"Mafiaရဲ့wifa"
Part_50
"ရှင်ကို.."
"မင်းကဘယ်သူလဲ.."
"ရိုင်ယန်ကို့လာနှုတ်ဆက်သည့် မိန်းခလေးကိုကြည့်ပြီ ကြည့်လိုက်ရသည်။
"ကျွန်မကို မမှတ်မိတော့ဘူးလာ မနေ့က ပန်းဆိုင်မှာ ကျွန်မချော်လဲတုန်းက ကူညီပေတဲ့သူက ရှင်ပဲ.."
"ဟုတ်လာ..အဲဒါ မင်းပေါ့.."
"ဟုတ်တယ်..မနေ့က ကျေးဇူးတင်"
"မလိုဘူး.."
"မီယာစကားတောင်မဆုံးလိုက်ပေ ဟိုလူကဖြတ်ပြောလိုက်တာဖြစ်သည်။
"အနက်..."
"ဟုတ်ကဲ့ သခင်ကြီး.."
"သူက နာမည်ကြီး ဒီဇိုင်းနာဆိုတာလာ.."
"ဟုတ်ပါတယ်..ကျွန်မနာမည်..မီယာပါ...။
"မင်းကို ငါက ယောကျ်ားလေး ဒီဇိုင်းနာရှာလာခဲ့ဆိုတာ..."
"ကျွန်မက ဘာဖြစ်နေလိုလဲ.."
"အမျိုးသမီးဖြစ်နေလို.."
"ဟက်.."
"အမျိုးသမီးဖြစ်တာနဲ့ပဲ မငှားတော့ဘူးဆိုတဲ့သဘောလာ.."
"ဟုတ်တယ်.."
"ရတယ်လေး မငှားနဲ့ ကျွန်မထက်တော်တဲ့ သူရှိရင်ခေါ်လာခဲ့လိုက်.."
"ထိုအမျိုးသမီးက ဒေါသတကြီးပြောဆိုကာ ထွက်သွားခဲ့သည်။
"သခင်ကြီး ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ ဒီလောက်တော်တဲ့ ဒီဇိုင်းပညာရှင်ကို ကျွန်တော်မနည်းရှာထားရတာကို.."
"အဲဒါတွေ ငါမသိဘူး ငါလိုချင်တာ ယောကျ်ားလေးဒီဇိုင်းဆွဲတဲ့သူပဲ..."
"အနက်မှ သခင်ကြီးနဲ့ အတော်ကိုစိတ်ညစ်နေတာဖြစ်သည်။
"မင်း ဒီနေ့ပဲရအောင် ရှာလာခဲ့.."
"ဟာ သခင်ကြီး ဘယ်လိုလို့တွေ့မှလဲဗျ.."
"မလိုခြင်းဘူး.."
"သခင်ကြီးက သူကိုပြောပြီတော့အပြင်ကိုထွက်သွားခဲ့တာဖြစ်သည်။
"ကျစ့်.."
"အနက်မှာ ခဲ့ရခဲ့ဆစ် တွေ့လာခဲ့ပီမှ.."
"ဟူး..."
_
_
_
_
_
_
"ခလေးတွေ သွားကြိုဖို့ကို ကိုကာလိုစ့်က သွားကြိုမှဖြစ်သည်။
"နှင်းက ညကျရင် ဦးနဲ့ ခလေးတွေစားဖို့ကို ဦးမရှိတုန်ဟင်းခိုးချက်တာဖြစ်သည်။
"သမီးရယ် နားနားနေနေလုပ်ပါ.."
"ရပါတယ် မေမေရဲ့ ဦးမရှိတုန် ချက်ရတာမလိုပါ..။
"မာမီ....မာမီ...မာမီ.."
"အိမ်ထဲသို့အသံတစာစာလေးနဲ့ဝင်လာခဲ့ကြသည်မှအမြွှာသုံးယောက်သာဖြစ်သာ်။
"ဘွား မြေတွေပြန်လာပီလာ.."
"ဘွားဘွားကြီး.."
"ရှင့်.."
"ဘွားလင်း.."
"ပြောပါရှင့်.."
"ဂျူးတို့ ကျောင်းကိုလေ ဆံပင်အမည်းရောင်တစ်ဘက်ရွှေအိုရောင်တစ်ဘက်နဲ့ ကောင်လေးပြောင်းလာတယ်.."
"ဘယ်လို့.."
"သမီးပြောတာ မာမီတို့နားမလဲဘူး.."
"မာမီကလဲ ညီမလေးပြောတာ တီတီငယ် သားလျံသုတတံခွန်ကိုပြောနေတာ.."
"ဟုတ်လာ မွေးနေ့ပွဲတုန်းကလူရှုပ်နေလို မေမေက သေချာမကြည့်လိုက်မိဘူး.."
"အဲဒါ ဂျူးလီက သွားမိတ်ဆက်တာကို ကြီးကျယ်လိုက်တာ ..."
"ဟားဟား.."
"မြေးမလေး၏အပြောကို ဒေါ်ဇာဇာလင်းသဘောကျလွန်းလို့ရယ်လိုက်မိတာဖြစ်သည်။
"စကားပြောတာကို နောက်မှပြော အခုတော့ အပေါ်ကိုတက်ပြီးတော့ အဝတ်စားလဲရမယ် လာခဲ့.."
"ဟုတ်..."
"အပေါ်ကို တက်သွားတဲ့ နှင်းဆီတို့ကိုကြည့်ကာ.."
"ဒေါ်ဇာဇာလင်း တွေးမိသည်။
"ကိုယ့် သွေးသားအရင်မဟုတ်ပေမဲ့ ဒီခလေးတွေနဲ့မှာ ဘဝက အဓိပ္ပာယ်ရှိလာသလိုခံစာရသည်။
"မမကြီး.."
"ပြောလေ..လှလှ.."
"မမကြီးကို ပြောစရာရှိလို့.."
"ပြော ဘာပြောမှာလဲ.."
"ကိုကာလိုစ့်နဲ့ မနွေးနွေးကဘာတွေလဲမသိဘူး.."
"ဟဲ့ ဘာကိုလဲ စကားပြောရင်ရှင်းအောင်ပြော."
"ကိုကာလိုစ့်က မနက်ဝေလီဝေလင်းဆိုရင် မနွေးနွေးအိပ်ခန်းထဲကနေထွက်ထွက်လာလို.."
"ဘာလို့!.."
"ဒေါ်ဇာဇာလင်း တစ်ယောက် ကြားလိုက်ရတဲ့ သူမနားကိုပင်မယုံနိုင်ချေဖြစ်နေရသည်။
"သူမထိုင်နေရာကနေ ထလိုက်ကာ.."
"သွား..အဲနှစ်ယောက်ကို သွားခေါ်လာခဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့ မမကြီး.."
"ဒေါ်ဇာဇာလင်း ဧည်ခန်းဘက်ကိုထွက်လာခဲ့ရသည်။
"သူမ ထိုင်ပြီလို နာရီဝက်အကြာမှ ...."
"မမကြီး ကျွန်တော်တို့ကိုခေါ်တယ်ဆို့လို.."
"မတ်တပ်ရပ်မနေနဲ့ ထိုင်ကြ.."
"ဟုတ်.."
"ကာလိုစ့်နဲ့ နွေးနွေး ထိုင်ခုံမှဝင်ထိုင်လိုက်တာဖြစ်သည်။
"မင်းတိုမှာ ငါကို ပြောစရာစကားမရှိဘူးလာ.."
"ရှိပါတယ်.."
"မရှိပါဘူး.."
"မင်းတို့က ဘာတွေလဲ တစ်ယောက်ကရှိတယ်၊တစ်ယောက်ကမရှိဘူးဆိုတော့.."
"ကျွန်တော်မှာ ရှိပါတယ်၊နွေးနွေးကို ကျွန်တော်လက်ထပ်ပါရစေ.."
"ကျွန်မလက်မခံဘူးလို ပြောပြီးတာ အခါပေါင်းမရေနိုင်ဘူးနော်.."
"ဟာ လက်မခံလိုရမလာ မင်းနဲ့ငါက လွန်ကြူးပြီးပြီနော်.."
"ရှင်မပြောနဲ့.. "
"တိတ်စမ်း!!.."
"ဒေါ်ဇာဇာလင်း၏ဒေါသတကြီး အော်သံကြားမှရန်ဖြစ်နေတဲ့ နှစ်ယောက်ရပ်သွားလေသည်။
"နွေးနွေး.."
"ဟုတ် မမကြီး.."
"ညည်းကို ကာလိုစ့်က ချစ်လိုလက်ထပ်မယ်ပြောတာကို ဘာလို့လက်မခံတာလဲ.."
"နွေးမှာမချစ်တာ.."
