ်ပေးချင်းတာနဲ့ ခင်ဗျားဘာတွေလုပ်နေလည်းဆို့တာ ကျုပ်သိတယ် အန်ကယ်အနက်.."
"ဟက်.."
"ဖူး.."
"စီးကရက်အငွေ့တွေကို့မှုတ်ထုတ်ကာ စားပွဲခုံပေါ်က ဓာတ်ပုံလေးကိုစိုက်ကာကြည့်နေမိသည်။
"မင်းက ဆံနွယ်နီညိုရောင်လေနဲ့ သိပ်ကိုလှတယ်"
"လီလီလေး.."
"မင်းက ကိုယ့်မျက်စိအောက်မှတင်လှပစွာကြီးပြင်လာခဲ့ရတာပဲ.."
"သဲငယ်ရယ်..."
"မောင်.."
"အစ်မဗျ ဒီအထဲကို့အပြင်လူမဝင်ရပါဘူး.."
"ဖြောင်း!!.."
"မယ်ဝီ့သာသည် 9၏ဘော်ဒီကတ်ကို့ပါးရိုက်လိုက်တာဖြစ်သည်။
"နင်က ဘာမလို့ ငါ့ကိုလာတားနေရတာလည်း ငါ့နဲ့မောင်ကတရားဝင်လက်ထပ်ထားတာ.."
"တံခါးအနားက ဘောဒီဂတ်ကိုထက်ရိုက်ဖို့ ဝီသာရိုက်မလို့လက်အမောက်"
"အပြင်က ဘာဖြစ်နေတာလည်း.."
"အထဲကနေမောင်အသံကိုကြားလိုက်ရတာဖြစ်သည်။
"မောင်.."
"ဝီသာလာ.."
"ဟုတ်တယ် မောင်.."
"ဝင်လာခဲ့.... "
"ဖယ်စမ်း.."
"ဝီသာ တံခါးကဘောဒီဂတ်ကောင်ကို မောက်ခက်ထန်သောအကြည့်တွေနဲ့ကြည့်ပြီးအထဲကိုဝင်လိုက်တာဖြစ်သည်။
"အဲကျမှ ဘော်ဒီဂတ်သည် ဖယ်ပေးလိုက်ရတာဖြစ်သည်။
"မောင့် ပြောတော့လာမယ်ဆို့.."
"အလုပ်များနေလို့.."
"ဟုတ်လာ.."
"ဝီသာသည် 9၏ပေါင်ပေါ်ကို့သွားထိုင်တာဖြစ်သည်။
"မောင်ကချောလိုက်တာ.."
"ဘာလို့ချင်ပြန်ပြီးလည်း.."
"ဝီသာကို့ ဒီညအရောင်းဝယ်လုပ်ခွင့်ပေး.."
"ဝီသာက ဘာလို့လုပ်ချင်းနေရတာလည်း တခြားသူကို့ခိုင်းပြီးသာ.."
"မရဘူး ဝီသာလုပ်ချင်းတယ်.."
"ဝီသာ မဆိုးနဲ့နော်..."
"မောင့်လို့.."
"အလို့ကြေးတိုက်မယ်ဆိုရင် ပြန်တော့.."
"ရတယ် မောင့်ကမှမပေးဘူးဆို့တော့လည်.."
"ဝီသာသည် ပြောပြီး 9၏ပေါင်ပေါ်ကနေအထ.."
"အမေ့.."
"မောင့်ဘာလုပ်မလို့လည်း.."
"သိရဲ့သာနဲ့ ဘာလာလို့လာမေးနေတာလည်း.."
"မောင်ကလေး.."
"9သည် မျက်နှာတည်စွာနဲ့ အလုပ်ခန်း၏အိပ်ခန်းအတွင်းသို့ မယ်ဝီသာကိုပွေ့လျက်ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့တာဖြစ်သည်။
_
_
_
_
~~~~~~~~ဆက်ရန်
💔 အမုန္းမ်ားႏွင့္သာ💔
Part_57
"ေဒၚႀကီး..."
"လီလီေလး..."
"ေဒၚႀကီး အိမ္ထဲမွ ဘာပြဲရွိလို႔လည္းဟင့္.."
"ေဒၚဥကို ေမးလာသည့္ လီလီေလးကိုဘာျပန္ေျဖရမွန္မသိျဖစ္ေနေလသည္။
"ဘာပြဲရမွာလည္း ငါ့ အစ္ကိုရဲ႕မဂၤလာေဆာင္ေလး.."
"ေနာက္ေက်ာဖက္ကေန႕အသံထြက္လာတာမလို႔ လီလီေရာ ေဒၚဥပါၾကည့္လိုက္ရသည့္အခါ၌ လက္ပိတ္ၿပီ လီလီတို႔ကိုမ်က္ေထာက္နီနဲ႕ၾကည့္ေနတယ္ ဂ်ဴးလီကိုေတြ႕လိုက္ရတာျဖစ္သည္။
"မဂၤလာေဆာင္ ဘယ္သူလည္းဟင့္.."
"ကိုဘုန္းနဲ႕မမဝီသာရဲ႕ မဂၤလာပြဲေလး ဒါေလးေတာင္းမသိဘူးလား ငတုံမရဲ႕.."
"ဂ်ဴးလီသည္ ပန္းႏုေရာင္တစ္ကိုင္ႀကိဳးဂါဝန္ကိုဝတ္ထားၿပီ ညပိုင္းမွာ လွေနေသာလည္း သူမ၏မဲ့ကာ႐ြဲ႕ကာေျပာမႈေၾကာင့္လွေနသည့္ ႐ုပ္ကေလးကမလွပဲရွိကာေနသည္။
"ကို.."
"သခင္ေလးက မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မလို႔လား.."
"ဟုတယ္ အဲဒါသြား နင့္ကို ငါ့ေယာက္မေခၚေနတယ္.."
"ဟုတ္..ဟုတ္.."
"လီလီ၏ပါးျပင္ထက္၌မ်က္ရည္မ်ားက်ဆင္းလာခဲ့သည္။သို႔ေသာ္လူမျမင္ေအာင္သုတ္လိုက္ရသည္။
"အယအေပၚထက္က အိပ္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္ဝင္လိုက္သည့္အခါ၌ မွန္တင္ခုံေရွ႕မွသတို႔သမီးဝတ္ဆုံနဲ႕အလွႀကီးလွေနသည့္ အစ္မႀကီးကို႔ေတြ႕လိုက္ရတာျဖစ္သည္။
"ဟို ဘာကူလုပ္ေပးရမလည္းရွင့္.."
