တစ္႐ြာလုံး အေမွာင္ရိပ္သန္းေနတဲ့အခ်ိန္
တစ္အိမ္လုံးမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိေနခဲ့ၿပီး
အခန္းငယ္ေလးတစ္ခုထဲနဲ႕ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အေျခအေနက ဘယ္လိုေရွ႕ဆက္ၾကမလဲ
"မင္းရဲ႕ လူပ်ိဳရည္ ကိုယ့္ကိုေပးနိုင္မလား "
ရာခ်ီ ေခါင္းသာညိမ့္ျပလိုက္တာေၾကာင့္
ပုံတိုင္းရဲ႕ အနမ္းေတြက စတင္လႈပ္ရွားလွ်က္
ႁပြတ္စ္!!
ရာခ်ီကလည္း ထိုအနမ္းေတြကို ေက်နပ္စြာလက္ခံေနၿပီး ႏွေးတုတ္တုတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ပုံတိုင္းကိုအားမရတာေၾကာင့္ လည္ပင္းေတြကိုပါ တင္းၾကပ္စြာ ဆြဲဖက္ၿပီး အားရပါးရ
ပုံတိုင္းရဲ႕ လည္ကို စုပ္ယူေန၏
"ရာခ်ီ ေျဖးေျဖးနမ္း အာ...ဟာ.."
ႁပြတ္စ္!!
ပုံတိုင္းကေတာ့ ရာခ်ီရဲ႕ တက္ဖိထားမႈမွာ ႐ုန္းကန္ေနရ၏
"အစ္ကို ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္ "
လည္ကတစ္ဆင့္ ႏူတ္ခမ္းသာေတြကိုပါ စုပ္ယူလ်က္။
လူပ်ိဳရည္ေတာင္းတာကကိုယ္ေလ
လူပ်ိဳရည္ပ်က္မွာကလည္းကိုယ္ျဖစ္ေတာ့မွာလား။
"ရာခ်ီ ခနရပ္ပါအုန္း ကိုယ္အခု"
ႁပြတ္စ္!!
ရာခ်ီရဲ႕ ပြတ္သပ္မႈရဲ႕ ပုံတိုင္းရဲ႕ ပစၥည္းက အခ်က္ျပလာခ်ိန္။
လည္ပင္းေတြမ်က္ႏွာေတြလည္းလုံးဝယားေနၿပီ သူကိုရပ္ေအာင္ ကိုယ္က အစျပဳေပးလိုက္ရမယ္ထင္တာေၾကာင့္
ဒီတခါ ပုံတိုင္းက ဦးေဆာင္နမ္းစျပဳလိုက္၏
ႁပြတ္စ္!!!!
တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ပုံစံျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ဒီတခါ ရာခ်ီက ဦးသြားရျပန္သည္။
သူကေအာက္ကေနကို ေအးေဆး ဂုတ္ဖက္ၿပီးနမ္းေနတာ။
"ရာခ်ီ ကိုယ္ မရေတာ့ဘူး "
ႁပြတ္စ္!!
ပုံတိုင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္သိပါသည္ ကိုယ္ဘက္ကသာ အစျပဳရင္ အဆုံးမရွိနိုင္ဘဲ ရာခ်ီ နာက်င္လိမ့္မည္။
"ရာခ်ီ ..."
"ဗ်ာ အစ္ကို အကၤ်ီေလးခြၽတ္လိုက္ပါအုန္း
" ဟင္"
"ခြၽတ္ဗ်ာ "
ေျပာတဲ့အတိုင္း အေပၚကေန ခြၽတ္ေပးေနေပမယ့္ ၾကယ္စိ တစ္လုံးခ်င္း ျဖဳတ္ေနတဲ့ ပုံတိုင္းေၾကာင့္ စိတ္မရွည္ကာ သူကဘဲ ဆြဲၿဖဲလိုက္၏
အေမွာင္ထဲမွာ သိပ္မျမင္ရေပမယ့္
ရင္အုပ္ကို စမ္းၾကည့္လိုက္တာမာေနတာမ်ား
အဖုအထစ္ေတြနဲ႕ ေစာက္ရမ္းမိုက္မည္။
ႁပြတ္စ္!!!
ေက်ာကုန္းကိုလည္း ပြတ္သပ္ေနတာ
ဒီတခါေတာ့ တားမရေတာ့တာနဲ႕
"ရာခ်ီ ကိုယ္အခု အာ့ မင္း!!"
