"Mafiaရဲ့wife
Part_44
"ငမဲဘိုးတော်.."
"ဘာလည်း..."
"ရိုင်ယန်မတွေ့ခြင်းတဲ့လူနဲ့လာတွေ့ရတာမလို့ မကြည်မသာနှင့်ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
"ခင်ဗျား စကားပြောတာ ကောင်းကောင်းပြောလေ.."
"ငါ့ ပြောချင်းသလိုပြောမှာဘဲ.."
"မယားနဲ့ကျ စကားပြောတာတစ်မျိုး ကျုပ်တိုနဲ့ကျ စကားပြောတာတစ်မျိုး.."
"မင်း..ရိုင်ယန်စိတ်အတော်တို့၍.."
"ဟိုခလေးမ မတွေ့တာကြာပြီးနော် ဗိုက်ကအတော်တောင်ပူနေပြီးပဲ ဘယ်နှစ်ယောက်လည်း.."
"အမြွှာလေးတွေ့.."
"ဝါး မိုက်လိုက်တာ ညီမလေးနှင်းဆီရဲ့ ဗိုက်ထဲကအမြွှာလေးတွေ့လာ.."
"ဟုတ်တယ် မမငယ်တို့က ဒီကိုလျှောက်လည်းတာလာ.."
"ဟုတ်တယ် မင်္ဂလာဆောင်ဖို့ ဒီကိုပြန်လာတာ."
"ဟင့် ဘယ်လိုကြီးလည်း မမငယ်တို့ကမင်္ဂလာဆောင်းပြီးပြီ မဟုတ်ဘူးလာ.."
"ပြန်ဆောင်မှာ.."
"မင်္ဂလာပွဲက ဘယ်မှာလုပ်မှာလည်း.."
"ပြင်သစ်မှာဘဲ လုပ်မှာ ကိုကိုမိတ်ဆွေတွေက ဒီမှာပိုများလို့လေ.."
"ငမဲဘိုးတော် ကျွန်တော်တို့ ဒီမှာမပြောဘဲ တခြားသွားပြောရအောင်.."
"အင်း.."
"ဘာလီ လာ.."
"ငမဲဘိုးတော် ခင်ဗျားက ဘာနဲ့တူလည်း ဥစ္စာခြောက်နဲ့တူတယ်.."
"အဲတော့ ဘာဖြစ်လည်း.."
"ကိုကိုရာ မစစမ်းပါနဲ့.."
"ကိုယ်စနေတာမဟုတ်ဘူး တကယ်ပြောတော မယားငယ်ငယ်လေးယူထားပြီး အသက်ကြီးမှာ ငယ်မူပြန်နေလိုလေ.."
"တောက်စ့်.."
"မင်းကရောဘာထူးလို့လည်း မင်းအဖေလိုဘဲ မိန်းမကိုအချိန်ပြည့်တနှာရူးနေတာ.."
"အို့.."
"ဦးဘယ်လိုစကားတွေပြောနေတာလည်း.."
"မဟုတ်လို့လာ..."
"ခင်ဗျာကရော မရူးလို့လာ ကျုပ််ကိုလာမဖဲ့နဲ့.."
"မမငယ် လာ ညီမလေး တိုအရင်သွားရအောင်..."
"အင်း.."
"ငယ်နဲ့ နှင်းဆီအရင်ထွက်လျှောက်လာခဲ့ရသည်။အနောက်မှာ ရန်ဖြစ်၍ ကျန်ခဲ့တဲ့ သူမတို့နှစ်ယောက်၏ ယောကျ်ား.."
"မင်းစကားကိုကပ်သတ်မပြောနဲ့.."
"ခင်ဗျား ကရော ဘာလိုကျုပ်ကို လီးစကားတွေလာလာပြောနေရတာလည်း.."
"မင်း မိုက်မရိုင်းနဲ့ ငါ့လူလိုပြောနေရင် လူလိုပြန်ပြော.."
"မပြောနိုင်ဘူး .."
"ဟမ်း ကျုပ် မိန်းမဘယ်ရောက်သွားတာလည်း.."
"ဘာလီရော ရိုင်ယန်တို့စိတ်ပူပြီ ရှာနေ၍ တစ်နေရာကိုမျက်စိကာ ရောက်သွားကာ.."
"...................."
"ဟား ဟား.."
'''ကော်ဖီဆိုင်၏အတ်င်းဒေါင့်ဝိုင်းတစ်နေရာ၌။ယောက်ျားလေးနှစ်ယောက်နဲ့ငယ့်နဲ့နှင်းဆိသည် ထိုင်ကာစကားပြောနေလေသည်။
"ရှင်တို့နှစ်ယောက်က ဟသအတော်ပြောတတ်တာဘဲနော်.."
"ဒါက ဘာလုပ်နေတာလည်း!!!"
"ဟင့်.."
"ငယ်ရော နှင်းဆီပါအသံလာရာကိုကြည့်လိုက်ရသည်။
"ကိုကို...ဦး.."
"ဆိုင်ထဲကို ဒေါသတကြီးဝင်လာပြီ စောနကတော့သူတစ်ပြန် ငါ့တစ်ပြန်အချီချစကားများနေတဲ့ရုပ်တွေနှင်ဘာမှာမဆိုင်ဘဲ လမင်းငယ်နဲ့နှင်းဆီထိုင်နေတဲ့ စာပွဲဝိုင်နာကို ဒေါသတွေထွက်နေတာကိုထိန်းချုပ်ပြီးလျှောက်လာနေတဲ့ လတံခွန်နဲ့ရိုင်ယန်..."
"ဆိုင်အတွင်းက လူအများကလည်း ရိုင်ယန်နဲ့လတံခွန်ကို သေချာကြည့်၍.."
"အတော်ပျော်နေတယ်ပေါ့.."
"မင်းမှာ ယောကျ်ားရှိသေးတာကိုသိလာ.."
"မစ်တို့ ခွင့်ပြုပါအုံး.."
"နေပါအုံး.."
"ဟုတ်ကဲ့ ဘာများပြောစရာ.."
"ကိုယ်လူတို့ ထိုင်ပါအုံး.."
"လတံခွန်နဲ့ရိုင်ယန်ကာ စောနကလူနှစ်ယောက်ကိုဇွတ်ထိုင်စေ၍.."
"ဆက်ပြောကျပါ။
"ရိုင်ယန်အခုချိန်မှာ ရှေ့ကနှစ်ကောင်ကို ဆွဲထိုးခြင်းစိတ်ကိုမနည်းကိုထိန်းချုပ်ထားရသည်။
"ပြောကျလေ ဘာလုပ်နေတာလည်း.."
"ကိုကို.."
"ဟွန့်."
"ကျွန်တော်တို သွားလိုက်ပါ ထိုလူတွေကကြောက်လန့်တကြားအထ..."
"ဘုတ်.."
"အား.."
"ဟယ်.."
