Way:ចឹងតើលោកចូលចិត្តបែបណា?
Pete:មានហេតុផលអីយើងត្រូវប្រាប់ឯង?
Way:មិនប្រាប់ក៏ហីទៅ...ឆឺស(ទាញកន្សែងមករុំខ្លួនហើយក៏ចាកចេញពីបន្ទប់ទឹក)
Pete:យើងមិនដឹងថាយើងត្រូវទុកក្មេងម្នាក់នេះនៅទីនេះដើម្បីអីទេ!(ជ្រោងសក់ឡើងលើព្រោះមិនយល់ពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួនដូចគ្នា)
-បន្ទាប់ពីងូតទឹកហើយpeteក៏ទៅធ្វើការបាត់
Way:ហេតុអីគេមើលទៅមិនចូលចិត្តបែបនេះឬក៏គេនោះចូលចិត្តស៊ីតែម្ដង?(ក្នុងខួក្បាលគិតតែរកពិធីធ្វើយ៉ាងណាឲ្យpeteឲ្យលុយមកខ្លួននិងធ្វើឲ្យpeteខូចចិត្ត)
-នៅក្រុមហ៊ុនwinner
Winner:គេមកដល់ហើយឬនៅ?
លេខា:គាត់មកដល់ចាំចៅហ្វាយប្រហែលជា10នាទីហើយ
Winner:ចឹងអ្នកនាងទៅធ្វើការបន្តចុះហើយហាមមិនឲ្យអ្នកណាចូលមកបន្ទប់នេះទេ!ខ្ញុំមានការសំខាន់ត្រូវនិយាយជាមួយគេ!
លេខា:ចាសលោកប្រធាន...
Dean:ជំរាបសួរលោក...(ឱនគោរពដោយមិនបានមើលមុខមនុស្សម្នាក់នោះឲ្យច្បាស់)
Winner:ឥឡូវប្លែកណាស់ទាំងការតុបតែងខ្លួននិងកេរ្តិ៍ឈ្មោះ!
Dean:គឺ...គឺ..ជាបង??(គ្រាន់តែឃើញមុខរបស់winnerភ្លាមគេក៏ភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំងថយក្រោយម្ដងបន្តិច)
Winner:ខានជួបគ្នាយូរហើយ...(សម្លឹងមុខរបស់deanដោយក្រសែភ្នែកខឹងសម្បារនិងគុំនំ)
Dean:ខ្ញុំ..ខ្ញុំទៅវិញហើយ(ញ័រមាត់និយាយអ្វីមិនត្រូវទេដៃជើងត្រជាក់អស់ហើយទឹកមុខស្លេកស្លាំង)
Winner:ប្រញាប់ទៅណា?មិនរាក់ទាក់សង្សារចាស់របស់អូនបន្តិចទេហី?(ពួកគេគឺជាសង្សារចាស់និងគ្នា..ពួកគេស្រលាញ់គ្នាណាស់ស្រលាញ់រហូតបាន7ឆ្នាំទៅហើយបែរជាបែកគ្នាដោយមិនមានសូម្បីតែពាក្យលានៅសុខៗdeanចាកចេញពីwinnnerដោយមិនប្រាប់សូម្បីតែមួយម៉ាត់ចាកចេញយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់ទាំងដែលពេលនោះwinnerសុខចិត្តចោលគ្រួសារទៅរស់នៅជាមួយdean)
Dean:យើងគ្មានអីត្រូវនិយាយគ្នាទេ!ខ្ញុំសុំលា...
Winner:មិនមានចឹងមែនទេ?
Dean:មែនហើយគ្មានអ្វីត្រូវនិយាយទេ!
Winner:ហេតុអីក៏ចាកចេញ?ឬក៏ព្រោះតែតាមពិតទៅអូនមិនធ្លាប់ស្រលាញ់បងទេ?ក្រែងអូននិយាយថាថ្ងៃដែលយើងជោគជ័យយើងនិងមានគ្នានិងគ្នានៅក្បែររហូតនោះអី
Dean:បំភ្លេចចោលទៅ...រឿងយូរយ៉ាងនេះហើយនៅចងចាំដើម្បីអីគួរតែចាប់ផ្តើមជីវិតថ្មី
Winner:ចាប់ផ្ដើមថ្មី???
Dean:មែនហើយរវាងយើងវាបញ្ចប់មក3ឆ្នាំហើយ..លោកគួរតែបំភ្លេចទៅហើយចាប់ផ្តើមថ្មី(បែរមុខចេញពីwinner)
Winner:ប្រាប់ផងបានទេហេតុអីក៏ចាកចេញ?
Dean:ខ្ញុំចង់បានអនាគតល្អ!