ပုံတိုင္းရဲ႕ ပစၥည္းကိုလက္နဲ႕အုပ္လိုက္တဲ့ ရာခ်ီေၾကာင့္ ရွက္ေသြးျဖာကာ ေအာ္မိခဲ့တာ။
"ရာခ်ီေတာ္ၿပီ ကိုယ္မရေတာ့ဘူး"
"ဘာလဲ ေတာင္လာတာလား "
"ရာခ်ီ မင္းဘာေတြေျပာေနတာလဲ ကိုယ္ရွက္တယ္ "
"ရွက္ရင္ မ်က္စိမွိတ္ထား "
ႁပြတ္စ္!!!
ပုံတိုင္းက ဘာလိုလိုနဲ႕ ရာခ်ီ လွိမ့္လိုက္တာေၾကာင့္ ေအာက္သို႔ ျပန္ေရာက္သြား၏
ရင္အုပ္ကိုလည္း အကိုက္ခံေနရ၏
"ကြၽန္ေတာ္ျမင္းစီးခ်င္တယ္ ပလက္လွန္"
"ကိုယ္က လူေလကြာ "
"ဒါဆို လူစီးမယ္ ဟီးဟီး "
ဟီးဟီးဟုတ္လား ဒီဟီးဟီးကဘာလဲ
ရာခ်ီရဲ႕ အခုခ်ိန္ျမင္ေနရတဲ့ပုံက လူစုပ္စုန္းႀကီးအတိုင္းဘဲသာ။
ပုံတိုင္းရဲ႕ဟာကို သူရဲ႕ အတြင္းထဲသို႔ ထည့္လိုက္ကာ အလူးအလဲခံစားရ၏
လူပ္စိလူပ္စိျဖစ္ေနတဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္ နာက်င္စျပဳလာခဲ့ကာ အာ႐ုံလြဲခ်င္တာနဲ႕ ႏူတ္ခမ္းသားကိုဘဲ စုပ္ယူေန၏
ႁပြတ္စ္!!!
"ရာခ်ီ ဒီတစ္ခါ ကိုယ္ကအရင္လူပ္ရွားေပးပါ့မယ္ "
"ေကာင္းတာေပါ့ အာ့ "
ပုံတိုင္းလူပ္ရွားအခ်ိန္မွာ ရာခ်ီကေအာက္သို႔ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းက်ေရာက္ခဲ့၍
ပုံတိုင္းကို ဒါေတြမတက္ဘူးထင္တာ
အခုလုပ္ေနတာမ်ား အံဩစရာ
အာ့ အင့္
"အစ္ကို "
"အခုခ်ိန္မွာ ေခၚမညည္းပါနဲ႕ ကိုယ္မရပ္တန႔္နိုင္ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ "
"ခ်စ္တယ္ အစ္ကို အစ္ကို႔ကိုခ်စ္တယ္"
"အင္း ရာခ်ီ နာက်င္ေနလား "
ခ်စ္တယ္လို႔ျပန္ေျပာမလားထင္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီတစ္ခါလည္း အစ္ကိုက သူ႕ကိုခ်စ္တယ္လို႔မေျပာခဲ့ပါ လီးဘဲ လိင္ဆက္ဆံရင္း ဝမ္းနည္းေနတာလား။
အခုလည္း ဝမ္းနည္းစိတ္နဲ႕ခံနိုင္ရည္မရွိေတာ့ပါ နာေပမယ့္ေကာင္းသည္ ေကာင္းေပမယ့္နာတာေၾကာင့္ ရပ္တန႔္ရေတာ့မည္။
"အာ့ အင့္ "
"ေတာ္ၿပီ ထုတ္ေတာ့ "
"အင္းကိုယ္ၿပီးၿပီ "
"ထုတ္ေတာ့လို႔ ငါလိုးမသားရဲ႕ အြတ္ "
"ရာခ်ီ မင္းကိုယ့္ကို "
ခ်လပ္!!(မီးလာတဲ့အသံ)
"အာ့ အေမ!!!!"
"အမေလး ကိုယ္ေျဗာင္ႀကီး!!!"
မီးလာေတာ့ ထင္းထင္းႀကီး ျမင္လိုက္ရတာမို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ရွက္ကာ ျခင္ေထာင္ေဒါင့္သို႔ေျပးကပ္သြားကာ ေစာင္ကိုလဲ အကာအကြယ္အျဖစ္ အမိအရ ဖုံးထား၏
မဟုတ္ရင္ အခုနက လုပ္ခဲ့တာ သူတို႔မဟုတ္တဲ့အတိုင္း။
<><><>
ေအာ္!အိ!အိ!အြတ္!