"လွန်လွန်ကြူးကြူး ဖြစ်သွားခဲ့ပြီမှာ ညည်းကအပျိုပြန်ဖြစ်မှာလာ.."
"မမကြီး.."
"အတွန့်မတတ်နဲ့ မနက်ဖြန်ရှေနေ့ခေါ်ပေးမယ် လက်မှတ်ထိုးဖို့ပြင်ထား ထွက်ပြေးတာတို့ဘာတို့လုပ်မယ်မကြံနဲ့နော် ညည်း ငါအကြောင်းကိုကောင်းကောင်းသိတယ်မလာ.."
"ဟုတ်.."
"သွားတော့.."
"ဟိုကောင်.."
"ဟုတ်ကဲ့.."
"မင်းနဲ့ငါ စကားပြောမယ်.."
"ဟုတ်.."
"မမကြီးကထသွားတာဖြစ်သည်။
"နွေးလေ.."
"ဒါတွေဖြစ်လာတာ ရှင်ကြောင့် ရှင်ကို ကျွန်မမုန်းတယ်၊ရှင် ကျွန်မကိုလက်ထပ်လိုက်ရလိုပျော်မနေနဲ့ ရှင် ကျွန်မရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကိုယ့်သာပိုင်ရမယ် ကျွန်မအချစ်ကိုဘယ်တော့မှရမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ရှင်မြဲမြဲ မှတ်ထားလိုက်.."
"နွေးလေက သူကိုနာကြည်းဒေါသတကြီးပြောဆိုပြီးတော့ထွက်သွားတာဖြစ်သည်။
"နွေးလေက ကိုယ့်ကိုမုန်းနေတာတယ်လာ ရပါတယ် နွေးလေမုန်းလဲ ကိုယ့်အချစ်တွေနဲ့ရအောင်ချုပ်နှောင်မယ်.."
"ကာလိုစ့် ရင်ထဲအောင်တတ်ပေမဲ့ နွေးလေကိုချစ်တဲ့စိတ်တစ်ခုနဲ့သာ..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ဘာလီ ဘယ်လဲ.."
"နှင်း မေမေဆီကို.."
"အိပ်ချိန့်ကြီးကို ကိုယ့်အနားလေးလဲကပ်ပါအုန်းလာ.."
"ခနလေးပါ မေမေနဲ့က သိပ်တွေ့ရတာမဟုတ်ဘူးလေ ဒီလိုလာမှာတွေ့ရတာကို.."
"ဘာလီကလဲ.."
"ဦးနော် ဖယ်စမ်းပါ.."
"ဘာလီလို..
"ကျစ့်.."
"သူလက်ထဲကနေအတင်တွေ ရုန်းထွက်သွားတဲ့ သူမလေးကြောင့် တစ်နေ့ကုန်မနမ်းရသေးလိုနမ်းရမလာအောက်မေ့ပါသည်။ယခုတော့ စိတ်ညစ်ညူစစွာနဲ့သာထိုင်ခုံမှာပြန်ထိုင်ကာ laptopကိုဖွင့်ပြီးသာ အလုပ်ကိုပဲဆက်လုပ်နေလိုက်ရသည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~
"မေမေ အိပ်ပြီးလာ.."
"မအိပ်သေးပါဘူး.."
"မေမေ ကုတင်ဘေးနားကခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်ရသည်။
"ညနေ့က နွေးတို ကိစ္စပြောတာ ဘယ်လိုလဲ လက်ခံရဲ့လာ.."
"လက်ခံတယ်..ဒါနဲ့ သမီးကို မေမေ့ပြောထားတဲ့ ကိစ္စစဥ်းစာပြီးပြီလာ.."
"သမီးလုပ်နိုင်ပါမလာ ခလေးတွေနဲ့ ဦးကလဲ အခုတလောအလုပ်တွေရှုပ်နေတာနဲ့ မတိုင်ပင်ရသေးဘူး ဦးကလက်ခံပါမလာ.."
"ဘာလက်မခံစရာရှိလဲ သမီးကကောင်းတာလုပ်တာပဲကို..."
"မေမေ ဆေးသောက်ပြီးသွားပြီလာ.."
"အင်း သောက်ပြီးသွားပြီ..မြေးတွေ အိပ်သွားပြီလာ.."
"အိပ်သွားပြီ..။
"သမီးလဲ သွားအိပ်တော့လေ ညဥ့်နက်နေပြီးဆိုတော့.."
"ဟုတ်.."
"သြော် သမီး.."
"ပြောလေ မေမေ.."
"မြလွန်းကို မေမေလိုမခေါ်ဘူးလာ မြလွန်းက သမီးရဲ့အမေအရင်ပဲဟာကို မစိမ်းကားပါနဲ့ မြလွန်းကမိခင်တာဝန်မကျေခဲ့ပေမဲ့ အခုချိန်မှာ သူခဗျာသမီးတို့အနားမှာနေခြင်းရှာနေတာ မြေးလေတွေကိုတွေ့ခြင်းပြီးတော့ပြုစုခွင့်ရခြင်းနေရှာတာ.."
"နှင်း အတတ်နိုင်ဆုံးတော့ကြိုးစားပါမယ်.."
"နှင်း... မေမေအိပ်ခန်းထဲကနေ တွေးတော့ရင်အပေါ်ကိုတက်လာခဲ့ရသည်။
"နှင်းအပေါ်ကိုတက်နေရင်ကာ.."
"သခင်မ...သခင်မ.."
"ဒါ ကိုဖလိုက်အသံမလာ..."
"နှင်းအောက်ထပ်ကိုပြန်ဆင်းလာကာ.."
"ကိုဖလိုက် ဘာဖြစ်လိုလဲ.."
"အေ ခလေးမွေးခြင်းနေပီ.."
"ဟာ အဲဒါ ဆေးရုံ ကိုပို့ရမှာလေ ရှင်ကဘာလုပ်နေတာလဲ.."
"နှင်းပြောရင်နဲ့ ညီမကိုစိတ်ပူစွာနဲ့အပြင်ကိုထွက်လာခဲ့ရသည်။
"အား...အမေ..လုပ်ကြပါအုန်း.."
"ညီမလေး..."
"မမ.. အား လုပ်ပါဦး"
"ကိုဖလိုက်...ကားသွားထုတ်လေ.."
"ဖလိုက်..ဘာလုပ်လိုဘာကိုရမှန်မသိဖြစ်နေသည်။
"အား...မမ...လုပ်ပါဦး"
"ခနလေးပါ ညီမလေးရယ်.."
"သခင်မ.."
"အေးကို ကားပေါ်ကိုအရင်တင်လိုက်.."
"ဖလိုက်သည် မိန်းမကိုပွေ့ကာ ကားပေါ်သို့တင်လိုက်ရသည်။
"ဦးကို ပြောဖို့အချိန့်မရှိတော့တာမလို့ ကားပေါ်သို့တက်လိုက်ရသည်။
"ကားလေးကခြံထဲကနေမောင်းထွက်သွားတာဖြစ်သည်။
~~~~~~~~~~~~~~
"အခုချိန်ထိ အိပ်ခန်းထဲကိုပြန်မလာတဲ့ ဘာလီကြောင့် အလုပ်လုပ်နေရာကိုရပ်လိုက်ပြီတော့ အိပ်ခန်းအပြင်ကိုထွက်လာခဲ့ရသည်။
"အောက်ထပ်ကိုရောက်သော် အိမ်တံခါးမကြီးကလဲပွင့်ဟနေတာမလို့ ရိုင်ယန်စိတ်ပူသွားသည်။
"ဒေါက်!..ဒေါက်!!.."
"မေမေ အိပ်ပြီးလာ.."
"ဒေါ်ဇာဇာလင်း အိပ်ပျော်ကစမှာ တံခါးဖွင့်သံကြောင့် လူကဆက်ခနဲ့ဖြစ်သွားလေသည်ယ
"ဒေါက်..ဒေါက်.."
"မေမေ.."
"ရိုင်ယန် ဘာဖြစ်လိုလဲ..."
"ဘာလီ အထဲမှာရှိလာ.."
"ဟဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီးတော့ ရှိမှာလဲ မင်းမိန်းမအပေါ်ကိုတက်သွားတာမဟုတ်ဘူးလာ.."
"အပေါ်ကိုတက်ကိုမလာသေးတာ.."
"ဒုက္ခပါပဲ.."
"ရှာမှဖြစ်မှာပေါ့ တခြားသူတွေကောနိုးလိုက်...."
"ရိုင်ယန်တို အပြင်သို့ထွက်ကာ ရှာကျလေးသည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~
"သခင်မရယ် ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ.."
"ဘာကိုကျေးဇူးလာတင်နေတာလဲ ကျွန်မ ညီမခလေးမွေးတာ လိုက်လုပ်ပေးရမှာပေါ.."
