Alice sinirlice kapiyi vurup gitti.
Tomas bana donerek:
-Sen ona aldiris etme .Ben onu sevmiyorum inan bana.Zaten onunla bir hafta sürdü.Ben onunla iddia icin cikmistim.
Dedi ve ellerimden tuttu.
Ben:
-Ben sana inaniyorum hem neden buraya gelmis o da mi bu mahallede oturuyor.
Tomas :
-Yok bu mahallede degil o burdan uzakta oturuyor pesimi bir turlu birakmiyor.
Ben hic moralimi bozmadan :
-Ben sana birsey soylemek istiyorum.
Tomas dikkatlice bana bakiyordu.
-Ben de artik sizin okula gidecegim.Hayatimda bazi degisiklikler oldu.
Tomas heyecandan bana sarildi.
-Ben ne diyecegimi bilmiyorum cok mutluyum nasil oldu boyle birsey hem ayni siniftamiyiz anlat hadi.
Deyip ellerimden tuttu.
-Benim icin de ani bir karar olsa da burdayim artik ayni siniftayiz. bizzat müdür yardimcisiyla konustum.
Tomas nerdeyse havalara ucacakti.
Ama aklima birsey gelmisti.
-Tomas birsey soracagim bugunku kiz Alice onla ayni siniftamiydiniz.
Tomas:
-Malesef ayni siniftaydik ,olsun sen onu dusunme hem az kaldi okula.
Bende ayni sinifta Alice gormek istemesem de buna mecburum.
Artik carlin annesine de ugramiyorduk annesi bizi kovmustu.
Samual ,carlin annesine birsey yapmismiydi ondan da haberimiz yoktu.
Ama yapsa butun mahalle duyardi.
Demek ki Samual oldurmekten vazgecmisti.
Samualle konustugumu Tomas bilmiyordu.
Bilse bana cok kizardi.