အဝတ္ဗလာေတြနဲ႕ တစ္ေယာက္ရင္ခြင္တစ္ေယာက္ အိပ္စက္ေနၾကတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္
"အင့္ ဟင့္ဝါးးး"
ဒီေန႕ေတာ့ ရာခ်ီကအရင္နိူးလာခဲ့၏ ပုံမွန္ဆို ပုံတိုင္းကဘဲအရင္ထၿပီး မနက္စာေတြခ်က္ျပဳတ္ေပးေနတာ အခုေတာ့ ညကကိစၥေၾကာင့္ ပင္ပန္းသြားၿပီထင္တယ္
ေနပါအုန္း ပင္ပန္းတာငါပါ။
အခု ပုံတိုင္း နိူးထမယ့္အခ်ိန္ကို ပထမဆုံးျမင္ဖူးတာ မ်က္ေတာင္ရွည္ရွည္ေလးေတြကလည္း ဖုံးအုပ္လွ်က္ ႏူတ္ခမ္းသားႏုႏုေလးကိုလည္း စမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပုံတိုင္းက တကယ့္ကို ေခ်ာပါသည္ ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တာနဲ႕မေျပာနဲ႕ေလ ။
ညက သူစုပ္ယူထားတဲ့ လည္ပင္းနဲ႕ ရင္ဘတ္မွာလည္း ညိုမဲေနတာေၾကာင့္ ရာခ်ီမသိစိတ္ကၿပဳံးမိခဲ့ကာ
ႁပြတ္စ္!!
ႏူတ္ခမ္းကိုလည္းသူမသိေအာင္နမ္းလိုက္သည္ အခုသူမထခ်င္ပါ ပုံတိုင္းကိုဘဲ အဝၾကည့္ခ်င္တယ္ မ်က္စိကမ္းေနရင္ေတာင္သူကိုမွတ္မိေအာင္ မ်က္ႏွာရဲ႕ တစ္ခုခ်င္းစီကိုစမ္းကိုင္ေနေသးတာ ေမးရိုးမွာ မွဲ႕ေလး ႏွစ္လုံး တန္းေနတာကိုလည္း အခုမွသတိထားမိသည္။
"ရာခ်ီ ကိုယ့္ကို ၾကည့္လို႔ဝၿပီးလား "
"ဟင္ ကြၽန္ ကြၽန္ေတာ္မၾကည့္ပါဘူး "
"ဟုတ္ပါၿပီ မနက္စာ ဘာစားခ်င္လဲ "
"အစ္ကို႔ကို "
"ဟူး ညက မဝဘူးလားကြာ"
"ဟီးဟီး "
"ဟုတ္ပါၿပီ ထေတာ့ မထခ်င္ေသးလဲ ဆက္အိပ္အုန္း ကိုယ္မနက္စာ ျပင္ေပးမယ္ "
"ဒါဆို ထမင္းေၾကာ္ေနာ္ ပဲျပဳတ္ေလးနဲ႕"
"အင္း ကိုယ္ဝယ္ၿပီးေၾကာ္လိုက္မယ္"
ပုံတိုင္းလည္းထေရာ ရာခ်ီကေတာ့ ဆက္အိပ္ေနေသးတာ။
ဒီအခ်ိန္ဆို ပဲျပဳတ္က ေဈးမွာဘဲရေတာ့တာေၾကာင့္ ပုံတိုင္းေဈးသို႔ထြက္လာခဲ့ကာ။
"ပုံတိုင္းေဆာင္ "
ဒီအသံက ဩဇာေညာင္းၿပီး ရင္းရင္းႏွီးႏွီးၾကားဖူးေနသည္ဒဏ္။
"ဪ သူႀကီးဘဲ ဘာကိစၥလဲ "
"ငါ့ဟာငါ ႐ြာပတ္ေနတာ ဘာကိစၥရွိရမွာလဲ "
"ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ကိစၥရွိတယ္ သူႀကီးသားကို မနက္စာျပင္ေပးရအုန္းမယ္ သူႀကီးလို အေလလိုက္ေနဖို႔အားယားမေနဘူးျပန္ၿပီ"
"ဒီ!"