"လတံခွန်ရဲ့ ခြေထိုခံမူကြောင့် ထိုလူနှစ်ယောက်ကအောက်ဘက်ကိုပြစ်လဲကျသွားသည်။
"ကိုကို ဘာလုပ်တာလည်း.."
"sorryနော် မင်းငါ့မိန်းမနဲ့ စကားထိုင်ပြောတဲ့အတွက် တန်ကြေးယူလိုက်တာ.."
"ဖြောင်း!.."
"မင်း ဒီတစ်ခါတော်သွားပြီး...
"ဦး.."
"ငယ်စိတ်တိုလာရသည်။
"ကိုကိုနဲ့ ဦးရိုင်ယန်က နှစ်ယောက်သား လက်ဖဝါးခြင်းရိုက်၍ အတော်ပျော်နေတာဖြစ်သည်။
"ငယ် ဒါဘယ်လည်း.."
"ဘာလီ ဘယ်လည်း.."
"မြင်တဲ့အတိုင်းဘဲ!!!"
"နှစ်ယောက်စလုံးဆီကတစ်လေသံထဲကိုထွက်၍.."
"ရပ်လိုက်နော် ငယ်.."
"ဘာလီ မင်းအခုရပ်နော်.."
"ငယ်နဲ့ နှင်းဆီ အရမ်းကိုစိတ်ဆိုး၍ ဆိုင်အပြင်ဖက်ကိုလျှောက်နေတဲ့အချိန့်.."
"အမေ.."
"အား ကိုကိုဘာလုပ်တာလည်း.."
"မိန်းမကို ပခုံးပေါ်ထမ်းတင်တာ.."
"ခစ်ခစ်ခစ်.."
"မမငယ်ကို ဟိုအကိုကြီးကပခုံးပေါ်ကိုထမ်းတင်သွားတာမလို နှင်းရယ်လိုက်လေသည်။
"လာခဲ့.."
"ဟာ ဖြည်းဖြည်းဆွဲလေ.."
"sorry ခလေးလန့်သွားလာ.."
"မလန့်ပါဘူး ဦးနဲ့နှင်းမခေါ်ဘူးလေး ဘာလို့လာကိုင်တာလည်း.."
"စိတ်ကောက်ခြင်းလည်း အိမ်ရောက်မှာကောက်တော့ ဘာလီအိပ်ချိန်ကျော်နေပြီးနော်..."
"ဟုတ်သာဘဲ.."
"ကဲလာ ဖြည်းဖြည်းလျှောက်.."
"နှင်းရဲ့ဗိုက်ကိုထိန်ကိုင်ပြီ ကားဆီကိုလျှောက်နေတဲ့ ဦးကလူအများကြားမှာထင်ထွက်နေတယ်လို နှင်းထင်နေသည်။
"ဖြည်းဖြည်းထိုင်.."
"နှင်းဗိုက်နဲ့မလို တက်ရဆင်းရတာမလွယ်ကူတာဖြစ်သည်။
"ဦး.."
"ပြောဗျာ.."
"နှင်းကိုလေ အိမ်ရောက်ရင် တရုတ်စားချက်ကျွေး"
"ညရောက်နေပြီးလေ စားအုံးမလို့လာ.."
"အင်း ဗိုက်အရမ်းစားနေလို့.."
"ရိုင်ယန်မှာ ကားသာမောင်းနေရတယ် ဘာလီရဲ့ဗိုက်အရမ်းစားနေတဲ့ဆိုတဲ့ စကားကိုကြားလိုက်ရတဲ့အချိန့်မှာ ချွေးတောင်ပြန်ခြင်းလာရသည်။အခုလည်း ကားထဲကမုန့်တွေကိုထိုင်စားနေတာဖြစ်သည်။အပြင်သွားရင်ဗိုက်အမြဲစားတတ်တဲ့ ဘာလီကြောင် မုန့်ကိုမပြတ်ထည့်ထားပေးရတာဖြစ်သည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ဖြည်းဖြည်းဆင်း.."
"နှင်းလက်နဲ့ ဗိုက်ကိုထိန်းကိုင်၍ ကားပေါ်ကနေဖြေးဖြေးဆင်းလိုက်ရသည်။
"မမအပြင်ကပြန်လာတာလာ.."
"ဟုတ်တယ်.."
"ဟယ် ညီမလေး သွားသွား အင်္ကျီလုံးတာဝတ်ချည်။
"ဘာလိုလည်း.."
"မင်လည်ပင်မှာ ခွေးကိုက်ထားလို ငါ့မိန်းမကပြောနေတာ လာ ဘာလီ သွားမယ်.."
"အဲ့ဒါ ဦးကြောင့်.."
"ဟာ စိတ်မကောက်နဲ့လေ ဖလိုက်ကိုစိတ်ကောက်သွားတဲ့အချစ်ခလေးနောက်ကိုအမြန်လိုက်ရသည်။
_
_
_
_
_
_
"ဘာလီ မအိပ်ခင် နို့မှုန့်သောက်ရမယ် အဲဒါတွေမစားနဲ့တော့..ပြောရင်နဲ့ဘာလီ၏လက်ထဲက ကွတ်ကီးထုပ်ကိုဆွဲလုလိုက်ရသည်။
"ပြန်ပေ နှင်းစားခြင်းလို့.."
"မစာရဘူး ရော့ဒါကိုသောက်..."
"နှင်းလက်ထဲကို နွားနို့ခွက်ကြီးလာထည့်ပေးတာကိုမသောက်ခြင်သောက်ခြင်နဲ့ သောက်လိုက်ရသည်။
"ပြီးရင် ဟိုဖက်ကိုလှည့်.."
"နှင်းရဲ့ နောက်ကျောဖက်နေ ဂါဝန်ကိုမလိုက်တာမလို့ နှင်းလန့်သွားရသည်။
"ဦးဘာလုပ်တာလည်း.."
"ဒီမှာလေး.."
"နှင်းရဲ့ခါးကိုလာနှိပ်ပေးလာတာဖြစ်၍"
"ဘာလီ ခါးတွေကိုက်နေတယ်မလာ ကိုယ်နှိပ်ပေးမယ်..."
"နှင်းရဲ့ခါးတွေနဲကျောတွေကိုနှိပ်ပေးတဲ့ ဦးရဲ့လက်တွေကြောင့် ခါးတွေကိုက်တောသက်သာလေသည်။
"ကိုယ်ဟိုနေကဆေးခန်းသွားတုန်းက စာတဲ့မှာဖတ်ရတယ် ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဥ်း အမျိုးသမီးတွေကခါးတွေနဲ့ကျောတွေကိုက်တတ်ရင် ပရုတ်ဆီနဲ့နှိပ်ပေးရင် ခါးကိုက်တာသက်သာတယ်ဆို့လို..ရပြီး ဗိုက်ကို သံလွင်ဆီးလူးရမယ်.."