"မဟုတ်ဘူးလေးဗျာ သခင်မသာလိုက်မလုပ်ပေးရင် ကျွန်တော်ဘာလုပ်လိုဘာကိုင်ရမှန်မသိဘူးဗျ.."
"ဟုတ်ပါပြီ။
"အခုက မိုးလဲအရမ်းချုပ်နေပြီးဆိုတော့ ကိုဖလိုက် အေးကိုစောင့်လိုက်...ကျွန်မပြန်လိုက်တော့မယ် ဦးကိုလဲမပြောခဲ့ရဘူး အခုနေဆိုစိတ်ပူနေတော့မှာ..
"ဟုတ်သာပဲ..ကျွန်တော် ဖုန်းလဲပါမလာဘူး.."
"ရတယ်နေနေ.. မနက်မှာ ဦးနဲ့မေမေကိုခေါ်ပြီးလာခဲ့မယ်.."
"သခင်မ တစ်ယောက်ထဲပြန်လို့ဖြစ်ပါမလာ ဒီအချိန်ဆို ဘယ်ကားမှာရှိမှာမဟုတ်တော့ဘူး.."
"ရတယ် နှင်းဘာသာပြန်တတ်တယ် မပူနဲ့.."
"ညီမလေး.. မမပြန်မယ်နော်.."
"ဟုတ်ကဲ့..."
"ပုခတ်ထဲက တူလေးကိုတစ်ချက်ကြည့်ပြီးတော့ အိပ်ကိုပြန်ရတော့မှာမလို အောက်ကိုဆင်းလာခဲ့ရသည်။
"ဆေးရုံအတွင်းကလူအများက..ဓာတ်လှေကားထဲက ညဝတ်အင်္ကျီနဲ့အိမ်စည်းကွင်းထိုဖိနပ်ကိုစီးပြီးတော့ ဆေးရုံအပြင်ကိုထွက်သွားတဲ့ နှင်းကိုကြည့်ကာ ထူးဆန်းတဲ့မိန်းခလေးပဲဆိုကာ တီးတိုးပြောဆိုနေသည်။
"ညအချိန်မတော်ကြီးမလို့ ကားတွေကာရှင်းလင်းနေသည်။
"ဒုက္ခပါပဲ ရေးကြီးသုတ်ပြာနဲ့ပိုက်ဆံလဲမပါလာဘူး ညဝတ်ကြီးနဲ့ သူများတွေမျက်လုံးထဲမှာတော့ ကိုယ့်ကိုမကောင်းတဲ့မိန်းမလိုမြင်တော့မှာပဲ.."
"ဟေ့...ယူတစ်ယောက်ထဲလာ.."
"နှင်းရှေ့က မူးရူးနေတဲ့လူက အင်္ဂလိပ်လိုစကားလာပြောတာမလို နှင်းကလဲနားမလဲနဲ့လူပြတ်တဲ့နေရာမှာ ထိုလူနှစ်ယောက်နဲ့နှင်းရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်နေသည်။
"ရိုင်ယန်သည် ကားနဲ့ဘာလီကိုလိုက်ရှာ နေရင်ကာ.."
"ရှင်တို ဘာလုပ်တာလဲ.."
"ရိုင်ယန် မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ရှိသမျှဒေါသတွေမိုင်ကုန်ထွက်ကာ.."
"လိုက်ခဲ့ပါ.မင်းကိုတန်ရာတန်ကြေးပေးမှ.."
"ခွပ်!...ဖြောင်း.."
"အမလေး.."
"နှင်းနဲ့ ဟိုအမူးသမားတွေနဲ့ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်နေရင်ကာ.."
"ဦး.."
"ခွပ်..ဖြောင်း...ခွပ်..ခွပ်.."
"ဟိုနှစ်ယောက်ကို.. ရိုင်ယန် အသေထိုပြစ်လိုက်တော့.. ဟိုလူနှစ်ယောက်၏မျက်နှာတွေမှာမြင်မကောင်းအောင်ကိုဖြစ်ပြီးတော့ ထွက်ပြေးသွားတာဖြစ်သည်။
"တောက်စ့်.."
"မင်းလာစမ်း.."
"အို့.."
"ဦး.."
"နှင်းလက်ကို ဒေါသတကြီးကိုင်ကာ ကားဆီကိုလျှောက်သွားနေတဲ့ ဦးကဘယ်လောက်ဒေါသတွေထွက်နေလဲမသိပါ.."
"တက်.."
"နှင်းကို ကားပေါ်သို့တက်ခိုင်းတာမလို့ နှင်းမှတက်လိုက်ရသည်။
"ရိုင်ယန်အခုနေ လူသတ်ခြင်းနေတာပဲသိသည်။
"ကားကိုအကြမ်းပတမ်းမောင်းထွက်လိုက်တာဖြစ်သည်။
"ကားကိုဒေါသတကြီးမောင်းနေတဲ့ ဦးကြောင် နှင်းထိတ်လန့်နေမိသည်။
"ကျွီး.."
"ဘုတ်..အား.."
"ကားဘရိတ်ကိုစောင့်အုပ်လိုက်တာမလို ထိုင်ခုံခါးပတ်ပတ်မထားတာမလို နှင်းနဖူးနဲ့ကားဒစဘုတ်နဲ့ပြစ်ဆောင့်မိသလို့ဖြစ်သွားရသည်။
"မင်း..အခုဘယ်ကပြန်လာတာလဲ..နှင်းဆီ!!"
"နှင်း..ဆေးရုံကနေပြန်လာတာပါ..။
"ဟုတ်လာ..ဘာသွားလုပ်တာလဲ.."
"ညီမလေး ခလေးမွေး.."
"အဲ့ဆို ငါကိုဘာလိုမပြောတာလဲ!!"
"အမေ့..."
"နှင်း လက်မောင်းကိုညစ်လိုက်တာမလို ဦး၏အရင်ပုံစံတွေကိုပြန်မြင်လိုက်ရတာမလို နှင်းလန့်သွားရသည်။
"မင်းကို ငါတို့ဘယ်လောက်စိတ်ပူနေမလဲဆိုတာ မင်းနည်းနည်းလေးမှာ မစဥ်းစားမိဘူးလာ.."
"အချိန်မရ.."
"ဟုတ်လာ..မင်း ညီမခလေးမွေးတာက ငါကိုပြောဖို့လောက်အရေးမကြီးဘူးဆိုတာသဘောလာ နှင်းဆီ.."
"အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး.."
"မင်းက အခုတလော ငါကိုအရေးလဲမစိုက် မင်းလုပ်ခြင်းရာတွေကိုပဲ မင်းကလုပ်နေတာဘာလဲ ငါကမင်းအတွက်အရေးမပါတော့လိုလာ မင်းပြောစမ်းပါ။
"အလိုမဟုတ်ပါဘူး.."
"ဦးက ဘာမှာဆက်မပြောတော့ပဲ ကားကိုအကြမ်းပတမ်းမောင်းထွက်လိုက်တာမလို နှင်းထိုင်ခုံခါးပတ်ကိုအမြန်ပတ်လိုက်ရသည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ခြံကြီးထဲကို ကားကိုအကြမ်းပတမ်းမောင်းဝင်လာတဲ့ သခင်ကြီးကြောင့် စံအိမ်ကအလုပ်သမားတွေငြိမ်ကာရပ်နေကျသည်။
"ကားပေါ်ကနေ ဒေါသတကြီးဆင်ပြီးတော့ ဝင်သွားတဲ့ ဦး..."
"နှင်းမှာ ပါးပေါ်ကမျက်ရည်ကိုလက်ခုံနဲ့ပွတ်သုတ်ပြီးတော့ အိမ်ထဲကိုလျှောက်လိုက်လာခဲ့ရသည်။
"သမီး.."
"မေမေ့.."
"သမီးရယ် ဘယ်တွေသွားနေတာလဲ မေမေ့တိုစိတ်ပူနေတာ.."
"နှင်းလဲ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ရှင်းပြလိုက်သည်။
"အဲလိုလာ..မေမေ့တိုက သမီးပျောက်သွားတယ်မှတ်ပြီးတော့ စိတ်အရမ်းကိုပူနေလိုပါ.."
"မေမေ..သမီးအပေါ်ကိုတက်တော့မယ်နော်.."
"အေး သမီး..."
"နှင်းအပေါ်ကို ကြောက်လန့်နေတဲ့ ခြေလှမ်းတွေနဲ့အပေါ်ထပ်ကအိပ်ခန်းကိုတက်လာခဲ့ရသည်။
"အိပ်ခန်းတံခါးကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အထဲမှာ ဦးကရှိမနေပါ.."
"ကြည့်ရတာ စာကြည့်ခန်းမှာများလာ.."