သူႀကီးရဲ႕ စကားကို ျပန္နားေထာင္မေနေတာ့ပါ ရာခ်ီကိုစိတ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့သူႀကီးကိုလည္း လုံးဝၾကည္မေနဒါေၾကာင့္။
ေမြးထားေပးတာမို႔လို႔ ေက်းဇူးနည္းနည္းတင္သည္။
"ပုံတိုင္းေဆာင္ မင္းႏူတ္ခမ္းမွာ ဒဏ္ရာႀကီး"
"သူႀကီးအခု ကြၽန္ေတာ့္ကို "
သူႀကီး က႐ုတ္တရက္ ႏူတ္ခမ္းကိုလာထိတာေၾကာင့္ လန႔္ျဖတ္ကာ ေနာက္သို႔ဆုတ္သြားၿပီး
"ဘာလဲကြ ဒဏ္ရာၾကည့္တာပါ "
"ကြၽန္ေတာ့္အသားကိုရာခ်ီကလြဲရင္က်န္တဲ့သူထိတာမႀကိဳက္ပါဘူး "
"မင္းကေတာ့ ငါ့သားနဲ႕ေပါင္းၿပီးအခ်ိဳးေတြေျပာင္းလာတာဘဲ "
"ဘာလဲ ကြၽန္ေတာ္က သူႀကီးကို ကူလီကူမာလုပ္ၿပီးေျပာေနရမွာလား အက္လိုလုပ္ရေအာင္ သူႀကီးကကြၽန္ေတာ့္ေယာကၤ်ားလည္းမဟုတ္ဘူး"
"ဟားဟားဟား "
သူႀကီးေျပာစရာစကားမရွိတာေၾကာင့္ေလွာင္ရီလိုက္ျခင္း။
"ၿပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ္ကရာခ်ီနဲ႕ေပါင္းၿပီးမွ လိမၼာလာတာ "
"မင္းလား အဟက္ ခ်ီးစားေျပာေတာင္မယုံဘူး"
"ခ်ီးစားလည္းမေျပာပါဘူး သူႀကီးကအက္ေလာက္ထိအေရးပါမယ္မထင္လို႔"
"ဘာကြ!!ဒီ ဒီေကာင္ "
ပုံတိုင္းကေတာ့ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီးထြက္သြားတာမ်ားက်န္ေနခဲ့တဲ့သူဘာျဖစ္ျဖစ္ဂ႐ုမစိုက္သည့္ပုံ။
<><><>
"အေဖ ဝုန္းတိုင္းႀကဲေနတာဘဲ ဘာျဖစ္လာတာလဲ "
"ဟိုေကာင္ေပါ့ "
"ဘယ္ေကာင္လဲ "
ပုံတိုင္း၏ အေၾကာခံရျခင္း သူႀကီး စိတ္တိုကာ ဟိုေဆာင့္ဒီေဆာင့္လုပ္ေနတာမို႔ ႏွင္းရည္ေမးလိုက္တာျဖစ္၏
"ပုံတိုင္းေဆာင္ေဟ့ ပုံတိုင္းေဆာင္ဟ "
"ဪ ဒါဆို ႐ြာထဲသြားအုန္းမယ္ "
"ညည္းဘယ္ႂကြမလို႔လဲ ေမးၿပီးရင္လည္းဆုံးေအာင္နားေထာင္မွေပါ့ "
"လိုေသလို႔လား အေဖရယ္ ေသခ်ာေပါက္အေဖကဘဲအရင္စခဲ့တာမလား ကိုကိုပုံက သူ႕ဘာသာေနတာကို "
"ငါလုပ္လိုက္ရ ကိုကိုပုံျဖစ္သြားမယ္ "
"အေဖ အေဖ အသက္လည္းႀကီးလာၿပီ ေလာဘေတြ ေဒါသေတြ ေမာဟ ေတြေလွ်ာ့ "
"ဒီ..."
"အာ အေဖ!!"