"နှင်းအသာလှည့်လိုက်ပြီ အောက်ပိုင်ကိုစောင်နှင့်ခြုံလိုက်ရသည်။
"ဘာလီ မနက်ကျရင် ကိုယ်နဲ့လမ်းလျှောက်ရမယ်.."
"မလျှောက်ခြင်းပါဘူး.."
"မရဘူးလေး ဒေါက်တာကသေချာပြောလိုက်တာလေး ရိုးရိုးမမွေးပေးမဲ့ လမ်းလျှောက်ခိုင်းတာ ခလေးတွေအတွက်လေးနာရီဝက်လောက်လျှောက်ရမယ် မပျင်းရဘူး.."
"မလျှောက်ဘူးနော်.."
"ကဲအိပ်မယ်.."
"နှင်းအသာလှဲအိပ်လိုက်ရသည်။
"နာရီဝက်အကြား နှင်းရဲ့နောက်ကျောဖက်ကနေ လာဖက်တဲ့ ဦးက နှင်းရဲ့ ရင့သာတွေကိုဆုပ်နယ်နေသည်။
"ဦးဘာလုပ် အဟင့်.."
"နှင်းရဲ့နာရွက်ကိုတတိတိကိုက်ချခံလိုက်ရတာမလို့ တွန့်သွားသည်။
"ဦးလို့..."
"ကိုမင်းကိုချစ်တယ်.."
"ချစ်တာနဲ့ဘာဆိုင်လို့လည်း ဖယ်ပါ နှင်းအိပ်ခြင်းလို့"
"အိပ်လေး ကိုယ်ကအကြောလျှော့ပေးမယ်လေး.."
"ဟမ့်.."
"ဘာဆိုင်လို့လည်း.."
"ဆိုင်တာပေါ့ ကိုယ်မိန်းမလေးက ကိုယ်ရဲ့ရင်သွေးလေးတွေလွယ်ထားရတာ ကိုယ်ကအလိုက်သိရမှာပေါ့.."
"ဦး အခုလက်ကဖယ်နော် မဖယ်ဘူးလာ.."
"မဖယ်ဘူး ကိုမင်းကို နတ်ပြည့်ပို့ပေးမယ်.."
"အား ဘာစကားတွေလာပြောနေတာလည်း.."
"မရှက်နဲ့လေ လင်မယားကြားမှာရှက်နေရင် ဘာမှာမကောင်းဘူး မရှက်ရဘူး..ကိုယ် စပြီးနော်.."
"မလုပ် ဟအင့် အား.."
"နှင်းရဲ့ ရပ်ဝန်းကြားထဲကို မာတောင်နေတဲ့အသာချောင်ကြီးကဝင်လာ၍ ပွတ်တိုက်နေတဲ့ ဦးက နှင်းရဲ့နားရွှက်နားတင်ငြီးညူ၍.."
"အား ရှီး..ကျွတ်.."
"ဟင့်အင်း."
"ကိုယ်အချစ်ခလေး.."
"နှင်းကိုအချစ်ခလေးခေါ်လာပုံကကြက်သီးထစရာကောင်းလှသည်။
"shitt အားဟာ့..ကိုယ်ကောင်းတယ် ဘာလီ.."
"ဟင့်အင့် အား.."
"ရပ်ဝန်းထိပ်ကလေးနဲ့တင် ရိုင်ယန်မှာတအားကိုကောင်းလွန်းနေသည်။ရပ်ဝန်းလေးထဲကိုလုံးဝမထည့်ရဲ့ပါ ဗိုက်ထဲမှာ သူရဲ့အသည်းလေးတွေရှိနေတယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့် အပြင်မှာဘဲ ဘာလီကိုချစ်မယ်လိုသာတွေးထားလိုက်ရသည်။ခလေးတွေမွေးပြီးသွားမှာဘဲ ဘာလီကို ချစ်မယ်လို့သာတွေးထားလိုက်ရသည်။
"အား...အဟင့်...အား....မရ.."
"အား ကောင်းလိုက်တာ အသည်းရဲ့.."
"နှင်းတုန်းတက်စွာနှင့်ပြီးမြှောက်သွားရ၍.."
"shitt...အား...ကျွတ်...ကိုယ်...မရ...အား.."
"ရပ်ဝန်းထိပ်မှာတင် ပြီးမြှောက်သွားသည်။
"နှင်းရဲ့ပေါင်တွေပေါ်ကိုစီးကျလာတဲ့ ပူနွေးနွေးအရာတွေကြောင့် နှင်းရှက်သွားရသည်။
"ဘာလီပေါင်ပေါ်က သူပြီးမြှောက်ခြင်းတွေကို တစ်ရှုးနဲ့သုတ်ပေးလိုက်ရသည်။
"ရွှတ် ရွှတ်.."
"ကိုယ်အသည်းလေးမေားသွားလာ."
"နှင်းရှက်လိုမဖြေဘဲ အိပ်လိုက်ရသည်။
"အချစ်ခလေးအိပ်ပြီးလာ.."
"ဟင့်.."
"အိပ်တောင်နေပြီးဘဲ..."
"ဟွန့်.."
"ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ.."
"သူဖက်ကိုအသာလှည့်လိုက်ပြီးဘအိပ်ပျော်နေတဲ့ ဘာလီကိုကြည့်၍.."
"ကိုယ်ဝန်ရှိမှာ ပိုပြီးဖောင်းအစ်လာတဲ့ ဘာလီ၏ပါးလေးနှစ်ဖက်က မို့တက်နေသည်။လက်ကလေးတွေ ခြေဖမိုးလေးတွေ့ကဖောင်းအစ်နေတဲ့ပုံစံလေးကအသဲယားစရာကောင်းလှသည်။
"နဖူးလေးကိုအနမ်းချွေး၍ ရင်ခွင်ထဲက အသည်းလေးကိုဖက်ပြီးအိပ်စက်ရသည်။
_
_
_
_
_
_
"မနက်အစောကြီးမှာ လမ်းမလျှောက်ခြင်းဘဲ နှင်းလမ်းလျှောက်နေရသည်။
"မျက်နှာကြီး စူပုတ်မနေပါနဲ့ လမ်းလျှောက်ပြီးသွားရင် ဘာလီကြိုက်တဲ့ မုန်ဟင်းခါးချက်ခိုင်းထားတယ်"
"မုန်ဟင်းခါးလာ နှင်းစားခြင်နေပြီး လမ်းမလျှောက်တော့ဘူးနော်.."
"မရသေးဘူးလေး လာ ပြီးမှာစားရမယ် အခုလောလောဆယ်လမ်းလျှောက်ရမယ် ဘာလီကို ကိုယ်ပြစရာရှိလို့.."
"ပြစရာ ဟုတ်လာ.."
"အင်း.."
"နှင်းရဲ့ပခုံးကိုဖက်ပြီ ဗိုက်ကလေးကိုတယုတယကိုင်၍ ဦးကတစ်နေရာကိုသွားနေသည်။
------------
"ဦး ဒီပန်းက.."