"မင္းက အိမ္ေစလား.."
"ဟုတ္ပါတယ္.."
"လီလီသည္ ဒီစကားကို႔ေတာ့ရင္နာစြာနဲ႕ေျပာလိုက္ရတာျဖစ္သည္။
"အဆို႔ တို႔ရဲ႕ဖိနပ္ေလးယူေပးပါလား.."
"ရွင့္.."
"ဟုတ္တယ္ေလး မင္းဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလည္း.."
"ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့..."
"လီလီသည္ ဟိုအစ္မ၏ဖိနပ္ကိုယူလိုက္ရသည္။
"ဖိနပ္စီးေပးေလး.."
"ရွင့္.."
"လီလီက.."
"ဟုတ္တယ္ေလး မင္းကိုမစီးခိုင္းလို႔တို႔က ဘယ္လို႔လုပ္စီးရမွလည္း ဂါဝန္ႀကီးနဲ႕ကုန္းလို႔မွမရတာ.."
"ဟုတ္ကဲ့.."
"လီလီသည္ ရင္နာနာႏွင့္သာဖိနပ္ကိုစီးေပးလိုက္ရသည္။
"ဝီသာ ၿပီးၿပီလား.."
"ၿပီးၿပီ ခန .."
"ၾကာလိုက္တာ ဖယ္စမ္းပါ.."
"လီလီကို တြန္းတိုက္ၿပီး ဟိုအစ္မက ထသြားၿပီး။ကိုကိုလက္ေမာင္းကို သြားတြလိုက္သည့္အျဖစ္ပ်က္က လီလီရင္ေတြနာက်င္လွတာျဖစ္သည္။
"ကိုကိုအသံကိုၾကားလိုက္ရတာမလို႔ လီလီသည္ ေက်ာေပးကာေနလိုက္ရသည္။
""ေမာင္သြားမယ္ေလး.."
"အင္း ခန..
"ဟိုတစ္ေယာက္..
"ဟုတ္ကဲ့..
"ခနေန မဂၤလာအိပ္ခန္းျပင္မယ္သူေတြလာလိမ့္မယ္ ဝိုင္းကူကာျပင္ေပးလိုက္.."
"ဟုတ္ကဲ့.."
"ထြက္သြားသည့္ ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ကာ လီလီရဲ႕မ်က္ဝန္းအိမ္မွာမ်က္ရည္မ်ားအဆမတန္စီးဆင္းလာခဲ့သည္။
"....................."
"ေအာက္ထက္က မဂၤလာပြဲလုပ္သည့္ေနရာကို လီလီသည္အေဝးကေန႕ေခ်ာင္ၾကည့္ေနမိသည္။
"ကိုကို၏ၿပဳံးရယ္ေနေသာမ်က္ႏွာကို႔ေတြရတာျဖစ္သည္။
"လီလီေလး.."
"ေဒၚႀကီး.."
"တိတ္ပါကြယ္.."
"လာလာ ထမင္းစားရေအာင္.."
"ဟုတ္..."
"လီလီသည္ ေဒၚႀကီးေခၚရာႏွောက္ကို မ်က္ရည္မ်ားက်လ်က္ႏွင့္ပင္ပါလာခဲ့သည္။
"လီလီေလး ထမင္းစားႏွင့္ေနာ္ ေဒၚႀကီးအေရွ႕မွ ဘာကူလုပ္ေပးရမလည္းသြားၾကည့္လိုက္အုန္းမယ္.."
"ဟုတ္ကဲ့.."
"ထမင္းသည္လည္း တျခားအလုပ္သမားေတြစားသလို႔ စားရတာျဖစ္သည္။
"လီလီသည္ ထမင္းေတြသာစားေနရေသာ္လည္း ရင္ထဲမွနာက်င္ေနသည္။
"ေဟ့ ဘာလုပ္ေနတာလည္း အေရွ႕မွ ကူမလုပ္ပဲ ဒီမွာထမင္းလာစားေနတယ္ နင္ကိုဘယ္သူကထမင္းစားခိုင္းေသးလို႔လည္း လာကူလုပ္ေလး..
"ဟုတ္ကဲ့.."
"ဇြန္းေလးကိုခ်ကာ မ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ၿပီး ေစာနကေခၚတယ္သူအေနာက္သို႔လိုက္လာခဲ့ရသည္။
"ပြဲထဲသို႔ေရာက္သည္အခါ၌ ကိုကိုကို႔ လီလီမသိမသာလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
"ကိုကို၏မ်က္ႏွာသည္ ခ်စ္ရသူနဲ႕မဂၤလာေဆာင္ရလို႔အေတာ္ကိုပင္ေပ်ာ္ေနပုံရသည္။
"ေဟ့ ဘာရပ္လုပ္ေနတာလည္း.."
"ဟုတ္..ဟုတ္လာၿပီး.."
"သြားဟို႔ဝိုင္းကို႔ ဒါသြားပို႔လိုက္.."
"ဟုတ္ကဲ့.."
"ဂ်ဴးလီသည္ ေစာနက လီလီကို႔ေတြ႕လိုက္ရတာျဖစ္သည္။
"သူမအတြက္အခြင့္အေရးရၿပီးမလို႔ သူမအနားလီလီလာသည့္ႏွင့္..."
"ဘုတ္.."
"ခ်လြမ္း!.."
"အား.."
"ဂ်ဴးလီ၏ေျခထိုးခံမႈေၾကာင့္ လီလီျပစ္လွဲကာ.."
"မင္းဘာလိုလုပ္လိုက္တာလည္း.."
"မယ္ဝီသာ၏သတို႔သမီးဝတ္ဆုံအေပၚ မုန့္ေတြေမွာက္က်သြားတာျဖစ္သည္။
"မင္းပဲ.."
"ကိုကို၏ေဒါသတႀကီးေအာ္သံကိုၾကားလိုက္ရသည္အခါ၌ပင္ လီလီလန့္ကာသြားခဲ့သည္။
"မင္းဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလည္း.."
"လီလီ မေတာ္လို႔ပါ.."
"မေတာ္လို႔ ဟုတ္လား.."
"ေျဖာင္း!.."
"အား.."
"အေမ့.."
"ဟာ.."
"ဟယ္.."
"မယ္ဝီသာသည္ လီလီကိုပါးရိုက္လိုက္တာမလို႔ မဂၤလာပြဲသို႔လာသည့္လူအမ်ားကလည္းလန့္ကာအံၾသသြားၾကေလသည္။
"လီလီပါးကို လူအမ်ားၾကားထဲမွာအရိုက္ခံလိုက္ရတာမလို႔ လီလီအရမ္းေတြအရွက္ရသလို၊လီလီသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ကိုကိုကလည္း လီလီကိုေဒါသမ်က္လုံးမ်ားနဲ႕ၾကည့္လာခဲ့တာျဖစ္သည္။
"မေတာ္လို႔ေနာ္.."