"နှင်းအပြင်ကိုပြန်ထွက်ကာ ဦးရှိမယ် စာကြည့်ခန်းကိုထွက်လာခဲ့ရသည်။
"ဒေါက်..ဒေါက်.."
"ဦး..အထဲမှာရှိလာ.. နှင်းဝင်ခဲ့မယ်နော်.."
"နှင်း တံခါးကိုဖွင့်ပြီးတော့ ဝင်လိုက်ခဲ့ရသည်။
"ဦး.."
"ရိုင်ယန်ကိုလာခေါ်တဲ့..ဘာလီကို အရေးမလုပ်ပဲနေလိုက်သည်။
"ဦး.. နှင်းရှင်းပြပါရစေ.."
"ဦးလို့.."
"ရိုင်ယန်အပြင်ကိုထွက်တော့မှာကို သူကိုနောက်ကျောဖက်ကနေလာဖက်တဲ့ ဘာလီ."
"နှင်း..တောင်းပန်ပါတယ် ဦးကိုအရေမလုပ်တာလဲမဟုတ်ပါဘူး.. နှင်းပြောဖို့အချိန်မရ.."
"ဟက်.."
"မင်းက ငါကိုပြောပြဖို့တောင်းမှအချိန်မရဘူးလာ..နှင်းဆီ.."
"မင်းအတွက် ငါက အရေးမပါတော့ဘူးပေါ..ငါမှာတော့ အရင်ကအမှားတွေအတွက် မင်းအပေါ်ကိုအကောင်းဆုံပြန်ပေးဆပ်ခြင်းလို မကောင်းတဲ့အလုပ်တွေကိုတောင်းမှာ ငါ မင်းရဲ့စကားတစ်ခွန်းတဲ့နဲ့ ငါရပ်တန့်ခဲ့ရတာ .."
"ဟက်.."
"မင်းကကျတော့ တခြားသူတွေလောက် ငါကအရေးမပါသလိုပဲ ရတယ် အခုချိန်ကနေစပြီး မင်းလဲမင်းပျော်သလိုနေ ငါလဲငါလုပ်ခြင်းရာကိုငါလုပ်မယ်.."
"ဦး..နှင်း မှားသွားပါတယ်..ဦးလို့..နှင်းကိုမထားခဲ့ပါနဲ့.."
"ဖယ်စမ်းပါ.."
"ဘုတ်..အား.."
"ဘာလီ.."
"ရိုင်ယန်သည် ဘာလီလဲသွားတာကို သွားထူးမလိုလုပ်ပြီးမှာ မထူးတော့ပဲကျောခိုင်းကာ ထွက်လာခဲ့ရသည်။
"အီးဟီး.."
"နှင်းကို တစ်ချက်မှမကြည့်ပဲ ထွက်သွားတဲ့ ဦးကြောင့် ထို့နေရာ၌မှာပဲ နှင်းချုံပွဲချငိုနေမိသည်။
"အဟီး..ဟီး.."
"ငိုရင်းကာ တခြားသူတွေမြင်ရင်း မေမေဆီကိုပြန်ပြောနေပြနေမှာဆိုလို အိပ်ခန်းထဲကိုသာပြန်ဝင်လာခဲ့ရသည်။
"အိပ်ခန်းထဲကိုရောက်မှာပဲ ခေါင်းအုံးပေါ်ကိုမျက်နှာအပ်ကာငိုနေမိသည်။
"ဟီး..အီး..."
"နှင်း..မှားသွားပါတယ် ဦးရယ်.. နှင်းလေပြောရင်အသံတိမ်ဝင်သွားကာ တညလုံးသာငိုနေမိသည်။
_
_
_
_
_
_
_
"မာမီ..ဒယ်ဒီရော.."
"သမီးကမေး သူအဖေကိုမေးလာတာမလို."
"ဒယ်ဒီက အလုပ်အရေးကြီးလိုအစောကြီးထဲကထွက်သွားတာ.."
"ဟုတ်လာ..ဂျူလီတို့ကိုလဲ လာမကြည့်ဘူး.."
"အလုပ်ကပြန်လာရင် သမီးတို့ကိုလာကြည့်မှာပေါ.."
"သခင်မ.."
"အော် ကိုအနက်ပါလာ.."
"ခလေးတွေကို သခင်ကြီးကခေါ်ခိုင်းလိုက်လို.."
"ဟုတ်လာ..ဘာအတွက်လဲ.."
"အဲဒါတော့ ကျွန်တော်လဲ မသိဘူးဗျ.."
"ခေါ်ခြင်းလဲ ခေါ်သွားလိုရပြီး..။
"ဟုတ်.."
"သားနဲ့သမီး ဦးဦးအနက်နောက်ကိုလိုက်သွားနော်.."
"ဟုတ်.."
"သားနဲ့သမီးကို ကိုအနက်ကာခေါ်ပြီးတော့ကားနဲ့ထွက်သွားတာဖြစ်သည်။
"သမီး..ခလေးတွေကျောင်းသွားပြီးလာ.."
"ဦးက ခလေးတွေခေါ်ခဲ့ဆိုလို.ကိုအနက်လာခေါ်သွားတာ.."
"ဟုတ်လာ.."
"မေမေက ပြန်တော့မလို့လာ.."
"ဟုတ်တယ် ပြန်တော့မလို ပြန်ရင်းနဲ့ အေဆီကိုဝင်ဦးမယ်.."
"ဟုတ်.."
"မေမေက ကားပေါ်ကိုတက်ထိုင်ကာ..ကားလေးကလဲမောင်းထွက်သွားတာဖြစ်သည်။
"အိမ်ကြီးထဲမှာ ဘယ်သူမှ ရှိမနေပဲ နှင်းတစ်ယောက်ထဲသာဖြစ်သည်။
"အပေါ်ထပ်ကို စိတ်ညစ်စွာနဲ့တက်သာလာခဲ့ရသည်။
"အခုချိန်မှ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်နဲ့မှာ စကားမပြောခြင်းသာဖြစ်သည်။
"မနေ့ညကလဲ တညလုံးငိုထားလွန်လို မျက်ခွံတွေနာနေသည်။
"ကုတင်ပေါ်ကိုအသာတက်ထိုင်ရင်နဲ့ ဦးနဲ့အတူတွဲရိုက်ထားတဲ့ ဓာတ်ပုံလေးကိုကိုင်ပီတော့.."
"ဦးရယ်..နှင်းရှင်းပြတာလေးကို ခနလောက်ပဲဖြစ်ဖြစ် ဘာလို့ နားမထောင်ရတာလဲ.."
"ဦးရယ်....."
"နှင်း စိတ်ညစ်တာနဲ့ မနေကလဲရေမချိုးရလို မနက်ကလဲ သားနဲ့သမီးကိုကျောင်းသွားဖို့ပြင်ဆင်နေရတာနဲ့ ရေမချိုးရလို ရေချိုးရအောင် ရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်လျှောက်လာခဲ့ရသည်။
"နှင်းဆီ ဝင်သွားပြီး သိပ်မကြာလိုက်ပေ အိပ်ခန်းထဲကို လူတစ်ယောက်ဝင်လာကာ.."
"ရွှီး..ရွှီး.."
"လေတချွန်းချွန်းနဲ့ နှင်းဆီ ရှိရာ ရေချိုးခန်းကိုလျှောက်ဝင်လာခဲ့တာဖြစ်သည်။
"နှင်း ရေချိုးမလို အင်္ကျီချွတ်နေရင်ကာ.."
"ခွပ်. ဖြောင်း.."
"အု.."
"နှင်းဆီ၏ဂုတ်ပိုရိုက်ချခံလိုက်ရတာမလို နှင်းဆီအမှောင်တိကြသွားသည်။
"ထိုလူကာ နှင်းဆီကို ပွေ့ကာအပြင်ကိုခေါ်သွားခဲ့တာဖြစ်သည်။
_
_
_
_
_
_
_
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>ဆက်ရန်
"Mafiaရဲ႕wifa"
Part_50
"ရွင္ကို.."
"မင္းကဘယ္သူလဲ.."
"ရိုင္ယန္ကို႔လာႏႈတ္ဆက္သည့္ မိန္းခေလးကိုၾကည့္ၿပီ ၾကည့္လိုက္ရသည္။
"ကြၽန္မကို မမွတ္မိေတာ့ဘူးလာ မေန႕က ပန္းဆိုင္မွာ ကြၽန္မေခ်ာ္လဲတုန္းက ကူညီေပတဲ့သူက ရွင္ပဲ.."
"ဟုတ္လာ..အဲဒါ မင္းေပါ့.."
"ဟုတ္တယ္..မေန႕က ေက်းဇူးတင္"
"မလိုဘူး.."