"အံသြ သွားတယ်မလာ.."
"ဒါက ဟိုပန်းဆိုင်ကဘကြီးပေးတဲ့ပန်းမလာ.."
"ဟုတ်တာ်လေ ဒုဓလီပန်းလေ.."
"ဟုတ်တယ်.."
"အဓိပ္ပာယ်ရော သိခြင်းလာ.."
"အင်း သိခြင်းတယ်.."
"ကိုယ်ပြောပြမယ် ဒီမှာထိုင်..."
"နှင်းကို ကြိမ်ခြင်းပေါ်ကိုအသာထိုင်စေသည်။
"ဦးက ပန်းတစ်ပွင့်ကိုအိုးထဲကနေခူ၍ နှင်းလက်ထဲကိုလာထည့်ပေးသည်။
"သူရဲ့ အဓိပ္ပာယ်က wish"
"မျက်လုံးကိုမှိတ်ပြီး ကိုယ်ဖြစ်ချင်တဲ့ ဆန္ဒလေးတစ်ခုကိုဆုတောင်းပြီး ဒုဓလီပန်းလေးရဲ့အဖြူရောင်အစေ့လေးတွေကိုမှုတ်ထုတ်လိုက်ရင် ကိုယ်ရဲ့ ဆုတောင်းတွေ့ပြည့်လာလိမ့်မယ်တဲ့၊နောက်ယုံကြည်မူတစ်ခုက ဒုဓလီပန်းရဲ့အဖြူရောင်အစေ့တွေကိုတစ်ချက်တဲ့မှုတ်ထုတ်နဲ့ကုန်အောင်မှုတ်ထုတ်နိုင်ရင် ကိုယ်ချစ်တဲ့သူက ကိုယ့်ကိုပြန်ချစ်လာနိုင်တယ်တဲ့၊ ဒီ ဒုဓလီပန်းပြောပြခြင်းတဲ့အဓိပ္ပာယ်က ကိုယ့်ရဲ့အနီးနာကအရာတွေကဆွဲချနေရင်တောင် ဘယ့်တော့မှညအရှုံးမပေးပါနဲ့၊ အရာအားလုံးကအုံ့မှိုင်းပြီး မည်းမှောင်နေရင်တောင် ပွင့်လင်းသာယာတဲ့နေ့ရက်တွေလည်းရှိသေးတယ်ဆိုတာ သတိရပါတဲ့..."
"ကောင်းလိုက်တာနော်.."
"ဟုတ်တယ် ပန်းတိုင်မှာ အဓိပ္ပာယ်များစွာရှိတယ်"
"ကိုယ်ကျောင်းတက်ခဲ့တုန်းက ဘွဲ့ရရင်ပန်းတွေကိုစိုက်ပျိုးမယ်လိုတွေးထားခဲ့တာ ကံတရားကကျီစယ်ခဲ့တယ် ကိုယ့်ကို အဲ အိပ်မက်တွေမက်ခွင့်မပေးခဲ့ဘူး.."
"အခုတော့ မက်နေရပြီးမလာ.."
"အင်း ဟုတ်တယ် အဲဒါ ဘာလီကြောင့်လေး ကိုယ်ပျော်တယ် ဘာလီက ကိုယ့်ရဲ့ဖူးစာရှင်အစစ်မှန်ဆိုတာကို့.."
"နှင်းလည်းပျော်တာပေါ့.."
"အွန့် အွန့်.."
"ဘာလီရဲ့ ပန်းနုရောင်နုတ်ခမ်းလေးကိုအနမ်းဖွဖွပေးလိုက်ရသည်။
"နှင်းရဲ့နုတ်ခမ်းတွေကို အပေါ်တလှည့်အောက်တလှည့်ကိုရစ်မူစွားနမ်းလာတဲ့ ဦးရဲ့နုတ်ခမ်းတွေ့ကို နှင်းတုံ့ပြန်အနမ်းတွေ့ပြန်ပေးနေမိသည်။
"နေရောင်တဖြည်းဖြည်းတက်လာ၍ အနမ်းတွေ့ကလည်း အားပြိုင်လာလေသည်။
_
_
_
_
_
_
"ဘာလီ ကိုယ့်ဆိုင်ကိုခနသွားမယ် အိမ်မှာကောင်းကောင်းနေခဲ့နော်.."
"ဟုတ် အပြန်ကျရင် နှင်းအတွက် မုန့်ဝယ်ခဲ့နော်.."
"အင်း.."
"ရွှတ် ရွှတ်.."
"အို့.."
"ဦးနော်.."
"ဟားဟား.."
"ဦးကအော်ရယ်၍ ကားပေါ်ကိုတက်ထိုင်လိုက်သည်။ကားလေးက ခြံထဲကနေထွက်သွားသည်။
"နှင်း အိမ်ထဲကိုပြန်မဝင်ခဲ့ဘဲ ခြံထဲက မာလာကာသီးအပင်နားကို လျှောက်သွားလိုက်ရသည်။
"သခင်မ.."
"အော် ကိုအနက်ပါလာ ဦးနဲ့လိုက်မသွားဘူးလာ.."
"လိုက်မသွားဘူး ကျွန်တော်ကို သခင်ကြီးက သခင်မကိုစောင့်ရှောက်ဖို့နေခဲ့ခိုင်း.."
"ဟုတ်လာ.."
"သခင်မဘာလုပ်မလို.."
"နှင်း မလာကာသီးသုပ်စားမလို့.."
"ကျွန်တော် ခူးပေးမယ်.."
"ရတယ် နှင်းဘာသာခူးပါမယ်.."
"မဟုတ် အမေ့.."
"သခင်မရရဲ့လား.."
"ထိုချိန့် laptop မေ့နေခဲ့လို့ အိမ်ထဲကိုမဝင်ဘဲ နှင်းဆီရှိတဲ့နေရာကိုလျှောက်လာတဲ့ ရိုင်ယန်...
"အဲဒါ ဘာဖြစ်နေတာလဲ!...."
_
_
_
_
_
_
_
_
~~~~~~~~~~~~~~ဆက်ရန်
"Mafiaရဲ႕wife
Part_44
"ငမဲဘိုးေတာ္.."
"ဘာလည္း..."
"ရိုင္ယန္မေတြ႕ျခင္းတဲ့လူနဲ႕လာေတြ႕ရတာမလို႔ မၾကည္မသာႏွင့္ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
"ခင္ဗ်ား စကားေျပာတာ ေကာင္းေကာင္းေျပာေလ.."
"ငါ့ ေျပာခ်င္းသလိုေျပာမွာဘဲ.."
"မယားနဲ႕က် စကားေျပာတာတစ္မ်ိဳး က်ဳပ္တိုနဲ႕က် စကားေျပာတာတစ္မ်ိဳး.."
"မင္း..ရိုင္ယန္စိတ္အေတာ္တို႔၍.."