"ေျဖာင္း!.."
"အား.."
"ဘုတ္.."
"မေတာ္လို႔ရၿပီးလာ..."
"ဟက္.."
"လီလီပါးႏွစ္ဖက္စလုံးကို လက္စြပ္ဝတ္ထားသည္ေျပာင္းျပန္ေသခ်ာအရိုက္ခံလိုက္ရတာမလို႔ လီလီပါးႏွစ္ဖက္စလုံးေပါက္ကာသြားတာျဖစ္သည္။
"မင္း.."
"ဝီသာေတာ္လိုက္ေတာ့.."
"ေမာင္တားလို႔ေနာ္.."
"ေဟ့ သူကိုေခၚထုတ္သြားၾက.."
"ဟုတ္ကဲ့ သခင္ေလး.."
"အနက္သည္ တူမျဖစ္သူအေပၚကို႔မတရားသျဖင့္ႏွိပ္စက္ခံေနရမႈကိုဝင္ပါျခင္းေနသည္။
"ေတာက္စ့္.."
"ဒီမိန္းမသက္သက္လုပ္တာ.."
"အနက္စိတ္ေလ်ာ့.."
"မင္းမတားနဲ႕.."
"လိုက္ဇာသည္ အနက္ကို႔မနည္းကိုဆြဲထားရတာျဖစ္သည္။
"အေျခအေနနဲ႕အခ်ိန္ခါကိုၾကည့္စမ္းပါ ငါ့တို႔ဒီလို႔သြားလုပ္ရင္ ခံရမယ္သူကလီလီေလးပဲျဖစ္မွာ .."
"ေတာက္စ့္.."
"သခင္ေလးလည္း မတရားဘူး ဘယ္ႏွယ္ ေနာက္မိန္းမထက္ယူရတယ္လို႔ မဂၤလာပြဲလုပ္တာေတာင္မွ သခင္ေလးေခတ္မရွိတယ္အခ်ိန္ကိုမွေ႐ြးလုပ္တာ.."
"ေတာက္စ့္.."
"ေတာက္ေခါက္ၿပီးထြက္သြားသည့္ အနက္ကို႔ၾကည့္ကာ လိုက္ဇာဘာကို႔မွမတတ္နိုင္တာျဖစ္သည္။
~~~~~~
"တံခါးဖြင့္လိုက္!..."
"ဟုတ္ကဲ့.."
"ဒါ ကိုကိုအသံမလား.."
"လီလီ.."
"ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့ သခင္ေလး.."
"မင္း လာစမ္း.."
"အား.."
"ကိုကိုက လီလီလက္ေတြကို႔ ဆြဲကိုင္ကာ.."
"ဘုတ္.."
"အား.."
"ေျမေအာက္ခံလို႔ျဖစ္ပုံရသည့္ ေမွာင္မည္းေနသည့္ေနရာ၌ လီလီကိုေစာင့္ကာတြန္းျပစ္လိုက္တာမလို႔ လီလီေအာက္သို႔ျပစ္လဲၾကသြားခဲ့ၿပီး လက္ေတြခိုင္းမိလို႔ ကာနာက်င္သြားရသည္။
"မင္းက ဘာလို႔ ဝီသာအကၤ်ီကိုေပေအာင္လုပ္ရတာလည္း.."
"အား.."
"သခင္ေလး နာတယ္ .."
"နာလား.."
"မင္းရဲ႕နာက်င္မႈက ငါ့အေဖနဲ႕အေမရဲ႕ ေနာက္သို႔ေသြးအိုင္ထဲကနာက်င္မႈေလာက္မရွိခဲ့ဖူး အခုလည္းဘာလို႔လုပ္ရတာလည္း.."
"အား.."
"လီလီ မလုပ္ပါဘူး သခင္ေလးရယ္.."
"မင္းမလုပ္ပဲနဲ႕ မယ္ဝီသာရဲ႕သတို႔သမီးဝတ္ဆုံအေပၚမွကိတ္မုန္ေတြေပးမလာ ဘာလည္း မင္းက ငါ့ေနာက္မိန္းမယူတာကို႔ မင္းကဖ်က္စီးခ်င္းလို႔လား.."
"မင္းေျပာေလး.."
"အား.."
"နာတယ္ "
"လီလီမွာ အဲလို႔စိတ္မရွိပါဘူး..."
"ေတာက္စ့္..."
"9သည္ လီလီကိုေစာင့္လြတ္ၿပီး ထရပ္လိုက္ရသည္။
"အခ်ိန္ကေနစၿပီး ဒီေျမေအာက္အခန္းထဲမွ မင္းေနရာမယ္ မင္းနဲ႕တန္တာဒါပဲ ဒီအထဲမွေနရင္း မင္းကိုအသက္ရွင္ေနယုံအတြက္ပဲစားခြင့္ေပးမယ္.."
"လီလီကို႔ ဒီလို႔ေတာ့မလုပ္ပါနဲ႕.."
"ဒုန္းဒုန္း!!.."
"အျပင္ကေနေသာ့ပိတ္သြားသံကို႔ လီလီၾကားလိုက္ရတာျဖစ္သည္။
"ဟီး ဟီး ဟီး.."
"တံခါးအနားမွတင္ရွိုက္ကာငိုမိသည္။
"လီလီ ဘာေတြလုပ္ခဲ့လို႔လည္း ဒယ္ဒီႀကီးနဲ႕ေမေမႀကီး လီလီအေပၚမွေကာင္းခဲ့တာကို႔လည္း လီလီသိပါတယ္၊အဲအတြက္လည္း လီလီဘုရားကန္ေတာ့တိုင္းအၿမဲဆုေတာင္းေပးတာပါ။
"ဒါေပမဲ့ ဒယ္ဒီႀကီးနဲ႕ေမေမႀကီးကိုသတ္တာ လီလီမွမဟုတ္တာ လီလီအေဖဆို႔ကေရာဘယ္သူလည္း ဦးေလးအနက္ေျပာဖူးတယ္ ဦးကာလိုစ့္တယ္ နာမည္ကိုပဲ လီလီၾကားဖူးတာပါ ကိုကိုရယ္..
