Hatırlatma:
Biz denizden çıkmıştık arabaya neyseki binmiştik de. Arabada da bu işi konuştuk ve anlaştık.
Sevgili olmuştuk ama birbirimizi tanıma şartıyla.
Hatırlatma bitmiştir.
Şimdi ise arabadan inip konağa gidiyorduk. Tabi Kağancım arabayı park etmişti.
Biz konuşa konuşa konağa varmıştık. Zaten Delal teyze, Zümra hanım ve kızı oturmuş kahve içiyorlardı. Fakat Berfin'i görememiştim. Nerde bu kız?
Delal teyzeler ise bizim geldiğimizi görmüşlerdi. Ama şaşırdığımı bir nokta oldu oda Delal teyzelerin benle Kağan'ı takmamasıydı. Normalde hep bizim yanımıza gelirdi. Aman neyse bir bildiği vardır.
Kağan beni elimden tutup peşinden sürükledi. Yani resmen o benim elimden tutmuş beni sürüklüyordu.
"Kağan beni bir oyuncak bebek gibi ordan oraya sürükleyecek misin?" Hayır yani insan bir konuşur. Ağzını açmıyordu.
"Senle konuşacaklarım var"diyince şaşırdım. Çünkü biz zaten bütün konuları arabada konuştuk. Bak şimdi merak etmedim de değil.
Sürüklenmem durduğunda kendi odasının önündeydik. Kapıyı açıp geçmemi gösterdi bende hemen odasına geçtim. Kağan da arkamdan gelmişti.
Tabi bu sırada da kapıyı kapatmıştı.
Aklımdaki soru sordum "Ee ne konuşacağız?" Sorumla birlikte tam da gözlerimin içine baktı. Galiba ben Kağan'da en sevdiğim özelliği tam da gözlerimin içine bakması. Bakın gözlerime bakması da değil direk gözlerimin içine bakması konu.
"Bu sahte ilişki yalanını kimseye söyleme Berfin'e bile ve zaten söyleyecek bir şey kalmadı diye düşünüyorum malum artık benim herşeyimsin" diyince tam o anda kalbim yerinden çıkacakmış gibi attı.
Ölürüm ölürüm vallaha istersen evlenebiliriz Kağancım.
"Öyle öyle de zaten ben 1 hafta sonra İzmir'e geri döneceğim" dememle yüzü düştü ama bozuntuya vermedi. Bebeğim Sarya'nın gözünden kaçar mı sandın?
"Sana karışmak gibi olmasın ama biraz daha geç gidemez misin?" Yaa aşkım beni düşünüyorr
"Olmaz ki şimdi öyle çünkü benim de İzmir'de bir düzenim var hem misafirliğin kısası makbuldür." Diyince bana beyninden şüphe ediyorum gibi baktı.
"Misafirliğin kısası makbuldür dediğin ev senin gelinlikle gireceğin eve olacak"diyince sırıtmama engel olamadım. Şuan varya pişmiş kelle gibi sırıtıyordum. En kötüsü ise sırıtmama engel olamıyordum. Sırıttıkça sırıtasım geliyor.
Ama bak sen böyle diyince ben utanıyorum. Hemde daha da aşık oluyorum sana çavreşamın.
"Bakıyorum da bana aşık olmuşsun bile"diyince yüzüme baktı. Yüzünde sanki hafif bir tebessüm vardı. Normalde çatık kaşlı gezen Kağan Vurgun karşımda tebessüm ediyordu.
"Çok bakma aşık olursun" diyince tebessüm eden yüzü bu sefer gülmeye başladı. Neden ki burada gülünecek bir şey yok?
"Neden gülüyorsun Vurguncuğum?" Dememle artık gülmekten gözünden yaş geliyordu. Ben salak mıyım ben mi anlamadım yoksa.
"Ben zaten bakmama gerek yokki ben sana direk aşık olmuşum" diyince ağzım açık kaldı. Ben galiba içimden söylediğimi sanıp dışımdan söylemiştim. Şuan utançtan kıpkırmızı olduğumu biliyorum.
Kağan aramızdaki mesafeyi daha da azaltarak bana doğru gelmeye başladı. Tam aramızdaki mesafeyi tamamen sıfırlayacakken telefonu çaldı. Telefon çalmasıyla beraber gözlerimi devirdim.
"Alo efendim baba?"
"Baba ama-"
"Tamam baba geliyorum görüşürüz"diyip telefonu cebine koydu. Bende ne oldu gibisinden baktım.
"Babam beni şirkete çağırıyor önemli bir toplantı varmış" diyince anladım anlamında kafamı salladım.
"Görüşürüz o zaman ben çıkıyorum"dedi
"Tamam görüşürüz"diyip odadan çıktım.
Berfin'in odasına gidecektim. Berfin eğer ki odasındaysa kesin bir şey vardır. Çünkü birtanecik kankam odasına sadece yatmak için gider. Bide giyinmek bunu unutmayalım.