"ဟိုခေလးမ မေတြ႕တာၾကာၿပီးေနာ္ ဗိုက္ကအေတာ္ေတာင္ပူေနၿပီးပဲ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လည္း.."
"အႁမႊာေလးေတြ႕.."
"ဝါး မိုက္လိုက္တာ ညီမေလးႏွင္းဆီရဲ႕ ဗိုက္ထဲကအႁမႊာေလးေတြ႕လာ.."
"ဟုတ္တယ္ မမငယ္တို႔က ဒီကိုေလွ်ာက္လည္းတာလာ.."
"ဟုတ္တယ္ မဂၤလာေဆာင္ဖို႔ ဒီကိုျပန္လာတာ."
"ဟင့္ ဘယ္လိုႀကီးလည္း မမငယ္တို႔ကမဂၤလာေဆာင္းၿပီးၿပီ မဟုတ္ဘူးလာ.."
"ျပန္ေဆာင္မွာ.."
"မဂၤလာပြဲက ဘယ္မွာလုပ္မွာလည္း.."
"ျပင္သစ္မွာဘဲ လုပ္မွာ ကိုကိုမိတ္ေဆြေတြက ဒီမွာပိုမ်ားလို႔ေလ.."
"ငမဲဘိုးေတာ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီမွာမေျပာဘဲ တျခားသြားေျပာရေအာင္.."
"အင္း.."
"ဘာလီ လာ.."
"ငမဲဘိုးေတာ္ ခင္ဗ်ားက ဘာနဲ႕တူလည္း ဥစၥာေျခာက္နဲ႕တူတယ္.."
"အဲေတာ့ ဘာျဖစ္လည္း.."
"ကိုကိုရာ မစစမ္းပါနဲ႕.."
"ကိုယ္စေနတာမဟုတ္ဘူး တကယ္ေျပာေတာ မယားငယ္ငယ္ေလးယူထားၿပီး အသက္ႀကီးမွာ ငယ္မူျပန္ေနလိုေလ.."
"ေတာက္စ့္.."
"မင္းကေရာဘာထူးလို႔လည္း မင္းအေဖလိုဘဲ မိန္းမကိုအခ်ိန္ျပည့္တႏွာ႐ူးေနတာ.."
"အို႔.."
"ဦးဘယ္လိုစကားေတြေျပာေနတာလည္း.."
"မဟုတ္လို႔လာ..."
"ခင္ဗ်ာကေရာ မ႐ူးလို႔လာ က်ဳပ္္ကိုလာမဖဲ့နဲ႕.."
"မမငယ္ လာ ညီမေလး တိုအရင္သြားရေအာင္..."
"အင္း.."
"ငယ္နဲ႕ ႏွင္းဆီအရင္ထြက္ေလွ်ာက္လာခဲ့ရသည္။အေနာက္မွာ ရန္ျဖစ္၍ က်န္ခဲ့တဲ့ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ေယာက်္ား.."
"မင္းစကားကိုကပ္သတ္မေျပာနဲ႕.."
"ခင္ဗ်ား ကေရာ ဘာလိုက်ဳပ္ကို လီးစကားေတြလာလာေျပာေနရတာလည္း.."
"မင္း မိုက္မရိုင္းနဲ႕ ငါ့လူလိုေျပာေနရင္ လူလိုျပန္ေျပာ.."
"မေျပာနိုင္ဘူး .."
"ဟမ္း က်ဳပ္ မိန္းမဘယ္ေရာက္သြားတာလည္း.."
"ဘာလီေရာ ရိုင္ယန္တို႔စိတ္ပူၿပီ ရွာေန၍ တစ္ေနရာကိုမ်က္စိကာ ေရာက္သြားကာ.."
"...................."
"ဟား ဟား.."
'''ေကာ္ဖီဆိုင္၏အတ္င္းေဒါင့္ဝိုင္းတစ္ေနရာ၌။ေယာက္်ားေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႕ငယ့္နဲ႕ႏွင္းဆိသည္ ထိုင္ကာစကားေျပာေနေလသည္။
"ရွင္တို႔ႏွစ္ေယာက္က ဟသအေတာ္ေျပာတတ္တာဘဲေနာ္.."
"ဒါက ဘာလုပ္ေနတာလည္း!!!"
"ဟင့္.."
"ငယ္ေရာ ႏွင္းဆီပါအသံလာရာကိုၾကည့္လိုက္ရသည္။
"ကိုကို...ဦး.."
"ဆိုင္ထဲကို ေဒါသတႀကီးဝင္လာၿပီ ေစာနကေတာ့သူတစ္ျပန္ ငါ့တစ္ျပန္အခ်ီခ်စကားမ်ားေနတဲ့႐ုပ္ေတြႏွင္ဘာမွာမဆိုင္ဘဲ လမင္းငယ္နဲ႕ႏွင္းဆီထိုင္ေနတဲ့ စာပြဲဝိုင္နာကို ေဒါသေတြထြက္ေနတာကိုထိန္းခ်ဳပ္ၿပီးေလွ်ာက္လာေနတဲ့ လတံခြန္နဲ႕ရိုင္ယန္..."
"ဆိုင္အတြင္းက လူအမ်ားကလည္း ရိုင္ယန္နဲ႕လတံခြန္ကို ေသခ်ာၾကည့္၍.."
"အေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ့.."
"မင္းမွာ ေယာက်္ားရွိေသးတာကိုသိလာ.."
"မစ္တို႔ ခြင့္ျပဳပါအုံး.."
"ေနပါအုံး.."
"ဟုတ္ကဲ့ ဘာမ်ားေျပာစရာ.."
"ကိုယ္လူတို႔ ထိုင္ပါအုံး.."
"လတံခြန္နဲ႕ရိုင္ယန္ကာ ေစာနကလူႏွစ္ေယာက္ကိုဇြတ္ထိုင္ေစ၍.."
"ဆက္ေျပာက်ပါ။
"ရိုင္ယန္အခုခ်ိန္မွာ ေရွ႕ကႏွစ္ေကာင္ကို ဆြဲထိုးျခင္းစိတ္ကိုမနည္းကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားရသည္။
"ေျပာက်ေလ ဘာလုပ္ေနတာလည္း.."
"ကိုကို.."
"ဟြန့္."
"ကြၽန္ေတာ္တို သြားလိုက္ပါ ထိုလူေတြကေၾကာက္လန့္တၾကားအထ..."
"ဘုတ္.."
"အား.."
"ဟယ္.."
"လတံခြန္ရဲ႕ ေျခထိုခံမူေၾကာင့္ ထိုလူႏွစ္ေယာက္ကေအာက္ဘက္ကိုျပစ္လဲက်သြားသည္။
"ကိုကို ဘာလုပ္တာလည္း.."
"sorryေနာ္ မင္းငါ့မိန္းမနဲ႕ စကားထိုင္ေျပာတဲ့အတြက္ တန္ေၾကးယူလိုက္တာ.."