"လီလီစိတ္ေတြ တင္မခံနိုင္လို႔ငိုမိသည္။
_
_
_
_
"လီလီမ်က္ႏွာကို အလင္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးကထိုးလာမွ.."
"လီလီနိုးလာခဲ့သည္။
"နိုးနိုးခ်င္းမွပင္ မေန႕ညကတစ္ညလုံးငိုထားလို႔၊မ်က္စိႏွစ္ဖက္ကက်ိန္းစက္ကာေနသည္။
"ကြၽီး.."
"တံခါးဖြင့္လိုက္လို႔ လီလီထလိုက္မိသည္။
"ျဗန္း.."
"ေရာ့ အဲမွစားလိုက္.."
"ၾကမ္းျပင္ထက္ကိုျပစ္ခ်ေပးသြားသည့္ လင္ဗန္းတစ္ခုထဲ၌အစာစားမ်ား..."
"လီလီကို တိရစ္ဆာန္တစ္ေကာင္လို႔ဆက္ဆံသြားသည့္ အိမ္ေစ့မွ ေမေမႀကီးတို႔ရွိစဥ္ကတည္းက လီလီအေပၚကိုအနိုင္လို႔ခ်င္းသည့္ ခက္စိမ္းဆိုတယ္ေကာင္မေလးသာျဖစ္သည္။
"အစားစားဆိုလို႔ ေပါင္မုန့္တစ္ထုပ္နဲ႕ေရသန့္ဘူးေလးတစ္ဘူးသာျဖစ္သည္။
"ဗိုက္ကလည္းအနည္းငယ္စာေနေတာ့ ေပါင္မုန့္ကိုေဖာက္လိုက္သည့္အခါ၌.."
"မာေက်ာေနသည့္ ေပါင္မုန့္တစ္လုံးသားျဖစ္သည္။
"ဘယ္လို႔မွစားလို႔မျဖစ္တာမလို႔ ေပါင္မုန့္ကို႔ ဒီအတိုင္းထားလိုက္ရၿပီး ဆာေလာင္ေနေသာဗိုက္ကို႔ေရနဲ႕သာ ျဖည့္လိုက္ရသည္။
"အခန္းသည့္ အနည္းငယ္ေမွာင္ကာေနေသာ္လည္း အျမင္၏တစ္ေနရာ၌ျပတင္းေပါက္အေသစားေလးပါသည့္မလို႔ လီလီအတြင္းကိုေကာင္းေကာင္းျမင္ရသည္။
"လီလီပါးျပင္ထက္၌လည္းမ်က္ရည္မ်ားကထက္မံစီးက်လာခဲ့ရသည္။
"ထြက္သြားခြင့္မရသည့္ အေျခအေန၊မလြတ္ျမႇောက္နိုင္ဘူးဆိုတာလည္းသိကာေနသည္။
"ကိုကိုေကာ မနက္စာေကာင္းေကာင္းစားရရဲ႕လာ.."
"ကိုကိုက ေကာ္ဖီဆို႔ခါးမွႀကိဳက္တာ ဟိုအစ္မႀကီးကေဖ်ာ္ေပးတတ္ပါမလား"
"ကိုကိုက မနက္စာဆို ေမေမႀကီးလုပ္ေကြၽးတယ္ မနက္စာကို႔မွ အားပါးတရစားတတ္တာ .."
"လီလီ တစ္ေယာက္ထဲစကားေတြေျပာေနမိသည္။
_
_
_
_
"ဘာ!.."
"အန္ကယ္အနက္ျပန္ေျပာစမ္းပါအုန္း.."
"လီလီေလးကို႔ ေျမေအာက္ခန္းမွ သခင္ေလးကခ်ဳပ္ထားပါတယ္...
"ေတာက္စ့္.."
"အခုသြားမယ္.."
"ေခတ္သည္ ကုမၸဏီကိစၥနဲ႕ခရီးထြက္လိုက္တာ ညီျဖစ္သူျပန္ေရာက္လာၿပီး။
"လီလီေလးကို ညီျဖစ္သူက ထက္ႏွိပ္စက္တယ္လို႔သိရသည့္အျပင္၊ေျမေအာက္ခန္းမွအခ်ဳပ္ခံထားရသည့္ လီလီေလးမွ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေအးလိုက္မလည္း။အေမွာင္ေၾကာက္သည့္ခေလးေလးကိုမွ..."
"သြက္လက္ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားႏွင့္ေျမေအာက္အက်ဥ္းခန္းကိုေလွ်ာက္လာခဲ့တာျဖစ္သည္။
"တံခါးကိုအျမန္ဖြင့္ၾကစမ္း!.."
"ကိုႀကီးေခတ္အသံမလား.."
"လီလီသည္ ကိုႀကီးေခတ္အသံၾကားလို႔ထိုင္ေနရာကေနအျမန္ထလိုက္ရၿပီး ပါးျပင္ေပၚကမ်က္ရည္ေတြကိုအျမန္ပင္သုတ္လိုက္ရသည္။
"ကြၽီး.."
"လီလီေလး.."
"ကိုႀကီးေခတ္.."
"အသားေတြကလည္းေအးစက္လိုပါလား မျဖစ္ေသးပါဘူး ကိုႀကီးနဲ႕အိမ္ဖက္လိုက္ခဲ့ေနာ္.."
"လီလီ မလိုက္ေတာ့ဘူး."
"ဘာလို႔လည္း ဘုန္းဆူမွဆိုလို႔လား.."
"မဟုတ္ဘူး လီလီေၾကာင့္ ကိုႀကီးေခတ္တို႔ ညီအစ္ကိုစကားမ်ားမွဆို႔လိုပါ.."
"လီလီေလးကြာ.."
"အေမွာင္ထဲကိုသြားျပန္ထိုသည့္ လီလီေလးကိုၾကည့္ကာ ေခတ္သည္ ညီျဖစ္သူကိုေဒါသေတြသာပိုထြက္လာသည္။
"ပါးႏွစ္ဖက္စလုံးမွလည္းအရိုက္ခံထားရလို ေပါက္ေနသည့္အျပင္၊ပါးႏွစ္ဖက္စလုံးမွညိုပုတ္ကာေနသည္။
"ေခတ္သည္ လီလီေလးကို႔သနားလြန္းလို႔ခက္ကာေနသည္။ညီျဖစ္သူကိုလည္း ေတြ႕လို႔ကေတာ့အေသအထိုးႀကိတ္မယ္လို႔သာေတြးထားလိုက္ရသည္။
"အန္ကယ္အနက္ လီလီေလးအတြက္ေစာင္နဲ႕ႏြေးေထြးမယ္ အဝတ္အစားနဲ႕အစားအေသာက္ကို ေဒၚႀကီးကို႔ေျပာၿပီးစီစဥ္ခိုင္းလိုက္ပါ ဟိုေကာင္ေမးရင္း ကြၽန္ေတာ္ကခိုင္းတာလို႔ေျပာလိုက္.."
