Mabilis na lumipas ang isang buwan. And confirm! Buntis nga ako. Nang magising ako galing sa mahabang pagkakatulog, akala naming lahat na side effects lang yung mga nararanasan ko, hanggang sa nagpabili ako ng pregnancy test kay Mama and confirmed nga na positive ako sa pregnancy test.
Hindi pa ako makapaniwala nung una kasi according sa mga nababasa ko, imposibleng makapagdala ka ng mga items from your lucid dreaming back to the real world. I'm just sleeping. Na-transport lang ang utak ko pero hindi ang physical body ko mismo. Kung yung mark at singsing nga nadala ko from Dream Realm, ano pa kaya ang baby namin ni Devour?
Nang malaman kong buntis ako dito sa mortal world, sobra akong natuwa dahil finally, hindi man ako makabalik sa Dream Realm, may remembrance at souvenir naman na iniwan sa'kin ang asawa ko... ang anak namin... si Devlan. Pero yun nga lang, hindi ko alam ang apelyido ng asawa ko kaya't sa akin na lang na surname ang gagamitin niya. At ayun, palaisipan pa rin sa pamilya ko kung sino ang ama ng aking ipinagbubuntis.
Nasabi ko na sa kanila pero ayaw maniwala nina Mama at Papa. Si Lola lang ang naniniwala sa'kin. Ipinasuri ako ni Mama sa doctor at walang nakitang specimen sa katawan ko. Lumuwas din kami ng probinsiya para ipasuri ako sa albularyo pero wala rin silang nakita. Kaya no choice sina Mama at Papa, lalo na si Mama na paniwalaan ako.
At hanggang ngayon, palaisipan pa rin sa'kin kung sino ang tunay kong ama. May kutob na ako kung sino pero hindi ako sigurado kung siya nga talaga iyon. Pero kung siya man, eh 'di totoo nga na dalawa ang mundo ko? Half-mortal nga ako? Kung sino man siya, malalaman ko rin 'yon at ako na mismo ang magtatanong sa kaniya once na makabalik ulit ako sa Dream Realm.
At dahil na rin sa takot at kaba na mawalan din ako ng memorya katulad ni Mama, isinulat ko lahat ng mga nangyari sa'kin sa Dream Realm. Mula sa pagkakaroon ko ng abilidad na lucid dreaming hanggang sa makabalik ako dito sa tunay na mundo. Isinulat ko rin ang mga nalaman ko sa mundong iyon at sino-sino ang mga nakilala ko, hanggang sa naisipan kong gumawa ng libro. Ini-sketched ko rin ang mukha ng asawa ko. Nag-published ako ng libro about sa naging experience ko sa Dream Realm at higit sa lahat, yung naging love story namin ni Devour. Naging best seller naman ang libro na sinulat ko.
Naikwento rin nina Mama na sila ni Papa ang umakyat sa stage nung aking graduation. On the spot nilang nalaman na Magna Cum Laude ako. Hindi nila alam kasi nawalan na ako ng chance na sabihin sa kanila kasi na-trapped ako sa Dream Realm. Sinabi rin nina Mama na madalas akong dalawin ng mga college friends ko. Miski ilan sa mga classmates ko, dinalaw rin ako. Napagkamalan pa nga ni Mama nung una na isa sa kanila ang nakabuntis sa'kin pero ipinaliwanag ko sa kaniyang mabuti na wala sa kanila.
At never naman akong nagka-boyfriend or crush sa mga kaklase ko o kahit sino sa university. Ipinaintindi ko rin kay Mama na kasal na ako pero saka lang daw siya maniniwala kung siya mismo nasaksihan niya ang kasal ko kay Devour. Hindi ko tuloy alam kung paano ko makukumbinsi si Mama. Pero anyway, maniwala man sila o hindi, naniniwala pa rin ako na totoo ang Dream Realm at totoo ang asawa ko.
"Ate! Tara sa archade!" sabay hila sa'kin ng dalawa kong mga kapatid. Nasa mall kami, naglilibot.
Pagkarating ni Papa galing sa business venture niya ay madalas na kaming mag-bonding magpamilya. Bumabawi raw sila sa mga araw na hindi nila ako kasama. At nang malaman ni Papa na buntis ako, muntik na niyang sugurin ang nakabuntis sa'kin pero ipinaliwanag ko sa kaniya na hindi taga-rito ang ama ng anak ko. Hindi siya naniwala nung una hanggang sa wala na rin siyang nagawa kundi ang maniwala na lang.
"Ay Miss! Sorry!" mabilis kong paghingi ng paumanhin ng mabunggo ko ang isang babae. I stared at her and realized..... "Akhira?"
"You know my name?" she asked amused. "And wait! You're that woman in my dream! The woman who saved me from that facility or whatever that is."