"ေျဖာင္း!.."
"မင္း ဒီတစ္ခါေတာ္သြားၿပီး...
"ဦး.."
"ငယ္စိတ္တိုလာရသည္။
"ကိုကိုနဲ႕ ဦးရိုင္ယန္က ႏွစ္ေယာက္သား လက္ဖဝါးျခင္းရိုက္၍ အေတာ္ေပ်ာ္ေနတာျဖစ္သည္။
"ငယ္ ဒါဘယ္လည္း.."
"ဘာလီ ဘယ္လည္း.."
"ျမင္တဲ့အတိုင္းဘဲ!!!"
"ႏွစ္ေယာက္စလုံးဆီကတစ္ေလသံထဲကိုထြက္၍.."
"ရပ္လိုက္ေနာ္ ငယ္.."
"ဘာလီ မင္းအခုရပ္ေနာ္.."
"ငယ္နဲ႕ ႏွင္းဆီ အရမ္းကိုစိတ္ဆိုး၍ ဆိုင္အျပင္ဖက္ကိုေလွ်ာက္ေနတဲ့အခ်ိန့္.."
"အေမ.."
"အား ကိုကိုဘာလုပ္တာလည္း.."
"မိန္းမကို ပခုံးေပၚထမ္းတင္တာ.."
"ခစ္ခစ္ခစ္.."
"မမငယ္ကို ဟိုအကိုႀကီးကပခုံးေပၚကိုထမ္းတင္သြားတာမလို ႏွင္းရယ္လိုက္ေလသည္။
"လာခဲ့.."
"ဟာ ျဖည္းျဖည္းဆြဲေလ.."
"sorry ခေလးလန့္သြားလာ.."
"မလန့္ပါဘူး ဦးနဲ႕ႏွင္းမေခၚဘူးေလး ဘာလို႔လာကိုင္တာလည္း.."
"စိတ္ေကာက္ျခင္းလည္း အိမ္ေရာက္မွာေကာက္ေတာ့ ဘာလီအိပ္ခ်ိန္ေက်ာ္ေနၿပီးေနာ္..."
"ဟုတ္သာဘဲ.."
"ကဲလာ ျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္.."
"ႏွင္းရဲ႕ဗိုက္ကိုထိန္ကိုင္ၿပီ ကားဆီကိုေလွ်ာက္ေနတဲ့ ဦးကလူအမ်ားၾကားမွာထင္ထြက္ေနတယ္လို ႏွင္းထင္ေနသည္။
"ျဖည္းျဖည္းထိုင္.."
"ႏွင္းဗိုက္နဲ႕မလို တက္ရဆင္းရတာမလြယ္ကူတာျဖစ္သည္။
"ဦး.."
"ေျပာဗ်ာ.."
"ႏွင္းကိုေလ အိမ္ေရာက္ရင္ တ႐ုတ္စားခ်က္ေကြၽး"
"ညေရာက္ေနၿပီးေလ စားအုံးမလို႔လာ.."
"အင္း ဗိုက္အရမ္းစားေနလို႔.."
"ရိုင္ယန္မွာ ကားသာေမာင္းေနရတယ္ ဘာလီရဲ႕ဗိုက္အရမ္းစားေနတဲ့ဆိုတဲ့ စကားကိုၾကားလိုက္ရတဲ့အခ်ိန့္မွာ ေခြၽးေတာင္ျပန္ျခင္းလာရသည္။အခုလည္း ကားထဲကမုန့္ေတြကိုထိုင္စားေနတာျဖစ္သည္။အျပင္သြားရင္ဗိုက္အၿမဲစားတတ္တဲ့ ဘာလီေၾကာင္ မုန့္ကိုမျပတ္ထည့္ထားေပးရတာျဖစ္သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ျဖည္းျဖည္းဆင္း.."
"ႏွင္းလက္နဲ႕ ဗိုက္ကိုထိန္းကိုင္၍ ကားေပၚကေနေျဖးေျဖးဆင္းလိုက္ရသည္။
"မမအျပင္ကျပန္လာတာလာ.."
"ဟုတ္တယ္.."
"ဟယ္ ညီမေလး သြားသြား အကၤ်ီလုံးတာဝတ္ခ်ည္။
"ဘာလိုလည္း.."
"မင္လည္ပင္မွာ ေခြးကိုက္ထားလို ငါ့မိန္းမကေျပာေနတာ လာ ဘာလီ သြားမယ္.."
"အဲ့ဒါ ဦးေၾကာင့္.."
"ဟာ စိတ္မေကာက္နဲ႕ေလ ဖလိုက္ကိုစိတ္ေကာက္သြားတဲ့အခ်စ္ခေလးေနာက္ကိုအျမန္လိုက္ရသည္။
_
_
_
_
_
_
"ဘာလီ မအိပ္ခင္ နို႔မႈန့္ေသာက္ရမယ္ အဲဒါေတြမစားနဲ႕ေတာ့..ေျပာရင္နဲ႕ဘာလီ၏လက္ထဲက ကြတ္ကီးထုပ္ကိုဆြဲလုလိုက္ရသည္။
"ျပန္ေပ ႏွင္းစားျခင္းလို႔.."
"မစာရဘူး ေရာ့ဒါကိုေသာက္..."
"ႏွင္းလက္ထဲကို ႏြားနို႔ခြက္ႀကီးလာထည့္ေပးတာကိုမေသာက္ျခင္ေသာက္ျခင္နဲ႕ ေသာက္လိုက္ရသည္။
"ၿပီးရင္ ဟိုဖက္ကိုလွည့္.."
"ႏွင္းရဲ႕ ေနာက္ေက်ာဖက္ေန ဂါဝန္ကိုမလိုက္တာမလို႔ ႏွင္းလန့္သြားရသည္။
"ဦးဘာလုပ္တာလည္း.."
"ဒီမွာေလး.."
"ႏွင္းရဲ႕ခါးကိုလာႏွိပ္ေပးလာတာျဖစ္၍"
"ဘာလီ ခါးေတြကိုက္ေနတယ္မလာ ကိုယ္ႏွိပ္ေပးမယ္..."
"ႏွင္းရဲ႕ခါးေတြနဲေက်ာေတြကိုႏွိပ္ေပးတဲ့ ဦးရဲ႕လက္ေတြေၾကာင့္ ခါးေတြကိုက္ေတာသက္သာေလသည္။
"ကိုယ္ဟိုေနကေဆးခန္းသြားတုန္းက စာတဲ့မွာဖတ္ရတယ္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္း အမ်ိဳးသမီးေတြကခါးေတြနဲ႕ေက်ာေတြကိုက္တတ္ရင္ ပ႐ုတ္ဆီနဲ႕ႏွိပ္ေပးရင္ ခါးကိုက္တာသက္သာတယ္ဆို႔လို..ရၿပီး ဗိုက္ကို သံလြင္ဆီးလူးရမယ္.."