Winner:.....(ឮចឹងក៏គ្មានពាក្យអ្វីនិយាយទៀតបានត្រឹមតែគាំងជាប់មួយកន្លែង)
Dean:....(ដើរចេញទៅយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់)
-ក្នុងឡានរបស់dean
Dean:ហឹកៗ...ហឹកៗៗ..ហេតុអីក៏ឲ្យយើងបានជួបគ្នាទៀត!ហេតុអីក៏ឲ្យពួកយើងមានសភាពបែបនេះ....ហឹកៗៗ(គ្រាន់តែមកដល់ក្នុងឡានភ្លាមយំយកៗព្រោះគ្រប់យ៉ាងមិនមែនគេចង់ចាកចេញមិនមែនគេចង់ធ្វើបាបមនុស្សដែលគេស្រលាញ់ប៉ុន្តែឋានះរបស់ពួកគេកាលនោះគឺមិនអាចទៅរួចម៉ាក់របស់winnerបានមកនិយាយថាឲ្យចាកចេញពីកូនគាត់ទៅសូមផ្ដល់អនាគតល្អមួយឲ្យកូនគាត់ផងកុំធ្វើឲ្យកូនគាត់មកលំបាកជាមួយdeanអីព្រោះថាដើម្បីdeanកូនគាត់សុខចិត្តចាកចេញពីគាត់ចឹងសូមចាកចេញហើយផ្ដល់កូនគាត់ឲ្យគាត់វិញ)
Fa:dean...រឹងមាំឡើង(អ្នកចាត់ការអង្អែលខ្នងលួងលោមdean)
Dean:ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំនឹងមិនជួបគ្នាជាមួយគាត់ម្ដងទៀតទេហេតុអីប្រែជាបែបនេះទៅវិញ!...ខ្ញុំពិតជាឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់ដែលខ្ញុំត្រូវកុហកមនុស្សដែលខ្ញុំស្រលាញ់បែបនេះ....
Fa:ចឹងយើងពិតជាមិនចុះកុងត្រាជាមួយគេទេ?
Dean:ខ្ញុំសុំគិតមើលសិន
Fa:បើdeanធ្វើហើយមិនសប្បាយចិត្តដដែលមិនបាច់ធ្វើទេបងមិនបង្ខំទេ..
Dean:ប៉ុន្តែយើងក៏គួរតែបែងចែករវាងការងារនិងរឿងផ្ទាល់ខ្លួនឲ្យបានមែនទេបង
Fa:ហ៊ឹម...បងតាមតែឯងទេ
Dean:អរគុណហើយបង
-នៅខាងnorthsonic
North:ថ្ងៃនិងអរគុណអូនហើយណាទាំងអាហារពេលថ្ងៃនិងពេលវេលាសម្រាប់បងពេលនេះ
Sonic:ថ្ងៃនេះបងនិយាយពាក្យអរគុណមកអូនចង់100ដងហើយណា.!
North:បងចង់អរគុណអូនពិតមែន..
Sonic:បើចង់អរគុណអូនពិតមែនបងគួរតែខំធ្វើការបង្ហាញសមត្ថភាពរបស់បងឲ្យពូតូចឃើញហើយអនុញ្ញាតឱ្យមានថ្ងៃពិសេសរបស់ពួកយើង
North:បាទបងនិងខិតខំប្រឹងប្រែងឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពរងចាំបងណា....
Sonic:បាទ...រងចាំបានជានិច្ច
North:បងស្រលាញ់អូនខ្លាំងបំផុតហើយ....
Sonic:ស្រលាញ់បងខ្លាំងដូចគ្នា..(អោបលាគ្នានៅមុខផ្ទះរបស់northយ៉ាងផ្អែមល្ហែមធ្វើឲ្យពូតូចដែលមើលមកពីលើផ្ទះមានការកោតសរសើរស្នេហ៍ក្មេងមួយគូរនេះមែន)
-,ក្នុងបន្ទប់pete
Way:លោកនេះកាហ្វេខ្ញុំខំឆុងជាពិសេសសម្រាប់លោកណា...
Pete:អរគុណ...(យកកាហ្វេមកផឹកដោយមិនបានគិតអ្វីទេចំណែកអ្នកយកមកឲ្យគេនោះលួចញញឹមយ៉ាងមានល្បិច)
Way:ឆ្ងាញ់ទេ??
Pete:ហ៊ឹមគួរសម...
Way:ថ្ងៃនិងលោកមិនអានសៀវភៅទៀតទេហ៌?
Pete:ខ្ជិលអង្គុយ...(ឲ្យតែគេអង្គុយក្មេងនេះមកអង្គុយពីលើរហូតចឹងហើយខ្ជិលម៉ងទៅគីឡូក្មេងនេះមិនធ្ងន់ទេប៉ុន្តែចរិកញ៉ិកញ៉ក់នេះខ្លាចគេទ្រាំមិនបានស៊ីទៀតបើគេស៊ីគេត្រូវបង់លុយ10%ឲ្យក្មេងនេះហើយ)