"I'm glad you're fine Akhi." Then smiled at her. "I'm glad to see you here in the mortal world at masaya rin ako na nakaalis ka rin sa realm na iyon."
"What are you talking about, Miss?" She seemed not to know me. But oh well, at least buhay siya.
"Uhm... nothing." I shook my head smiling at her. "Madalas ka bang bangungutin sa gabi?"
She nodded. "I don't know why. Pero nag-umpisa yun after kong magising sa coma."
"It's not comatose, Akhi. You are trapped in the other world." I explained to her. "You're a lucid dreamer."
She knotted her eyebrows. "Lucid dreamer?"
"Unlike regular dreams, sa lucid dreaming, nakagagawa ka ng sarili mong mundo, nako-kontrol mo ang panaginip mo and at the same time, pwede mong balik-balikan ang panaginip na binuo mo."
She laughed awkwardly. "I don't really know what you're talking about, Miss."
"It's ok. I understand." I beamed. "By the way, I'm Tamara." I offered my hand in which she accepted.
"I'm Akhira. Akhi for short." We shook each other's hands.
"It was nice to see you, Akhi." Her eyebrows knotted with confusion but changed with a bright smile.
"It's nice to meet you, Tamara."
"Ate." Hindi ko namalayan na nasa tabi ko pala ang mga kapatid ko. Hinigit ni Hebrew ang laylayan ng damit ko samantalang si Matthew naman ay naiinip na nakanguso.
"By the way, these are my twin brothers. Matthew and Hebrew." I introduced the two to Akhi na pinanggigilan naman niya.
"Your brothers are cute."
"Thank you."
"Akala ko nung una, anak mo silang dalawa." komento niya pa.
"Silly!" I laughed a little. "Nasa tiyan ko pa lang ang anak ko."
"Oh my gosh! You're pregnant?!" she exclaimed with excitement.
"Yes, I am." I smiled widely.
Lumawak ang ngiti niya. "Ilang months ka ng preggy?"
"Two months na."
"Wow! Congrats to your baby, Tamara. I prayed for your safe delivery." She smiled happily.
"Thank you, Akhi." I hugged her tight. "Please always stay safe and enjoy your life."
"I will. Thank you, Tamara." Kumalas na ako sa yakap at nagpaalam na kami sa kaniya.
Dumiretso na kami ng archades para maglaro ng mga games doon sa loob. Matapos iyon ay nagpasama ako kay Mama sa baby section para maningin ng mga baby clothes and stuffs. Samantalang sina Papa naman at Lola ay tumambay muna sa waiting section sa loob ng mall. My mom told me that it's too early to buy baby stuffs. At isa pa, maayos pa naman yung mga baby clothes ng twins kaya yun muna ang ipapagamit ko sa anak ko. Saka na lang ako mamimili ng gamit kapag medyo malaki na ang tiyan ko.
Matapos maglibang sa mall ay umuwi na kami. As usual, pagdating sa bahay ay nilantakan ko kaagad yung mga food take outs namin. Pagkatapos ay dumiretso na ako ng kwarto para maligo at mag-ayos ng sarili. I examined myself in the full-length mirror. I can see changes in my body. Unti-unti ng lumalaki ang tiyan ko at tumataba na rin ako.
Biglang pumasok sa isip ko ang imahe ng asawa ko. I wish he was here with me. Kung nandito sana siya, sabay naming masisilayan ang paglaki ng anak namin. The deity Damus once said na pwede akong maglabas-masok sa realm na iyon pero hindi ko alam kung pa'no. I tried many times but I always failed. Ni makapag-lucid dreaming, hindi ko na nagagawa ngayon.
Malungkot akong lumabas ng banyo. Nagpatuyo lang ako ng buhok saka natulog na.
"Tamara...." Hinanap ko ang boses na iyon na ngayon ko lang narinig. Boses iyon ng isang lalaki. I don't know what place I'm in. Kulay puti ang buong paligid. Para akong nasa panaginip na ang scene ay parang mamamatay na ako. Gano'n. "Iha...."
"Why are you calling me? Who are you?"
"He needs you Tamara." he spoke in a low and desperate tone. "My son needs you."
"Who's son are you talking about, Sir?"
A handsome man, probably in his 40s, appeared on my sight. I thought it was Devour because the man looks like him. "My son, Devour. He needs you." I was shocked to see the king of Nitres. After all the days I've been here, ngayon ko lang siya nakita. Pero bakit ngayon lang siya nagparamdam? Ngayon kung kailan may kailangan siya. "I know you have a lot of questions in your mind. But please save it for later... Warion took my son. He's out of control and you're the only one who could tame him."
"I couldn't get out of the mortal world, your majesty. No matter how hard I try."
"Don't worry iha, we will help you."
And right after that, I was transported to a world that many people doesn't know exist. A world that is full of mystery, adventure and discovery.
CONTINUATION IN BOOK 2