"မီယာစကားေတာင္မဆုံးလိုက္ေပ ဟိုလူကျဖတ္ေျပာလိုက္တာျဖစ္သည္။
"အနက္..."
"ဟုတ္ကဲ့ သခင္ႀကီး.."
"သူက နာမည္ႀကီး ဒီဇိုင္းနာဆိုတာလာ.."
"ဟုတ္ပါတယ္..ကြၽန္မနာမည္..မီယာပါ...။
"မင္းကို ငါက ေယာက်္ားေလး ဒီဇိုင္းနာရွာလာခဲ့ဆိုတာ..."
"ကြၽန္မက ဘာျဖစ္ေနလိုလဲ.."
"အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေနလို.."
"ဟက္.."
"အမ်ိဳးသမီးျဖစ္တာနဲ႕ပဲ မငွားေတာ့ဘူးဆိုတဲ့သေဘာလာ.."
"ဟုတ္တယ္.."
"ရတယ္ေလး မငွားနဲ႕ ကြၽန္မထက္ေတာ္တဲ့ သူရွိရင္ေခၚလာခဲ့လိုက္.."
"ထိုအမ်ိဳးသမီးက ေဒါသတႀကီးေျပာဆိုကာ ထြက္သြားခဲ့သည္။
"သခင္ႀကီး ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ ဒီေလာက္ေတာ္တဲ့ ဒီဇိုင္းပညာရွင္ကို ကြၽန္ေတာ္မနည္းရွာထားရတာကို.."
"အဲဒါေတြ ငါမသိဘူး ငါလိုခ်င္တာ ေယာက်္ားေလးဒီဇိုင္းဆြဲတဲ့သူပဲ..."
"အနက္မွ သခင္ႀကီးနဲ႕ အေတာ္ကိုစိတ္ညစ္ေနတာျဖစ္သည္။
"မင္း ဒီေန႕ပဲရေအာင္ ရွာလာခဲ့.."
"ဟာ သခင္ႀကီး ဘယ္လိုလို႔ေတြ႕မွလဲဗ်.."
"မလိုျခင္းဘူး.."
"သခင္ႀကီးက သူကိုေျပာၿပီေတာ့အျပင္ကိုထြက္သြားခဲ့တာျဖစ္သည္။
"က်စ့္.."
"အနက္မွာ ခဲ့ရခဲ့ဆစ္ ေတြ႕လာခဲ့ပီမွ.."
"ဟူး..."
_
_
_
_
_
_
"ခေလးေတြ သြားႀကိဳဖို႔ကို ကိုကာလိုစ့္က သြားႀကိဳမွျဖစ္သည္။
"ႏွင္းက ညက်ရင္ ဦးနဲ႕ ခေလးေတြစားဖို႔ကို ဦးမရွိတုန္ဟင္းခိုးခ်က္တာျဖစ္သည္။
"သမီးရယ္ နားနားေနေနလုပ္ပါ.."
"ရပါတယ္ ေမေမရဲ႕ ဦးမရွိတုန္ ခ်က္ရတာမလိုပါ..။
"မာမီ....မာမီ...မာမီ.."
"အိမ္ထဲသို႔အသံတစာစာေလးနဲ႕ဝင္လာခဲ့ၾကသည္မွအႁမႊာသုံးေယာက္သာျဖစ္သာ္။
"ဘြား ေျမေတြျပန္လာပီလာ.."
"ဘြားဘြားႀကီး.."
"ရွင့္.."
"ဘြားလင္း.."
"ေျပာပါရွင့္.."
"ဂ်ဴးတို႔ ေက်ာင္းကိုေလ ဆံပင္အမည္းေရာင္တစ္ဘက္ေ႐ႊအိုေရာင္တစ္ဘက္နဲ႕ ေကာင္ေလးေျပာင္းလာတယ္.."
"ဘယ္လို႔.."
"သမီးေျပာတာ မာမီတို႔နားမလဲဘူး.."
"မာမီကလဲ ညီမေလးေျပာတာ တီတီငယ္ သားလ်ံသုတတံခြန္ကိုေျပာေနတာ.."
"ဟုတ္လာ ေမြးေန႕ပြဲတုန္းကလူရႈပ္ေနလို ေမေမက ေသခ်ာမၾကည့္လိုက္မိဘူး.."
"အဲဒါ ဂ်ဴးလီက သြားမိတ္ဆက္တာကို ႀကီးက်ယ္လိုက္တာ ..."
"ဟားဟား.."
"ေျမးမေလး၏အေျပာကို ေဒၚဇာဇာလင္းသေဘာက်လြန္းလို႔ရယ္လိုက္မိတာျဖစ္သည္။
"စကားေျပာတာကို ေနာက္မွေျပာ အခုေတာ့ အေပၚကိုတက္ၿပီးေတာ့ အဝတ္စားလဲရမယ္ လာခဲ့.."
"ဟုတ္..."
"အေပၚကို တက္သြားတဲ့ ႏွင္းဆီတို႔ကိုၾကည့္ကာ.."
"ေဒၚဇာဇာလင္း ေတြးမိသည္။
"ကိုယ့္ ေသြးသားအရင္မဟုတ္ေပမဲ့ ဒီခေလးေတြနဲ႕မွာ ဘဝက အဓိပၸာယ္ရွိလာသလိုခံစာရသည္။
"မမႀကီး.."
"ေျပာေလ..လွလွ.."
"မမႀကီးကို ေျပာစရာရွိလို႔.."
"ေျပာ ဘာေျပာမွာလဲ.."
"ကိုကာလိုစ့္နဲ႕ မႏြေးႏြေးကဘာေတြလဲမသိဘူး.."
"ဟဲ့ ဘာကိုလဲ စကားေျပာရင္ရွင္းေအာင္ေျပာ."
"ကိုကာလိုစ့္က မနက္ေဝလီေဝလင္းဆိုရင္ မႏြေးႏြေးအိပ္ခန္းထဲကေနထြက္ထြက္လာလို.."
"ဘာလို႔!.."
"ေဒၚဇာဇာလင္း တစ္ေယာက္ ၾကားလိုက္ရတဲ့ သူမနားကိုပင္မယုံနိုင္ေခ်ျဖစ္ေနရသည္။
"သူမထိုင္ေနရာကေန ထလိုက္ကာ.."
"သြား..အဲႏွစ္ေယာက္ကို သြားေခၚလာခဲ့"
"ဟုတ္ကဲ့ မမႀကီး.."
"ေဒၚဇာဇာလင္း ဧည္ခန္းဘက္ကိုထြက္လာခဲ့ရသည္။
"သူမ ထိုင္ၿပီလို နာရီဝက္အၾကာမွ ...."
"မမႀကီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုေခၚတယ္ဆို႔လို.."
"မတ္တပ္ရပ္မေနနဲ႕ ထိုင္ၾက.."
"ဟုတ္.."
"ကာလိုစ့္နဲ႕ ႏြေးႏြေး ထိုင္ခုံမွဝင္ထိုင္လိုက္တာျဖစ္သည္။
"မင္းတိုမွာ ငါကို ေျပာစရာစကားမရွိဘူးလာ.."
"ရွိပါတယ္.."
"မရွိပါဘူး.."
"မင္းတို႔က ဘာေတြလဲ တစ္ေယာက္ကရွိတယ္၊တစ္ေယာက္ကမရွိဘူးဆိုေတာ့.."
"ကြၽန္ေတာ္မွာ ရွိပါတယ္၊ႏြေးႏြေးကို ကြၽန္ေတာ္လက္ထပ္ပါရေစ.."
"ကြၽန္မလက္မခံဘူးလို ေျပာၿပီးတာ အခါေပါင္းမေရနိုင္ဘူးေနာ္.."
"ဟာ လက္မခံလိုရမလာ မင္းနဲ႕ငါက လြန္ၾကဴးၿပီးၿပီေနာ္.."
"ရွင္မေျပာနဲ႕.. "
"တိတ္စမ္း!!.."
"ေဒၚဇာဇာလင္း၏ေဒါသတႀကီး ေအာ္သံၾကားမွရန္ျဖစ္ေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ရပ္သြားေလသည္။
"ႏြေးႏြေး.."
"ဟုတ္ မမႀကီး.."
"ညည္းကို ကာလိုစ့္က ခ်စ္လိုလက္ထပ္မယ္ေျပာတာကို ဘာလို႔လက္မခံတာလဲ.."
"ႏြေးမွာမခ်စ္တာ.."
"လြန္လြန္ၾကဴးၾကဴး ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီမွာ ညည္းကအပ်ိဳျပန္ျဖစ္မွာလာ.."
"မမႀကီး.."