နီးစပ္ရာ ေရႏြေးခြက္နဲ႕ ထထုဖို႔႐ြယ္လိုက္ကာမွ ႏွင္းရည္တုတ္တုတ္နဲ႕ထြက္ေျပးသြားရ၏
အေဖေၾကာင္းလည္းသိေနပါသည္ေလ ေနရာတကာ ရန္လိုက္ရွာေနတာ ၿပီးရင္နိုင္တာလဲမဟုတ္။
ကိုကိုပုံကိုစိတ္ဆိုးေနေပမယ့္ ကိုကိုပုံကိုသူမ်ားေျပာရင္ အခုထိ မခံနိုင္ေသးပါ။
ကိုကိုပုံကေတာ့ သူ႕ဥမွသူဥ။
"သာလွ ဘယ္သြားမို႔လဲ "
"နင့္အကိုအိမ္သြားမလို႔ေလ "
"ငါလဲ လိုက္မယ္ "
အရင္ကဘယ္ေတာ့မွ မလာေတာ့ဘူးလို႔ ဟစ္ေႂကြးခဲ့ေပမယ့္အခုေတာ့သာလွနဲ႕ အေဖာ္ကပ္လိုက္မွာမို႔သာ ေျပာလိုက္တာ
"မလိုက္နဲ႕ "
"ဟဘာတုန္း ငါလဲလိုက္မွာေပါ့ "
"ငါက အစ္ကိုေလးတို႔အေပါင္ဆိုင္ထပ္ဖြင့္မွာကို အတြင္းပိုင္းေဆးသုတ္ေပးမလို႔ဟ နင္လိုက္ေတာ့လည္းဘာထူးမွာလဲ "
"ငါလည္းလိုက္ခ်င္တာေပါ့ "
"မလိုက္နဲ႕ "
"လိုက္မွာဆိုမွနင္ေနာ္ "
"လိုက္ လိုက္ လိုက္ဟာ "
အစ္ကိုေလးရာခ်ီရဲ႕ ညီမလို႔မေျပာရဘူး
တစ္ဇြတ္ထိုးဆန္တာကလည္းတစ္ပုံတည္းပါ။
ဆိုင္ကလည္း အျပင္ကို အျပာေရာင္ေလးသုတ္ထားေသး၏ ေဘးမွာလည္း ပန္းေလးေတြ စိုက္ထားတာ တကယ္လွသည္။
မသိရင္ ေကာ္ဖီဆိုင္အတိုင္းပင္။
ဆိုင္းဘုတ္လည္း ရာခ်ီေပးတဲ့အတိုင္း ေပါင္တိုင္းမြဲလို႔ေပးထားတာ တကယ္ေအာခ်စရာ။
"အစ္ကိုေလး ကြၽန္ေတာ္လာၿပီ ဝိုင္းကူေပးမလို႔ေလ"
"လာကူတာေက်းဇူးတင္ေပမယ့္ အခုေတာ့မလိုေတာ့ဘူး ပုံတိုင္းကမင္းကိုအားနာလို႔တဲ့သူဘဲလုပ္လိုက္တယ္ ဒါနဲ႕ ႏွင္းရည္ကဘယ္လိုလိုက္လာတာလဲ "
"သာလွေပါ့ သူေခၚလာတာလဲ "
ႏွင္းရည္ရဲ႕ မုသားစကားေၾကာင့္
သာလွ အံဩမိ၏ အမွန္ဆို အတင္းလိုက္လာတာသူႀကီးကို။
"ငါဘယ္မွာေခၚလို႔လဲႏွင္းရည္ရဲ႕ နင္ဘာသာ လိုက္လာတာကို "
"မလိမ္ပါနဲ႕ နင္ဘဲအတင္းေခၚလို႔ ငါအားနာလို႔လိုက္လာတာေလ "
ကလိမ္ကက်စ္က်တာကလည္းသူ႕အကိုအတိုင္းပါဘဲေလ အကိုျဖစ္သူနဲ႕ ဟိုဟာမတူတာကလြဲရင္ အကုန္တူတာ။
"ငါတကယ္မေခၚဘူးေလ "
"အပိုေတြ ေယာကၤ်ားေလးျဖစ္ၿပီးေတာ့ဟြန႔္"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အေျခအေနကိုၾကည့္ၿပီး
ရာခ်ီကဘယ္သူေျပာတာ အမွန္လဲ သိၿပီးေနၿပီ သာလွက သိပ္ၿပီး မလိမ္တက္ဘဲရိုးသားေတာ့ သာလွေျပာတာ အမွန္ပင္။
သူ႕ညီမက သူ႕လိုဘဲ ကလိမ္ကက်စ္မသာျဖစ္သည္။
"ေတာ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ့ ဟိုမာ အစ္ကိုလာၿပီ"
"ရာခ်ီ ဗိုက္ဆာၿပီလား ကိုယ္ဟင္းခါးသြားႏႊေးေပးမယ္ေနာ္ "
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ် "
ရာခ်ီရဲ႕ ပုံမွန္မဟုတ္တဲ့ ဆက္ဆံေရးေၾကာင့္