Berfin'in odasına geldiğimde kapıyı tıklattım. Gel sesi gelince odaya girdim. Berfin yatağında yatıyordu. Çamış gibi
"Berfiiin"seslendim kendisine 1-2 saniye bekledim ses gelmedi.
Tekrardan seslendim kendisine "berfooom kankam"
"Hıı" çok şükür ölmemiş
"Uyansana"diyip dürttüm, uyanmayınca daha hızlı ve sert bir şekilde dürttüm.
Galiba uyanmışa benziyordu. Neyseki
"Yaw efendim"
"Kızım kalsana yatma akşam oldu"
"Yatmak istiyorum"
"Kalk"
"İlla kalkacağım dimi?"
"Evet Berfin kalkacaksın" dememle beraber Berfin oflaya oflaya yataktan kalktı.
Gözlerimle kapıyı işaret edince gözlerini devirip odadan çıktı. Bende arkasından odasından çıktım.
Berfin'i yetişmiştim neyseki. Hiç konuşmayarak konağın avlusuna gittik.
Avludaki koltuğa oturduğunda bende yanında oturdum. ( bu arada Berzan ve Gülcan düğünden bir gün sonra balayına gittiler)
"Kızım sen niye bu kadar sinirlisin hala anlamış değilim." Diyince bana döndü. Gözleri kançağanı olmuştu. Göz altları ise morarmıştı.
"Berfin sen niye ağladın noldu iyi misin?!" Sesim endişeli çıkmıştı.
"Marin"diyince normalde gözlerimi devirirdim ama bu sefer durum farklıydı.
"Efendim"
"Yunus yeni manita yapmış foto paylaşmışlar instadan baya sarmaş dolaşlardı"diyince Berfin dayanamayıp ağlamaya başladı.
Bu arada Yunus Berfin'in eski sevgilisi ilişkileri çok iyiydi ama yanlış anlaşılmadan dolayı ayrıldılar. Ama Berfin hala Yunus'u seviyordu.
Ne kadar inkar etsede çok seviyordu. Hatta o kadar çok aşıktı ki 1.5 yıl boyunca Yunus'u stolklamıştık.
Berfin benim omzuma yaslanmış ağlıyordu. Ben ise saçlarını okşuyordum. Yunus asla Berfin'in sevgisini haketmiyordu.
"Berfin'im bak sakin ol, değmez bu kadar ağlamana Yunus'u seviyorsun evet ama unutacaksın birtanem gel böyle dışarı çıkalım bir nefes al" dedim ama Berfin asla dışarı çıkmazdı. Çıkamazdı
"Marin çok aşıktım, aşkından ölüyordum Ya ben bu ilişki için kendimi bitirdim sende şahit oldun ama o, o ise sadece bencillik yaptı ben bunu haketmedim asla! Hayatımı adadım ama o nankörlük yaptı canımdan sevdim keşke o kızla fotolarını göreceğime ölseydim!" Berfin hem ağlıyordu hem de bağırıyordu.
"Bak Berfin biliyorsun ki hayat asla istediğin gibi gitmez illaki ters köşeler olacak çok seversin,aşkından ölürsün,hayatını adarsın ama istediğin gibi olmaz. Sen çok sevdin gözlerinden de anlaşılıyor. Şimdi ise madem bir o kadar sevdin bir o kadar da nefret edeceksin. Yoksa sen sadece kendini bitirirsin bir erkeğe bu kadar bağlı kalma. Hayat süprizlerle doludur belki bakarsın gerçekten de hayatını adayacağın bir adam çıkar."
"Sarya" sadece adımı söyledi oda biliyordu dediklerim doğruydu asla inkar edemezdi. Bu yüzden susup omzumda ağlamayı tercih etti.
•
•
Berfin artık ağlamaktan harap olmuştu. Sürekli bana anılarını anlatıyordu Yunusla. Aslında gerçekten Yunus'un yaptığı yalnıştı Berfin Yunusa o kadar çok aşıktıki her şeyden vazgeçmişti. Ama Yunus körün tekiydi. Severdim iyi çocuktu ama bu saatten sonra sokaktaki çöpten bile daha değersizdi.
"Berfin bak ağlama gel elini yüzünü yıka, bak kendini harap ettin. Lütfen yalvarırım ki ağlama" çünkü artık arkadaşımın acı çekmesini asla istemezdim. Bu ağlama açıdan değilde sinir krizinden ağlıyormuş gibi geldi.
~~~~~~~~devam edecek~~~~~~~~~~~~~~
Berfin'i üzüldünüz mü?
Sarya ve Vurgun'un ilişkisi nasıl sizce?
Bölümü sevdiniz mi?
Bölümü baya geç attım üzgünüm yarın 2kya özel 2 veya 3 bölüm atacağım ve en iyi şekilde yazacağım. Bu bölümü çok özenerek yazamadım ve hikayeyi yazarken hep aklımda bölümü oluşturuyordum ama şimdi kafama göre yazdım. Umarım beğenmişsinizdir ve ayrıca bu bölüm pek önemli bir bölüm değil.
22den itibaren asıl bölümler başlıyorrr
Neyse görüşürüz kandiliniz mübarek olsun canlarr💖💖