"အတြန့္မတတ္နဲ႕ မနက္ျဖန္ေရွေန႕ေခၚေပးမယ္ လက္မွတ္ထိုးဖို႔ျပင္ထား ထြက္ေျပးတာတို႔ဘာတို႔လုပ္မယ္မႀကံနဲ႕ေနာ္ ညည္း ငါအေၾကာင္းကိုေကာင္းေကာင္းသိတယ္မလာ.."
"ဟုတ္.."
"သြားေတာ့.."
"ဟိုေကာင္.."
"ဟုတ္ကဲ့.."
"မင္းနဲ႕ငါ စကားေျပာမယ္.."
"ဟုတ္.."
"မမႀကီးကထသြားတာျဖစ္သည္။
"ႏြေးေလ.."
"ဒါေတြျဖစ္လာတာ ရွင္ေၾကာင့္ ရွင္ကို ကြၽန္မမုန္းတယ္၊ရွင္ ကြၽန္မကိုလက္ထပ္လိုက္ရလိုေပ်ာ္မေနနဲ႕ ရွင္ ကြၽန္မရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ ကိုယ့္သာပိုင္ရမယ္ ကြၽန္မအခ်စ္ကိုဘယ္ေတာ့မွရမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ရွင္ၿမဲၿမဲ မွတ္ထားလိုက္.."
"ႏြေးေလက သူကိုနာၾကည္းေဒါသတႀကီးေျပာဆိုၿပီးေတာ့ထြက္သြားတာျဖစ္သည္။
"ႏြေးေလက ကိုယ့္ကိုမုန္းေနတာတယ္လာ ရပါတယ္ ႏြေးေလမုန္းလဲ ကိုယ့္အခ်စ္ေတြနဲ႕ရေအာင္ခ်ဳပ္ႏွောင္မယ္.."
"ကာလိုစ့္ ရင္ထဲေအာင္တတ္ေပမဲ့ ႏြေးေလကိုခ်စ္တဲ့စိတ္တစ္ခုနဲ႕သာ..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ဘာလီ ဘယ္လဲ.."
"ႏွင္း ေမေမဆီကို.."
"အိပ္ခ်ိန့္ႀကီးကို ကိုယ့္အနားေလးလဲကပ္ပါအုန္းလာ.."
"ခနေလးပါ ေမေမနဲ႕က သိပ္ေတြ႕ရတာမဟုတ္ဘူးေလ ဒီလိုလာမွာေတြ႕ရတာကို.."
"ဘာလီကလဲ.."
"ဦးေနာ္ ဖယ္စမ္းပါ.."
"ဘာလီလို..
"က်စ့္.."
"သူလက္ထဲကေနအတင္ေတြ ႐ုန္းထြက္သြားတဲ့ သူမေလးေၾကာင့္ တစ္ေန႕ကုန္မနမ္းရေသးလိုနမ္းရမလာေအာက္ေမ့ပါသည္။ယခုေတာ့ စိတ္ညစ္ၫူစစြာနဲ႕သာထိုင္ခုံမွာျပန္ထိုင္ကာ laptopကိုဖြင့္ၿပီးသာ အလုပ္ကိုပဲဆက္လုပ္ေနလိုက္ရသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ေမေမ အိပ္ၿပီးလာ.."
"မအိပ္ေသးပါဘူး.."
"ေမေမ ကုတင္ေဘးနားကခုံမွာဝင္ထိုင္လိုက္ရသည္။
"ညေန႕က ႏြေးတို ကိစၥေျပာတာ ဘယ္လိုလဲ လက္ခံရဲ႕လာ.."
"လက္ခံတယ္..ဒါနဲ႕ သမီးကို ေမေမ့ေျပာထားတဲ့ ကိစၥစဥ္းစာၿပီးၿပီလာ.."
"သမီးလုပ္နိုင္ပါမလာ ခေလးေတြနဲ႕ ဦးကလဲ အခုတေလာအလုပ္ေတြရႈပ္ေနတာနဲ႕ မတိုင္ပင္ရေသးဘူး ဦးကလက္ခံပါမလာ.."
"ဘာလက္မခံစရာရွိလဲ သမီးကေကာင္းတာလုပ္တာပဲကို..."
"ေမေမ ေဆးေသာက္ၿပီးသြားၿပီလာ.."
"အင္း ေသာက္ၿပီးသြားၿပီ..ေျမးေတြ အိပ္သြားၿပီလာ.."
"အိပ္သြားၿပီ..။
"သမီးလဲ သြားအိပ္ေတာ့ေလ ညဥ့္နက္ေနၿပီးဆိုေတာ့.."
"ဟုတ္.."
"ေၾသာ္ သမီး.."
"ေျပာေလ ေမေမ.."
"ျမလြန္းကို ေမေမလိုမေခၚဘူးလာ ျမလြန္းက သမီးရဲ႕အေမအရင္ပဲဟာကို မစိမ္းကားပါနဲ႕ ျမလြန္းကမိခင္တာဝန္မေက်ခဲ့ေပမဲ့ အခုခ်ိန္မွာ သူခဗ်ာသမီးတို႔အနားမွာေနျခင္းရွာေနတာ ေျမးေလေတြကိုေတြ႕ျခင္းၿပီးေတာ့ျပဳစုခြင့္ရျခင္းေနရွာတာ.."
"ႏွင္း အတတ္နိုင္ဆုံးေတာ့ႀကိဳးစားပါမယ္.."
"ႏွင္း... ေမေမအိပ္ခန္းထဲကေန ေတြးေတာ့ရင္အေပၚကိုတက္လာခဲ့ရသည္။
"ႏွင္းအေပၚကိုတက္ေနရင္ကာ.."
"သခင္မ...သခင္မ.."
"ဒါ ကိုဖလိုက္အသံမလာ..."
"ႏွင္းေအာက္ထပ္ကိုျပန္ဆင္းလာကာ.."
"ကိုဖလိုက္ ဘာျဖစ္လိုလဲ.."
"ေအ ခေလးေမြးျခင္းေနပီ.."
"ဟာ အဲဒါ ေဆး႐ုံ ကိုပို႔ရမွာေလ ရွင္ကဘာလုပ္ေနတာလဲ.."
"ႏွင္းေျပာရင္နဲ႕ ညီမကိုစိတ္ပူစြာနဲ႕အျပင္ကိုထြက္လာခဲ့ရသည္။
"အား...အေမ..လုပ္ၾကပါအုန္း.."
"ညီမေလး..."
"မမ.. အား လုပ္ပါဦး"
"ကိုဖလိုက္...ကားသြားထုတ္ေလ.."
"ဖလိုက္..ဘာလုပ္လိုဘာကိုရမွန္မသိျဖစ္ေနသည္။
"အား...မမ...လုပ္ပါဦး"
"ခနေလးပါ ညီမေလးရယ္.."
"သခင္မ.."
"ေအးကို ကားေပၚကိုအရင္တင္လိုက္.."
"ဖလိုက္သည္ မိန္းမကိုေပြ႕ကာ ကားေပၚသို႔တင္လိုက္ရသည္။
"ဦးကို ေျပာဖို႔အခ်ိန့္မရွိေတာ့တာမလို႔ ကားေပၚသို႔တက္လိုက္ရသည္။
"ကားေလးကၿခံထဲကေနေမာင္းထြက္သြားတာျဖစ္သည္။
~~~~~~~~~~~~~~
"အခုခ်ိန္ထိ အိပ္ခန္းထဲကိုျပန္မလာတဲ့ ဘာလီေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္ေနရာကိုရပ္လိုက္ၿပီေတာ့ အိပ္ခန္းအျပင္ကိုထြက္လာခဲ့ရသည္။
"ေအာက္ထပ္ကိုေရာက္ေသာ္ အိမ္တံခါးမႀကီးကလဲပြင့္ဟေနတာမလို႔ ရိုင္ယန္စိတ္ပူသြားသည္။
"ေဒါက္!..ေဒါက္!!.."
"ေမေမ အိပ္ၿပီးလာ.."
"ေဒၚဇာဇာလင္း အိပ္ေပ်ာ္ကစမွာ တံခါးဖြင့္သံေၾကာင့္ လူကဆက္ခနဲ႕ျဖစ္သြားေလသည္ယ
"ေဒါက္..ေဒါက္.."
"ေမေမ.."
"ရိုင္ယန္ ဘာျဖစ္လိုလဲ..."
"ဘာလီ အထဲမွာရွိလာ.."
"ဟဲ့ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့ ရွိမွာလဲ မင္းမိန္းမအေပၚကိုတက္သြားတာမဟုတ္ဘူးလာ.."
"အေပၚကိုတက္ကိုမလာေသးတာ.."
"ဒုကၡပါပဲ.."
"ရွာမွျဖစ္မွာေပါ့ တျခားသူေတြေကာနိုးလိုက္...."
"ရိုင္ယန္တို အျပင္သို႔ထြက္ကာ ရွာက်ေလးသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~
"သခင္မရယ္ ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ.."