သာလွေရာ ႏွင္းရည္ပါ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ ႏွေခါင္း႐ူံ႕ၾကည့္ေနကာ
"႐ြံစရာႀကီး "
"ထီးထိုးရမယ္ "
႐ုတ္တရက္ ဘူးသီးဟင္းခါးနံ႕ေလးက ေမႊးလာတာေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္လုံးလဲ စားပြဲဝိုင္းနာမွာ သြားေမွ်ာ္ေနေသးတာ
"ေမႊးလိုက္တာ "
"ဟုတ္ပါ့ ဒါကိုကိုပုံခ်က္တာလားဟင္ "
"ဟုတ္တယ္ႏွင္းရည္ရဲ႕ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ေယာက္စာဘဲခ်က္တာ "
"ဪ ဘယ္သူမွလဲစားမယ္မေျပာပါဘူး"
"အဟမ့္ စားလဲမေလာက္ေတာ့ဘူး "
မစားဘူးလို႔ေတြးခဲ့ၿပီးမွ သူ႕အေရွ႕မွာသူ႕အကိုစားေနတာေတြ႕လို႔ပိုလို႔ေတာင္စားခ်င္သြား၏
အနံ႕ေတာင္ဒီေလာက္ေမႊးတာ အရသာဆိုရွယ္ဘဲေနမွာ ေတာ္ပါၿပီ ဒီေနေတာ့ ႏွင္းရည္ဆိုတဲ့ငါက အရွက္မရွိေတာ့ပါ။
"ကိုကိုႀကီး ႏွင္းရည္ကိုခြံ႕ေကြၽး "
"အြန္း ဟ "
"အာ...အေမႀကီးေကာင္းလိုက္တာ"
ရာခ်ီကေတာ့ဘာမွမေျပာဘဲ သူ႕လက္နဲ႕ ႏွယ္ထားေပးတဲ့ငပိရည္နီနီေလးနဲ႕အသားတစ္ဖက္နဲ႕ခြံေကြၽးလိုက္ေတာ့ ႏွင္းရည္ အသားပါတုန္တက္တဲ့အထိ အရသာကိုခံစားလိုက္ရ၏
"အစ္ကိုေလး ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္းခြံေကြၽး"
"အင္းပါ အင္းပါ ဟ"
"အာ...တကယ္ေကာင္းတာ အစ္ကိုေလးပုံတိုင္းကတကယ္ေတာ္တာဘဲ "
"ကိုကိုႀကီး ေကြၽးအုန္း "
"အင့္ဟ "
ရာခ်ီကေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး
သူညီနဲ႕ညီမမို႔ခ်စ္လို႔ခြံ႕ေကြၽးလိုက္ေပမယ့္
ေဘးေဒါင့္မွာ လူပိုတစ္ေယာက္လို ထမင္းေတာင္မစားနိုင္ဘဲ မ်က္ေထာင့္နီနဲ႕ဆူပုတ္ကာၾကည့္ေနတဲ့ တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ သူသတိမထားမိေပ။
"ရာခ်ီမင္းသူ႕တို႔ကိုက် ခြံ႕ေကြၽးတယ္ ကိုယ့္ကိုက်မေကြၽးဘူး "
"သူတို႔က ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ညီနဲ႕ညီမေလဗ်ာ "
"ကိုယ္က မင္းလင္ေလ "
ဆူပုတ္ကာေျပာတဲ့ပုံတိုင္းရဲ႕စကားေၾကာင့္ရာခ်ီ မသိစိတ္ကၿပဳံးမိ၏ ေအးတဲ့သူေတြ ထေဖာက္ရင္ တကယ္ခ်စ္စရာေကာင္းတာမို႔။
အဲ့ေနထဲက ပုံတိုင္းလက္ရာႀကိဳက္ၿပီး
ဟိုႏွစ္ေယာက္က ေန႕ေရာ ညပါ လာလာစားေနၾကတာ ဆန္ပိုကုန္ေနၿပီျဖစ္၏
"ရာခ်ီ ကိုယ္တို႔ အိမ္ေရွ႕မွာ စာကပ္ထားရေအာင္ "
"ဘာစာလဲ "
"ဧည့္သည္ အလာမခံ... ဆိုတဲ့စာေလ"
________________
[က်န္တဲ့ဟာေတြ အျမန္ေရးၿပီး လာတင္ပါ့မယ္ရွင့္ ဒီေန႕ကေတာ့ ဒီေလာက္ဘဲေနာ္
ဂ႐ုစိုက္ၾကပါရွင့္ ]