"ဟုတ္ကဲ့ သခင္ေလး.."
"အျပင္ကို သခင္ေလးထြက္သြားမွ အနက္သည္ တူမေလးအနားသို႔သြားလိုက္ရသည္။
"လီလီေလး.."
"ဦးဦးအနက္.."
"တိတ္ပါ လီလီေလးရယ္ လီလီေလးေဘးနားမွ ဦးဦးေရာ၊သခင္ေလးေခတ္ေရာ၊ဦးဦးလိုက္ဇာေရာရွိတယ္ေနာ္ ဘာမွမေၾကာက္နဲ႕ေနာ္.."
"အနက္ရင္ခြင္ထဲကို ေခါင္းတိုးဝင္ေနတဲ့ တူမဆိုတာထက္ ကိုယ့္သမီးေလးအရင္းလိုခ်စ္ရရွာသည့္ လီလီကိုေထြးပိုက္ရင္ေခ်ာ့ေနရသည္။
"ကိုကိုကေလ လီလီကိုတအားမုန္းေနတာ.."
"ခေလးရယ္တိတ္ပါကြာ.."
"ကိုကိုက ေျပာတယ္ ဒယ္ဒီႀကီးနဲ႕ေမေမႀကီး ေသရတာ လီလီေဖေဖေၾကာင့္ဆို႔ .."
"မဟုတ္ပါဘူးကြာ.."
"ကိုကိုက ညာမေျပာပါဘူး ဟုတ္တယ္မလား.."
"ဟီး ဟီးဟီးဟီး.."
"အနက္ရင္ခြင္ထဲမွတင္ ရွိုက္ကာငိုေနသည္ လီလီေလး၏ေခါင္းကိုပြတ္ေပးေနမိသည္။
"သနားလိုက္တာ ခေလးေလးရယ္.."
"ေတာက္စ့္.."
"ကိုကိုအသံမလား.."
"သခင္ေလး၏ေတာက္ေခါက္သံေၾကာင့္ အနက္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည့္အခါ၌.."
"တံခါးေပါင္ကို လက္တက္ၿပီး လီလီေလးကို႔ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနတာျဖစ္သည္။
"ခင္ဗ်ား သြားေတာ့.."
"အန္ကယ္ရွင္းျပ.."
"မလို႔ဘူး ထြက္သြားေတာ့.."
"အနက္သည္ လီလီေလးကို တစ္ခ်က္သာၾကည့္ၿပီးအျပင္သို႔ထြက္လာခဲ့ရသည္။
"ဝုန္း!.."
"တံခါးပိတ္သံသည္ က်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚျမည္ဟီးသြားခဲ့တာျဖစ္သည္။
"ကိုကိုသည္ လီလီထိုင္ေနတယ္ မလွမ္းမကမ္းမွရပ္ၿပီး လီလီကို႔စိုက္ၾကည့္ေနပုံကေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည္။
"ဒုန္း!.."
"အေမ့.."
"ထိုင္ခုံကို ေစာင္ခါကာ ထိုင္လိုက္သည့္ ကိုကိုသာျဖစ္သည္။
"ဒီ ေျမေအာက္အက်ဥ္းတိုက္ထဲကို႔ေတာင္မွ မေရွာင္နိုင္ပဲ ေယာက္်ားတကားေခည္ေနတာဘာလည္း .."
"မင္းက.."
"ဘာကို႔လည္း.."
"ဟက္..."
"ဘာကို႔လည္း ဟုတ္လာ လီလီ.."
"မင္းရဲ႕ ေယာက္်ားေတြအေပၚမွဆြဲေဆာင္နိုင္မႈကိုေတာ့ ငါ့ခ်ီးက်ဴးပါတယ္.."
"သခင္ေလး ဘာေတြေျပာေနတာလည္း.."
"ဟက္.."
"ငါ့အစ္ကိုကို႔ ဒီေျမေအာက္ခန္းတယ္အထိလာေတြနိုင္ေအာင္လုပ္နိုင္လို႔ေလး မင္းကအဲေလာက္ထိစြမ္းတယ္ဆိုေတာ့ လုပ္စမ္းပါအုန္း ငါ့ကို႔လည္း မင္းရဲ႕အစြမ္းအစေတြနဲ႕တစ္ေခါက္ေလာက္.."
"သခင္ေလး လီလီ သိကၡာကို႔.."
"ဟက္.."
"သိကၡာ ဟုတ္လား...
"9သည္ ထိုင္ေနရာကေနထလာခဲ့ရသည္။
"အေမ့.."
"အား.."
"ေျပာေလး သိကၡာဆိုတာကို လူသတ္သမားနဲ႕အိမ္ေစရဲ႕သမီးကမ်ား သိကၡာစကားေတြေျပာလို႔ပါလား.."
"အား.."
"သခင္ေလး မဟုတ္တာေတြမေျပာ.."
"အား.."
"မင္းသိေအာင္ ငါ့တစ္ခုေျပာလိုက္မယ္ အခုခ်ိန္ကေနစၿပီး ဒီေျမေအာက္အက်ဥ္းတိုက္မွမင္းကိုထလို႔မရေတာ့ဘူး ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆို႔ေတာ့ မင္းက ငါ့အစ္ကိုကို႔ မလာလာေအာင္လုပ္နိုင္တယ္ အဲေတာ့ မင္းကို႔အခုခ်ိန္ကေနစၿပီးတျခားေနရာပို႔ရမယ္ အခုလာခဲ့စမ္း...."
"အား...."
"သခင္ေလး လြတ္ပါ.."
"အား.."
"ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အားနဲ႕ ဆံပင္ကိုအဆြဲခံထားရတာမလို႔ လီလီအရမ္းေတြနာက်င္ကာမ်က္ရည္က်မိသည္။
"ဆံပင္ေတြက အဆြဲခံရလို႔နာက်င္ေနသည့္အျပင္၊ဖိနပ္မပါသည့္ေျခေထာက္မ်ားမွလည္းနာက်င္လြန္းလွသည္။
"သခင္ေလးေခၚရာႏွောက္သို႔ မလဲယုံတမယ္လိုက္လာခဲ့ရတာျဖစ္သည္။
"ၿခံထဲသို႔ လီလီရဲ႕ဆံပင္ကိုဆြဲကိုင္ကာ ထြက္လာသည့္ လွ်န္ဘုန္းနိုင္၏လုပ္ရပ္ကိုတျခားသူမ်ား ဝင္ၿပီးေျပာခ်င္းေသာ္လည္း သူတို႔မွေျပာပိုင္ခြင့္မရွိသည့္သူမ်ားသာျဖစ္သည္။
"လွ်န္ဘုန္းနိုင္!!.."