"ဘာကိုေက်းဇူးလာတင္ေနတာလဲ ကြၽန္မ ညီမခေလးေမြးတာ လိုက္လုပ္ေပးရမွာေပါ.."
"မဟုတ္ဘူးေလးဗ်ာ သခင္မသာလိုက္မလုပ္ေပးရင္ ကြၽန္ေတာ္ဘာလုပ္လိုဘာကိုင္ရမွန္မသိဘူးဗ်.."
"ဟုတ္ပါၿပီ။
"အခုက မိုးလဲအရမ္းခ်ဳပ္ေနၿပီးဆိုေတာ့ ကိုဖလိုက္ ေအးကိုေစာင့္လိုက္...ကြၽန္မျပန္လိုက္ေတာ့မယ္ ဦးကိုလဲမေျပာခဲ့ရဘူး အခုေနဆိုစိတ္ပူေနေတာ့မွာ..
"ဟုတ္သာပဲ..ကြၽန္ေတာ္ ဖုန္းလဲပါမလာဘူး.."
"ရတယ္ေနေန.. မနက္မွာ ဦးနဲ႕ေမေမကိုေခၚၿပီးလာခဲ့မယ္.."
"သခင္မ တစ္ေယာက္ထဲျပန္လို႔ျဖစ္ပါမလာ ဒီအခ်ိန္ဆို ဘယ္ကားမွာရွိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး.."
"ရတယ္ ႏွင္းဘာသာျပန္တတ္တယ္ မပူနဲ႕.."
"ညီမေလး.. မမျပန္မယ္ေနာ္.."
"ဟုတ္ကဲ့..."
"ပုခတ္ထဲက တူေလးကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ အိပ္ကိုျပန္ရေတာ့မွာမလို ေအာက္ကိုဆင္းလာခဲ့ရသည္။
"ေဆး႐ုံအတြင္းကလူအမ်ားက..ဓာတ္ေလွကားထဲက ညဝတ္အကၤ်ီနဲ႕အိမ္စည္းကြင္းထိုဖိနပ္ကိုစီးၿပီးေတာ့ ေဆး႐ုံအျပင္ကိုထြက္သြားတဲ့ ႏွင္းကိုၾကည့္ကာ ထူးဆန္းတဲ့မိန္းခေလးပဲဆိုကာ တီးတိုးေျပာဆိုေနသည္။
"ညအခ်ိန္မေတာ္ႀကီးမလို႔ ကားေတြကာရွင္းလင္းေနသည္။
"ဒုကၡပါပဲ ေရးႀကီးသုတ္ျပာနဲ႕ပိုက္ဆံလဲမပါလာဘူး ညဝတ္ႀကီးနဲ႕ သူမ်ားေတြမ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ ကိုယ့္ကိုမေကာင္းတဲ့မိန္းမလိုျမင္ေတာ့မွာပဲ.."
"ေဟ့...ယူတစ္ေယာက္ထဲလာ.."
"ႏွင္းေရွ႕က မူး႐ူးေနတဲ့လူက အဂၤလိပ္လိုစကားလာေျပာတာမလို ႏွင္းကလဲနားမလဲနဲ႕လူျပတ္တဲ့ေနရာမွာ ထိုလူႏွစ္ေယာက္နဲ႕ႏွင္း႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနသည္။
"ရိုင္ယန္သည္ ကားနဲ႕ဘာလီကိုလိုက္ရွာ ေနရင္ကာ.."
"ရွင္တို ဘာလုပ္တာလဲ.."
"ရိုင္ယန္ ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ရွိသမွ်ေဒါသေတြမိုင္ကုန္ထြက္ကာ.."
"လိုက္ခဲ့ပါ.မင္းကိုတန္ရာတန္ေၾကးေပးမွ.."
"ခြပ္!...ေျဖာင္း.."
"အမေလး.."
"ႏွင္းနဲ႕ ဟိုအမူးသမားေတြနဲ႕ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနရင္ကာ.."
"ဦး.."
"ခြပ္..ေျဖာင္း...ခြပ္..ခြပ္.."
"ဟိုႏွစ္ေယာက္ကို.. ရိုင္ယန္ အေသထိုျပစ္လိုက္ေတာ့.. ဟိုလူႏွစ္ေယာက္၏မ်က္ႏွာေတြမွာျမင္မေကာင္းေအာင္ကိုျဖစ္ၿပီးေတာ့ ထြက္ေျပးသြားတာျဖစ္သည္။
"ေတာက္စ့္.."
"မင္းလာစမ္း.."
"အို႔.."
"ဦး.."
"ႏွင္းလက္ကို ေဒါသတႀကီးကိုင္ကာ ကားဆီကိုေလွ်ာက္သြားေနတဲ့ ဦးကဘယ္ေလာက္ေဒါသေတြထြက္ေနလဲမသိပါ.."
"တက္.."
"ႏွင္းကို ကားေပၚသို႔တက္ခိုင္းတာမလို႔ ႏွင္းမွတက္လိုက္ရသည္။
"ရိုင္ယန္အခုေန လူသတ္ျခင္းေနတာပဲသိသည္။
"ကားကိုအၾကမ္းပတမ္းေမာင္းထြက္လိုက္တာျဖစ္သည္။
"ကားကိုေဒါသတႀကီးေမာင္းေနတဲ့ ဦးေၾကာင္ ႏွင္းထိတ္လန့္ေနမိသည္။
"ကြၽီး.."
"ဘုတ္..အား.."
"ကားဘရိတ္ကိုေစာင့္အုပ္လိုက္တာမလို ထိုင္ခုံခါးပတ္ပတ္မထားတာမလို ႏွင္းနဖူးနဲ႕ကားဒစဘုတ္နဲ႕ျပစ္ေဆာင့္မိသလို႔ျဖစ္သြားရသည္။
"မင္း..အခုဘယ္ကျပန္လာတာလဲ..ႏွင္းဆီ!!"
"ႏွင္း..ေဆး႐ုံကေနျပန္လာတာပါ..။
"ဟုတ္လာ..ဘာသြားလုပ္တာလဲ.."
"ညီမေလး ခေလးေမြး.."
"အဲ့ဆို ငါကိုဘာလိုမေျပာတာလဲ!!"
"အေမ့..."
"ႏွင္း လက္ေမာင္းကိုညစ္လိုက္တာမလို ဦး၏အရင္ပုံစံေတြကိုျပန္ျမင္လိုက္ရတာမလို ႏွင္းလန့္သြားရသည္။
"မင္းကို ငါတို႔ဘယ္ေလာက္စိတ္ပူေနမလဲဆိုတာ မင္းနည္းနည္းေလးမွာ မစဥ္းစားမိဘူးလာ.."
"အခ်ိန္မရ.."
"ဟုတ္လာ..မင္း ညီမခေလးေမြးတာက ငါကိုေျပာဖို႔ေလာက္အေရးမႀကီးဘူးဆိုတာသေဘာလာ ႏွင္းဆီ.."
"အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး.."
"မင္းက အခုတေလာ ငါကိုအေရးလဲမစိုက္ မင္းလုပ္ျခင္းရာေတြကိုပဲ မင္းကလုပ္ေနတာဘာလဲ ငါကမင္းအတြက္အေရးမပါေတာ့လိုလာ မင္းေျပာစမ္းပါ။
"အလိုမဟုတ္ပါဘူး.."
"ဦးက ဘာမွာဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ကားကိုအၾကမ္းပတမ္းေမာင္းထြက္လိုက္တာမလို ႏွင္းထိုင္ခုံခါးပတ္ကိုအျမန္ပတ္လိုက္ရသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ၿခံႀကီးထဲကို ကားကိုအၾကမ္းပတမ္းေမာင္းဝင္လာတဲ့ သခင္ႀကီးေၾကာင့္ စံအိမ္ကအလုပ္သမားေတြၿငိမ္ကာရပ္ေနက်သည္။
"ကားေပၚကေန ေဒါသတႀကီးဆင္ၿပီးေတာ့ ဝင္သြားတဲ့ ဦး..."
"ႏွင္းမွာ ပါးေပၚကမ်က္ရည္ကိုလက္ခုံနဲ႕ပြတ္သုတ္ၿပီးေတာ့ အိမ္ထဲကိုေလွ်ာက္လိုက္လာခဲ့ရသည္။
"သမီး.."
"ေမေမ့.."
"သမီးရယ္ ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ ေမေမ့တိုစိတ္ပူေနတာ.."
"ႏွင္းလဲ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ရွင္းျပလိုက္သည္။
"အဲလိုလာ..ေမေမ့တိုက သမီးေပ်ာက္သြားတယ္မွတ္ၿပီးေတာ့ စိတ္အရမ္းကိုပူေနလိုပါ.."