"ႏွင္းအသာလွည့္လိုက္ၿပီ ေအာက္ပိုင္ကိုေစာင္ႏွင့္ၿခဳံလိုက္ရသည္။
"ဘာလီ မနက္က်ရင္ ကိုယ္နဲ႕လမ္းေလွ်ာက္ရမယ္.."
"မေလွ်ာက္ျခင္းပါဘူး.."
"မရဘူးေလး ေဒါက္တာကေသခ်ာေျပာလိုက္တာေလး ရိုးရိုးမေမြးေပးမဲ့ လမ္းေလွ်ာက္ခိုင္းတာ ခေလးေတြအတြက္ေလးနာရီဝက္ေလာက္ေလွ်ာက္ရမယ္ မပ်င္းရဘူး.."
"မေလွ်ာက္ဘူးေနာ္.."
"ကဲအိပ္မယ္.."
"ႏွင္းအသာလွဲအိပ္လိုက္ရသည္။
"နာရီဝက္အၾကား ႏွင္းရဲ႕ေနာက္ေက်ာဖက္ကေန လာဖက္တဲ့ ဦးက ႏွင္းရဲ႕ ရင့သာေတြကိုဆုပ္နယ္ေနသည္။
"ဦးဘာလုပ္ အဟင့္.."
"ႏွင္းရဲ႕နာ႐ြက္ကိုတတိတိကိုက္ခ်ခံလိုက္ရတာမလို႔ တြန့္သြားသည္။
"ဦးလို႔..."
"ကိုမင္းကိုခ်စ္တယ္.."
"ခ်စ္တာနဲ႕ဘာဆိုင္လို႔လည္း ဖယ္ပါ ႏွင္းအိပ္ျခင္းလို႔"
"အိပ္ေလး ကိုယ္ကအေၾကာေလွ်ာ့ေပးမယ္ေလး.."
"ဟမ့္.."
"ဘာဆိုင္လို႔လည္း.."
"ဆိုင္တာေပါ့ ကိုယ္မိန္းမေလးက ကိုယ္ရဲ႕ရင္ေသြးေလးေတြလြယ္ထားရတာ ကိုယ္ကအလိုက္သိရမွာေပါ့.."
"ဦး အခုလက္ကဖယ္ေနာ္ မဖယ္ဘူးလာ.."
"မဖယ္ဘူး ကိုမင္းကို နတ္ျပည့္ပို႔ေပးမယ္.."
"အား ဘာစကားေတြလာေျပာေနတာလည္း.."
"မရွက္နဲ႕ေလ လင္မယားၾကားမွာရွက္ေနရင္ ဘာမွာမေကာင္းဘူး မရွက္ရဘူး..ကိုယ္ စၿပီးေနာ္.."
"မလုပ္ ဟအင့္ အား.."
"ႏွင္းရဲ႕ ရပ္ဝန္းၾကားထဲကို မာေတာင္ေနတဲ့အသာေခ်ာင္ႀကီးကဝင္လာ၍ ပြတ္တိုက္ေနတဲ့ ဦးက ႏွင္းရဲ႕နား႐ႊက္နားတင္ၿငီးၫူ၍.."
"အား ရွီး..ကြၽတ္.."
"ဟင့္အင္း."
"ကိုယ္အခ်စ္ခေလး.."
"ႏွင္းကိုအခ်စ္ခေလးေခၚလာပုံကၾကက္သီးထစရာေကာင္းလွသည္။
"shitt အားဟာ့..ကိုယ္ေကာင္းတယ္ ဘာလီ.."
"ဟင့္အင့္ အား.."
"ရပ္ဝန္းထိပ္ကေလးနဲ႕တင္ ရိုင္ယန္မွာတအားကိုေကာင္းလြန္းေနသည္။ရပ္ဝန္းေလးထဲကိုလုံးဝမထည့္ရဲ႕ပါ ဗိုက္ထဲမွာ သူရဲ႕အသည္းေလးေတြရွိေနတယ္ဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္ အျပင္မွာဘဲ ဘာလီကိုခ်စ္မယ္လိုသာေတြးထားလိုက္ရသည္။ခေလးေတြေမြးၿပီးသြားမွာဘဲ ဘာလီကို ခ်စ္မယ္လို႔သာေတြးထားလိုက္ရသည္။
"အား...အဟင့္...အား....မရ.."
"အား ေကာင္းလိုက္တာ အသည္းရဲ႕.."
"ႏွင္းတုန္းတက္စြာႏွင့္ၿပီးျမႇောက္သြားရ၍.."
"shitt...အား...ကြၽတ္...ကိုယ္...မရ...အား.."
"ရပ္ဝန္းထိပ္မွာတင္ ၿပီးျမႇောက္သြားသည္။
"ႏွင္းရဲ႕ေပါင္ေတြေပၚကိုစီးက်လာတဲ့ ပူႏြေးႏြေးအရာေတြေၾကာင့္ ႏွင္းရွက္သြားရသည္။
"ဘာလီေပါင္ေပၚက သူၿပီးျမႇောက္ျခင္းေတြကို တစ္ရႈးနဲ႕သုတ္ေပးလိုက္ရသည္။
"႐ႊတ္ ႐ႊတ္.."
"ကိုယ္အသည္းေလးေမားသြားလာ."
"ႏွင္းရွက္လိုမေျဖဘဲ အိပ္လိုက္ရသည္။
"အခ်စ္ခေလးအိပ္ၿပီးလာ.."
"ဟင့္.."
"အိပ္ေတာင္ေနၿပီးဘဲ..."
"ဟြန့္.."
"ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ.."
"သူဖက္ကိုအသာလွည့္လိုက္ၿပီးဘအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ဘာလီကိုၾကည့္၍.."
"ကိုယ္ဝန္ရွိမွာ ပိုၿပီးေဖာင္းအစ္လာတဲ့ ဘာလီ၏ပါးေလးႏွစ္ဖက္က မို႔တက္ေနသည္။လက္ကေလးေတြ ေျခဖမိုးေလးေတြ႕ကေဖာင္းအစ္ေနတဲ့ပုံစံေလးကအသဲယားစရာေကာင္းလွသည္။
"နဖူးေလးကိုအနမ္းေခြၽး၍ ရင္ခြင္ထဲက အသည္းေလးကိုဖက္ၿပီးအိပ္စက္ရသည္။
_
_
_
_
_
_
"မနက္အေစာႀကီးမွာ လမ္းမေလွ်ာက္ျခင္းဘဲ ႏွင္းလမ္းေလွ်ာက္ေနရသည္။
"မ်က္ႏွာႀကီး စူပုတ္မေနပါနဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးသြားရင္ ဘာလီႀကိဳက္တဲ့ မုန္ဟင္းခါးခ်က္ခိုင္းထားတယ္"
"မုန္ဟင္းခါးလာ ႏွင္းစားျခင္ေနၿပီး လမ္းမေလွ်ာက္ေတာ့ဘူးေနာ္.."