"ဘုန္းကို ေအာ္လိုက္သည့္ အစ္ကိုျဖစ္သူ၏အသံကိုၾကားလိုက္ရသည့္အခါ၌ မခို႔မခန့္ၿပဳံးလိုက္မိသည္။
"မင္း ဒါဘာလုပ္တာလည္း လီလီကို႔အခုလြတ္ေနာ္.."
"သူကို ဘာလို႔လြတ္ေပးရမွာလည္း.."
"မင္းလုပ္ရက္ေတြ လြန္းမလာနဲ႕ေနာ္ လီလီဆိုတာ ငါ့အုပ္ထိန္းမႈေအာက္မွရွိေနေသးတယ္ဆို႔တာ မင္းေမ့ေနတာလာ.."
"ဟက္.."
"မင္းက အေတာ္စြမ္းတာပဲေနာ္ ငါ့အစ္ကိုကို႔ မင္းဖက္ပါေအာင္လို႔.."
"အား.."
"မင္းအခုလြတ္လိုက္ေနာ္.."
"မလြတ္ဘူး.."
"ခြပ္.."
"မလြတ္အုန္းကြာ.."
"လွ်န္ေခတ္နိုင္သည္ ညီျဖစ္သူကို႔ျပစ္ထိုးလိုက္ၿပီး ညီျဖစ္သူ၏လက္ထဲကေန လီလီေလးရဲ႕ဆံပင္ေတြကိုမနည္းကိုဖယ္လိုက္ရတာျဖစ္သည္။
"မင္း အခု ဒီအိမ္ကေနဆင္းသြားလိုက္.."
"ဟက္.."
"9သည္ ပါးစပ္ကေနေသြးေတြကို႔သုတ္လိုက္ရသည္။
"ကြၽနိေတာ္ကာ ဘာဆိုင္လို႔ဆင္းေပးရမွလည္း ဒီအိမ္က ဒယ္ဒီ့တို႔အိမ္ေလး.."
"ဟုတ္လား ဒီအိမ္က ဘယ္သူ႕အိမ္ဆို႔တာ ေသတမ္းစာထဲမွာ ေရးထားတာေမ့သြားၿပီးလား.."
"အဲေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကဆင္းေပးရမယ္ေပါ့အဲလို႔လာ.."
"ဟုတ္တယ္ မင္းဆင္းသြားလိုက္..."
"ရတယ္ ဆင္းသြားမယ္ တစ္ခုပဲ ဟိုခေလးမကို႔ပါေခၚသြားရလိမ့္မယ္ ဘာလို႔ဆို႔ သူက.."
"ကြၽန္ေတာ္ မိန္းမမလို႔ေလး..."
"ေတာက္စ့္.."
"ဘယ္လို႔လည္း ကြၽန္ေတာ္ မိန္းမပိုင္ဆိုင္မႈကလည္း လင္ေယာက္်ားျဖစ္တယ္ ကြၽန္ေတာ္လည္းပိုင္တယ္ေလး..."
"လင္ေယာက္်ား ဟုတ္လား.."
"ထြီး.."
"႐ြံစရားေကာင္းလိုက္တာ မင္းေနျခင္းသပါဆို႔လည္းေနလို႔ရတယ္ လီလီေလးအေပၚကိုထက္ႏွိပ္စက္လို႔ကေတာ့ ငါ့ကိုယ္တိုင္ မင္းကိုသတ္မယ္"
"ေၾကာက္လိုက္တာဗ်..."
"ေတာက္စ့္.."
"လာလီလီ.."
"လီလီသည္ ကိုကိုကို႔လွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္နဲ႕ အိမ္ထဲသို႔ပါလာခဲ့သည္။
"ေတာက္စ့္.."
"right.. right.."
"ဖုန္းလာလို႔ၾကည့္လိုက္ရသည္။
"ေျပာ.."
"ဟုတ္လာ.. အခုလာခဲ့မယ္..."
"ကားေပၚသို႔အျမန္တက္ကာ အျမန္ပင္ေမာင္းထြက္လိုက္ရသည္။
~~~~~~
"အား.."
"လီလီေလး တအားစပ္ေနလား.."
"နည္းနည္းပါ.."
"ကိုႀကီးရဲ႕ လီလီေလးက ညာတတ္ေနၿပီးေနာ္.."
"ဟိဟိ.."
"ေခတ္ကို ခေလးတစ္ေယာက္လို႔ၿပဳံးျပလာတယ္ လီလီေလးကခေလးတစ္ေယာက္လိုခ်စ္စရာေကာင္းလွေလသည္။
"ကဲ ေဆးလိမ္းၿပီးၿပီ မနက္စာစားမယ္ ၿပီးရင္ ကိုႀကီးနဲ႕ဆိုင္ကိုလိုက္ခဲ့..."
"ဟို႔ေလး ျဖစ္ပမလား.."
"ဘာမျဖစ္စရာရွိလည္း..."
"ဟုတ္.."
"ထမင္းစားခန္းထဲကို႔ဝင္လာသည့္ သခင္ေလးနဲ႕လီလီေလးကို႔ၾကည့္ကာ ေဒၚဥၿပဳံးလိုက္မိသည္။
"စားျဖည္းျဖည္း အေလာတႀကီးမစားရဘူး.."
"ဟုတ္.."
"ေဒၚႀကီး မနက္စာဘယ္မလည္း.."
"ထမင္းစားခန္းထဲကို႔ မ်က္ႏွာႀကီးမဲ့႐ြဲ႕ကာဝင္လာသည့္ ဂ်ဴးလီ၏အျပဳအမႈကို႔ လွ်န္ေခတ္နိုင္သည္ လုံးဝမႀကိဳက္တာျဖစ္သည္။
"ဒီစားပြဲခုံမွ အိမ္ေစမကမနက္စာအတူတူ စားခြင့္ဘယ္တုန္းကရသြားတာလည္း..."
"နင္ ဘာစကားေျပာလိုက္တာလည္း ဂ်ဴးလီ..."
"လူစကားေျပာလိုက္တာေလး သူကိုဘာလို႔ ဒီစားပြဲဝိုင္းမွာထိုင္ခိုင္းရတာလည္း ညစ္ပတ္ကုန္ေတာ့မွာေလး.."