"ေမေမ..သမီးအေပၚကိုတက္ေတာ့မယ္ေနာ္.."
"ေအး သမီး..."
"ႏွင္းအေပၚကို ေၾကာက္လန့္ေနတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႕အေပၚထပ္ကအိပ္ခန္းကိုတက္လာခဲ့ရသည္။
"အိပ္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အထဲမွာ ဦးကရွိမေနပါ.."
"ၾကည့္ရတာ စာၾကည့္ခန္းမွာမ်ားလာ.."
"ႏွင္းအျပင္ကိုျပန္ထြက္ကာ ဦးရွိမယ္ စာၾကည့္ခန္းကိုထြက္လာခဲ့ရသည္။
"ေဒါက္..ေဒါက္.."
"ဦး..အထဲမွာရွိလာ.. ႏွင္းဝင္ခဲ့မယ္ေနာ္.."
"ႏွင္း တံခါးကိုဖြင့္ၿပီးေတာ့ ဝင္လိုက္ခဲ့ရသည္။
"ဦး.."
"ရိုင္ယန္ကိုလာေခၚတဲ့..ဘာလီကို အေရးမလုပ္ပဲေနလိုက္သည္။
"ဦး.. ႏွင္းရွင္းျပပါရေစ.."
"ဦးလို႔.."
"ရိုင္ယန္အျပင္ကိုထြက္ေတာ့မွာကို သူကိုေနာက္ေက်ာဖက္ကေနလာဖက္တဲ့ ဘာလီ."
"ႏွင္း..ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဦးကိုအေရမလုပ္တာလဲမဟုတ္ပါဘူး.. ႏွင္းေျပာဖို႔အခ်ိန္မရ.."
"ဟက္.."
"မင္းက ငါကိုေျပာျပဖို႔ေတာင္းမွအခ်ိန္မရဘူးလာ..ႏွင္းဆီ.."
"မင္းအတြက္ ငါက အေရးမပါေတာ့ဘူးေပါ..ငါမွာေတာ့ အရင္ကအမွားေတြအတြက္ မင္းအေပၚကိုအေကာင္းဆုံျပန္ေပးဆပ္ျခင္းလို မေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြကိုေတာင္းမွာ ငါ မင္းရဲ႕စကားတစ္ခြန္းတဲ့နဲ႕ ငါရပ္တန့္ခဲ့ရတာ .."
"ဟက္.."
"မင္းကက်ေတာ့ တျခားသူေတြေလာက္ ငါကအေရးမပါသလိုပဲ ရတယ္ အခုခ်ိန္ကေနစၿပီး မင္းလဲမင္းေပ်ာ္သလိုေန ငါလဲငါလုပ္ျခင္းရာကိုငါလုပ္မယ္.."
"ဦး..ႏွင္း မွားသြားပါတယ္..ဦးလို႔..ႏွင္းကိုမထားခဲ့ပါနဲ႕.."
"ဖယ္စမ္းပါ.."
"ဘုတ္..အား.."
"ဘာလီ.."
"ရိုင္ယန္သည္ ဘာလီလဲသြားတာကို သြားထူးမလိုလုပ္ၿပီးမွာ မထူးေတာ့ပဲေက်ာခိုင္းကာ ထြက္လာခဲ့ရသည္။
"အီးဟီး.."
"ႏွင္းကို တစ္ခ်က္မွမၾကည့္ပဲ ထြက္သြားတဲ့ ဦးေၾကာင့္ ထို႔ေနရာ၌မွာပဲ ႏွင္းခ်ဳံပြဲခ်ငိဳေနမိသည္။
"အဟီး..ဟီး.."
"ငိုရင္းကာ တျခားသူေတြျမင္ရင္း ေမေမဆီကိုျပန္ေျပာေနျပေနမွာဆိုလို အိပ္ခန္းထဲကိုသာျပန္ဝင္လာခဲ့ရသည္။
"အိပ္ခန္းထဲကိုေရာက္မွာပဲ ေခါင္းအုံးေပၚကိုမ်က္ႏွာအပ္ကာငိုေနမိသည္။
"ဟီး..အီး..."
"ႏွင္း..မွားသြားပါတယ္ ဦးရယ္.. ႏွင္းေလေျပာရင္အသံတိမ္ဝင္သြားကာ တညလုံးသာငိုေနမိသည္။
_
_
_
_
_
_
_
"မာမီ..ဒယ္ဒီေရာ.."
"သမီးကေမး သူအေဖကိုေမးလာတာမလို."
"ဒယ္ဒီက အလုပ္အေရးႀကီးလိုအေစာႀကီးထဲကထြက္သြားတာ.."
"ဟုတ္လာ..ဂ်ဴလီတို႔ကိုလဲ လာမၾကည့္ဘူး.."
"အလုပ္ကျပန္လာရင္ သမီးတို႔ကိုလာၾကည့္မွာေပါ.."
"သခင္မ.."
"ေအာ္ ကိုအနက္ပါလာ.."
"ခေလးေတြကို သခင္ႀကီးကေခၚခိုင္းလိုက္လို.."
"ဟုတ္လာ..ဘာအတြက္လဲ.."
"အဲဒါေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ မသိဘူးဗ်.."
"ေခၚျခင္းလဲ ေခၚသြားလိုရၿပီး..။
"ဟုတ္.."
"သားနဲ႕သမီး ဦးဦးအနက္ေနာက္ကိုလိုက္သြားေနာ္.."
"ဟုတ္.."
"သားနဲ႕သမီးကို ကိုအနက္ကာေခၚၿပီးေတာ့ကားနဲ႕ထြက္သြားတာျဖစ္သည္။
"သမီး..ခေလးေတြေက်ာင္းသြားၿပီးလာ.."
"ဦးက ခေလးေတြေခၚခဲ့ဆိုလို.ကိုအနက္လာေခၚသြားတာ.."
"ဟုတ္လာ.."
"ေမေမက ျပန္ေတာ့မလို႔လာ.."
"ဟုတ္တယ္ ျပန္ေတာ့မလို ျပန္ရင္းနဲ႕ ေအဆီကိုဝင္ဦးမယ္.."
"ဟုတ္.."
"ေမေမက ကားေပၚကိုတက္ထိုင္ကာ..ကားေလးကလဲေမာင္းထြက္သြားတာျဖစ္သည္။
"အိမ္ႀကီးထဲမွာ ဘယ္သူမွ ရွိမေနပဲ ႏွင္းတစ္ေယာက္ထဲသာျဖစ္သည္။
"အေပၚထပ္ကို စိတ္ညစ္စြာနဲ႕တက္သာလာခဲ့ရသည္။
"အခုခ်ိန္မွ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္နဲ႕မွာ စကားမေျပာျခင္းသာျဖစ္သည္။
"မေန႕ညကလဲ တညလုံးငိုထားလြန္လို မ်က္ခြံေတြနာေနသည္။
"ကုတင္ေပၚကိုအသာတက္ထိုင္ရင္နဲ႕ ဦးနဲ႕အတူတြဲရိုက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပုံေလးကိုကိုင္ပီေတာ့.."
"ဦးရယ္..ႏွင္းရွင္းျပတာေလးကို ခနေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာလို႔ နားမေထာင္ရတာလဲ.."
"ဦးရယ္....."
"ႏွင္း စိတ္ညစ္တာနဲ႕ မေနကလဲေရမခ်ိဳးရလို မနက္ကလဲ သားနဲ႕သမီးကိုေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္ဆင္ေနရတာနဲ႕ ေရမခ်ိဳးရလို ေရခ်ိဳးရေအာင္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကိုဝင္ေလွ်ာက္လာခဲ့ရသည္။
"ႏွင္းဆီ ဝင္သြားၿပီး သိပ္မၾကာလိုက္ေပ အိပ္ခန္းထဲကို လူတစ္ေယာက္ဝင္လာကာ.."
"႐ႊီး..႐ႊီး.."
"ေလတခြၽန္းခြၽန္းနဲ႕ ႏွင္းဆီ ရွိရာ ေရခ်ိဳးခန္းကိုေလွ်ာက္ဝင္လာခဲ့တာျဖစ္သည္။
"ႏွင္း ေရခ်ိဳးမလို အကၤ်ီခြၽတ္ေနရင္ကာ.."
"ခြပ္. ေျဖာင္း.."
"အု.."
"ႏွင္းဆီ၏ဂုတ္ပိုရိုက္ခ်ခံလိုက္ရတာမလို ႏွင္းဆီအေမွာင္တိၾကသြားသည္။
"ထိုလူကာ ႏွင္းဆီကို ေပြ႕ကာအျပင္ကိုေခၚသြားခဲ့တာျဖစ္သည္။
_
_
_
_
_
_
_
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>ဆက္ရန္