"မရေသးဘူးေလး လာ ၿပီးမွာစားရမယ္ အခုေလာေလာဆယ္လမ္းေလွ်ာက္ရမယ္ ဘာလီကို ကိုယ္ျပစရာရွိလို႔.."
"ျပစရာ ဟုတ္လာ.."
"အင္း.."
"ႏွင္းရဲ႕ပခုံးကိုဖက္ၿပီ ဗိုက္ကေလးကိုတယုတယကိုင္၍ ဦးကတစ္ေနရာကိုသြားေနသည္။
------------
"ဦး ဒီပန္းက.."
"အံၾသ သြားတယ္မလာ.."
"ဒါက ဟိုပန္းဆိုင္ကဘႀကီးေပးတဲ့ပန္းမလာ.."
"ဟုတ္တာ္ေလ ဒုဓလီပန္းေလ.."
"ဟုတ္တယ္.."
"အဓိပၸာယ္ေရာ သိျခင္းလာ.."
"အင္း သိျခင္းတယ္.."
"ကိုယ္ေျပာျပမယ္ ဒီမွာထိုင္..."
"ႏွင္းကို ႀကိမ္ျခင္းေပၚကိုအသာထိုင္ေစသည္။
"ဦးက ပန္းတစ္ပြင့္ကိုအိုးထဲကေနခူ၍ ႏွင္းလက္ထဲကိုလာထည့္ေပးသည္။
"သူရဲ႕ အဓိပၸာယ္က wish"
"မ်က္လုံးကိုမွိတ္ၿပီး ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးတစ္ခုကိုဆုေတာင္းၿပီး ဒုဓလီပန္းေလးရဲ႕အျဖဴေရာင္အေစ့ေလးေတြကိုမႈတ္ထုတ္လိုက္ရင္ ကိုယ္ရဲ႕ ဆုေတာင္းေတြ႕ျပည့္လာလိမ့္မယ္တဲ့၊ေနာက္ယုံၾကည္မူတစ္ခုက ဒုဓလီပန္းရဲ႕အျဖဴေရာင္အေစ့ေတြကိုတစ္ခ်က္တဲ့မႈတ္ထုတ္နဲ႕ကုန္ေအာင္မႈတ္ထုတ္နိုင္ရင္ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက ကိုယ့္ကိုျပန္ခ်စ္လာနိုင္တယ္တဲ့၊ ဒီ ဒုဓလီပန္းေျပာျပျခင္းတဲ့အဓိပၸာယ္က ကိုယ့္ရဲ႕အနီးနာကအရာေတြကဆြဲခ်ေနရင္ေတာင္ ဘယ့္ေတာ့မွညအရႈံးမေပးပါနဲ႕၊ အရာအားလုံးကအုံ႕မွိုင္းၿပီး မည္းေမွာင္ေနရင္ေတာင္ ပြင့္လင္းသာယာတဲ့ေန႕ရက္ေတြလည္းရွိေသးတယ္ဆိုတာ သတိရပါတဲ့..."
"ေကာင္းလိုက္တာေနာ္.."
"ဟုတ္တယ္ ပန္းတိုင္မွာ အဓိပၸာယ္မ်ားစြာရွိတယ္"
"ကိုယ္ေက်ာင္းတက္ခဲ့တုန္းက ဘြဲ႕ရရင္ပန္းေတြကိုစိုက္ပ်ိဳးမယ္လိုေတြးထားခဲ့တာ ကံတရားကက်ီစယ္ခဲ့တယ္ ကိုယ့္ကို အဲ အိပ္မက္ေတြမက္ခြင့္မေပးခဲ့ဘူး.."
"အခုေတာ့ မက္ေနရၿပီးမလာ.."
"အင္း ဟုတ္တယ္ အဲဒါ ဘာလီေၾကာင့္ေလး ကိုယ္ေပ်ာ္တယ္ ဘာလီက ကိုယ့္ရဲ႕ဖူးစာရွင္အစစ္မွန္ဆိုတာကို႔.."
"ႏွင္းလည္းေပ်ာ္တာေပါ့.."
"အြန့္ အြန့္.."
"ဘာလီရဲ႕ ပန္းႏုေရာင္ႏုတ္ခမ္းေလးကိုအနမ္းဖြဖြေပးလိုက္ရသည္။
"ႏွင္းရဲ႕ႏုတ္ခမ္းေတြကို အေပၚတလွည့္ေအာက္တလွည့္ကိုရစ္မူစြားနမ္းလာတဲ့ ဦးရဲ႕ႏုတ္ခမ္းေတြ႕ကို ႏွင္းတုံ႕ျပန္အနမ္းေတြ႕ျပန္ေပးေနမိသည္။
"ေနေရာင္တျဖည္းျဖည္းတက္လာ၍ အနမ္းေတြ႕ကလည္း အားၿပိဳင္လာေလသည္။
_
_
_
_
_
_
"ဘာလီ ကိုယ့္ဆိုင္ကိုခနသြားမယ္ အိမ္မွာေကာင္းေကာင္းေနခဲ့ေနာ္.."
"ဟုတ္ အျပန္က်ရင္ ႏွင္းအတြက္ မုန့္ဝယ္ခဲ့ေနာ္.."
"အင္း.."
"႐ႊတ္ ႐ႊတ္.."
"အို႔.."
"ဦးေနာ္.."
"ဟားဟား.."
"ဦးကေအာ္ရယ္၍ ကားေပၚကိုတက္ထိုင္လိုက္သည္။ကားေလးက ၿခံထဲကေနထြက္သြားသည္။
"ႏွင္း အိမ္ထဲကိုျပန္မဝင္ခဲ့ဘဲ ၿခံထဲက မာလာကာသီးအပင္နားကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္ရသည္။
"သခင္မ.."
"ေအာ္ ကိုအနက္ပါလာ ဦးနဲ႕လိုက္မသြားဘူးလာ.."
"လိုက္မသြားဘူး ကြၽန္ေတာ္ကို သခင္ႀကီးက သခင္မကိုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ေနခဲ့ခိုင္း.."
"ဟုတ္လာ.."
"သခင္မဘာလုပ္မလို.."
"ႏွင္း မလာကာသီးသုပ္စားမလို႔.."
"ကြၽန္ေတာ္ ခူးေပးမယ္.."
"ရတယ္ ႏွင္းဘာသာခူးပါမယ္.."
"မဟုတ္ အေမ့.."
"သခင္မရရဲ႕လား.."
"ထိုခ်ိန့္ laptop ေမ့ေနခဲ့လို႔ အိမ္ထဲကိုမဝင္ဘဲ ႏွင္းဆီရွိတဲ့ေနရာကိုေလွ်ာက္လာတဲ့ ရိုင္ယန္...
"အဲဒါ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ!...."
_
_
_
_
_
_
_
_
~~~~~~~~~~~~~~ဆက္ရန္