"ဂ်ဴးလီ!.."
"ကိုႀကီးက ကိုဘုန္းေျပာသလို႔ပဲ ဒီေကာင္မကိုဆို႔အထိကို႔မခံဘူး..."
"နင္.."
"ေတာက္စ့္...."
"ဟက္.."
"ဒီမွာ ဂ်ဴးလီ နင္အႀကီးကိုျပန္ခံေျပာခြင့္ နင္မွမရွိဘူး၊ေနာက္ၿပီး လီလီကိုေရာပဲ"
"သူကို႔.."
"ဟက္.."
"ဂ်ဴးက ႐ူးေနလို႔ ဒီလို႔အိမ္ေစမကို႔ ဘာလို႔ျပန္မေျပာပဲေနရမွာလည္း ေသရင္ေတာင္မွ ျပန္ေျပာအုန္းမွာ..."
"ဒုန္း.."
"ေခတ္အရမ္းေတြစိတ္တိုလြန္းတာမလို႔ စားပြဲခုံကို လက္သီးနဲ႕ဒုန္းခနဲ႕ျမည္ေအာင္ထုျပစ္လိုက္သလို ထိုင္ခုံကိုလည္း ေစာင့္ခါျပစ္လိုက္ျပးထလိုက္တာျဖစ္သည္။
"ေတာက္စ့္.."
"လာ လီလီေလး ကိုႀကီးအျပင္မွမနက္ဝယ္ေကြၽးမယ္..."
"ကိုႀကီး.."
"ဂ်ဴးေျပာတာမၿပီးေသးဘူးေလး..."
"အိမ္ေစမရဲ႕ လက္ကိုကိုင္ကာထြက္သြားသည့္ ကိုႀကီးကို႔ၾကည့္ကာ ဂ်ဴးလီစိတ္ေတြတိုကာေနေလသည္။
"အး!!.."
"မုန္းတယ္..."
"လီလီ နင္ကိုအရမ္းမုန္းတယ္..."
"ဒုန္း!.."
"ခလြမ္း!!.."
"ထမင္းစားခန္းထဲဝယ္ ေသာင္းက်န္းေနတယ္ ဂ်ဴးလီကို ဘယ္သူကမွ ဝင္လည္းမေျပာရဲ႕ၾကတာျဖစ္သည္။
"ေဒၚဥသည္ မမေလးဂ်ဴးလီကိုၾကည္ကာ သက္ျပင္းခ်သည္။
"ပူေလာင္လိုက္တာ.."
"ဟုတ္ပဟယ္.."
"အရင္တုန္းကမွ သခင္ႀကီးတို႔ရွိေနတုန္းကေပ်ာ္စရာေကာင္းသေလာက္အခုေတာ့ၾကည့္ပါအုန္းေအး..."
"ဟိတ္ခေလးမေတြ ကိုယ့္အလုပ္မဟုတ္ဘူး တိတ္တိတ္ေနၾကစမ္း..."
"အိမ္ေတာ္ထိန္ေဒၚဥေဟာက္လိုက္မွ အိမ္ေစေကာင္မေလးမ်ားသည္ ပါးစပ္ပိတ္သြားၾကတာျဖစ္သည္။
_
_
_
_
"လီလီေလး ႀကိဳက္တယ္မုန့္ကို႔ယူစားေနာ္.."
"ဟုတ္.."
"ဘယ့္မွေလွ်ာက္မသြားနဲ႕ေနာ္ ကိုႀကီးအလုပ္လုပ္မလို႔..."
"ဟုတ္.."
"ဟြန့္.."
"လိမၼာတယ္.."
"အထဲကို႔ ကိတ္နဲ႕ေကာ္ဖီလာပို႔ပါ..."
"ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ.."
"ကိုႀကီးေခတ္.."
"ေျပာေလး လီလီရဲ႕.."
"ဟို႔ေလ လီလီကိုစပ္စုတယ္လို႔မထင္ပါနဲ႕ေနာ္.."
"ဘာကို႔လည္း လီလီရဲ႕..."
"ဒီ ဓာတ္ပုံထဲက မမလွလွေလးကဘယ့္သူလည္းဟင့္....
"ဒါလား..ကိုႀကီးခ်စ္သူေလး.."
"ဟုတ္လား မမကေခ်ာတယ္ေနာ္ မမကဘာလို႔ကို႔ႀကီးေခတ္ဆီမလားတာလည္း..."
"မမက တျခားနိုင္ငံမွေလး ဒီမွာ မရွိဘူး.."
"ဟုတ္လား.."
"ေဒါက်!!.."
"ဝင္ခဲ့ပါ.."
"ဆရာ မုန့္လာပို႔တာပါ..."
"အဲ စားပြဲေပၚတင္ထားခဲ့လိုက္.."
"အတြင္းေရးမႈသည္ မုန့္ထည့္ထားေသာ လင္ဗန္းေလးကို႔ လီလီထိုင္ေနေသာ စားပြဲေရွ႕သို႔ခ်ေပးၿပီးျပန္ထြက္သြားတာျဖစ္သည္။
"မုန့္စားေနတယ္ လီလီေလးကိုၾကည့္ကာ ေခတ္သည္ သနားေနမိသည္။
"ေမြးကင္စကတည္းက မာမီလက္ေပၚႀကီးျပင္လာၿပီး။လမ္းေလွ်ာက္တတ္တယ္အ႐ြယ္မွ သူထိန္းေက်ာင္းလာခဲ့ရတယ္ ခေလးမလို႔ ေခတ္သည္ ကိုယ့္ညီမေလးအရင္တစ္ေယာက္လို႔ ခ်စ္သည္။
"မိဘေတြအသတ္ခံလိုက္ရတယ္ဆို႔တာကလည္း လီလီေလးရဲ႕အေဖ သတ္တာလည္းဟုတ္ခ်င္းမွဟုတ္မည္ဟု ေခတ္ကထင္သည္။ဒါကို႔ပင္ ညီျဖစ္သူနဲ႕ညီမျဖစ္သူက တစ္ဖက္သတ္ႀကီး လီလီေလးအေပၚကို႔သာ အျပစ္ေတြဖို႔ေနသည္။
"သူကေရာ မိဘေတြအသတ္ခံလိုက္ရတာကို႔ ေဒါသမျဖစ္ဘူးလာဆို႔ျဖစ္တာေပါ့ ဒါေပမဲ့ သတ္သြားတယ္သူကိုပဲ ရွာရၿပီး ဥပေဒအတိုင္းလုပ္လိုက္ရင္ ရေနသည္အရာကို႔ ညီျဖစ္သူ၏တစ္ဇြတ္ထိုးလုပ္မႈေၾကာင့္ ေခတ္သည္ဘာကို႔မွ မတတ္နိုင္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
"ဟူး.."
"ခက္တယ္..."
"သက္ျပင္းသာခ်ၿပီး ဒယ္ဒီထားခဲ့တယ္ ဒီ အေမႊးဆီနဲ႕အေမႊးအိတ္ထုတ္လုပ္တယ္ ဒီ ကုမၸဏီကိုအရင္ကထက္ပို႔ၿပီးေအာင္ျမင္ေအာင္းလုပ္မည္ဟုသာေတြးထားလိုက္ရသည္။
_
_
_
_
"သခင္ေလး ဒါက ဝယ္သူစာရင္းေတြပါ.."
"ထားခဲ့လိုက္.."
"ဟုတ္ကဲ့.."
"ညေနပိုင္းၾကရင္း အေရာင္းအဝယ္လုပ္မယ္ေနရာကို႔ေသခ်ာေလး ေ႐ြးထားလိုက္..."
"ဟုတ္ကဲ့...
"ကြၽန္ေတာ္ကို လူတစ္ေယာက္ရွာေပး ေတာ္ၿပီးထက္ျမက္တယ္သူ၊လ်င္ျမန္ေနရမယ္၊အဂၤလိပ္စကားကြၽမ္းက်င္တယ္သူျဖစ္ရမယ္၊တိုက္ရဲ႕ရမယ္၊အသက္ေပးရဲ႕ရမယ္ လူႏွစ္ေယာက္လို႔ခ်င္းတယ္ တစ္ပတ္အတြင္း.
"ဟုတ္ကဲ့..."
"ထြက္သြားသည့္ အန္ကယ္အနက္ကို႔ၾကည့္ကာ ၿပဳံးလိုက္ေလးသည္။
"ဟြန့္.."
"တူမကို ကာကြယ္ေပးခ်င္းတာနဲ႕ ခင္ဗ်ားဘာေတြလုပ္ေနလည္းဆို႔တာ က်ဳပ္သိတယ္ အန္ကယ္အနက္.."
"ဟက္.."
"ဖူး.."
"စီးကရက္အေငြ႕ေတြကို႔မႈတ္ထုတ္ကာ စားပြဲခုံေပၚက ဓာတ္ပုံေလးကိုစိုက္ကာၾကည့္ေနမိသည္။
"မင္းက ဆံႏြယ္နီညိုေရာင္ေလနဲ႕ သိပ္ကိုလွတယ္"
"လီလီေလး.."
"မင္းက ကိုယ့္မ်က္စိေအာက္မွတင္လွပစြာႀကီးျပင္လာခဲ့ရတာပဲ.."
"သဲငယ္ရယ္..."
"ေမာင္.."
"အစ္မဗ် ဒီအထဲကို႔အျပင္လူမဝင္ရပါဘူး.."
"ေျဖာင္း!!.."
"မယ္ဝီ့သာသည္ 9၏ေဘာ္ဒီကတ္ကို႔ပါးရိုက္လိုက္တာျဖစ္သည္။
"နင္က ဘာမလို႔ ငါ့ကိုလာတားေနရတာလည္း ငါ့နဲ႕ေမာင္ကတရားဝင္လက္ထပ္ထားတာ.."
"တံခါးအနားက ေဘာဒီဂတ္ကိုထက္ရိုက္ဖို႔ ဝီသာရိုက္မလို႔လက္အေျမာက္"
"အျပင္က ဘာျဖစ္ေနတာလည္း.."
"အထဲကေနေမာင္အသံကိုၾကားလိုက္ရတာျဖစ္သည္။
"ေမာင္.."
"ဝီသာလာ.."
"ဟုတ္တယ္ ေမာင္.."
"ဝင္လာခဲ့.... "
"ဖယ္စမ္း.."
"ဝီသာ တံခါးကေဘာဒီဂတ္ေကာင္ကို ေမာက္ခက္ထန္ေသာအၾကည့္ေတြနဲ႕ၾကည့္ၿပီးအထဲကိုဝင္လိုက္တာျဖစ္သည္။
"အဲက်မွ ေဘာ္ဒီဂတ္သည္ ဖယ္ေပးလိုက္ရတာျဖစ္သည္။
"ေမာင့္ ေျပာေတာ့လာမယ္ဆို႔.."
"အလုပ္မ်ားေနလို႔.."
"ဟုတ္လာ.."
"ဝီသာသည္ 9၏ေပါင္ေပၚကို႔သြားထိုင္တာျဖစ္သည္။
"ေမာင္ကေခ်ာလိုက္တာ.."
"ဘာလို႔ခ်င္ျပန္ၿပီးလည္း.."
"ဝီသာကို႔ ဒီညအေရာင္းဝယ္လုပ္ခြင့္ေပး.."
"ဝီသာက ဘာလို႔လုပ္ခ်င္းေနရတာလည္း တျခားသူကို႔ခိုင္းၿပီးသာ.."
"မရဘူး ဝီသာလုပ္ခ်င္းတယ္.."
"ဝီသာ မဆိုးနဲ႕ေနာ္..."
"ေမာင့္လို႔.."
"အလို႔ေၾကးတိုက္မယ္ဆိုရင္ ျပန္ေတာ့.."
"ရတယ္ ေမာင့္ကမွမေပးဘူးဆို႔ေတာ့လည္.."
"ဝီသာသည္ ေျပာၿပီး 9၏ေပါင္ေပၚကေနအထ.."
"အေမ့.."
"ေမာင့္ဘာလုပ္မလို႔လည္း.."
"သိရဲ႕သာနဲ႕ ဘာလာလို႔လာေမးေနတာလည္း.."
"ေမာင္ကေလး.."
"9သည္ မ်က္ႏွာတည္စြာနဲ႕ အလုပ္ခန္း၏အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ မယ္ဝီသာကိုေပြ႕လ်က္ေခၚေဆာင္သြားခဲ့တာျဖစ္သည္။
_
_
_
_
~~~~~~~~ဆက္ရန္
လီလီတို႔ S2က Gpမွာေတာ္ေတာ္ေလးေရာက္ေနပါၿပီး။လီလီေလးတို႔ကို ေနာက္ထက္မတင္ေပးေသးပါဘူး၊Fbမွာ S1ၿပီးသြားမွာ အတူတူျပန္တင္ေပးမွာပါေနာ္